 |
| ΣΠΥΡΟΥ ΚΙΚΕΡΗ |
Η ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟΣ ΑΙΤΙΑ
ΣΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ ΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ
ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ!
Και τώρα Περίλυποι κι’οι περισσότεροί μας, αν όχι όλοι, χωρίς ίχνος ενοχής, θ'αλληλοκοιταχτούμε και κάτι παρήγορο, θα βρούμε να πούμε!
Θα εκφράσουμε τη βαθιά μας οδύνη, θα συμπαρασταθούμε τάζοντας – παλιά μας τέχνη κόσκινο – θα κηρύξουμε τριήμερο πένθος εθνικό, θα, θα, θα ….γνωστά και μη εξαιρετέα, από παλιά!
Είμαστε Αστείοι!
Είμαστε αστείοι, είμαστε γελοίοι, είμαστε αχρείοι! Η μήνις του Θεού, συχνά μας επισκέπτεται, αλλά την ίδια ώρα, συνήθως ο Ρωμιός προσεύχεται!
Από πού ν'αρχίσεις και πού να σταματήσεις; Από κάτω, από πάνω; Αφού εδώ τα πάντα πλέον, είναι άνω κάτω!
Όλοι μας με ήσυχη τη Συνείδηση!
Όλοι μας έχουμε ήσυχη τη συνείδησή μας, γιατί είμαστε
Ναι, γιατί από το γίγνεσθαι, που μέσα του είμαστε, έχουμε δεόντως μεριμνήσει, τους εαυτούς μας να εξαιρέσουμε, με κάκιστο, ότι την εξαίρεση αυτή, απόλυτα την πιστεύουμε!
Εγώ τη δουλειά μου την έκανα καλά, όμως δε είχα και καμιά σπουδαία δουλειά, Προϊστάμενος της Πολεοδομίας ήμουν! Εγώ Προϊστάμενος της Δασονομίας, εγώ της Πυροπροστασίας της Αστυνομίας και πάει λέγοντας και κλαίγοντας!
Δηλαδή εγώ τί να έκανα; Απλός πολίτης ήμουνα, προϊστάμενος της Ασυδοσίας μου και της κακής νοοτροπίας μου! Ένα σπιτάκι δε δικαιούμαι, 132.000 Τ χλμ έχει έκταση η Χώρα! Έλληναράς από γεννησιμιού μου ήμουν, είμαι και θα είμαι! Ε, κάτι δικαιωματικά, μου ανήκει, έστω με το έτσι θέλω!
Τί είναι δασικό; Τον κακό σου τον καιρό! Πόσα; Τόσα! Λίγα είναι! Του αλλουνού …..! Ναι ξέρεις αφού έχει τον …, τι θέλεις να με πετάξουν από ΄δω!
Συνήθεις φράσεις και εκφράσεις, που το Ρωμιό όσο και να τον βράσεις, τους αφρούς απ’τη βρωμιά του, αποκλείεται να βγάλεις! Γιατί ρωμιός, βρωμιά, λαδιά και λαμογιά, είναι ένα και το αυτό!
Άρα, ουν, ούκουν, ουκούν, τοιγάρτοι, τοιγαρούν, και'γω εκτός, εκτός ασυζητητί, και'γω, και'γω, και γω ...... και'γω, για τω Θεώ!
Και’γω, που δεν έχω Θεό μου;
Και'γω, που δεν έχω Θεό και που συμπληρωματικά και βασικά αποδέχομαι, πως συνείδηση δεν έχω; Φταίω εγώ; Εγώ, που τη μολότοφ, που γουστάρω και σαφώς παρομοιάζω με το τσιγάρο, που φουμάρω και πετάω στου Αιόλου τον Ασκό;
Εγώ, ξέρεις ποιος είμαι εγώ, με ξέρεις καλά, πυρομανής δεν
Ανάγκη μ’έχεις γιατί έχω το όπλο, που στην ιδέα του και μόνο παραδίνεσαι και δίνεσαι και εκδίδεσαι και εκτίθεσαι! Μη σου πάει αλλού το μυαλό, τη ψήφο εννοώ, το σιδερικό άμα λάχει γι’αλλού το κρατώ!
Εγώ λοιπόν το κάνω, μήπως δε με βλέπεις, γιατί εκπλήσσεσαι, μήπως κρύβομαι; Απλά με ανέχεσαι, το γιατί κοινό μας μυστικό!
Και’γω, ο αμελής;
Εγώ, που εξ’αμελείας πυρπολώ, πώς με τον προηγούμενο θα
σχετιστώ! Άλλο εκείνος κι’άλλο εγώ, εγώ βλέπω το εθνικό μας λάβαρο και ριγώ, μου έτυχε το κακό, δεν το’θελα!
Το’ξερα πως απαγορεύονταν να κάψω τα παλιόχορτα! Τώρα τι να κάνω, τι παραπάνω από μια συγνώμη να εκφράσω; Πώς ν’αποκαταστήσω το κακό που έχω κάνει;
Κι’η παρήγορη πολιτεία, η καμένη πολιτεία, η χαμένη πολιτεία θα τον ακούσει, θα τον συμμεριστεί, θα τον συγχωρήσει και την υπόθεση θα κλείσει, ανοίγοντας, παράθυρο διαφυγής, στον επόμενο , τον μεθεπόμενο, τον …. τον ….τον εκατοστό …..το νιοστό!
Άλλο δεν θα προχωρήσω.
Άλλο δεν θα προχωρήσω, να αιτιολογήσω κατηγορίες υπαιτίων, απλά θα συνοψίσω! Το κτηματολόγιο στην Ελλάδα, είναι σαν το γεφύρι της Άρτας, εκείθεν δέλεαρ σημαντικό, για τα τέρατα, που λέγονται οικοπεδοφάγοι!
Οι πυρομανείς πάντα υπάρχουν, ο πρώτος διδάξας της πυραπόλαυσης ο Νέρων! Ηδονικό πράγμα η φλόγα γι’αυτούς και οργασμικό η φωτιά στον οίστρο της!
Εκείθεν τα μπουμπούκια, τα λουλούδια και τ’αγγελούδια με τα κουκούλια, με τα φυτίλια, τα τσακμάκια, τα μπουκάλια, τις μολότοφ και τα γκαζάκια!
Τα μπουμπούκια που συλλαμβάνονται και αφήνονται για ν’ανοίξουν! Τα λουλούδια, που ευωδιάζουν την κοινωνία και
διανθίζουν τη Δημοκρατία, γι’αυτό και απριόρι συγχωρούνται!
Άλλωστε «παιδάκια» είναι, παιδάκια, που πολλές φορές μας βολεύουν στα δικά τους και δικά μας παιχνιδάκια!
Και οι εξ’αμελείας εμπρηστές; Ε, όλους θα τους κάψουμε, με τις ποινές, ας αφήσουμε και κάποιους εκτός, μην είμαστε και τόσο σκληροί!
βάζουμε κανένα μέσα, αλλά δεν αφήσαμε κανένα παραπονούμενο, ούτε
βαρυποινίτη, ούτε, ισοβίτη, μέχρι τις φυλακές υψίστης ασφαλείας καταργήσαμε!
Ήτανε δίκαιο κι’έγινε πράξη, ας γίνουν όλα στάχτη!
Εμείς οι χαρισματικοί, οι πρώτη φορά κυβερνητικοί «αριστεροί»,
προεξάρχοντος Παρασκευόπουλου και συνεπικορούντων Παπαγγελόπουλου, Θάνου, όχι
μόνο δε
Οι Στατιστικές βγάζουν μάτι!
Όσες στατιστικές και να μελέτησα έφριξα! Ανά δεκαετία στα χρόνια της περιβόητης μεταπολίτευσης, χιλιάδες οι πυρκαγιές και οι συλλαμβανόμενοι για εμπρησμό περίπου 4.000 +, μάλιστα ανά δεκαετία, πάντα κάπου τόσοι!
Από αυτούς μόνο σε ποσοστό 15% ολοκληρώνεται η προανάκριση και για το 85% δεν υφίσταται παραπομπή! Από αυτό το 15% το 73% τιμωρείται με αναστολή και το υπόλοιπο 27% με μετατρέψιμη ποινή! Σπανιότατα εμπρηστής μπήκε φυλακή, παρά το ότι αρκετοί ήταν υπότροποι - 150 περίπου κατά μέσο όρο ανά δεκαετία - !
Η Πολιτεία Ανοχύρωτη!
Κι’η Πολιτεία θ’αναρωτηθεί κάποιος εύλογα, τι κάνει; Η απάντηση απλή, «σανό» φτιάχνει και στάχτη στα μάτια ρίχνει κι’επειδή χρειάζεται μεγάλη ποσότητα, γι’αυτό χρειάζεται και τις πυρκαγιές!
Και μετά από τις μεγάλες καταστροφές κλαίει και οδύρεται και για το άδικο και το κακό οργίζεται, εξοργίζεται σκίζεται κι’ ορκίζεται!
Ορκίζεται ότι αυτή δεν φταίει, φταίνε τα αυθαίρετα! Στην Ελλάδα πάντα τα άψυχα φταίνε ποτέ τα ψυχωμένα τα καημένα! Ρε Άθλιοι εσείς δε βγάλατε νόμους νομιμοποιήσεων; Εσύ Κε Λαλίστατε και Αναιδέστατε πολιτικέ καιροσκόπε Σπίρτζη, δεν έκανες το παράβολο νομιμοποίησης μισό, μόλις χτες το 2017; Τώρα το μάτι το είδατε, ότι δεν έχει ούτε βλέφαρο, ούτε βλεφαρίδες;
Όμως κάτι ξεχνάτε, ξεχνάτε ότι «Το δάκρυ, πίσω απ’τη στάχτη Βγάζει μάτι! Ναι το δάκρυ για το Μάτι, που όλους μας
πονάει, σε Κάποιους Κοι Σκουρλέτη, Τόσκα, Σπίρτζη, Φάμελλε και σία, δε χωράει, ούτε συγχωράει!
Ναι η Πολιτεία κάνει πως πολεμά, σε Κάστρο δίχως επάλξεις, κάστρο φτιαγμένο στην άμμο! Θέατρο παίζοντας και υποκριτική, θέατρο Σκιών, αστείων Ταγών κι’αρχόντων ποταπών!
Θέατρο, που επανειλημμένως είδαμε αδιάντροπα να παίζεται, σε ζωντανές, εφιαλτικές κι’ευτελιστικές μεταδόσεις, που συγκλόνισαν το Πανελλήνιο, για πρώτη φορά, όσο καμιά άλλη φορά!
Βήμα, βήμα κι’αγάλια, αγάλια, στα μαύρα μας τα χάλια!
Έτσι βήμα, βήμα κι'αγάλια, αγάλια, φτάνουμε στα μαύρα μας τα χάλια, από το εγώ, στο εγώ, στο μεγάλο το σταθμό τον "Υπουργό", τον Ελέω Πρωθυπουργού, που τον θέλουμε "Νονό!" Νονό, που την άτακτη διάταξη θα φέρει, στων Ελλήνων τη Βουλή και εν χορώ θα τη βαφτίσει, νόμιμη και καθαρή!
Εδώ στο μεγάλο αυτό σταθμό τον εκτελεστικό, ας σταθούμε, για λίγο, στον μεγάλο του Δικαίου θαυματοποιό, τον Παρασκευόπουλο, τον αρκούντως γνωστό, που ξεχαρβάλωσε ολοκληρωτικά το πολυετές της δικαιοσύνης "Χάρβαλο", για να το καταστήσει "Μπάχαλο!"
Ποιος νιώθει τις συνέπειες του Νόμου, του Ανόμου, σ’αυτόν
τον άμοιρο τόπο; Ποιος; Πείτε μου έναν; Πώς θα τον νιώσει αυτός που προχθές έκαψε σαν στο Νταχάου, ογδόντα οχτώ ψυχές είτε εξ’αμελείας, είτε εκ προθέσεως, είτε τον κακό μας τον καιρό!
Ο Άρχων, ο Χάρων και ο Δράκων!
Έτσι θα φτάσουμε, ούτως ή άλλως, στον κατά βάση υπεύθυνο τον Ύψιστο Άρχων! Αυτόν που μεταμελήθηκε μετά πολλών βασάνων, με το στεγνό, δόλιο και Φαρισαϊκό «Αναλαμβάνω Ακεραίαν την Πολιτικήν Ευθύνην για την Τραγωδία!»
Την τραγωδία, που το δράμα της είχε ολοκληρωτικά συντελεσθεί, τουλάχιστον δύο ώρες, πριν την έναρξη της παράστασης του Θεάτρου Σκιών, που ο ίδιος σε ρόλο Σπαθάρη και οι συνεργάτες του ανέβασαν και το Θεό από τα ρούχα του έβγαλαν!
Αυτός ο άφρων της εξουσίας Άρχων! Αυτός ο χαμογελαστός, καλοκάγαθος δήθεν θεατρίνος και ο επί της ουσίας Χάρων εννόμων και Ανάρχων, που θα'πρεπε αν λίγη τσίπα είχε, στην κατάσταση που είμαστε, τουλάχιστον Υπουργό Δικαίου (Νομοθέτη) να βάλλει τον "Δράκων" του 624 π.Χ! Τον Δράκων, που οι νόμοι του «Δρακόντειοι» ονομάσθηκαν και στην Ιστορία έμειναν!
Ναι τον Δράκοντα Κυβερνήτη, Ταγό και Νομοθέτη εννοώ, τον προϋπάρχοντα του Σόλωνα και του Χρυσού Αιώνα! Έναν τέτοιο Νομοθέτη και Ηγέτη χρειάζεται σήμερα η Ελλάδα και μια περίοδο, που θα μείνει στην Ιστορία σαν «απομπαχαλοποίηση» και σαν Δημοκρατική παλιννόστηση!
Και θυμηθείτε ότι, Αν ο Δράκων δεν είχε στην Αθήνα προηγηθεί, ούτε ο Σόλων δεν επρόκειτο να’ρθεί, ούτε ο Περικλής να φανεί, ούτε ο Χρυσούς Αιών να εμφανιστεί, ούτε η Αθήνα παγκοσμίως να γίνει γνωστή, ούτε και Η Ελλάδα διαχρονικά να φωτιστεί!
Απλά εάν ο Δράκων, εκεί που πρέπει δεν εμφανιστεί, ο δήθεν Άρχων θα ασελγεί και ο Χάρων, μεταφορικά και ουσιαστικά θα κυριαρχεί, έως ότου η πόλη παντελώς καταστραφεί!
Συνέλθετε Αχρείοι φτιάξτε την Ελλάδα, απ'την αρχή, χαλεποί γαρ οι καιροί και οι καιροί ου μενετοί!
Μετά τη "Γλίτσα" η "Γύμνια!"
Να γιατί δεν πρόκειται να διορθωθούμε!
Την ημέρα της τραγωδίας (23/7/2018) και αφού είχεολοκληρωθεί ο "Αρμαγεδδών μέχρι το πολύ 20:30!" Ένημερώθηκε ο "Ηγεμών" ώρα 23:40, στο κέντρο επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής, σε μια ενημέρωση, που οργίασαν οι ψευδολόγοι, οι γλοιώδεις και οι χαμερπείς, σε μια επιτομή, γλοιωδίας, υποκρισίας, Φαρισαϊσμού και συμπαιγνίας, που στην Ιστορία θα μείνει, για να διδάσκει!
Όλοι οι υπεύθυνοι ήταν εκεί, οι αρμόδιοι Υπουργοί Σκουρλέτης, Τόσκας, Πολάκης, Αρχηγοί, αυλικοί και λοιποί, σε τέλεια υποκριτική και παραπλανητική παράσταση, τουτέστι «Επικοινωνιακή!»!
Τρεις μέρες αργότερα (26/7/2018), είδαμε τα χειρότερα, πάλι αργά το βράδυ! Μία συνέντευξη Μαϊμούδων, ήρθε να προστεθεί σαν κερασάκι στην τούρτα, για να την κάνει σούπα! Λάθη πουθενά, παραλείψεις πουθενά, όλα μια χαρά! Μια χαρά και, κατ'εμένα, μια τρομάρα!
Οι λόγοι της συνέντευξης μας είπαν ευθαρσώς ήταν περιβαλλοντικοί! Και το κλου της βραδιάς η "παραίτηση
μαϊμού" του Κου Τόσκα, που όμως δεν έγινε αποδεκτή απ'το "Μεγάλο Αρχηγό!" Η παραίτηση Κε Τόσκα είναι θέμα Προσωπικό και όχι Πρωθυπουργικό! Ψεύτες, Θεατρίνοι, Πεοπαίχτες, Φαρισαίοι, Υποκριτές, Καραγκιοζοπαίχτες!
Ποιοι επιβλέπουν ποιους;
Ακολούθησαν κι’άλλες συσκέψεις και συνεντεύξεις και παροχές, γνωστές και περισσευούμενες, από άλλες φορές! Συσκέψεις διεξαγόμενες υπό την προεδρία ασχέτων! Τα ερωτήματα αμείλικτα και’δω!
"Ποιοι επιβλέπουν ποιους; Ποιοι ελέγχουν ποιους; Ποιοι Αξιολογούν ποιους;" Οι Άσχετοι τους Άσχετους; Οι Πανάσχετοι τους Πανάσχετους και όλους, ο ένας και μοναδικός, ο τα πάντα πληρών και εξπέρ των Δεκαπενταμελών;
Έλεος, έλεος, έλεος! Υπάρχει Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας; Υπάρχει, κάτω από το αυστηρό βλέμμα, το ακαταμάχητο φλέγμα και το Άγιο Πνεύμα του αξιότιμου Υπουργού των Εσωτερικών Κου Πάνου Σκουρλέτη! Πτυχιούχου ΑΕΙ μεν - Ανωτάτης Βιομηχανικής - αλλά στην πορεία του, "Καφετζή, Καλλωπιστή και εν δράσει Κομουνιστή!"
Εκείθεν στη Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, Υπάρχει Οργάνωση σοβαρή; Υπάρχει Ιεραρχία; Υπάρχει κατανομή καθηκόντων και ευθυνών; Υπάρχουν μνημόνια Ενεργειών, κατά περίπτωση περιστατικών ή μόνον στρατιές Μετακλητών;
Μελέτησα το σχετικό Νόμο (N 2344/1995) κι'έπαθα Vertigo, που είχα να πάθω από το 1969! Με πονάει η ψυχή μου Θεέ μου, κι'η καρδιά μου, απ'την ταραχή μου, ανεξέλεγκτα χτυπά!
Ποιος επιβλέπει ποιον; Ο Υπουργός; Μα αυτός δε μπόρεσε να επιβλέψει, ούτε καν το γιο του, που συνελήφθη σε πολιτικό σαματά, αντιμαχομένων φατριών; Και τον Υπουργό, Ποιος; Ο τα πάντα πληρών; Πάτερ Ημών, μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν!
Όμως υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα τους ακούνε και σ’αυτούς είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή, να προσευχηθούνε, να γιατί δεν πρόκειται να διορθωθούμε και μόνο ένας Θεός ξέρει, αν ποτέ σωθούμε!
Τα δύο υφιστάμενα Βίντεο και όχι μόνο, ας μείνουν σαν προσφορά και παρακαταθήκη, να τα βλέπουν και να διδάσκονται εκκολαπτόμενοι Ηγέτες, με την Ελπίδα να βγουν υποτυπωδώς έστω αποδεκτοί, στο μέλλον!
Η Ελπίδα Πεθαίνει Τελευταία!
Ναι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία ακόμα και στην Πομπηία, για να μένει και μετά από εφτά και οχτώ ημέρες και δέκα οχτώ, σαν «παρηγορία!»
Όμως ο ρεαλισμός, όσο σκληρός και να είναι, είναι ρεαλισμός!
Το διάστημα για έρευνα και διάσωση, το διεθνώς αποδεκτό, είναι ώρες εβδομήντα δύο! Και μετά συνάνθρωποί μου, πολύ λυπάμαι, αλλά η καμπάνα χτυπά - όσο και να το απευχόμαστε, σε ρυθμούς στερνού Χαιρετισμού, A DIO !
Με 90 + νεκρούς, 186 τραυματίες και δεκάδες αγνοούμενους, μετά από αυτή την ανείπωτη τραγωδία, χρειάζεται να διαθέτει κάποιος περισσό θράσος!
Θράσος και αναίδεια, για να τα βρίσκει όλα τέλεια και όσο και να ψάχνει να μην βρίσκει λάθη! Να ρίχνει τις ευθύνες στους πολίτες και να αναρωτιέται γιατί πρέπει να ζητήσει συγνώμη!
Το Θέμα των Αγνοουμένων!
Το θέμα των αγνοουμένων, εκτιμώ ότι απόλυτα δεν θ’αποσαφηνισθεί! Όμως ας μη ξεχνάμε ότι καμιά φορά και οι αγνοούμενοι, σαν τους νεκρούς μιλάνε κι’αν δε μιλάνε σίγουρα κάποια άγρια βράδια, απ’τους υπόλογους, ευθύνες ζητάνε!
Ας υπογραμμίσουμε όμως με ιδιαιτερότητα ότι στους αγνοούμενους, αυτής της τραγικής και διδακτικής περίπτωσης περιλαμβάνονται: Η Ευθύνη! Το Καθήκον! Η Επίγνωση! Η
Συναίσθηση! Η Συνέπεια! Η Καταλληλότητα! Η Πρόληψη και πάνω απ'όλα και πρώτα απ'όλα το ΔΙΚΑΙΟ!
Το Επιμύθιο της Φωτιάς!
Θα προσπαθήσω να κάνω μια μικρή ανάλυση, αν και δεν είμαι ο καταλληλότερος άνθρωπος, ωστόσο ακούσαμε τόσους και τόσους "ειδικούς", τις τελευταίες μέρες, που μας φωτίσανε!
Φωτιά έχουμε όταν υφίσταται το λεγόμενο «τρίγωνο της φωτιάς», δηλαδή: Πρώτη ύλη (οτιδήποτε φλέγεται), οξυγόνο και φλόγα (θερμότητα)! Όταν σ’αυτό το τρίγωνο προστεθεί και η χημική αλυσιδωτή αντίδραση, τότε το τρίγωνο γίνεται τετράεδρο!
Φωτιά έχουμε όταν υφίσταται το λεγόμενο «τρίγωνο της φωτιάς», δηλαδή: Πρώτη ύλη (οτιδήποτε φλέγεται), οξυγόνο και φλόγα (θερμότητα)! Όταν σ’αυτό το τρίγωνο προστεθεί και η χημική αλυσιδωτή αντίδραση, τότε το τρίγωνο γίνεται τετράεδρο!
Η φωτιά λέγεται πυρκαγιά, όταν έχουμε καταστροφή αγαθών! Τα είδη των πυρκαγιών είναι πέντε, πάντα σε συνάρτηση της πρώτης ύλης!
Σε πυρκαγιές σαν του ματιού, ευνόητο είναι ότι έχουμε
σύμπτυξη όλων των κατηγοριών και λόγω της παρουσίας του Ηλεκτρικού ρεύματος, μεταπίπτουμε στο κράμα, όλων των κατηγοριών, η αντιμετώπιση του οποίου είναι σχεδόν αδύνατη!
Όσον αφορά τη μετεωρολογική, χημική και δυναμική της ιδιοσυστασίας και συμπεριφοράς της πυρκαγιάς, έχουμε τα εξής, κατά τη γνώμη μου, χαρακτηριστικά!
Οι πυρκαγιές συμβαίνουν συνήθως με αυξημένες ταχύτητες ανέμου, άρα η υπερεπάρκεια οξυγόνου είναι δεδομένη! Η κύρια κατεύθυνσή της (πορεία) θα είναι όμοια με τη φορά του ανέμου και η ταχύτητά της σε αρχικό στάδιο, ίδια!
Στη συνέχεια θα έχουμε αύξηση της ταχύτητάς της, λόγω του ότι ο Θερμαινόμενος αέρας ανυψώνεται, δημιουργώντας κενό! Το κενό συμπληρώνεται άμεσα από λιγότερο θερμά ρεύματα, που βρίσκονται στα κράσπεδα της πυρκαγιάς! Άρα στο κύριο σώμα αυτής έχουμε εισροή αέρος πανταχόθεν! Έτσι η πυρκαγιά μετατρέπεται σ’ένα αδηφάγο τέρας, που έλκει σαν ακαταμάχητος μαγνήτης προς την πλευρά της καταβροχθίζοντάς λαίμαργα κι’αδιακρίτως τα πάντα, στο πέρασμά της!
Για να γίνει καλύτερα αντιληπτό, ας υποθέσουμε ότι έχουμε έναν άνεμο 10 μποφόρ την ώρα της πυρκαγιάς! Τα 10 μποφόρ αντιστοιχούν σε άνεμο ταχύτητας μέσου όρου 60 κόμβων! Οι 60
κόμβοι σε χιλιόμετρα είναι 110 χλμ, επιταχυνόμενα! Άρα η φωτιά σε τέτοια μεγέθη ανέμων κινείται με ταχύτητα μεγαλύτερη του 1.7 χλμ /min άρα ουδείς μπορεί να της ξεφύγει έστω κι’αν τρέξει με ταχύτητα Usain Bolt!
Το θερμικό φορτίο τεράστιο λόγω της καύσης παντός είδους πρώτης ύλης! Ίσως δεν θα’πρεπε να το πω, σεβόμενος τους επιζώντες κυρίως των αγνοουμένων, όμως αν αναλογιστεί κανείς ότι η θερμοκρασία στο θάλαμο καύσεως ενός κινητήρα τουρμπίνας μπορεί να φθάνει 700 και 750 βαθμούς κελσίου, τότε μπορεί σχετικά ν’αντιληφθεί το επίπεδο του θερμικού φορτίου, με την καύση κάθε είδους υλικού, που αναπόφευκτα υπάρχει σε μια σύγχρονη πόλη!
Η θερμοκρασία των 1000 βαθμών Κελσίου και άνω, δε γνωρίζω τι χημικά μπορεί να επιφέρει, υποψιάζομαι όμως, πως μόνο στάχτη και με συνθήκες ανέμου 110 και 130 χλμ, εξαϋλωση, δηλαδή μηδέν, τίποτα, ίχνος! Δεν επιτρέπεται ν’αναφέρω ονόματα εξαϋλωμένων συναδέλφων σε αεροπορικα ατυχήματα
Η φωτιά, αν θα μπορούσα να την παρομοιάσω, μοιάζει κατά την άποψή, μ’ένα τεράστιο κύμα, που στην πρόσοψή της λόγω
αναδίπλωσης δημιουργεί κενό, σαν στόμα πρωτόγνωρου τέρατος!
Περιγραφή των οικτρών θανάτων, αν και δύναμαι, δεν θα το αποτολμήσω! Απλά θα πω ότι οι θάνατοι ήταν ποικιλόμορφοι, άλλοι εκ των αναληφθέντων δεν πρόλαβαν να καταλάβουν και άλλοι παιδεύτηκαν σαν τον Χριστό μέχρι να πεθάνουν!
Αυτά αν ληφθεί υπόψη η σφοδρότητα του φαινομένου, η τοξικότητα και η θερμότητα! Απλά θα πω, μελετώντας την εικόνα, του απόκρημνου του εδάφους λίγο πριν τις ακτές, ότι σε σχετικά πλεονεκτική θέση βρέθηκαν αυτοί, που παρέμειναν πλησίον των ακτών, σε σχέση μ’αυτούς, που απομακρύνθηκαν για λόγους ασφαλείας, στα ενδότερα της θάλασσας, λόγω του ωστικού, θερμικού ρεύματος, που λόγω αδράνειας, εκτιμώ ότι τους πρόλαβε, με λίαν επικίνδυνο κυματισμό και ρεύματα!
Συμπεράσματα
Αναλογίζεται κάποιος λοιπόν, το πόσο δύσκολο πράγμα είναι η αντιμετώπιση πυρκαγιάς, αν εκτιμήσει ότι κάθε είδος, έχει και
το δικό της τρόπο αντιμετώπισης και φυσικά τα ενδεδειγμένα υλικά κατάσβεσης! Άντε δηλαδή σε κράμα πυρκαγιών να βρεις άκρη, τη στιγμή κατά την οποία το νερό σε πολλές περιπτώσεις γίνεται εύφλεκτο!
Τι γίνεται, λοιπόν, στο έλεός της; Φοβάμαι πως ναι, γιατί όταν αυτή εκδηλωθεί και δεν κατασταλεί στην αρχή, με συνθήκες σαν τις προχθεσινές, είναι αργά για να σβηστεί!
Όμως οι συνέπειες μπορούν να προληφθούν ή αρκούντως να μετριαστούν, με συνέπεια και υπευθυνότητα στην άσκηση των όποιων μας καθηκόντων, που προέχει ο άψογος σχεδιασμός και η οργάνωση, κυρίως των διαδικασιών εκκένωσης!
Το βασικό συστατικό της προλήψεως είναι κάποιο άλλο πολύ πριν απ’αυτό, που θα το αναφέρω παρακάτω!
Αίτηση Ευθυνών, Καταδίκη Υπευθύνων!
Και τώρα, ας αρχίσουμε από εσένα, που την έβαλες, σκόπιμα ή άσκοπα, επιμελώς ή αφελώς, είσαι ευχαριστημένος, εντάξει ικανοποιήθηκαν τα βίτσια σου, οι διαστροφές σου, τα σύνδρομά σου, τα ιδανικά σου, η αφέλειά σου, η απερισκεψία σου, η αδιαφορία σου; Εντάξει, όλα καλά;
Ναι αν ήμουν ο «Δράκων» και τους δυο εις θάνατον δια πυράς και μαζί με σας και ελάχιστα πριν από σας,
κάποιους Κυρίους Παρασκευόπουλους, που ευθύνονται, κατά βάση, για όλα τα κακά της νεώτερης κοινωνίας μας!
Εσείς οι πλεονέκτες αναληφθέντες και μη, εντάξει ικανοποιημένοι εκεί στους Ουρανούς, για τις υπερβάσεις στο κοινωνικό και πολεοδομικό γίγνεσθαι ασφαλείας και ρυμοτομίας; Πόσες φορές ο άμοιρος δεν έχω γράψει και πει, είναι αμαρτία να θέλουμε τον μικρό μας ιδιοκτησιακό μας παράδεισο, μέσα στην κόλαση!
Εσείς οι Άρχοντες, θα’ρθει άραγε ποτέ για σας, η Άγια εκείνη μέρα, που θα αναλογιστείτε συνειδησιακά και με συνετή κι’επιπονη περίσκεψη, τις ευθύνες και τις βαριές σας υποχρεώσεις; Ή θα εξακολουθήσετε να διάγετε βίον άχολον, ανάλγητον, δόλιον και υποκριτικόν, παριστάνοντας τους άψογους, αναμάρτητους και ενάρετους, με μόνο δήθεν ενδιαφέρον το καλό, όλων μας;
Σας είναι τόσο δύσκολο ν’αντιληφθείτε ότι το ποίμνιο ακολουθεί μιμούμενο το Βοσκό του και ο βοσκός στη γλώσσα των λογικών όντων λέγεται «Ταγός;»
Σας είναι τόσο δύσκολο ν’αντιληφθείτε ότι πρέπει απ’την αρχή ν’αρχίσουμε και να ξαναχτίσουμε τη Δημοκρατία μας, την Κοινωνία μας, την Πολιτεία μας, αρχίζοντας απ’τη Νοοτροπία μας;
Τα θέρετρα της Πολεμικής Αεροπορίας, του Στρατού κτλ, εκκενώθηκαν έγκαιρα, γιατί έχουν διοίκηση και οργάνωση, σχεδόν επί παντός επιστητού και κακού!
Όμως πάνω απ’όλα και πρώτα απ’όλα χρειάζονται νέοι νόμοι, άτεγκτοι νόμοι, Δρακόντειοι Νόμοι και εφαρμογή, όχι μόνο για τους όποιους υπαιτίων πυρκαγιών, αλλά και όλων των κατηγοριών παραβατών!
Γιατί αν κάποιος ξέρει ότι θα καεί, όπως και να’χει ποτέ δεν πρόκειται άλλος φωτιά ν’ανάψει, ούτε από αφέλεια, ούτε από σκοπιμότητα!
Αν ξέρει ότι ο Δράκων θα τον φάει, και το βίτσιο του και το σύνδρομό του, θα το πάψει και θα τ’αλλάξει! Αυτό θα πρέπει να κάνουμε, αν θέλουμε να υπάρξουμε, σ’έναν διαρκώς εξελισσόμενο κόσμο και κοινωνία και όχι να διαλυθούμε, να καούμε και ν’αφανιστούμε, σε μια κόλαση του Δάντη, που μόνοι μας φτιάξαμε!
Συνοψίζοντας η γενεσιουργός αιτία της φωτιάς πρωτευόντως ήταν μία κι’αυτή λέγεται Νεοελληνική, Μεταπολιτευτική Νοοτροπία, ζαμανφουτισμός υπευθύνων, ωχαδερφισμός, αμέλεια, πλημμέλημα, ολιγωρία, αδιαφορία ......
λαθέψατε
εγκληματήσατε ασύστολα! Γιατί δεν
καταλάβατε ποτέ, ότι σε κάποιες θέσεις, το λάθος ποτέ δεν δικαιολογείται, γιατί
σημαίνει, όλεθρο, καταστροφή και θάνατο!
Εσείς που εκτρέψατε την κίνηση στο μάτι και όχι μόνο, δε
Και τώρα μπορούμε ήσυχοι να'μαστε!
"Διατάχθηκε ήδη Εισαγγελική Έρευνα, για τα αίτια της φωτιάς" Ξένη Δημητρίου Εισαγγελεύς Αρείου Πάγου!
Τα θύματα της Μαρφίν ακόμα δικαίωση προσμένουν και οι πυρομανείς, σχιζοφρενείς, ελεύθερα στο έργο τους εμμένουν και τους συντρόφους τους εμπνέουν!
Τα θύματα της Μαρφίν ακόμα δικαίωση προσμένουν και οι πυρομανείς, σχιζοφρενείς, ελεύθερα στο έργο τους εμμένουν και τους συντρόφους τους εμπνέουν!
Και το κλου της υπόθεσης η περιβόητη πλέον «Ακεραία Ανάληψη της Πολιτικής Ευθύνης για την τραγωδία» από τον «Αξιότιμο Κο Πρωθυπουργό μας, που κάθε μέρα που περνάει, τον βλέπουμε και πιο «Ικανό!» Σ’αυτή όμως θ’αναφερθούμε σε άλλο κεφάλαιο, ειδικό!
Πριν κλείσω οφείλω να πω ότι τον ξέραμε σαν ψεύτη, όμω
Ενώ λίγες ώρες αργότερα ο οικτρός εκπρόσωπός του, παρίστανε το δωρητή,
με εξαγγελία παροχών από το αίμα όλων μας! Ντροπή!
Με Τιμή
Σπύρος Κίκερης
