ΠΡΙΝ ΑΜΦΟΙΝ ΜΥΘΟΝ ΑΚΟΥΣΕΙΣ!
(ΠΛΑΤΩΝ!)
*Μ’αφορμή το Θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου
τα καθ'έκαστον έτος συμβαίνοντα
κι'όσα μελλούμενα, μας καρτερούν!
"Μέσα στις πλάνες
ψάχνω τις αλήθειες να βρω
για να μην αδικώ!"
« Γιατί, άτιμα τα άδικα, δίκαια τα Τίμια
έστω κι’αν περιέχουνε Θάνατο σαν τίμημα
κι’εκδίκησης αντίποινα!»
Κουράστηκα
πολύ, προκειμένου να μάθω να διερευνώ!
Πριν καν αρχίσω την ανάλυση, στο ιδιαιτέρως
λεπτό κι’ευαίσθητο αυτό θέμα, οφείλω να υπενθυμίσω, ότι προσωπικά έμαθα, να ψάχνω, να εξετάζω,
να διερευνώ και να συμπεραίνω, πάνω σε σωρεία τραγικών περιστατικών, κάτω από
άγρια ψυχολογικές και συναισθηματικές συνθήκες!
Ψάχνοντας αρκετές φορές, ανάμεσα σε σάρκες και συντρίμμια
ανάκατα με αίμα, που συνεπάγονταν την πολυδιάστατη φθορά μου!
Φυσικά και αναφέρομαι σε Αεροπορικά
Ατυχήματα, που μέσω της επίπονης διαδικασίας της διερεύνησης έπρεπε να περάσεις στην φάση πρόληψης προς μη
επανάληψη και σωτηρία ατόμων και
περιουσιών!
Δε
ξέρω πόσο άσχετος ή σχετικός μοιάζει ο παραλληλισμός μου, όμως η
προσωπική μου αίσθηση είναι, ότι είναι αρκούντως σωστός!
Κατόπιν λοιπόν του γεγονότος αυτού και της
στοιχειώδους κρίσης των νεοελλήνων που επικαλούμαι για την Περίπτωση Κροκονέα – Γρηγορόπουλου,
προχωρώ για λόγους συνειδησιακούς, στη διερεύνηση της υπόθεσης, με βάση την
ωρίμανσή μου και προπαντός την εμπειρία μου, πάνω στην έρευνα αιτίων και υπαιτίων
δυστυχημάτων!
Επίσης εκτιμώ ότι πρέπει να επικαλεστώ και την εμπειρία μου σαν Αεροδίκης, στην εκδίκαση αρκετά σοβαρών υποθέσεων, που συμμετείχα στην καριέρα μου!
Δεν είχα καμία Διάθεση να γράψω σχετικά!
Όχι γιατί κατά κόρον έχω γράψει στο παρελθόν σχετικά με το θέμα, όχι γιατί βαρέθηκα να αποσαφηνίζω συσκοτισμένα σκόπιμα γεγονότα, μ’ελάχιστη ή καθόλου ανταπόκριση! Ούτε
γιατί το θέμα έχει πάψει ν’απασχολεί την κοινωνία μας, και την Πατρίδα μας, αλλά για κάποια ανεπίτρεπτα στην ίδια συχνότητα! Κάποια ανεπίτρεπτα που συντελούν στη διαιώνιση της ίδιας κατάστασης, που ραγδαία επιδεινώνεται, μ’απρόβλεπτες συνέπειες!
Το να κάνεις δηλώσεις, από καημό ή τύψεις και όχι μόνο!
Το να παίρνεις θέση χωρίς να γνωρίζεις ή αρκούμενος σε φήμες και ρεύματα εποχιακά, δεν είναι καλό! Το να κάνεις δηλώσεις χάριν των δηλώσεων και των εκδηλώσεων! Το να κάνεις δηλώσεις τέλος ιδιοτελώς σκεφτόμενος χάριν προσωπικών συμφερόντων ή ιδεοληψιών, είναι όχι μόνο ανεπίτρεπτο, αλλά συγχρόνως αμαρτωλό και ανίερο!
Πρώτον γιατί αν είσαι επαγγελματίας και σοβαρός, πρέπει πρώτα να σταθμίζεις ενδελεχώς τα γεγονότα και ύστερα να μιλάς, γιατί πρέπει να’χεις συναίσθηση, αν μη τι άλλο, της θέσης σου και της ένεκα ταύτης, όπως και να’χει, επιρροής σου!
Αν ωστόσο η συνείδησή σου δεν σου επιτρέπει να μπεις σ’αυτά, τότε είναι χίλιες φορές προτιμότερο να σιωπάς!
Αν τέλος είσαι Ταγός πρώτης βαθμίδας και την Κοινωνία σου και την Πατρίδα σου πονάς, δεν οπλίζεις τους νέους με τις δηλώσεις σου, για να τους πυροδοτήσεις και να πυρπολήσεις, αλλά στην πραγματικότητα τους προσγειώνεις, χάριν της αληθείας! Τους προσγειώνεις και τους αφοπλίζεις, είτε γιατί ωρίμασες, είτε γιατί το λάθος σου κατάλαβες, έστω κι’αν θιασώτης και στρατευθείς προϋπήρξες της «Αλητείας!» Ας γίνουμε σαφέστεροι και λεπτομερέστεροι.
Ζητώ συγνώμη, προκαταβολικά, για τα όποια ορθογραφικά, γραμματικά και φραστικά λάθη περιέχονται στις μεταφορές των όποιων δηλώσεων τρίτων.
Τρία τα Γεγονότα Πυροδότησής μου!
1ον. Οι Δηλώσεις της Μητέρας στο Δελτίο Ειδήσεων του ΑΝΤ1: «Ο Αλέξανδρος ήταν ένα καλοκάγαθο παιδί και δυστυχώς όπως αποδείχθηκε πολύ αθώος. Αν ζούσε το παιδί μου τα επεισόδια θα τα αποδοκίμαζε. Δεν θα ήθελε να συνδεθεί
το όνομά του με βιαιοπραγίες και καταστροφές. Σπιλώνουν με τη συμπεριφορά τους τη μνήμη του Αλέξανδρου και θίγουν την τιμή και την υπόληψη της οικογένειάς μου.»
2ον. Τα διάφορα Δημοσιογραφικά Ρεπορτάζ, που γίνονται με απίθανα μοντάζ, προς συναισθηματική επίκληση του Κόσμου, χάριν του υπέρτατου ζητούμενου αυτών, της υπέρτατης γι’αυτούς «Θεότητας», της ακροαματικότητας!
Μέχρι εδώ είχε ήδη οπλίσει η σκανδάλη της γραφής μου, ήρθε και η Δήλωση του Άθεου, Άχριστου και βέβηλου, που έχουμε «Πρωθυπουργό» για να τριτώσει το κακό και να μ' εκτοξεύσει, τρυπώντας τον Ουρανό! Εκείνος δήλωσε, άκουσον:
«"Ο Δεκέμβρης δεν ήταν εικόνα στις ειδήσεις. Ήταν το σύνορο μιας εποχής επίπλαστης ευμάρειας,
ηθικής διαφθοράς και πολιτικής απαξίωσης. Η νέα γενιά εξέφρασε τότε, με την εξέγερσή της, τις βαθύτερες αγωνίες μιας κοινωνίας, που αισθανόταν την κρίση να έρχεται.
10 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, παραμένουν επίκαιρα τα αιτήματα των νέων, ενάντια στην αυθαιρεσία, τον αυταρχισμό, τον φόβο, τον ολοκληρωτισμό που επιδιώκει να βάλει τις κοινωνίες στο περιθώριο!
Ήταν εικόνα από το μέλλον της μαχητικής πολιτικής διεκδίκησης μιας κοινωνίας ισονομίας και ισοπολιτείας, σεβασμού των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, ίσων ευκαιριών και κοινωνικής προστασίας για τον καθένα χωριστά και για όλους.
Θυμόμαστε τον Δεκέμβρη. Δεν ξεχνάμε τον Αλέξανδρο. Πάνω στο χώμα το δικό του χτίζουμε τους κήπους και τις πολιτείες μας!»
Πριν προβώ στις δέουσες απαντήσεις, στους δηλωσίες!
Θεωρώ σκόπιμο ν’αναφέρω βασικές πτυχές της επιστολής του αδελφικού φίλου του Γρηγορόπουλου, αξιότιμου Κυρίου Νίκου Ρωμανού, ετών 26 σήμερα και αυτόπτη μάρτυρα, του όλου περιστατικού!
Επιστολή που βγήκε στον αέρα από τη φυλακή την 1η Δεκεμβρίου του 2015 και αποδεικνύει, κατ’απόλυτη έννοια την ωμή πραγματικότητα, με θρασύτητα και τραγικότητα!
Γιατί κανείς καλοπροαίρετος κριτής, πατέρας όντας, δε μπορεί να διανοηθεί ότι ένας ώριμος άνθρωπος, αστυνομικός στο επάγγελμα πατέρας τριών ανήλικων παιδιών, εν ώρα υπηρεσίας, μπορεί να σηκώσει το όπλο του και να σκοτώσει εν ψυχρώ, ένα δεκαπεντάχρονο νεαρό!
Πάμε λοιπόν να δούμε τι λέει σχετικά το «Ιερό» στόμα του
Νεαρού Ρωμανού:
«Θα ξεκινήσω την αφήγηση μου με γνώμονα να απευθυνθώ στην ιστορία, να σταθώ αντάξιος απέναντι της, να συμβάλω στην δημιουργία μιας καθαρής παρακαταθήκης που δεν θα λερώνει την μνήμη των νεκρών μας, να στείλω ένα αντάρτικο σινιάλο σε εκείνους που ενδιαφέρονται να γίνουν οι δράστες που θα διαμορφώσουν την εξέλιξη της όπως της αρμόζει. Με συνεχή αγώνα, με όλα τα μέσα, με πάθος για την ελευθερία και μίσος για όσους συντηρούν την νέα τάξη πραγμάτων βαμμένη στο αίμα όσων αντιστάθηκαν στην παντοδυναμία της.
Σήμερα θα ξεκινήσω να μιλάω για να πω αυτά που πρέπει να αποτυπωθούν ως μια αυθεντική κατάθεση ψυχής στην επαναστατική μνήμη. Την δική μου κατάθεση ψυχής για ένα γεγονός το οποίο αποτέλεσε τον πυροκροτητή για την εντατικοποίηση της ένοπλης εφόδου στα χειμερινά ανάκτορα της εξουσίας…..
Έβαλα φωτιά στις γέφυρες της παρελθοντικής μου ζωής και πέρασα στις γραμμές του παράνομου αναρχικού αγώνα. Παρότι ήμουν δεκαέξι χρονών.
Έχω το θάρρος να πιστεύω στην δύναμη του ελεύθερου ανθρώπου, στην δυνατότητα του αυτοκαθορισμού του μέσα σε έναν κόσμο καθολικής υποταγής, στην προοπτική της αναρχικής επανάστασης και στην πρακτική της διαρκούς αναρχικής εξέγερσης.
Με τον Αλέξανδρο γνωρίστηκα στο σχολείο, αρχίσαμε να κάνουμε πολύ παρέα καθώς μέναμε σχετικά κοντά. Ήταν ένας άνθρωπος που σιχαίνονταν τους καθωσπρεπισμούς και την υποκρισία που επικρατούσε στο σχολικό μας περιβάλλον
Έτσι και έγινε θυμάμαι ακόμα η πρώτη πορεία που είχαμε κατέβει ήταν εκείνη της 17ης Νοεμβρίου το 2007. Τότε είχαν υπάρξει συγκρούσεις με τους μπάτσους στις οποίες είχαμε συμμετάσχει και εμείς. Βέβαια τότε είμασταν πολύ διστακτικοί, απλός ακολουθούσαμε και αντιγράφαμε τις κινήσεις των ανθρώπων που συγκρούονταν με την αστυνομία.
Ένα σημαντικό σημείο αναφοράς υπήρξε για εμάς η αντιφασιστική πορεία στις 2 Φεβρουαρίου του 2008, τότε είχε καλεστεί συγκέντρωση από την Χρυσή Αυγή για τα Ίμια και οι αναρχικοί είχαν καλέσει σε αντισυγκέντρωση με στόχο να συγκρουστούν με τους φασίστες.
Είμασταν και εμείς εκεί από τότε σχεδόν σε καθημερινή βάση κατεβαίναμε στα Εξάρχεια και αρχίσαμε να έχουμε επαφές με ανθρώπους που σύχναζαν και αυτοί εκεί. Ξεκινήσαμε να διαβάζουμε αναρχικά έντυπα, να ενημερωνόμαστε από σελίδες αντιπληροφόρησης, να συχνάζουμε σε καταλήψεις όπως η Βίλα Αμαλίας και Πραποπούλο.
Ταυτόχρονα συμμετείχαμε και σε όλες τις διαδηλώσεις εκείνης της περιόδου που αφορούσαν τις μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό και τα φοιτητικά ενάντια στον γνωστό νόμο πλαίσιο με μοναδικό κίνητρο τις συγκρούσεις και τις αναταραχές στον δρόμο στις οποίες συμμετείχαμε κάθε φορά με μεγαλύτερη θέληση και αποφασιστικότητα.
Την ίδια περίοδο μαζί με κάποιους άλλους μαθητές δημιουργήσαμε μια αναρχική συλλογικότητα με το όνομα αναρχική επίθεση μαθητών και κάναμε και κάποιες συνελεύσεις με θέμα τα σχολεία και τον ρόλο της εκπαίδευσης στην λειτουργία της κοινωνικής μηχανής.
Θυμάμαι επίσης λίγες μέρες πριν την 17η Νοεμβρίου του 2008 είχαμε συμμετάσχει στην επίθεση στην νεολαία του ΠΑΣΟΚ που τότε είχε τα γραφεία της στα Εξάρχεια. Το περιστατικό είχε διαρκέσει αρκετή ώρα γιατί οι ΠΑΣΠΙΤΕΣ είχαν προσλάβει κάτι μπράβους για να τους προστατεύουν όπως είχαν κάνει και τα προηγούμενα χρόνια στις πορείες της 17Ν όπου μάλιστα οι μπράβοι τους είχαν επιτεθεί σε αναρχικά μπλοκ και ουσιαστικά η αντιπαράθεση δεν ήταν με την νεολαία του ΠΑΣΟΚ αλλά με τους μπράβους που φύλαγαν τα γραφεία τους.
Στο τέλος καταφέραμε να φτάσουμε μέχρι τα γραφεία τους και όσοι δεν πρόλαβαν να κλειδωθούν μέσα δέχθηκαν την περιποίηση που τους αναλογούσε με αποτέλεσμα την επόμενη μέρα ο φοιτητής της ΠΑΣΠ που κρατούσε την σημαία του Πολυτεχνείου να είναι με σπασμένο χέρι σε όλες τις φωτογραφίες που κοσμούσαν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.
Το επόμενο γεγονός που ανασύρω από την μνήμη μου είναι στην συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια της Ευελπίδων για τους τότε φυλακισμένους αναρχικούς Τσουραπά και Κοντορεβυθάκη που δικαζόντουσαν για εμπρηστική επίθεση σε γραφεία της δημοτικής αστυνομίας, μόλις τελείωσε το δικαστήριο οι αλληλέγγυοι που βρισκόμασταν εκεί φύγαμε πεζοί προς τα Εξάρχεια, στο ύψος του Πεδίον του Άρεως έγινε συμπλοκή με δυο μπάτσους από την ομάδα Ζ από τους οποίους πάρθηκαν και τα κράνη που είχαν αφήσει πάνω στις μηχανές τους, κατά την διάρκεια της συμπλοκής τότε οι μπάτσοι είχαν τραβήξει όπλα και πυροβόλησαν αρκετές φορές όχι μόνο στον αέρα αλλά και σημαδεύοντας κόσμο για να μας τρέψουν σε φυγή.
Επόμενο καρέ σε αυτή την αφήγηση είναι εκείνη η καταραμένη νύχτα της 6ης Δεκεμβρίου. Καθόμουν εγώ, ο Αλέξανδρος και κάποια άλλα παιδιά στον πεζόδρομο της Μεσολογγίου όπως κάναμε σχεδόν σε καθημερινή βάση.
Μετά από λίγη ώρα ήρθε ένας σύντροφος και μας πρότεινε να πάμε στην Χαριλάου Τρικούπη να περιμένουμε να περάσει κάποιο περιπολικό για να του πετάξουμε κάτι πέτρες που είχε μαζέψει. Όντως λοιπόν πήγαμε και περιμέναμε ενώ ο Αλέξανδρος καθόταν πιο πίσω. Μετά από λίγη ώρα πέρασε το περιπολικό με τον Κορκονέα και τον Σαραλιότη.
Χωρίς να το ξέρω το πλήρωμα του χρόνου είχε φτάσει για όλους μας, ήταν η στιγμή που θα άλλαζε τα πάντα. Η κλεψύδρα της ζωής γύρισε την στιγμή που η πέτρα έπεφτε πάνω στο περιπολικό του Κορκονέα. Στην συνέχεια γυρίσαμε και καθίσαμε στον πεζόδρομο μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά ενώ ο Κορκονέας με τον Σαραλιώτη πέρασαν με το περιπολικό από την Ζωοδόχου Πηγής για να δουν ποιοι τους επιτέθηκαν εκεί ξαναπετάχτηκαν από μας προς το περιπολικό κάποια μικροαντικείμενα, αφού λοιπόν είδαν την παρέα μας πήγαν πάρκαραν το περιπολικό στην διμοιρία των ΜΑΤ που φυλούσε τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ και κατέβηκαν πεζοί στην συμβολή των οδών Τζαβέλα και Ζωοδόχου Πηγής.
Μόλις είδαμε τους μπάτσους σηκωθήκαμε για να φύγουμε καθώς πιστέψαμε ότι μαζί με αυτούς θα είχε έρθει και η διμοιρία των ΜΑΤ όπως γίνετε συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις. Εκείνη την στιγμή οι δυο μπάτσοι άρχισαν να βρίζουν και τότε παρατηρήσαμε ότι είχαν έρθει μόνοι τους χωρίς κάποια υποστηρικτική αστυνομική δύναμη.
Έτσι κάποιοι από εμάς κινήθηκαν προς το μέρος τους και ο Αλέξανδρος ο οποίος είχε πάει πιο μπροστά τους πέταξε κάτι μπουκάλια μπύρας από αυτά που πίναμε. Μετά από ελάχιστα δευτερόλεπτα ο Κορκονέας έβγαλε το όπλο του και ολοκλήρωσε με σφαίρες την συγκεκριμένη αντιπαράθεση που είχε ξεκινήσει πριν λίγη ώρα.
Μια σφαίρα στην καρδιά του Αλέξανδρου για να κλείσει ο κύκλος της παντοδυναμίας της κρατικής μηχανής. Μια κηλίδα από αίμα στον πεζόδρομο της Μεσολογγίου για να ανοίξει ο κύκλος της εξέγερσης που έκανε συντρίμμια την έννομη τάξη και έσπειρε το χάος και την αναρχία σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας.»
Ταύτα έφη Ρωμανός ο πνιγμένος στη υπερηφάνεια Άναρχος!
Καμαρώστε τα λοιπόν αξιότιμη Κα Γρηγοροπούλου, γιατί
σέβομαι αυτό που η Ψυχολογία δέχεται για τη σχέση Μητέρας και παιδιού: «Η αγάπη της Μητέρας προς το παιδί είναι ασυδοσία», λέει η Ψυχολογία Κα Γρηγοροπούλου!
Θα μου επιτρέψετε δε να σας πω και το τι λέει αντιστοίχως, για τον Πατέρα: «Η Αγάπη του Πατέρα προς το παιδί, είναι Δικαιοσύνη» Κα Γρηγοροπούλου, είναι αγάπη δηλαδή, κάτω από όρους και προϋποθέσεις!
Αυτό εξηγεί Κυρία μου και την απόλυτη του Πατρός σιωπή, στην περίπτωση, μια και οι πάντες έχουν την εντύπωση ότι ο γιος σας ήταν ορφανός από πατέρα!
Και για να κλείσω με σας, αξιότιμη Κυρία μου, σας το δηλώνω κατηγορηματικά αν στη θέση του γιου σας, τη μοιραία εκείνη ημέρα, ήταν ο Φίλος του Ρωμανός, τα ίδια θα έλεγε, τα ίδια ακριβώς! Πάμε όμως παρακάτω.
Καμαρώστε τα και’σεις οι της τετάρτης εξουσίας (δημοσιογραφίας) διαστρεβλωτές!
Καμαρώστε τα και’σεις αξιότιμοι της Κυβερνητικής νομενκλατούρας, κυρίως δε εσείς ο Μπροστάρης πυρομανής και πυρπολητής! Εσείς που στην πλαϊνή Φώτο, ο εντός κύκλου αποβιβάζεστε με ομοίους σας για τα επεισόδια στη Γένοβα, όπου υπήρξε και νεκρός!
Εσείς, που το μόνο που μάθατε στη ζωή σας είναι να εκκολάπτεται «Ανθελληνάκια» ανέμελα δηλαδή παιδάκια, που τα μεταμορφώνατε σε «αλητάκια», χωρίς να το συνειδητοποιούν!
Παιδάκια, που κάποια στιγμή, μέσα απ’το υποσυνείδητό τους, θα ξύπναγε το μίσος για τη ζημιά που τους κάνατε, για να μεταμορφωθούν σε άσπονδους, μη συνειδητοποιημένους εχθρούς σας!
Ναι Κε Τσίπρα, έτσι εξηγούνται τ’ανεξήγητα! Στα βαθύτερα μαθήματα της Ψυχολογίας, μπορεί τις απαντήσεις να βρείτε, αλλά τώρα για σας είναι πολύ αργά για μάθηση, γιατί και από τα στοιχειώδη της μόρφωσης είστε κενός, ολότελα κενός, ούτε καν σαν κοινός θνητός να υπάρχετε, όχι σαν Πρωθυπουργός!
Δυο Λόγια για το «Δολοφόνο!»
Πριν μιλήσω για τις αντιδράσεις μου, οφείλω εκτιμώ, δυο λόγια για τον Κορκονέα, τον απεχθέστατο αυτό «θύτη», να πω, μια και ο διάβολος απ’ότι λέγεται δικαιούται «Δικηγόρο!»:
Ήταν ένα φτωχόπαιδο που μεγάλωσε βοηθώντας τον Πατέρα του, σε ξυλουργικές δουλειές στην ευρύτερη περιοχή της Καλαμάτας! Η μητέρα του εργάτρια στη βιομηχανική περιοχή επίσης της Καλαμάτας! Είχε δύο αδελφές με νοητική στέρηση! Η μία απεβίωσε τρία χρόνια πριν το τραγικό περιστατικό! Η άλλη ήταν σε άσυλο ανιάτων κι’αυτός πλήρωνε τα νοσήλια!
Το 1999 σε ηλικία 21 ετών εισάγεται στη Σχολή Αστυφυλάκων στο Μεσολόγγι! Αργότερα νυμφεύθηκε και απέκτησε τρία παιδιά, μένοντας με την οικογένειά του στα Λιόσια Αττικής
Η Μοίρα του τον θέλησε να υπηρετεί στο Αστυνομικό Τμήμα Εξαρχείων, με όλες τις συνέπειες! Οι συνάδελφοί του τον θεωρούσαν πολύ καλό Αστυνομικό! Από τον Αστυνομικό Διευθυντή Αθηνών είχε λάβει, ηθικό έπαινο, για τη σύλληψη οπλισμένου κακοποιού, στο κέντρο της Αθήνας!
Η οικογένειά του σήμερα διαμένει στο χωριό καταγωγής της συζύγου του! Ήταν η πονεμένη μάνα και σύζυγος, που στα παιδιά της είπε «Ο Μπαμπάς έφυγε για εκπαίδευση, θα γυρίσει μην ανησυχείτε!»
Από τα λίγα λόγια, που ο ίδιος είπε είναι και τα εξής: «Βαρέθηκα να τρώω πέτρες! Σιχάθηκα να τρέχω στα στενά κυνηγημένος!»
Κι’εγώ ευθέως ερωτώ τον όποιον καλοπροαίρετο πατέρα και κριτή: «Είναι κανείς, που θα’θελε το παιδί του σήμερα να υπηρετεί στις τάξεις της ΕΛΑΣ; Είναι κανείς που θα'θελε το παιδί του να είναι στα ΜΑΤ; Είναι κανείς πατέρας, αλήθεια, μιλήστε με το χέρι στην καρδιά, να υπηρετεί στο Α.Τ Εξαρχείων; Είναι κανείς πατέρας, αλήθεια, που θα'θελε ο γιος του, να είναι στη θέση του Κροκονέα; Και τέλος είναι κανείς που θα’θελε ο ίδιος ο Κροκονέας να είναι στη συγκυριακή θέση του Αστυνομικού Κροκονέα, που προκαλείται, λοιδορείται και πετροβολείται, από κάποιους κακομαθημένους, αντικοινωνικούς και απολύτως ανάγωγους νεαρόπαιδες; Φυσικά όχι, φυσικότατα όχι, πείσμονα όχι!
Εμένα η φυσιογνωμία του ανθρώπου αυτού, κάθε άλλο παρά
μου βγάζει, αυτό που σχεδόν σύσσωμη η Ελληνική κοινωνία του αποδίδει! Κι’εκείνο που θέλω να πω σ’αυτή την κοινωνία είναι τα εξής: «Πρόσεξε Ελληνική Κοινωνία, γιατί όσο περνάει ο καιρός, τόσο και λαθεύεις και προς την κατρακύλα διολισθαίνεις! Χωρίς δίκες δικάζεις, συμπεράσματα βγάζεις, παρακινούμενη από ιδιοτελείς και πονηρούς, που σ’εκμεταλλεύονται, σε καπηλεύονται, σε λυμαίνονται και σε γεύονται, τις σάρκες σου τρώγοντας! Πρόσεξε Ελληνική Κοινωνία, γιατί δεν πας καλά, πρόσεξε γιατί σε τσουνάμι κατακλυσμιαίο, μετατρέπεσαι πολλές φορές, παρασυρόμενη στην άβυσσο, χωρίς να το αισθάνεσαι! Πρόσεξε Ελληνική Κοινωνία, γιατί πολλές φορές, πλανιέσαι, πλάνες οικτρές! Πρόσεξε Ελληνική Κοινωνία, γιατί γίνεσαι συνεργός σε ειδεχθή και αποτρόπαια εγκλήματα, όπως του Τεμπονέρα, του Γρηγορόπουλου, του Φύσσα .....! Ωστόσο μη βιαστείς σε παρακαλώ για συμπεράσματα πριν τελειώσω!
Οι Αντιδράσεις μου!
Η πρώτη μου αντίδραση μέσω διαδικτύου (FB) ήταν προς τη Μητέρα και είχε ως εξής:
"Κρείττον του Λαλείν το σιγάν, παρά τον εύλογο πόνο σας Αξιότιμη Κα Γρηγοροπούλου! Μια πιο ευθεία εξομολόγηση, ίσως ν'ανακούφιζε περισσότερο, την όπως και να'χει, πονεμένη ψυχή σας ...Αμαρτία εξομολογουμένη, ουκ έστι αμαρτία και η ολιγωρία σε θέματα ανατροφής, διαπαιδαγώγησης και επίβλεψης, μέχρι της ενηλικίωσης είναι εκ των ων ουκ άνευ! Αν όντως θέλετε αξιότιμη Κα να πάψουν τα κάκιστα, που συμβαίνουν στη χώρα μας μ'αφορμή και το θάνατο του γιου σας, πείτε ευθαρσώς, αυτά που λέει ο τότε κολλητός συνομίληκος του γιου σας και ο μόνος αυτόπτης μάρτυρας Νίκος Ρωμανός το γένος Αθανασίου Νάσιουτζικ!»
Η Δεύτερη αντίδραση, μέσω πάλι διαδικτύου (FB), με δύο ώρες διαφορά από την πρώτη αναφέρονταν στον Κο Πρωθυπουργό μας και τις εξαίσιες δηλώσεις του:
«Ιδού ο Απόλυτος Υπεύθυνος της Κατάλυσης του Κράτους μας! Ιδού και τα συνθήματα Πυροδότησης, της διαιώνισης των όσων απαράδεκτων συμβαίνουν κατά τις "Επετείους" διαστρεβλωμένων, επιτηδείως, γεγονότων! ΤΣΙΠΡΑΣ για επέτειο Γρηγορόπουλου: "Θυμόμαστε το Δεκέμβρη, δεν ξεχνάμε τον Αλέξανδρο!»
Την ανάρτηση ακολούθησαν οι φράσεις μου: «Ντροπή! Τέρμα στην ανοχή! Σταματήστε Έλληνες την ασύστολη διαστροφή και εκτροπή! Πονέστε την Κοινωνία μας και την Πατρίδα μας!»
Τις αντιδράσεις μου συνόδευε επίσης η παραπομπή σε παλαιότερή μου σχετική Δημοσίευση, με Θέμα τα «Παιδιά του Μαμμωνά» που όποιος επιθυμεί να διαβάσει πρέπει να ανατρέξει στο διαδίκτυο στη διεύθυνση Spyrkikeris.blogspot.gr εκεί θα δει ακόμα περισσότερα για τα τι και τα γιατί, καθώς του Ρωμανού την καταγωγή!
Παραλειπόμενα από τις Δίκες!
Απολογία Κροκονέα: "Ενώ ήμασταν στο περιπολικό , δεχθήκαμε επίθεση με πέτρες και μπουκάλια από 10 περίπου άτομα! Αφήσαμε το περιπολικό κοντά στα πρώην γραφεία του ΠΑΣΟΚ στη Χαριλάου τρικούπη! Πήγαμε πεζοί στη Τζαβέλα, όπου και πάλι δεχθήκαμε επίθεση με πέτρες και μπουκάλια, από 20 με τριάντα άτομα! Ο Σαραλιώτης έριξε δύο βολίδες κρότου λάμψης κι'οπισθοχωρήσαμε, αλλά συνειδητοποιήσαμε ότι και από τη μεριά της Κωλέτη, υπήρχαν συγκεντρωμένοι, που μας έβριζαν και μας πετούσαν αντικείμενα! Αισθάνθηκα εγκλωβισμένος, έβγαλα ο περίστροφο, δε θυμάμαι, πυροβόλησα νομίζω δυο φορές, τα συναισθήματα ήταν πολλά! Στην ασφάλεια όταν μου είπαν για θάνατο, δεν το πίστευα! Λυπάμαι πολύ γι'αυτό που έγινε, τα θύματα είμαστε εγώ κι'αυτός, το παιδί και'γω! Πεθαίνω κάθε μέρα, κάθε λεπτό! Οι οικογένειές μας πονάνε! Είπε ψελλίζοντας κι'άρχισε να κλαίει, με σπαρακτικούς λυγμούς!
Αξιοπερίεργη η ταύτιση λεγομένων του Κροκονέα και των αναγραφομένων στην επιστολή Ρωμανού, που δόθηκε στη δημοσιότητα έτη αργότερα!
Το Παράπονο του Δικηγόρου Υπεράσπισης!
"Δυστυχώς η ΕΛΑΣ δεν κατάφερε να φέρει το Ν.Ρ - το Νίκο Ρωμανό- εννοεί, είναι ο πλέον σοβαρός μάρτυρας! Εξαντλήσατε όλα τα περιθώρια για να'ρθεί, ευχόμαστε να εξαντλήσετε και κάθε δυνατότητα διαβάζοντας τις καταθέσεις του, για ν'αντιληφθείτε την προσωπικότητά του!"
Η πρωτόδικη ετυμηγορία ήταν: Ισόβια για τον Κροκονέα, για δολοφονία εκ προθέσεως άμεσου δόλου! 10ετής κάθειρξη για το Σαραλιώτη!
Η δίκη άρχισε το 2009, στην Άμφισσα, προκειμένου ν'αποφευχθεί, ο Λαοκρατικός εκβιασμός! Συνεχίστηκε σε δεύτερο βαθμό στη Λαμία, για τον ίδιο λόγο, το 2017!
Στη Δίκη της 25ης Απριλίου 2017 η Μητέρα του δήλωσε: "Η δολοφονία του γιου μου, ήταν σχέδιο αποσταθεροποίησης της Χώρας!" Ίσως η μεγαλύτερη αλήθεια, από τις ελάχιστες, που ειπώθηκαν στην πολύκροτη αυτή υπόθεση!
Η δίκη επαναλήφθηκε στη Λαμία στις 10/12/2018 η τελεσίδικη απόφαση αναμένεται περί το τέλος Ιανουαρίου του 2019!
Μόνο το τέλος των επεισοδίων γι'αυτό το ιδιαίτερα δυσάρεστο περιστατικό, δεν πρόκειται ποτέ να'ρθεί, γιατί η δολιότητα σ'αυτή τη χώρα, είτε έτσι, είτε αλλιώς καλά κρατεί, γιατί βολεύονται πολλοί, και για να ακριβολογήσουμε, πάρα πολλοί!
Συμπεράσματα.
Κατόπιν των ανωτέρω, γνωστής ούσης, ολόκληρης της μεταπολιτευτικής τακτικής σε κάθε καλοπροαίρετο κριτή, αρχής γενομένης από την αχαρακτήριστη ενέργεια του Κρετίνου Ιωαννίδη της 17ης Νοεμβρίου του 1973, στο Πολυτεχνείο, κατέληξα μετά από επίπονες σκέψεις και συσχετισμούς στα παρακάτω συμπεράσματα:
Γενεσιουργός Αιτία του Δυστυχήματος: Θεωρείται η ακολουθητέα μεταπολιτευτική, διχαστική τακτική, που επινοήθηκε, για ιδιοτελείς σκοπούς, από επιτήδειους του είδους, φαιδρούς, σαθρούς και υστερόβουλους πολιτικούς καθώς συνακόλουθους αυτών!
Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής ήταν, η πρόκληση γιγαντιαίου σχίσματος μεταξύ Λαού και ενστόλων εν γένει, κυρίως δε του Στρατού ξηράς και της Αστυνομίας, μολύνοντας και διαλύοντας τα ιερά και τα όσια της φυλής και της αναγκαίας σ'αυτή συνοχής!
Σ'αυτούς τους επιτήδειους ταγούς, προαγωγούς αποδίδεται τόσο ο θάνατος του Γρηγορόπουλου, όσο και η ηθική θανάτωση του Κροκονέα! Η αθεράπευτη πληγή σ'αμότερες τις οικογένειες αυτών! Όμως θα έλεγα ότι αυτό είναι το λιγότερο κακό, γιατί το μέγιστο κακό είναι η αξιοθρήνητη κατάσταση της Ελληνικής Κοινωνίας σήμερα σε όλους τους τομείς, μ'αφορμή το υπόψη περιστατικό, που δεν είναι το μόνο και φυσικά, είτε έτσι, είτε αλλιώς, ούτε το τελευταίο!
Η Ελληνική κοινωνία, έχει μπει σε μία αριστερόστροφη περιδίνιση, που θα μοιάζει με θαύμα αν βγει και δεν εννοεί, τουλάχιστον επί του παρόντος να βγεί, παρά του ότι η συνειδητοποίηση της κρισιμότητας και της σοβαρότητας της κατάστασης, αυξάνει στον Λαό, που δυστυχώς δείχνει ν'αποδέχεται μοιρολατρικά την πορεία του, σε τριτοκοσμικά και ίσως χειρότερα ίχνη!
Αιτίες, που συνετέλεσαν στο δυστύχημα:
Η προσχηματική Ελευθερία, το ξέφτισμα της Δημοκρατίας, το δέσιμο των Χεριών της Αστυνομίας, η Ασυδοσία της Ατιμωρησίας, η κατ'επιλογή αυστηρότητα, η Ιδεοληψία της Λαοκρατίας, η σκοπιμότητα διαστρέβλωσης της αληθείας και της ευθυκρισίας .....
Ακόμη σαν συντελέσασες αιτίες, θεωρώ την "Παρασυρμένη Δικαιοσύνη", την ταγμένη, για πολλούς και διάφορους λόγους, όπως πολιτικοοικονομικούς, προβολικούς, υστεροφημικούς και όχι μόνο "Δικηγορίας!"
Την εμπάθεια και το μίσος θα έλεγα του πατρός
Κωνσταντόπουλου και της κόρης του Ζωής Κωνσταντοπούλου συνηγόρων πολιτικής αγωγής, που ανέλαβαν την υπόθεση μετά την παραίτηση των Κων Κατσαντώνη και Μυλωνόπουλου, θα μείνουν στην ιστορία της Ελληνικής δικονομίας! Οι λόγοι προφανείς! Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, γνωστή για την αδυναμία της στο χώρο των άναρχων, χαρακτήρισε τις πρωτόδικες αποφάσεις "Χάδι!"
Οι δικηγόροι υπεράσπισης Αλ.Κατσαντώνης και Χρ. Μυλωνόπουλος σημειώνουν στη δήλωση παραίτησής τους ότι: «κατά τη διάρκεια της προκείμενης διαδικασίας έλαβαν χώρα ορισμένα περιστατικά τα οποία δεν μας επιτρέπουν να εξακολουθήσουμε να συμμετέχουμε εις την διαδικασία αυτή και να την νομιμοποιούμε διά της παρουσίας μας!»
Την υπόθεση υπεράσπισης του Κροκονέα, ανέλαβε ο Κος Κούγιας, που όμως παραιτήθηκε το 2017, επικαλούμενος απαξιωτικά λόγια του Κροκονέα για τον Γρηγορόπουλο! Επισημαίνεται η αντίφαση, ότι στη μία περίπτωση ο κατηγορούμενος δείχνει συντετριμμένος για την απώλεια του νεαρού, ξεσπώντας σε απαρηγόρητους λυγμούς και στην άλλη, κατά τον Κο Κούγια, η προσβολή του Νεκρού, δια λόγων του Κροκονέα!
Οι ρόλοι και οι λόγοι των δικηγόρων, ανέκαθεν για πολλούς ήταν αμφιλεγόμενοι, ένεκα διάφορων παραγόντων κι'ακόμη συνδρόμων, θα πρόσθετα, καθώς ιδιαίτερων χαρακτηριστικών αυτών, όπως για παράδειγμα, διασημότης, υστεροφημία, συνήθως σε συνάρτηση πρόβλεψης των αναμενομένων αποφάσεων!
Αυτά ήταν ένια των συμπερασμάτων μου κατά τις ταπεινές μου απόψεις, που σε συνδυασμό, με τα λοιπά γραφόμενά μου θέτω στην κρίση, αντίληψη και λογική του καθε υγιώς και ανιδιοτελώς σκεπτόμενου Έλληνα!
Την Επετειακή Ημέρα Θεωρώ.
Ωστόσο την επετειακή ημέρα θεωρώ σαν μοναδική για σκέψη και περισυλλογή, ακόμη και των απόλυτων αρνητών της λογικής και της κοινωνικής βελτίωσης, γι’αυτό και θα την ήθελα αφιερωμένη και καθιερωμένη!
Αφιερωμένη και καθιερωμένη, σαν επέτειο στα"καλομαθημένα
και κακομαθημένα" παιδιά του «Μαμμωνά» και όχι μόνο, με την ευχή «Φωτισμού» του πνεύματός τους, προς επάνοδο στο δρόμο του ορθολογισμού και του «καθωσπρεπισμού», Συμπεράσματα.
Κατόπιν των ανωτέρω, γνωστής ούσης, ολόκληρης της μεταπολιτευτικής τακτικής σε κάθε καλοπροαίρετο κριτή, αρχής γενομένης από την αχαρακτήριστη ενέργεια του Κρετίνου Ιωαννίδη της 17ης Νοεμβρίου του 1973, στο Πολυτεχνείο, κατέληξα μετά από επίπονες σκέψεις και συσχετισμούς στα παρακάτω συμπεράσματα:
Γενεσιουργός Αιτία του Δυστυχήματος: Θεωρείται η ακολουθητέα μεταπολιτευτική, διχαστική τακτική, που επινοήθηκε, για ιδιοτελείς σκοπούς, από επιτήδειους του είδους, φαιδρούς, σαθρούς και υστερόβουλους πολιτικούς καθώς συνακόλουθους αυτών!
Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής ήταν, η πρόκληση γιγαντιαίου σχίσματος μεταξύ Λαού και ενστόλων εν γένει, κυρίως δε του Στρατού ξηράς και της Αστυνομίας, μολύνοντας και διαλύοντας τα ιερά και τα όσια της φυλής και της αναγκαίας σ'αυτή συνοχής!
Σ'αυτούς τους επιτήδειους ταγούς, προαγωγούς αποδίδεται τόσο ο θάνατος του Γρηγορόπουλου, όσο και η ηθική θανάτωση του Κροκονέα! Η αθεράπευτη πληγή σ'αμότερες τις οικογένειες αυτών! Όμως θα έλεγα ότι αυτό είναι το λιγότερο κακό, γιατί το μέγιστο κακό είναι η αξιοθρήνητη κατάσταση της Ελληνικής Κοινωνίας σήμερα σε όλους τους τομείς, μ'αφορμή το υπόψη περιστατικό, που δεν είναι το μόνο και φυσικά, είτε έτσι, είτε αλλιώς, ούτε το τελευταίο!
Η Ελληνική κοινωνία, έχει μπει σε μία αριστερόστροφη περιδίνιση, που θα μοιάζει με θαύμα αν βγει και δεν εννοεί, τουλάχιστον επί του παρόντος να βγεί, παρά του ότι η συνειδητοποίηση της κρισιμότητας και της σοβαρότητας της κατάστασης, αυξάνει στον Λαό, που δυστυχώς δείχνει ν'αποδέχεται μοιρολατρικά την πορεία του, σε τριτοκοσμικά και ίσως χειρότερα ίχνη!
Αιτίες, που συνετέλεσαν στο δυστύχημα:
Η προσχηματική Ελευθερία, το ξέφτισμα της Δημοκρατίας, το δέσιμο των Χεριών της Αστυνομίας, η Ασυδοσία της Ατιμωρησίας, η κατ'επιλογή αυστηρότητα, η Ιδεοληψία της Λαοκρατίας, η σκοπιμότητα διαστρέβλωσης της αληθείας και της ευθυκρισίας .....
Ακόμη σαν συντελέσασες αιτίες, θεωρώ την "Παρασυρμένη Δικαιοσύνη", την ταγμένη, για πολλούς και διάφορους λόγους, όπως πολιτικοοικονομικούς, προβολικούς, υστεροφημικούς και όχι μόνο "Δικηγορίας!"
Την εμπάθεια και το μίσος θα έλεγα του πατρός
Κωνσταντόπουλου και της κόρης του Ζωής Κωνσταντοπούλου συνηγόρων πολιτικής αγωγής, που ανέλαβαν την υπόθεση μετά την παραίτηση των Κων Κατσαντώνη και Μυλωνόπουλου, θα μείνουν στην ιστορία της Ελληνικής δικονομίας! Οι λόγοι προφανείς! Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, γνωστή για την αδυναμία της στο χώρο των άναρχων, χαρακτήρισε τις πρωτόδικες αποφάσεις "Χάδι!"
Οι δικηγόροι υπεράσπισης Αλ.Κατσαντώνης και Χρ. Μυλωνόπουλος σημειώνουν στη δήλωση παραίτησής τους ότι: «κατά τη διάρκεια της προκείμενης διαδικασίας έλαβαν χώρα ορισμένα περιστατικά τα οποία δεν μας επιτρέπουν να εξακολουθήσουμε να συμμετέχουμε εις την διαδικασία αυτή και να την νομιμοποιούμε διά της παρουσίας μας!»
Την υπόθεση υπεράσπισης του Κροκονέα, ανέλαβε ο Κος Κούγιας, που όμως παραιτήθηκε το 2017, επικαλούμενος απαξιωτικά λόγια του Κροκονέα για τον Γρηγορόπουλο! Επισημαίνεται η αντίφαση, ότι στη μία περίπτωση ο κατηγορούμενος δείχνει συντετριμμένος για την απώλεια του νεαρού, ξεσπώντας σε απαρηγόρητους λυγμούς και στην άλλη, κατά τον Κο Κούγια, η προσβολή του Νεκρού, δια λόγων του Κροκονέα!
Οι ρόλοι και οι λόγοι των δικηγόρων, ανέκαθεν για πολλούς ήταν αμφιλεγόμενοι, ένεκα διάφορων παραγόντων κι'ακόμη συνδρόμων, θα πρόσθετα, καθώς ιδιαίτερων χαρακτηριστικών αυτών, όπως για παράδειγμα, διασημότης, υστεροφημία, συνήθως σε συνάρτηση πρόβλεψης των αναμενομένων αποφάσεων!
Αυτά ήταν ένια των συμπερασμάτων μου κατά τις ταπεινές μου απόψεις, που σε συνδυασμό, με τα λοιπά γραφόμενά μου θέτω στην κρίση, αντίληψη και λογική του καθε υγιώς και ανιδιοτελώς σκεπτόμενου Έλληνα!
Σπύρος Κίκερης.
Ντρέπομαι για λογαριασμό σας! Ειλικρινά ντρέπομαι!
