Σπύρου Κίκερη
ΠΡΟΣ ΓΑΡ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ ΕΚΒΑΝ
ΕΚΑΣΤΟΝ ΤΩΝ ΠΡΙΝ ΚΡΙΝΕΤΑΙ!
*Μ’αφορμή το «Πραξικόπημα στην Τουρκία
και τα μετέπειτα αυτού!
«Από την εν θέματι και μόνο φράση
του Δημοσθένους
μπορεί εύκολα κανείς ν’αντιληφθεί
πως και γιατί οι Αρχαίοι μας Σοφοί
ακόμα σήμερα λατρεύονται
αν μη τι άλλο
σαν Λογοτεχνικοί Θεοί!
Ναι, γιατί
μέσα σε μία φράση δυο αράδων
αυτοί και μόνον αυτοί
μπορούσαν να συμπεριλάβουν
Ιστορικές αλήθειες
και συμπεράσματα Αιώνων
Νομίμων και Ανόμων!»
Τι μας είπε ο Δημοσθένης με την παραπάνω φράση του, απλά μας είπε για ένα έργο, που τόσες φορές έχουμε δει, χωρίς κανείς, εκτός εξαιρέσεων, να συνειδητοποιεί, το βαθύτερο νόημά του! Ίσως γιατί δεν θέλει να παραδεχτεί, πόσο στημένη είναι τούτη η Ζωή, κυρίως δε στην «Πολιτική!»
Συνήθως τα επόμενα, αποδεικνύουν τα προαλειφόμενα!
Συνήθως τα επόμενα, αποδεικνύουν τα προαλειφόμενα!
«Συνήθως τα Επόμενα αποδεικνύουν
τα παραλειπόμενα και τα προαλειφόμενα!»
Αυτό είναι το νόημα της πάνσοφης «Δημοσθένιας Φράσης!» Ας μπούμε όμως στα έγκατα της αληθείας της και της σοφίας της, αποσαφηνίζοντας αυτή απολύτως!
«Το θέμα δεν είναι αν πρόλαβες κάτι! Το θέμα είναι, αν είχες τη δυνατότητα να το προλάβεις και επί τούτου το άφησες!» Γιατί το ότι, κάτι το συνταρακτικό γίνεται, στις σχετικές περιπτώσεις, κάθε φορά, είναι γεγονός, που δε μπορεί να αμφισβητηθεί! Ότι έγιναν μάχες ποιος το αμφισβητεί; Ότι υπήρξαν νεκροί εκατέρωθεν 290 και πλέον και τραυματίες 1400 ποιος μπορεί να μην το αποδεχτεί;
Στο το ότι χρειάζονταν αποδείξεις απτές και πειστικές για το τι παραλίγο να συμβεί, ποιος μπορεί να το εναντιωθεί κι’απέναντί του να σταθεί;Ετοιμότης Ετοιμοτήτων!
Εκείθεν όμως. η επιδειχθείσα ετοιμότης και σπουδή του Ερντογάν και των ημετέρων του για «Πογκρόμ» και ποιον δεν εξέπληξε και ποιον;
Τα πάντα έτοιμα, τα "άτιμα" τα "έντιμα!" Τα πάντα πανέτοιμα, τα "άξαφνα" τα "έτοιμα!"Δουλειά ετών, δουλειά πενταετιών, ανελέητη δουλειά και τώρα η εφαρμογή της με μανία, μίσος και πάθος ανελέητο, σε χρόνο μηδέν, κατευθείαν στο ignition, χωρίς αντίστροφη μέτρηση!
Εκείθεν άπειρα κι’αμείλικτα ερωτήματα, ορθώνονται, στις συνειδήσεις μας ζητώντας εξηγήσεις!
Το Προεδρικό Μέγαρο, γιατί να βομβαρδιστεί, ποιος θα μας πει; Κι’ακόμα ότι αυτοί, που οργάνωσαν τούτο το «πραξικόπημα» δεν ήξεραν, ούτε καν την ώρα εκτέλεσης αυτού, πού ο «Σουλτάνος» βρίσκεται; Το κοινοβούλιο γιατί; Οι τοίχοι σε τι έφταιξαν;
Δεν πρόκειται να συνεχίσω για πολύ, τα εύλογα ερωτήματα, που άπειρα είναι! Θα κλείσω με το τελευταίο!
Ποιος μωρέ θα μας πει, πώς και γιατί οι πιλότοι των F16 των πραξικοπηματιών άλλαξαν γνώμη, και «Ιδεολογία» στον αέρα, λίγο πριν το τελειωτικό «μπαμ», ακολουθώντας εν σχηματισμώ σε συνοδεία τιμής και ασφάλειας, το Αεροπλάνο του Ερντογάν, μέχρι την Κωνσταντινούπολη;
Εκεί που το έργο της «προληπτικής κάθαρσης», ενός προ πολλού καλογραμμένου σεναρίου, σε λίγο θα άρχιζε να παίζεται! Κρύβοντας γράμματα, δράματα και κλάματα, ενός διαστροφικού σεναριογράφου και πρωταγωνιστού!
Αλήθεια, μήπως από την ίδια Μοίρα ήταν τα αεροπλάνα που χτύπησαν το Προεδρικό Μέγαρο και το κοινοβούλιο; Μήπως η Μοίρα αυτή ανήκε σε κάποιον άλλον και όχι στους Στασιαστές;
Το Δούλεμα για τους Αφελείς!
Το Δούλεμα για τους Αφελείς!
Αλητήριοι μπορεί να δουλεύετε τους «Λωτοφάγους, Παπαρουνοφάγους, Αφιονοφάγους, Παραμυθοφάγους……» Μπορεί να δουλεύετε αρκετούς, όχι όμως όλους και σίγουρα κάποιους παιδευτές του Νου και της Σκέψης, ποτές!
Αυτοί εντεταλμένοι είναι ίσως «Θεόθεν» να βλέπουν, να καταλαβαίνουν, να κρίνουν και μασημένη τροφή στους πολλούς να δίνουν! Για ν’αφυπνίζεται εν τέλει η πλειονότητα κάποια στιγμή και έμπρακτα να λέει «Μέχρι δω και μη παρέκει! Μη, γιατί, τί αξία έχει μια ζωή;» Κι’έτσι να συνεχίζεται η ζωή, παλινδρομούσα έστω, μα πάντα μ’ένα βήμα, ένα βηματάκι έστω, πιο μπροστά, από ’κει που την παρέδωσε ο τελευταίος «αναχρονιστής, τρομοκράτης» και δήθεν «Δημοκράτης!»
Σε λίγο θα φέρω και άλλο πιο συγκλονιστικό, συναφές όμως παράδειγμα, μεγάλης και ηγέτιδας Χώρας, σ’εφαρμογή της «Δημοσθένιας ρήσης» για να μη θεωρηθεί ότι αναφέρομαι μόνο στην Τουρκία, λόγω ιδιαίτερης συμπάθειας και αδυναμίας! Πλην όμως πρέπει να κλείσω με τούτον, τον σπανιότατου τύπου «Δημοκράτη!»
Από το πρωί, έως το βράδυ καθ’εκάστην «λιβάνισμα» στην ποινή του Θανάτου! Έλεος βρε ανήθικε έλεος! Παιδί του Θεού, λες πως είσαι! Μαιτρ απ’ότι βλέπω, όμως, των «προσχημάτων!»
Εδώ με την ποινή του Θανάτου, ποιο είναι το πρόσχημα; Μα ασφαλώς ο «Λαός» και οι εκκλήσεις του! Ποιος Λαός όμως; Το συνονθύλευμα των εγκάθετων, των αφελών, των φανατικών και τυφλών ισλαμιστών και ισλαμιστριών, που κάθε βράδυ τις τελευταίες ημέρες, συγκεντρώνονται ενώπιόν σου, κατόπιν εκκλήσεών σου αλαλάζοντας «Θάνατος, Θάνατος! Εκδίκηση, Εκδίκηση;»
Παρά τη «λογοκρισία και το άγριο κυνηγητό», οφείλω να επισημάνω, ότι ουδείς Δημοσιογράφος ανέβασε τον όχλο, πάνω από 5.000 και ίσως λέω πολλούς!
Όμως η Κωνσταντινούπολη επισήμως έχει δώδεκα (12) εκατομμύρια, ανεπισήμως δέκα πέντε(15) plus! H Τουρκία επισήμως έχει εβδομήντα πέντε (75) εκατομμύρια, ανεπισήμως άνω των ογδόντα (80)! Να βγάλουμε ποσοστά; Ντροπή Κε «Δημοκράτη! Ντροπή!» Όμως σε σένα πού να βρεθεί; Κακή γενίκευση, Κύριε «Δικτάτορα» ασύστολη και υπερβολική γενίκευση, πολιτική και δογματική Σουλτάνε!
Το Ποιόν των Υποστηρικτών!
Το Ποιόν των Υποστηρικτών!
Όσο για το ποιόν των υποστηρικτών σου, αυτών που κάθε βράδυ στις συγκεντρώσεις σου προσκαλείς για να επαναλαμβάνουν εν χορώ τις φοβερές σου απειλές, που αδιάντροπα εκστομίζεις καρατομώντας και βιάζοντας ασύστολα και κατά συρροή τη «Δημοκρατία!» Τους υποστηρικτές σου τους είδαμε κι’αισθανθήκαμε αμοιβαίως υπερηφάνεια για σένα κι’ εκείνους! Να τους Χαίρεσαι και να σε χαίρονται Κε Ερντογάν! Αυτοί συνιστούν την αδιαμφισβήτητη απόδειξη της κατεύθυνσης του δρόμου, που μαζί έχετε επιλέξει!
Δε νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί σοβαροί άνθρωποι, πλέον, που να μην έχουν πεισθεί, πως ούτως ή άλλως, το «Πραξικόπημα» ήταν «Πρόσχημα» προώθησης της «Τρομοκρατίας» εις βάρος της «Δημοκρατίας!»
Εδώ, ακριβώς εδώ, μου’ρχεται στο μυαλό η πονεμένη του Χριστού ρήση «Πάτερ άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι!» Ας την αντιπαρέλθουμε όμως ασχολίαστη, άλλωστε οι ρήσεις λένε πολλά από μόνες τους!
Απαιτείται Προσοχή!
Απαιτείται Προσοχή!
Κακά όμως τα ψέματα, κακά, πολύ κακά, όμως χρήσιμα για τους εκκολαπτόμενους και επερχόμενους Ηγέτες και κυρίως αυτούς, που τους επιλέγουν, εμάς δηλαδή! Θα μου πείτε, ποιος ξέρει τι θα σου βγεί η κάθε σου επιλογή; Διαφωνώ κάθετα και οριζόντια μ’αυτή την εκδοχή, γιατί ο άνθρωπος που μελετά, δύσκολα πέφτει έξω!
Στο κάτω κάτω τούτοι οι «Δημοκρατικοί Ηγέτες», δεν έρχονται από το πουθενά! Τους βλέπουμε αρκετά πριν την κατάληψης της εξουσίας! Το θέμα είναι αν τους κρίνουμε, αντικειμενικά και με το χέρι στην καρδιά! Γιατί ας μη μας διαφεύγει, ότι αυτοί έχουν τον τρόπο να χαϊδεύουν αυτιά, να θολώνουν νερά σαν τη σουπιά και το χειρότερο να ρίχνουν στάχτη και σε ξύπνια ματιά!
Αν και μου’ρχεται έντονα στο νου αυτή τη στιγμή, το παράδειγμα και του τωρινού μας Πρωθυπουργού και των συν’αυτώ, με τα δείγματα γραφής πριν και μετά, εντούτοις θα το αντιπαρέλθω για λόγους τακτ, σε τούτο το θέμα!
Εν πάση περιπτώσει, οι προϋποθέσεις, που έλεγα λίγο πριν, πρέπει να εξασφαλισθούν, δυστυχώς πριν είναι αργά! Γιατί μετά τη ενθρόνιση, η «Μέθη», της Εξουσίας, θέλει «Γλέντι!» «Γλέντι» με «Κέφι» και ότι του «Εξουσιαστή» κατέβει!
Κι’όταν ο Ηγέτης πέσει στη μέθη της εξουσίας, τότε γίνεται Αφέντης της Εξουσίας, θεωρώντας εκείνη «σκλάβα,» «παλλακίδα» και «εταίρα» του, που πάνω της πρέπει να ικανοποιήσει, όλα τα σύνδρομά, τα συμπλέγματά και τα βίτσια του και τότε αλί και τρις αλί!
Αν είχε στόμα η Εξουσία, σ’έναν τέτοιο «Ηγέτη», θα’λεγε πολλά, ευτυχώς δεν έχει, Θεόθεν ίσως! Όμως εκείνη είναι αλλιώς προικισμένη κι’εξοπλισμένη, με σπάνιες ιδιότητες και χαρίσματα! Η Εξουσία ακούει και αισθάνεται και βλέπει πολυδιάστατα και πίσω και μπροστά και ψηλά και χαμηλά και αντιδρά ειρωνικά, σαρκαστικά και τραγικά, κατά περίπτωση!
Η Εκδίκηση της Εξουσίας!
Η Εκδίκηση της Εξουσίας!
Δεν έχω λοιπόν καμία αμφιβολία, ότι ο περί ου ο λόγος «Ηγέτης», συνιστά το χειρότερο είδος «Δικτάτορα» που ποτέ εμφανίστηκε στον πλανήτη Γη, τον με «Κοινοβουλευτικό Μανδύα Δικτάτορα!» Ότι δε το τέλος του, θα είναι ανάλογο των ομολόγων του είδους του (Χίτλερ – Μουσολίνι - Τσαουσέσκου – Σαντάμ Χουσεΐν – Μουαμάρ Καντάφι!)
Τώρα ως προς τα μετέπειτα του «Πραξικοπήματος» θυμηθείτε ότι «οι Ασκοί του Αιόλου» στην πολιτική, αργούν σχετικά να εκδηλωθούν έστω κι’αν το σχοινί απ’το σακί έχει κοπεί!
Εγώ δέχομαι ότι, είτε έτσι είτε αλλιώς το «Πραξικόπημα» - πάντα εντός εισαγωγικών - , ήταν κακό! Όμως ένας σύγχρονος «Ηγέτης» - πάντα εντός εισαγωγικών ο συγκεκριμένος - δεν οφείλει να γνωρίζει ότι «ενός κακού μύρια έπονται;» Φυσικά και οφείλει, εφόσον έχει τη στόφα και το background του μεγάλου Ηγέτη!
Ο Μεγάλος Ηγέτης!
Ο Μεγάλος Ηγέτης!
Ποιος είναι ο μεγάλος ηγέτης; Αυτός που δεν είναι «μέθυσος», με την έννοια της μέχρι τώρα ανάλυσης! Αυτός που γίνεται Υπηρέτης της Εξουσίας και όχι Αφέντης! Αυτός που παραμένει Άνθρωπος και δε μεταλλάσσεται σε Θεό ή ελέω Θεού, για να ασπάζεται το αλάθητο και το αψεγάδιαστο σαν κεκτημένο δικαίωμα!
Πριν συνεχίσω στις ιδιότητες και τα χαρίσματα του Ηγέτη, αξίζει εκτιμώ να πω, κάτι που μου’ρχεται, τώρα στο νου! «Θρίαμβος» λέγονταν η περιφορά των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων στους δρόμους της Ρώμης, μετά τις μεγάλες τους νίκες!
Όλοι θα έχουμε δει στους κινηματογράφους σχετικές σκηνές, δε ξέρω όμως πόσοι από μας διέκριναν, ότι ακριβώς πίσω και πλάι του Αυτοκράτορα την ώρα του θριάμβου, υπήρχε ένας υπηρέτης!
Ξέρετε ποιος ήταν ο ρόλος του; Ο ρόλος του ήταν να επαναλαμβάνει στον Αυτοκράτορα την ώρα του Θριάμβου, χωρίς διακοπή, τη φράση «Είσαι Άνθρωπος! Είσαι Άνθρωπος! Είσαι Άνθρωπος………..!» Αυτό από το φόβο μετάλλαξης, στο μυαλό του Αυτοκράτορα, σε Θεό, με αναπόφευκτες όλες τις οικτρές συνέπειες!
Πάμε παρακάτω σε σύνδεση με τα προηγούμενα περί ιδιοτήτων του Χρηστού και σώφρονος Ηγέτη! Χρηστός και σώφρων είναι ο Ηγέτης, που διαθέτει, συναισθηματική σταθερότητα και ωριμότητα! Αυτός κοντολογίς, ο Ηγέτης, που παραμένει πάντα ψύχραιμος, εγκρατής, δίκαιος, ακέραιος, ανιδιοτελής, αλτρουιστής και στα διλήμματά του «Μεγαλόψυχος» και όχι «Μικρόψυχος,» «Μεγάθυμος» και όχι «Παρορμητικός!»
Φυσικά τέτοιοι Ηγέτες, που σπανίζουν, είναι εκείνοι που σίγουρα δεν επιτρέπουν στους εαυτούς τους αντιδράσεις συνεπεία «μνησικακίας!» Θα πρέπει δε να ξέρουμε ότι «μνησικακία» σημαίνει «ανάμνηση κακού!» Επίσης ότι τέτοιοι Ηγέτες δεν εκδηλώνουν επιθετικότητα, τουλάχιστον, για πράξεις που ενδέχεται να έχουν την υπαιτιότητα αυτής ή μέρους αυτής, κατόπιν πάντα ισολογισμού και περίσκεψης, απαραίτητης απαρέγκλιτης και επίπονης διαδικασίας!
Η Εξουσία προϋποθέτει σκλάβους και είλωτες αφέντες, κάτω από μια επίπονη συνειδησιακή διαδικασία! Άτομα ανώτερα δηλαδή, εξαίρετης ταπεινότητας και μετριοφροσύνης! Άτομα που έχουν ξεπεράσει κίνητρα, ένστικτα και βιολογικές ανάγκες, καθώς όλα τα ελαττώματα του «Εγώ» και έχουν περιέλθει στο χώρο των θετικών, ηθικών και κοινωνικών αξιών, καθοδηγούμενα αυστηρά και μόνο από μία απολύτως «Ηθική Συνείδηση» ανώτερης ανθρώπινης διάστασης, όχι όμως «Θείας!» Δε ξέρω αν μπόρεσα ν’αποδόσω την επιθυμητή Ηγετική Διάσταση, όπως την έχω στοιχειοθετήσει μέσα από επίπονες μελέτες και προσπάθειες, εκείνο που ξέρω είναι ότι προσπάθησα!
Το ξέρω, ότι τούτα είναι ψιλά γράμματα για χοντρά αυτιά, μα εγώ ακόμα είμαι ευτυχώς εκεί στη έδρα της Σχολής Ικάρων, διδάσκοντας ακόμα «Ψυχολογία – Ηγεσία» και «Εθνική Πολιτική!» Συνεχίζοντας την άδολη σπορά, μ’απόκρυφη ελπίδα!!!
Αν τούτο δω το « Τούρκικο πράγμα» αποτελεί πρότυπο Ηγέτη, με την όποια παραδοχή και αποδοχή, τότε θα πρέπει όλοι μας, να πάμε να πνιγούμε!
Και εδώ, ακριβώς εδώ θα βάλω το χέρι επί των τύπων των ήλων, για τα τραγικά, που στην Τουρκία έρχονται! Στρατιωτικοί, 139 Στρατηγοί και των τριών όπλων, που ισοδυναμεί με το 40% του συνόλου, παύτηκαν και διώκονται! Δημόσιοι υπάλληλοι, πανεπιστημιακοί, καθηγητές, δικαστικοί, δημοσιογράφοι, απλοί πολίτες, κατά εκατοντάδες και χιλιάδες, διωγμένοι, κατατρεγμένοι, βασανισμένοι, πληγωμένοι, φυλακισμένοι, βιασμένοι! Όσο για τα ΜΜΕ, 16 τηλεοπτικοί σταθμοί έκλεισαν καθώς επίσης 35 εφημερίδες , ημερήσιας κυκλοφορίας, όλα δε αυτά εν ονόματι της «Δημοκρατίας» του ενός και της συμμορίας του! Κορεαποίηση - Ερντογανοποίηση!
Θυμηθείτε το, η Τουρκία οδεύει ολοταχώς προς «Κορεαποίηση» και «Κιμ γιονγκ ουνοποίηση» κοντολογίς «Ερντογανοποίηση!»
Τούτο αποδεικνύεται από τη στάση των αρχηγών των κομμάτων της αντιπολίτευσης! Όχι μόνο ουδείς έκανε έστω μια διαλλακτικότερη δήλωση για το πραξικόπημα, για τα μάτια των οπαδών τους έστω ή ακόμα προς τήρηση των αντιπολιτευτικών στοιχειωδώς προσχημάτων! Το τελευταίο λέω γιατί, έτσι θα γίνονταν σε οποιαδήποτε στοιχειώδη έστω Δημοκρατία.
Και να σκεφτεί κανείς ότι το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό κόμμα (CHP) του Κιλινσντάρογλου θεωρείται απόλυτα «Κεμαλικό!» To δε κόμμα του Μπαχτσελί (MHP), είναι το κόμμα των «Γκρίζων Λύκων», που έγιναν αρνάκια και «Ερντογανάκια!»
Τα προηγούμενα λέω, γιατί στη συνάντηση των αρχηγών με το «Δράκουλα», που για πρώτη φορά δρασκέλισαν την είσοδο του «Σουλτανάτου» έμοιαζαν με «Κότες» κι’ο Σουλτάνος όχι απλά με «Κόκορα», αλλά με «Πυρωμένο Παγώνι!»
Η στάση τους υποδηλώνει «άκρατο φόβο», γνωρίζοντας πλέον αμφότεροι, ότι αδυνατούν έστω και υποτυπωδώς, ν’αντισταθούν σε οποιαδήποτε διαστροφική ή εξολοθρευτική σκέψη εκείνου!
Η Συμφωνία του Τρόμου!
Έτσι στις 25/7/2016, ήτοι δέκα ημέρες μετά το υποτιθέμενο «Πραξικόπημα» συμφώνησαν για την τροποποίηση εξήντα (60) άρθρων του Συντάγματος!!! Υπογράφοντας Νομοτελειακά το πέρασμα της Χώρας τους από την «Ημιδημοκρατία» στην «Απολυταρχία» και τη «Δημιοκρατία!»
Η Συμφωνία του Τρόμου!
Έτσι στις 25/7/2016, ήτοι δέκα ημέρες μετά το υποτιθέμενο «Πραξικόπημα» συμφώνησαν για την τροποποίηση εξήντα (60) άρθρων του Συντάγματος!!! Υπογράφοντας Νομοτελειακά το πέρασμα της Χώρας τους από την «Ημιδημοκρατία» στην «Απολυταρχία» και τη «Δημιοκρατία!»
Τι είδαμε Θεέ μου τι; Στραγγαλισμούς και σφαγιασμούς «Φαντάρων;» Προπηλακισμούς κι’ευτελισμούς Στρατιωτών; Αυτών που μάθαμε να εκτελούν προθύμως και άνευ αντιλογίας τις Διαταγές των ανωτέρων τους, αυτών που τους βάλαμε να ορκιστούν; Έλεος! Έλεος! Έλεος!
Απαγόρευση θρησκευτικής ταφής σε νεκρούς, στους όποιους Νεκρούς; Κατασκευή Νεκροταφείου Προδοτών; Έκτακτα Στρατοδικεία; Πογκρόμ; Γκουλάγκ; Νταχάου; Άουσβιτς; Θανατική Ποινή; Εκτελέσεις……; Θα τα πληρώσεις άρρωστε, εμπαθή, σχιζοφρενή! Θα τα πληρώσεις και με το παραπάνω εν ζωή, να μου το θυμηθείς!
Τον αντίπαλο ή τον αντιμαχόμενο, που παραδίνεται δεν τον τελειώνεις ούτε τον προπηλακίζεις και τον τραυματίζεις Βάρβαρε! Απλά τον αιχμαλωτίζεις και σύμφωνα με υφιστάμενη συνθήκη, αρχές δικαίου και Ανθρωπισμού τον αντιμετωπίζεις!
Εκεί όμως στη Χώρα του «Express του Μεσονυχτίου», το express συνεχίζει ακάθεκτο το δρόμο του, επιταχυνόμενο, κοντεύοντας στο τέρμα του να φτάσει, με ένα “crash” που σύσσωμη η υφήλιος και μαζί της η Ιστορία θα χαρεί!
Ξέρεις οι απεχθέστατε εικόνες που είδαμε τι μας θυμίσανε; Τους καλούς σου γείτονες και ομοθρήσκους σου, του ISIS, που μέχρι χτες υποστήριζες!
Τελικά τί νομίζεις ότι κατάφερες και γυαλίζει το μάτι σου θριαμβευτικά, εκδικητικά και σχιζοφρενικά; Ν’ανοίξεις τους ασκούς του Διαβόλου για καλά! Σε λίγο θα τους δεις, σαν θα πνιγείς στους ορκισμένους πλέον θανάσιμους εχθρούς!
Το Σχίσμα!
Το Σχίσμα!
Τι θαρρείς κατάφερες; Να χαράξεις ένα τεράστιο «Σχίσμα» ανάμεσα στο Στρατό και το Λαό, που για δεκάδες χρόνια θα μείνει ανοιχτό! Κι’ακόμα ν’αφήσεις το «Στρατό» μετά το σοκ, άγνωστο για πόσο, χωρίς «Ηθικό!»
Και επειδή δεν ξέρεις απ’αυτά, θα στα πω και ίσως καταλάβεις πόσο έσφαλες! Αν και δεν πρόκειται να καταλάβεις, γιατί το ξέρω «οι Θεοί, ποτέ δεν λανθάνουν!» Όμως, εγώ θ’αδιαφορήσω γι’αυτό και θα τα πω για το ευρύ κοινό!
Ηθικό είναι το σύνολο των ψυχικών δυνάμεων, που ωθούν ένα άτομο, ή ένα σύνολο ανθρώπων για δράση! Τέτοιες ψυχικές δυνάμεις είναι, η πίστη, ο ενθουσιασμός, το θάρρος, η επιμονή, η ορμή και άπειρες σχετικές!
Μετά θα σου πω τι καλείται Ισχύς ενός Έθνους! Εθνική Ισχύς, λοιπόν, είναι το γινόμενο των Υλικών Δυνάμεων (ΥΔ) μιας χώρας (Οπλοστασιο, Ένοπλοι, Πλούτος κτλ) επί (Χ) Ψυχικές Δυνάμεις (ΨΔ) συνοψισμένες σε μία μαγική λέξη, που λέγεται «ΗΘΙΚΟ (Η)»
Εθνική Ισχύς, λοιπόν = (ΥΔ) Χ (Η)! Ευνόητο είναι ότι όσο ελαττώνεται ο συντελεστής Ηθικό, τόσο η Εθνική Ισχύς πέφτει! Εδώ όμως πρέπει να υπογραμμίσουμε με ιδιαιτερότητα το γεγονός, που έχει αποδειχθεί επανειλημμένως ιστορικά, ότι ο μηδενισμός του Ηθικού, Λαού και Στρατού δεν είναι τόσο δύσκολος, όσο αρχικά φαίνεται! Παραδείγματα άπειρα, με κορωνίδα την πανηγυρική ήττα των ΗΠΑ στο ΒΙΕΤΝΑΜ! Στην παραπάνω δεξιά φωτογραφία φαίνεται ένα βομβαρδιστικό Β-52 των ΗΠΑ, με ένα λόχο ανδρών στα φτερά του!
Και για να γίνει απόλυτα κατανοητή η περίπτωση, θα φέρω ένα παράδειγμα, όσο και να μ’ενοχλεί σαν ιδέα! «Αν υποθέσουμε ότι ήμουν Στρατιωτικός Σύμβουλος του Δημοκράτη Ερντογάν και ήθελε τώρα να εμπλακεί, σε πολεμική σύγκρουση, με την Ελλάδα» θα του’λεγα «Ξέχνα το! Ξέχνα το απολύτως!»
Υποθετικό κι’εξωπραγματικό φυσικά το ερώτημα! Γιατί οι «Εξωγήινοι, αγνώστου προέλευσης Θεοί» δεν έχουν ανάγκη από συμβούλους, που σημαίνει ότι οι «επίγειοι Θεοί» είναι σκληρότεροι Εγωιστές, απ’τους Ουράνιους!
Τώρα, αν και αυτός στη μέθη του δεν καταλαβαίνει και πολλά, εντούτοις εξακολουθεί να είναι άκρως επικίνδυνος και εκτιμώ ότι όσο ο καιρός περνά, τόσο η επικινδυνότητά του θ’αυξάνει, χωρίς απόλυτα να γνωρίζω μέχρι που μπορεί να φτάσει!
Χρειάζεται Θεραπεία!
Χρειάζεται Θεραπεία!
Ο άνθρωπος αυτός, όπως κάθε άλλος στην περίπτωσή του, χρειάζεται εντατική θεραπεία, από πολύ καλούς επιστήμονες ψυχοπαθειών! Η ρίζα του κακού, ανάγεται κάπου μεταξύ της παιδικής και εφηβικής του ηλικίας, χωρίς ν’αποκλείεται και η «μωρουδιακή»του!
Το μίσος για τον Γκιουλέν, που υπήρξε μακροχρονίως πνευματικός του πατέρας, αποκλειστικός του σύμβουλος, σπόνσοράς του, αρωγός και χορηγός του, στον δρόμο προς την εξουσία, αν μη τι άλλο δείχνει, μίσος και εμπάθεια, τουλάχιστον για τον ένα των Γονέων του, όπως ο Στάλιν!
Όσο για «Θεραπεία» εκείνος αποκλείεται να δεχθεί, γιατί πρώτον ποιος τολμά να πει σ’έναν «Θεό» κάτι σαν κι’αυτό και δεύτερον, αν δεχθούμε ότι πείθεται, για θεραπεία, σε χρόνο μηδέν, θα τη διακόψει, όπως οι περισσότεροι του είδους ασθενείς, που πιστεύουν όχι μόνο ότι είναι καλά, αλλά ότι είναι καλύτερα απ’τους άλλους!
Η ταπεινή μου άποψη όμως είναι, ότι ούτε κατά διάνοια θα «προλάβει», αυτά που έχει κατά νου να κάνει, γιατί κάποιος ολότελα απηυδησμένος και αηδιασμένος, αν μη τι άλλο θα σπεύσει να…!
Δημοσθένης και Προβοκάτσια!
Δημοσθένης και Προβοκάτσια!
Στο σημείο αυτό, επειδή υποσχέθηκα ένα παράλληλο παράδειγμα, του πραξικοπήματος στην Τουρκία, προς ενίσχυση της σοφής του Δημοσθένους ρήσης, θα το πω, αφού προηγούμενα αναπτύξω μιαν άλλη θεώρηση της σοφής ρήσης, για να δείξω τη διαχρονικότητά της!
Ο Δημοσθένης λοιπόν, είναι ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο που με άλλα λόγια, περιέγραψε αυτό που λέμε «Προβοκάτσια» και έχει παίξει κατά κόρον, ρόλο στα πολιτικοκοινωνικά δρώμενα των Εθνών επί των ημερών μας!
Η προβοκάτσια προέρχεται από το Λατινικό Provoco, που σημαίνει προκαλώ και ερμηνεύεται σαν η σκόπιμη ενέργεια, που αποσκοπεί στο να παρασύρει τα μέλη μιας ομάδας, σε υπερβολικές ή παράνομες δράσεις, διεγείροντας προσχεδιασμένες ενέργειες και αντιδράσεις!
Απώτερος σκοπός των εμπνευστών της προβοκάτσιας είναι η υιοθέτηση ψευδών απόψεων, προκειμένου να εγερθούν κατηγορίες εις βάρος κάποιων και να υποκινηθούν ενέργειες εκδίκησης!
Δείτε λοιπόν πως ο ορισμός της «Προβοκάτσιας» και οι βασικές πτυχές ερμηνείας της, έχουν εφαρμογή στα δρώμενα της Τουρκίας σήμερα και όχι μόνο!
Να λοιπόν πως ωρίμασε ο χρόνος για την αναφορά του μεγάλου παραδείγματος, που υποσχέθηκα!
Πέρασαν δέκα πέντε (15) χρόνια, από τότε που σύσσωμη η ανθρωπότητα, βρέθηκε μάρτυρας της μεγαλύτερης και φριχτότερης τρομοκρατικής ενέργειας όλων των εποχών! Φυσικά και αναφέρομαι στην 11η Σεπτεμβρίου του 2001, όταν και οι γιγάντιοι, δίδυμοι πύργοι της Νέας Υόρκης, κατέρρεαν, φλεγόμενοι, σαν Χάρτινοι!
Δεν ξέρω αν έπεισαν και πόσους οι 2.973 Νεκροί, οι 24 ακόμα σήμερα αγνοούμενοι, προφανώς εξαϋλωθέντες και οι 19 νεκροί Αεροπειρατές της Αλ Κάιντα;
Εκείνο που ξέρω είναι, ότι αν δούμε το τραγικό συμβάν μέχρι εδώ, είναι σα να έχουμε δει ένα έργο μέχρι το διάλειμμα! Άρα για να’χουμε πλήρη άποψη θα πρέπει να δούμε και τη δεύτερη πράξη του έργου!
Ας μην την αναφέρω, αφενός γιατί οι σκηνές είναι πολλές, τραγικές και φριχτές, όσο ποτές, φτάνοντας πιθανότατα μέχρι σήμερα, με κυρίαρχη μορφή, για τους «φυσιογνώστες» του Γραφικού Προέδρου Μπους!
Εκείνο που με βεβαιότητα μπορώ να πω, χωρίς να αδικώ και ας κατηγορηθώ, είναι ότι τόσο το έργο αυτό, όσο και το «Πραξικόπημα» στην Τουρκία και τα μετέπειτα αυτού, αποτελούν ιδανικά αποδεικτικά παραδείγματα, της ρήσης του Σοφού Αρχαίου μας «Προς Γαρ Τελευταίον Εκβάν, Έκαστον των πριν Κρίνεται!»
Και εδώ, ακριβώς εδώ, πάνω στη κοπή του νήματος του τέρματος, ένα αμείλικτα στυγνό ερώτημα εγείρεται "Τί θα προτιμούσε, άραγε η Δημοκρατία, στην Τουρκία σήμερα, την Αποτυχία του Πραξικοπήματος ή την Επιτυχία;"
Με Τιμή
Σπύρος Κίκερης
