ΤΗΣ ΘΕΑΣΗΣ Η ΜΑΧΗ!

ΤΗΣ ΘΕΑΣΗΣ Η ΜΑΧΗ !

«Της Θέασης η Μάχη»

ενάντια σ’ένα τηλεθέασης Τσουνάμι!»

 

*Ποτέ δεν το περίμενα ότι θα κέρδιζα

στης Θέασης τη «Μάχη»

Ιστάμενος ενάντια σ’ένα τηλεθέασης «Τσουνάμι!»

Κι’όμως

*Εν Οίδα ότι Εν Είδα!

*Ποιος θα το πίστευε ότι η Πανδαισία ιδέσθαι της Παράτασης και των Χτυπημάτων

Πέναλτι για την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλου, θα παραχωρούσε τη θέση της, σε μια παρουσίαση ενός Βιβλίου με θέμα την Πολεμική μας Αεροπορία;

*Ναι, όλα εξελίχθηκαν σ’ένα Μπαρ – RockWood – πλάι από το Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών, όπου ένα Φεστιβάλ Βιβλίου με 38 Συγγραφείς στις 18/12/2022, από τις τρεις το μεσημέρι μέχρι τις έντεκα το βράδυ και με γιγάντια οθόνη για τη μετάδοση του Αγώνα!

*Ο εκδότης των Συμπαντικών Διαδρομών Κος Γεώργιος Σωτήρχος κάτι ήξερε, που εμένα μου έδωσε μακράν το μεγαλύτερο χρόνο παρουσίασης – 60 λεπτών – και μάλιστα από τις 18:40 μέχρι τις 19:40! *Κάτι εκείνος ήξερε από τις παρουσιάσεις μου τόσο στο Αμφιθέατρο του 251 ΓΝΑ, όσο στην Πρέβεζα, στη Λάρισα – Παράρτημα ΕΑΑΑ - καθώς τη Λεμεσό, τη Λάρνακα και τη Λευκ

*Ανέβηκα στο Βήμα πλαισιωμένος βαθμηδόν από τους Ανθρώπους που θα με βοηθούσαν! Άρχισα να μιλώ μέσα σε οχλοβοή και ποικιλία περισπαστικών αιτίων όπως

ήταν φυσικό, και ω του θαύματος το είδα κι’αυτό! *Στη φωτό Μ.Ρακιντζής, Σ.Κίκερης, Πτέραρχος (Ι) Θ. Δασκάλου.

*Σε πέντε λεπτά, σ’ένα κατάμεστο Μπαρ, την ώρα της παράτασης ώ του θαύματος άχνα στο μπαρ! Αφορμή Εγώ και Αιτία η Πολεμική μας Αεροπορία, να κλέβουμε την παράσταση πανηγυρικά από την ποδοσφαιρική πανδαισία και ο κόσμος ανά δεκάλεπτο σε χειροκροτήματα να ξεσπά!

*Ας δούμε τι είπα από στήθους φυσικά, γι’αυτό και αν κάτι παραπάνω προσθέσω εδώ ή αφαιρέσω, ας μην παρεξηγηθώ!

* «Καλησπέρα σας, γι’αυτή την παρουσίαση προσωπικά είχα άλλες προθέσεις, όμως κάποια σημαντικά στοιχεία μου άλλαξαν αίφνης προθέσεις και διαθέσεις!

*Είναι αλήθεια ότι κάποια γεγονότα πράγματι σ’εκτρέπουν από αυτά που είχες αρχικά κατά νου και το παράξενο σε βάζουν σε σωστότερη σειρά συλλογισμού!

*Δεν είμαι έμπορος, το έχω ξαναπεί, ιδεολόγος σε όλα και σε όλους, έγραψα ένα βιβλίο ετούτο δω, ένα βιβλίο που έλειπε τόσο από την Πολεμική μας Αεροπορία, όσο και από την Αεροπορική ιδέα γενικότερα!

*Έγραψα ένα βιβλίο με Τίτλο «Ονειροδρόμια» και υπότιτλο «Ουρανοδρόμια» με ουσιαστική Αφιέρωση όπως στο εξώφυλλό του γράφει στους Γήινους Ουράνιους και όσους στους Παράδεισους!

*Φαίνεται όμως πως αν κρίνω από την πορεία του αυτό το βιβλίο διαλέγει μόνο του το δρόμο του, ίσως και η Μοίρα να το καθοδηγεί για να φτάσει εκεί στους απόμακρους αποδέκτες του, εκεί στων Ουρανίων την Επαγγελίας Γη!

*Δεν θα σας κουράσω, λίγα θα πω και θ’αφήσω άλλους να μιλήσουν για το Βιβλίο και για μένα, άλλωστε αυτό είναι το ενδεικνυόμενο και σε παρόμοιες περιπτώσεις το απολύτως ενδεδειγμένο!

*Ας δώσουμε όμως σ’αυτόν τον κάπως περίεργο πρόλογο μια λογική σειρά. Στις 17/6/2022 ημέρα Σάββατο είχα προγραμματίσει την πρώτη παρουσίαση αυτού ακριβώς του Βιβλίου στο Αμφιθέατρο του 251 Γενικού Νοσοκομείου Αεροπορίας!

*Την παραμονή 16/6/2022 ημέρα Παρασκευή μετέβηκα εκεί κατόπιν αίτησης του Διοικητού του Νοσοκομείου! Εκεί λοιπόν την Ημέρα εκείνη στους διαδρόμους του Νοσοκομείου, έλαβε χώρα ένα πρωτόγνωρο γεγονός σε μένα και την πείρα μου!

*Είδα αίφνης μία ώριμη, άγνωστη κυρία συνοδευόμενη από μία εικοσάχρονη ωραιότατη Δεσποινίδα να ορμά επάνω μου, χωρίς να προλάβω να αντιδράσω και με δάκρυα στα μάτια και αναφιλητά τα χέρια να μου φιλά και να μου λέει σπαρακτικά: «Κύριε Κίκερη αφήστε με σας παρακαλώ να φιλήσω τα χέρια αυτά, τα χέρια που τίμησαν τον Πατέρα μου, όσο κανείς άλλος! Κύριε Κίκερη μου είπε με σπαρακτικούς πάντα λυγμούς είμαι η Σωτηρία Μπουρλίδου κόρη του Ιπτάμενου Επισμηναγού Παναγιώτη Μπουρλίδη, που στις 11 Μαρτίου του 1968, στην Ηλικία των 32 του χρόνων ανελήφθη στο διάδρομο της Αγχιάλου μετά από φωτιά και ανεπιτυχή εγκατάλειψη σε Α/Φ F-5! Εγώ είμαι η κόρη του και ήμουν τότε τεσσάρων ετών Κύριε Κίκερη, είμαι η κόρη του κι’αυτή η Εγγονή του Κε Κίκερη, αυτή η εγγονή του Κε Κίκερη και η Κόρη μου ….!»

*Είναι κάτι στιγμές, στιγμές οριακές, που περνούν κατ’ ευθείαν στο άλμπουμ των αναμνήσεων της Ζωής σου, καταλαμβάνοντας χώρο κατ’ευθείαν στον ψυχισμό σου!

*Η Κυρία αυτή, για την οποία σε λίγο θα μάθετε πιο πολλά είναι κοντά μας, γιατί από τότε έχουμε μια στενή σχετικά επαφή, με σύνδεσμο προφανώς αυτό το βιβλίο και το περιεχόμενό του!

*Προσωπικά δεν υπήρξα καριερίστας, ούτε και σ’αυτές τις παρουσιάσεις έψαξα κράχτες και αβανταδόρους, μιλάω άφοβα γιατί στο ευρύ κοινό της Πολεμικής μας Αεροπορίας τουλάχιστον και όχι μόνο εκτιμώ ότι είμαι πλέον απόλυτα γνωστός.

*Η Κυρία μπουρλίδoυ πριν δύο ή τρεις μέρες από σήμερα κυριολεκτικά με συγκλόνισε όταν μου είπε: «ότι η Κόρη του Ήρωα Μαρίνου Μητραλέξη η Καλλιρρόη Μητραλέξη επιθυμεί έντονα να παραστεί στην Παρουσίαση!

*Τα λόγια μου έχασα στην ανάπλαση των εικόνων της εποποιίας του  Υπέρ ήρωα

Μαρίνου Μητραλέξη, με την απαράμιλλη πράξη Ηρωισμού που στην Ιστορία έμεινε με ανεξίτηλα και Χρυσά γράμματα, για της Ελευθερίας και της Πατρίδας τη Χάρη!

*Εκείνος γεννήθηκε το 1916 στα Μήλα Μεσσηνίας και το 1935 εισήλθε στη Σχολή Ικάρων, απ’όπου εξήλθε το 1938!

*Στις 2/11/1940 ήτοι πέντε ημέρες μετά το Ιστορικό ΌΧΙ γράφτηκε από αυτόν ένας από τους μεγαλύτερους Άθλους της Ιστορίας μας, όταν 6 δικά μας Α/Φ τύπου PZL διατάχθηκαν να απογειωθούν προς αναχαίτιση 15 τρικινητήριων Ιταλικών Βομβαρδιστικών συνοδευόμενων από 7 καταδιωκτικά, που αποστολή είχαν τον βομβαρδισμό της Θεσσαλονίκης, χωρίς στη Θεσσαλονίκη να φτάσει ούτε ένα!

*Η Αερομαχία που κατεγράφη στην Ιστορία σαν εποποιία έγινε έξω από τη Θεσσαλονίκη στην περιοχή του Λαγκαδά! Εκεί ο 24χρονος Υποσμηναγός Μαρίνος

Μητραλέξης αφού του τελείωσαν τα πυρομαχικά εμβόλισε στο πίσω μέρος ένα των βομβαρδιστικών, το οποίο και κατέρριψε με τα 4 από τα 5 μέλη του πληρώματος να διασώζονται με τη χρήση αλεξιπτώτων!

*Η Αποστολή του Ήρωα όμως δεν τελειώνει εκεί, γιατί εκείνος παρά την  κατεστραμμένη του Έλικα εκτελεί αναγκαστική και συλλαμβάνει τους Ιταλούς, αφού στρατιωτικά τους χαιρέτησε και τους συστήθηκε για να τους οδηγήσει λίγο αργότερα με αυτοκίνητο της Χωροφυλακής στη Στρατιωτική Διοίκηση Θεσσαλονίκης!

*Για την πράξη του αυτή τιμήθηκε με το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας, που συνιστά τη Μεγίστη ηθική αμοιβή σε καιρό πολέμου και είναι ο μόνος Έλληνας, που στη διάρκεια του ΒΠΠ τιμήθηκε με τη διάκριση αυτή!

*Αυτό το λέμε γιατί οι διακρίσεις του ήταν πολλές τόσο στην Ελλάδα, όσο και στη μέση Ανατολή!

*Και όμως η Αχάριστη αρκετές φορές Μοίρα δεν σεβάστηκε την Ιστορία, στις 19 Σεπτεμβρίου του 1948 κατέπεσε στο Αιγαίο πέλαγος, περιοχή Τήνου, από βλάβη του Α/Φ με αποτέλεσμα το άδοξο τέλος του σε ηλικία 32 ετών, παραμένοντας έκτοτε στο Αιγαίο μας σαν Άσβεστος  αενάως Φάρος των Γενναίων Οδηγός και εμπνευστής Πλοηγός!

*Ο γιος του Μαρίνος Μητραλέξης του Μαρίνου, ήταν τότε δύο ετών και η Καλλιρρόη Μητραλέξη μόλις 19 ημερών!

*Τα βάφτισαν και τα δυο για να γίνουν τα 40 του Ήρωα πατέρα τους! Η τραγική Ιστορία δε σταματά εδώ καθόσον, ο Μαρίνος Μητραλέξης του Μαρίνου γίνεται ένας εξαίρετος οδοντίατρος, όμως όμως στα 32 του είχε ένα τρομακτικό τροχαίο ατύχημα που τον κατέστησε παραπληγικό και απολύτως ανάπηρο! Η ΠΑ του παρέσχε την αρωγή της και τη στοργή της επί δεκαετία σε ειδικό δωμάτιο του Νοσοκομείου, όπου και εξέπνευσε!

*Η Κυρία Καλλιρρόη Μητραλέξη Κυρίες και Κύριοι, είναι αυτή τη στιγμή κοντά μας! «Σήκω κυρά μου Καλλιρρόη με τα τρία παιδιά, Σήκω κυρά μου Καλλιρρόη, που η Ροή

της Μοίρας για σένα δεν ήταν τόσο καλή, όμως για να μην την αδικούμε ήταν ναι υπέρ αρκούντως Δοξαστική! Γιατί κακά τα ψέματα όταν η Δόξα ενός Πατέρα είναι τόσο τρανή, δε μπορεί παρά να διοχετευθεί και στους απογόνους και τους επιγόνους αυτού σαν κληρονομική!» *Στη Φωτό Σ.Κίκερης, Αντιδήμαρχος Δ.Α Κος Τεντόμας και Κα Καλλιρρόη Μητραλέξη!

*Το τι έγινε σε ένα Μπαρ, στο κέντρο των Αθηνών, πλάι από το Αρχαιολογικό Μουσείο, δε μπορεί με λόγια να περιγραφεί! Άκρα σιωπή και χειροκροτήματα, όχι για τα γκολ που έμπαιναν στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλου στο Κατάρ, που μία γιγαντοοθόνη την ίδια ώρα στο χώρο της παρουσίασης έδειχνε, αλλά για το λόγο που τις ψυχές Ελλήνων έπληττε!

*Κι’εκεί ένιωθα τόσο τη δικαίωση των διδαγμάτων, που προσπαθούσα να μεταδώσω στους Ικάρους σαν Δάσκαλος και Διοικητής τους, με λόγια όπως: «Η γραφίδα και η οβίδα είναι από το ίδιο μέταλλο και ένας Λόγος Δυνατός μπορεί να ισοδυναμεί με τρεις Στρατιές!»

*Δυο λόγια ακόμα για το βιβλίο! Καταρχάς για ένα οποιοδήποτε βιβλίο πρέπει να ξέρουμε δυο πράγματα, το τι και το γιατί! Το τι σ’αυτό το βιβλίο φαίνεται αναμφίβολα

στον τίτλο του και στον υπότιτλό του το ΄΄Ονειροδρόμια΄΄ κι’αν δε τα λέει όλα λέει πολλά, ο δε υπότιτλος “Ουρανοδρόμια” λέει ακόμα περισσότερα! Η αφιέρωση αποσαφηνίζει ακόμα πιο πολύ το περιεχόμενο! Το περιεχόμενο των 678 σελίδων και των 120.611 λέξεων!

*Όσο για το ενδιαφέρον, δε νομίζω ότι υπάρχει Έλληνας σήμερα, με την πραγματική έννοια του όρου, που να μην τον ενδιαφέρει η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, η πολυδιάστατη Ιεραποστολή της, ο τρόπος γαλούχησης των γητευτών αυτής, το Αιγαίο Πέλαγος, η Ανατολική Μεσόγειος, οι Κρίσεις με την Τουρκία, η Προοπτική, οι Ιεροί της Νεκροί, η άκρως αναγκαία άλυσος των ειδικοτήτων του όπλου, η Ηγεσία, η Ηθική Ιεραρχία και άλλα πολλά!

*Ειδικά για το Αιγαίο και την Τουρκία πρέπει να πούμε κάτι γιατί προσωπικά κάθε άλλο παρά ικανοποιημένος προσωπικά νιώθω από τους κατά κανόνα αναλυτές που εμφανίζονται στα ΜΜΕ!

*Το βασικό μας επιχείρημα η Ιστορία τι άλλο! Αυτός ο παλιάνθρωπος χουντοκράτης δηλώνει επανειλημμένως για την Ιστορία τους των χιλίων (1.000) ετών! Κανείς δεν τον βάζει στη θέση του να του πει ότι κι’αυτό είναι υπερβολή και ότι η Ιστορία τους είναι στην πραγματικότητα αρκούντως μικρότερη αν λάβουμε υπόψη την κάθοδο των Μογγόλων, που στην ουσία συνιστούν τη φυλή τους, άρα και την εγκαθίδρυσή τους το 1244 σε άλλων τόπους!

*Σε τόπους αυτών που όχι μόνο στη Μικρά Ασία και τη λεγόμενη Ιωνία, αλλά κυρίως Δυτικότερα από το Αιγαίο μέχρι και το Ιόνιο η ύπαρξή τους αδιαμφισβήτητα έχει καταγραφεί εδώ και έξι (6) χιλιετίες!

*Μακάρι να είχα το χρόνο να σας εξηγήσω κι’άλλα εξυπακουόμενα για την περίπτωση πράγματα, όμως οφείλουμε να προχωρήσουμε στη διάσταση, που ήδη χαράξαμε, με αναφορά στα “Oνειροδρόμια!”

*Ας πάμε για λίγο στο Φυτώριο, τη Σχολή Ικάρων δηλαδή! Το διάβα της Σχολής αυτής είναι δυσκολότερο από το διάβα προς το ανηφόρι του Γολγοθά και ο Σταυρός του Ικάρου βαρύτερος από του Χριστού μας το Σταυρό!

*Γιατί στο κάτω κάτω ο Χριστός στο Ανέβασμα του Γολγοθά του ήξερε σίγουρα πως θ’αναστηθεί, ενώ ο Ίκαρος αυτό το διαισθάνεται μεν έντονα, αν και εφόσον, όμως πάντα υπάρχει ένα αλλά, για το οποίο πιστέψτε με, σ’εκείνον αδιάφορο είναι!

*Ναι διαβάζοντας το βιβλίο θα μάθετε πολλά, που δεν ξέρετε, αλλά και ούτε τα φαντάζεστε! Αν σας πω το τελετουργικό για παράδειγμα της Νυχτερινής προετοιμασίας πριν τον ύπνο του Ικάρου και σας ρωτήσω για το χρόνο που του δίνεται, αποκλείεται έστω ένας να μιλήσει για χρόνο λιγότερο των 15 λεπτών κι’όμως ο Ίκαρος εκτελεί όλη αυτή την τελετουργία, μέχρι να εισέλθει στην κλίνη του χωρίς να χαλάσει το στρώσιμο αυτής και να ξαπλώσει σε θέση ημιανάπαυσης για να επιθεωρηθεί, σε χρόνο 1.5 λεπτού!

*To Ρεκόρ στα Pit της Formula1 είναι 1 λεπτό και 88΄΄δευτερόλεπτα, ελάτε και μετρήστε χρόνους σε περίπτωση scramble – σήμα για απογείωση Αεροσκαφών επιφυλακής- να δείτε τι θα πει τελετουργία και ταχυδακτυλουργία!

*Ελάτε να δείτε τι θα πει Ιερουργία και Ιεροτελεστία στη διαδικασία Turnaround – Επαναπροετοιμασία Μαχητικού για Α/Γ μετά από επιχειρησιακή αποστολή! Και επειδή μιλήσαμε για Φόρμουλα ένα, οι οδηγοί της σαφέστατα οικειοποιήθηκαν άλλων τον τίτλο!

*Δε γίνεσαι εύκολα γητευτής, ούτε και την ανθρώπινη φύση εύκολα μπορείς να υπερβείς! Όμως οι καλύτεροι στον κόσμο πιλότοι έτσι βγαίνουν! Μέσα από αδιάλειπτη εκπαίδευση και αξιολόγηση!

*Έχετε αλήθεια σκεφτεί ότι όσο είσαι Ιπτάμενος σε κάθε σου πτήση ή θα είσαι αξιολογούμενος ή αξιολογών; Φυσικά όχι! Απλά ας πούμε ότι είναι ντροπή να παλεύουμε χρόνια και χρόνια για την Ισοτιμία – Ιεροσυλία – της Ακαδημίας μας με τα ΑΕΙ, χωρίς να σκεφτούμε ότι τα εσώκλειστα αυτά παλικάρια εγείρονται στις 6 το πρωί, κοιμούνται στις 10:30 και γεύονται την Ελευθερία τους κατά μέσο όρο κάθε 10 – 12 μέρες! Αυτά για διάστημα 4 ετών των εξής 5!

*Και μετά στη γραμμή της αέναης μάχης, της επιφυλακής, της μη συμμετοχής στην οικογένειά σου ακόμα και σε μεγαλογιορτές ή στην Ιερή Φυλακή σου σε μετερίζια και προμαχώνες!

*Απλά ας πούμε ότι τα παιδιά αυτά είναι τα πιο ευτυχισμένα του κόσμου, γιατί στη Ζωή τους έκαναν αυτό που ήθελαν, αυτό που εκπήγαζε μέσα από τη φύση τους! Αυτό που όσες ζωές και να’χανε δεν θα τ’αλλάζανε έστω κι’αν ξέρανε πως η Μοίρα τη ζωή τους κάποια στιγμή άξαφνα θα’ρπαζε!

   Πόσα αλήθεια θα’θελα ακόμα να σας πω, δυστυχώς δε μπορώ! Απλά εύχομαι στον καθένα μακάρι η Μοίρα να επιφυλάσσει τη γεύση όσων εμείς σε ηθική και υπερήφανη διάσταση γευτήκαμε, παρά τις πίκρες, που αναπόφευκτα ήπιαμε!

   Κλείνω λέγοντάς σας ότι έφυγα από την Αεροπορία σαν μάρτυρας μιας κατάρας που ανελέητα δέρνει τη Χώρα μας, έφυγα από κάποιον Αντιπτέραρχο, που έλεγε σε κάποιον Υποπτέραρχο, που του ζητούσε ενίσχυση προσωπικού της Σχολής Ικάρων: «Τι ζητάς αφού σου έχω τον Κίκερη εκεί, που κάνει για δώδεκα;»

   Ας είναι δεν πειράζει, ουδέν … αμιγές …! Όμως ειλικρινά κι’ευθαρσώς μπορώ να πω, πως ποτέ δεν έφυγα, είμαι ακόμα εκεί γιατί άκουσα τις εκκλήσεις των μαθητών μου κι’ακόμα ποτέ δεν έπαψα με τον τρόπο μου να συμβουλεύω αυτά τα παιδιά, που ακόμα παιδιά μου τα βλέπω! Και κάτι ακόμα ευελπιστώ ότι και μετά από το φυσικό μου θάνατο θα είμαι ακόμα εκεί!

   Τα Ονειροδρόμια έχουν αξιολογηθεί, τραβάνε το δρόμο τους όπως η Μοίρα τους έταξε, για να φτάσουν εκεί στους τελευταίους αποδέκτες τους Αρχαγγέλους Συναδέλφους!

   Ήδη η Ηγεσία του όπλου μας, δια στόματος του Ανυπέρβλητου Αρχηγού μας, που τον νιώθουμε σαν σάρκα εκ των σαρκών μας, σαν ψυχή εκ των ψυχών μας και σαν Αϊτό εκ των Σταυραϊτών μας, έδωσε εντολή στην εκπληκτική μπάντα της ΠΑ να συνεργαστεί μαζί μου για την μελοποίηση κάποιων από τα γραφόμενα στα Ονειροδρόμια!

   Όσο για τα στομφώδη που είπα για τον Αρχηγό μας, επειδή σίγουρα κάποιοι δε γνωρίζουν και ίσως με παρεξηγήσουν, πώς να μην θαυμάσεις έναν άνθρωπο, που στα 17 του άκουσε να του λένε ότι ο πατέρας του Αντισμήναρχος Ιπτάμενος έπεσε εν ώρα καθήκοντος συνεπεία Αεροπορικού Ατυχήματος κι’εκείνος την επόμενη χρονιά δίνει εξετάσεις στο τμήμα Ιπταμένων της Σχολής Ικάρων όπου και διαπρέπει και δάφνες δρέπει!

   Εγώ το νυν Αρχηγό δεν είχα την τύχη να τον γνωρίσω όμως είχα την ατυχία τον Πατέρα του να γνωρίσω και να διαμένω μ’εκείνον κι’έναν ακόμα στο ίδιο δωμάτιο στην 110 ΠΜ στη Λάρισα, για ένα ικανό διάστημα μεγάλης Νατοϊκής Άσκησης! Είπα ατυχία γιατί και οι δυο αυτοί υπέροχοι Άνθρωποι χάθηκαν σε Αεροπορικά ατυχήματα με διαφορά μικρότερη του Έτους! Είναι κι’αυτά βλέπετε στη Μοίρα των Ιπταμένων!

*Ξέρετε χθες 17/12/1903 ήταν η επέτειος της πρώτης πτήσης του Ανθρώπου! Πόσα

διδάγματα αλήθεια τη μέρα αυτή; Δυο ποδηλάτες οι πρώτοι Ιχνηλάτες! Αυτοί η Αρχή – το ήμισυ του παντός – όμως η αναγνώριση μικρή, αν όχι μηδαμινή, γιατί μάθαμε να ζούμε σαν "παραμύθι" τη ζωή! Ντροπή!

*Ευθέως ερωτώ η μέρα αυτή δεν θα’πρεπε να ορισθεί σαν η Παγκόσμια Ημέρα των Επιγείων Ουρανίων και των Θνητών Επουρανίων; Πόση αφέλεια Θεέ μου, πόση Αχαριστία; Λίγο Φιλότιμο Θνητοί, λίγη ευαισθησία "Ταγοί", λίγη ανησυχία συνάνθρωποι, λίγη φιλοτιμία «Εξουσία», όχι πια άλλη οπισθοδρόμηση και πολεμοχαρία, έλεος, λίγη Φιλοσοφία!

*Εκατόν δέκα εννέα (119) χρόνια μόλις από την αρχή κι’όμως τόσο κοντά οι απόμακροι Ουρανοί, αντί για 5 και εφτά μέτρα, χιλιάδες χιλιόμετρα απ’τη Γη μακριά μ’αλλων διαστάσεων ταχύτητες, που ο νους δε χωρά! Εκεί στο απόλυτο κενό, του άλλοτε πουθενά, εκεί στο Παραδεισιακό υπαρκτό, που οδηγεί στο Θεό!

*Η μέρα αυτή και μόνο απ’την προοπτική δεν θα’πρεπε να γιορτάζετε σαν η Παγκόσμια Ημέρα των Ουρανίων Οδοιπόρων, αυτών που γαλουχούμενοι εκεί, που οι ψυχές σε άλλες διαστάσεις χαλυβδώνονται, δεν θα’πρεπε λέω εγώ ο απέριττος της σκέψης παιδευτής, να γιορτάζετε, σαν η Παγκόσμια Ημέρα των Αεροπόρων και κατ’ επέκταση των Σταυραϊτών και Αστροναυτών; Αυτών που αγόγγυστα κουβαλούν μέσα από αμείωτες θυσίες, της Γης και των Γήινων τη Μοίρα, σ’αυτής κι'αυτών την Πεμπτουσία;

*Θα ήθελα να κλείσω με κάτι σημαντικό που σ’εμένα συμβαίνει, γιατί αρκετοί για να μη πω πολλοί θεωρούν ότι η εποχή μας οπισθοδρομεί η στάσιμη μένει! Κυρίες και κύριοι τα πάντα ρει, τίποτα στάσιμο, την πρόοδο και την εξέλιξη στο κάτω κάτω λίγοι τη γνωρίζουν και πολλοί λιγότεροι την καθορίζουν!

*Ξέρετε οι πολλοί αγνοούν ακόμα ότι τα σύμβολα μιλούν, οι Ανδριάντες μιλούν και ότι τ’αγάλματα είναι ευφάνταστα ομιλούντα φαντάσματα!

Φέτος στο τέλος της Γιορτής Αεροπορίας πήγα μόνος μου στο μνημείο πεσόντων της Σχολής όπου δεσπόζει το Σύμβολο του Ικάρου, ελάχιστα πριν τη συντριβή του και την Ανάστασή του!

*Είχα μία στιχομυθία μυστικιστική μαζί του, εκεί όπου πίσω του έστεκαν τρεις άσπρες

ευμεγέθεις πλάκες, που μου φάνηκαν ορφανές γιατί ήταν κενές!

*Μα εκεί θα μπορούσαν να περάσουν τα πιο διδακτικά για Μαχητές διδάγματα! Ήδη τα έχω έτοιμα, όπως και την εισήγησή μου προς την Ηγεσία και ξέρετε δεν θα είναι σαν εκείνα που πλαισιώνουν τον άγνωστο Στρατιώτη στο Σύνταγμα, που είναι μεν καλαίσθητα, αλλά ουδείς, πριν ελάχιστων τα καταλαβαίνει!

*Τα πάντα ρει Αγαπητοί μου, τίποτα δε σταματά, ίσως η εποχή μας να δείχνει στάσιμη ή και οπισθοδρομική, όμως ακράδαντα φρονώ πως πάντα υπάρχουν κάποιοι, που λόγω ιδιοσυστασίας, βοηθούν ώστε της εξέλιξης η ροή στη ζωή πολυπλεύρως εν τέλει να μη διακοπεί!

*Όχι δε γίνεται δε μπορούμε να μείνουμε μόνιμα, έστω εμείς στην ΠΑ, στο «Αιέν Αριστεύειν» και στο «Αμες δε γεσσόμεθα πολλώ κάρρονες»

*Στο κάτω κάτω ας το συμπληρώσουμε όπως ακριβώς λάμβανε χώρα στους υπέρ Πάτρης Χορικούς Λόγους και Αντιλόγους του Πλούταρχου στην Αρχαία Σπάρτη οπου:

   *Ο χορός των γερόντων πρώτος την παράσταση άνοιγε στην Σπάρτη με το : "Άμμες ποκ΄ ήμες άλκιμοι νεανίαι" - "Εμείς ήμασταν κάποτε οι Γενναίοι Νέοι" –

*Στον παραπάνω λόγο τότε ο χορός των ανδρών απαντούσε, επιδεικτικά: "Άμμες δε γ΄ ειμέν, αι δε λης πείραν λάβε" – “Εμείς είμαστε τώρα, όποιος αμφιβάλλει ας δοκιμάσει” -

*Στη συνέχεια το λόγο λάμβανε ο χορός των παίδων, που δήλωναν ως όρκο υπόσχεσης: "Άμμες δε γ΄εσσόμεθα πολλώ κάρρονες" – “Εμείς όμως θα γίνουμε καλύτεροι!”

*Και για να συνοψίσουμε, εγώ από τη στιχομυθία που είχα με τον Ίκαρο κατέγραψα κάποιους απ’τους διαμειφθέντες μας λόγους, τους οποίους θα προωθήσω προς την Ηγεσία του όπλου μας για τη διακόσμηση των κενών πλακών που υφίστανται στο Μνημείο του Ικάρου, προς συμπλήρωση ενός μεγάλου, κατά την ταπεινή μου άποψη, κενού, ευελπιστώντας πως θα εισακουσθώ!

*Σας ευχαριστώ θα με διαδεχθεί ο Υποπτέραρχος Ιπτάμενος Ε.Α και Μαθητής μου Θεόδωρος Δασκάλου! Σας Ευχαριστώ!

*Με ακολούθησε ο Αγαπημένος μου μαθητής, που είπε λόγια σπουδαία για μένα και το παιδί μου – το Βιβλίο - ! Πέραν των άλλων είπε και το εξής: «Θ’άξιζε νομίζω να αναφερθεί ότι έγραψε, ο άλλοτε τεταρτοετής Ίκαρος Άγγελος Καλλιγαρίδης της 64^ης Σειράς Ικάρων, εν ενεργεία Σμήναρχος Ιπτάμενος σήμερα με καθήκοντα Διευθυντή Επιτελικού Γραφείου του Αντιπτεράρχου (Ι) Θεμιστοκλή Μπουρολιά Αρχηγού της Πολεμικής μας Αεροπορίας, για την Αποστρατεία του τότε Διοικητή του και διδασκάλου του Σπύρου Κίκερη!

*Κατά τη Διδασκαλία του χρησιμοποιούσε τη γλώσσα όπως ήθελε, δημιουργώντας εκφράσεις και διεγείροντας συναισθήματα, που θ’άγγιζαν κάθε Άνθρωπο! Η ΠΑ έχει μεγάλη ανάγκη από τέτοιους Ανθρώπους! Πίστεψα 100% στην Τιμιότητά του και την Ειλικρίνειά του. Κύριε Κίκερη αυτό που θέλω να σας παρακαλέσω είναι να πιστέψετε στην Πίστη των γραφομένων μου. Σας εκτιμώ βαθύτατα, Πιστεύω σ’αυτά που κάνατε και θα Πιστεύω σ’αυτά που θα κάνετε. Μη μας ξεχνάτε σας έχουμε τόσο Ανάγκη!»

*Τον υποπτέραρχο Δασκάλου, ακολούθησε στην ίδια συχνότητα και η Σωτηρία Πουμπλίδου ξεσπώντας προς το τέλος σε λυγμούς! Το Ίδιο και ο Συνάδελφος του Τεχνικού Κλάδου Αξιολογότατος Μάρκος Κωνσταντίνου και ο Μαθητής μου ιδιαίτερος Καλλιτέχνης Μιχάλης Ρακιντζής! Τους οποίους και υπέρ ευχαριστώ! 

*Ομοίως δε τον Αντιπτέραρχο Ιπτάμενο Ε.Α Αξιότιμο Κύριο Γρηγόρη Πρεζεράκο.

Πρόεδρο του Συλλόγου Αποφοίτων της Σχολής Ικάρων, Καθώς τον Αντιδήμαρχο Δήμου Αθηναίων Περιβάλλοντος και Πρασίνου Αξιότιμο Κύριο Χρήστο Τεντόμα για την παρουσία τους και τους Χαιρετισμούς τους!

*Το Επιμύθιο: Ο κόσμος διψά για ένα μεστό και ειλικρινή λόγο, όταν δε τον Βρίσκει τότε παραμερίζει οτιδήποτε άλλο, έστω κι’αν αυτό είναι ο Τελικός του Παγκοσμίου Κυπέλου Ποδοσφαίρου και μάλιστα στην κρίσιμη ώρα της παράτασης και των πέναλτι!

                                                                                 

ΤΟΥ ΛΑΤΡΕΜΕΝΟΥ ΜΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΖΑΝΝΕΣ Η ΑΞΑΦΝΗ ΦΥΓΗ!

 

*Κι’όμως η σχετικά άξαφνη «Φυγή» του Λατρεμένου μας Δημήτρη Τζάννες θα μπορούσε ν'αποφευχθεί και η ύπαρξη ενός χαρισματικού Ανθρώπου και Συναδέλφου κοντά μας να παραταθεί!

   Όμως εγώ δε μπορώ να πιστέψω, όπως και να’χει, πως τόση Δόξα, τόση υπερηφάνεια, τόση Τιμή, Βρίσκονται ήδη κάτω απ’το χώμα και μέσα στη Γη, γιατί Υπάρχουν
κι’ουρανοί, που τόσο εκείνοι τον γεύτηκαν σ’όλη του σχεδόν τη Ζωή!

*Σάββατο Πρωί, η Συγνώμη χωρεί σ’αυτή τη γραφή, μα υπερισχύει η πρόθεσή μου η Προληπτική!

*Να κλείσουμε ένα κεφάλαιο που μας απασχόλησε πολύ, αν και δύσκολο είναι να κλειστεί γιατί πρόκειται για έναν Άνθρωπο που δεν πρόκειται κατά την ταπεινή μου άποψη να ξεχαστεί, τουλάχιστον απ’οσους τον γνώρισαν στη Ζωή!

*Δεν υποτιμώ κανένα χώρο Υγειονομικό, όμως φρονώ ότι ο χώρος επιλογής μας πάντα παίζει πέραν των άλλων ρόλο ψυχολογικό!

*Εκείνος επέλεξε από άγνοια των δικαιωμάτων του – ιδιαίτερο γνώρισμά του – το Γεννηματάς, αντί του Νοσοκομείου μας ήτοι του 251 ΓΝΑ, όπου εισήλθε από κάποιες ενοχλήσεις του προστάτη!

*Σ’επαφή που είχαμε από τις πρώτες ημέρες εισόδου του στο Νοσοκομείο, τον ρώτησα γιατί δεν πήγε στο 251 ΓΝΑ και φυσικά τον «επέπληξα» όταν μου είπε ότι δεν εφημέρευε!

*Βρε Δημήτρη του είπα, δε ξέρεις ότι το Νοσοκομείο μας, για μας εφημερεύει 24 ώρες το 24ωρο και 365 μέρες το χρόνο; Όχι ρε Σπύρο μου είπε, δεν το ήξερα!

*Πιστεύω ότι αυτό ήταν ένα Μοιραίο Λάθος γιατί εκτιμώ καλύτερος χώρος δεν υπάρχει απ’αυτόν, χώρος θαλπωρής για μας ή και φυγής, αν θέλετε, έστω για την άλλη περίοδο της μετά θάνατον πνευματικής μας ζωής!

*Στο Νοσοκομείο Γεννηματά, ο ευάλωτος όντας Δημήτρης από το σακχαρώδη διαβήτη που βίωνε, υπέστη τη Δοκιμασία του Covid-19 καθώς και έμφραγμα! Όμως εκεί του συνέβη ένα περιστατικό που καταρράκωσε φρονώ την ψυχολογία του, επιταχύνοντας τις εξελίξεις ανάληψής του!

*Από τον καθετήρα προκλήθηκε θρόμβωση στο δεξί του χέρι, που δεν έγινε έγκαιρα αντιληπτή, μ’αποτέλεσμα να προκληθεί σήψη σ’αυτό!

*Η Μετακίνησή του στο ΝΙΜΙΤΣ δεν άλλαξε την επιδεινούμενη κατάσταση και ο Δημήτρης αυτός ο Περήφανος Κύκνος και μη έκδηλος λόγω σεμνότητας Νάρκισσος, ενημερώθηκε ότι το δεξί του χέρι μετά την εγχείρηση καρδιάς, έπρεπε ν’αποκοπεί!

*Μ’αυτές τις αντίξοα ψυχολογικές συνθήκες και με Νεφρική και Ηπατική Ανεπάρκεια, οδηγήθηκε στο Ερρίκος Ντυνάν για επέμβαση στην καρδιά από τον μακράν κατά την προσωπική μου γνώμη καλύτερο στη Χώρα μας καρδιοχειρούργο, τον Σωτήρη Πράπα, που έτυχε να γνωρίζω και προσωπικά!

*Την προηγούμενη της εγχείρησης 27/11/2022 Κυριακή είχα μαζί του την τελευταία επαφή, με την οποία μου γνωστοποίησε τα περί εγχειρήσεώς του την επομένη 28/11/2022!

*Στις 30/11/2022 ο Σταυραϊτός πέταξε για την τελευταία του Πτήση, αφήνοντας πίσω το άψυχο πλέον σώμα του, να θυμίζει στην εξόδιο ακολουθία και την ταφή, που έλαβε χώρα στις 2/12/2022/11:00 σε όλους εμάς που παραβρεθήκαμε και όχι μόνο, ότι την Τιμή, την Υπερηφάνεια και προπαντός τη Δόξα αυτού του Σταυραετού, δεν είναι δυνατόν να σκεπάσει το Χώμα και η Γη να το ανεχθεί! 

*Γιατί υπάρχουν κι’ουρανοί κι’ότι η σκέψη μας μπορεί να φέρει γι’αϊτούς σαν αυτούς, από φανταστικές εικόνες που σίγουρα υπάρχουν στους Παραδείσιους και Αρχαγγελικούς Ουρανούς! Ωστόσο επί του παρόντος ας σταθούμε, στα όποια λάθη θα μπορούσαν ν’αποφευχθούν, ώστε οι Χρόνοι του Χαρισματικού Δημήτρη κοντά μας να παραταθούν!

*Αιωνία σου η Μνήμη και δε μπορώ να πιστεψω ότι έτσι τελειώνει η Ζωή Δημήτρη, γιατί απομένει ένα χαοτικό κενό διανόησης ακόμα να διερευνηθεί και το πιο σημαντικό

κάτι από το αχανές του Ουρανίου Απείρου και Παραδείσου να απαντηθεί!