ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ 251 ΓΝΑ
17/6/2022/19:30 -22:00
ΜΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΛΛΙΩΤΙΚΗ!
Παρουσίαση Βιβλίου Σπύρου Κίκερη
«Ονειροδρόμια!»
Αμφιθέατρο 251 ΓΝΑ 17/6/2022/ 19:30 -22:00
Οι Σκηνές που διαδραματίσθηκαν εκεί, ούτε
από τον καλύτερο του Κόσμου σεναριογράφο και Σκηνοθέτη, δεν θα μπορούσαν να
γραφτούν και σε ρόλους να διαδραματισθούν!
Ευχαριστώ από βάθους Καρδίας όλους όσους με τίμησαν με την παρουσία τους και
Όσοι έπρεπε να είναι εκεί για διάφορους
λόγους και δεν ήταν λυπάμαι αλλά αν τύχει και ακούσουν τις εντυπώσεις από τους
παρευρισκόμενους, εκτιμώ πως δεν θα αισθανθούν και τόσο ευχάριστα για την
απουσία τους!
Με το τέλος της εκδήλωσης ευχαρίστησα όλους ανεξαίρετα, αρχίζοντας από την μεταφορά των λόγων του Κου Αρχηγού της Πολεμικής μας Αεροπορίας Αντιπτεράρχου Ιπταμένου (Ι) Κου Θεμιστοκλή Μπουρολιά, όπως από τον ίδιο του μεταφέρθηκαν σε τηλεφωνική επαφή την προηγούμενη της εκδήλωσης: «Κε Κίκερη λυπάμαι που εν τέλει δεν δύναμαι να παραστώ. Είχα τρεις εκδηλώσεις, ματαίωσα τη μία για να’ρθώ, έπρεπε να πάω στη Λήμνο και στον Άγιο Ευστράτιο για την επέτειο του Ήρωα Σιαλμά, θέλοντας τόσο
Και πάλι Ευχαριστώ όλους ανεξαίρετα, ιδιαίτερα τους ομιλητές, με τα ξέχωρα βιογραφικά Αξιότιμους κ. κ Αντιπτέραρχο (Ι) Κωνσταντίνο Τζαβέλα Πρόεδρο της
Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας, που υπήρξε και μαθητής μου στα πρώτα βήματα της πτητικής του εκπαίδευσης! Αντιπτέραρχο (Ι) Κοσμά Βούρη εκπρόσωπο του Προέδρου του Συλλόγου Αποφοίτων Σχολής Ικάρων (ΣΑΣΙ)!
των Ικάρων!
Την Εκπρόσωπο του Πανελλήνιου Συλλόγου Οικογενειών Πεσόντων Αεροπόρων (ΠΑΣΟΙΠΑ) και Χήρα του πεσόντος Συναδέλφου μας Υποσμηναγού (Ι) Στυλιανού Παναγυφτόπουλου, που αναλήφθηκε στη Χίο σε ηλικία 28 ετών Ιπτάμενος με Α/Φ mirage F-1!
Από τις κορυφαίες στιγμές της συγκέντρωσης ναι ήταν εκείνη όπου η υπόψη κυρία σε πρωτόγνωρη φόρτιση με ευχαρίστησε για την συγγραφική μου προσφορά και αναφορά τιμής στους πεσόντες της ΠΑ!
Τον εν ενεργεία Σμήναρχο (Ι) Γεώργιο
Ανεψιού, που υπηρετεί στη Διεύθυνση Διεθνών Σχέσεων – Αμυντικής Πολιτικής του
Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας! Διδάκτωρ Διεθνούς Δικαίου Παντείου
Πανεπιστημίου, κάτοχο δύο μεταπτυχιακών τίτλων με εξειδίκευση στο Δίκαιο των
Ένοπλων Συρράξεων Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Hull, Ηνωμένου Βασιλείου, Πρόεδρο
Διοικητικού Συμβουλίου του πολυεθνικού Κέντρου Ηλεκτρονικού Πολέμου (JEWCS) του
ΝΑΤΟ, που διδάσκει στο ΕΚΠΑ, Σχολή Ικάρων, Σχολή Εθνικής Αμύνης και στη Σχολή
Πολέμου της Πολεμικής μας Αεροπορίας!
Υπογραμμίζεται ότι ο υπόψη Αξιωματικός
δυσκολεύτηκε να περατώσει την ομιλία του όπως ο ίδιος δήλωσε κατασυγκινημένος
εντυπωσιασμένος και συνεπαρμένος από την από στήθους ομιλία του Κυρίου Κίκερη,
που είχε προηγηθεί εκείνου!
Τον Αντισμήναρχο (Ι) εν αποστρατεία Ηλία Σοφιανό που εδώ και χρόνια θεωρείται o Top Gun πιλότος στη Χώρα μας, με ένα σύνολο ωρών που υπερβαίνει τις 22.000 ώρες, κάτοχο οιουδήποτε
Αεροπορικού πτυχίου, μηδέ εξαιρουμένου του Πτυχίου Μηχανικού αεροσκαφών (Α/Φ! Ιδρυτή της Αερολέσχης Δεκελείας και της Εταιρείας Αεροπορικών Εφαρμογών όλων των ειδών Superior Air, με επαγγελματική Σχολή Πιλότων διεθνούς ενδιαφέροντος και φήμης! Υπογραμμίζεται ότι ο Ηλίας Σοφιανός υπήρξε ομοίως εκπαιδευόμενός μου στην εκπαίδευση αυτού με Ελικόπτερο!
Τον Γνωστό Παναγιώτη Μυλωνά, Δημοσιογράφο,
Λαογράφο, Μουσικολόγο, άνθρωπο τριών πτυχίων ΑΕΙ, με το προσωνύμιο Δάσκαλος!
Αυτόν τον κατ’εξοχήν θεωρούμενο Λάτρη της ΠΑ!
Τον Αντισμήναρχο (Ι) εν αποστρατεία Γεώργιο Βουτυρά, έναν λίαν πεπειραμένο πιλότο με πολλές ώρες σε μαχητικά Α/Φ και τα ανυπέρβλητα ελικόπτερα Έρευνας και Διάσωσης Super Puma! Πιλότο
σήμερα και εκπαιδευτή της Επαγγελματικής Σχολής Πιλότων της Superior Air του ανυπέρβλητου Ηλία Σοφιανού, που έμελλε να πετάξει στην ουσία την τελευταία πτήση του Σπύρου Κίκερη, σε πτήση που κέρδισε όταν το φλουρί κοπής της πίτας Αερολέσχης Δεκελείας εκείνον διάλεξε!
Τον Σμήναρχο (Ε) εν αποστρατεία Ηλία Σβάρνα Βραβευμένο Λογοτέχνη, μέλος Διοικητικού Συμβουλίου ΕΑΑΑ και Α.ΑΚ.Ε!
Τον Ταξίαρχο (Ι) Χαρίλαο Τσέρτο, πρώτο
Αξιωματικό Επιχειρήσεων της 349 Μοίρας Διώξεως Βομβαρδισμού, όταν και στέφθηκα
για πρώτη φορά ετοιμοπόλεμος χειριστής!
Έναν άνθρωπο που στο αεροπορικό του διάβα
βρέθηκε κρεμασμένος ανάστροφα σε πλάτανο πέραν των πέντε ωρών, συνεπεία
αεροπορικού ατυχήματος, με σπασμένο το δεξιό μέρος του προσώπου του, για να
βοηθηθεί στη συνέχεια από νεαρό και να διασωθεί!
Μοίρα θέλησε, στα ενενήντα δύο του χρόνια τον «Καημό του Αετού», απόσπασμα από
τα «Ονειροδρόμια», που όταν του το πρότεινα και του το διάβασα ξέσπασε σε αφόρητους λυγμούς, όμως παρόλα αυτά το αποδέχθηκε!
Τέλος ευχαρίστησα τους Ανθρώπους που είχαν
προετοιμάσει Χαιρετισμούς, που όμως δεν αποδόθηκαν λόγω υπέρβασης του χρόνου
παρουσίασης!
Ανθρώπους όπως ο Αναπληρωτής Δημάρχου
Αμαρουσίου Αξιότιμος Ιατρός Κος Στέφανος
Τσιπουράκης, του Κοσμήτορος της Αεροπορικής Ακαδημίας Ελλάδος (Α.ΑΚ.Ε) Κυρίου
Αναστασίου Τενεκούδη, τέως Γενικού Διευθυντού Υπουργείου Εθνικής Αμύνης! Του
Σμηνάρχου εν αποστρατεία Κυρίου Βασίλη Τσιλιγιάννη Προέδρου αποφοίτων Σχολής
Τεχνικών Υπαξιωματικών Αεροπορίας (ΣΤΥΑ) και του Κυρίου Σπύρου Τερζιμπάση
εκπροσώπου του Προέδρου Ελληνικής Αεραθλητικής Ομοσπονδίας Κυρίου Νίκου
Μακράκη!
Υπογραμμίζεται με ιδιαιτερότητα ότι το κλίμα
της υπόψη εκδήλωσης διαισθάνθηκα από την
προηγούμενη της παρουσίασης, όταν σε επίσκεψή μου στη Διοίκηση του Νοσοκομείου
εντελώς τυχαία συναντήθηκα με άγνωστη σχετικά ώριμη κυρία, η οποία έπεσε στην
αγκαλιά μου ασπαζόμενη τα χέρια μου, χωρίς να μπορώ να τη συγκρατήσω,
κλαίγοντας και λέγοντας: «αφήστε με να
φιλήσω τα χέρια αυτά που τίμησαν όσο ποτέ τον λατρεμένο μου πατέρα» και
δείχνοντας μια νεαρή κοπέλα πλάι της να λέει: «αυτή είναι η εγγονή του Κύριε Κίκερη, αυτή είναι η εγγονή του!»
Ήταν ιδιωτική υπάλληλος του Γενικού
Επιτελείου Αεροπορίας της οποίας ο Επισμηναγός πατέρας της είχε αναληφθεί
ιπτάμενος με Α/Φ F-5 το έτος 1968 σε
ηλικία 32 ετών!
Στις σημαντικές μου παραλείψεις, σημειώνω την
μη έκφραση συγχαρητηρίων σε πρώην συνάδελφο απόφοιτο της Σχολής Ικάρων για τη
δωρεά (50) πενήντα βιβλίων στην ΠΑ, που θέλησε αυστηρά να τηρηθεί η ανωνυμία
του!
Καθώς τον Εξαίρετο συνάδελφο Ηλία Σοφιανό,
που μας έκανε προσφορά της μικρής δεξίωσης με το υπέροχο Kέτερινγκ (Catering)!
Επιπρόσθετα θεωρώ χρέος μου να ευχαριστήσω τη Διοίκηση του 251 ΓΝΑ για την απόλυτη εξυπηρέτησή μου, προς άψογη εκπλήρωση της αναληφθείσης υποχρέωσής μου και του Ιερού, κατά βάση, σκοπού της!
Ιδιαίτερα Ευχαριστώ την Αξιότιμη Κυρία Βίκυ Παπανικολάου, κόρη του αείμνηστου Αρχηγού μας Αλέξανδρου Παπανικολάου για τη συνδρομή της στην διακπεραίωση αυτής της εκδήλωσης!
Όσο για την ομιλία μου θα ήθελα δυο μόνο
σημεία να παραθέσω, από την αρχή και το τέλος αυτής, όπως περίπου ειπώθηκαν:
«Στη Ζωή σου έρχονται κάποιες στιγμές, που νιώθεις συνειδητά, πως σαρκώνεις το
όνειρό σου ολοκληρωτικά!
Μια τέτοια στιγμή είναι και τούτη δω, η παρθενική δηλαδή παρουσίαση της
Ιερής αυτής, για μένα, συγγραφής! Μιας συγγραφής που συνιστά την εξόφληση ενός
τάματος, ενός χρέους σ’ένα θεόσταλτο και μοιραίο θα έλεγα όνειρο σ’όλες τις
διαστάσεις της Σάρκωσής του!
Μιας σάρκωσης που άρχισε από την εκκόλαψη του ονείρου σε μια πνιγμένη
στις ηδονές και τις οδύνες διαδρομή! Μια διαδρομή ένωσης ιδανικών και
συγκινησιακών βιωματικών στιγμών, κάλλους, πάθους, έρωτα, μεγαλείου και άγχους
υπερμάχων, μηδέ εξαιρουμένων των θανάτων!
Δεν ήμουν ούτε καν πέντε χρονών παιδάκι όταν είπα συνειδητά για πρώτη
φορά αυτό που ήθελα να γίνω! Δεν με πίστεψαν, άρχισαν να με πιστεύουν όμως όταν
με πήγαν σ’ένα περιφερόμενο Λούνα παρκ και μ’ανέβασαν σ’ένα αλογάκι!
Στο γύρω, γύρω ζαλίστηκα κι’έκανα εμετό! Κι’ύστερα απαρηγόρητος στο
κλάμα, όταν τους είπα το λόγο! Μου είπαν να μη λέω βλακείες κι’εκεί πληγώθηκα
ακόμα πιο πολύ!
Δεν είχα συμπληρώσει καν τα έξι μου χρόνια όταν οι καμπάνες της
γενέτειρας χτύπαγαν επίμονα λυπητερά! Σαν ορμητικό ποτάμι το μαντάτο έφτασε και
στα παιδικά μου αυτιά: «Ένας Αεροπόρος σκοτώθηκε!»
Ήταν ένας πρωτοετής Ίκαρος ετών 21 τ’όνομά του Ευάγγελος Παπάς, αδελφός
του άλλοτε γνωστού και μετέπειτα στενού μου φίλου αξιόλογου Τραγουδιστή του
Νέου κύματος Λάκη Παπά, με την πνιγμένη στη μελαγχολία φωνή, που τραγούδησε και
το «ματωμένο Γάμο» του Χατζηδάκη!!
Με το άκουσμα το κλάμα μου ασταμάτητο και ακατανίκητη η εμμονή μου στην τελετή
ανάληψης να με πάνε, ώσπου μια Θεία μου αδελφή της μάνας μου με πήρε απ’το
χεράκι και με πήγε εκεί που όλοι πήγαιναν!
Έχω ανεξίτηλα στο μυαλό μου και στα μάτια μου όλες τις εικόνες, όλες τις
στιγμές, όλες τις σκηνές σαν ταινία μικρού μήκους, που ακόμα βλέπω! Όμως
λαχτάρησα στις βολές τιμής του αγήματος! Αργά το βράδυ σηκώθηκα με κλάματα και πήγα
στο κρεβάτι της Μάνας μου: «φοβάμαι τον Αεροπόρο» της είπα.
Κι’όμως τ’όνειρο, όνειρο, έτσι όπως αργότερα το έγραψα σ’ένα μου ποίημα
που κέρδισε το πρώτο πανελλήνιο βραβείο στον διαγωνισμό της
Αεροπορικής Ακαδημίας Ελλάδος του έτους 2004 κι’άρχιζε κάπως έτσι: «Ήμουν παιδί μικρό παιδί σε όνειρο μεγάλο που’βλεπα θέ μου πως πετώ και ζω σε κόσμο άλλο κι’ένιωθα Θέμου ηδονή και σ’οργασμό πως φτάνω, δίχως να ξέρω να πετώ και έρωτα να κάνω!» ……
Όσο για τα του επιλόγου:
«Πριν κλείσω οφείλω να πω ότι ίσως φάνηκα εστιασμένος σε μια ειδικότητα, ένα σας λέω ότι όλοι είμαστε κρίκοι μιας Αλυσίδας ειδικοτήτων, εμείς για παράδειγμα είμαστε
αδέλφια με τους Ικάρους της ΣΜΑ, ίδια σχεδόν τα πάντα θάλαμοι, κρεβάτια, στρατιωτική εκπαίδευση, υπηρεσίες, όμως άλλα τα προγράμματά!
Ναι όλοι κρίκοι μιας αλυσίδας, μιας αλυσίδας που ο Ιπτάμενος δεν συνιστά
τον πρώτο κρίκο όπως πολλοί νομίζουν, αλλά τον τελευταίο, γιατί αν δεν υπάρξουν
όλοι αυτοί πριν απ’αυτόν, αυτός είναι αδύνατον και να υπάρξει και να πετάξει!
Γι’αυτό και το βιβλίο κλείνει με το πλέον Αγαπητό – κοντινό - της
καριέρας μου πρόσωπο και φυσικά με τους Άγγελους με τ’άσπρα που εδώ μας
φιλοξενούν!
Προσπάθησα μ’όσες δυνάμεις έχω να σταθώ στο ύψος που πρέπει στο βιβλίο
αυτό, για ν’αποτελεί διαχρονικά φάρο οδηγό! Πιστεύω ότι κατάφερα να μην
παρασυρθώ και από ούτε έναν καλοπροαίρετο να παρεξηγηθώ!
Σας Ευχαριστώ!
Σπύρος Κίκερης
