Εβδομαδιαία Ανασκόπηση!
Που ίσως θυμίζει κωλονοσκόπηση χωρίς Μέθη
για όποιον καταλαβαίνει κι’αυτόν που ξέρει!
Από το τώρα στα παλιά
κι’απ΄τα παλιά στο αύριο!
Η Γη σ’αντίστροφη Τροχιά
και τ’αύριο πιο άγριο!
«Τι κι’αν αλλάζουν οι καιροί
και δείχνουν όλα σ’αλλαγή!
Το τα πάντα ρει, καλά κρατεί
σε κάλπικη παραλλαγή!
Ίδια τα Γεγονότα μα άλλοι οι Ταγοί
Ίδια αυτών τα χνώτα, μα άλλοι στη Μορφή!»
Τι Στάλιν, τι Πούτιν
τι Χίτλερ, τι Λουκασένκο
και Ερντογάν!
*Μ’αφορμή τα επετειακά και συνταρακτικά γεγονότα
της τελευταίας εβδομάδας 7/11/2021 – 14/11/2021, μιας
Εβδομάδας αποφράδας!
*Ας Διδασκόμαστε ….!
Ας αρχίσουμε από την επέτειο κατάρρευσης του
Τείχος του Αίσχους και της Ντροπής (9/11/1989), ναι αυτό του Βερολίνου, εκεί
στην περιβόητη πύλη του Μαγδεμβούργου, που χώριζε την Κόλαση απ’τον Παράδεισο
καθιστώντας τον μια απόλυτη άβυσσο δυστυχίας και Τρομοκρατίας!
Αυτή την επέτειο που από όλους τους
καλοπροαίρετους ειδικούς και μη θεωρείται αστείρευτη πηγή Αέναης Διδαχής, με
πρώτο δίδαγμα το ότι όταν ο Κόμπος στο χτένι φτάνει, κάποια στιγμή είναι βέβαιο
ότι το σπάει!
Σαν Ισόβιοι Κατάδικοι λοιπόν όρμησαν κι’αυτοί
οι τότε έγκλειστοι κι’ανελεύθεροι Ανατολικογερμανοί στο Τείχος, που τους
έκλεινε το δρόμο προς την Ελευθερία, με χέρια, με πόδια, με δόντια και με
νύχια!
Ήταν η 9η λέει Νοεμβρίου του 1989 που δεν
άφησαν λίθον επί λίθου, ρίχνοντας πέτρα πίσω τους και μην αφήνοντας ίχνος από
δαύτο, έστω κάτι να θυμόμαστε, κάτι έτσι για να διδασκόμαστε!
Κάτι μωρέ από ένα τείχος που έκοβε μια
τεράστια Πόλη και δυο Κόσμους στα δυο, με δύο τοιχία 3,6 μέτρων ύψους, με
διάδρομο περιπολίας μεταξύ τους, με 302 παρατηρητήρια, με 14.000 φύλακες
ανελευθερίας, με 600 άγρια σκυλιά κτλ κτλ κτλ κτλ!
Ας διδασκόμαστε λοιπόν για να μην
αιφνιδιαζόμαστε και προπαντός να μην παραξενευόμαστε και να ξαφνιαζόμαστε!
Ωστόσο για να μην παντελώς ξεχαστούμε, ας
αρκεστούμε στους στίχους των Scorpions, που πάνω στα συντρίμμια αυτού
τραγουδήθηκε σε 300.000 ανθρώπους μπροστά:
"Take me to the magic
moment οn a glory night
Where the children of tomorrow
dream away In the wind of
change
The wind of change!
«Πάρε με μαζί σου στη Μαγική Στιγμή σε μια Νύχτα Δόξας
όπου τα αυριανά παιδιά
Θα ονειρεύονται μακριά στον άνεμο της αλλαγής
τον αέρα της αλλαγής!»
Ας θυμόμαστε
τουλάχιστον τους στίχους αυτούς για να αναλογιζόμαστε, πόσο γλυκά φυσά ο αέρας στην
Ελευθερία και πόσο σκληρά δαγκώνουν οι "Σκορπιοί" στην Ανελευθερία!
Όσο
για κάποιους αλληθωριστές, τυφλούς, μονόφθαλμους και αριστερόφθαλμους, ας μη
μιλάνε πια, γιατί είναι Ντροπή! Ντροπή και Αίσχος, τουλάχιστον για ένα Έθνος
που τράβηξε, τι τράβηξε, τα ίδια με τους εκατομμύρια ταλαίπωρους στον κόσμο
άγγιξε, στο παραπέντε γλύτωσε και τα μάτια του οριστικά, παρά τις αμφιβολίες μου,
εκτιμώ πως άνοιξε!
Επέτειος Θανάτου Κεμάλ 10/11/1938 Ετών 57!
Ας περάσουμε στο δεύτερο της Εβδομάδας
Επετειακό κι’αυτό άκρως διδακτικό!
Πάντα
τέτοια μέρα και ώρα 09:10 όλα σιγούν στην Τουρκία και οι Σειρήνες Ηχούν, χωρίς ούτε
καν να φοβούνται μήπως και τις Ερινύες σε Νεκρούς και Ζωντανούς Ξυπνούν!
Θρύλοι και Μύθοι! Πόσοι από συγκυρία και
οικτρά λάθη έγιναν; Ουκ εσταί τέλος στο αμφιλεγόμενο «Κλέος!»
Ας όψονται οι Καλοί μας Συμπατριώτες, που
Υπέρ Πατρίδος Μάχονταν βγάζοντας ο ένας τα μάτια του άλλου, για καλύτερη
εξουσιαστική προσφορά σ’αυτή, φτιάχνοντας άθελά τους μέχρι και Μύθους Θρύλους!
Αλήθεια Θάνατος τόσου Ανδρειωμένου Ανδρός
στα 57; Με τα χαρίσματά του πολλοί ασχολήθηκαν με τα βίτσια του και τα οικτρά
του ελαττώματα κανείς, με τον φριχτό του Αλκοολισμό έστω και την κίρρωση του
Ήπατος;
Με τη για δύο και κάτι χρόνια επίσημη
αξιολογότατη σύζυγό του Λατιφέ ασχολήθηκε μήπως επισήμως κανείς και προπαντός
με το τι εκείνη καταχώρησε στο περιβόητο Ημερολόγιό της –δηλωμένο από την ίδια
-, που κατά την άποψή μου θάφτηκε κάτω από το μαυσωλείο του «Μεγάλου Ανδρός»
για να φυλάσσεται ασφαλώς σαν δεκαεπτασφράγιστο μυστικό;
Ας αφήσουμε όμως τους Εχθρούς, με τους
δικούς μας θ’ασχοληθεί μήπως κανείς, κανείς ειδικός την αλήθεια να μας πει,
μπας κι’ανάψει στης αγνοίας το σκότος, της διδαχής το φως;
Μ’εκείνους που άφησαν στο έλεος των σφαγέων
χιλιάδες συμπατριώτες μας να σφαγιασθούν και να πνιγούν, απ’την πρεμούρα
εκτέλεσης ενός ακόμα πραξικοπήματος
Μ’εκείνον τέλος πάντων των Τεράστιο τον
«Θαυματοποιό Ηγέτη των πέντε Ηπείρων και πέντε θαλασσών;» Αυτόν τον δωρητή, που
έφτασε στο σημείο να χαρίσει την Ανατολική Θράκη στον Εχθρό, κάνοντας το πιο
ολέθριο λάθος ever στην πολιτική Ιστορία του
τόπου, εξαναγκάζοντας κι’άλλους 500.000 Έλληνες σ’επαναπατρισμό;
Αυτόν που παρέβλεψε το γεγονός ότι πάνω
σ’αυτό τον τόπο υπήρχε ανέπαφη πάνοπλη κι’ετοιμοπόλεμη Ελληνική Ταξιαρχία,
καθώς αξιόμαχα πλοία του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, με μηδέν πλοία των
Τούρκων και άτακτων κατσαπλιάδων;
Αδιαφορώντας ότι την ίδια ώρα επέτρεπε στους
Τούρκους, πόδι στην Ευρώπη να πατήσουν, φτάνοντας στο σημείο να εισηγηθεί για
το Νόμπελ Ειρήνης, ποιον λέτε; Τον μεγαλύτερο σφαγέα των Ελλήνων τον Κεμάλ
Ατατούρκ!
Ας αφήσουμε όμως και το θέμα αυτό, που μόνο
πόνο και θλίψη προκαλεί, καθώς την κρυφή ελπίδα για διδαχή, πηγαίνοντας στο
τρίτο κοσμοϊστορικό της Εβδομάδας θέμα, μεταβαίνοντας εκεί στα σύνορα
Λευκορωσίας και Πολωνίας!
Μια μετάβαση που σ’εξαναγκάζει ν’αναρωτηθείς
«Σε τι Κόσμο Ζούμε Θεέ μου κι’ακόμα πόσα Θεέ μου μέλλει να δούμε; Ποία τα όρια
της Ντροπής και της Ανθρώπινης Διαστροφής; Ως που φτάνουν οι Εκβιασμοί και
τελειώνουν οι Ανθρωπισμοί; Πού τελειώνουν οι Οργανωμένες Πολιτείες και οι
Δημοκρατίες κι’αρχίζουν οι παραλλαγμένες Χούντες και οι Ζούγκλες;
Ποιος αλήθεια θα μπορούσε ή θα τολμούσε να μας
πει αν όλα αυτά μήπως σημαίνουν τον οριστικό θάνατο της Ηθικής; Ποιος Πούτιν,
ποιος Λουκασένκο, ποιος Ερντογάν θα μας πει, τέλος πάντων πού των ανθρώπων το
τέλος και των Τεράτων η αρχή και’συ Μεγάλε Θεέ μου, πώς ο Πλανήτης Γη απ'αυτά
τα τέρατα θα σωθεί;
Αυτά αγαπητοί και εγκάρδια σας εύχομαι καλό
Σαββατοκύριακο, περισσότερη σύνεση και προπαντός περίσκεψη, γιατί:
«Τί
κι’αν αλλάζουν οι καιροί; Τα Γεγονότα ίδια σε φτηνή παραλλαγή,
γνωστά
τα Χνώτα κι’οι Ταγοί οι Βρωμεροί!» Τί Στάλιν; Τί Πούτιν; Τί Χίτλερ; Τί
Λουκασένκο; Τί Ερντογάν; Τί Απειλή, Βιασμοί κι’εκβιασμοί;
