ΑΣ ΔΙΔΑΧΘΟΥΜΕ
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΡΟΥΜΕ
ΚΑΙ ΕΝ ΝΕΟΥ ΕΚΠΛΑΓΟΥΜΕ!
*Μ’αφορμή
τα Κυπριακά Επετειακά κυρίως με την επίσκεψη του τέρατος Ερντογάν στα κατεχόμενα!
Πολλά
θα δούμε, πολλά θ’ακούσουμε, ας μη θορυβηθούμε, ας αναλογιστούμε αν θέλουμε όσα
είδαμε και όσα θα δούμε να μην τα
ξαναδούμε!
Ας μη σταθούμε στο μέθυσο της εξουσίας, το κομπορρομανή
σχιζοφρενή! Αυτός θα έχει νομοτελειακά τη Μοίρα που είχαν όλοι, μα όλοι, χωρίς ούτε μία εξαίρεση, του είδους του οι παλιάνθρωποι!
Το μείζον θέμα κατά την ταπεινή μου άποψη
είναι άλλο κι’εκεί θα ήθελα με τη μεγάλη ευκαιρία να αναφερθούμε και να
εστιαστούμε, μπας και διδαχθούμε!
Η Ελληνική Ιστορία έχει καταχωρημένες
αναμφισβήτητα χρυσές σελίδες, αλλά και μελανές, οικτρές, φριχτές που δυστυχώς
είναι πολλές, πάρα πολλές και το χειρότερο διαχρονικές!
Σ’αυτές λοιπόν επιβάλλεται να σταθούμε τούτες τις άσχημες όπως και να’χει στιγμές, όχι σ’ολόκληρο το φάσμα αυτών, αλλά των
σχετιζομένων με το Κυπριακό, μ’αυτό το μείζον πρόβλημα του Ελληνισμού, που αδιάλειπτα παρακολουθούμε τη χειροτέρευσή του!
Ας μην κουραστούμε λοιπόν ας θυμηθούμε τις
Μοιραίες στιγμές και τους Μοιραίους άντρες, μερικοί των οποίων μείνανε στην
Ιστορία κάκιστα σαν Μεγάλοι και άλλοι που κάθε άλλο παρά άντρες έπρεπε να
λέγονται!
Αυτά τα λέμε γιατί στην πολιτική δεν έχουν
θέση οι προθέσεις, αλλά οι θέσεις εν τέλει, που καθορίζουν στάσεις, ενστάσεις
κι’επαναστάσεις αν θέλετε!
Από τον τελευταίο ας αρχίσουμε, που ήταν η αρχή, ώστε
ν’ανοίξουν του «Αιόλου οι Ασκοί» και να μην έχει το Κυπριακό από πού να μαζευτεί!
Από εκείνον τον Ελεεινό και Πανάθλιο το
σκοτεινό Δικτάτορα τον Παανάσχετο που έφερε το Όνομα Ιωαννίδης! Αυτόν που έκανε
τι έκανε στο Πολυτεχνείο και την Ελλάδα μας και που θέλησε να επεκτείνει τα
μιασματικά του φτερά και στην άμοιρη Κύπρο, εγκαθιστώντας εκεί τι άλλο
εγκάθετους ανάξιους διψασμένους για εξουσία!
Πρωτεύον στόχος ένας των Θεωρούμενων
«μεγίστων ανδρών» του θέματος, όμως για μένα δυστυχώς των ακραίων μηδενιστών!
Τον Μακαριότατο Αρχιεπίσκοπο Μακάριο εννοώ που και τι δεν έκανε για να φτάσει το θέμα εκεί
που έφτασε στο απροχώρητο και το Αμήν δηλαδή!
Γλύτωσε, αλλά αυτό δε μέτρησε τόσο πολύ, όσο αυτό που έκανε με τις πρώτες δηλώσεις του! Πού; Πρώτα στην Αγγλία και Δυστυχώς
αμέσως μετά μέσα στον ΟΗΕ !!!: «Καλώ τις εγγυήτριες Δυνάμεις να επέμβουν, προς αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Κύπρο!»
Ντροπή, ντροπή, γιατί η παρόρμηση δε Χωρεί
σε Εξουσιαστική Αρχή! Το να δώσεις Μακαριότατε το σύνθημα στους Τούρκους για
επέμβαση, κανείς, μα κανείς σώφρων Ηγέτης δεν θα το έκανε! Ξέρατε ποιες ήταν οι
εγγυήτριες Δυνάμεις ναι ή ου; Ήταν τρεις η Τουρκία, η Αγγλία και η Ελλάδα,
τουτέστι κουκουρούκου ή αλλιώς πιάσε το αυγό και κούρευτο!
Όμως πριν απ’το Μακάριο υπήρξε κι’άλλος, κι’αυτός Μεγάλος!
Τ’ονομά του Γρίβας, το αξίωμά του Στρατηγός, το προσωνύμιό του Διγενής, Ιστορικότατο!
Αυτός επιδόθηκε σε μια υποχθόνια
«Εθνοκάθαρση» των Τουρκοκύπριων που κατοικούσαν κατά κανόνα σε θύλακες της
Νότιας Κύπρου!
Μα τούτο δω Στρατηγέ μου κάθε άλλο παρά
ίδιον είναι της Ελληνικής Φυλής και κουλτούρας, γι’αυτό και το πληρώσαμε! Εν
πάση περιπτώσει, κάνατε ότι κάνατε, όμως κάθε φορά που ο κόμπος έφτανε στο
χτένι κωλώνατε – κωλώναμε - και όταν το’σπαγε, μεταξύ μας μαλώναμε, ακριβά το
πληρώναμε και την Ελλάδα πληγώναμε!
Εν πάση περιπτώσει έγινε ότι έγινε, για να
φτάσουμε εκεί που φτάσαμε σαν σήμερα, για να μείνουμε ακέφαλοι και να φέρουμε
άρον άρον έναν Έλληνα, αφού τον είχαμε εξαναγκάσει να πάρει των ομματιών του με
τιμωρία την «Αυτοεξορία!»
Να σώσει τί, να σταματήσει τί; Τη μεταξύ μας επικείμενη αιματοχυσία, ή της Κύπρου την «κατρακύλα» που έτρεχε με χίλια;
Ναι με χίλια κινδυνεύοντας να κατακλύσει ολόκληρη την Κύπρο σε χρόνο dt, φτάνοντας έκτοτε στα πρώτα όρια της Γαλάζιας για κείνους Πατρίδα, όπως σήμερα την οραματίζονται και για την υπεράσπισή της ορκίζονται!
Όμως κι’αυτός ο Μέγιστος Άντρας δεν απέφυγε
το λάθος, το μέγιστό του πολιτικό λάθος, όπως πολύ αργότερα ο ίδιος δήλωσε! Tην αποχώρησή μας από το Στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ
μπρος τα μοιραία γεγονότα!
Τούτο υπήρξε
μέγιστο λάθος, λάθος παρορμητικό Κε Καραμανλή! Κι’ένας Εθνάρχης δε δικαιούται
επουδενί παρορμητικά να ενεργεί, έναντι οιωνδήποτε περιπτώσεων!
Τρομάξαμε να επανέλθουμε στο ΝΑΤΟ! Γιατί;
Γιατί οι αιτήσεις μας σκόνταφταν στο αναφαίρετο δικαίωμα της αρνησικυρίας –
βέτο – της Τουρκίας! Και κιαρατάδες και πληγωμένοι και ζημιωμένοι δηλαδή!
Όσο για τον πόλεμο που τότε οραματίσθηκαν εκ του ασφαλούς
αρκετοί, ας αφήσουμε τ’ανέκδοτα, ας τ’αφήσουμε αδελφοί! Ας τ’αφήσουμε γιατί και’γω τότε ήμουν στην «πρώτη γραμμή» και η «πρώτη γραμμή» είχε διαρραγεί πριν την αρχή!
Όσο για τους Αμερικανούς, τους λοιπούς και το Κίσινγκερ, εγώ έμαθα απ’τους Έλληνες ευθύνες πρωτευόντως να ζητώ κι’ακόμα να φοβάμαι μήπως το Νέο Έλληνα «Ντίλιγκερ» και δω!
Ας σταθούμε λοιπόν με περίσκεψη στα διαδραματιζόμενα στα Βαρώσια και τα κατεχόμενα τώρα, γιατί θα δούμε πολλά και θ’ακούσουμε πολλά με προεξάρχοντα φανφάρες και παράτες, προς
τιμή και χάρη ενός διεστραμμένου νου, μέθυσου και οπισθοδρομικού σχιζοφρενούς, χουντοκράτη αρχομανούς, που το οικτρό του τέλος ο ίδιος προετοιμάζει και οσονούπω θα’ρθει χωρίς να το καταλάβει!
Όμως ανεξάρτητα απ’αυτό αναλογιστείτε ότι εμείς του δώσαμε το
δικαίωμα γι’αυτόν τον πανηγυρικό, που ας ευχηθούμε μέσω της διδαχής να μην έχει γυρισμό, αν και για κάτι τέτοιο εγώ είμαι πάρα πολύ μικρός να εγγυηθώ!
Με Τιμή
Σπύρος Κίκερης.
