Η ΠΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΑΝ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ Ο ΠΑΝΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ!

 

Η 1^η Πτήση του ΚΑΑΝ!

 και επειδή ο Πανικός

είναι «Γεγονός!»

«Ρεαλισμός κι’εξωπραγματισμός!»

 *ΚΑΑΝ: Είναι όνομα που δίνονταν σε Μογγόλους Διακεκριμένους Πολέμαρχους!

   *Και επειδή ο πανικός είναι γεγονός και επειδή του Χουντοκράτη Ταγού αλλού βρίσκεται ο βασικός σκοπός, ας δούμε το θέμα με λίγη περισσότερη αυτοσυγκράτηση, ψυχραιμία, μα προπαντός ρεαλισμό!

   *Το γιατί κόπτεται αρχικά! Μα για κάποιους Δήμους ασφαλώς πρωτευόντως Κωνσταντινούπολης, Αγκύρας κτλ, θέλει να τους κερδίσει πλειοψηφικά, δηλαδή «Δημοκρατικά», γι’αυτό και βάζει τα δυνατά του στο ιδανικό «όπιο» των Τούρκων! Βέβαια οι Δήμοι είτε έτσι είτε αλλιώς θα παρθούν!

    *Τώρα για πάμε στο Τούρκικο υπέρ αεροπλάνο «Τουρκικής Κατασκευής», που η Τουρκική Βιομηχανία άρχισε την κατασκευή του το 2016 ως TF-X για να συμπράξει με την Βρετανική Εταιρεία BAE το 2017 έναντι του ποσού των 125 εκ. $! Οι Κινητήρες του Είναι Αμερικανικής Κατασκευής της General Electric F-110 Αντίστοιχοι του F-16! Για τον εξοπλισμό σε λίγο!

   *Όσο για την «Πτήση», ο χαρακτηρισμός μου βαρύς ήταν «παρά φύση!» Γιατί; Θα το εξηγήσω το γιατί κι’όποιος διαθέτει στοιχειώδη αντίληψη Αεροπορική αρκούντως θα το αντιληφθεί: «Ο πιλότος το πέταξε σα να μετέφερε καφέ, με τίγκα το φλιτζάνι παλεύοντας να μην του χυθεί! After Burner – μετάκαυση – ούτε καν χρησιμοποιήθηκε! Το Σύστημα προσγειώσεως ομοίως ούτε καν ανασύρθηκε, εκτιμώ το ίδιο συνέβη και με όλες τις επιφάνειες! Η μέγιστη ταχύτητα που επιτεύχθηκε ήταν αυτή των 240 Knts – Ναυτικών Μιλίων – και το μέγιστο ύψος πτήσης, το ύψος των 8.000 ποδών! Για ελιγμούς το ξεπερνάμε, γιατί ούτε καν αξίζει να το συζητάμε! Αξιοσημείωτο ότι καθ’όλη τη διάρκεια της πτήσης το ΚΑΑΝ, συνοδεύονταν σε κλειστό σχηματισμό από δύο F-16, πιθανώς για ενθάρρυνση του «Δοκιμαστή!» Συνοψίζοντας όσο Αεροπόρος ήταν ο Ρετζέπ, τόσο Αεροπλάνο 5ης Γενιάς ήταν κι'αυτό!

   *Συνοψίζοντας, θα τολμούσα να πω ότι αυτό που πέταξε ήταν ένα «κουφάρι» με δυο κινητήρες F-16, που δε δούλεψαν ούτε κατά διάνοια σε μέγιστες επιδόσεις! Ο εξοπλισμός του θα πρέπει να ήταν μηδαμινός ηλεκτρονικά, με βασικά όργανα – υψόμετρο, ταχύμετρο, ανόδου, καθόδου, τεχνητό ορίζοντα κτλ – Αεροσκαφών της δεκαετίας του 1950, γιατί αντικειμενικός σκοπός ήταν οι εντυπώσεις! Οι εντυπώσεις σε χαχόλους!

    *Ας δούμε τώρα το θέμα χρονικά κοιτώντας πίσω σε αντίστοιχες κατασκευές Α/Φ προς εξαγωγή ασφαλέστερων συμπερασμάτων!

*Σημ. Για τις τιμές ομολογώ ότι όσο πιο πολύ έψαχνα τόσο πιο πολύ έμπλεκα, οι παράμετροι πολλοί και είναι εύλογο!

   *Α/Φ Rafale η κατασκευή του άρχισε στα μέσα της δεκαετίας του 1970, η πρώτη του παρουσία  το 1985, η πρώτη του πτήση στις 4 Ιουλίου του 1986! Το 1988 έως 1999 η κατασκευή του πάγωσε, λόγω οικονομικών  και στην αγορά βγήκε το 2004! Το κόστος αγοράς του κάπου μεταξύ 40 και 50 εκ. $!

   *Α/Φ F-16 η κατασκευή του άρχισε το 1972, η πρώτη του πτήση έγινε στις 2/2/1974! Σε ενεργό υπηρεσία εισήλθε το 1978! Κόστος ανά μονάδα περίπου 15 + εκ.$

   *Α/Φ F-18 1^η Πτήση 18/10/1978 σε παραγωγή το 1997 και σε  ενεργό υπηρεσία το 1999 ! Το κόστος ανά Μονάδα από 29εκ -57 εκ$!

   *Α/Φ F-35 1^η πτήση 15 Δεκεμβρίου 2006 με πρώτη παρουσία το 2016! Το κόστος ανά μονάδα 100 εκ – 130εκ.$

   *Τώρα αν θα βγει και πότε το ΚΑΑΝ σε παραγωγή και που θα έχει φτάσει το κόστος του «οψόμεθα», όμως ας πούμε ότι κάπως έτσι ο επίσημος πληθωρισμός της Τουρκίας έχει υπερβεί το 300%, με την πείνα του Λαού να χτυπάει κόκκινο εδώ και πολύ καιρό!

   *Συνοψίζοντας, τα χρυσά «κλειδιά» είναι για χρυσές πόρτες κι’εκεί οι χρυσές πόρτες είναι μόνο στα παλάτια με τα καράτια και τα «καντάρια»  τρέλας του Ερντογάν! Εκεί που μάλλον βρίσκονται και τα πλάνα του ΚΑΑΝ! Εκείνοι είπαν ότι το Α/Φ θα βγει μετά το 1930, μια απολύτως αόριστη φράση!

   *Όσο για την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ) το πρόβλημά της δεν ανάγεται σε Ανθρώπινο Δυναμικό, ούτε σε Εξοπλισμό, αλλά σ’ένα «σαράκι», που ενέσκηψε τέλος του 1981, από αυτά που έσπειρε κάποιος Ελεεινός και τρις Άθλιος «Ταγός» κι’έκτοτε τρώει αενάως τα σωθικά της δύστυχης Ελλάδος! Καθώς ένα μαράζι που κατατρύχει την Κοινωνία μας, θέλοντας να τη μεταφέρει έναν Αιώνα και, πίσω, εκεί κάπου στο 1917, για να τη «σώσει!»

   *Σταματήστε λοιπόν τη Συνδικαλιστική φθορά και την αριστερή φορά, φέρτε τα υλικά και αναθέστε στον Ηλία το Σοφιανό το Project νέου Μαχητικού 5^ης Γενιάς και αν σε δύο χρόνια δεν είναι έτοιμο, εγώ δέχομαι Δημόσια να λοιδορηθώ και αιώνια να στιγματισθώ με αναθεματισμό!

   *Τώρα γιατί τον Ηλία Σοφιανό; Γιατί είναι χαρακτηριστική περίπτωση της Ελληνικής κακοδαιμονίας και νοοτροπίας! Δεν είναι ότι από τα σπάργανά του ασχολήθηκε με τις πτήσεις, ούτε ότι ο άνθρωπος έχει όλα τα πτυχία Χειριστού και όλα τα πτυχία Τεχνικού, Επιθεωρητού, αξιολογητού!

   *Είναι η Μανία Κατασκευών που έχει, παρά τις οικτρές απογοητεύσεις που έχει κατά καιρούς δεχθεί και τον έχουν εξαναγκάσει μοναχό του να πορευτεί, φτάνοντας επιχειρηματικά στον Αεροπορικό Τομέα ψηλά! Πολύ ψηλά! Με επαγγελματική Σχολή Πιλότων! Με το μεγαλύτερο στόλο Στροφειοπτέρων στην Ελλάδα κτλ κτλ!

   Είναι ότι το 1978 αυτός ο Άνθρωπος κατασκεύασε μόνος του το πρώτο Αεροπλάνο στην Ελλάδα, κατά βάση αναλογικά στην τρώγλη του σπιτιού του στους Αγίους Αναργύρους! Η πρώτη του πτήση έγινε με επιτυχία στο Τατόι, με διθυράμβους στη δημοσιογραφία!

   *Αυτόν λοιπόν τον άνθρωπο αντί να τον τιμήσει και αξιοποιήσει η Πολεμική Αεροπορία και κατ’επέκταση η Πατρίδα, τον τιμώρησε – μιλώ ειλικρινά – για παράνομη στάθμευση Ιδιωτικού Α/Φ μπροστά από το Πύργο Ελέγχου του Τατοίου, κι’εκείνος ήταν μόλις στο βαθμό του Επισμηναγού (Ι)!

   *Είχα την Τιμή να γνωρίσω τον άνθρωπο αυτό από κοντά, να δουλέψουμε στην ίδια εταιρεία ιδιωτικά, να ψάχνουμε μαζί για δουλειά κτλ κτλ! Είναι έντεκα (11) χρόνια μικρότερός μου και στον Αεροπορικό Επιχειρηματικό Τομέα, θα πάει ιδιωτικά ακόμα πιο ψηλά, παρακολουθώντας με λύπη την Πατρίδα του στον «κρατικό τομέα» να κινείται ακόμα οπισθοδρομικά!

   *Και για να κλείσουμε καθώς πρέπει, όχι ότι υποτιμώ τους Τούρκους στον κατασκευαστικό τομέα, προηγούνται από μας αρκετά κι’αν δεν αλλάξουμε μυαλά η απόσταση αυτή θ’αυξάνει σταθερά!

   *Στον πόλεμο του άμεσου μέλλοντος τον πρώτο ρόλο και λόγο θα έχουν οι δορυφόροι και μικροδορυφόροι, καθώς τα Βαλλιστικά που θα κατευθύνονται από τα μέσα αυτά και οι Τούρκοι σ’αυτά υπολογίζεται ότι είναι  σύμφωνα με τους ειδικούς 25 χρόνια μπροστά!

ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ Σ.Α.Σ.Ι 2024 ΚΑΙ ΜΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΤΙΜΗ!

 

Κοπή Πίτας

Συνδέσμου Αποφοίτων Σχολής Ικάρων (Σ.Α.Σ.Ι)

και μια Ιδιαίτερη για μένα Τιμή!

Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων (Λ.Α.Ε.Δ)

 17/2/2024/20:00.

 

   *Διευκρίνιση: Εδώ περιέχονται όσα θα ήθελα να πω στην περίπτωση, όσα φυσικά είπα τα οποία και απόλυτα δεν  θυμάμαι, διευκρινιστικά δε, όσα θα δείτε καθώς προχωράμε.

   *Αυτά γιατί είναι δυνατόν, ακόμα και ένας ιδιαίτερα πεπειραμένος ομιλητής  από συγκινησιακή και μόνον φόρτιση να χάσει τον απόλυτο ειρμό του, παραλείποντας πράγματα που είχε όντως στο μυαλό του!

   *Επιπρόσθετα γιατί τόσο το είδος της εκδήλωσης, όσο ο χώρος και οι εν γένει συνθήκες δεν προσφέρονταν για ομιλίες πέραν των τριών (3) το πολύ λεπτών!

    *Άλλωστε πάει πολύς καιρός από τότε που στεκόμασταν απτόητοι συναισθηματικά και ψύχραιμοι πιεστικά σε οριακά συναισθηματικές στιγμές και σκηνές, όπως τελετές ανάληψης συναδέλφων ή εκφωνήσεις επικήδειων αυτών!

  *Όμως τα χρόνια παρήλθαν οι άμυνες έπεσαν και τα συμπιεσμένα, κατά περίπτωση αισθήματά μας, ίσως ανένηψαν κι’απελευθερωμένα ανέπνευσαν!

   *Η Τιμή!

   *Δεν είναι λίγο είναι πάρα πολύ, και θα’λεγα ιδιαιτέρως σημαντικό και συγκινησιακό, να βλέπεις πρώην μαθητές σου στην Ακαδημία της Σχολής Ικάρων, να σε καλούν στο βήμα και να ακούς τον Εξαίρετο Αντιπρόεδρο του Διοικητικού Συνδέσμου Αποφοίτων της πιο Γενναίας του Έθνους Σχολής Αξιότιμο Υποπτέραρχο  Κύριο *Μανόλη Καρανίκα να λέει για σένα Συγκινημένος τα εξής: Είναι ν’απορείς για το πως  η Μοίρα τα φέρνει να σε θέλει, για την επιβράβευση ενός Ανθρώπου, που μας δίδαξε τόσα πολλά σα Διοικητής και Δάσκαλος στον Τομέα της  Ακαδημαϊκής μας εκπαίδευσης στη Σχολή Ικάρων!

    *Με την ΄γ/15 Ιανουαρίου Ομόφωνη Απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου περί Ευποιίας των Μελών του ΑΠΟΝΕΜΕΤΑΙ Τιμητική Διάκριση στον Ταξίαρχο (Ι) ε.α Σπυρίδωνα Κίκερη της  41^ης Σειράς Ιπταμένων της Σχολής Ικάρων για την Ταλαντούχα Ποιητική και Συγγραφική `Δεινότητα, Ευαισθησία και γλαφυρότητα, ως Ύμνο στην «Αεροπορική Ιδέα» Γεννημένη από τον Αρχέγονο Μύθο που έδωσε Φτερά στον «Δαίδαλο» και στον «Ίκαρο!»

                      Ο Πρόεδρος                                       Ο Γραμματεύς

           Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α                       Υποπτέραρχος (Ι) ε.α

Γρηγόριος Πρεζεράκος                            Δημήτριος Παντελεάτος.

Επίτιμος Διοικητής Σχολής Ικάρων!

    *Συνιστά για μένα Υπέρτατη Τιμή να με τιμούν μετά τον εξαίρετο και ασύγκριτο – γενική θαρρώ η άποψη -  πρώην Αρχηγό της Πολεμικής μας Αεροπορίας Πτέραρχο (Ι) Θεμιστοκλή Μπουρολιά, που πριν λίγες μέρες αποστρατεύθηκε, καθώς ενός ακόμα αξιολογότατου Συναδέλφου του Αντιπτεράρχου (Ι) Γρηγόρη Νούσια!

     *Ακολούθησε η σύντομη ομιλία μου, που στο μυαλό μου τουλάχιστον, όπως ήδη έχω πει, θα ήθελα να είναι σαν την ακόλουθη! Απείχε όμως αρκετά από αυτή, που το γιατί αιτιολόγησα παραπάνω και επιπρόσθετα από έναν απρόσμενο και ιδιαίτερα εκνευριστικό μικροφωνισμό του μικροφώνου που μου δόθηκε, αναγκάζοντάς με να πω, χάριν αστειότητας, τη φράση: «Δε με θέλει!»

   *Εδώ θα ήθελα να επισημάνω το εξής, επιθυμώντας να δώσω μια μικρή διάσταση Χιούμορ, που ίσως χρειαστεί για τα επόμενα που προτίθεμαι να πω.  Δεν είναι η πρώτη φορά, που προσωπικά μου συμβαίνει κάτι παρόμοιο και μου θυμίζει κάτι περί του «Ιερού Μικροφώνου» των Ιερωμένων!

   *Των Ιερωμένων που αφού τελειώσουν τη λειτουργία με τη στεντόρεια φωνή τους σου δίνουν ένα άλλο μικρόφωνο για την εκφώνηση των επικήδειων, μ’αποτέλεσμα το ποίμνιο ν’αντιλαμβάνεται ας πούμε το 50% των λεγομένων! Τα τελευταία χρόνια μου συνέβη τρεις φορές! Ας συνεχίσουμε λοιπόν.

   *Αξιότιμε Συνάδελφε Αντιπτέραρχε (Ι) Γρηγόρη Πρεζεράκο, αξιότιτλε  Κύριε  Πρόεδρε του Συνδέσμου μας και σας Αξιότιμα μέλη και Συνάδελφοι του Διοικητικού Συμβουλίου, ίσως του Αξιολογότερου και πλέον Υπερήφανου Συλλόγου της Χώρας μας!

   *Θεωρώ ειλικρινά ξέχωρη στιγμή, στη Βιολογική μου Διαδρομή, τούτη την Τιμή! Δεν είναι λίγο να σε βραβεύουν οι Συνάδελφοί σου μετά το πέρασμα εξήντα (60) χρόνων από τη στιγμή, που δρασκέλισες τη Φωλιά των Αετών για πρώτη φορά και μετά από όσα βίωσες Ιεραποστολικά!

   *Όμως ομολογώ πως δεν είναι η πρώτη φορά για μένα, ούτε η παρθενιά βράβευσής μου, Στρατιωτικά και Πολιτικά! Έχω βραβευθεί αρκετές φορές σε Λογοτεχνικούς και Πολιτιστικούς Συλλόγους και έχω ακούσει αρκετά κολακευτικά!

   *Είδα, για παράδειγμα,  να κυλάνε δάκρυα για μένα  σε μάτια συναδέλφων, στη δική μου αναφορά! Όμως όχι δεν είμαι ο Αντουάν Ντε Σαιντ εξυπερύ, όπως κάποιος Πτέραρχος Συνάδελφος με χαρακτήρισε σε πολιτιστική συγκέντρωση! Ούτε αυτός που ένας Καθηγητής ΕΚΠΑ,  κατασυγκινημένος από την προηγηθείσα  ομιλία μου στο Αμφιθέατρο του 251 ΓΝΑ είπε: «Μετά από αυτό που είδα και άκουσα, μου είναι αδύνατον να συνεχίσω!» Κατερχόμενος της έδρας!

   *Όχι δεν είμαι αυτός, είμαι εκείνος που όποιος γνώρισε από κοντά  με εκτίμησε για την  άψογη συμπεριφορά μου σε όλο το φάσμα των υπηρεσιακών μου Χρεών! Ναι είμαι αυτός που ο πρώτος Μοίραρχος της καριέρας μου σαν ετοιμοπόλεμος χειριστής, ο πολύπειρος στον Αέρα Ανδρέας Σάχνικας, επέλεξε να εμπιστευθεί όλη την τελετουργία της τελευταίας του Πτήσης στα ενενήντα δύο του (92) κι’αυτό πριν από έξι (6) μήνες, παρά του ότι είχε δυο κόρες και μία φοιτήτρια εγγονή! Είμαι αυτός που ψυχικά δεμένος νιώθω αμοιβαίως με τον Διοικητή της Μοίρας Rafale και άλλων νεώτερων εν ενεργεία Συναδέλφων δύο των οποίων παρακάθονται πλάι μου απόψε! Είμαι ο καλός Συνάδελφος όλων των κατηγοριών Αξιωματικών και Υπαξιωματικών! Είμαι Ο Σπύρος Κίκερης της 41^ης Σειράς Ικάρων δηλαδή!

    Όμως πιστέψτε με ότι απόψε νιώθω διαφορετικά! Είναι το είδος της Τιμής που κάνει τη διαφορά!

   *Το να τιμάς τους στις επάλξεις Συναδέλφους σου με την πένα σου και προπαντός όσους απ’αυτούς η Μοίρα θέλησε να μεταλλάξει σε Αρχαγγέλλους, και ν’αναγνωρίζεται αυτό, δεν είναι λίγο! Το να κάνεις Ζωντανούς να ριγούν, έχοντας την έντονη αίσθηση ότι συναντούν κυρίως δικούς τους  Νεκρούς που αίφνης ξυπνούν είναι κάτι, αν μη τι άλλο, δεν είναι τίποτα!

   *Ξέρετε κάποτε σε μια ομιλία μου στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου της Γενέτειράς μου Πρέβεζας, κάποιος των παρευρισκόμενων έκπληκτος μου είπε: «Απορώ κι’απορούμε πως ένας Μαχητής Πρώτης Γραμμής της Πολεμικής μας Αεροπορίας μπορεί να διαθέτει τέτοιες Ευαισθησίες!»

   *Εκεί αναγκάστηκα να τους πω για μερικές πτυχές της Υπηρεσιακής μας ζωής και τη μετάλλαξη των χαρακτήρων μας συνεπεία αυτών! Είναι φριχτό να μαζεύεις σάρκες Φίλων και Συναδέλφων 25, 27, 29 ετών! Είναι φριχτό να  λιποθυμά Γιατρός στη Οικτρή θέα που αντίκριζε και'συ να στέκεις στο χρέος σου ψηλά! Είναι οικτρά οδυνηρό να μαζεύεις σάρκες Πρωτοετούς σου στη Σχολή, γιατί εκεί νιώθεις ότι συλλέγεις τις σάρκες του παιδιού σου! Είναι φριχτά  οδυνηρό να διαβάζεις επικήδειους Φίλων και Συναδέλφων με τα μάτια στεγνά και να οδύρεσαι ψυχικά!

   *Είναι αβάσταχτα πικρό να σου επιφυλάσσει η Μοίρα διπλό αναπάντεχο κακό! Μου συνέβη κι’αυτό! Να διαμείνω για ικανά χρονικά διαστήματα δύο συνεχόμενων ετών σ’ένα δωμάτιο 7 επί 5 με δυο μεγαλύτερους  συναδέλφους μου, και μετά την παρέλευση λίγων ετών να πληροφορούμαι το βίαιο θάνατο και των δυο! Του πρώτου στις 29/5/1979 και του άλλου με διαφορά ενός έτους και πέντε μηνών  στις 29/10/1980!

   *Ξέρετε ποιος ήταν ο πρώτος εκ των δύο; Εγώ αισθάνομαι υπέρτατο χρέος να το πω Κε Επίτιμε Αρχηγέ Αξιότιμε Πτέραρχε  Κε *Θεμιστοκλή Μπουρολιά! Ήταν Κυρίες και Κύριοι ο Αντισμήναρχος (Ι) Αθανάσιος Μπουρολιάς του Θεμιστοκλή, πατέρας του Κου Αρχηγού, που σήμερα τιμάμε και που την ημέρα εκείνη ήταν έφηβος Δέκα εξίμισι (16,5) ετών!

   *Ο Δεύτερος ήταν ο Αντισμήναρχος (Ι) ε.α Νίκος Ζάρας, που είχε αποστρατευθεί πριν λίγο και βρήκε φριχτό θάνατο στη Λευκάδα σε πτήση με ψεκαστικό αεροπλάνο! Και η τραγική παρήγορη περίπτωση κλείνει με τη βάφτιση της Μικρής κόρης του Αείμνηστου Ζάρα από τον Θέμη μας τον Μπουρολιά, τον ανυπέρβλητο Αρχηγό μας!

   *Αφήστε είναι μέρα Γιορτής, Μέρα Ευχών! Όμως οφείλω να πω αυτό που και στο Μέγαρο Μουσικής είπα στον εορτασμό της Μεγάλης μας Γιορτής στις 7/11/2023/21:00, κάνοντας έκκληση στον Κο Αρχηγό, όπως υιοθετήσει,  ευλογήσει,  βαπτίσει έστω ένα έργο Ζωής για την Πολεμική Αεροπορία!

   *Ένα έργο που ήδη έχει αρχίσει κι’ένα μικρό του μέρος ακούστηκε τη μεγάλη εκείνη βραδιά για το όπλο μας, αποσπώντας εκτιμώ το εντονότερο χειροκρότημα! Τη μεγάλη εκείνη βραδιά, που στην έδρα ανέβηκα και σίγουρα αρκετά κατάλαβαν κάποιοι από τους 2.500 παρευρισκόμενους, εκτός από ένα, ότι την ώρα που κάποια λόγια έλεγα, έκλαιγα!

    *Αλήθεια αν σας ρωτήσει κάποιος «Έχει Ύμνο η ΠΑ;» Πώς θα νιώσετε, τι θα πείτε; Κι’όμως έχει Ύμνο η ΠΑ, που όποιος κλήθηκε κάτι απ’αυτόν να πει, σε κάποιο σημείο δεν άντεξε κι’αρκέσθηκε σε αποχώρηση  αδυναμίας  να προχωρήσει και στη σιωπή να συνεχίσει!

   *Στο Νέο μου Βιβλίο με τίτλο «Αεροπορική Ιδέα, Ωδή, Οδύνη, Τιμή!» θα περιέχονται αυτά! Αυτά που συνιστούν «Τάμα» για μένα και που η συνείδησή μου δε μου επιτρέπει επουδενί να μείνει στην πρώτη συλλαβή, με δεύτερη ένα «ΜΑ» που θα μου τρώει τη ψυχή!

   *Γιατί; Για να περατωθεί το έργο αυτό χρειάζεται Στοργή, χρειάζεται Αρωγή κι’αν μη τι άλλο  κάθε άλλο παρά αποστροφή και «χολή», ναι Χολή! Και στο σημείο αυτό δεν θα ήθελα για ευνόητους λόγους να γίνω πιο σαφής!

   *Διότι δεν είναι δυνατόν να φτάνουμε στη συμπλήρωση εκατονταετηρίδας των Σειρών Ικάρων και να αρκούμαστε ακόμα εμβατηριακά σε δύο τετράστιχα του 1938  με πραγματικό τίτλο «το γενναίο παλικάρι» που έγραψαν και μελοποίησαν Αξιωματικοί του Στρατού Ξηράς και δικοί μας Αξιωματικοί Θέσπισαν!

   *Δεν υποτιμώ το κομμάτι και την προσφορά του γιατί εμβατηριακά λέει πολλά, όχι όμως και λογοτεχνικά! Μα το να  θεωρούν αρκετοί αυτό σαν τον Ύμνο της Αεροπορίας, χωρίς μία έστω αναφορά στις άλλες ειδικότητες, ονομάζοντάς το «ο Αεροπόρος», με συγχωρείται αλλά δεν είναι ούτε δίκαιο, ούτε και σωστό!

     *Γιατί κατά την ταπεινή μου άποψη ο Ύμνος μας επιβάλλεται να είναι κάπως έτσι:

*Μια αλυσίδα άρρηκτη το όπλο μας στεριώνει,

κρατώντας μας τη Λευτεριά Παρθένα πάντα Κόρη,

για να τιμά Ιδανικά κι’αξίες να σαρκώνει,

χωρίς να νοιάζεται λεπτό, πόσο γι’αυτά ματώνει!

*Αν δεν υπήρχαν οι πολλοί Αϊτοί δεν θα υπήρχαν

κι’αν δε βοηθούσαν οι πολλοί Αϊτοί δεν θα πετούσαν!

*Για να πετάξουν οι Αϊτοί θέλει δουλειά πολύ

Ιδρώτα Χύνουν οι πολλοί κι’αίμα αν χρειαστεί!

*Θέλει μουτζούρα στη γραμμή και πίστη στο γιατί

χωρίς αργία Κυριακή και Μεγαλογιορτή!

*Βάρδια βαριά χωρίς στολή με φόρμα ρυπαρή

και ετοιμότητας τιμή σ’ιέραποστολή!

 

Μια αλυσίδα άρρηκτη με κρίκους αλληλέγγυους

κάνει Αϊτούς Απτέρωτους να βγάζουνε φτερά

κι’όταν βρεθούν στο πέταγμα να μοιάζουν στο στερέωμα

σαν όντα Μυθικά και υπερβατικά!

 

*Οι Κρίκοι Ειδικότητες με διαφορά στους Ρόλους

σε μια Ιεραποστολή που μας Εμπνέει Όλους!

 

* Όλοι για έναν κι’ένας για όλους

για υπερβάσεις υπερανθρώπους!

Όλοι για έναν κι’ένας για όλους

για χίλιους λόγους και Έθνους πόθους!

 

*Όσο γιατί τον έσχατο πρώτο τον προτιμούν

κι’οι κρίκοι αποδέχονται ξέχωρα να τιμούν!

*Είναι γιατί τον σέβονται που μόνος του πετά

και μόνος του που πολεμά σαν τ’άγρια θεριά!

*Χωρίς να είναι σίγουρο πως πίσω θα γυρνά

πορεία αίφνης παίρνοντας γι’άστρα αλαργινά!

*Αιώνια εκεί να ζει εκεί και να πετά

με Παραδείσια φτερά και Αρχαγγελικά!!!

 

   *Όμως παρήλθαν τόσες σειρές και΄μεις είμαστε ακόμα εκεί στο 1938 δηλαδή, ή ακόμα στο του Πλουτάρχου τρίτο Χορικό των Λακεδαιμονίων «Το Αμμες δε Γ’εσσόμεθα πολλώ Κάρρονες!» Καθώς το «Αιέν Υψικρατείν;»

    *Είμαι σίγουρος ότι εάν ο πρώην Αρχηγός είχε προωθηθεί στη θέση του ΑΓΕΕΘΑ, κάτι που κατά την ταπεινή μου γνώμη για πολλούς λόγους έπρεπε, θα φρόντιζε το έργο αυτό να κοινοποιηθεί μέχρι τον Ουρανό και το Θεό!

    Όμως ευελπιστώ πως και η Νέα Ηγεσία του Όπλου μας, υπό την καθοδήγηση του Αξιολογότατου Συναδέλφου Αντιπτεράρχου (Ι) *Δημοσθένη Γρηγοριάδη ομοίως θα  δει, ένα  σχεδόν έτοιμο έργο που τόσο στην ΠΑ αναγκαιοί!

   *Στο σημείο αυτό θεωρώ χρέος μου ν’αναφερθώ με δυο λόγια στο Συνθέτη και  μέλος της Μπάντας της ΠΑ με τη συνεργασία του οποίου αρχίσαμε τη σύνθεση του Έργου, τον άνθρωπο στον οποίο με παρέπεμψε ο Αξιότιμος Αρχιμουσικός μας Αλέξανδρος Λιτσαρδόπουλος, τον οποίο και ιδιαίτερα ευχαριστώ για τη συνδρομή του!

  *Ο Συνθέτης ναι είναι αυτός που απόψε μας διασκεδάζει με τα πλήκτρα και το Μπουζούκι, ομού με τα λοιπά αξιολογότατα μέλη της Ορχήστρας της ΠΑ! Είναι αυτός που ακούει στο όνομα Μιράν Τσαλικιάν και συνιστά έναν ανυπέρβλητο Συνθέτη Παγκόσμιας Κλάσης σε Συμφωνική Σύνθεση, με πρωτόγνωρες Διεθνείς Βραβεύσεις για τα Ελληνικά δεδομένα! Βραβεύσεις ως εξής:

    *Πρώτη Θέση και Ζωντανή Απόδοση του έργου του ‘’The Heroes Oath’’ σε Παγκόσμιο Μουσικό Διαγωνισμό Σύνθεσης για Συμφωνική Ορχήστρα στην Νότιο Κορέα με συμμετοχή 920 Συνθετών! Τον Μάιο του 2019 ακολούθησε απόδοση τιμών και παράδοση τιμητικής πλακέτας από τον Πρέσβη της Νοτίου Κορέας κ. Soosuk Lim, καθώς συμμετοχή και βράβευση από την πρεσβεία της Ν Κορέας στην Αθήνα για την ερμηνεία του Εθνικού Ύμνου της Ν. Κορέας  στα πλαίσια των 60 χρόνων ελληνοκορεατικής φιλίας το 2021 παρουσία του τότε Υπουργού Εξωτερικών κ. Ν. Δένδια!

  *Ακολουθούν αρκετές Διεθνείς διακρίσεις του για να καταλήξουμε το 2023 και 2024 με τις διακρίσεις του 12th River Awards 2023 4^η θέση στην Κίνα,  καθώς την επιλογή του έργου του ‘’Euphoria’’ τo 2024 από την Kuwerdas Filipinas Symphonic Rondalla για μελλοντική εκτέλεση στις Φιλιππίνες!

   *Όσο για τα πτυχία του είναι εξ ίσου Αξιοθαύμαστα με κυρίαρχα το Πτυχίο Α.Ε.Ι της Φιλοσοφικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α! Καθώς δύο μεταπτυχιακά Master του ιδίου τμήματος Ε.Κ.Π.Α, επισφραγισμένα με το γεγονός ότι τυγχάνει Υποψήφιος Διδάκτωρ με θέμα «Πολιτισμός και Συστημική Γεωπολιτική Ανάλυση!»

   * Και επειδή να κλείσω οφείλω, λένε ότι ο Χρόνος αποδεικνύει την αξία των πάντων και’γω εμπιστεύομαι και τον μετά θάνατον χρόνο!

   *Αυτά σε γενικές γραμμές είναι κάποια από εκείνα που είπα και για να ακριβολογήσω αυτά είναι ειλικρινά όσα θα επιθυμούσα να πω, τη μεγάλη όπως και ναχει και για μένα βραδιά! Και πάλι θερμά σας ευχαριστώ!

 

 

 

ΧΘΕΣ ΒΡΑΔΥ ΕΙΔΑ ΟΤΙ ΠΕΤΑΞΑ!

 

   *Χθες Βράδυ είδα ότι πέταξα, πάνω που πίστευα πως ξέχασα!

   *Όμως πριν τη νυχτερινή - υπνοβατική κι’αυτή πτήση όπως τόσες άλλες - διαπίστωσα πως δεν είχα τις συχνότητες επικοινωνίας, κι’αν δεν έχεις τις συχνότητες μοιάζεις με μετανάστες ή μεταστάντες δίχως ταυτότητες! Έπρεπε λοιπόν πάση θυσία να τις βρω, για να μην αθετήσω στην εκτέλεση αποστολής, Όρκο Ιερό!

   *Είδα κοντά μου κάποιους, «μήπως έχετε το κινητό τηλέφωνο του Ηλία Σοφιανού;» Ρώτησα!

-«Κινητό τηλέφωνο; Μα τί’ειν αυτό;» Έκπληκτοι μου είπαν! Κατάλαβα πως ήμουν σε άλλη εποχή ή σε άλλη ίσως διάσταση! Όμως στον Αέρα ομολογώ πως βρέθηκα!

    *Στην πτήση μπερδεύτηκα, πρέπει πολύ ψηλά ν’ανέβηκα! Ίσως υποξυγοναιμία να έπαθα, σίγουρα καλά δεν ένιωθα! Ξύπνησα, πρώτη ματιά στο φωτεινό μου ρολόι βασικό όργανο στις «νυχτερινές μου πτήσεις τις διαισθητικές και τόσο ζωντανές!»

   *Όλα γύρω μου άτακτα γύριζαν - λέω αλήθεια - είμαι σε παραίσθηση, είπα, μάλλον σε Vertigo! Σίγουρα σε Vertigo επανέλαβα! Ναι σε Vertigo σαν εκείνο που έπαθα στην πρώτη πτήση εντός νεφών εν σχηματισμώ σα Νο2 στον τότε Διοικητή της 110ΠΜ Σμήναρχο (Ι) Χριστόδουλο Μέγγουλη!

   *Εκείνον τον σκληροτράχηλο Αεροπόρο που ήθελε ντε και καλά να πετάξει στα σύννεφα μ’έναν «καινούριο!» Μ’έναν εκκολαπτόμενο ετοιμοπόλεμο «Αετό», παρά τις αντιρρήσεις του Μοιράρχου Αντισμηνάρχου (Ι) Ανδρέα Σάχνικα, για το ότι δεν είχαμε ακόμα πετάξει τις δυο προβλεπόμενες πτήσεις εντός νεφών με Τ-33! Briefing - αστεία πράγματα - ! Μια κουβέντα του Μοιράρχου «Ότι να σου τύχει μείνε στο Φτερό κλειστό σχηματισμό» ίσως με έσωσε!

   *Θυμάμαι καλά πως μπήκαμε εντός πυκνής συνεχούς νεφώσεως στο ύψος των είκοσι χιλιάδων ποδών (20.000) περίπου  με κάθοδο περίπου 25 Μοιρών και κλίση  δεξιά 30 Μοιρών – Μοιραίο ίσως λάθος η είσοδος με κλίση στα νέφη -! Σχεδόν ακαριαίως αισθάνθηκα συνειδητά πως κάναμε ένα τεράστιο Barrel Roll και ήμασταν στη φάση εξόδου, ανάστροφα δηλαδή, κι’αυτό μόλις αντίκρισα τη Γη σ’ένα ύψος τεσσάρων, τρεισήμισι χιλιάδων ποδών (4.000 – 3.500)! Ομολογώ, Τρομερό και πως δεν έσπασα απ’το σχηματισμό απορώ!!! «Πώς είμαστε έτσι!» φώναξα έκπληκτος στο Διοικητή! Κι’κείνος με τη χαρακτηριστική διαπεραστική φωνή του: «Εγώ καλά είμαι εσύ κάτι έχεις!!!»

   *Όμως απόψε η νυχτερινή παραίσθηση ίσως διαίσθηση ήταν Αλλιώς! Ήμουν σε άνοδο έλεγε, συνεχή άνοδο, σαν διάττοντας Αστέρας που δεν πέφτει, αλλά όλο ανεβαίνει, ανεβαίνει, ανεβαίνει, μέχρι που χάνεται ψηλά στον Ουρανό!

   *Και για να’μαι απόλυτα ειλικρινής, αισθάνομαι διαισθησιακά και μάλλον συνειδητά πως κάπως έτσι και’γω θα αναληφθώ, να πάω στον Αγγελικό μου προορισμό!

   *Με  ψυχή  σε βαθιά θλίψη αφιερώνεται τούτη η γραφή στον Εξαίρετο Συνάδελφο Άγγελο Τσιντηρή της 52^ας  Σειράς Ικάρων, που χθες 15/2/2024 απεβίωσε από καρδιακή προσβολή και σήμερα 16/2/2024/12:00 απογειώνεται από το Νέο Κοιμητήριο Αχαρνών – Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονα – για την έσχατη της Βιολογικής του Καριέρας Πτήση, ευχόμενος σ’αυτόν  Καλό Κατευόδιο και Αιωνία η Μνήμη του!

   *Δεν τον θυμάμαι, όμως βλέποντας τη σειρά εισόδου του, όταν ήταν πρωτοετής πρέπει να ήμουνα εκπαιδευτής! Όμως ότι ένιωσα κι’ότι έγραψα δεν το’κανα γι’αυτό, αλλά γιατί όλες οι απόψεις συγκλίνουν στο απόλυτα άψογο για το Συνάδελφο, καθότι: Άπαιχτος στον Αέρα! Άριστος στον Χαρακτήρα! Αψεγάδιαστος  στην ευθυκρισία και καθηκοντολογία, Άγγελος  στην Κυριολεξία!

   *Αυτός ήταν σαν Χειριστής, σα Μοίραρχος, σα Διοικητής ο Πτέραρχος Άγγελος Τσιντηρής και από σήμερα εις το τετράγωνο Άγγελος, τουτέστιν Αρχάγγελος!

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ - ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ 2024 ΑΕΡΟΛΕΣΧΗ ΔΕΚΕΛΕΙΑΣ!

 

Μια Αετών Φωλιά στην 30^η Χρονιά!

Γενική Συνέλευση και Κοπή Πίτας

Αερολέσχης Δεκελείας!

Hotel Dekeleia

5/2/2024/19:30! 

   *Τριακοστή (30^η) Χρονιά, που άρχισε απ’το πουθενά, μ’ένα μυστρί κι’ένα σφυρί που κράδαινε ο ακάματος Ιδρυτής της – Θρύλος πια – Συνάδελφος και Φίλος Ηλίας Σοφιανός ο Πρεσβύτερος!

   *Τριακοστή Χρονιά με χαρές, ευχές και Ασφάλεια για τη Νέα Χρονιά! Και ασφαλώς διατήρηση του Άθλου Μηδενισμού των Ατυχημάτων σ’ένα σύνολο ωρών που ξεπερνά σε ώρες πτήσεων το όποιο εύλογο όριο μπορεί κανείς να φανταστεί για τα έτη λειτουργίας της, κατά βάση εκπαίδευση νεογνών Αετών, χειριστών Ελαφρών Αεροσκαφών (Α/Φ) και Ελικοπτέρων (Ε/Π)!

   *Άνω των 500 στον αριθμό εξ’ ων το 25% και άνω με επαγγελματική εξέλιξη στον Αεροπορικό Τομέα, διασχίζοντας απ’άκρου εις άκρον όλα τα μήκη και τα πλάτη του Πλανήτη μας!

   *Προσκεκλημένος και εφέτος, σαν ένας εκ των παλαιότερων εκπαιδευτών αυτής ως είθισται, κλήθηκα από τον προεδρεύοντα της συνέλευσης Αξιότιμο Κο Γεώργιο Χιωτάκη ν’απευθυνθώ στα μέλη και να επιδώσω κυρίως τα πτυχία Σόλο – Πρώτης Πτήσης Μόνος – στους της «Παρθενίας Αετούς» δίνοντας και κάποιες συμβουλές σ’αυτούς και τους πιο παλιούς!

   *«Είναι Τιμή για μας ν’ακούσουμε έναν πολύπειρο Άνθρωπο, Πιλότο και Εκπαιδευτή σαν τον Κύριο Κίκερη! Κύριε Κίκερη παρακαλώ.»

   *Κάπως έτσι προσφωνήθηκα και στην έδρα κλήθηκα: «Είναι  για μένα Τιμή εδώ να παρίσταμαι και να μιλώ, είναι Τιμή για μένα να επιδώσω τα πρώτα πτυχία της Κορυφαίας στιγμής κάθε Ιπταμένου αυτής της Γης, που συνιστά η πτήση σόλο!

   *Είναι κανείς μήπως που γεννήθηκε πριν το 1945; Ρώτησα και μετά τη σιωπή, συνέχισα! Να και ένας επιπρόσθετος λόγος να αισθάνομαι πιο ενθαρρυμένος κάποια λόγια συμβουλευτικά να σας πω, ενθαρρύνοντάς σας στην όχι και τόσο εύκολη επιλογή, που κάνατε όπως και να’χει!

    *Αισθάνομαι συνειδητά ότι βρίσκομαι σ’ένα πέλαγος γνώσεων, σ’ένα ωκεανό, προβληματιζόμενος από πού ν’αρχίσω! Θ’αρχίσω λοιπόν απ’αυτό που βλέπετε, είμαι ογδόντα παρά ένα και όμως βλέπετε ότι κρατιέμαι καλά! Πού το οφείλω; Σε ένα χάπι θαυματουργώ που σας το συνιστώ! Αφήστε το χάπι της Χοληστερίνης, της πίεσης κτλ και πάρτε κάθε μέρα το θαυματουργό χάπι της Γυμναστικής!

*Αυτό που προσωπικά γεύτηκα από πολύ νωρίς, καθόσον δε βρήκα κάτι καλύτερο να με προετοιμάσει για το Γολγοθά που διαισθανόμουνα έντονα πως με περίμενε γι’αυτό που από πολύ νωρίς είχα επιλέξει να κάνω σαν δουλειά! Φυσικά και εννοώ την Ιεραποστολή υπεράσπισης της Πατρίδας μας, από τη θέση του πιλότου της Πολεμικής μας Αεροπορίας (ΠΑ), έτσι όπως από μικρός το είχα οραματισθεί και φανταστεί!

   *Ναι ασχολήθηκα εντονότατα με την ενόργανη Γυμναστική – Μονόζυγο, Δίζυγο, Κρίκους – αποτολμώντας και κάνοντας πρωτόγνωρα πράγματα για την εποχή μου! Ένιωθα δε τόσες δυνάμεις στη σάρκωση, που όταν πέταγα σαν χειριστής Πολεμικής Μοίρας πίστευα απολύτως το εξής απίθανο: «Ότι αν μου τύχαινε να εγκαταλείψω και δεν άνοιγε το αλεξίπτωτο – οι προϋποθέσεις επιτυχούς εγκατάλειψης τότε, γιατί δεν είχαν επινοηθεί ακόμα τα γνωστά Martin Baker zero speed zero feet, ήταν στάση ανόδου στο Α/Φ και ύψος τουλάχιστο 2.000 ποδών, εγώ θα έσφιγγα το κορμί μου και θα σωζόμουν!»

    *Στο γραφείο μου ακόμα και σήμερα δεσπόζει μια φωτογραφία που είμαι με φόρμα πτήσεων anti – g κτλ και γράφει από κάτω: «Τότε που πίστευα πως ήμουνα Αϊτός Δαιδαλογέννητος, Ικάριος Αϊτός! Αϊτός Αρχάγγελος, Ημίθεος Αϊτός! Αϊτός Θεάνθρωπος κι’επίγειος Θεός!»

   *Κάπου στο σημείο αυτό διέκρινα τον Προεδρεύοντα Κο Χιωτάκη να αδημονεί για τη διάρκεια του πτητικού – συμβουλευτικού -  μου λόγου, καθησυχάζοντάς τον, ότι δεν θ’αργήσω!

   *Όμως σαν ομιλητής έχω την πάγια συνήθεια να κοιτάζω το όποιο ακροατήριο κατάματα και να ζυγίζω επακριβώς το ενδιαφέρον του κι’εκεί ομολογώ ότι έβλεπα μάτια ήδη γυαλισμένα και ολάνοιχτα, καθώς αυτιά τεντωμένα διάπλατα, συνιστώντας ανυπέρβλητο κίνητρο να συνεχίσω! 

*Σας είπα ότι η κορυφαία στιγμή όλων των πιλότων είναι η στιγμή του πρώτου Σόλο!  Ξέρετε γιατί; Γιατί εκεί ξεπερνιέται η Ανθρώπινη Φύση μια και οι σχετικοί ψυχολόγοι λένε και γράφουν ακόμα σήμερα: «Ότι η εξασφάλιση των Προϋποθέσεων της Ανθρώπινης Πτήσης δε μετέτρεψε την ανθρώπινη Φύση γι’αυτό και η Πτήση ακόμα και σήμερα εξακολουθεί να συνιστά κατάσταση εκτός των συνήθων!»

    *Να γιατί είναι ξέχωρη η περηφάνια μας σ’εμάς αυτής της ειδικότητας! Όμως ας έλθουμε σε πιο χειροπιαστά θέματα στην  Ασφάλεια πτήσεων για παράδειγμα τον  Φύλακα Άγγελό μας! Ακούστε το και βάλτε το καλά στο μυαλό σας, ο Χάρος σ’αυτό που διαλέξαμε είναι πάντοτε στο φτερό, είτε διάβολο πέστε τον είτε ολιγωρούντα Φύλακα Άγγελο, είτε πειρασμό!

    *Θα σας το πω έτσι όσο πιο απλά μπορώ κα το αισθάνομαι: Είναι θα έλεγα ωφέλιμα προστατευτικό να μας συνοδεύει μια ιδέα στον αέρα, χωρίς να γίνεται σύνδρομο ή εμμονή! Είναι καλό να’χουμε μια ενσυναίσθηση ότι πετάμε τριάδα σχηματισμό, με τον φύλακα άγγελό μας στο δεξί φτερό, το Χάρο στο αριστερό και μας Αρχηγό! Και κάτι ακόμα ίσως πιο σημαντικό, ποτέ δεν πιάνεται φίλος μας ο Χάρος!

       *Δυο Ατυχήματα συνέβησαν φέτος στη γενική Αεροπορία διδακτικότατα αμφότερα – ονόματα δε λέμε-! Το ένα αφορά μια πτήση από Κωπαΐδα για Κρήτη περιοχή Χανίων, όπου απωλέσθηκαν δυο άνθρωποι! Στο πρώτο της αναφοράς υπήρχαν τόσες πολλές παραλείψεις που δεν τολμά κανείς να τις ακουμπήσει! Εκείθεν αναρωτιέται κανείς ποιοι εκπαιδευτές, ποιοι εξεταστές, ποιες αρχές, έδωσαν το δικαίωμα και ενέκριναν σ’αυτούς να πετούν; Κι’εκείθεν εγείρονται πιο σοβαρά ερωτήματα τα οποία οφείλουν να μας συνεγείρουν, αν μη τι άλλο για την αυτοπροστασία μας και ο νοών νοήτω!

    *Το άλλο ατύχημα αφορά το Ελικόπτερο που έπεσε λόγω καιρού στη θαλάσσια περιοχή της Κύμης Ευβοίας, με χειριστή της τάξεως των πενήντα ετών και πλέον πτητικής εμπειρίας! Προσοχή μεγάλη προσοχή, Άτρωτος Χειριστής δεν υπάρχει κι’όποιος πίστεψε το αντίθετο είτε στις 5.000 ώρες πτήσης, είτε στις 10.000, είτε στις 15.000 +, πολύ φοβάμαι ότι ήταν ιδιαίτερα τυχερός ή ……! Τον κίνδυνο συνιστά ο ίδιος μας ο εαυτός και ειλικρινά η Υπερβατική Ανθρώπινη Φύση, που βρίσκει πρόσφορο έδαφος σ’αυτό που λέγεται Πτήση και τα Ουράνια θέλγη, που εκείνη σα Μάγισσα Κίρκη αφειδώς προσφέρει!

     *Εγώ που εκτιμώ πέρασα σαν τυπικός Χειριστής, δεν τολμώ να σας πω πόσα βίωσα και πως επιβίωσα, έχοντας μαζί μου όλες τις Μοίρες και προφανώς όλους τους Αγίους και όχι μόνο! Μέχρι στο Σπήλαιο της Μελισσάνης μπήκα με Ε/Π Robinson -22 Mariner!

   *Κύριε Χιωτάκη τελειώνω και συγνώμη αν …..! Εκεί, εκείνος με διέκοψε λέγοντας: «Κύριε Κίκερη σας υποσχόμαστε μία δίωρη σχετική διάλεξη στην Αερολέσχη!»

    *Ίσως κάπου εκεί θα έπρεπε να πω, κάτι που δεν είμαι και απόλυτα σίγουρος ότι δεν το είπα, και αυτό είναι το εξής: «Ο Ιπτάμενος όποιας κατηγορίας περνά από στάδια, η σχέση του με την πτήση είναι ψυχολογική κι’αυτός από απόψεως ψυχολογίας θεωρείται σαν το ψυχοδυναμικό πεδίο που μέσα του δρουν και μεταβολίζονται διαφόρων ειδών παράγοντες κατά βάση δύο ήτοι θετικοί και αρνητικοί, που καθορίζουν εν τέλει τη στάση μας έναντι της πτήσης!

   *Τελειώνοντας, ευχαριστώ τη χειριστική μου Μοίρα, που με πέρασε κι’από τούτο το μετερίζι, πλουτίζοντας την πτητική μου εν γένει εμπειρία και κυρίως την εκπαιδευτική μου αντίστοιχη!

   *Την ευχαριστώ επίσης γιατί στο διάβα της μου επεφύλαξε την Τιμή να Μυήσω στα Μυστικά της πτήσης του ιδιόρρυθμου και παράδοξου μέσου που λέγεται Στροφειόπτερο – Ελικόπτερο -  ίσως του μακράν μεγαλύτερου Θρύλου της Αεροπορικής Ιδέας στην Εποχή μας και Ιδρυτή πέραν των άλλων της Αερολέσχης Δεκελείας Αξιότιμο Κύριο Ηλία Σοφιανό!

   *Έναν Πιλότο που σαρώνει τα βραβεία στους Αεραθλητικούς αγώνες με Συγκυβερνήτη τον 16χρονο πλέον Εγγονό του Ηλία Σοφιανό, εκκολάπτοντας, όπως και να’χει, έναν τεράστιο θρύλο εκτιμώ, στην Αεροπορική Ιδέα εν γένει!

   *Ναι έναν μακράν εξαίρετο Συνάδελφο που με την αμέριστη συμπαράσταση της εξαίρετης συζύγου του Βούλας, που βρίσκονται μαζί από την εφηβεία, διδάσκει πολυπλεύρως του νεότερους, όχι μόνο στα ιδιαίτερα μυστικά της πτήσης, αλλά ακόμα και στα Μηχανολογικά και προπαντός τα Επιχειρηματικά, στα οποία τους εύχομαι ολόψυχα να πάνε ακόμα πιο ψηλά!

   *Σας Ευχαριστώ! Κάπως έτσι τελείωσα αν θυμάμαι καλά, τα όσα εκείνη τη βραδιά είπα, συμπληρώνοντας φυσικά τα πιο εύλογα κενά που ίσως άφησα!

 

 

 

  

 

ΠΕΡΙ ΑΓΡΟΤΩΝ!

ΠΕΡΙ ΑΓΡΟΤΩΝ Σ. ΚΙΚΕΡΗ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΠΡΟΣΧΩΜΕΝ!

   *Αισχύνομαι διαμαρτυρόμενος για το Εκβιαστικό Αίσχος, προπαντός δε για το εκβιαστικό μένος, λες και πρόκειται για «Ζωής και Επιβίωσης Έπος!»

    *Όχι μην τρομάζετε δεν πρόκειται να πω πολλά, θα πω λίγα και καλά, σας παρακαλώ όμως θερμά να βγάλετε τα κεριά από τ’αυτιά, τις παρωπίδες των «αλόγων» απ’του δόλου, της αφέλειας και της ιδιοτέλειας τη ματιά,  προπαντός δε  σας ικετεύω μη διαρρηγνύετε τα ιμάτιά σας για το «Δίκιο που το λαιμό σας σφίγγει και νιώθετε πως σας πνίγει!»

    *Γιατί ούτε από δίκιο ξέρετε, ούτε από φτώχια και δυστυχία, ούτε από γύμνια και πείνα! Αν θέλετε να μάθετε γι’αυτά ρωτήστε εμάς που γεννηθήκαμε τη δεκαετία του 40 και πριν την έναρξη του ελεεινού και απολύτως αδικαιολόγητου εμφυλίου!

   *Τα χωριά όλων  σας έχουν καταστεί προάστια ζηλευτά, έστω κι’αν οι περισσότεροι πάτε εκεί περιοδικά! Τα πατρικά σας Βίλες και Αρχοντικά, αρκετοί δε από σας ότι ασχολείστε προσχηματικά με την αγροτιά, όμως αν όχι όλοι οι περισσότεροι συμπεριφέρεστε δήθεν περιοδικά  σαν «Δουλικά» και όχι Αφεντικά!

   *Και για να μη μακρηγορούμε: Ζείτε την καλύτερη περίοδο του Προηγούμενου και τρέχοντος Αιώνα και το πιο Σοβαρό την μακράν καλύτερη Μεταπολιτευτική, με τη σοβαρότερη Κυβέρνηση της αμφιλεγόμενης αυτής, όπως και να’χει, πολιτικοκοινωνικής περιόδου!

   *Όποιος αμφισβητεί την αλήθεια αυτή ή σε άλλον Πλανήτη ζει ή  αρέσκεται στην ουτοπία ή εχθρεύεται μέχρι θανάτου την Ελευθερία, την πρόοδο, την ευημερία, προσδοκώντας άλλα πολιτικοκοινωνικά συστήματα, έχοντας ώτα ευήκοα σε Σειρήνες και Κίρκες, μη αναλογιζόμενος ούτε κατά διάνοια ότι υπάρχουν και Ερινύες!

    *Μέσα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι του είδους σας, εσείς οι Έλληνες Αγρότες και κατ’επέκταση εσείς οι Ευρωπαίοι είστε Κόμητες, Δεσπότες  και Ιππότες  και όχι Σκλάβοι και Ιπποκόμοι ή έστω Δον Κιχώτες! Πολύ δε περισσότερο και σεις ναι και σεις οι κτηνοτρόφοι μαζί δε μπορεί να είστε οι «Πολιορκητικοί Κριοί» άλωσης της Πατρίδας σας, ούτε υπάκουα όντα και όργανα δίκην προβάτων, ιδιοτελών αναμφιβόλως ποιμένων, χειρίστου είδους Βοσκών και υποτιθέμενων καλοπροαίρετων «Ταγών!»

   *Και για να γίνουμε λίγο πιο σαφείς, ακούτε βρε αυτό το Αντιδημοκρατικό Τέρας που λέγεται Κουτσούμπας; Αλήθεια αυτόν τον Ανθέλληνα Σταλινιστή, τον Ρεβανσιστή; Αυτόν που βρωμίζει με τις εξαγγελλόμενες «ακαθαρσίες» του, την Ελλάδα; Αυτόν τον Δράκοντα  «Χάροντα» και τον Μπροστάρη «Προτεστάντη» επί παντός επιστητού και εννοείται αδιαμφισβητήτως Ανθελληνικού; Αυτόν που θανάσιμα μισεί τα τρεισήμισι τέταρτα (3,5/4) του Ελληνικού Λαού;  Έλεος Χριστιανοί μου! Έλεος!

   *Ή μήπως εκείνον τον Νεοφερμένο απ’το υπερπέραν Κασσελάκη, που παλεύει πάση θυσία για την δια παντός μέσου κατοχύρωση της «........» αλλάζοντας ως δια Μαγείας, ουκ άνευ Ιερούς ρόλους Χιλιετιών, Οικογενείας, Τεκνοποιίας και Μητρογονίας;

   *Ή ακόμα αυτόν τον πνιγμένο στο «Ηγετικό Γόητρο» Ανδρουλάκη, τον Mister Nothing – Κύριο Τίποτα - ; Αυτόν που στην Αξιολόγηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, μετά βίας κατετάγη στην 588^η θέση, έναντι συνόλου 749; Ναι αυτού του έσχατου παραλήπτη της σκυτάλης «Πάσας Σοκ», που έπρεπε προ πολλού να γίνει μονοσύλλαβο δηλαδή «Σοκ;» Αυτόν που ξέχασε παντελώς το «Γενάρχη» της φατρίας του και όσα αυτός κληροδότησε στην Πατρίδα του, έστω κι’αν ακόμα τα έργα φρίκης του βιώνουμε  μέχρι σήμερα και ακριβά πληρώνουμε; Αυτόν που για τους Βαθυγνώστες ισοδυναμούσε αντιστοίχως, με δέκα τουλάχιστον Κουτσούμπες, σαρκώνοντας υπούλως κοινοβουλευτικές, συνδικαλιστικές, δικαστικές και τρομοκρατικές «Χούντες»;

   *Ή μήπως ακούτε εσείς οι «Καλοί Χριστιανοί» τον «Άγιο» Βελόπουλο τον Ευαγγελιστή, Πουτινιστή, Οπορτουνιστή, Φασιστή, τον του Χριστού Ταχυδρόμο, που έχει μέσα του όλες τις περίτεχνες εκείνες φάσεις και αντιφάσεις Αγγελικές και Διαβολικές, μια και οραματίζεται – κατά δήλωσή του – έναν Ηγέτη για τη Χώρα μας σαν τον Πούτιν, ιδανικό;

   *Τα παραπάνω λέω επιπλέον γιατί Βλέπω και μα τω Θεώ δε λαθεύω, κάτι Βόδια 120 – 130 κιλών να διαμαρτύρονται ότι δεν έχουν να φάνε, ούτε τσιγάρα ν’αγοράσουν κι’ακόμα κάτι μοντελάκια με μοντέρνα συνολάκια κραδαίνοντας κόκκινες σημαιοστόλιστες επιγραφές, εκστομίζουν του Κόσμου τις απειλές! Με βασικότερη τα «Μπλόκα» στις κύριες Αρτηρίες της Χώρας, προκαλώντας σ’αυτή θάνατο δι’ασφυξίας!

     *Όλους αυτούς ευήκοους, υποτακτικούς, δοτούς και «Ταγούς» τους θεωρώ αναμφίβολα  πυροδότες και προδότες, που μεσ’την ανυπαρξία τους και την αχρηστία τους βλέπουν τη μέρα νύχτα, την ευτυχία δυστυχία και την ευταξία αναρχία με πολιτική μυωπία και θα’λεγα ανοψία!

    *Ναι ανοψία που σημαίνει απόλυτη τύφλωση μια και αδυνατούν να δουν ότι τα 2/3 του πληθυσμού της Γης λιμοκτονεί, ενδεδυμένο τη γύμνια του ή στην πλειονότητά του με αμφίεση που θυμίζει εποχή γέννησης του Χριστού, κάνοντας τις αντίστοιχες των Αγροτών μας δουλειές με άροτρα που σέρνουν ακόμα ζώα και ανθρώπινα όντα!

   *Και το επιμύθιο, δυστυχώς γκρίζο, χαλεπό, αβέβαιο και ζοφερό με κύρια αιτία μια νοσούσα Βαρέως κληροδοτούμενη νοοτροπία, με δύσκολη ή σχεδόν αδύνατη τη θεραπεία!