Πέμπτη 30 Μαΐου 2019

Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ!

Σπύρου Κίκερη

«ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ Ο ΞΙΠΑΣΜΟΣ!»
Η Επέτειος Άλωσης της Πόλης
απαρχή μιας φυλετικής Πανώλης! 

   *Ένας ξιπασμένος "Ηγέτης γιόρτασε και πάλι το «μεγάλο άθλο»
σαν το μέγα ανιστόρητο! Ακούστε και θαυμάστε τα λόγια ενός Ηγέτη του 21ου Αιώνα και υποκλιθείτε στο μεγαλείο της μικρότητάς του και της φαιδρότητάς του!

   Το Ερντογανικό Πανηγυρικό Tweet!
   «Η πίστη, η αποφασιστικότητα και το πείσμα που χαρακτήριζαν τον -ευλογημένο από τον προφήτη- Μωάμεθ τον Πορθητή και τους γενναίους στρατιώτες μας, όταν κατέκτησαν την
Κωνσταντινούπολη, αποτελούν για την σημερινή Τουρκία έμπνευση ώστε να επιτύχουμε κι εμείς τους στόχους μας το 2023, το 2053 και το 2071»
   Και φυσικά η μεγάλη αλήθεια, από τη λανθάνουσα γλώσσα, που λέει πάντα την αλήθεια: «Με την άλωση της Κωνσταντινούπολης άλλαξε η πορεία της Παγκόσμιας Ιστορίας και ξεκίνησε μια καινούργια εποχή!»
Βάρβαρα, Πολιτισμικά, πολιτιστικά, διαχρονικά κι’οπισθοδρομικά, σαν Θεία τιμωρία για το ανοσιούργημα, θα πρόσθετα!

   Εορταστικός Ξιπασμός!
   Τί γιορτάσατε βρε Ανιστόρητοι; Τί; Την άλωση μιας πόλης 50.000 κατοίκων; Κατανικώντας τους 4.937 μαχητές της και τις 2.000 Δυτικούς εθελοντές της; 
   Τί Βρε Φαιδροί γιορτάσατε; Μνεία για τις 200.000 στρατό κάνατε; Όχι! Γιατί; Μνεία για τα πυροβόλα των 8 μέτρων του Ούγγρου Ουρβανού με ρίψη λίθων 400 κιλών έκανες Κε Ερντογάν; Όχι! Γιατί; 
   Το να σκοτώνεις ένα "κουνούπι" να το λες μεγαλοστόμως και να
το γιορτάζεις, κάθε χρόνο, συνιστά Ιστορικό ξιπασμό, κοντολογίς ξεφτίλα αδιάντροπε! Ξεμέθα ανεκδιήγητε! 
   Αν είχατε περισσότερο μυαλό, αυτό το «Κουνούπι» άλώβητο έπρεπε να το αφήσετε και ας σας έριχνε και καμιά τσιμπιά κάπου κάπου!
   Το Βίντεο της Άλωσης σε υπερπαραγωγή που κατά κόρον προβλήθηκε στην Τουρκία, μ'αφορμή την επέτειο συνιστά την επιτομή της Γελοιότητας, της Φαιδρότητας, του Αναχρονισμού, του Βαρβαρισμού, του Ερντογανισμού και της Αστειότητας! 

   Ψηλά το κεφάλι Έλληνες!
   Ψηλά το κεφάλι Έλληνες τίποτα μην σας πτοεί, η γλώσσα των αριθμών στην Ιστορία, πάντα με το μέρος μας ήτανε κι’ας πάντα σε αντιστροφή!
   Ψηλά στο ύψος μας σταθήκαμε, με σθένος και ψυχή, την Ιστορία αφήνοντας έκπληκτη και τον πλανήτη Γη! Στο Μαραθώνα, στο Αρτεμίσιο, στη Μυκάλη, στις Θερμοπύλες, στις Πλαταιές, στη Σαλαμίνα!
   Παντού όταν χρειάστηκε σαν λιοντάρια πολεμήσαμε, γράφοντας μοναδικές σελίδες στο πάνθεο των χρυσών της Ιστορίας Σελίδων! Και η αριθμητική αναλογία έκανε τους πάντες ν’απορούν! Ένας προς είκοσι! Ένας προς τριάντα!! Ένας προς πενήντα και εκατό!!!
Ναι γιατί όπου η ψυχή μετρά, δε χωρούν ούτε η λογική, ούτε οι αριθμοί!!!! 
   Τριάντα τρεις χιλιάδες έφτασαν και περίσσεψαν να κατακτήσουν και να εκπολιτίσουν ολόκληρο σχεδόν τον τότε γνωστό κόσμο!!!!! Και στου 1940 - 41 το Έπος, να δείξουν στον κόσμο, τι σημαίνει "Έθνος!" 
   Ψηλά το κεφάλι Έλληνες λοιπόν, τίποτα μην σας πτοεί κοινή γαρ η Τύχη, βέβαια, πάντων, μα των Ελλήνων Ξεχωριστή!!!!! 
   Δεν θ'ασχοληθώ περαιτέρω με βαρβάρους, γενοκτόνους και γενναιοκτόνους, ούτε με μπουνταλάδες, καιροσκόπους και παλικαράδες, που ο μεγαλύτερος άθλος τους, ήταν και θα είναι η "άλωση μιας Ιερής πόλης" πέντε χιλιάδων μαχητών, που έπεσαν μέχρι ενός, μετά από μάχες πενήντα και τριών (53) ημερών!
   Γι'αυτό Ελλάδα μη φοβού, Ο Κύριος μετά σου! Μη φοβού, λοιπόν, Έλληνες, έχετε εμπιστοσύνη στην Ελληνική ψυχή και στην Ελληνική Φυλή! Που η Ιστορία έχει πανηγυρικά αποδείξει κάποιες περίτρανες αλήθειες, όπως πρώτον, το ότι ο εκφυλισμός της είναι μακράν του DNA της, ότι και να της προκύψει!
   Και δεύτερον ότι όποτε κι'αν χρειάστηκε, ψηλά στάθηκε και που ιστορικά εκτιμάται ότι όποτε και πάλι αν χρειαστεί, ένα είναι βέβαιο, πως ξανά ψηλά θα σταθεί! 

Σάββατο 25 Μαΐου 2019

ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΑΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ!


ΣΠΥΡΟΥ ΚΙΚΕΡΗ

ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΑΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ!
Ενδιαφέρων το "Ενδοιαφέρον!"

   Χαμός, Χαμός, Πανηγύρια ο Λαός!
   Δεν υπάρχει Λαός στον κόσμο άλλος, πλην του Ελληνικού, που να ασχολείται τόσο πολύ με την πολιτική κάθε είδους - και λυπάμαι
αλλά επιβάλλεται να το πω- , και να μην έχει ιδέα από Πολιτική!
   Άσχετα αν το κάλπικο νόμισμα της «παντογνωσίας» του, έχει κατακλύσει όλες τις εγκεφαλικές του πτυχές, περί της απόλυτης γνώσης του, επί του θέματος! Του θέματος, κατά την ταπεινή μου άποψη, που καλύτερα θα του ταίριαζε η αντικατάστασή του, από τη λέξη του «Αναθέματος!»
   Αυτό περί του «Αναθέματος» δεν θα το αιτιολογήσω περαιτέρω, γιατί θεωρώ την αιτιολόγηση, αυτονόητη και όποιος δεν κατανοεί το αυτονόητο, λυπάμαι αλλά ….

   Αυτοδιοικητικά της Γενέτειρας!
   Ναι οφείλω μια αποσαφήνιση, ένεκα του ότι από ενίους των υποψηφίων συμβούλων, μου ζητήθηκε η συνδρομή μου, ένεκα της αρθρογραφίας μου σε τοπική Ημερήσια Εφημερίδα, υπό την προϋπόθεση της καλής μου γνώμης γι’αυτούς! 
   Διευκρινίζω λοιπόν. Πάγια και ανεξαίρετη αρχή μου, συνιστά η
μη προσωπική μου συμβουλή, ούτε σε μέλη του στενού οικογενειακού μου περιβάλλοντος, περί εκλογικής προτίμησης!
   Περαιτέρω, οφείλω να υπενθυμίσω, ότι ζω μακράν της γενέτειράς μου, μακροχρονίως, μ’αποτέλεσμα να μη γνωρίζω πρόσωπα και πράγματα! Το ότι γνωρίζω δύο ή τρία πρόσωπα, μέσα στα δεκάδες και εκατοντάδες, που θέτουν υποψηφιότητα, δε μου λέει απολύτως τίποτα, καθόσον μου στερεί το χρέος της σύγκρισης!
   Εδώ ίσως θα οφείλω να εξηγήσω, περί ποίου αριθμού ατόμων πρόκειται, γιατί εκτιμώ ότι πολλοί δεν το έχουν κατανοήσει! Σύμφωνα λοιπόν με το σχετικό νόμο του 2018, εάν το Δημοτικό συμβούλιο συνιστούν για παράδειγμα 50 σύμβουλοι, ο κάθε υποψήφιος έχει δικαίωμα στο συνδυασμό του να συμπεριλάβει ίσο αριθμό συμβούλων ενισχυμένο κατά 50% ! Δηλαδή το σύνολο των υποψηφίων να είναι 50 + 25= 75 για κάθε συνδυασμό! Εάν δηλαδή σ’ένα Δήμο έχουμε 10 υποψήφιους Δημάρχους, ο συνολικός αριθμός των υποψηφίων θα ανέλθει στους 750!
   Εκείθεν υφίστανται θέματα, που προσωπικά με εκνευρίζουν στην περίπτωση, σε υπερβολικό βαθμό! Δεν αντέχω για παράδειγμα το σχεδόν ανεξαίρετο κανόνα της «Φαρισαϊκής Μασκοφόρας Ανεξαρτητοποίησης!» Ούτε και αντέχω την αφόρητη πίεση των ψηφοφόρων! Στη Λαϊκή της περιοχής μου πήγα την Τετάρτη και έφυγα πριν την ώρα μου, στο λόγο της τιμής μου, από αυτή την αιτία!
   Εκείθεν επειδή μου ζητήθηκε η συνδρομή, θα κάνω μια γενική επίκληση, στους συμπατριώτες μου, επειδή όπως και να’χει, το καλό της ιδιαίτερης Πατρίδας μου, μ’ενδιαφέρει!
   «Εσείς γνωρίζετε πρόσωπα και πράγματα, όμως αυτά για να μην είναι κάλπικα θέλει προσπάθεια! Βγάλτε αρχικά τις κομματικές παρωπίδες, που ίσως δεν έχετε συνειδητοποιήσει ότι φοράτε! Αναλογιστείτε ότι ο κομματικός φανατισμός, μόνο κακά έφερε στον τόπο μας! Ενεργείστε με ανιδιοτέλεια, αναλογιζόμενοι ότι η ιδιοτέλεια στην περίπτωση ευθύνεται, για την όποια απόσταση έχουμε από το επιθυμητό και δυνάμενο εφικτό!
   Αυτό επειδή το θεωρώ σημαντικό θα το πω και με άλλα λόγια! Δε μπορεί το ατομικό συμφέρον να προτάσσεται του γενικού! Το τελευταίο που θα ήθελα να συστήσω, προτού στην ησυχία σας, να σας αφήσω, είναι αυτό που τηρείται παγίως σε προηγμένες δημοκρατικά χώρες!
   Καμιά εξουσία δεν πρέπει να παραμένει στα διαχειριστικά ηνία, κατά την ταπεινή μου άποψη, πάνω από δύο θητείες! Το γιατί, αν και αυτονόητο, θα το πω, γιατί απλούστατα ότι έχει να προσφέρει, το προσέφερε μια και χρόνος οχτώ (8) και δέκα (10) ετών θεωρείται υπέρ επαρκής, για εξάντληση ιδεών και προσφορών!
   Πρέπει να είναι ιδιαίτερα εξαιρετική μία εξουσία, για ισόβια θετική προσφορά, ο κανόνας όμως άλλα υπαγορεύει και διδάσκει για την περίπτωση! Κλείνω την παρένθεσή μου αυτή, με την ευχή, ο Θεός να σας φωτίσει για την επιλογή των κάλλιστων! 
   Όσο για μένα που δύο φορές στο παρελθόν μου έγινε σχετική πρόταση οφείλω να πω ότι την αντιμετώπισα, με κάποια λόγια συνώνυμα του νοήματος της φράσης “Απελθέτω απ’εμού το ποτήριο τούτο!” Ναι γιατί ήξερα, απ’ έξω κι’ανακατωτά, ότι το ποτήρι αυτό για μένα, θα ήταν ιδιαίτερα πικρό κι’εκτιμώ πως δε χρειάζεται, περαιτέρω σ’αυτό να επεκταθώ!
   Χειρότερη αντίδραση εκδήλωσα όταν από Αρχηγό μεγάλου κόμματος, που χρημάτισε και Πρωθυπουργός, μου προτάθηκε η συμμετοχή μου στο ψηφοδέλτιό του! Για την Ιστορία του θέματος, εγώ του είπα ότι δεν διαθέτω χρήματα πέραν των βασικώς αναγκαίων προς τα ζην κι’εκείνος  μου είπε ότι η επίλυση αυτού του προβλήματος είναι απλή υπόθεση ….!
   Απλά θα κλείσω την παράγραφο, λέγοντας ότι η ανιδιοτέλεια σε τούτο τον άμοιρο τόπο ποτέ δεν είχε οπαδούς, γιατί αυτοί ανήκαν κληρονομικώ και νοοτροπικώ δικαιώματι στην ιδιοτέλεια και στη συντέλεια!»

   Το Πικρό Ποτήρι το Γεύτηκα!
   Το γεύτηκα εκεί που τα’δωσα όλα και τη ζωή μου γλύτωσα και’γω δε ξέρω πόσες φορές γιατί ήταν θέλημα του Κυρίου! Το γεύτηκα όταν Σμήναρχος κατ’εκλογήν, - Συνταγματάρχης για να καταλαβαίνουν και οι πολλοί - , με τοποθέτησαν, καθαρά για λόγους πολιτικά ρουφιανικούς, αρχικά στη χειρότερη «σπιναλόγκα» του Αιγαίου! Και ύστερα αφού η κυβέρνηση άλλαξε με μετακίνησαν στην ιδανικότερη για μένα θέση, στη θέση του κατ’ουσίαν Υπεύθυνου της Ακαδημαϊκής Εκπαίδευσης της Σχολής Ικάρων και φυσικά της ΣΜΑ, που συνυπήρχε στις τάξεις της!
   Εκεί το σύστημα δε μ’άντεξε και με απέβαλε κακήν κακώς, κατεβάζοντάς με από την Έδρα Διδασκαλίας, για να με στείλει στο σπίτι μου και άλλους δρόμους Αεροπορικούς! 
   Τί δίδασκα; Εθνική Πολιτική – Ψυχολογία Ηγεσίας και Αεροπορικό Δόγμα! Στην πρακτική δεν άρεσα, είτε γιατί δεν
προσέλαβα το γιο του ΥΠΕΘΑ (Υπουργού Εθνικής Αμύνης) να διδάξει σαν ωρομίσθιος στη Σχολή, σαν Πρόεδρος της Επιτροπής πρόσληψης των ωρομίσθιων καθηγητών, ελλείψει των απαραίτητων προσόντων, αποβάλλοντας της Αιθούσης τακτικό Καθηγητή (Κατσάνης) λόγω της σχετικής του διαμαρτυρίας!
   Είτε γιατί δεν έβγαλα πόρισμα αρεσκείας σε ΕΔΕ, που μου ανατέθηκε! Είτε γιατί κυνήγησα ανελέητα ν’αποπεμφθεί Άναρχος Ίκαρος, μιασματικός για το Ικάριο γίγνεσθαι, πλην όμως προστατευόμενος!
   Είτε γιατί το ίδιο έκανα με δύο ανάξιους καθηγητές, που είχαν εισέλθει στους χώρους της Σχολής, με τους γνωστούς της κατάλυσης λόγους, της χώρας μας! Τουτέστι επειδή τη σούπα ξίνιζα σε υποτιθέμενους ομοϊδεάτες και αξιοκράτες!
   Μέχρι που πρωτοσέλιδο μ’έκαναν στην Ελεύθερη ώρα, λίγες ημέρες πριν την αποστρατεία μου, με τίτλο «Ως Πότε Κε ΑΓΕΑ, θα διασύρει τη Σχολή Ικάρων, ο Προοδευτισμός του Σμηνάρχου Κίκερη!» Και να σκεφτεί κανείς ότι ήμουν ο πρώτος Σμήναρχος της ΠΑ στην Ιεραρχία!

   Φυσικά και δεν ήμουν ούτε ο πρώτος, ούτε ο …!
   Δεν ήμουν ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος, που έπεφτα εν ονόματι της αξιοκρατίας! Αν η Σχολή Ικάρων τηρείται στο «Αιέν Υψικρατείν» και στο «Άμες δε Γεσόμεθα πολλώ Κάρονες» είναι από τις άδικες διαχρονικές εκτελέσεις πανάξιων στελεχών, που πείσμωναν και δίδασκαν περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο, τους Ικάρους, που καταλάβαιναν πολύ περισσότερα από εκείνα, που κάποιοι νόμιζαν!

    Θυμάμαι τον Πρώτο μου Διοικητή!
   Προσωπικά θυμάμαι τον πρώτο μου Διοικητή στη Σχολή, τον Ολύμπιο Σμήναρχο Κωνσταντίνο Κόκκα εκ Χαλκίδος! Έναν επίγειο Θεό που το Ηγετικό και Αεροπορικό του γόητρο έρρεε σαν ποταμός πίσω του!
   Αυτόν τον αρχηγό του Ακροβατικού σμήνους της Χώρας μας , που εντυπωσίαζε σε σχηματισμό εννέα αεριωθουμένων την παγκόσμια κοινότητα, προηγούμενο έτη φωτός από τα τότε αντίστοιχα των Υπερδυνάμεων και στο οποίο σήμερα, θα ωχριούσαν μπροστά του τα Sky blazers και τα Red Arrows!
   Μη ρωτήσετε για την περαιτέρω εξέλιξη του Ανδρός αυτού, που

υπήρξε το μεγαλύτερο πρότυπο στην Πολεμική Αεροπορία ever,γιατί θα είναι αφελές! Φυσικά και το σκοτάδι και οι σκοταδιστές τον έφαγαν καθώς το πάντα Αειθαλές «σύστημα!» Στην φώτο πλάι ο Επισμηναγός Κόκκας και τα μέλη του acro team δέχονται τα συγχαρητήρια του αείμνηστου Παναγώτη Κανελλόπουλου!

   Συγνώμη για την ελαφρά παρέκκλιση εκ του θέματος – αν και δε νομίζω – όμως οι καημοί, είναι καημοί!
   Και για να κλείσω το θέμα. Αυτά που είπα λίγο πριν για τις Δημοτικές εκλογές, σαφώς ισχύουν και για τις περιφερειακές μας επιλογές, αν και εκεί οι μάσκες και οι υποκρισίες είναι σαφέστατα λιγότερες, άρα οι επιλογές σχετικά ευκολότερες!

   Και επειδή ίσως θεωρηθώ πως αντιφάσκω!
   Και επειδή ίσως από κάποιους αφελείς θεωρηθώ πως αντιφάσκω σε σχέση με την εν γένει αρθρογραφία μου αποσαφηνίζω! Πάντοτε με την κεντρική εξουσία τα έβαζα, αυτή που χρόνια τώρα αρέσκεται σε πένητα και πλέον μέλη εκτελεστικής εξουσίας, επειδή ξέρω ότι τα φαύλα εκείθεν προέρχονται και επειδή ακόμα γνωρίζω ότι το ψάρι από το κεφάλι βρωμάει! 
   Και το κεφάλι τούτου του Εξουσιαστικού ψαριού, δεν έχω καμία αμφιβολία, ότι βρωμοκοπάει και τόση ζημιά κάνει, που άλλο δεν πάει! Αναλογιστείτε μόνο τι είπε ο άνθρωπος αυτός και δείτε συνειδησιακά τι κάνει, προκειμένου να κρατηθεί στον εξουσιαστικό Θώκο πάση θυσία!
   Όσο για σας Έλληνες αλλάξτε νοοτροπία, γιατί τας χείρας μου νίπτω, για τα κακά που έρχονται, εφόσον εμμένετε, σ’αυτά που οι λογικές σύνεσης επουδενί αποδέχονται!

   Ας το ρίξουμε λίγο στην πλάκα για να μην σκάσουμε!
   Ας το ρίξουμε λοιπόν λίγο στην πλάκα, μεταξύ σοβαρού και αστείου φυσικά, για να το διασκεδάσουμε και να μην τρελαθούμε απολύτως τελικά!

ΣΑΡΑΝΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ!
Αναλογιστείτε στις Εθνικές;

«Ουκ εν τω πολλώ το ευ!
Φευ, Θεέ μου, φευ!»

Για την Ελλάδα "κόπτονται" κι'ας την Ευρώπη όψονται!
Παλεύουν, μαχαιρώνονται, ξεσκίζονται, σκοτώνονται!


ΣΑΡΑΝΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ!
Σαράντα Κόμματα σαν εξαμβλώματα
σε ζώων σύναξη, λύκων αγέλη
μιλούν για όνειρα σε αιγοπρόβατα
καλώντας τ’άμοιρα να βρουν Ηγέτη!

Σαράντα κόμματα στα χαρακώματα
πόλεμο κάνουνε κι’όποιος αντέξει!
Σαράντα κόμματα, δίχως προσκόμματα
πάνω σε πτώματα, γλεντούν με κέφι!

Σαράντα κόμματα, με λύκων στόματα
παλεύουν άγρια, για μία θέση
και τα χτυπήματα και τα δαγκώματα
όλα Χριστούλη μου, κατ' απ'τη μέση!

Σαράντα κόμματα κι’όλα ανώμαλα
μιλούν για όραμα του κάθε ψεύτη!
Σαράντα κόμματα, σαν περιττώματα
Ελλάδα άμοιρη, Έλληνες έρμοι!

   Και να σκεφτεί κανείς ότι κόπηκαν εννέα κόμματα από τον Άρειο Πάγο, ως μη πληρούντα τα νομοθετικά κριτήρια! Ακούστε βαρύγδουπα ονόματα: Εθνική Ελπίδα! Κίνημα Εθνικής Ανεξαρτησίας! Εθνεγερσία … και Σία!
   Φυσικά εγκρίθηκαν και κόμματα όπως του Κου Βαρουφάκη (ΜέΡΑ 25), Ψινάκη (Πολίτες), Δημοσθένη Βεργή και Σια … !
   Καλό μυαλό Έλληνες, συνετά και συνειδησιακά, για τις οικογένειές μας, τα παιδιά μας, τον τόπο μας και την Ελλάδα μας!

   Και για τους Δύσπιστους ένα απλό Ερωτηματολόγιο!

   ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΕ ΜΟΥ;
*Γιατί πήρες τη «13η Σύνταξη» και μάλιστα δέκα μέρες προ των εκλογών;
*Ότι εξαγγέλθηκε ήδη στις 23/5/2019, τρεις μέρες προ των εκλογών (συνέντευξη Τσίπρα) αύξηση στις συντάξεις κατά 50 ευρώ, από το 2020;
*Γιατί πληρώθηκες τη σύνταξη Ιουνίου στις 24 Μαΐου, δύο ημέρες προ των εκλογών;
*Ότι ο «Σανός» δίνεται στα «Ζώα», λίγο πριν το «άρμεγμα;»
*Γιατί ασκήθηκε αναίρεση – «Καθαίρεση» θα την έλεγα  – από την Εισαγγελέα Κα «Ξένη» Δημητρίου, στην αρνητική απόφαση των Δικαστών για τη χορήγηση αδείας στο μεγαλύτερο εγκληματικό τέρας της σύγχρονης Ιστορίας;
*Γιατί ο Άρειος Πάγος την έκανε δεκτή, με πρόταση «δεσμευτική» στο νέο συμβούλιο Δικαστών;
*Ότι η Δημοκρατία Βιάζεται και εκβιάζεται;
*Ότι η Ανασφάλεια και η εγκληματικότητα έχουν χτυπήσει κόκκινο;
*Ότι η κοινωνική σου στάθμη κατακρημνίζεται ραγδαία;
*Ότι η Παιδεία πνέει τα λοίσθια;
*Ότι η Υγεία νοσεί Βαρύτατα;
*Ότι ξεπουλήσαμε τσάμπα τη Μακεδονία μας, βάζοντας στα Ιστορικά της θεμέλια μια βόμβα τεράστιας ισχύος με απειλή στο διηνεκές;
*Ότι Εξωτερική Πολιτική στην ουσία δεν υφίσταται και ότι έχουμε καταντήσει «γιογιό» στις βουλήσεις και τις απειλές των Τούρκων, με επικλήσεις, δίκην επαίτη, τρίτων προς άμβλυνση του αισθήματος ανασφάλειας;
*Ότι πρόκειται περί ψευτών, αγυρτών, περιστασιακών και επαγγελματιών καταλυτών;
*Ότι στα δικά σου αφτιά δεν ηχούν εκκωφαντικά ψεύδη σαν εκείνο «Η μόνη εναλλακτική και σωτήρια πρόταση είναι η κατάργηση με έναν νόμο και σε ένα άρθρο, όπως ακριβώς τα ψηφίσατε προχθές, όλων των μέτρων λιτότητας που εξαθλιώνουν την κοινωνία και γεννούν ακόμη μεγαλύτερη ύφεση» ; Κι’ακόμα «Ότι ο ΕΝΦΙΑ είναι ένας φόρος παράλογος, που δεν διορθώνεται, αλλά καταργείται» και τόσα, μα τόσα άλλα αισχρά κι’ασύστολα ψεύδη;
*΄Οτι η ωμή πολιτική εξαπάτηση είναι ατιμία;
*Ότι η κοντή μνήμη στην πολιτική, κάνει ανεπανόρθωτη ζημιά στην Πατρίδα και την Κοινωνία;
*Ότι  εν τέλει εξαπατήθηκες οικτρά, ασύστολα, κατά συρροήν και αισχρά;
   ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΕ ΜΟΥ; ΤΙ;
   Πώς είπες; «ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ; ΕΊΣΑΙ ΑΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΑΘΕΟΣ;»
…ΟΚ, ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΑΝΡΩΠΕ ΜΟΥ! ΚΑΤΑΛΑΒΑ! ΚΑΤΑΛΑΒΑ!
                                                                      Με Βαθύτατη θλίψη
                                                                       και απογοήτευση!
                                                                         Σπύρος Κίκερης.

Πέμπτη 16 Μαΐου 2019

ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ!

Σπύρου Κίκερη

ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ!

"Εν Αρχή ην το Χάος, η Γαία και ο Έρως!" (Θεογονία Ησίοδου!)
"Έρως ανίκατε μάχαν!
Έρως ος εν κτήμασι πίπτεις!" 
"Έρωτα, που δε νικήθηκες ποτέ σε μάχη!
Έρωτα που ορμάς και κατακτάς την πλάση!"( Σοφοκλής!)

   Η Αγάπη και ο Έρωτας είναι η μεγαλύτερη συνδυαστική του Ανθρώπου δύναμη και το υπέρτατο συναίσθημα αυτού! Η Αγάπη και ο Έρωτας είναι, άνεμος, φλόγα, φωτιά, ηφαίστειο, θύελλα, γαλήνη, θάλασσα, στεριά, Ουράνια, Θεοί, κόλαση, παράδεισος και η ψυχή μας άβυσσος!
   Ας δούμε λίγο την ετυμολογική συγγένεια των λέξεων: Ο Έρωτας προέρχεται από το ρήμα "Ερώ" (άω -ώ), που σημαίνει Αγαπώ! Συνώνυμό του το ρήμα "Φιλώ", από το οποίο προέρχεται και η φιλία, το οποίο "φιλώ"σημαίνει πάλι Αγαπώ!
   Όλοι οι Σοφοί του Κόσμου κι’όλοι οι Θεοί, σ’ένα πράγμα θαρρώ συμφώνησαν, γι’αυτό και την Αγάπη με τον Έρωτα σαν ιεροτελεστία και θυσία ομού  όρισαν!
   Οι Αρχαίοι μας πρόγονοι βαθιά σ’αυτά εισχώρησαν, επίπονα φιλοσόφησαν και τον Κρέοντα, την Αντιγόνη και τον Αίμονα,
μ’όλα τα διδάγματα του Σοφοκλέους, χάριν αυτών, μας κληροδότησαν! 
   Προσωπικά θεωρώ υπέρτατα ευτυχείς, όσους έχουν απόλυτα νιώσει αυτό το συναίσθημα σ’όλες του τις διαστάσεις, ακόμα και τις πιο οδυνηρές! 
   Πάντως για να τα έχω καλά με τη συνείδησή μου, οφείλω να υπογραμμίσω ότι ο Έρωτας και η Αγάπη στην αρμονική τους  ζεύξη  είναι το τέλειο ζευγάρι! Τα παιδιά τους - άσχετα από την ικανότητα γονιμότητας - δυο κόρες δίδυμες η "Εκτίμηση" και η πεμπτουσία της ζωής, που λέγεται "Ευτυχία!"
   Άλλο, στο τεράστιο αυτό θέμα, δεν προχωρώ γιατί νιώθω μικρός, έτσι το γόνυ μου ταπεινά στον Έρωτα και την Αγάπη κλίνω, υποκλινόμενος μ’ευλάβεια στο μεγάλο σε συνδυασμό Θεό, με μια εξιστόρηση, ενός ερωτικού επεισοδίου φίλου, απλά σαν κοινός θνητός!

ΚΑΠΟΤΕ ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ!
*Παλαιά η γραφή
μα η Δημοσίευση «Παρθενική» 
με μια επίσκεψη στη Θεσσαλονίκη αφορμή!
«Ο νους συχνά παλινδρομεί, μέσα στου χρόνου τη ροή! 
παλεύοντας να ξαναβρεί, του Ερωτά του την Ακμή
σε μια ζωή που’ναι μικρή κι’αδιάκοπα φυλλορροεί!»

Σαν στη Θεσσαλονίκη καμιά φορά βρεθείς
μπορεί τις αναμνήσεις να ξαναθυμηθείς
κι’εκεί στους στοχασμούς σου, μπορεί και να χαθείς
πίσω να μη γυρίσεις κι'εκεί να ξεχαστείς!
Κάποτε ένας φίλος από βαρύ καημό
στον ώμο μ’ακουμπάει και κλαίει με λυγμό!
Τον πόνο του μου λέει με αναστεναγμό
και κλαίει, όλο κλαίει με αναφιλητό!
Ο πόνος του με πνίγει, σαν κόμπος στο λαιμό
και’γω τα λόγια χάνω, μαζί και τον ειρμό!
Τα δυνατά μου βάζω, να συμπαρασταθώ
προχώρησε του λέω, κι’εγώ είμαι εδώ!

   Ήταν τρελά ερωτευμένος με κυρία ζηλευτή κι’όσα στη ζωή ζητούσε πάνω της τα είχε βρει! Μα εκείνη δεσμευμένη στων χρεών την ηθική, πάλευε να ξεχρεώσει, μα το χρέος της βαρύ!
   Βόλτες φέρνει ο καιρός τους, όπως κάθε εποχή, και εκείνη καλοκαίρι, πρέπει ν’απομακρυνθεί! Πονεμένοι χωρισμένοι, οργιάζουν οι καημοί και εκείνος φόρα παίρνει, πιο κοντά της να βρεθεί!
   Κλείνει τη διαμονή του, μια ανάσα απ’αυτή κι’είναι ανακουφισμένος έστω και αν δεν τη δει! Σαν τον κλέφτη που ληστεύει νιώθει κάθε του στιγμή και απλά παραμονεύει στα κλεφτά μήπως τη δει!
   Μία μέρα μόνο μένει, ακατάσχετη πληγή, κι’ένα βράδυ που θα μείνει στην ψυχούλα του καρφί! Ένα βράδυ σε σκοτάδι, που ποτέ δεν είχε δει, ένα βράδυ, μαύρο βράδυ, σαν της κόλασης κελί!
   Φεύγει δίχως ν’ανταμώσουν, φεύγει δίχως να τη δει κι’η εικόνα της μαζί του σ’όλη την επιστροφή! Φεύγει, φεύγει κι’όλο κλαίει, μαύρ’η ώρα κι’η στιγμή κι’όλο τρέμει μην τη πνίξει απ’το δάκρυ το πολύ!
   Τώρα μόνο, ένα ξέρει, πως το φίλο του σαν δει, μες στην αγκαλιά εκείνου, πως θα πρέπει να ριχτεί, ψάχνοντας λίγη γαλήνη και απάγκιο να βρει μ’όσα έχει να ακούσει κι’όσα έχει να του πει!
   «Φίλε μου δεν έχω κάτι» με καημό του απαντώ, «έχω μόνο μια ψυχούλα, άσε λίγο να σκεφτώ! Να, το βρήκα αδελφέ μου, δε μου πήρ’ένα λεπτό, δάνεισέ μου λίγο δάκρυ για ν'αρχίσω το γραπτό!»
   Του’γραψα απ’τη ψυχή μου, δυο λογάκια σε χαρτί, για το μαύρο κείνο βράδυ, με το χάλι το βαρύ!
  "Όταν η ψυχή πονάει σαν στενάζει το κορμί και η ηδονή βρυχάται στη φριχτή της φυλακή, τότε άγρια η πάλη που κρατά ως το πρωί και το όνειρο δεν θα’βρει βλέφαρο κλειστό να μπει!
   Έτσ’η μέρα που χαράζει, σου χαράζει τη ψυχή και το δάκρυ που σταλάζει σου το καίει το κορμί! Σε αγάπη αμανάτι, αυταπάτη δε χωρεί, σκούπισε φίλε το δάκρυ κάνε λίγο υπομονή!
   Το φθινόπωρο θε να’ρθει, όπου να'ναι θα φανεί, η αγάπη θα ξανάρθει κάνε λίγη υπομονή! Όμως κάτσε λίγο ακόμα να τελειώσω τη γραφή, κι’η γραφή μου ίσως μοιάζει, με γιατρού τη συνταγή!
   Να’τη έτοιμη την έχω, κοίτα την επιγραφή, την επιγραφή που λέει Της Αγάπης Νοσταλγοί! Ίσως η γραφή σου βγάλει λίγο άχτι απ’τη ψυχή, που απ’τον πόνο έχω ζήσει, λες και ήμουνα εσύ!"
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΝΟΣΤΑΛΓΟΙ!

Πονάει απόψε μια ψυχή, βαριά τραυματισμένη.
απόψε ήρθε να σε δει, μα συ φυλακισμένη!
Η νύχτα απόψε δε θα βγει, η μέρα δε θα φέξει.
απόψε μετράει μια ψυχή, πόσο μπορεί ν’αντέξει.
Κοχλάζει απόψε το κορμί, σαν λάβα πυρωμένη
συνωμοτούν οι πειρασμοί, μ'απόφαση δε βγαίνει!
Μου λιώνει απόψε η ψυχή, σαν το κερί που καίει
αναστενάζει το κορμί και τ’ονομά σου λέει!
«Αντίξοες συνθήκες, Αγάπης Νοσταλγοί
σ’απόσταση ανάσας, πνιγμένη ηδονή!
Εγώ ένας δραπέτης, εσύ σε φυλακή
μονάχα τ’όνειρό μας, εδώ μπορεί να’ρθεί!
Μα έλα που κι’εκείνο τ’αδύνατο ζητεί
αφού κλειστά τα μάτια για να’ρθει απαιτεί!
Αυτά έχ’η Αγάπη σαν ειν’αληθινή
Αυτά και τ’όνειρό μας όταν αργεί να’ρθεί!

   Μακάρι και να ξέρατε πόσο μ’ευγνωμονεί ο φίλος μου αυτός! Όσο για το ποιος είναι, αφήστε το, γιατί αυτό συνιστά, επτασφράγιστο για μένα μυστικό, που σαν φυλαχτό στον κόρφο μου κρατώ!

Δευτέρα 13 Μαΐου 2019

ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ!

Σπύρου Κίκερη

ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ!

«Πόθος Πατρός Διακαής
κι'εκ των υστέρων θαυμαστής!»

«Ήθελε από καιρό να έρθει για να δει, το γιο του Σταυραϊτό
σε στιλ πολεμικό, μέσα σ’ένα ιπτάμενο κι’ατσάλινο θεριό!»

   Μια φορά κι’έναν καιρό!
   Μια φορά κι’ένα καιρό, θυμάμαι σαν παραμύθι, τις εκπλήξεις του πατέρα μου, όταν και ήρθε να με δει, για πρώτη φορά, σε πολεμική Μονάδα 110 Πτέρυγα Μάχης (110ΠΜ), 349 Μοίρα Διώξεως Βομβαρδισμού (349 Μ Δ/Β) της Πολεμικής μας Αεροπορίας!
  Άπειρες οι ερωτήσεις του και σχεδόν στερεότυπες στη διατύπωση: «Τι είν’αυτό;
   Τον καθυστέρησα όσο μπόρεσα από το να’ρθεί, μέχρι σαν Αετός,
ετοιμοπόλεμος να καταστώ, απολύτως να καταξιωθώ και να
διακριθώ!

   Κουρέας εκείνος, που σπάνια από την Πρέβεζα και τη δουλειά του είχε απομακρυνθεί, με πολλές κακουχίες στη ζωή του! Έξι (6) χρόνια θητεία Στρατιωτική και εμφυλιοπολεμική, χωρίς το πρώτο του παιδί – εμένα – στη γέννα του να δει!
   Ήθελε να’ρθεί, συμφώνησα να’ρθεί, όταν και είχα μεταβεί με ολιγοήμερη άδεια στην πατρίδα μου! Ήταν τότε που πρωτοπήρα αυτοκίνητο, ένα Subaru FF1 977 κυβικών και 55 ίππων! 

   Ήξερα καλύτερα να Πετώ, παρά να Οδηγώ!
   Λίγο πριν ξεκινήσουμε με ρώτησε αν ξέρω να οδηγώ καλά! Δυστυχώς του είπα,  ξέρω καλύτερα να πετώ, παρά να οδηγώ! 
   «Καλύτερα ξέρεις να πετάς;» Ρώτησε έκπληκτος εκείνος! Ναι, γιατί πρώτα πέταξα ένα (1) ιδιαίτερα δύσκολο ελικοφόρο αεροπλάνο στο πρώτο έτος της Σχολής, στη συνέχεια δύο (2) Αεριωθούμενα μέχρι να τελειώσω τη Σχολή και τώρα έχω σχεδόν ένα χρόνο που πετάω ένα πολεμικό Αεριωθούμενο, που λέγεται F-84F, έχοντας ένα σύνολο ωρών μέχρι τώρα περίπου πεντακοσίων (500) ωρών!
   Όμως μην ανησυχείς, στο αυτοκίνητο έκανα τέσσερα μαθήματα με δάσκαλο, έδωσα εξετάσεις πήρα το δίπλωμα κι’αμέσως αγόρασα το αυτοκίνητο από ένα συνάδελφο!
  Να όμως που ήρθα στην Πρέβεζα και πέρασα δύσκολα στο δρόμο της Κατάρας, εκεί στο Μέτσοβο από σφοδρή κακοκαιρία, μη φοβάσαι λοιπόν, θα πάμε μια χαρά!

   Αξέχαστη Επίσκεψη!
   Φτάσαμε στη Λάρισα με το ηλιοβασίλεμα, περάσαμε την κεντρική πύλη της 110 Πτέρυγας Μάχης (110ΠΜ), της μεγαλύτερης πολεμικής μονάδας της χώρας μας!
   Πήγαμε στα δωμάτια αγάμων όπου και τότε διέμενα, τακτοποιηθήκαμε και μεταβήκαμε στη Λέσχη Αξιωματικών, που ήταν δίπλα μας!
   Εκεί τον σύστησα με τους περισσότερους συναδέλφους, φάγαμε εκείνος ήπιε μία μπύρα κι’όταν μου είπε να σου βάλω λίγη, του είπα όχι δεν κάνει το πρωί πετάω! 
   Πριν κοιμηθούμε του εξήγησα με κάθε λεπτομέρεια όλο το πρόγραμμα της επόμενης ημέρας: Θα σηκωθούμε στις 6, θα πάρουμε το αυτοκίνητο της Μοίρας, που θα περιμένει, θα πάμε στη Μοίρα, θα’ρθείς και’συ μέσα, έχω ενημερώσει σχετικά! Θ’ακούσεις τα πάντα εκεί, το πρόγραμμα, τις παρατηρήσεις από την προηγούμενη μέρα, τις αναλύσεις που θα γίνουν και τις εξετάσεις!
   Στο σημείο αυτό, στάθηκε, «τί εξετάσεις;» με ρώτησε, θα δεις του είπα, σίγουρα δύο οι τρεις πιλότοι, με κλήρωση θα κληθούν να πουν κάποιες διαδικασίες ανάγκης, που θα βγουν πάλι με κλήρωση, από δύο κουτιά, ένα που έχει τα ονόματα όλων μας και ένα όλες τις διαδικασίες ανάγκης!
   Μετά θα πάμε μ’αυτούς που θα πετάξω να πούμε κάποια πράγματα κι’ύστερα θα φύγουμε αφού περάσουμε από τα σωστικά να πάρουμε κάποια απαραίτητα είδη, όπως κάσκες, αλεξίπτωτα, σωσίβια, βάρκες και θα μπούμε στο αυτοκίνητο, να πάμε στα αεροπλάνα!
   Εκεί μαζί θα κάνουμε επιθεώρηση, μετά θα σε χαιρετήσω, εγώ Θ’ανέβω μία σκάλα θα μπω μέσα, θα ετοιμαστώ και θα βάλλω μπροστά τον κινητήρα! 
   Στο σημείο αυτό, θέλω να προσέξεις, γιατί το αεροπλάνο αυτό κάνει ένα τρομερό θόρυβο, σαν κανόνι, όταν παίρνει μπροστά,  μην τρομάξεις! Ο οδηγός θα είναι στο πλάι σου! Μετά θα σε πάρει, θα πάτε στην αρχή του διαδρόμου, σ’έναν οικίσκο με ασυρμάτους, έναν Ιπτάμενο κι’ένα βοηθό του!
   Εκεί θα σου δείχνει ποιος είναι ο γιος σου, θ’ακούς και τη φωνή μου από τους ασυρμάτους! Θα βλέπεις τις απογειώσεις, τις προσγειώσεις! Εκείνος θα σου πει πότε θα γυρίσω και πότε θα ξανακούσεις τη φωνή μου! Θέλω να μου πεις αν θα σου αρέσει η προσγείωσή μου!

   Τι είναι αυτό;
   Νομίζω ήταν Μάης κι’η άνοιξη στα Χάι της! Όλα καλά, μέχρι που πήγαμε στα σωστικά! Εκεί με πέθανε στο "Τί είναι αυτό;"     Τί είναι αυτό που τώρα φόρεσες;» Αυτό λέγεται φόρμα Anti-g, το φοράμε γιατί οι δυνάμεις από τις επιταχύνσεις στα πολεμικά είναι μεγάλες κι’αυτή η φόρμα μας ανακουφίζει! Έχει θύλακες αέρα στην κοιλιά και τα πόδια, μ’αυτό εδώ συνδέεται στο αεροπλάνο και ανάλογα με τις επιταχύνσεις, φουσκώνει και ξεφουσκώνει, πιέζοντας σχετικά τα αγγεία για ν’ανακουφίζει την καρδιά, την κυκλοφορία του αίματος! Πατέρα μη ρωτάς πολλά, γιατί είναι πάρα πολλά αυτά που πρέπει να σου πω, για να μπεις στο νόημα! 
    "Τί είναι αυτό;" Αυτό είναι σωσίβιο πατέρα, να το φοράμε σα γιλέκο, έχει αυτά τα δύο στα πλευρά μας, κάτω απ’τις μασχάλες, κοίτα αυτά τα δύο κορδονάκια, αν τα τραβήξεις αυτόματα φουσκώνουν και μοιάζεις με κύκνο! Αν δε φουσκώσουν τα φουσκώνεις μόνο σου, από βαλβίδες με το στόμα σου!
   Αυτό είναι αλεξίπτωτο το φοράμε σαν σακάκι μόνο που δεν έχει μανίκια και πέτα, πιάνει μόνο πλάτη, έτσι δένεται στα πόδια και στη μέση σου, αυτό συνδέεται με τις ζώνες του καθίσματος στ’αεροπλάνο για ν’ανοίγει αυτόματα σε περίπτωση εγκατάλειψης! Αν δεν ανοίξει τραβάμε αυτή τη χειρολαβή και το ανοίγουμε μόνοι μας!
   Αυτή είναι βάρκα, τη συνδέουμε με το αλεξίπτωτο και καθόμαστε πάνω της μέσα στο κάθισμα του αεροπλάνου! Αν τραβήξεις αυτό το κορδονάκι ανοίγει αυτόματα! Πιάσε τη να δεις! «Βαριά είναι», μου είπε! Βαριά γιατί μέσα έχει ένα κουτί, που λέγεται Survival Kit, και περιέχει μέσα του ότι μπορείς να φανταστείς, φωτοβολίδες, ενέσεις μορφίνης και ατροπίνης, τροφή για μια βδομάδα, συσκευή αφαλατώσεως θαλασσίου ύδατος, πετονιές, χρώματα εντοπισμού, σκόνη απομάκρυνσης καρχαρία και πολλά άλλα πράγματα!
   Αυτή είναι κάσκα με εσωτερικά ακουστικά, αυτή είναι μάσκα οξυγόνου, που φοράμε μόνιμα και να εδώ είναι το μικρόφωνο που μιλάμε! Πάμε φεύγουμε ήδη αργήσαμε!

   Το κανόνι που δεν έσκασε ποτέ!
   Φτάσαμε στο αεροπλάνο μ’ακολούθησε στην εξωτερική
επιθεώρηση, ιδιαίτερα ανήσυχος, του είπα ν'ανέβουμε πάνω να του πω δυο λόγια για το cockpit, το αρνήθηκε.
  'Έλα του είπα δε χρειάζεται ν’ανησυχούμε, ούτε να φιληθούμε, θα τα πούμε σε μιάμιση περίπου ώρα, κάτσε εκεί και πρόσεξε το
μπαμ, το κανόνι που σου’λεγα! Ανέβηκα τη σκάλα και μπήκα στο Cockpit!
   Τον έβλεπα μπροστά μου και αριστερά μου σ’απόσταση 10 -15 μέτρων, με τον οδηγό δίπλα! Κάποια στιγμή του φώναξα τώρα θ’ακούσεις το μπαμ, μην τρομάξεις!
   Ένιωσα τον πατέρα μου να γίνεται καπνός, λες και τον είχε βρει βλήμα κανονιού από απόσταση 15 μέτρων και πλήρως τον εξαΰλωσε! Ανησύχησα αλλά δε μπορούσα πλέον να κάνω τίποτα!
   Όταν κατέβηκα από τον οδηγό έμαθα, τι είχε συμβεί! Ουδείς ήξερε πως και από πού έφτασε στη Λέσχη Αξιωματικών, περνώντας μέσα από χώρους λίαν επικίνδυνους και απαγορευμένους!
   Όταν με είδε, μου είπε θέλω να φύγω από δω μέσα, όσο για σας
είστε Γενναίοι και’γω υπερήφανος για σένα! Έφυγε την επομένη το πρωί, αφού μου ευχήθηκε να είμαι τυχερός και αφού μου εκμυστηρεύτηκε, ότι όταν άκουσε το μπαμ νόμιζε ότι έγινε έκρηξη και δεν έμεινε τίποτα όρθιο! 
   Και ήμουν τότε, ας σκεφτείτε, κάπου στα είκοσι τρία (23) μου χρόνια κι’εκείνος κάπου στα σαράντα πέντε (45) του! Όμως τούτη η θύμηση έμεινε βαθιά χαραγμένη στο μυαλό μου, σαν παραμύθι με πληθώρα συναισθημάτων!


Παρασκευή 10 Μαΐου 2019

ΜΑΘΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΤΙΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΝΑ ΕΚΤΙΜΑΣ!

ΣΠΥΡΟΥ ΚΙΚΕΡΗ


ΜΑΘΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ  ΝΑ ΤΙΜΑΣ 
ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΝΑ ΕΚΤΙΜΑΣ!

«Όσο διαφέρει η Αστραπή απ’τη βροντή
τόσο και ή ζωή απ’τη θανή!
Εμφαντική η παραβολή, όμως αιτία κι’αφορμή
να κάτσει κάποιος να σκεφτεί!»

   Συλλογική η γραφή!
   Η ανάρτηση φυσικά και είναι συλλογική, για τον απλούστατο λόγο ότι αφορά, αν όχι όλους, τουλάχιστον τους περισσότερους! Γιατί αν δε  έχετε αντιληφθεί, καιρός είναι να αντιληφθείτε, ότι
ασθένειες όπως η μελαγχολία, η κατάθλιψη, η άνοια (Αλτσχάιμερ) κτλ στην εποχή μας, όχι μόνον κάνουν θραύση, αλλά και όλα τα ρεκόρ έχουν σπάσει! Το τραγικό με δικές μας ευθύνες, κατά βάση! Πάμε λοιπόν.

   Το Μέτρημα Ξεκίνα!
Δεν ειν’ο χρόνος «Φύρα» ουτ’η ζωή μας στείρα!
Σκέψου γιατ’είναι κρίμα, να νιώθεις σαν σε μνήμα!
Το χρόνο σου εκτίμα και τη ζωή σου τίμα
το μέτρημα ξεκίνα και τη ζωή αρχίνα!

   Το γιατί; Απλό, οι σκέψεις, απλούστερες και οι πράξεις απλούστατες!
Ας αρχίσουμε απ’την πρακτική αριθμητική:
3(περίοδοι 24ωρου) Χ 8 ώρες = 24 ώρες – 8(ύπνου) = 16ώρες!
16h Χ 60΄(πρώτα λεπτά) = 960΄!!
960΄Χ 60΄΄(δεύτερα λεπτά) = 57.600΄΄!!!
   Και για να αισθανθούμε την αξία του δευτερολέπτου, ας αναλογιστούμε μόνον τη σημασία του δέκατου του δευτερολέπτου στο δρόμο των 100 μέτρων και των συναφών αθλημάτων, για ν’αντιληφθούμε την αξία του χρόνου και τη απαξία!
Λοιπόν!
Δεν είχατε τον Χρόνο; Ποτέ να μην το πείτε!
Δεν είχατε τον τρόπο; Ψαχτείτε να τον βρείτε!

   Επί των Τύπων των Ήλων!
   Και’δω δε γίνεται θα το βάλουμε το χέρι μας επί των τύπων των ήλων, όσο και να πονέσουμε, χάριν ενίων Φίλων!
   Δεν πρόκειται να θίξω πολλά από τα σχετικά, απλά ένα που λέει πολλά, την «άνοια» και εισαγωγικά για πληρέστερη κατανόηση την ομοιάζουσα σ’αρκετά μ’αυτή, τη λεγόμενη Ανία!
   Ανία: Δυσάρεστη ψυχική κατάσταση, που προκαλεί πλήξη, λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος ή κούρασης από επαναλαμβανόμενες μη ευχάριστες ή επίπονες ενασχολήσεις!
   Η Ανία θεωρείται προπομπός μυρίων κακών, εφόσον δεν ανακοπεί, με κάποιο αντίδοτο, που θα μας κινήσει το ενδιαφέρον και θα μας παρακινήσει σε επανεκκίνηση!
   Λένε ότι το χασμουρητό και το τέντωμα των ζώων συνήθως των οικόσιτων, τα κάνει να μοιάζουν περισσότερο με τους Ανθρώπους, σε ευχάριστες και άνετες στιγμές! Όμως ακριβώς το αντίθετο, συμβαίνει στους ανθρώπους, όπου η επανάληψη των αντανακλαστικών αυτών κινήσεων είναι ενδεικτική ανίας και όχι ευτυχίας! Πάμε τώρα στα πιο σοβαρά.
   Άνοια: Σύνθετη λέξη από το στερητικό «Α» + «Νους», που σημαίνει Απώλεια Μνήμης! Είναι οικτρό, είναι φοβερό και
θ’αποφύγω την περιγραφή της «νόσου,» καθώς τα παγκόσμια στατιστικά για να μην τρομάξω, απλά και μόνον στα Ελληνικά στατιστικά θ’αρκεστώ, μήπως  σε κάποιους κάτι και μπορέσω να κάνω:
   Σε 200.000 + υπολογίζεται σήμερα ο αριθμός των πασχόντων από άνοια, αμείωτα αυξανόμενος! Μετά από 20 χρόνια υπολογίζεται ότι ο αριθμός θα υπερβεί τις 625.000!
   Τα ποσοστά κυμαίνονται αυξανόμενα με την εξέλιξη της ηλικίας, και είναι βέβαιο ότι σε ηλικίες 80 και άνω ένας (1) στους πέντε (5), θα παρουσιάσει κάποια μορφή άνοιας! Ας σημειωθεί ότι το κόστος «Θεραπείας» υπερβαίνει τα τρία (3) δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως!
   Το εκπληκτικό και παρήγορο στην περίπτωση είναι η εμμονή της επιστήμης, παρά τα στατιστικά, πάνω στο ότι: «Η έκπτωση των νοητικών ικανοτήτων του ανθρώπου, δεν πρέπει να θεωρείται σα συνέπεια της φυσιολογικής διαδικασίας της γήρανσης!»
   Ως εκ τούτου, η προσωπική μου εκτίμηση είναι, ότι τα αίτια πρέπει να αποδοθούν, στην έλλειψη ενδιαφερόντων, που είναι βέβαιο ότι εξασθενούν με την παρέλευση του βιολογικού μας χρόνου ή και παύονται οριστικά! 
   Άρα τα αντίδοτα κάπου εκεί βρίσκονται! Έχεις κουράγιο δηλαδή
να παλέψεις γι’αυτά; Συνεχίζεις! Δεν έχεις; Παύεις να συνεχίζεις! Παύεις να συνεχίζεις, δεν υπάρχεις, είσαι εν ζωή νεκρός, στο χειρότερο «είδος νεκρού!»


   Μία από τις πιο ύπουλες Παγίδες!
   Εδώ θα ήθελα να επισημάνω μία των πλέον ύπουλων παγίδων του ανθρώπου, έναν Δούρειο ίππο, που υποδεχόμαστε με χαρές και πανηγύρια, για να μας  περιπλέξει και υποδουλώσει χωρίς να το αντιληφθούμε στα ύπουλά της δίχτυα!
Είναι η περίπτωση της  «Συνταξιοδότησης! 
 Τη χειροκροτούμε όσο τίποτα άλλο, την εκτιμούμε το ίδιο, την πονούμε και ψηλά στο βιοματικό μας γίγνεσθαι την τοποθετούμε! Είναι φυσικό!
 Μετά όμως από λίγο καιρό το λάκκο μας σκάβει, από την "αγρανάπαυση" την οποία, άθελά της μας επιβάλλει, καθιστώντας τον καναπέ τον καλύτερο φίλο μας και αυτοκόλλητό μας, εκείθεν δε προοίμιο της μόνιμα ανάστροφης θέσης, μέχρι της απόλυτης φθοράς και σήψης!
   Η όψη θολώνει, η κόψη στομώνει, το χέρι αγκυλώνει, το πόδι στραβώνει, η πίεση υψώνει, το ηθικό χαμηλώνει, το ενδιαφέρον παγώνει ... τα εγκεφαλικά κύτταρα μαζικά αποχωρούν, τα λογής σύννεφα ορμούν και σε καταιγίδες ψυχολογικές και σωματικές θα οργανωθούν και θα μας πολιορκούν!
 Οι υφιστάμενοι τις συνέπειες, σε μεγάλους ασθενείς σε χρόνο Dt θα εξελιχθούν! Η Δόξα της συνταξιοδότησης, κατάρα θα γίνει, που πάνω στα ενδιαφέροντά μας θα πέσει και τόπο θα πιάσει, το χρόνο μας άσπλαχνα θα μασά και κάθε άλλο παρά,  θα αργήσει να μας φάει ολοκληρωτικά!

   Υφίστανται και άλλα συναφή παραδείγματα, όπως αιφνίδια συμβάντα λύπης και πόνου, με πολλαπλές συνέπειες, θανατικής εκτέλεσης ενδιαφερόντων! Θα μπορούσα, πολλά σχετικά να πω, όμως εδώ σταματώ στο λεπτό αυτό θέμα, ίσως για να μην πληγώσω, και παραπέρα προχωρώ.

   Never Give Up!
   Υπάρχει ένα σλόγκαν των κομάντος διεθνώς «Never Give Up» που σημαίνει «Μην Παραδίνεσαι» κι’ακόμα «Ποτέ τα Χέρια
Ψηλά!» Ανεπιφύλακτα συνιστάται!
   Ας το αντιληφθούμε λοιπόν όλοι μας, ότι τα πάντα έχουν τη σημασία τους, την ενέργειά τους, τη λειτουργικότητά τους, τη χρησιμότητά τους! Ναι τα πάντα σε σχέση με τη στάση του καθενός μας, έναντι του χρόνου, σαν της ζωής οδοιπόρου! Γιατί; Γιατί: Το κορμί θέλει ενέργεια! Ο λόγος καλλιέπεια! Το πνεύμα καλλιέργεια κι’ο ενυπάρχων μέσα σε όλα χρόνος, εχέγγυα από τους χειριστές του!
Γι’αυτό:
Μάθετε το χρόνο να διαβάζετε
τη δε ζωή, καλά να μελετάτε!
Μάθετε με ποιον και να τα βάζετε
αν λέτε πως καλά δεν τα περνάτε!

      Θυμηθείτε και Αναλογιστείτε:
   Η γκρίνια φέρνει γκίνια, γκίνια και γκαντεμιά, σαν βασική αιτία για χίλια δυο κακά! Η έλλειψη ενδιαφερόντων, μας ρίχνει σε κατάσταση αδράνειας, εκείνη σε ανίας, αμηχανίας, μαλάκυνσης, άνοιας …. 
 Αναλογιστείτε εμείς είμαστε οι πηδαλιούχοι του σκάφους του εαυτού μας και θα χρειαστεί καλά να το κρατήσουμε πλοηγώντας το σωστά, σε φουρτούνες, λαίλαπες, καταιγίδες, ρεστίες, ανίες, μανίες, άνοιες κι’εμμονές, μη μετατρέποντας τα σπίτια μας σε ιδιότυπες μονές, όχι μόνον χωρίς προσευχές, αλλά και με κατάρες και βρισιές!
   Το να αφεθούμε έρμαια των ανέμων και των περιστάσεων, χαμένοι των καιρών, επαναπαυόμενοι στις βουλές των Μοιρών ή στους καταλυτικούς παρεξηγημένους εθισμούς, είναι υποτίμηση της δομής μας, της αποστολής μας, καθώς μέγιστης προσβολής στο μεγάλο δημιουργό μας!
   Και είναι αμαρτία, γιατί ζούμε πράγματι σε Παράδεισο! Ναι σε
Παράδεισο, γιατί αν είχατε σπάνιο τάλαντο ζωγράφου και σας ζήταγαν τον Παράδεισο σε πίνακα, ένα ξέχωρο κομμάτι της Γης θα φτιάχνατε ή μια εικόνα της απόλυτης αρεσκείας σας!
   Αν πάλι ήσασταν μεγάλοι ποιητές και σας ζήταγαν ένα Παραδείσιο ποίημα να γράψετε, πάλι κάτι εξαίσια επίγειο θα περιγράφατε!
   Επομένως αναμφίβολα ζούμε σε Παράδεισο και είναι αμαρτία, αυτόν τον Παράδεισο, όχι μόνο να μην τον γευόμαστε, αλλά να τον απεχθανόμαστε και μόνοι μας να τον κάνουμε κόλαση!

   Ο Χρόνος δεν Πιστώνεται!
   Και για να κλείσουμε, ας σταθούμε στο πλέον βασικό, ότι κινούμεθα μέσα στο χρόνο, όπως και όσο οι προδιαγραφές του DNA μας υπαγορεύουν, οι νόες μας μας εμπνέουν και οι εν γένει συμπεριφορές μας, απ'τις προσπαθειες που καταβάλλουμε, μας επιτρέπουν! Τούτοι οι τρεις παράγοντες, συνιστούν τη συνισταμένη, που στάση  έναντι της ζωής λέγεται! 
   Όμως να θυμάστε: 
*Ο χρόνος δεν πιστώνεται, ούτε μας αναμένει!
*Ο Χρόνος ξεχρεώνεται, χάνεται και πεθαίνει 
κενό αφήνει στη ζωή, που όλο και βαθαίνει,
για να μας δείχνει πειστικά το τι μας περιμένει!
*Κι’αν αϋπνίες έχετε, καθόλου μην αργείτε
ο χρόνος ίσως απαιτεί, καθίστε να σκεφτείτε!
Κι’αν μάρτυς σας το όνειρο, μαζί του συσκεφτείτε
και σε κοινή απόφαση, οι δυο σας προχωρείστε!
   Το να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά, σημαίνει παράδοση! Παράδοση σε ποιον; Δυστυχώς στον ίδιο μας τον εαυτό! Εκεί ακριβώς εκεί, θα σας έβλεπα, σαν ένα ρολόι με μπλοκαρισμένους τους δείχτες, από αντικειμενικά αόρατες δυνάμεις και υποκειμενικά, ψευδαισθησιακά ορατές!
   Οι λύσεις δύο, ή διώξτε τις δυνάμεις αυτές ή ενδώστε σ’αυτές, για να ξαναρχίσουν οι δείκτες μέτρησης του χρόνου της ζωής σας να λειτουργούν ξανά! Και επειδή αυτό το θεωρώ από τα πλέον βασικά, θα σας το πω και ποιητικά, μ’ένα δίστιχο (δύστυχο)!

«Ο χρόνος είναι η ζωή και η ζωή ο χρόνος
και’συ ο διαχειριστής, ο δυστυχώς και μόνος!»

   Έχω θίξει στο παρελθόν σε γραφή μου, ένα τεράστιο σχετικό κεφάλαιο με τίτλο «Νους Υγιής, εν Σώματι Υγιεί» και υπότιτλο «Όστις Θέλει Οπίσω μου Ελθείν!» Αν έχετε υπομονή και θετική διάθεση στο χρόνο, διαβάστε το στο Site μου και συνταχθείτε πλάι μου!