ΣΤΟ ΜΑΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

ΣΠΥΡΟΥ ΚΙΚΕΡΗ

ΣΤΟ ΜΑΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Μάη του νου ταξιδευτή, ονείρων πλοηγέ

του έρωτα σαγηνευτή και γητευτή Θεέ!

Μάη της Φύσης εραστή και έρωτα τρελέ!

Μάη της Φύσης ηδονή και Θείε οργασμέ!

Μάη στους μήνες χωριστέ, εσύ μοναδικέ!

Στα κάλλη σου προκλητικέ, μεγάλε πειρασμέ!

Μάη τ’ανέμου μουσουργέ της σιωπής αυλέ

περίτεχνε και μαγικέ ελπίδων ποταμέ!

Μέρα μαγιού, αρχιμηνιά και μάγισσα Πρωτομαγιά

Βάζεις στους Έρωτες φτερά κι’αντάμα στις καρδιές φωτιά!

Κι’ειν τα ξενύχτια τους βαριά, σαν τρίτο νούμερο σκοπιά

και η φωτιά σου απειλή, πως κινδυνεύουν τα φτερά!

Μα’συ καλή πρωτομαγιά, πάντα τους φέρεσαι καλά

είν’ τα φτερά Αγγελικά και ένα φλόγα και καρδιά!

Μ’αυτά θα φτάσουνε ψηλά, εκεί που όλα Θεϊκά 

σε παραδείσια νησιά κι’άστρων πελάγη μακρινά!

Και κάτι ακόμα περί Έρωτος!

Μ'αφορμή παλαιότερη ερώτηση φίλης, μετά την ανάγνωση σχετικού ποιήματός μου, για το «Αν είμαι Ερωτευμένος;»

Η Απάντησή μου!

   «Με συνέλαβαν πάνω στη συνένωση ενός σπέρματος κι’ενός ωαρίου, με αμφότερα να χτυπάνε στο Αμήν του Έρωτα και της ηδονής!

   Άρα, συμμετείχα,  από ’κείνη την πρώτη στιγμή, αφού εγώ ήμουν η σάρκωση και η μετενσάρκωση, του Αμήν, της  ευστοχίας, της ευδοκίας και της ευλογίας!

   Σχεδόν άμεσα και στην ουσία χωρίς διακοπή, βρέθηκα άρρηκτα,

για διάστημα μακρύ, δεμένος με τον Έρωτα - Ομφάλιο Λώρο -  που με κράταγε στη ζωή!

   Κι’όταν απ’το σκοτάδι στο φως αναδύθηκα, άμεσα από ένστικτο, έκλαψα και σφόδρα τη ρόγα της Μάνας μου με λύσσα έπιασα και σφόδρα ερωτεύθηκα!

   Άρα το θαύμα του Έρωτα για μένα, όπως για τον καθένα μας, πριν την ώρα του, μαζί με μένα είχε συλληφθεί και συντελεσθεί!

   Και μετά και μετά και μετά και τι δεν ερωτεύθηκα, τον Αέρα, τη θάλασσα, τ'αγριολούλούδα, τη Συννεφιά, Την άνοιξη, την Πασχαλιά, το Μάη, τον Ουρανό, την Αστροφεγγιά, την Κερασιά, τη Ροδιά, τη Σκυλίτσα μου, τη Γατούλα μου, τον Παπαγάλο μου, τις Πεταλουδίτσες, τις Πασχαλίτσες … Σταμάτα με, Θεέ μου, σταμάτα με, σταμάτα με, σε εκλιπαρώ γιατί δεν πρόκειται να σταματήσω και ίσως και πράγματα, που δεν πρέπει, να πω! Πράγματα που ποτέ εγώ σε κανέναν δεν έχω πει κι'ας εξακολουθούν να παίζουν ρόλο ακόμα στη δική μου ψυχή και ζωή!

   Συνοψίζοντας, είναι αμαρτία στον Παράδεισο να ζεις και να περνάς, έστω ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου, χωρίς με κάτι να είσαι «Ερωτευμένος!»

   Ο Έρωτας καλή μου, της είπα, είναι η Ουσία, η δημιουργία, η αγαλλίαση και η τελετουργία αυτής της ζωής! Όσο για την πεμπτουσία; Πρέπει να είμαστε τυχεροί για να τη γευτούμε και σ’όλο της το μεγαλείο να τη χαρούμε!»

Καλές μου φίλες, καλοί μου Φίλοι

σας εύχομαι ολόψυχα καλό Μάη

με Υγεία, Ευτυχία και Αγάπη!

                                                              Μ'εκτίμηση

                                                           Σπύρος Κίκερης