Σπύρου Κίκερη
*Τιμής Ένεκεν
18-10-2015
ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ
ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΜΑΣΤΟΡΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ!
«TO THE BYGMESTER OF GATASTROPHE! »
Αυτός ο Εκλεκτός του Λαού
και η Αρχή του Κακού!
Αυτός ο Πλοηγός του Γκρεμού
και η οργή του Θεού!»
ΜΕΡΟΣ 1Ο
ΕΠΙ ΤΩΝ ΤΥΠΩΝ ΤΩΝ ΗΛΩΝ
- Σκοπός Γραφής.
- Καθαρότητα Γράφοντος.
- Ιστορία και Παραϊστορία.
- Ο Διάβολος.
*Σκοπός Γραφής
Πάνε 34 ολόκληρα χρόνια από την έλευση του «Μεγάλου Ελπιδοφόρου» και οι μνήμες μέσα μου ωρύονται και βίαια με εξωθούν, να πάρω πένα και χαρτί! Ναι τους το είπα, τα πιο πολλά τα έχω γράψει, μα εκείνες επιμένουν, «ΞΑΝΑ, ΞΑΝΑ ΤΟΥΤΕΣ ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΜΠΕΔΩΘΟΥΝ ΚΑΙ Μ’ΑΝΕΞΙΤΗΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΝ!»
Τούτη τη γραφή την είχα δημοσιοποιήσει στο παρελθόν με την επιγραφή «ΕΠΙ ΤΩΝ ΤΥΠΩΝ ΤΩΝ ΗΛΩΝ», όμως τώρα η έκδοση θα είναι αρκούντως βελτιωμένη!
Η Αποστολική ρήση, μεταφορικά, αποσκοπούσε και αποσκοπεί στο να βάλουμε το χέρι του δικαίου και της αμεροληψίας πάνω στις πληγές μας και ανάλογα με τον πόνο, που θα αισθανθούμε να κατανοήσουμε το μέγεθος του βάθους τους, κυρίως δε το βασικό πρόξενο και δημιουργό αυτών, ώστε σαν άλλοι άπιστοι θωμάδες, να πεισθούμε για το μέγεθος αληθείας, αγυρτείας και αλητείας!
Ο σοφός είπε, η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, εγώ δε σαν κοινότατος θνητός, λέω ότι η αρχή είναι κατ’ελάχιστον, κάτι πολύ περισσότερο του ημίσεως! Οψόμεθα, αφού πιστώσουμε τον γράφοντα με τόσο χρόνο, όσο απαιτεί η ανάγνωση, τούτης της ανάλυσης.
Αν η Ιστορία που διδαχθήκαμε ή διαβάσαμε, είναι στη διαστρέβλωση, ίδια με την Ιστορία που βιώσαμε, τότε αλίμονο στην αλήθεια και κρίμα στον κόπο μας. Να λοιπόν, γιατί έγραψα το παρόν άρθρο! Το έγραψα από πόνο για την Πατρίδα μου, το έγραψα από πόνο για την Ιστορία! Γιατί έχω την αίσθηση ότι η φωτογραφία αυτού του «Ηγεμόνα», για κάποιους εξακολουθεί να είναι εκεί ψηλά με τα εικονίσματα και είναι ντροπή, είναι ιεροσυλία. Γιατί ο ψεύτης, ο κλέφτης, ο εφιάλτης και ο λεηλάτης θα πρέπει να αποκαλύπτονται, αφού κριθούν αμερόληπτα και αντικειμενικά, για να μπορεί η Ιστορία στους νεώτερους να είναι πιο αληθινή και πιο διδακτική!
*Καθαρότητα Γράφοντος
Στο σημείο αυτό επιβάλλεται φρονώ να κάνω μία βασικότατη διευκρίνηση που αφορά το άτομό μου, από πολιτικής πλευράς και επιδιώξεων. Πολιτικές επιδιώξεις δηλώνω κατηγορηματικά, όχι απλά ότι δεν έχω, αλλά και ότι την πολιτική στη χώρα μας, όπως έχει προ πολλού διαμορφωθεί, τη σιχαίνομαι απολύτως.
Τρεις φορές μου προτάθηκε στο παρελθόν ν’ασχοληθώ με την πολιτική και τα συναφή και τις τρεις αρνήθηκα κατηγορηματικά! Κάθετα δηλαδή και οριζόντια!
Την πρώτη μου προτάθηκε από Αρχηγό κόμματος, στο παρελθόν, που αργότερα έγινε Πρωθυπουργός, να πολιτευθώ στην Πρέβεζα. Του είπα αν διέθετα τα απαιτούμενα χρήματα, ίσως το δεχόμουνα. Αυτός μου είπε δεν είναι πρόβλημα αυτό, δυο ανθρώπους θα βρεις και θα σε στηρίξουν! Τον κοίταξα απογοητευτικά και έφυγα ατάκτως.
Την επόμενη φορά, μου προτάθηκε από τον Συμπατριώτη και φίλο μου Λεωνίδα Μπαρκούζο, γνωστότατο άτομο στην Πρέβεζα και χρόνια Ληξίαρχο, να βάλω υποψηφιότητα για το Δήμο Πρεβέζης. «Άντε ρε Σπύρο μου είπε πάμε, είσαι αγαπητός και αξιόλογος άνθρωπος, πάμε. εμείς βγάλαμε και το συχωρεμένο το Ντίνο το Σαγανά.» Λεωνίδα του είπα, δεν κάνω εγώ για τέτοια πράγματα, δεν κάνω το ξέρω. Εκείνος επέμεινε και’γω του είπα κλείνοντας, «τελικά θα ήθελες να με δεις σε τρεις μήνες να μη μου λέει κανείς καλημέρα;»
Όμως για να μην κουράσω, παραλείπω την τρίτη πρόταση που ήταν συγκεκριμένη, ανέξοδη και πανέτοιμη για τίτλο, υποτακτικούς και απολαβές, δηλώνοντας ευθαρσώς πως πάει πολύς καιρός που κάθετα και οριζόντια διαχωρισμένος είμαι από το πολιτικοκοινωνικό γίγνεσθαι και όχι μόνο, αρεσκόμενος να ζω με τα λατρευτά μου οικόσιτα
, στην Κιβωτό του σπιτιού μου σαν «Νώε του 2015!»
Οπωσδήποτε όμως οφείλω να πω, από συνειδησιακή και ψυχική ανάγκη ότι δεν εμπόδισε σε τίποτα τον Αρχηγό Πολεμικής Αεροπορίας να με αποστρατεύσει επί Υπουργίας Ιωάννη Βαρβιτσιώτη στο Υπουργείο Αμύνης! Ούτε το γεγονός ότι υπήρξα επί σειρά ετών Προσωπικός πιλότος του Κωσταντίνου Καραμανλή! Ούτε ότι ήμουν πρώτος στη Αρχαιότητα Σμήναρχος στην Πολεμική Αεροπορία, Διοικητής στη Σχολή Ικάρων (ΣΜΑΕΚ) και πρωτεύσας στα σημαντικότερα σχολεία της Αεροπορίας! Ούτε ότι είχα όλες τις προαγωγές μου κατ’εκλογήν! Ούτε ότι έφαγα τις «Σπιναλόγκες του Αιγαίου» (Λήμνο- Σκύρο) με το κουτάλι επί ΠΑΣΟΚ!
Αιτία βασική και όχι μόνη, η επίμονη άρνησή μου για την πρόσληψη του υιού Βαρβιτσιώτη (Υπουργού Εθνικής Αμύνης) να διδάξει ως ωρομίσθιος καθηγητής στη Σχολή Ικάρων, ένεκα μη διάθεσης των απαιτούμενων προσόντων!
Ήταν από τα πιο διδακτικά και πειστικά μαθήματα της Ζωής μου! Αφέλεια; Όχι βέβαια! Αλλά να, όταν στα διλήμματά μου, έμπαινε στη μέση η συνείδηση, πάντα με νίκαγε κατά κράτος! Οδύνες; Ναι πολλές! Τρεις γαστρορραγίες βαριές, εκ των οποίων η τελευταία παραλίγο θανατηφόρα, με τις δύο πρώτες το πρώτο εξάμηνο της αποστρατείας μου! Ο λόγος; Η στέρηση της καριέρας; Αστεία πράγματα! Η στέρηση να κλείσω τους κύκλους των μαθημάτων «ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ - ΗΓΕΣΙΑΣ και ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ» που έκανα στα παιδιά της Ελπίδας, τους Ικάρους, που αγάπησα ίσως πιο πολύ και από τα παιδιά μου! Το αντίκρισμα; Επωφελές! Γλύτωσα το «Σκουλήκιασμα» μια ώρα αρχύτερα! Όρκοι; Πολλοί και απαράβατοι! Αίγλη; Ψυχική κι’εφησυχαστική στο έπακρο! Αηδία; Στο απώτατο άκρο!
Μαύρη και βαριά πέτρα έριξα πίσω μου! Πού; Στον τόπο που Λάτρεψα, δε ξαναπάτησα! Πήγαινα αργότερα στην Αερολέσχη Δεκελείας στο Τατόι, που ήμουν εκπαιδευτής, και πέταγα, ακούγοντας πολλές φορές τα παραγγέλματα και τις φωνές των Ικάρων και το δάκρυ έσταζε στην ψυχή μου και την έκαιγε! Όμως εκεί δε γύρισα, ούτε σαν επισκέπτης μιας φοράς! Μόνο σε καμιά στροφή από πάνω ένιωθα τη σκέψη μου να βυθίζεται με περιδίνηση βαθιά στο κέντρο του Ιερότερου χώρου τούτης της Γης και να συνθλίβεται χωρίς να προλαβαίνει τη συνειδητοποίηση και πολλών πραγμάτων!
Πάντως ζητώ συγνώμη για τη μη ανταπόκρισή μου, σε αρκετές προσκλήσεις, λυπάμαι ειλικρινά πολύ, αλλά στο θέμα αυτό, ίσως στην άλλη μου ζωή διαφοροποιηθώ!
Στο Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας (ΓΕΑ) πήγα δυο φορές στα 24 χρόνια της αποστρατείας μου, κατόπιν προσωπικής προσκλήσεως! Από αυτές, την πρώτη φορά, μου’μειναν τα λόγια ενός «Αρχηγού Αεροπορίας» νεώτερης σειράς, με τον οποίο είχαμε συνυπηρετήσει στη Σχολή, σε παράλληλους χώρους: «Εγώ αν δε σας δώσω δυο βαθμούς, θα τα σκίσω τα γαλόνια μου!»
Όχι δεν τον παρεξήγησα, μέσα στο φόρτο εργασίας του, ίσως να το ξέχασε! Ξεχνούν οι άνθρωποι εύκολα και γρήγορα! Εκείνο που μ’ενοχλεί είναι ότι ξεχνούν αυτούς που δεν ενοχλούν, αυτούς που δε γίνονται φορτικοί, αυτούς που μένουν αξιοπρεπείς και διακριτικοί στο διηνεκές!
Τη δεύτερη φορά θυμάμαι μία εντελώς τυχαία συνάντηση, που είχα στους διαδρόμους του ΓΕΑ, με τον τότε «Αρχηγό» κι’αυτόν νεώτερό μου! Ήταν ασκεπής και με αναμμένο τσιγάρο στο χέρι του! Αντιλήφθηκα την παρουσία του έγκαιρα, συνεγερμένος από τα χτυπήματα προσοχής στρατεύσιμων και μη!
Έστρεψα προς την πλευρά του και τον «καμάρωνα!» Όταν πέρναγε από μπροστά μου του είπα: «Ωραία Εμφάνιση Αρχηγού!» Κι’εκείνος μου απήντησε: «Τι θέλετε να κάνω, κοντεύω να σκάσω!» Δεν απήντησα έφυγα σκεπτόμενος!
Μου’ρχεται, αρκετές φορές στο νου, τούτο το περιστατικό! Και πια είμαι σίγουρος ότι τα λόγια εκείνα, δεν ήταν από τη γλώσσα του σώματός του, ήταν από τη γλώσσα της συνείδησής του! Για την ιστορία του θέματος ο Κύριος αυτός έγινε και Αρχηγός Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμύνης (ΑΓΕΕΘΑ) και για λίγο Υπουργός Εθνικής Αμύνης (ΥΕΘΑ!)
Όμως δώστε μου το δικαίωμα για μια μικρή παρένθεση, που πέρασε αίφνης από το νου μου.
(Θα μου πείτε το παραπάνω του «Αρχηγού» με μάρανε, εδώ ο «ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ», προχτές στην ανάκρουση των εθνικών Ύμνων, με την επίσκεψη του ΟΛΑΝΤ, στέκονταν σε στάση προσοχής με ανοιχτά τα πόδια και τα χέρια του σαν φύλο συκής! Εγώ αν ήμουν ο νεκρός του Άγνωστου Στρατιώτη, θα είχα εγερθεί! Και επειδή αυτός δεν αντιλαμβάνεται το λάθος του, τον διαβεβαιώνω, ότι αν ήταν πρωτοετής Ίκαρος, με τέτοια προσοχή θα είχε εξαϋλωθεί από τη Διοικούσα τάξη, από τη δεύτερη μέρα εισόδου στη Σχολή!)
Ναι κάτι τέτοια δεν είναι απλά πράγματα, δεν είναι καθόλου απλά, γιατί είναι αποδεικτικά στο «ότι η βρώμα του ψαριού από το κεφάλι αρχίζει και εδώ πάνε χρόνια πολλά, που η σήψη, από το κεφάλι κάποιου άλλου, έχει προ πολλού αρχίσει!»
Ας επανέλθουμε όμως στη ροή του θέματός μας συνδεόμενοι με τα προηγούμενα, γιατί η κατηφόρα της χώρας δε συμμαζεύεται, ας όψεται όμως ο χαράκτης και κατασκευαστής της!
Όσο για δύο συμμαθητές μου, που έγιναν Αρχηγοί, δεν θέλω να τους δω ούτε ζωγραφιστούς! Γιατί και ζωγραφιστούς να τους δω θα πάθω κρίση μ’απρόβλεπτες συνέπειες! Και επειδή δεν αντέχω, ο ένας εκ των δύο σφράγιζε τα έγγραφά του και με την σφραγίδα του ΠΑΣΟΚ!
Πάντως επειδή μιλάω για Αρχηγούς, ένεκα του ότι είναι πιθανόν κάποιος από τους εν ενεργεία, να διαβάσει, τούτα τα «επουσιώδη» που εγώ θίγω και να συνεγερθεί, απευθύνω ευθεία έκκληση προς αυτούς: «Σταματήστε το διάτρητο θέμα των προαγωγών κατόπιν εορτής, γιατί πνιγήκαμε στους «Πτεράρχους!» Το Θέμα είναι διάτρητο, μπάζει από εκατό μεριές, σας κάνει περίγελους, γιατί μοιάζετε, με σουρωτήρι, που σουρώνουν Υπουργοί και Κλαδικές τις «Μακαρονάδες τους!» Αν θέλετε δε να διορθώσετε κάπως το θέμα μεριμνήστε για την κατοχύρωση των δικαιώσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), μετά από οχτώ και δέκα χρόνια ή έστω μετά θάνατον, γιατί είναι μεγάλη αμαρτία και αυτές να είναι «Μαϊμού» επαφιόμενες εν τέλει και πάλι στην κρίση σας!
Και για να καταλάβουν και οι κοινοί θνητοί! Προσφεύγει κάποιος στο ΣτΕ, εκδικάζεται η προσφυγή του κατά μέσο όρο μετά από δέκα χρόνια, η αποστρατεία του κρίνεται ενδεχομένως ως απαράδεκτη και το θέμα αναπέμπεται πάλι στο ίδιο τυπικά συμβούλιο για εκ νέου κρίση! Ενώ συντάσσεις μία αναφορά αιτούμενος διαγραφή δυσμενών στοιχείων και εφόσον έχεις διασύρει την προσωπικότητά σου γλύφοντας, εκλιπαρώντας και ενδίδοντας προφανώς στα αυτονόητα, παίρνεις έναν και δύο και τρεις βαθμούς!
Ζητώ συγνώμη για την ταλαιπωρία, με θέματα που ίσως δεν ενδιαφέρουν πολλούς, αν και πιστεύω ότι η κατάντια της Ελλάδος και σε χώρους υποτίθεται υπεράνω υποψίας, πρέπει να ενδιαφέρει απαξάπαντες!
Αρκετά από τα παραπάνω και άλλα συναφή με το θάρρος και την παρρησία, που πάντα με διέκρινε είναι καταχωρημένα στο «Δικαιούχο» ένα βιβλίο, σε μια γραφή και μια περιγραφή, γραμμένη με δάκρυ και αίμα! (Μην προσπαθήσετε να το βρείτε, γιατί δεν πουλιέται!)
*Ιστορία και Παραϊστορία
Ας έρθουμε όμως στο προσκήνιο, με κίνητρο βασικό, όχι φυσικά την επούλωση των πληγών μας, αυτό είναι κάτι αδύνατο επί του παρόντος, γιατί αυτές αυξάνουν και βαθαίνουν αμείωτα, αλλά την ανακούφιση έστω, στιγμιαία από τις φοβερές οδύνες τους!
Ας μην ασχοληθούμε με τα προγενέστερα της μεταπολίτευσης, για να δούμε πλάνες οικτρές και διαστρεβλώσεις ιστορικές, ας αρκεσθούμε σε ένα και μόνο, «στην πτώση της Χούντας».
Αποτολμήστε, λοιπόν, ένα γκάλοπ, απευθύνοντας σε φίλους και γνωστούς το ερώτημα, « πότε έπεσε η Χούντα;» και αν δεν σας πούν, σε ποσοστό ενενήντα και πλέον τοις εκατό, ότι έπεσε με την εξέγερση του Πολυτεχνείου, φτύστε με, φτύστε με ειλικρινά.
Τώρα πείτε μου σας παρακαλώ, ποιος θα εξηγήσει στο παιδάκι αυτό των τριάμισι ετών, που τότε ήταν μείον τριάντα οχτώ (38) ετών, το τί και το ποιο; Ο μπαμπάς του μήπως, που το πάει κάθε χρόνο με τα κόκκινα, γαρύφαλλα εκεί; Μα αυτός τότε ήταν μείον δέκα (10) ή μείον οχτώ (8) ετών!
Αυτά τα λέω, γιατί η πραγματική ιστορία γράφει, ότι η επέμβαση στο πολυτεχνείο, έγινε στις 17 Νοεμβρίου του 1973 και η πτώση της Χούντας στις 23 Ιουλίου του 1974, με αφορμή το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και την επέμβαση των Τούρκων στην Κύπρο! Και ακόμα γράφει ότι η επέμβαση έγινε για να ρίξει τον Παπαδόπουλο και να ανεβάσει έναν «κρετίνο», που τον έλεγαν Ιωαννίδη! Άγνοιες και λάθη! Λάθη όμως, οχτώ μηνών,για παράδειγμα σε τόσο σημαντικά γεγονότα και μη διαχωρισμός αυτών, στο μυαλό των Νεοελλήνων δεν είναι μικρό πράγμα, ούτε και τυχαίο γεγονός!
Ας έρθουμε στο προσκήνιο την άγια της απελευθέρωσης εκείνη νύχτα του 1974, όταν σύσσωμος ο Αττικός Λαός και με τη σκέψη του, σύσσωμος ο Ελληνισμός, υποδέχονταν τον Σωτήρα του, εκείνον που πρότειναν σώφρωνες και σεπτοί Έλληνες προεξάρχοντος του ευεργέτη Ευάγγελου Αβέρωφ! Μέχρι και ο αμφιλεγόμενος Κος Θεοδωράκης τότε είπε το περιβόητο: «Καραμανλής ή τανκς!»
Μπορεί κανείς να αναλογιστεί τί θα συνέβαινε εκείνο το καλοκαιρινό βράδυ του 1974, αν ο Κωνσταντίνος ο τέως Βασιλεύς, ή ο Αντρέας Παπανδρέου αναλάμβανε την εξουσία; Μας λυπήθηκαν θαρρώ Θεοί και διάβολοι μαζί!
Εν πάση περιπτώσει, ξεκινήσαμε τα νηπιακά μας βήματα στη Δημοκρατία, λες και δεν είχε ξαναγνωρίσει, ποτέ, μα ποτέ τούτη η χώρα το βίωμά της! Και μας που μας δίδαξαν ότι ζούμε στη χώρα που η Δημοκρατία γεννήθηκε; Μας παραμύθιασαν; Όχι φυσικά, αλλά να, μπερδεύεται κανείς, ζώντας ετούτο το μπάχαλο συμπεριφοράς διακυβερνήσεως και δημοσιονομικού χειρισμού, σήμερα! Αλήθεια πως φτάσαμε ως εδώ, σε τούτη την ανεπίτρεπτη και πρωτόγνωρη κατάντια, πώς; Τυχαία μήπως ή συγκυριακά;
Δεν ήταν καλός ο Καραμανλής; Δεν σεβάστηκε ώς όφειλε τη Δημοκρατία και τα συν αυτή; Θα ήταν ασέβεια και αγνωμοσύνη να πούμε κάτι τέτοιο, γιατί και το πολιτειακό το έλυσε και το ΚΚΕ νομιμοποίησε και το δημοσιονομικό το διαχειρίστηκε με σύνεση, φειδώ και σωφροσύνη περισσή.
Με τη νοοτροπία του Έλληνα όμως τί έγινε; Πάνε πεντακόσια και χρόνια που αυτή αρρώστησε βαριά, πάνε κοντά δυο αιώνες ελευθερίας και ’μεις ακόμα από το σύνδρομο του ραγιά και του αφέντη διακατεχόμαστε, ερμηνεύοντας στο ασθενικό μυαλό μας την κάθε εξουσία σαν κατοχική και δεσποτική, το δε Λαό, σκλάβο κατά περίπτωση, που απεργάζεται λύσεις προς αντιμετώπιση του Δυνάστη, με υποχθόνιες σκέψεις και ενέργειες!
*Ο Διάβολος
Ποιος διάβολος τούτο το κακό χειροτέρεψε, ραγδαία; Ποιος αντί να βάλλει ένα λιθαράκι βελτίωσης στη νοσούσα νοοτροπία μας, χειροτέρεψε ραγδαία και επικίνδυνα αυτή, κάνοντας κυριολεκτικά «μπάχαλο» την κοινωνία μας, κλονίζοντας συνθέμελα το οικοδόμημά της, γκρεμίζοντάς το τελικά, με τη συνέργεια των φριχτών του απογόνων, κληρονόμων και επιγόνων της καταστροφικής του Σχολής και της φοβερής του επιρροής!
Τρεις Σεπτεμβρίου 1974, ένας φιλόδοξος κι’αρχικά αμφιλεγόμενος Αρχηγός κάνει την ιδρυτική διακήρυξη του κόμματός του, που συνετάχθη από τον πολύ Κο Σημίτη με πρωτεύοντες σκοπούς την Εθνική Ανεξαρτησία, τη Λαϊκή κυριαρχία, την Κοινωνική Απελευθέρωση και τον εκδημοκρατισμό του Συνδικαλιστικού κινήματος!
Με ένα απλό ισολογισμό στα τετελεσμένα σήμερα, μπορούμε να πούμε ότι οι βασικές του επιδιώξεις επιτεύχθηκαν όλες, σε απόλυτο βαθμό! Ας δούμε το πως.
Ένας μεσήλικας άντρας με λίγα αχτένιστα και ακούρευτα μαλλιά, φορώντας ένα άσπρο πρόχειρο πουκάμισο, ξεκούμπωτο στα τρία πρώτα κουμπιά, με σηκωμένα τα μανίκια, κρατώντας ένα πρόχειρο χαρτί στο δεξί του χέρι, κάνει τη διακήρυξη των αρχών του κομματός του, σε πολυτελές ξενοδοχείο των Αθηνών! Οι ανορθογραφίες και οι αντιφάσεις ας μείνουν στην κρίση του καθενός!
Το ακροατήριο άνδρες και γυναίκες αρκούντως ατημέλητοι στην πλειονότητά τους, με γένια, μούσια, μουστάκια και μαλλιά ασυνήθιστα! Τυχαίο; Όχι φυσικά! Γιατί όχι; Γιατί ήρθαν να πάρουν την εξουσία πάση Θυσία! Με οποιοδήποτε τρόπο, έστω επαναστατικό, αν χρειάζονταν!
Έτσι άρχεται η στρατολόγηση και η ένταξη των πρασινοφρουρών στο νέο κόμμα και για να στρατολογηθείς και να ενταχθείς, έπρεπε να έχεις τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που η περίπτωση απαιτούσε δηλαδή, ασέβεια κάθε είδους στις αρχές, αξίες και δομές του κράτους! Και η ασέβεια άρχιζε από την εμφάνιση! Ναι από την εμφάνιση!
Εκείνος ο Αρχηγός και οι συν αυτω, μετέβαιναν στη βουλή για παράδειγμα, με Ζιβάγκο και άλλα εξεζητημένου είδους ενδύματα, με εμφανίσεις αναστημένων του εμφυλίου, κάνοντας μόδα το γεγονός του ατημέλητου, για να τους ακολουθήσουν, δάσκαλοι, καθηγητές, πανεπιστημιακοί, υπάλληλοι, Δημόσιοι Λειτουργοί, Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί κτλ , κτλ... Γιατί; Γιατί πρώτον έπρεπε να διαφέρουν, έπρεπε να αναγνωρίζονται και το σημαντικότερο έπρεπε να έχουν άγρια όψη! Πώς; Να, όταν το κεφάλι σου διπλασιάζεται σε όγκο από γένια, μουστάκια και μαλλιά πρωτογόνων, τότε σίγουρα ζωοποιείσαι εμφανισιακά και ως εκ τούτου, τρομοκρατείς! Ξέχωρα από το ότι κλέβεις πάγιες εικόνες από άλλο κομματικό χώρο, υποκαθιστώντας δολίως ηγετικές του φυσιογνωμίες, επηρεάζοντας, υποσυνείδητα, τους οπαδούς του, προς ίδιον όφελος!
Για αυτού του είδους την επιρροή, θα μιλήσουμε εκτενέστερα στη συνέχεια. Συνοψίζοντας για την εμφάνιση, η μόδα που επέβαλλε ο μεγάλος Αρχηγός, παραμένει ολοζώντανη ακόμα και σήμερα και το χειρότερο, επεκτάθηκε ραγδαία και σε χώρους, άλλων ιδεολογημάτων! Όχι μόνο γιατί ο άνθρωπος είναι ον μιμητικό, αλλά γιατί έβλεπαν ότι αυτή η τακτική είχε οφέλη αριθμητικά, άσχετα από τα κακά, τα μέγιστα κακά που συνεπήγετο! Γιατί μέγιστο κακό είναι το να βλέπεις καθηγητές με κοτσίδες ,σκουλαρίκια και μπλουζάκια παρδαλά σε δημόσιες εμφανίσεις και ΜΜΕ μεγάλης ακροαματικότητας.
Προσωπικά θυμάμαι τους δασκάλους μου σαν ιερά πλάσματα σεβασμού, όχι με βάση τη μόρφωσή τους, αλλά με βάση την εμφανισή τους και την καθαριότητά τους, παρά το πενιχρό των μισθών τους και την έλλειψη οικιακού ύδατος!
Και βεβαίως δεν θα είχα δώσει τόση σημασία στην τακτική της εμφάνισης, αν δεν έβλεπα τον Ηγεμόνα με την ανάληψη της εξουσίας να αλλάζει απολύτως τις ενδυματολογικές του συνήθειες και να προσέρχεται εκείθεν, με πανάκριβα μοντέλα κουστουμιών και αξεσουάρ επώνυμων οίκων μόδας!
Μη βιαζόμαστε να πάμε στην εξουσία, ας επανέλθουμε στο 1974 στη διακήρυξη και στα μετέπειτα αυτής μέχρι το Σωτήριο για τη δύσμοιρη Ελλάδα έτος 1981 και την αποφράδα εκείνη ημέρα της 18ης Οκτωβρίου!
Όπως άνοιξε το στόμα του ο μεγάλος αυτός ανήρ δεν το ξανάκλεισε! Και τί δεν είπε και τί και τί! Δεν τα πίστευε; Τα πίστευε γιατί τα εφήρμοσε τουλάχιστον τα περισσότερα, που είχαν άμεση σχέση, με την διάλυση της χώρας και την οδήγησή της σε μία μαύρη κόλαση, μέσα από ένα «πλασματικό παράδεισο!»
Τα μόνα που δεν τήρησε ήταν τα μεγάλα του ψεύδη, τα αισχρά και δόλια ψεύδη, τα χρυσωμένα χάπια που έδινε στους αφελείς και πονηρούς μπροστάρηδες του στρατού του! Ποια ήταν αυτά; Αυτά που τον οδήγησαν «Δημοκρατικά» στην εξουσία. Το έξω από το ΝΑΤΟ, το ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο, το έξω οι βάσεις του Θανάτου, το Δημοψήφισμα για την ΕΟΚ και άλλα συναφή, πάντα φραστικά, που του επέτρεπαν οι πάτρωνές του!
Αλήθεια είχε πάτρωνες αυτός ο τεράστιος Ηγεμών; Είχε; Όχι μην προχωράμε εδώ θα μείνουμε, εδώ στο στόχο του, τον υπαγορευμένο. Ποια από αυτά τα τερατώδη ψέματα εφήρμοσε, κανένα, κανένα απολύτως, το μόνο που έκανε ήταν η μετακόμιση των Αμερικάνικων βάσεων από την Αττική σε άλλες προσφορότερες περιοχές όπως για παράδειγμα η Κρήτη.
Στόχος του πρωταρχικός και αυτός υπαγορευμένος, ήταν η συρρίκνωση του κουμμουνισμού, εκεί αποσκοπούσαν οι μεγαλοστομίες των ψευδών! Εκεί η θέσπιση κουμουνιστικών συνηθειών, όπως για παράδειγμα, η προσφώνηση «Σύντροφε!» Εκεί και η Αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, εκεί η παροχή δικαιώματος επιστροφής του Δημοκρατικού Στρατού στην Ελλαδίτσα, εκεί και η παροχή συντάξεων και βαθμών αφειδώς, σε μη δικαιούχους και σωρεία κοπριτών και αργόσχολων, με το πρόσχημα «των δήθεν αδικημένων!» Εδώ αρχίζει η ραγδαία ροπή της Ελλάδας προς την καταστροφή και της σήμερον την πληρωμή!
Με ποιο δικαίωμα Κύριε τάδε δωρίζατε συντάξεις σε ανθρώπους που όχι μόνο δεν πρόσφεραν τίποτα στην Ελλάδα, αλλά βίαια προσπάθησαν δια των όπλων να αρπάξουν την εξουσία, εξαθλιώνοντας τούτη τη χώρα μετά από μια ανελέητη Γερμανική κατοχή! Με ποιο δικαίωμα δίνατε βαθμούς σε κατσαπλιάδες και άδειες περιπτέρων και όχι μόνο, σε μη δικαιούχους, που έπρεπε να έχουν ετεροχρονισμένα δικαστεί για εσχάτη προδοσία! Άντεχαν ρε «αδιάντροπε» τα οικονομικά δεδομένα της Ελλάδας τέτοιες προσφορές, χωρίς ίχνος από εισφορές; Γιατί; για να τα πληρώνουμε ισοβίως εμείς, τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας;
ΜΕΡΟΣ 2ο
Η ΣΤΟΙΧΕΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ
- Η Ίδρυση του Κόμματος.
- Προεόρτια Λεηλασίας.
- Αντιστασιακοί.
- Άκρατα Πάθη! Άμετρα Αίσχη!
*Η Ίδρυση του Κόμματος
Συγνώμη για τη κόπωση, θα ήθελα να επιταχύνω, όμως δεν μπορώ, ας μου συγχωρεθεί η αδυναμία. Ίσως γράψω κάποιο σχετικό βιβλίο, ίσως, μα το βλέπω αδύνατον για λόγους οικονομικούς. Έχω ήδη, αρκετά πράγματα καταχωνιασμένα στα συρτάρια μου και ακούω το κλάμα τους από το στρίμωγμα, ας μη δυναμώσουν τούτοι οι λυγμοί, γιατί κυριολεκτικά, δεν τους αντέχω.
Η ίδρυση ενός κόμματος εξουσίας απαιτεί τεράστια χρηματικά ποσά, αυτός είναι και ο κύριος λόγος που τα περισσότερα νεοϊδρυθέντα κόμματα καταρρέουν μετά από κάποιο διάστημα. Ο μεγάλος Ηγεμών, λοιπόν, πού βρήκε τα λεφτά; Πού; Εμένα μου το είπε ένας μεγάλος αρχηγός, το προανέφερα, δυο θα βρεις, όλοι για δύο ψάχνουμε! Όλοι για δύο, λέω εγώ ο ταπεινός εκτός, εκτός αν είναι ένας αλλά «ΛΕΩΝ!»
Είναι ή δεν είναι, λοιπόν, αλήθεια ότι ο μεγάλος ηγεμών χρηματοδοτήθηκε τον Αύγουστο του 1974 από την Chase Manhattan Bank την τράπεζα των Rochfeller με το ποσόν των εκατό εκατομμυρίων δολαρίων(100.000.000$) Είναι και παραείναι αλήθεια, αλήθεια πικρή, με σκληρές συνέπειες για τη χώρα μας και βασικότατη αιτία της σημερινής δημοσιονομικής κατάντιας! Όποιος έχει αντίρρηση ας ανατρέξει σε έγγραφα του έγκριτου WIKHLEAKS, όπως το ανωτέρω! Θα επανέλθω στο θέμα αυτό αργότερα, στοιχειοθετώντας απολύτως τις απόψεις μου.
*Προεόρτια Λεηλασίας.
Πάμε λοιπόν στα προεόρτια της «λεηλασίας» μέχρι της ανέλιξης στον ύψιστο θώκο. Τέτοια κομματική οργάνωση δεν είδε ποτέ αυτός ο τόπος, η εξαγορά συνειδήσεων έγινε ανεξαίρετος κανόνας και όλα μέσω των ακατάσχετων υποσχέσεων και των ασύστολων ψευδών! Τι κομματικά γραφεία, τι τοπικές, τι νομαρχιακές, τι κλαδικές.... τομέας ανοργάνωτος δεν έμεινε απολύτως κανένας! Ούτε καν αυτός της «τρομοκρατίας», εκτιμώ, χωρίς να έχω και αδιάσειστα στοιχεία, για την περίπτωση, εκτός από πάμπολλες αποχρώσεις ενδείξεις!
Εν πάση περιπτώσει, Τέτοια κομματική οργάνωση θα τη ζήλευαν και τα Σοβιέτ και οι ΝΑΖΙ στο απόγειο της «Δόξας» τους! Εκείθεν Η Λαϊκή κυριαρχία, η κοινωνική απελευθέρωση και ο εκδημοκρατισμός του συνδικαλιστικού κινή ματος, βασικοί όροι της σοσιαλιστικής διακήρυξης, έγιναν οι καταλύτες του Έθνους και οι υπονομευτές της Δημοκρατίας, χάριν της Δημοκρατίας!
Αυτή, λοιπόν, η στεγανοποιημένη και πρωτόγνωρη κομματική οργάνωση υπήρξε ο Βρόχος που δόλια περάστηκε στο λαιμό της άμοιρης Ελλάδας! Ο άτεγκτος νόμος του δούναι λαβείν, από εκεί άρχιζε και εκεί τελείωνε, από το ένα άκρο οι οργανωτές και από το άλλο οι οργανωμένοι!
Το χειρότερο ήταν ότι και ο βασικός αντίπαλος των «Σοσιαλιστών» οι «Νεοδημακράτες», δηλαδή, αναγκάστηκαν εκ των πραγμάτων πολύ αργότερα, επί Αβέρωφ, να οργανωθούν στα ίδια πρότυπα, φκιάχνοντας έναν άλλο Βρόχο, σχεδόν όμοιο του προηγουμένου, πλην όμως άλλου χρώματος!
Ας επανέλθουμε, όμως, στο ίχνος μας, για να μη ξεφύγουμε του θέματος. Ο Συνδικαλισμός, λοιπόν, κατόπιν των σοσιαλιστικών διακηρύξεων, έγινε στοιχειωμένος βρυκόλακας των όποιων επιχειρηματιών καθώς ο φόβος και ο τρόμος των διοικήσεων επιχειρήσεων και οργανισμών. Όχι ότι ήταν άψογες και αυτές, αλλά οπωσδήποτε δεν ήταν καταλυτικές.
Ο αγροτισμός εντάχθηκε σιγά σιγά σε συνεταιρισμούς με πάτρωνες σοσιαλιστές συνδικαλιστές και απώτερο σκοπό την αγρανάπαυση μέσω απίθανων επιδοτήσεων και αποζημιώσεων εκβιαστικών καθε χρόνο! Μέχρι το ’81 η έρμη τούτη Γη, μας έτρεφε! Τώρα εισάγουμε και για τις λαϊκές μας αγορές προϊόντα πρώτης ανάγκης, από Αργεντινή, Αίγυπτο, Τουρκία...! Τώρα οι αγροί μας και τα λιβάδια μας ερήμωσαν παντελώς! Άλλοι χώροι αγροτικοί έγιναν πολυτελείς οικισμοί, με μεγαλοπρεπή κτίσματα και πανάκριβα αυτοκίνητα στα γκαράζ τους! Τώρα οι κάτοικοι αυτών στενάζουν για τα χαράτσια των Τετραγωνικών!
Έχει Αγανακτήσει ο Ελληνικός Λαός βλέποντας αγρότες και τρακτέρ στις εθνικές οδούς και όχι μόνο, με το παραμικρό! Θα μου πείτε σταμάτησαν επί ΠΑΣΟΚ, θ’απαντήσω ναι, για μεγάλο διάστημα, όμως είχαν ήδη κακομάθει και εθιστεί στα κακά της αγρανάπαυσης και των άνευ υποχρεώσεων δικαιωμάτων.
Το ίδιο συνέβη και με τη ΔΕΗ, το ίδιο και με τον ΟΤΕ, το ίδιο και με την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, το ίδιο με τις ΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ....... Όλοι το χαίρονταν κατά την περίοδο της προετοιμασίας για την εξουσία, όλοι εκτός από κάποια μειοψηφία που καταλάβαινε καλύτερα. Πάντα μειοψηφία είναι αυτοί που καλύτερα καταλαβαίνουν.
Εκείνος ο άμοιρος ο Ράλλης, μία δραχμή αύξησε τα τσιγάρα και η Αθήνα σείονταν επί ημέρες για την απρέπεια του πρωθυπουργού!
Ο περιβόητος και μη εξαιρετέος Κουλούρης ο Κίμων, αυτός που από αδράνεια, ακόμη νομίζει ότι είναι στην εξουσία, βλέπονταςς τα κόκκινα φανάρια πράσινα, όπως παλιά, βρίζοντας και σπρώχνοντας τους αστυνομικούς που τον παρατήρησαν, ασύστολα κατέβαζε τους διακόπτες της ΔΕΗ αφήνοντας στη μέση χειρουργεία, κινηματογράφους, νοικοκυριά, άρρωστους..... !
Η Διεθνούς φήμης «Μελινάρα» έγινε η πρώτη «Ελληνάρα» του κινήματος «Δεν πληρώνω!»
Δεν υπήρχε απρέπεια να μή συντελεσθεί, το μικρόβιο της κατάλυσης άρχισε να εισέρχεται στους πάντες και τα πάντα. Το σύνδρομο του «Ραγιά» σε πλήρη δράση και ο αφελής ραγιάς να ερμηνεύει σιγά σιγά αλλά σταθερά, ότι όλα τούτα αποσκοπούσαν στην εκθρόνιση του Αφέντη Πασά, που έτυχε να’ναι ο Καραμανλής και ο Ράλλης!
Θυμάμαι σε ανάγνωση Ημερήσιας Διαταγής του Υπουργού Εθνικής Αμύνης Αβέρωφ, Υπαξιωματικός να είναι στην πρώτη γραμμή και να πιάνει επιδεικτικά και προκλητικά τα γεννητικά του όργανα!
Θυμάμαι από την κηδεία της Φρειδερίκης και την ταφή της στα ανάκτορα Τατοϊου την τρομερή αστυνόμευση εντός και εκτός στρατοπέδου, για την μη προσέλευση Βασιλικών προς αποφυγή εκδήλωσης φιλοβασιλικών εκδηλώσεων! Και όλα αυτά προς χάρη του εκκολαπτόμενου Ηγεμόνα και των αντιπολιτευτικών του δράσεων και αντιδράσεων.
Επί του προκειμένου νιώθω την ανάγκη να πω το ακόλουθο, την ημέρα της υπόψη κηδείας μετακινούσα με το Ελικόπτερο Υψηλών Προσώπων στη διαδρομή, Λυκαβηττού – Τατοίου, άλλοτε τον Πρωθυπουργό (Ράλλη), άλλοτε τον Υπουργό Εξωτερικών (Μητσοτάκη), άλλοτε και τους δυο ανάλογα με το ποιος επίσημος προσγειώνονταν στο Αεροδρόμιο Τατοϊου. Το ίδιο συνέβαινε και με την αποχώρηση των υψηλών προσκεκλημένων του Κωσταντίνου.
Θυμάμαι λοιπόν, στην τελευταία μετακίνηση της ημέρας με τους δύο, ότι με κρατούσαν επί ώρα στο Λυκαβηττό για να τους πληροφορώ αν απογειώθηκε ο Κωνσταντίνος, (καθυστέρησε περίπου μιάμιση ώρα, από την ώρα που του είχε δοθεί για αναχώρηση!) Ντρέπομαι να πω για την αγωνία, που τους διακατείχε και την αιτία που συνεχώς σχολίαζαν! Το «φάντασμα» του επερχομένου «Ηγεμόνα», ήταν παρόν!
Ο χώρος των Πανεπιστημίων άρχισε να κοχλάζει επικίνδυνα, οι δε Φοιτητές να μοιάζουν ανήμερα θεριά πρωτόγνωρης ζούγκλας, χάριν των δικαιωματικών εξαγγελιών και τη βιασύνη για τη σάρκωσή τους! Τα Πανεπιστήμια έμοιαζαν με άντρα άναρχων και κακοποιών, αποκρουστικά στην όψη τους! Αυτό το λέω με ιδιαίτερη θλίψη και παράπονο, γιατί ήταν ο μόνος λόγος, που δεν τελείωσα τη Νομική Αθηνών και η σχέση μου μαζί της, σταμάτησε σε μια και μόνη επίσκεψη, για την παραλαβή της Φοιτητικής μου ταυτότητας!
*Οι Αντιστασιακοί.
Πάντως κάποια παιδαρέλια πονηρά, εξαργύρωσαν ακριβά το φοιτητηλήκι τους σε συνδυασμό με τη δολιότητα μεγιστοποίησης και προπαγανδιστικής διαστρέβλωσης των γεγονότων του Πολυτεχνείου! Το τίμημα το πλήρωσε, φυσικά, και το πληρώνει ο Ελληνικός λαός! Δαμανάκη, Παπουτσής, Πρωτόπαπας, Τζουμάκας, Λαλιώτης..... ηλικίας τότε 20- 25 ετών και σήμερα εξήκοντα και άνω! Γεύτηκαν και γεύονται Θώκους Υπουργικούς και οφίτσια , έχοντας τεράστια ευθύνη απαξάπαντες για τη σημερινή κατάντια!
Αναρωτήθηκε, αλήθεια, ποτέ, κανένας Έλληνας αν αυτά τα παιδαρέλια τότε, είχαν τα στοιχειώδη προσόντα, για την ανάληψη τέτοιων ευθυνών; Ή το ακόμα απλούστερο έφτανε το εχέγγυο του πολυτεχνείου, γι’αυτή τους, την ισόβια καταξίωση, σε θέσεις που σχετίζονται άμεσα, με την εν γένει κατάσταση και διαχείριση των τυχών της Χώρας μας;
Εκείνο που βλέπει κανείς στα βιογραφικά αυτών των παιδιών, πάντα με κεφαλαία και χρυσά γράμματα είναι «Η Αντιδικτατορική Στάση!» Αν εξαιρέσουμε όμως έναν Παναγούλη και κάποιους ομολογουμένως άξιους, ο χώρος βρίθει από «Αντιστασιακούς Μαϊμού!» Και αυτό γιατί, βλέποντας οι «Ρωμιοί» ότι ο τίτλος ωφελεί τον προσπορίστηκαν ιδιοτελώς, προς εξαργύρωση! Έτσι και στην Ιστορία έμεινε το ότι «Η Ελλάδα είναι η Χώρα των δέκα(10) εκατομμυρίων Αντιστασιακών!»
Τζουμάκας, Παπουτσής, Πρωτόπαπας οι Πρόεδροι της περίφημης ΕΦΕΕ, επί σειρά ετών και στην παράδοση παραλαβή μια σημαία ταλαίπωρη ν’αλλάζει χέρια και να φυλάγεται στα άβατα του ΠΑΣΟΚ και η τύχη της, τελικά, ν’αγνοείται! Γιατί; Γιατί η ΕΦΕΕ (Εθνική Φοιτητική Ένωση Ελλάδος) στα μισά της Δεκαετίας του ’90 έπαψε να υπάρχει λόγω ανόδου της ΟΝΝΕΔ!
Θα μπορούσα ν’αναφέρω πολλά, πάρα πολλά, για την προ της εξουσίας περίοδο, όμως θα κούραζα υπέρμετρα και σκοπός μου είναι η κατανόηση του δρόμου του αργού θανάτου της χώρας μας, μέσω της κινούμενης άμμου που μαζικά και βίαια πλέον παράγονταν, μετά την ανάληψη της απόλυτης εξουσίας!
*Άκρατα Πάθη! Άμετρα Αίσχη!
Ω Θεέ μου και τι δεν έγινε εκείνο το βράδυ της 18ης του Οκτώβρη του 1981, μ’εκείνο το 48.1% Ήρθε επιτέλους η αλλαγή στην Ελλάδα και γιορτάστηκε από τους άμοιρους Έλληνες, όσο ελάχιστα γεγονότα σε αυτόν τον τόπο! Για να δούμε όμως για ποια αλλαγή επρόκειτο.
Το πολίτευμα της Συνδικαλιστικής απολυταρχίας είχε εγκαθιδρυθεί ήδη, με όλα τα κακά που σήμερα, πλέον έχουμε κατανοήσει απόλυτα οι περισσότεροι. Και πως να μην τα κατανοήσουμε όταν φτάνει το θράσος του Αρχισυνδικαλιστή της ΔΕΗ εκείνου του ανεκδιήγητου Φωτόπουλου, αυτού που τώρα έγινε ο Ρομπέν των φτωχών και υπέρμαχος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, όχι μόνο να αποδέχεται την παροχή επιδόματος αναψυχής της τάξεως των τριάντα εκατομμυρίων ευρώ( 30.000.000) ανά έτος, αλλά να ζητάει και το λόγο προκλητικότατα, με την επαίσχυντο φράση «Γιατί τα κλέψαμε;». Όμως ας πάμε παρακάτω.
Η παιδεία αλώθηκε ολοκληρωτικά, το ίδιο, ο Στρατός, η Αστυνομία, η ΕΥΠ, η Εφορία, η Πολεοδομία............ παντού κλαδικές προδιαγραφών, εγκάθετοι και το άγρυπνο μάτι των πρασινοφρουρών! Ένας ήλιος πράσινου χρώματος που είχε προ πολλού ανατείλει άρχισε να μεσουρανεί κατακαίοντας ύπουλα, αργά αλλά σταθερά την άμοιρη τούτη Γη!
Στα πανεπιστήμια θεσμοθετήθηκε η συνδιοίκηση φοιτητών και καθηγητών! Τον πρώτο και τελευταίο λόγο, ποιος τον είχε; Απαντήστε σεις, αφού αναλογισθείτε πέραν των άλλων, το γεγονός κατάληψης της Νομικής και μετατροπής σε κέντρο επιχειρήσεων για το κάψιμο της Αθήνας! Ο Νέρωνας όμως τότε δε ζούσε να καμαρώσει το έργο του, σε πλήρη ωρίμανση, στο δρόμο που αυτός χάραξε!
Στα σχολεία, δεκαπενταμελή και Άγιος ο Θεός! Άντε καταλήψεις, άντε κλειδαριές, άντε πόλεμο με τους γονείς! Όμορφος κόσμος απίθανα φκιαγμένος!
Στις φυλακές δικαιώματα και με τις εξεγέρσεις κατά συρροή και εξακολούθηση κι’εκείνος ο περιβόητος Πρόεδρος των Σωφρονιστικών και κολλητός του αλήστου μνήμης Ευάγγελου Γιαννόπουλου, ν’αλωνίζει στα κανάλια! Φυσικά και αλληλένδετα φαινόμενα γαρ!
Κι’εκείνος ο Μεγάλος Ηγεμών να μοιράζει λεφτά, λες και από την κωλότσεπή τα έβγαζε! Λεφτά όμως σε ποιους; Οι υπαξιωματικοί έγιναν μισθολογικά αξιωματικοί, οι υφιστάμενοι μισθολογικά προϊστάμενοι και διευθυντές! Η ιεραρχία καταλύθηκε άπαξ δια παντός τοσούτο μάλλον καθόσον τον πρώτο λόγο τον είχαν οι εγκάθετοι!
Τις μονάδες Διοικούσαν Υπαξιωματικοί και ανθυπασπιστές που τοποθετούνταν απευθείας από τα Γενικά Επιτελεία, στα γραφεία ασφαλείας των Μονάδων και συμμετείχαν ανελλιπώς σε μηνιαία σύσκεψη σ’αυτά, χωρίς ποτέ όχι μόνο να ενημερώνουν τους Διοικητές τους, για τα θέματα συζήτησης, αλλά ούτε να τους ενημερώνουν για την αναχώρησή τους και το χειρότερο χωρίς να λαμβάνουν φύλλο πορείας για τη μετακίνησή τους (Η μόνη περίπτωση, που ποτέ είδα!)
Βέβαια το μόνιμο προσωπικό του στρατεύματος «αγαλλίαζε» με τη λήψη αντίτιμου τετραήμερου χαριστικού φύλλου πορείας, κάθε μήνα! Αντίτιμο εξαγοράς συνειδήσεως; Νόμιμο; Ηθικό; Πείτε το όπως θέλετε και χαρακτηρίστε το όπως νομίζετε! Πάντως λεφτά υπήρχαν! Ο δανεισμός καλά κρατούσε! Το πού πηγαίναμε, κανέναν δεν ένοιαζε, αρκεί που καλά περνάγαμε!
Η χωροφυλακή έγινε ΕΛΑΣ και χάπι χρυσωμένο! Η ΕΥΠ έπαψε σιγά σιγά αλλά σταθερά και ουσιαστικά να λέγεται Εθνική και ας μην τη σχολιάσουμε περαιτέρω!
Ο Βαθμός του Στρατηγού και ο τίτλος ξευτελίστηκε στον έσχατο βαθμό και κατέστη ταπείνωση αίσχιστου είδους και ντροπής για τους άξιους κατέχοντες! Έτσι οι άξιοι και δικαιούχοι περιεβλήθησαν από σωρεία ανάξιων και μη δικαιούχων! Φτάσαμε στο σημείο να απαγορεύεται παγίως η είσοδος Ταξιάρχων στους χώρους Ανωτάτων! Ταξιάρχων που έφτυσαν αίμα στη μακροχρόνια και επίπονη υπηρέτησή τους! Γιατί; Γιατί οι χώροι είχαν γεμίσει από παρείσακτους, τρωκτικά και εν γένει «όντα κηφηνοειδή» ποικίλης προέλευσης δηλαδή, με κατά βάση κοινά χαρακτηριστικά την αναξιότητα, την ανικανότητα και την αθλιότητα και τη δολιότητα!
Αισχροί, ιδιοτελείς και ελεεινοί Νόμοι, άρχισαν να ξεπηδούν σα δηλητηριώδη μανιτάρια: 22 Οκτωβρίου 1981 Αναγνώριση Εθνικής Αντίστασης, με ψήφιση του σχετικού Νόμου τον Απρίλιο του 1982! 17 Αυγούστου 1982 αναγνώριση του ΕΑΜ (Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου). Ακολούθησε η αναγνώριση του ΕΛΛΑΣ (Ελληνικού Απελευθερωτικού Στρατού), Νόμος 1285/1982! Έτσι χιλιάδες χιλιάδων μη δικαιούχοι έγιναν δικαιούχοι, με μόνα αποδεικτικά «Δύο Μαρτυρίες και πολλές, πάρα πολλές μη Ομολογούμενες Αμαρτίες!»
Και μετά και μετά η ατομική βόμβα στα ετοιμόρροπα θεμέλια του Στρατεύματος, ο περιβόητος Νόμος 1447 του 1984! Ακούστε μόνο και θαυμάστε το άρθρο 3: «Όσοι διώχθηκαν επί εφταετίας ή κατά το προπαρασκευαστικό στάδιο!!!! (Τα θαυμαστικά δικά μου), να υποβάλλουν αιτήσεις αποκατάστασης !!!!! (Τα θαυμαστικά πάλι δικά μου)» Υπογραμμίζεται ότι η Διεύθυνση Προσωπικού του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας (ΓΕΑ), για παράδειγμα, ζήτησε διευκρινιστικές οδηγίες σχετικά με το «προπαρασκευαστικό στάδιο» και η απάντηση ήταν : «Να τις δεχθείτε όλες!»
Οι κρίσεις έγιναν από «Μικτό Ειδικό Συμβούλιο» με Πρόεδρο τον Αντιπτέραρχο Ιπτάμενο Εν Αποστρατεία ΓΕΩΡΓΙΟ ΠΑΓΚΑΛΟ της 1ης Σειράς Ικάρων, πατέρα του περιβόητου ΘΕΌΔΩΡΟΥ ΠΑΓΚΑΛΟΥ! Του παραγωγού της περιβόητης φράσης «ΤΟΥ ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ! Και του αδιανόητου χαρακτηρισμού των Ιπταμένων, ως¨ «ΑΝΤΙΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ!» Αν κρίνω από το έργο του «ΜΠΑΜΠΑ» Κε ΠΑΓΚΑΛΕ, εκτιμώ ότι στους αντιπαραγωγικούς «αδιάντροπε» δε συγκαταλέγεται τον Πατέρα σας! Τώρα αν αρχίσω να φέρνω παραδείγματα για τούτες τις δικαιώσεις, δεν πρόκειται να τελειώσω, γι’αυτό και αρκούμαι ενδεικτικά στα εξής:
*Μόνιμος Σμηνίας του 1950, που αποτάχθηκε γιατί έδειξε τους όρχεις του σε υπάλληλο της Αεροπορίας, αποκαταστάθηκε με το βαθμό του ΑΝΤΙΣΜΗΝΑΡΧΟΥ !!!
*Δευτεροετής Ίκαρος αποκαταστάθηκε, φθάνοντας στο βαθμό του ΑΝΤΙΠΤΕΡΑΡΧΟΥ, επειδή ο Κος ΚΟΥΡΗΣ (ΑΓΕΑ-ΑΓΕΕΘΑ-ΥΦΕΘΑ) ήταν νεότερός του!!!!! Άμοιρη Ελλάδα μου! Άμοιρη Πατρίδα μου! Μακάρι και να είχα τα έξοδα για τη γραφή μου, ευρύτερα να επικοινωνήσω και να σε παρηγορήσω!
Αξιοσημείωτο τυγχάνει το γεγονός, που δεν μπορώ να μην το αναφέρω, ότι ο Αείμνηστος Τάσος Μήνης, ένας Αεροπόρος, που εισήλθε στη Σχολή Ικάρων το 1940, που τραυματίσθηκε στο Ελ Αλαμέιν ! Σμηναγός Ιπτάμενος σε Πολεμική Διαθεσιμότητα το 1952! Με 111 μέρες στο ΕΑΤ- ΕΣΑ το 1972 και καταδίκη σε φυλάκιση εννέα(9) χρόνων και δέκα (10) μηνών! Βουλευτής με την Ένωση Κέντρου και 12.896 σταυρούς το 1977, προφανώς αηδιασμένος, ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΕ τις «ΧΆΡΕΣ» του Νόμου 1447/84! Αποδεικνύοντας ότι υπάρχουν και πραγματικά μεγάλοι και ανιδιοτελείς!
Δεν θα ήμουν τόσο καυστικός με το θίξιμο τούτων των αδιανοήτως ανεπιτρέπτων, αν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με το Νόμο 197 του 1974 δεν είχε μεριμνήσει για την αποκατάσταση των αδικηθέντων και διωχθέντων επί εφταετίας, άσχετα και αν (αυτό το γράφω για τους πολλά γνωρίζοντες): «Από την Κόκκινη Προβιά, στην Πράσινη Μηλιά, με τα Μήλα τ’αμαρτωλά, Κύριε Βασιλόφρονα!» Ναι Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Αμύνης ήταν ο Κος Αντώνης Δροσογιάννης, που δεν ήξερε τίποτα από αυτά και Υπουργός και Πρωθυπουργός ο Ηγεμόνας ο Σταυρωτής!
ΜΕΡΟΣ 3ο
ΑΣΕΛΓΕΙΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
- Η Διάλυση.
- Η Δημοκρατία στο Απόσπασμα.
- Απόγονοι, Επίγονοι και Σία.
- Ανδρέας ο ΄Β. ο Απόλυτος Μίμος.
*Η Διάλυση.
Και μήπως ήταν μόνο τα του Στρατεύματος; Αστεία πράγματα! Άνθρωποι μη διαθέτοντες ούτε κατά διάνοια τα προσόντα έγιναν καθηγητές Πανεπιστημίων με πρώτο λόγο, υποβοηθούμενοι και στηριζόμενοι στη συμπαράσταση ομοϊδεατών Φοιτητών! Η αιωνιότης ενίων εξ’αυτών έμεινε Ιστορική και το μόνο που δε πήραν, γιατί δεν τους ενδιέφερε ήταν το πτυχίο τους! Ας μην αναφέρω ονόματα γιατί πρέπει να τελειώσω κιόλας!
Οι δημόσιοι Υπάλληλοι την πρώτη τετραετία αυξήθηκαν κατά 1000%! Ναι κατά χίλια τοις εκατό! Άσχετοι, αδαείς και αγράμματοι όχι μόνο διορίστηκαν στη Δημόσια Διοίκηση, αλλά τοποθετήθηκαν σε θέσεις κλειδιά, και θέσεις ελέγχου, με μόνο προσόν την κομματική πίστη. Η διάλυση της χώρας άρχισε να συντελείται ραγδαία! Η υποδούλωση του Κράτους στο Κόμμα σε πλήρη ανάπτυξη! Η εξυπηρέτηση των Ελλήνων έγινε επιλεκτική και η πλειονότητα άρχισε να στενάζει στα χέρια άσχετων και δολίων.
Οι δημόσιες δαπάνες ένεκα της τρομερής αύξησης των Δημοσίων υπαλλήλων αυξήθηκαν κατακόρυφα, και εκείνος ο μεγάλος Ηγεμών μοίραζε αφειδώς! Διπλασίασε τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα, διπλασίασε τις εισφορές, όλες οι μεγάλες Εταιρείες εξαγωγής( ΙΖΟΛΑ-ΠΙΤΣΟΣ.........) αργά ή γρήγορα έκλεισαν και δεν άνοιξαν ποτέ! Η κάνουλα των κρατικών εσόδων έκλεισε!
Άλλες τεράστιες εταιρείες κρατικοποιήθηκαν και κακοποιήθηκαν αισχρώς, ΛΑΡΚΟ, ΠΥΡΚΑΛ, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ, ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ.................. με τα γνωστά αποτελέσματα της κρατικοποίησης!
Οι μη δικαιούχοι συνταξιούχοι, αυξάνονταν ραγδαία, ανώμαλοι και διαστροφικοί ήταν ανάμεσά τους και αρκούσε γι’αυτό ένα πράσινο χαρτάκι, ή ένας λόγος καλός πράσινου, ασφαλώς, χρώματος! Ακόμη σήμερα ύστερα από τόσα χρόνια βρίσκουμε συνταξιούχους φαντάσματα και δικαιούχους τέρατα !
Το σχέδιο σε πλήρη εξέλιξη, οι καλομαθημένοι έπρεπε να πληρωθούν, με τί χρήματα; Οι μηχανές απηύδησαν, μόνη λύση ο Δανεισμός! Ναι,αλλά πως θα ξοφληθεί ο δανεισμός, φυσικά πάλι με δανεισμό και ούτω καθεξής, με μία διαφορά ότι ο Δανεισμός τώρα λέγεται υπέρδανεισμός κι’εκείνος χρέος αδηφάγο! Και το χρέος είναι το μέσον της απόλυτης χειραγώγησης ενός Λαού! Τώρα από που γίνονταν αυτός ο δανεισμός, εύκολα μπορεί κανείς ν’αντιληφθεί! Έτσι ένα χρέος που παραλήφθηκε από τον Ηγεμόνα της τάξεως των 10 δις μείον, φτάνει σε μία τετραετία έτσι απλά στα 100 δις συν!
Όμως ο υλισμός και η υπερκατανάλωση συνεχίζουν ακάθεκτα και για πρώτη φορά ο Έλληνας κάνει την κατανάλωσή του, μεγαλύτερη της παραγωγής. Περνάει καλά, αλλά αγνοεί ότι τη βγάζει με δανεικά!
Οι δημόσιες Δαπάνες που σε ποσοστό ΑΕΠ ήταν 30% το 1980 το 1990 υπερέβησαν το 50%. Ο ίδιος ο Ηγεμών χαρακτήρισε τη δεκαετία του’80 «χαμένη οικονομικά!» Πολύ δε περισσότερο γιατί η δραχμή υποτιμήθηκε και το ’83 και το’85!
Εδώ έγινε της αρπαχτής και το μεγάλο φαγοπότι, εδώ έχει θέση και στη συνέχεια φυσικά η Παγκαλική ρήση, που ήδη αναφέραμε «του μαζί τα φάγαμε!» Ρήση που ειπώθηκε από κεκτημένη, προφανώς, ταχύτητα., γιατί Κε Πάγκαλε δεν τα φάγαμε μαζί, τα φάγατε μεταξύ σας.
Ο κάθε κατασκευαστής έπαιρνε άδεια για 100 τετραγωνικά και τριπλασίαζε την οικοδομή, εκείνος πλούτιζε ασύστολα, το κράτος φτώχυνε επικίνδυνα. Η συναλλαγή ήταν ελεεινή, με την πολεοδομία και την αστυνομία σε «άψογη» συνεργασία! Σε κάθε καταγγελία πρώτα ειδοποιείτο ο κατασκευαστής και μετά μετέβαινε στον χώρο του εγκλήματος, με άφαντους πάντα τους εγκληματίες!
Και μετά και μετά ο οχετός μεγάλωσε, ήρθαν τα μαντάτα τα μεγάλα της ολοσχερούς εξαθλίωσης και του αχαλίνωτου Χρηματισμού!
Το σκάνδαλο Κοσκωτά του Γεωργίου που θεωρείται ίσως το μεγαλύτερο της μεταπολεμικής Ελλάδος! Ποιος το εξέθρεψε; Ποιος το υπέθαλψε; Ο Μένιος ο Κουτσούγιωργας εκείνος ο περιβόητος ενωμοτάρχης της χωροφυλακής και αντιπρόεδρος του Ηγεμόνα, πέθανε στο δικαστήριο ενώπιον του Ελληνικού Λαού που έκπληκτος παρακολουθούσε τη Δίκη από την τηλεόραση! Τον πρόλαβε η Θεία δίκη; Οι τύψεις Συνείδησης; Ή άλλου είδους θάνατος; Ιδού το ερώτημα, γιατί και κάποιος άλλος αμεσότατα σχετιζόμενος με το σκάνδαλο, απεβίωσε αιφνίδια κατά την διάρκεια των ερευνών! Ήταν ο Εισαγγελέας Κος Καμάρας, υπεύθυνος για την έρευνα του σκανδάλου! Οι δυο θάνατοι αιφνίδιοι και πανομοιότυποι! Πώς είπατε δε γίνονται στην εποχή μας τέτοια πράγματα; Ας το δεχτώ έτσι!
Πάντως ο Ηγεμών «αθωώθηκε πανηγυρικά» με μία ψήφο διαφορά 7/6. Γιατί; Γιατί ο Θεός μια ακόμα φορά λυπήθηκε την Ελλάδα και συνετέλεσε στην αποφυγή του Εμφυλίου. Το βράδυ της απόφασης όλα τα γραφεία των τοπικών και όχι μόνο είχαν κατακλυσθεί από τους οπαδούς του, έτοιμοι να ξεχυθούν σαν τα άγρια θηρία στους δρόμους, να κάψουν, να βιάσουν, να εκβιάσουν, να……..!
Ο χρηματισμός έκτοτε έγινε Θεσμός, η μίζα τρόπος ζωής και η κοινωνία μας μπάχαλο, πολύ δε περισσότερο καθόσον η ηθική διάσταση της κοινωνίας μας κλονίσθηκε συνθέμελα, όταν εκείνος ο Ηγεμών έκανε στην γκόμενα Αεροσυνοδό το σινιάλο να τον ακολουθήσει στην κάθοδο του αεροπλάνου κατά την Ηρωική του επάνοδο από το Χέρφιλντ και την εγχείρηση καρδιάς, δίνοντας έμπρακτα, ένα από τα χειρότερα παραδείγματα θράσους, αδιαντροπιάς και ανηθικότητας στον Έλληνα!
*Η Δημοκρατία στο Απόσπασμα.
Το ότι ο δολιότατος αυτός άνθρωπος έχει γράψει βιβλίο με τίτλο η «Δημοκρατία στο Απόσπασμα» θα το χαρακτήριζα σαν «θράσος απύθμενο!» Ομολογώ πως δεν το ήξερα, με τούτη τη γραφή το έμαθα, 14 ευρώ τιμάται, πάρτε το διαβάστε το και μελετήστε το, να δείτε κατόπιν εορτής τι θα πει άκρατη δολιότητα και τι «Γκεμπελισμός!»
Δεν επιθυμώ άλλο ν’ασχοληθώ μ’αυτόν τον θλιβερό άνθρωπο, ούτε να θίξω το ανοσιούργημα των μπλέ και λευκών φακέλλων κατά τη μυστική ψηφοφορία για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, όπου και εκτέλεσε εν ψυχρώ τη «Δημοκρατία!» Ούτε για τον εμπαιγμό του Καραμανλή, θα ήθελα να μιλήσω, ως προς την Προεδρία και την Αχαριστία! Θα αντιπαρέλθω πλείστα όσων, ουκ έστιν τέλος...!
Απλά θα κλείσω με την άποψη, ότι μπορούσε τόσα μα τόσα να προσφέρει σ’αυτόν τον τόπο και τον Ελληνικό Λαό, ένεκα της επιρροής που είχε, με κυρίαρχο όπλο του το λόγο! Όμως ο λόγος αυτός δεν ήταν δυστυχώς λόγος τιμής, ήταν λόγος «ατιμίας!» Λόγος που κατακρεούργησε τούτη τη χώρα, χωρίς να την τελειώσει ολοκληρωτικά, αλλά την παρέδωσε αλυσοδεμένη σφιχτά, στα όποια κοινωνικοοικονομικά μελλούμενα, φαλκιδεύοντας μέλλον και προοπτικές!
Παράδειγμα ο εκλογικός νόμος «Τέρας!» Το «Τέρας του Τέρατος» που συνηθίζω να λέω, ένας νόμος απαγορευτικός στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη, που δε μπορούσε να εκλεγεί με ποσοστά της τάξεως 45% και άνω, για να εκλεγεί εν τέλει με ποσοστό 46.89% (3.088.055 ψήφους!), 150 έδρες και να σχηματίσει κυβέρνηση με μία ψήφο από τη ΔΗΑΝΑ του Κωστή Στεφανόπουλου και να «Κυβερνήσει» μέσα σε άντιπολιτευτικές αθλιότητες και ντροπές για 3,5 χρόνια!
Για ν’αντιληφθείτε το μέγεθος της δολιότητας και της αθλιότητας, αναλογισθείτε, ότι ο Σαμαράς κυβέρνησε με ποσοστά της τάξεως του 29% και ο Τσίπρας κυβερνά με ποσοστό 35.46% 1.925.904 ψηφοφόρους και 145 έδρες!
Τί να πρωτοθυμηθείς, τί να πρωτοξεχάσεις, τί να πρωτογράψεις για εκείνη τη φριχτή περίοδο της «διακυβέρνησης» Μητσοτάκη των 3,5 ετών! Απλά ότι εκείνος ο ελεεινός Ηγεμόνας ο Σταυρωτής δίδασκε για πολλοστή φορά, πως βιάζοντας τη Χώρα σου, γίνεσαι «Ηγέτης της!» Ναι συνδικαλιστικός χαμός στην Ελλάδα (Τί άλλο θα μπορούσε να γίνει) κυρίως με το θέμα των Αστικών Συγκοινωνιών, που ο Μητσοτάκης θέλησε να ιδιωτικοποιήσει και είχαν αντιρρήσεις εκείνοι οι απίθανοι συνδικαλιστές Κολλάς και Σταμούλος, τσιράκια του Ηγεμόνα του Σταυρωτή, που έμειναν στην Ιστορία σαν «Σταμουλοκολλάδες!»
Και όμως ο πανάθλιος αυτός και αισχρός «Ηγέτης» επανήλθε, στοιχειωμένος αυτή τη φορά, για να καταστεί ένα αξιοθρήνητο ζωντανό «σκέλεθρο» που κυβέρνησε την άμοιρη τούτη Χώρα συνολικά για διάστημα άνω των 11ετών!
Η ζωή του τερματίστηκε στις 23 Ιουνίου του 1996, με μία πανηγυρική κηδεία, την οποία είχα την «ατυχία» να μεταδίδω σε μία ιδιαίτερα κοπιώδη πτήση από ελικόπτερο και απευθείας σύνδεση με το MEGA!
Σκέφτηκα πολλά με το θάνατό του, είχα έντονες εμμονές ότι επρόκειτο για «ΔΡΑΚΟΥΛΑ» που ήπιε το αίμα των ΕΛΛΗΝΩΝ δόλια κι’ετεροχρονισμένα στραγγίζοντας την δύστυχη ΕΛΛΑΔΑ! Μέχρι το Θεό παρακάλεσα μπας και βρίσκονταν ένας γενναίος Έλληνας να του καρφώσει μια «Σφήνα» μη τυχόν και ξανασηκωθεί! Όμως τί τάχα θα έβγαινε; Οι «ΔΡΑΚΟΥΛΕΣ» πλέον ήταν πλήθος αμέτρητο!
Κάποιοι ίσως με χαρακτηρίσουν ιερόσυλο με αυτά που εδώ γράφω, μα Ιερόσυλος, κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι ο αιμομίκτης και ο ασύστολος βιαστής, ο κατά συρροή και εξακολούθηση ασελγών στους Έλληνες και την Ελλάδα!
Και θα έπρεπε, εκτιμώ, να δικάζονται σε αυτή τη Ζωή και οι Βιαστές και οι Ασελγείς! Για τον απλούστατο λόγο ότι ούτε η Θρησκεία, ούτε η Ιστορία δέχονται τη «ΜΗ ΔΙΚΗ ΝΕΚΡΩΝ!»
Μακάρι να είχε στόμα η Ελλάς, να εκφέρει γνώμη επί του θέματος! Μακάρι οι «Νεοέλληνες» που έχουν στόμα αλλά «μιλιά» δεν έχουν, να είχαν καλύτερη κρίση και αντίληψη και να ήταν θαρρετότεροι και όχι τόσο καλοπροαίρετοι και καλοκάγαθοι, ένεκα του ιδιαιτέρως καταταλαιπωρημένου ιστορικού τους διάβα τους!
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι στο τελευταίο ετήσιο μνημόσυνο του «Ηγεμόνα του Σταυρωτή» και μετά δεκαεννέα χρόνια από το θάνατό του, παραβρέθηκαν δώδεκα (12) μόνον άτομα και με την «Κυρία ΜΙΜΗ ΔΕΚΑΤΡΙΑ!»
*Απόγονος, Επίγονοι και Σία .
Στην μετά εκείνου εποχή οι στενοί του φριχτοί επίγονοι και απόγονοι κυβέρνησαν ακόμα 11 και κάτι έτη! Οι αναρίθμητοι τέλος θιασώτες εκείνου, με την αρρωστημένη τους νοοτροπία, συντάχθηκαν απολύτως αρχικά στο διάδοχο Σημίτη, αυτή την «ποντικομαμή» και το υιό του Πατρός και κληρονόμο Γιωργάκη! Για να διασκορπισθούν ατάκτως στη συνέχεια και να ενταχθούν εν τέλει κατά το πλείστον στον ΑΝΔΡΕΑ ΤΟ ΄Β, συνεχίζοντας είτε σαν πρωταγωνιστές είτε σαν κομπάρσοι στο ίδιο έργο!
Ας αντιπαρέλθουμε την εποχή της Σημιτικής διαχείρισης του Κράτους, όσο μπορούμε βέβαια, με τη Σοσια «ληστρική» διαχείριση και τη μπόχα της! Γιατί τί να πρωτοθυμηθεί κανείς γι’αυτή; Τί; Το «σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου» για παράδειγμα, και τις υστερικές και ιστορικές εκείνου και του υπουργού του αξιότιμου Κου Παπαντωνίου, εκκλήσεις προς συμμετοχή των Ελλήνων; Για να σφαγιασθούν αγρίως, χάνοντας άνθρωποι αγνοί και απονήρευτοι, τις πενιχρές τους αποταμιεύσεις, όταν η φούσκα των 6.350 μονάδων ξεφούσκωσε σ’ελάχιστο χρόνο για να φτάσει σήμερα στον εκπληκτικό αριθμό των 600 μονάδων!
Να θυμηθούμε τί. Τους στενούς του συνεργάτες και δεξιά του χεράκια τον Τσουκάτο, το Μαντέλη, τους μοναδικούς έλληνες πολιτικούς που ομολόγησαν ότι τα’πιασαν! Να θυμήσουμε τον Υπουργό του των οικονομικών, τον ονομαζόμενο Τσάρο της οικονομίας, τον Κο Παπαντωνίου ή μήπως να θυμίσουμε, εκείνον τον πολυαγαπημένο του Ηγεμόνα, εκείνον που παρ’ολίγο να τον γευτούμε και σαν Αρχηγό και Πρωθυπουργό, τον νυμφευθέντα εις Παρισίους και δεξιωθέντα σ’ενα απ’τα ακριβότερα και χλιδάτα ξενοδοχείο του Κόσμου το περιβόητο FOUR SEASONS!!! Μιλώ φυσικά για εκείνον, τον ωραίο Μπρούμελ! Τον Υπουργό της Εθνικής μας Άμυνας, τον Κο Άκη Τζοχατζόπουλο! Να τον πιάσουμε, όχι όχι! Ποιος αντέχει τη μπόχα και τη Βρώμα που θ’αναδυθεί; Ποιος;
Ας επανέλθουμε για λίγο στον Αρχηγό του και Πρωθυπουργό του, εκείνον που ιδέα δεν έχει για τη SIEMENS, εκείνον που προετοίμασε τους ακριβότερους Ολυμπιακούς στον κόσμο, εκείνον που τριπλασίασε το ποσόν του προϋπολογισμού αυτών και έκανε τους Έλληνες να σταυροκοπιούνται και ν’αναρωτιούνται, μα είμαστε, πράγματι, τόσο πλούσια χώρα;
Όμως ας τον αφήσουμε τον καημένο στα βάσανά του και στην προετοιμασία κάποιας ομιλίας σαν και αυτή, που έκανε στο Βερολίνο προσκεκλημένος των Πράσινων! Ξέρετε ποιο ήταν το θέμα; Θαυμάστε θράσος, «Πού πρέπει να πάει η Ελλάδα σήμερα;» Θαυμάστε θράσος και απολαύστε το βίντεο στο διαδίκτυο, με την αξιοπρεπή παρέμβαση της Κυρίας, που του είπε κατάμουτρα ότι η διαφθορά στην Ελλαδα της εποχής του ήταν πρωτοφανής, αιτιολογώντας τον χαρακτηρισμό της!
Ας τον αφήσουμε όμως βάζοντας τα δυνατά μας να τον αποχωριστούμε. Στον Κώστα Καραμανλή ίσως αναφερθώ άλλη φορά, όχι γιατί δεν έχω γνώμη, έχω σαφέστατη γνώμη, για το ότι τα έκανε ρόιδο, όμως ποιος θα μπορούσε, αλήθεια, να προσφέρει σ’εναν τόπο που είχε ολότελα σαπίσει; Ποιους να εμπιστευθεί; Ποιους τους δικούς του; Μα αυτών τα σάλια έτρεχαν ακατάσχετα, βλέποντας τους άλλους τόσα χρόνια στο μεγάλο φαγοπότι! Δεν θα φκιάχνονταν σαν ήρθε η σειρά τους, την Ελλάδα θα σκέφτονταν; Και οι άλλοι που είχαν όλα τα όπλα ακόμα στα χέρια τους θα τους άφηναν ήσυχους; Θα τους άφηναν;
Ας έρθουμε όμως στον μετέπειτα εκείνου, το διάδοχο του Κυρίου Σημίτη, Τον Γεώργιο τον Μέγα, τον ποδηλατιστή, αυτόν που νομίζει ότι το κόμμα είναι κληρονομιά από τη διαθήκη του Ηγεμόνα Πατρός, εκείνου του Ηγεμόνα που δεν μπορούσε να αγνοεί, άρα δόλια εκμεταλλεύτηκε, τα σοφά λόγια του 16ου Προέδρου των ΗΠΑ του Μεγάλου Abraham Lincoln «Μπορείς να ξεγελάς τους πάντες για λίγο τους λίγους για πάντα! Τους πάντες για πάντα, ποτέ!» Εκείνος να περάσει καλά ήθελε και πέρασε!
Για τον Υιό του Πατρός, λοιπόν, δεν έχω πολλά να πω, γιατί πια ο Ελληνικός Λαός ξέρει και το τι, ξέρει και το πως, ξέρει και το γιατί! Γι’αυτό και Ποτέ εν ενεργεία Πρωθυπουργός δεν έχει συνειδητά τόσο απορριφθεί και περιφρονηθεί από το Λαό! Το εισπράττει ο καημένος, το εισπράττει και ας κάνει ότι δε νογάει!
Τώρα αν απέμεινε ένα κάτι τι στο κόμμα, ε δε γίνεται, τόσους έφκιαξε ο μπαμπάς του, τόσους και μάλιστα εκ του μηδενός, ε και αυτός κάτι έκανε, κάτι έκανε, για πάρτη του! Εκτός απο το να μας ρίξει στον γκρεμό πριν την ώρα μας και να μας Βάλει την ταφόπλακα, στον Τάφο, που ο Ηγεμόνας μπαμπάς του, είχε ανοίξει!
*Ανδρέας ο ΄Β ο Απόλυτος Μίμος!
Και σα να μη μας έφταναν όλα τούτα ήρθε σα σίφουνας ο «Απόλυτος Μίμος» του Ανδρέα, ο «ΑΝΔΡΕΑΣ Ο ΄Β» γνήσιος Κομουνιστής αυτός, όχι «Μαϊμού» όπως ο άλλος! Αυτός από παιδάκι στην ΚΝΕ, άσχετα αν μετά την κάθε κατήχηση, πήγαινε για ξεκούραση στα παλάτια του «Ζάμπλουτου Μπαμπά» πέφτοντας σε βαθιά περισυλλογή για τα μελλούμενα!
(Ας Ανοίξουμε μια μικρή παρένθεση!»
«Ζάμπλουτου Μπαμπά;» Δεν είναι δυνατόν, αυτός είναι μικροαστός που ακόμα κάθεται στη φτωχοκυψέλη την πλημμυρισμένη από αλλοδαπούς! Ναι ο μπαμπάς ήταν ο ζάμπλουτος, ο μεγαλοκατασκευαστής δημοσίων έργων, ο κάτοικος Διονύσου ο Παύλος Τσίπρας, αυτός που το κεφαλάκι του προβάλλει ελαφρώς πίσω από τα κεφάλια του Παττακού και του Μακαρέζου, στην παραπάνω Φώτο, ευγνώμων των μεγάλων έργων που του έδιναν! Κλείνει η παρένθεση.
Και οι οπαδοί του Αντρέα Ά, οι ορφανεμένοι και καταφρονημένοι και στερημένοι πλέον, τι να’καναν οι άμοιροι, άρχισαν να συντάσσονται στο νέο «Μεγάλο Αρχηγό», προσφέροντας την ίδια τέχνη, με τον ίδιο ζήλο, στα κρυφά και στα φανερά, για το καλό της Ελλάδος αποκλειστικά και μόνον!
Ας αναφέρουμε μερικά ονόματα για να ξαναθυμηθούμε, γιατί πολύ γρήγορα εμείς οι «Νέοέλληνες» λησμονούμε! Τυφλά μέλη του ΠΑΣΟΚ και σημερινοί «Υπερυπουργοί» τι «Κομουνιστές» τι «Σοσιαλιστές» κοντινές ιδεολογίες, όχι και μεγάλο το κακό! Πάμε :Κοτζιάς, Παρασκευόπουλος, Φλαμπουράρης, Τόσκας, Κουρουμπλής, Κατρούγκαλος, Μάρδας, Σταθάκης, Σπιρτζής Σγουρίδης…….! Όχι δε μιλάμε για ΠΑΣΟΚ, για ΣΥ.ΡΙΖ.Α μιλάμε και υπουργούς του σε θέσεις κλειδιά για έναν νέο Παράδεισο που οικοδομούν εν Σωτηρίω έτει 2015!
Από το αντίπαλο δέος το Νεοδημοκρατικό, υποψιάζεστε πως δεν υπάρχουν; Εδώ είναι Ελλάς δεν είναι παίξε γέλασε, για πάμε: Λευτέρης Ζαγορίτης Συνήγορος Καταναλωτή! Γιάννης Παπαθανασίου, ναι ο του Κώστα Υπουργός Οικονομικών, Πρόεδρος ΕΛ.ΠΕ! Θ. Γιαννόπουλος Πρόεδρος ΚΕΕΛΠΝΟ! ΓΡ. Αποστολάκος Πρόεδρος ΟΠΕΚΕΠΕ………!
Έτσι μπήκε και το «ΚΕΡΑΣΑΚΙ στην ΤΟΥΡΤΑ!» Στην τούρτα που δόλια φτιάχνεται 41 χρόνια τώρα! Όμως μη ξεχνάτε ότι μία τούρτα θέλει χρόνο να φτιαχτεί, ελάχιστο όμως χρόνο για να δοκιμαστεί και αν είναι άχρηστη μηδενικό χρόνο για να πεταχτεί!
Ήδη η γύμνια του «Ανδρέα ΄Β» δεν μπορεί να κρυφτεί, δεν είναι το θέμα ότι είναι «αγράβατος» - αυτό είναι κακό- αλλά όχι απόλυτο! Το απόλυτο κακό είναι ότι ειναι «ξεβράκωτος΄!» Άγνοια ότι στη θάλασσα υπάρχουν σύνορα! Άγνοια στάσης προσοχής κατά την κατάθεση στεφάνου και την Ανάκρουση εθνικών Ύμνων…….και ας πάψω εδώ!
Αφήνοντάς σας, έχω την αίσθηση, ότι με αφορμή την επέτειο της πρώτης ενθρόνισης του «Ηγεμόνα του Σταυρωτή» εκείνη την αποφράδα ημέρα της 18ης Οκτωβρίου του 1981, βοήθησα να βάλετε τα χέρια σας επί των τύπων των ήλων, με την ελπίδα ότι καταλάβατε ποιος ήταν πράγματι ο Ηγεμόνας ο Σταυρωτής ποιοι οι συνεργοί του, ποιος ο «Κληρονόμος» του σήμερα και ποιος ο Βιασθείς και Σταυρωθείς, στο διηνεκές!
Συνοψίζοντας ελπίζω να εμπεδώσατε ότι το ΠΑ «ΣΟΚ!» ήταν ένα «ΣΟΚ» στην κοινωνία μας και μία Βόμβα δολιότητας στα θεμέλια της Πατρίδας μας συνδεδεμένη μ’ένα φυτίλι βραδυφλεγές και διαφανές, που έμελλε να σκάσει από «θεία μήνι» στα χέρια του Υιού του Πατρός για να κατακάψει αυτόν αποτελειώνοντάς τον πολιτικά και να πληγώσει την Ελλάδα και τους Έλληνες επικινδύνως σοβαρά!
Πριν από την τελευταία ελπίδα μου περί εμπέδωσης και για να μην σας αφήσω με απόλυτη αίσθηση απελπισίας, οφείλω να σας πω, ότι σύμφωνα με την ταπεινή μου άποψη, υπάρχει περίπτωση σωτηρίας, όμως αυτή είναι ακόμα μακριά! Πόσο αργεί; Εξαρτάται από εμάς και από το πότε θ’αποφασίσουμε ν’αλλάξουμε!
Και θ’αλλάξουμε όταν συναισθανθούμε την κατάσταση, όχι για να κάνουμε «Επανάσταση» αλλά αποκατάσταση στα λάθη μας! Πότε αυτό θα γίνει; Απλά όταν επιστρέψουμε να ξεχερσώσουμε τα χωράφια μας, όταν ξεπεράσουμε το «Σύνδρομο Ντροπής στην Εργασία», ξαναπιάνοντας στα χέρια μας «Φτυάρια, Γκασμάδες, δρεπάνια, σύνεργα οικοδομής» και οι Ελληνίδες ξαναρχίσουν να βοηθούν, απασχολημένες συμπατριώτισσές τους, στα οικιακά!
Ένα σχετικά παρήγορο περιστατικό βίωσα πρόσφατα, όταν σε κάποια πολυκατοικία φίλου μου, που ήταν διαχειριστής προέκυψε πρόβλημα στην αποχέτευση! Ειδοποίησε ένα συνεργείο, ήρθαν δύο άτομα ο ένας Αλβανός ηλικίας περίπου 35 ετών και ο άλλος Έλληνας ηλικίας 55 περίπου! Ο Αλβανός αφού είδε το πρόβλημα είπε εμφαντικά, «δεν είναι σημαντικό, θα αφήσω το βοηθό μου να το τακτοποιήσει!» Όσοι νομίζετε ότι ήταν λυπηρό το περιστατικό, λαθεύετε! Γιατί ήταν εξόχως ενθαρρυντικό, δεδομένου ότι ήταν ένα από τα πρώτα βήματα συναίσθησης και επίγνωσης της οικτρής πραγματικότητας, που βιώνουμε και δεν έχουμε το σθένος να την παραδεχτούμε!
Όσο για την «Τρόικα, το Κουαρτέτο και την Περεστρόικα» Υπογραμμίζω ότι αυτοί συνθέτουν το «Μάννα εξ ουρανού» που αν ο Θεός δεν έστελνε και οι «Γαϊδουροταγοί» μας, συνέχιζαν την ίδια τακτική στην άσκηση πολιτικής, που θα τη συνέχιζαν, το κράτος μας θα είχε καταρρεύσει ολοσχερώς και ουδείς, για παράδειγμα, συνταξιούχος θα μπορούσε να λάβει σύνταξη έστω του ενός ευρώ! Ουδείς Δημόσιος Υπάλληλος να πληρωθεί και ουδείς δυνάμενος να φύγει έστω και με μεγάλα ρίσκα, θα έμενε στη Χώρα μας! Αν κάναμε δε και κανένα αστείο και γυρνάγαμε στη δραχμή, θα έχανε το παιδί τη Μάνα και η Μάνα το παιδί! Θα στράγγιζε το πετρέλαιο, το αέριο, θα πνιγόμασταν στις δηλητηριάσεις, γιατί θα ήμασταν άμαθοι από μαγκάλια, κάρβουνα, αναθυμιάσεις και το ημερολόγιο θα γύρναγε βίαια και τρελά τουλάχιστον πενήντα (50) χρόνια πίσω επιτρέποντας μόνο σε εξηντάχρονους και πάνω την επιβίωση, λόγω γνώσης!
Όσο για το ότι μας κακοφαίνεται, ας είχαμε την πρόνοια να τιθασεύσουμε τους ηγέτες μας, με τη διαγωγή μας και όχι με την αλόγιστη αίτηση και ικανοποίηση των ιδιοτελών μας αιτημάτων (Ρουσφετιών)! Τώρα είναι αργά και θα βιώσουμε όλες τις συνέπειες των τραγικών μας λαθών! Αν κάνουμε δε το λάθος να κάνουμε επανάσταση, τότε θα μοιάζει με γροθιά στο μαχαίρι και το χέρι από την αιμορραγία θα μείνει νεκρό, τουλάχιστον για έναν αιώνα και επειδή προσφορότερο όρκο δε βρίσκω, ορκίζομαι στον «Παρθενώνα!»
Πάμε τώρα στην τελευταία μου ελπίδα περί εμπέδωσης, γιατί μόνον μέσα από την «ΕΜΠΕΔΩΣΗ του ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ» οικοδομείται θαρρώ, το «ΚΑΘΩΣ πρέπει ΜΕΛΛΟΝ!
Ναι ελπίζω να εμπεδώσατε, ότι ο εμπνευστής του όρου « Των Προοδευτικών Δυνάμεων» ήταν ένας ύπουλος, υποχθόνιος και παμπόνηρος καλοπερασάκιας «ΔΙΚΤΑΤΟΡΑΣ» με δέκα γραμματείς στο γραφείο τύπου του Μεγάρου Μαξίμου γένους θηλυκού! Ακόμα τέλος, ότι η Εξουσία στα χέρια του ήταν μια πολυκέφαλη «ΧΟΥΝΤΑ!»
*Χούντα Δημοσιογραφική (Θυμηθείτε τα παραπάνω καλόπαιδα!)
*Χούντα Συνδικαλιστική!
*Χούντα Φοιτητική!
*Χούντα Αγροτική!
Και για να μη μακρηγορούμε μια Χούντα «ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ!»
κεκαλυμμένη με ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΜΑΝΔΥΑ!
Κι’εκείνος
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ ΔΙΚΤΑΤΩΡ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ!
Ελπίζω ότι ο Ανδρέας ο ΄Β, στα όνειρά του να βλέπει τα οικτρά λάθη του Ανδρέα Ά και να έχει καλύτερη τύχη από εκείνον, έτσι ώστε στα δικά του μνημόσυνα να έρχονται περισσότερα των δεκατριών (13) ατόμων και αυτά όχι από περιέργεια ή για να σκοτώσουν την ώρα τους!
Σαν επιμύθιο σας αφήνω τούτο: « Η Πραγματική Ιστορία, για τα πάντα, έχει γραφεί, αλλά για να βρεθεί η σωστή αυτής γραφή, πρέπει πολύ καλά από κάποιον να ψαχτεί και να αναγνωστεί!»
Με Τιμή
Σπύρος Κίκερης
