ΤΗΣ ΘΕΑΣΗΣ Η ΜΑΧΗ!

ΤΗΣ ΘΕΑΣΗΣ Η ΜΑΧΗ !

«Της Θέασης η Μάχη»

ενάντια σ’ένα τηλεθέασης Τσουνάμι!»

 

*Ποτέ δεν το περίμενα ότι θα κέρδιζα

στης Θέασης τη «Μάχη»

Ιστάμενος ενάντια σ’ένα τηλεθέασης «Τσουνάμι!»

Κι’όμως

*Εν Οίδα ότι Εν Είδα!

*Ποιος θα το πίστευε ότι η Πανδαισία ιδέσθαι της Παράτασης και των Χτυπημάτων

Πέναλτι για την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλου, θα παραχωρούσε τη θέση της, σε μια παρουσίαση ενός Βιβλίου με θέμα την Πολεμική μας Αεροπορία;

*Ναι, όλα εξελίχθηκαν σ’ένα Μπαρ – RockWood – πλάι από το Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών, όπου ένα Φεστιβάλ Βιβλίου με 38 Συγγραφείς στις 18/12/2022, από τις τρεις το μεσημέρι μέχρι τις έντεκα το βράδυ και με γιγάντια οθόνη για τη μετάδοση του Αγώνα!

*Ο εκδότης των Συμπαντικών Διαδρομών Κος Γεώργιος Σωτήρχος κάτι ήξερε, που εμένα μου έδωσε μακράν το μεγαλύτερο χρόνο παρουσίασης – 60 λεπτών – και μάλιστα από τις 18:40 μέχρι τις 19:40! *Κάτι εκείνος ήξερε από τις παρουσιάσεις μου τόσο στο Αμφιθέατρο του 251 ΓΝΑ, όσο στην Πρέβεζα, στη Λάρισα – Παράρτημα ΕΑΑΑ - καθώς τη Λεμεσό, τη Λάρνακα και τη Λευκ

*Ανέβηκα στο Βήμα πλαισιωμένος βαθμηδόν από τους Ανθρώπους που θα με βοηθούσαν! Άρχισα να μιλώ μέσα σε οχλοβοή και ποικιλία περισπαστικών αιτίων όπως

ήταν φυσικό, και ω του θαύματος το είδα κι’αυτό! *Στη φωτό Μ.Ρακιντζής, Σ.Κίκερης, Πτέραρχος (Ι) Θ. Δασκάλου.

*Σε πέντε λεπτά, σ’ένα κατάμεστο Μπαρ, την ώρα της παράτασης ώ του θαύματος άχνα στο μπαρ! Αφορμή Εγώ και Αιτία η Πολεμική μας Αεροπορία, να κλέβουμε την παράσταση πανηγυρικά από την ποδοσφαιρική πανδαισία και ο κόσμος ανά δεκάλεπτο σε χειροκροτήματα να ξεσπά!

*Ας δούμε τι είπα από στήθους φυσικά, γι’αυτό και αν κάτι παραπάνω προσθέσω εδώ ή αφαιρέσω, ας μην παρεξηγηθώ!

* «Καλησπέρα σας, γι’αυτή την παρουσίαση προσωπικά είχα άλλες προθέσεις, όμως κάποια σημαντικά στοιχεία μου άλλαξαν αίφνης προθέσεις και διαθέσεις!

*Είναι αλήθεια ότι κάποια γεγονότα πράγματι σ’εκτρέπουν από αυτά που είχες αρχικά κατά νου και το παράξενο σε βάζουν σε σωστότερη σειρά συλλογισμού!

*Δεν είμαι έμπορος, το έχω ξαναπεί, ιδεολόγος σε όλα και σε όλους, έγραψα ένα βιβλίο ετούτο δω, ένα βιβλίο που έλειπε τόσο από την Πολεμική μας Αεροπορία, όσο και από την Αεροπορική ιδέα γενικότερα!

*Έγραψα ένα βιβλίο με Τίτλο «Ονειροδρόμια» και υπότιτλο «Ουρανοδρόμια» με ουσιαστική Αφιέρωση όπως στο εξώφυλλό του γράφει στους Γήινους Ουράνιους και όσους στους Παράδεισους!

*Φαίνεται όμως πως αν κρίνω από την πορεία του αυτό το βιβλίο διαλέγει μόνο του το δρόμο του, ίσως και η Μοίρα να το καθοδηγεί για να φτάσει εκεί στους απόμακρους αποδέκτες του, εκεί στων Ουρανίων την Επαγγελίας Γη!

*Δεν θα σας κουράσω, λίγα θα πω και θ’αφήσω άλλους να μιλήσουν για το Βιβλίο και για μένα, άλλωστε αυτό είναι το ενδεικνυόμενο και σε παρόμοιες περιπτώσεις το απολύτως ενδεδειγμένο!

*Ας δώσουμε όμως σ’αυτόν τον κάπως περίεργο πρόλογο μια λογική σειρά. Στις 17/6/2022 ημέρα Σάββατο είχα προγραμματίσει την πρώτη παρουσίαση αυτού ακριβώς του Βιβλίου στο Αμφιθέατρο του 251 Γενικού Νοσοκομείου Αεροπορίας!

*Την παραμονή 16/6/2022 ημέρα Παρασκευή μετέβηκα εκεί κατόπιν αίτησης του Διοικητού του Νοσοκομείου! Εκεί λοιπόν την Ημέρα εκείνη στους διαδρόμους του Νοσοκομείου, έλαβε χώρα ένα πρωτόγνωρο γεγονός σε μένα και την πείρα μου!

*Είδα αίφνης μία ώριμη, άγνωστη κυρία συνοδευόμενη από μία εικοσάχρονη ωραιότατη Δεσποινίδα να ορμά επάνω μου, χωρίς να προλάβω να αντιδράσω και με δάκρυα στα μάτια και αναφιλητά τα χέρια να μου φιλά και να μου λέει σπαρακτικά: «Κύριε Κίκερη αφήστε με σας παρακαλώ να φιλήσω τα χέρια αυτά, τα χέρια που τίμησαν τον Πατέρα μου, όσο κανείς άλλος! Κύριε Κίκερη μου είπε με σπαρακτικούς πάντα λυγμούς είμαι η Σωτηρία Μπουρλίδου κόρη του Ιπτάμενου Επισμηναγού Παναγιώτη Μπουρλίδη, που στις 11 Μαρτίου του 1968, στην Ηλικία των 32 του χρόνων ανελήφθη στο διάδρομο της Αγχιάλου μετά από φωτιά και ανεπιτυχή εγκατάλειψη σε Α/Φ F-5! Εγώ είμαι η κόρη του και ήμουν τότε τεσσάρων ετών Κύριε Κίκερη, είμαι η κόρη του κι’αυτή η Εγγονή του Κε Κίκερη, αυτή η εγγονή του Κε Κίκερη και η Κόρη μου ….!»

*Είναι κάτι στιγμές, στιγμές οριακές, που περνούν κατ’ ευθείαν στο άλμπουμ των αναμνήσεων της Ζωής σου, καταλαμβάνοντας χώρο κατ’ευθείαν στον ψυχισμό σου!

*Η Κυρία αυτή, για την οποία σε λίγο θα μάθετε πιο πολλά είναι κοντά μας, γιατί από τότε έχουμε μια στενή σχετικά επαφή, με σύνδεσμο προφανώς αυτό το βιβλίο και το περιεχόμενό του!

*Προσωπικά δεν υπήρξα καριερίστας, ούτε και σ’αυτές τις παρουσιάσεις έψαξα κράχτες και αβανταδόρους, μιλάω άφοβα γιατί στο ευρύ κοινό της Πολεμικής μας Αεροπορίας τουλάχιστον και όχι μόνο εκτιμώ ότι είμαι πλέον απόλυτα γνωστός.

*Η Κυρία μπουρλίδoυ πριν δύο ή τρεις μέρες από σήμερα κυριολεκτικά με συγκλόνισε όταν μου είπε: «ότι η Κόρη του Ήρωα Μαρίνου Μητραλέξη η Καλλιρρόη Μητραλέξη επιθυμεί έντονα να παραστεί στην Παρουσίαση!

*Τα λόγια μου έχασα στην ανάπλαση των εικόνων της εποποιίας του  Υπέρ ήρωα

Μαρίνου Μητραλέξη, με την απαράμιλλη πράξη Ηρωισμού που στην Ιστορία έμεινε με ανεξίτηλα και Χρυσά γράμματα, για της Ελευθερίας και της Πατρίδας τη Χάρη!

*Εκείνος γεννήθηκε το 1916 στα Μήλα Μεσσηνίας και το 1935 εισήλθε στη Σχολή Ικάρων, απ’όπου εξήλθε το 1938!

*Στις 2/11/1940 ήτοι πέντε ημέρες μετά το Ιστορικό ΌΧΙ γράφτηκε από αυτόν ένας από τους μεγαλύτερους Άθλους της Ιστορίας μας, όταν 6 δικά μας Α/Φ τύπου PZL διατάχθηκαν να απογειωθούν προς αναχαίτιση 15 τρικινητήριων Ιταλικών Βομβαρδιστικών συνοδευόμενων από 7 καταδιωκτικά, που αποστολή είχαν τον βομβαρδισμό της Θεσσαλονίκης, χωρίς στη Θεσσαλονίκη να φτάσει ούτε ένα!

*Η Αερομαχία που κατεγράφη στην Ιστορία σαν εποποιία έγινε έξω από τη Θεσσαλονίκη στην περιοχή του Λαγκαδά! Εκεί ο 24χρονος Υποσμηναγός Μαρίνος

Μητραλέξης αφού του τελείωσαν τα πυρομαχικά εμβόλισε στο πίσω μέρος ένα των βομβαρδιστικών, το οποίο και κατέρριψε με τα 4 από τα 5 μέλη του πληρώματος να διασώζονται με τη χρήση αλεξιπτώτων!

*Η Αποστολή του Ήρωα όμως δεν τελειώνει εκεί, γιατί εκείνος παρά την  κατεστραμμένη του Έλικα εκτελεί αναγκαστική και συλλαμβάνει τους Ιταλούς, αφού στρατιωτικά τους χαιρέτησε και τους συστήθηκε για να τους οδηγήσει λίγο αργότερα με αυτοκίνητο της Χωροφυλακής στη Στρατιωτική Διοίκηση Θεσσαλονίκης!

*Για την πράξη του αυτή τιμήθηκε με το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας, που συνιστά τη Μεγίστη ηθική αμοιβή σε καιρό πολέμου και είναι ο μόνος Έλληνας, που στη διάρκεια του ΒΠΠ τιμήθηκε με τη διάκριση αυτή!

*Αυτό το λέμε γιατί οι διακρίσεις του ήταν πολλές τόσο στην Ελλάδα, όσο και στη μέση Ανατολή!

*Και όμως η Αχάριστη αρκετές φορές Μοίρα δεν σεβάστηκε την Ιστορία, στις 19 Σεπτεμβρίου του 1948 κατέπεσε στο Αιγαίο πέλαγος, περιοχή Τήνου, από βλάβη του Α/Φ με αποτέλεσμα το άδοξο τέλος του σε ηλικία 32 ετών, παραμένοντας έκτοτε στο Αιγαίο μας σαν Άσβεστος  αενάως Φάρος των Γενναίων Οδηγός και εμπνευστής Πλοηγός!

*Ο γιος του Μαρίνος Μητραλέξης του Μαρίνου, ήταν τότε δύο ετών και η Καλλιρρόη Μητραλέξη μόλις 19 ημερών!

*Τα βάφτισαν και τα δυο για να γίνουν τα 40 του Ήρωα πατέρα τους! Η τραγική Ιστορία δε σταματά εδώ καθόσον, ο Μαρίνος Μητραλέξης του Μαρίνου γίνεται ένας εξαίρετος οδοντίατρος, όμως όμως στα 32 του είχε ένα τρομακτικό τροχαίο ατύχημα που τον κατέστησε παραπληγικό και απολύτως ανάπηρο! Η ΠΑ του παρέσχε την αρωγή της και τη στοργή της επί δεκαετία σε ειδικό δωμάτιο του Νοσοκομείου, όπου και εξέπνευσε!

*Η Κυρία Καλλιρρόη Μητραλέξη Κυρίες και Κύριοι, είναι αυτή τη στιγμή κοντά μας! «Σήκω κυρά μου Καλλιρρόη με τα τρία παιδιά, Σήκω κυρά μου Καλλιρρόη, που η Ροή

της Μοίρας για σένα δεν ήταν τόσο καλή, όμως για να μην την αδικούμε ήταν ναι υπέρ αρκούντως Δοξαστική! Γιατί κακά τα ψέματα όταν η Δόξα ενός Πατέρα είναι τόσο τρανή, δε μπορεί παρά να διοχετευθεί και στους απογόνους και τους επιγόνους αυτού σαν κληρονομική!» *Στη Φωτό Σ.Κίκερης, Αντιδήμαρχος Δ.Α Κος Τεντόμας και Κα Καλλιρρόη Μητραλέξη!

*Το τι έγινε σε ένα Μπαρ, στο κέντρο των Αθηνών, πλάι από το Αρχαιολογικό Μουσείο, δε μπορεί με λόγια να περιγραφεί! Άκρα σιωπή και χειροκροτήματα, όχι για τα γκολ που έμπαιναν στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλου στο Κατάρ, που μία γιγαντοοθόνη την ίδια ώρα στο χώρο της παρουσίασης έδειχνε, αλλά για το λόγο που τις ψυχές Ελλήνων έπληττε!

*Κι’εκεί ένιωθα τόσο τη δικαίωση των διδαγμάτων, που προσπαθούσα να μεταδώσω στους Ικάρους σαν Δάσκαλος και Διοικητής τους, με λόγια όπως: «Η γραφίδα και η οβίδα είναι από το ίδιο μέταλλο και ένας Λόγος Δυνατός μπορεί να ισοδυναμεί με τρεις Στρατιές!»

*Δυο λόγια ακόμα για το βιβλίο! Καταρχάς για ένα οποιοδήποτε βιβλίο πρέπει να ξέρουμε δυο πράγματα, το τι και το γιατί! Το τι σ’αυτό το βιβλίο φαίνεται αναμφίβολα

στον τίτλο του και στον υπότιτλό του το ΄΄Ονειροδρόμια΄΄ κι’αν δε τα λέει όλα λέει πολλά, ο δε υπότιτλος “Ουρανοδρόμια” λέει ακόμα περισσότερα! Η αφιέρωση αποσαφηνίζει ακόμα πιο πολύ το περιεχόμενο! Το περιεχόμενο των 678 σελίδων και των 120.611 λέξεων!

*Όσο για το ενδιαφέρον, δε νομίζω ότι υπάρχει Έλληνας σήμερα, με την πραγματική έννοια του όρου, που να μην τον ενδιαφέρει η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, η πολυδιάστατη Ιεραποστολή της, ο τρόπος γαλούχησης των γητευτών αυτής, το Αιγαίο Πέλαγος, η Ανατολική Μεσόγειος, οι Κρίσεις με την Τουρκία, η Προοπτική, οι Ιεροί της Νεκροί, η άκρως αναγκαία άλυσος των ειδικοτήτων του όπλου, η Ηγεσία, η Ηθική Ιεραρχία και άλλα πολλά!

*Ειδικά για το Αιγαίο και την Τουρκία πρέπει να πούμε κάτι γιατί προσωπικά κάθε άλλο παρά ικανοποιημένος προσωπικά νιώθω από τους κατά κανόνα αναλυτές που εμφανίζονται στα ΜΜΕ!

*Το βασικό μας επιχείρημα η Ιστορία τι άλλο! Αυτός ο παλιάνθρωπος χουντοκράτης δηλώνει επανειλημμένως για την Ιστορία τους των χιλίων (1.000) ετών! Κανείς δεν τον βάζει στη θέση του να του πει ότι κι’αυτό είναι υπερβολή και ότι η Ιστορία τους είναι στην πραγματικότητα αρκούντως μικρότερη αν λάβουμε υπόψη την κάθοδο των Μογγόλων, που στην ουσία συνιστούν τη φυλή τους, άρα και την εγκαθίδρυσή τους το 1244 σε άλλων τόπους!

*Σε τόπους αυτών που όχι μόνο στη Μικρά Ασία και τη λεγόμενη Ιωνία, αλλά κυρίως Δυτικότερα από το Αιγαίο μέχρι και το Ιόνιο η ύπαρξή τους αδιαμφισβήτητα έχει καταγραφεί εδώ και έξι (6) χιλιετίες!

*Μακάρι να είχα το χρόνο να σας εξηγήσω κι’άλλα εξυπακουόμενα για την περίπτωση πράγματα, όμως οφείλουμε να προχωρήσουμε στη διάσταση, που ήδη χαράξαμε, με αναφορά στα “Oνειροδρόμια!”

*Ας πάμε για λίγο στο Φυτώριο, τη Σχολή Ικάρων δηλαδή! Το διάβα της Σχολής αυτής είναι δυσκολότερο από το διάβα προς το ανηφόρι του Γολγοθά και ο Σταυρός του Ικάρου βαρύτερος από του Χριστού μας το Σταυρό!

*Γιατί στο κάτω κάτω ο Χριστός στο Ανέβασμα του Γολγοθά του ήξερε σίγουρα πως θ’αναστηθεί, ενώ ο Ίκαρος αυτό το διαισθάνεται μεν έντονα, αν και εφόσον, όμως πάντα υπάρχει ένα αλλά, για το οποίο πιστέψτε με, σ’εκείνον αδιάφορο είναι!

*Ναι διαβάζοντας το βιβλίο θα μάθετε πολλά, που δεν ξέρετε, αλλά και ούτε τα φαντάζεστε! Αν σας πω το τελετουργικό για παράδειγμα της Νυχτερινής προετοιμασίας πριν τον ύπνο του Ικάρου και σας ρωτήσω για το χρόνο που του δίνεται, αποκλείεται έστω ένας να μιλήσει για χρόνο λιγότερο των 15 λεπτών κι’όμως ο Ίκαρος εκτελεί όλη αυτή την τελετουργία, μέχρι να εισέλθει στην κλίνη του χωρίς να χαλάσει το στρώσιμο αυτής και να ξαπλώσει σε θέση ημιανάπαυσης για να επιθεωρηθεί, σε χρόνο 1.5 λεπτού!

*To Ρεκόρ στα Pit της Formula1 είναι 1 λεπτό και 88΄΄δευτερόλεπτα, ελάτε και μετρήστε χρόνους σε περίπτωση scramble – σήμα για απογείωση Αεροσκαφών επιφυλακής- να δείτε τι θα πει τελετουργία και ταχυδακτυλουργία!

*Ελάτε να δείτε τι θα πει Ιερουργία και Ιεροτελεστία στη διαδικασία Turnaround – Επαναπροετοιμασία Μαχητικού για Α/Γ μετά από επιχειρησιακή αποστολή! Και επειδή μιλήσαμε για Φόρμουλα ένα, οι οδηγοί της σαφέστατα οικειοποιήθηκαν άλλων τον τίτλο!

*Δε γίνεσαι εύκολα γητευτής, ούτε και την ανθρώπινη φύση εύκολα μπορείς να υπερβείς! Όμως οι καλύτεροι στον κόσμο πιλότοι έτσι βγαίνουν! Μέσα από αδιάλειπτη εκπαίδευση και αξιολόγηση!

*Έχετε αλήθεια σκεφτεί ότι όσο είσαι Ιπτάμενος σε κάθε σου πτήση ή θα είσαι αξιολογούμενος ή αξιολογών; Φυσικά όχι! Απλά ας πούμε ότι είναι ντροπή να παλεύουμε χρόνια και χρόνια για την Ισοτιμία – Ιεροσυλία – της Ακαδημίας μας με τα ΑΕΙ, χωρίς να σκεφτούμε ότι τα εσώκλειστα αυτά παλικάρια εγείρονται στις 6 το πρωί, κοιμούνται στις 10:30 και γεύονται την Ελευθερία τους κατά μέσο όρο κάθε 10 – 12 μέρες! Αυτά για διάστημα 4 ετών των εξής 5!

*Και μετά στη γραμμή της αέναης μάχης, της επιφυλακής, της μη συμμετοχής στην οικογένειά σου ακόμα και σε μεγαλογιορτές ή στην Ιερή Φυλακή σου σε μετερίζια και προμαχώνες!

*Απλά ας πούμε ότι τα παιδιά αυτά είναι τα πιο ευτυχισμένα του κόσμου, γιατί στη Ζωή τους έκαναν αυτό που ήθελαν, αυτό που εκπήγαζε μέσα από τη φύση τους! Αυτό που όσες ζωές και να’χανε δεν θα τ’αλλάζανε έστω κι’αν ξέρανε πως η Μοίρα τη ζωή τους κάποια στιγμή άξαφνα θα’ρπαζε!

   Πόσα αλήθεια θα’θελα ακόμα να σας πω, δυστυχώς δε μπορώ! Απλά εύχομαι στον καθένα μακάρι η Μοίρα να επιφυλάσσει τη γεύση όσων εμείς σε ηθική και υπερήφανη διάσταση γευτήκαμε, παρά τις πίκρες, που αναπόφευκτα ήπιαμε!

   Κλείνω λέγοντάς σας ότι έφυγα από την Αεροπορία σαν μάρτυρας μιας κατάρας που ανελέητα δέρνει τη Χώρα μας, έφυγα από κάποιον Αντιπτέραρχο, που έλεγε σε κάποιον Υποπτέραρχο, που του ζητούσε ενίσχυση προσωπικού της Σχολής Ικάρων: «Τι ζητάς αφού σου έχω τον Κίκερη εκεί, που κάνει για δώδεκα;»

   Ας είναι δεν πειράζει, ουδέν … αμιγές …! Όμως ειλικρινά κι’ευθαρσώς μπορώ να πω, πως ποτέ δεν έφυγα, είμαι ακόμα εκεί γιατί άκουσα τις εκκλήσεις των μαθητών μου κι’ακόμα ποτέ δεν έπαψα με τον τρόπο μου να συμβουλεύω αυτά τα παιδιά, που ακόμα παιδιά μου τα βλέπω! Και κάτι ακόμα ευελπιστώ ότι και μετά από το φυσικό μου θάνατο θα είμαι ακόμα εκεί!

   Τα Ονειροδρόμια έχουν αξιολογηθεί, τραβάνε το δρόμο τους όπως η Μοίρα τους έταξε, για να φτάσουν εκεί στους τελευταίους αποδέκτες τους Αρχαγγέλους Συναδέλφους!

   Ήδη η Ηγεσία του όπλου μας, δια στόματος του Ανυπέρβλητου Αρχηγού μας, που τον νιώθουμε σαν σάρκα εκ των σαρκών μας, σαν ψυχή εκ των ψυχών μας και σαν Αϊτό εκ των Σταυραϊτών μας, έδωσε εντολή στην εκπληκτική μπάντα της ΠΑ να συνεργαστεί μαζί μου για την μελοποίηση κάποιων από τα γραφόμενα στα Ονειροδρόμια!

   Όσο για τα στομφώδη που είπα για τον Αρχηγό μας, επειδή σίγουρα κάποιοι δε γνωρίζουν και ίσως με παρεξηγήσουν, πώς να μην θαυμάσεις έναν άνθρωπο, που στα 17 του άκουσε να του λένε ότι ο πατέρας του Αντισμήναρχος Ιπτάμενος έπεσε εν ώρα καθήκοντος συνεπεία Αεροπορικού Ατυχήματος κι’εκείνος την επόμενη χρονιά δίνει εξετάσεις στο τμήμα Ιπταμένων της Σχολής Ικάρων όπου και διαπρέπει και δάφνες δρέπει!

   Εγώ το νυν Αρχηγό δεν είχα την τύχη να τον γνωρίσω όμως είχα την ατυχία τον Πατέρα του να γνωρίσω και να διαμένω μ’εκείνον κι’έναν ακόμα στο ίδιο δωμάτιο στην 110 ΠΜ στη Λάρισα, για ένα ικανό διάστημα μεγάλης Νατοϊκής Άσκησης! Είπα ατυχία γιατί και οι δυο αυτοί υπέροχοι Άνθρωποι χάθηκαν σε Αεροπορικά ατυχήματα με διαφορά μικρότερη του Έτους! Είναι κι’αυτά βλέπετε στη Μοίρα των Ιπταμένων!

*Ξέρετε χθες 17/12/1903 ήταν η επέτειος της πρώτης πτήσης του Ανθρώπου! Πόσα

διδάγματα αλήθεια τη μέρα αυτή; Δυο ποδηλάτες οι πρώτοι Ιχνηλάτες! Αυτοί η Αρχή – το ήμισυ του παντός – όμως η αναγνώριση μικρή, αν όχι μηδαμινή, γιατί μάθαμε να ζούμε σαν "παραμύθι" τη ζωή! Ντροπή!

*Ευθέως ερωτώ η μέρα αυτή δεν θα’πρεπε να ορισθεί σαν η Παγκόσμια Ημέρα των Επιγείων Ουρανίων και των Θνητών Επουρανίων; Πόση αφέλεια Θεέ μου, πόση Αχαριστία; Λίγο Φιλότιμο Θνητοί, λίγη ευαισθησία "Ταγοί", λίγη ανησυχία συνάνθρωποι, λίγη φιλοτιμία «Εξουσία», όχι πια άλλη οπισθοδρόμηση και πολεμοχαρία, έλεος, λίγη Φιλοσοφία!

*Εκατόν δέκα εννέα (119) χρόνια μόλις από την αρχή κι’όμως τόσο κοντά οι απόμακροι Ουρανοί, αντί για 5 και εφτά μέτρα, χιλιάδες χιλιόμετρα απ’τη Γη μακριά μ’αλλων διαστάσεων ταχύτητες, που ο νους δε χωρά! Εκεί στο απόλυτο κενό, του άλλοτε πουθενά, εκεί στο Παραδεισιακό υπαρκτό, που οδηγεί στο Θεό!

*Η μέρα αυτή και μόνο απ’την προοπτική δεν θα’πρεπε να γιορτάζετε σαν η Παγκόσμια Ημέρα των Ουρανίων Οδοιπόρων, αυτών που γαλουχούμενοι εκεί, που οι ψυχές σε άλλες διαστάσεις χαλυβδώνονται, δεν θα’πρεπε λέω εγώ ο απέριττος της σκέψης παιδευτής, να γιορτάζετε, σαν η Παγκόσμια Ημέρα των Αεροπόρων και κατ’ επέκταση των Σταυραϊτών και Αστροναυτών; Αυτών που αγόγγυστα κουβαλούν μέσα από αμείωτες θυσίες, της Γης και των Γήινων τη Μοίρα, σ’αυτής κι'αυτών την Πεμπτουσία;

*Θα ήθελα να κλείσω με κάτι σημαντικό που σ’εμένα συμβαίνει, γιατί αρκετοί για να μη πω πολλοί θεωρούν ότι η εποχή μας οπισθοδρομεί η στάσιμη μένει! Κυρίες και κύριοι τα πάντα ρει, τίποτα στάσιμο, την πρόοδο και την εξέλιξη στο κάτω κάτω λίγοι τη γνωρίζουν και πολλοί λιγότεροι την καθορίζουν!

*Ξέρετε οι πολλοί αγνοούν ακόμα ότι τα σύμβολα μιλούν, οι Ανδριάντες μιλούν και ότι τ’αγάλματα είναι ευφάνταστα ομιλούντα φαντάσματα!

Φέτος στο τέλος της Γιορτής Αεροπορίας πήγα μόνος μου στο μνημείο πεσόντων της Σχολής όπου δεσπόζει το Σύμβολο του Ικάρου, ελάχιστα πριν τη συντριβή του και την Ανάστασή του!

*Είχα μία στιχομυθία μυστικιστική μαζί του, εκεί όπου πίσω του έστεκαν τρεις άσπρες

ευμεγέθεις πλάκες, που μου φάνηκαν ορφανές γιατί ήταν κενές!

*Μα εκεί θα μπορούσαν να περάσουν τα πιο διδακτικά για Μαχητές διδάγματα! Ήδη τα έχω έτοιμα, όπως και την εισήγησή μου προς την Ηγεσία και ξέρετε δεν θα είναι σαν εκείνα που πλαισιώνουν τον άγνωστο Στρατιώτη στο Σύνταγμα, που είναι μεν καλαίσθητα, αλλά ουδείς, πριν ελάχιστων τα καταλαβαίνει!

*Τα πάντα ρει Αγαπητοί μου, τίποτα δε σταματά, ίσως η εποχή μας να δείχνει στάσιμη ή και οπισθοδρομική, όμως ακράδαντα φρονώ πως πάντα υπάρχουν κάποιοι, που λόγω ιδιοσυστασίας, βοηθούν ώστε της εξέλιξης η ροή στη ζωή πολυπλεύρως εν τέλει να μη διακοπεί!

*Όχι δε γίνεται δε μπορούμε να μείνουμε μόνιμα, έστω εμείς στην ΠΑ, στο «Αιέν Αριστεύειν» και στο «Αμες δε γεσσόμεθα πολλώ κάρρονες»

*Στο κάτω κάτω ας το συμπληρώσουμε όπως ακριβώς λάμβανε χώρα στους υπέρ Πάτρης Χορικούς Λόγους και Αντιλόγους του Πλούταρχου στην Αρχαία Σπάρτη οπου:

   *Ο χορός των γερόντων πρώτος την παράσταση άνοιγε στην Σπάρτη με το : "Άμμες ποκ΄ ήμες άλκιμοι νεανίαι" - "Εμείς ήμασταν κάποτε οι Γενναίοι Νέοι" –

*Στον παραπάνω λόγο τότε ο χορός των ανδρών απαντούσε, επιδεικτικά: "Άμμες δε γ΄ ειμέν, αι δε λης πείραν λάβε" – “Εμείς είμαστε τώρα, όποιος αμφιβάλλει ας δοκιμάσει” -

*Στη συνέχεια το λόγο λάμβανε ο χορός των παίδων, που δήλωναν ως όρκο υπόσχεσης: "Άμμες δε γ΄εσσόμεθα πολλώ κάρρονες" – “Εμείς όμως θα γίνουμε καλύτεροι!”

*Και για να συνοψίσουμε, εγώ από τη στιχομυθία που είχα με τον Ίκαρο κατέγραψα κάποιους απ’τους διαμειφθέντες μας λόγους, τους οποίους θα προωθήσω προς την Ηγεσία του όπλου μας για τη διακόσμηση των κενών πλακών που υφίστανται στο Μνημείο του Ικάρου, προς συμπλήρωση ενός μεγάλου, κατά την ταπεινή μου άποψη, κενού, ευελπιστώντας πως θα εισακουσθώ!

*Σας ευχαριστώ θα με διαδεχθεί ο Υποπτέραρχος Ιπτάμενος Ε.Α και Μαθητής μου Θεόδωρος Δασκάλου! Σας Ευχαριστώ!

*Με ακολούθησε ο Αγαπημένος μου μαθητής, που είπε λόγια σπουδαία για μένα και το παιδί μου – το Βιβλίο - ! Πέραν των άλλων είπε και το εξής: «Θ’άξιζε νομίζω να αναφερθεί ότι έγραψε, ο άλλοτε τεταρτοετής Ίκαρος Άγγελος Καλλιγαρίδης της 64^ης Σειράς Ικάρων, εν ενεργεία Σμήναρχος Ιπτάμενος σήμερα με καθήκοντα Διευθυντή Επιτελικού Γραφείου του Αντιπτεράρχου (Ι) Θεμιστοκλή Μπουρολιά Αρχηγού της Πολεμικής μας Αεροπορίας, για την Αποστρατεία του τότε Διοικητή του και διδασκάλου του Σπύρου Κίκερη!

*Κατά τη Διδασκαλία του χρησιμοποιούσε τη γλώσσα όπως ήθελε, δημιουργώντας εκφράσεις και διεγείροντας συναισθήματα, που θ’άγγιζαν κάθε Άνθρωπο! Η ΠΑ έχει μεγάλη ανάγκη από τέτοιους Ανθρώπους! Πίστεψα 100% στην Τιμιότητά του και την Ειλικρίνειά του. Κύριε Κίκερη αυτό που θέλω να σας παρακαλέσω είναι να πιστέψετε στην Πίστη των γραφομένων μου. Σας εκτιμώ βαθύτατα, Πιστεύω σ’αυτά που κάνατε και θα Πιστεύω σ’αυτά που θα κάνετε. Μη μας ξεχνάτε σας έχουμε τόσο Ανάγκη!»

*Τον υποπτέραρχο Δασκάλου, ακολούθησε στην ίδια συχνότητα και η Σωτηρία Πουμπλίδου ξεσπώντας προς το τέλος σε λυγμούς! Το Ίδιο και ο Συνάδελφος του Τεχνικού Κλάδου Αξιολογότατος Μάρκος Κωνσταντίνου και ο Μαθητής μου ιδιαίτερος Καλλιτέχνης Μιχάλης Ρακιντζής! Τους οποίους και υπέρ ευχαριστώ! 

*Ομοίως δε τον Αντιπτέραρχο Ιπτάμενο Ε.Α Αξιότιμο Κύριο Γρηγόρη Πρεζεράκο.

Πρόεδρο του Συλλόγου Αποφοίτων της Σχολής Ικάρων, Καθώς τον Αντιδήμαρχο Δήμου Αθηναίων Περιβάλλοντος και Πρασίνου Αξιότιμο Κύριο Χρήστο Τεντόμα για την παρουσία τους και τους Χαιρετισμούς τους!

*Το Επιμύθιο: Ο κόσμος διψά για ένα μεστό και ειλικρινή λόγο, όταν δε τον Βρίσκει τότε παραμερίζει οτιδήποτε άλλο, έστω κι’αν αυτό είναι ο Τελικός του Παγκοσμίου Κυπέλου Ποδοσφαίρου και μάλιστα στην κρίσιμη ώρα της παράτασης και των πέναλτι!

                                                                                 

ΤΟΥ ΛΑΤΡΕΜΕΝΟΥ ΜΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΖΑΝΝΕΣ Η ΑΞΑΦΝΗ ΦΥΓΗ!

 

*Κι’όμως η σχετικά άξαφνη «Φυγή» του Λατρεμένου μας Δημήτρη Τζάννες θα μπορούσε ν'αποφευχθεί και η ύπαρξη ενός χαρισματικού Ανθρώπου και Συναδέλφου κοντά μας να παραταθεί!

   Όμως εγώ δε μπορώ να πιστέψω, όπως και να’χει, πως τόση Δόξα, τόση υπερηφάνεια, τόση Τιμή, Βρίσκονται ήδη κάτω απ’το χώμα και μέσα στη Γη, γιατί Υπάρχουν
κι’ουρανοί, που τόσο εκείνοι τον γεύτηκαν σ’όλη του σχεδόν τη Ζωή!

*Σάββατο Πρωί, η Συγνώμη χωρεί σ’αυτή τη γραφή, μα υπερισχύει η πρόθεσή μου η Προληπτική!

*Να κλείσουμε ένα κεφάλαιο που μας απασχόλησε πολύ, αν και δύσκολο είναι να κλειστεί γιατί πρόκειται για έναν Άνθρωπο που δεν πρόκειται κατά την ταπεινή μου άποψη να ξεχαστεί, τουλάχιστον απ’οσους τον γνώρισαν στη Ζωή!

*Δεν υποτιμώ κανένα χώρο Υγειονομικό, όμως φρονώ ότι ο χώρος επιλογής μας πάντα παίζει πέραν των άλλων ρόλο ψυχολογικό!

*Εκείνος επέλεξε από άγνοια των δικαιωμάτων του – ιδιαίτερο γνώρισμά του – το Γεννηματάς, αντί του Νοσοκομείου μας ήτοι του 251 ΓΝΑ, όπου εισήλθε από κάποιες ενοχλήσεις του προστάτη!

*Σ’επαφή που είχαμε από τις πρώτες ημέρες εισόδου του στο Νοσοκομείο, τον ρώτησα γιατί δεν πήγε στο 251 ΓΝΑ και φυσικά τον «επέπληξα» όταν μου είπε ότι δεν εφημέρευε!

*Βρε Δημήτρη του είπα, δε ξέρεις ότι το Νοσοκομείο μας, για μας εφημερεύει 24 ώρες το 24ωρο και 365 μέρες το χρόνο; Όχι ρε Σπύρο μου είπε, δεν το ήξερα!

*Πιστεύω ότι αυτό ήταν ένα Μοιραίο Λάθος γιατί εκτιμώ καλύτερος χώρος δεν υπάρχει απ’αυτόν, χώρος θαλπωρής για μας ή και φυγής, αν θέλετε, έστω για την άλλη περίοδο της μετά θάνατον πνευματικής μας ζωής!

*Στο Νοσοκομείο Γεννηματά, ο ευάλωτος όντας Δημήτρης από το σακχαρώδη διαβήτη που βίωνε, υπέστη τη Δοκιμασία του Covid-19 καθώς και έμφραγμα! Όμως εκεί του συνέβη ένα περιστατικό που καταρράκωσε φρονώ την ψυχολογία του, επιταχύνοντας τις εξελίξεις ανάληψής του!

*Από τον καθετήρα προκλήθηκε θρόμβωση στο δεξί του χέρι, που δεν έγινε έγκαιρα αντιληπτή, μ’αποτέλεσμα να προκληθεί σήψη σ’αυτό!

*Η Μετακίνησή του στο ΝΙΜΙΤΣ δεν άλλαξε την επιδεινούμενη κατάσταση και ο Δημήτρης αυτός ο Περήφανος Κύκνος και μη έκδηλος λόγω σεμνότητας Νάρκισσος, ενημερώθηκε ότι το δεξί του χέρι μετά την εγχείρηση καρδιάς, έπρεπε ν’αποκοπεί!

*Μ’αυτές τις αντίξοα ψυχολογικές συνθήκες και με Νεφρική και Ηπατική Ανεπάρκεια, οδηγήθηκε στο Ερρίκος Ντυνάν για επέμβαση στην καρδιά από τον μακράν κατά την προσωπική μου γνώμη καλύτερο στη Χώρα μας καρδιοχειρούργο, τον Σωτήρη Πράπα, που έτυχε να γνωρίζω και προσωπικά!

*Την προηγούμενη της εγχείρησης 27/11/2022 Κυριακή είχα μαζί του την τελευταία επαφή, με την οποία μου γνωστοποίησε τα περί εγχειρήσεώς του την επομένη 28/11/2022!

*Στις 30/11/2022 ο Σταυραϊτός πέταξε για την τελευταία του Πτήση, αφήνοντας πίσω το άψυχο πλέον σώμα του, να θυμίζει στην εξόδιο ακολουθία και την ταφή, που έλαβε χώρα στις 2/12/2022/11:00 σε όλους εμάς που παραβρεθήκαμε και όχι μόνο, ότι την Τιμή, την Υπερηφάνεια και προπαντός τη Δόξα αυτού του Σταυραετού, δεν είναι δυνατόν να σκεπάσει το Χώμα και η Γη να το ανεχθεί! 

*Γιατί υπάρχουν κι’ουρανοί κι’ότι η σκέψη μας μπορεί να φέρει γι’αϊτούς σαν αυτούς, από φανταστικές εικόνες που σίγουρα υπάρχουν στους Παραδείσιους και Αρχαγγελικούς Ουρανούς! Ωστόσο επί του παρόντος ας σταθούμε, στα όποια λάθη θα μπορούσαν ν’αποφευχθούν, ώστε οι Χρόνοι του Χαρισματικού Δημήτρη κοντά μας να παραταθούν!

*Αιωνία σου η Μνήμη και δε μπορώ να πιστεψω ότι έτσι τελειώνει η Ζωή Δημήτρη, γιατί απομένει ένα χαοτικό κενό διανόησης ακόμα να διερευνηθεί και το πιο σημαντικό

κάτι από το αχανές του Ουρανίου Απείρου και Παραδείσου να απαντηθεί!

ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 2022!

 

   

*Όταν το Μύθο αναγάγουμε σε «Θρύλο!»

   Επέτειος Πολυτεχνείου 2022!

   Πράγματι όταν το «Μύθο» αναγάγουμε σε «Θρύλο» τότε μοιάζουμε σα να τετραγωνίζουμε τον Κύκλο κι’αυτόματα να περνάμε στο λεγόμενο «Φαύλο Κύκλο!» Ας

πιάσουμε του Μύθου το «Μίτο» απ’το τέλος πορευόμενοι προς την αρχή, μπας και βοηθηθείτε άκρη να βρεθεί!

   *Πολλά τα Επεισόδια φέτος, όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά και Άλλες Πόλεις! Γιατί άραγε; Λίγη υπομονή και το ερώτημα από σένα τον ίδιο θα πρέπει ν’απαντηθεί

   *Μηνύματα Συνθήματα για πισωγυρίσματα!

   Βρε κάτι Συμπτώσεις! Συμπτώσεις Καταπτώσεις εν έτει 2022! Τα μηνύματα του

Πολυτεχνείου σήμερα μας είπαν οι Αντιπολιτευτικοί Ταγοί με πέντε στόματα και μια φωνή, όσο ποτέ «Επίκαιρα» κι’ο Λαός ας «γρηγορεί!»

   Ποτέ λοιπόν τόσο «επίκαιρα!» Μπράβο σας βρε, Μπράβο σας, «Θεριά σας βλέπω ανήμερα!»

   Με τέτοιους Λαμπρούς Ταγούς, Νικάμε Νόμους και Θεσμούς και αν θα χρειαστεί η Ελλάδα μας να «δοξαστεί» τότε όλοι μαζί θα τρέξουμε στη στιγμή, η Δημοκρατία να καθαγιαστεί κι’η Ελλάδα να καεί αρκεί η εξουσία πανηγυρικά να κερδηθεί!

   Πάμε λοιπόν στον «Πολυτεχνικό Πανηγυρικό!» Η μόνη σας Ευχή και προσμονή «Χαραμοφάηδες» είναι μια μεγάλη ευκαιρία στους «Μπαχαλάκηδες» να δοθεί ώστε η Δημοκρατία να συληθεί, να διασυρθεί, να ακρωτηριασθεί και το όποιο κύρος της να μειωθεί, σε μια αέναη πλέον εν τέλει δοκιμή για 180 Μοιρών στροφή!

   Εκόντες Άκοντες λοιπόν σέρνουν τους Νεοέλληνες «Δόλιοι Άρχοντες» - «Δράκοντες»

θα έλεγα, σ’ένα πανηγυρικό αλαλαγμό αντίστοιχο με του Ζαλόγγου το Χορό, αλλά με θάνατο αργό!

   Μην τρομάζετε λοιπόν στον παραλληλισμό, απλά οπλίστε σας παρακαλώ το σκεπτικό σας με σύνεση και υπομονή, πέρα από κάθε προκατάληψης δογματισμό, με την ελπίδα ότι ίσως πεισθείτε αρχικά για τον της πλάνης εορταστικό πανηγυρισμό κι’απαλλαγείτε τελικά από έναν γόρδιο δεσμό, που σαν ακατάλυτος «λώρος» σας δένει με τούτο, τον πνιγμένο στη δολιότητα «Θεσμό!»

   Αποτολμήστε ένα γκάλοπ λοιπόν σ’όποιον μικρό ή μεγάλο κύκλο Νεοελλήνων θέλετε και αν δεν δείτε την παραποίηση των γεγονότων σε ποσοστό 90% με 100% εμένα δημόσια να με φτύσετε και να με λοιδορήσετε!

   Ρωτήστε λοιπόν στο γκάλοπ τον κύκλο σας με το απλό ερώτημα: «Από ποιο γεγονός και πότε έπεσε η Χούντα;» Μία η απάντηση, χωρίς να χωρά συζήτηση και αντίρρηση: «Η Χούντα έπεσε στις 17 Νοεμβρίου του 1973 από το Πολυτεχνείο», ευθαρσώς κι’ομοφώνως θα σας πουν

   Η παραποίηση, μεγιστοποίηση γεγονότος και η γελοιοποίηση της Ιστορίας μας σε όλο της το Μεγαλείο!

   Δείτε λοιπόν Κυρίες και Κύριοι, που οι πιο πολλοί σας τότε δεν είχατε ούτε καν γεννηθεί τη η Ιστορία ακριβώς κατέγραψε ένα προς ένα με μια αδιαμφισβήτητα χρονολογική σειρά:

   Στις 8/10/1973 ο δικτάτορας, επαναστάτης, πραξικοπηματίας ή όπως θέλετε πέστε τον Γιώργος Παπαδόπουλος αίρει τον Στρατιωτικό Νόμο από την περιοχή της Πρωτεύουσας, αμνηστεύοντας τους πολιτικούς κρατούμενους και απονέμοντας χάρη στον παρ’ολίγο δολοφόνο του Παναγούλη!

   Στις 19/9/1973 διορίζονται οι δέκα δικαστές του Συνταγματικού Δικαστηρίου!

   Στις 8/10/1973 δόθηκε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης σε ένα εγνωσμένης αξίας πολιτικό το Σπύρο Μαρκεζίνη για να οδηγηθεί η χώρα σε ελεύθερες εκλογές, που προκηρύσσονται για τις 10 Φεβρουαρίου του 1974, με προγραμματισμένη σχετική συνέντευξη του ιδίου – Σπύρου Μαρκεζίνη – για τις 26/11/1973! Την ίδια περίοδο απομακρύνονται όλοι οι Στρατιωτικοί από τις Υπουργικές θέσεις, που καταλαμβάνονται από πολιτικούς!

   Η Διαμορφωθείσα κατάσταση σε κάποιους ένθερμους υποστηρικτές της 21ης Απριλίου με πρωτεργάτη τον «Λυκάνθρωπο Ταξίαρχο Ιωαννίδη» Διοικητή της

Στρατιωτικής Αστυνομίας (ΕΣΑ), κάθε άλλο παρά αρέσει!

   Σ’αυτό το διάστημα οργανώθηκε «το Πολυτεχνείο» με αποκορύφωμα την εισβολή του άρματος στις 17/11/1973, λες και δεν υπήρχε άλλος προσφορότερος τρόπος!

   Αμέσως μετά «το Πολυτεχνείο» είδαμε τα εξής τραγικά:

   *Οχτώ ημέρες μετά (25/111973) η χούντα του Ιωαννίδη αναλαμβάνει επίσημα την εξουσία με απολογιστικά στοιχεία - φυλακίσεις, εκτοπίσεις, βασανιστήρια ΕΑΤ-ΕΣΑ ….- αποδεικνύοντας ένα απεχθές κι’αποτρόπαιο πρόσωπο, με χείριστες συνέπειες για τον Ελληνισμό και τα Εθνικά μας θέματα!

   Στο σημείο οφείλουμε να παραδεχτούμε είτε το θέλουμε είτε δεν το θέλουμε ότι «ο αγώνας του Πολυτεχνείου» όχι μόνο χειροτέρεψε κατά πολύ τις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες και εξελίξεις στην Ελλάδα, αλλά έβλαψε ανεπανόρθωτα τη Χώρα μας!

   Έτσι έμελλε να συμβεί, με τη χούντα του Ιωαννίδη να αποτολμά το κατάπτυστο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου (15/7/1974) κι’εκείνο να οδηγεί στην επέμβαση των Τούρκων στην Κύπρο (20/7/1974), την απώλεια του 40% της Νήσου και την μέχρι σήμερα κατοχή του!

   Μπρος σ’αυτή την Εθνική Τραγωδία η Χούντα έμελλε αφ’εαυτής να καταρρεύσει και οι εν απελπισία Έλληνες εσπευσμένα να καλέσουν τον αυτοεξόριστο Καραμανλή να επιστρέψει εσπευσμένως από Γαλλία, προκειμένου να αναλάβει την εξουσία (24/7/1974) να περισώσει και να ανορθώσει την Πατρίδα!

   Έτσι όχι περίπου αλλά επακριβώς Κυρίες και Κύριοι έχουν τα γεγονότα στα τότε διαδραματιζόμενα! Τώρα εάν θέλετε Νεοέλληνες, εσείς που από νήπια εκόντα άκοντα σας πήγαιναν στη «Σβορώνεια Κεφαλή» με ευλάβεια να σταθείτε, να μεταληφθείτε, να μυηθείτε και Αιώνια να ορκιστείτε, γιορτάζοντας με τόσο πάθος και ενθουσιασμό τη Μεγίστη του Έθνους Γιορτή, μετατρέποντας το «Μύθο» σε «Θρύλο» Κάντε το!

   Κάντε το αρκεί να γνωρίζετε ότι στην ουσία γιορτάζετε την Ανάρτηση ενός Βάρβαρου Ηλίθιου στην Εξουσία μ’ένα γελοίο, συνταρακτικό και συναρπαστικό, θα έλεγα, σενάριο καθώς τα όσα οικτρά διαδραματίσθηκαν και ακολούθησαν!

   Γιορτάστε λοιπόν αρκεί να μάθετε ότι αυταπατάστε γιατί ομού με τον «Ηλίθιο» άθελά σας κουβαλήσατε και κουβαλάτε αγόγγυστα έκτοτε και μέχρι σήμερα μυριάδες ιδιοτελείς και καπηλευτές κι’ανάμεσά τους κάποιους προορισμένους κάκιστα για τα Ύπατα αξιώματα της Χώρας!

   Ταγίσκους που σας παραπλανούν και αποπλανούν με δολιότατα συνθήματα –

μηνύματα -  όπως αυτό που κατά κόρον εφέτος ελέχθη : «Ποτέ τα Μηνύματα εξέγερσης του Πολυτεχνείου δεν ήταν τόσο Επίκαιρα όσο σήμερα!»

   Επίκαιρα γιατί; Μα γιατί βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο και η Κυβέρνηση παρά τα μεγάλα και δυσεπίλυτα προβλήματα που της προέκυψαν, πάει καλά, έως πολύ καλά, τόσο ώστε δύσκολα θα βρεθεί κάποιος καλόπιστος να πει, ότι ο οποιοσδήποτε άλλος θα μπορούσε να τα πάει καλύτερα!

   Δεν θα συνεχίσω, εδώ θα κλείσω αφού πω ότι η χειρότερη επέτειος εορτασμού της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ήταν μακράν το 1980 με δύο Νεκρούς, ήτοι ένα χρόνο πριν την ενθρόνιση του Ηγεμόνα του Σταυρωτή και η πλέον ήσυχη το 1981, ήτοι αμέσως μετά την ενθρόνιση του μεγαλύτερου ever της Δημοκρατίας και των Ελλήνων εκδουλευτή!

 

 

H Συνέντευξή μου για το βιβλίο μου “ΟΝΕΙΡΟΔΡΟΜΙΑ” στο site texnesonline.gr 15/11/2022

Σπύρος Κίκερης: "Το τελευταίο βιβλίο μου το θεωρώ πεμπτουσία των συγγραφών μου, γιατί συνιστά κυριολεκτικά τη ψυχή μου"

ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 15, 2022

 

Ο σημερινός μας καλεσμένος στις Τέχνες είναι ο πολυβραβευμένος λογοτέχνης, αρθρογράφος, και στρατιωτικός αναλυτής Σπύρος Κίκερης. Αφορμή για τη συνέντευξη που ακολουθεί στάθηκε το νέο του βιβλίο με τίτλο «Ονειροδρόμια» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Συμπαντικές Διαδρομές».

 

Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου

Κύριε Κίκερη, από το βιογραφικό σας καταλαβαίνει κανείς ότι είστε ένας ανήσυχος και ταυτόχρονα πολυπράγμων άνθρωπος. Εσείς ο ίδιος πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας στο αναγνωστικό κοινό;

 

Από μικρό παιδί αντιλήφθηκα ότι ήμουν ένας πείσμων της σκέψης παιδευτής και ταξιδευτής, παράλληλα ένα σκληρός και επίπονος του σώματος Αθλητής, που αποτολμούσα πρωτόγνωρα πράγματα για την εποχή μου στην ενόργανη γυμναστική – Μονόζυγο, Δίζυγο, Κρίκους -! Τα δύο σε συνδυασμό βρήκαν διέξοδο σ’αυτό που από πολύ μικρός ονειρεύτηκα να γίνω, Πιλότος δηλαδή στην Ελληνική Πολεμική μας Αεροπορία (ΠΑ).

 

Γιατί γράφετε; Τι ήταν αυτό που σας παρακίνησε, ώστε να κάνετε αυτό το βήμα προς τη λογοτεχνία;

 

Μα φυσικά ο χαρακτήρας μου και η ιδιοσυστασία μου, που σφυρηλατήθηκαν απ’ αυτά που στη δύσκολη δουλειά μου βίωσα μέσα σ’ένα άγριο και συγχρόνως ελκτικό χορό συναισθημάτων, διευρύνοντας εν τέλει την γκάμα των ψυχικών μου χαρισμάτων, από την απόλυτη ευαισθησία μέχρι την ακαταπόνητη αντοχή μου σε δύσκολες στο χειρισμό καταστάσεις!

 

Ποιο είναι το αγαπημένο σας λογοτεχνικό είδος και γιατί;

 

Δεν θα το διατύπωνα, γιατί απόλυτα δεν το γνωρίζω! ….

 

*Όποιος επιθυμεί ολόκληρη τη συνέντευξη να δει στον παρακάτω σύνδεσμο μπορεί! Σας Ευχαριστώ!

https://www.texnesonline.gr/2022/11/blog-post_95.html

 

ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΚΟΡΝΤΕΟΝ!

 

ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΚΟΡΝΤΕΟΝ!

   "Η Μάνα σφάζει το Παιδί και το Παιδί τη Μάνα, Πατέρας την Κόρη του πηδά και την ωθεί στο δράμα και τη Γυναίκα του χτυπά σαν σε Γιορτή Καμπάνα κι’η Κοινωνία που πονά δήθεν ξεσπά σε κλάμα, μα εύκολα τα ξεπερνά σ’υποκρισίας διάβα!"

   Παλιάνθρωποι Απάνθρωποι Βρωμιάρα Πολιτεία που πίνεις τη μετάληψη σαν την οινοποσία και φέρεσαι διαβίουσα σε Άγια Κοινωνία, ενώ γνωρίζεις και καλά βιώνεις σ'αμαρτία!

   Κοινωνία Ακορντεόν, Πολιτών Υποκριτών, Αφελών και Πονηρών, με ποιόν Άνω Ποταμών!

   Πάλι πέσαμε από τα σύννεφα σήμερα, λες και δεν υπήρξε χθες, προχθές, αντιπροχθές! Πάλι πέσαμε από τα σύννεφα χωρίς αλεξίπτωτα και ω του θαύματος πάλι σωθήκαμε και ούτε πληγωθήκαμε!

   Πάλι οι βιαστές τη δουλειά τους έκαναν – παλιά τους τέχνη κόσκινο – κάνοντας ένα δωδεκάχρονο παρθενάκι, μπουγαδοκόφινο! Με το ενδιαφέρον για το όργιο πάλι «ζόρικο» και όπως πάντα «όψιμο!»

   Πάλι δεν υπάρχουν «Γονείς», δεν υπάρχουν «Σχολεία», δεν υπάρχει «Παιδεία», «Κοινωνία», «Πολιτεία», «Νομοθεσία», «Ευαισθησία», Αστυνομία «Δικονομία», «Αυτοδικία» και οι πιο θερμόαιμοι «Γαμώ την Κοινωνία!»

   Αλήθεια έκατσε κανένας σοβαρά να σκεφτεί το τι και το γιατί; Να βρει μωρ’ αδελφέ τις στην ουσία αιτίες κι’αφορμές και το πιο απλό φίλοι -ες – αν ανάμεσα στους άλλους που συλλήβδην κατηγορούμε σαν άψογοι αγορητές πολιτικής αγωγής και άψογης διαγωγής είμαστε αλήθεια και΄μεις, που τώρα ωρυόμαστε και για το δίκιο ξεσκιζόμαστε;

   «Στήριξη Πολιτείας δε γίνεται με λόγια» είπε στην πράξη ο Σωκράτης, συνεχίζοντας στον Κρίτωνα, που έντονα τον παρότρυνε για φυγή και δραπέτευση ποικιλοτρόπως, «ή νομίζεις» ότι είναι δυνατό να υπάρχει ακόμα και να μην έχει ανατραπεί εκείνη η πόλη

στην οποία οι αποφάσεις των δικαστηρίων δεν ισχύουν, αλλά καθίστανται άκυρες και ανατρέπονται από ιδιώτες;» Συνεχίζοντας ακάθεκτος στην ειλημμένη του απόφαση για
την εκτέλεση της θανατικής ποινής του «Είτε, λέει, μας στείλει η πόλη στον πόλεμο για να πληγωθούμε ή να σκοτωθούμε είτε μας ρίξει στη φυλακή, αν δεν την πείσουμε για να γίνει αλλιώς, πρέπει να την υπακούσουμε, και δεν θα πράξουμε δίκαια αν αποφύγουμε τη στράτευση, αν υποχωρήσουμε ή αν λιποτακτήσουμε στον πόλεμο ή αν αποφύγουμε τιμωρία του δικαστηρίου. Σίγουρα είναι ανόσιο να συμπεριφερόμαστε βίαια στη μητέρα και τον πατέρα! Όμως σ’ερωτώ δεν είναι πολύ περισσότερο άσχημο έτσι να φερόμαστε στην πατρίδα;».

   Αυτά έλεγε ο Σωκράτης υπέρ της Πολιτείας και των Νόμων, πριν υπέρ τούτων εκτελέσει εθελουσίως το ούτως ή άλλως «αποτρόπαιο» θέλημά τους!

   Εμείς εξακολουθούμε να συμπεριφερόμαστε στα σοβαρά σαν αστείοι και στα αστεία σαν σοβαροί, περιοδικά δε σκληροί και κυνικοί, μέχρι ο αχός να καταλαγιάσει και τ’άδικο και το πρόστυχο ξανά ν’αγιάσει και τόπο στο άτοπο να πιάσει!

   Ζούμε σε μια πολιτεία όπου ο Άδικος κι’ο παράνομος είναι πιο ευτυχισμένος από το δίκαιο και νομοταγή, ζούμε σε μια ουτοπία, που την ονομάζουμε Κοινωνία κάνοντας στο μέγιστο της ζωής μας ότι δεν βλέπουμε δεν ακούμε και δεν καταλαβαίνουμε κι’απλά για να παρηγορηθούμε τον εαυτό μας ο καθένας απ’το σύνολο που αδιαμφισβήτητα υπάρχουμε και συνιστούμε, εξαιρούμε!

   Οι βιαστές, οι εκβιαστές, οι διακινητές, οι μαστροποί, οι προαγωγοί, οι αποπλανητές, τα κτήνη, τα αποβράσματα κι’ανάμεσα ο Πατέρας Τέρας και η Μητέρα Μαιτρέσα και εταίρα σε γιο και θυγατέρα, καθώς η Θεία Αγία Θέκλα, που θέλουν απριόρι Ηλεκτρική Καρέκλα και μαζικό ευνουχισμό με εξοστρακισμό, διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την αθωότητά τους, επικαλούμενοι την άψογη συμπεριφορά τους ή την εκ πραγμάτων ένδειά τους, που έκαψε και παρέκαμψε τα ηθικά ερείσματά τους, ζητώντας εν τέλει και τα ρέστα εις την της Αθωότητας φιέστα!

   Ναι στην της Αθωότητας Φιέστα, που όλοι μας λίγο πολύ είμαστε συνεργοί είτε ενεργοί είτε παθητικοί, φανατικοί του καναπέ και του θεάματος οπαδοί!

   Κι’η Πολιτεία, πολιτεία, ως συνήθως ενδοτική στου να χαριστεί, ή έστω για λίγο να κάνει τη σκληρή, μέχρι το θέμα να ατονήσει ρουτινιάζοντας και φυσικά να ξεχαστεί στην αέναη των γεγονότων ροή!

   Μπορεί η κατάσταση αυτή να συνεχιστεί, με ανίσχυρη και ευνουχισμένη τη βασική Νομική Αρχή που θέλει την Ποινή αφενός απριόρι Τιθασευτική και ασυζητητί παραδειγματική και αποτρεπτική;

   Στη Ελληνική Δικονομία οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους, άλλα λέμε κι’άλλα

εννοούμε κάνοντας το οικοδόμημά της «Πύργο της Βαβέλ», τουτέστι μη συνεννόησης, μιας κάλπικης και ιδιοτελούς πρόθεσης!

   Φτάνοντας στο σημείο παραμονές εκλογών τις πύλες της κολάσεως ν’ανοίξουμε επιτρέποντας σε Διαβόλους και τριβόλους στο δήθεν Παράδεισο να εξέλθουν για να γκρεμίσουν συθέμελα ότι όρθιο είχε απομείνει, μ’αυτονόητα αντίστροφη ανταμοιβή, στον του πατέρα Κοσμά δίδαγμα «του περί μη ζητείν ανταπόδοσιν παρά των ευεργετηθέντων!»

   Αν νομίζετε ότι μπορούμε έτσι σαν Κοινωνία και Πολιτεία να συνεχίσουμε, συνεχίστε! Αν όχι συνεγερθείτε, πιέστε, μέχρι βία ασκείστε, ώστε οι Λέξεις και οι έννοιες τουλάχιστον στη Δικονομία ν’αποκτήσουν το πραγματικό τους νόημα, όπως αυτό περιγράφεται με σαφήνεια στο Λεξικό του ακριβολόγου Μπαμπινιώτη και όχι στο ατύπως αντίστοιχο του Κάθε Ιούδα Ισκαριώτη καθώς Αρχών και Αξιών Προδότη!

   Όχι δε γίνεται, δε μπορεί να θέλουμε τη δικαιοσύνη με κάλπικη ζυγαριά, καθώς, μονόφθαλμη, κωφή και ιδιοτελή, με μάτια κλειστά ή προσχηματικά ανοιχτά! Νόμοι

τώρα λοιπόν και πιστή εφαρμογή, αν θέλουμε τούτη η Χώρα και τούτη η Κοινωνία απ’τις πολυετείς παθογένειες, τα ειδεχθή εγκλήματα και τα ανοσιουργήματα οριστικά και αμετάκλητα ν’απαλλαγεί!

ΠΑΘΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ (ΚΥΠΡΟΣ).

 

ΠΑΘΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΔΙΔΑΚΤΑ!

*Γραφόμενα όπως πάντα αδίστακτα!

Δυστυχώς κάποιοι μάθαμε αλλιώς!

   *Μ’αφορμή τις παρουσιάσεις του Βιβλίου μου «Ονειροδρόμια» στις πόλεις Λευκωσία, Λεμεσό και Λάρνακα της Κύπρου 7,8 και 9/10/2022!

   Εμείς οι Ιπτάμενοι δυστυχώς μάθαμε και σαν Γήινοι να λειτουργούμε αλλιώς, αρκούντως δηλαδή διαφορετικά τουτέστι «Αεροπορικά» σε όλους τους τομείς, ήτοι οργανωτικά, διοικητικά, επιχειρησιακά κτλ!

   Η οργάνωση στην Κύπρο ήταν ευθύνη του Εκδοτικού Οίκου συνεργασίας μου «Συμπαντικές Διαδρομές» με προβολή κυρίως των Κυπρίων συνεργατών Συγγραφέων του!

   Εν πάση περιπτώσει δεν επιθυμώ και δεν θα άξιζε θαρρώ σε λεπτομέρειες να μπω, απλά στην πιο χαρούμενη νότα του όλου θέματος θα ήθελα να σταθώ, διότι ουδεμία

σχέση είχαν οι εκεί παρουσιάσεις με τις αντίστοιχες στο Αμφιθέατρο του 251 ΓΝΑ και στην Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Λαρίσης, που οργάνωσα ο ίδιος με την αμέριστη συμπαράσταση συναδέλφων μου!

   Είμαι ιδιαίτερα συγκινημένος λοιπόν από τη στάση και τη συνδρομή των Συναδέλφων μου Κυπρίων, που είχα δεκαετίες να δω, ανθρώπους στους οποίους είχα συντελέσει με όλες μου τις δυνάμεις στο στέριωμα της αεροπορικής και επιτελικής τους προσωπικότητας!

   Ευχαριστώ ιδιαίτερα τους Υποπτεράρχους Ιπταμένους (Ι) και διατελέσαντες Διοικητές – Αρχηγούς – της Πολεμικής Αεροπορίας Κύπρου Κ.Κ Γαβριήλ Δημητρίου, Φιλόκυπρο Γιαννάκη και Γαβριήλ Πατίχη, που επανειλημμένα μου παραπονέθηκαν γιατί δεν τους ανέθεσα τη σχετική οργάνωση!

   Επίσης ευχαριστώ το Νυν Διοικητή – Αρχηγό -  της Κυπριακής Πολεμικής Αεροπορίας Ταξίαρχο (Ι) Κύριο Μάριο Πλωρίδη και φυσικά τον Υποδιοικητή αυτής Σμήναρχο (Ι) Χρήστο Χρήστου, που υπήρξε τριτοετής Ίκαρος και φυσικά Μαθητής μου στη Διάρκεια της Θητείας μου σαν Διοικητής Ακαδημαϊκής Εκπαίδευσης της Σχολής Ικάρων!

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΛΕΜΕΣΟΥ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΜΟΥ ΔΕΞΙΑ ΥΠΟΠΤΕΡΑΡΧΟΣ (Ι) ε.α  ΦΙΛΟΚΥΠΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ! ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΟΥ ΣΜΗΝΑΡΧΟΣ (Ι) ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ!

   Ομολογώ ότι χάρη στη συνδρομή των Κυπρίων συναδέλφων μου, οι υπόψη παρουσιάσεις πήραν κάποια θετική συνολικά απόχρωση και φυσικά ανάλογη γνώμη του όποιου κοινού παρακολούθησε αυτές τόσο στη Λευκωσία, όσο και στη Λεμεσό, γιατί για τη Λάρνακα ούτε λόγος!

   Καλοί μου φίλοι και συνάδελφοι ειλικρινά σας ευχαριστώ και σας είμαι ευγνώμων, για την περαιτέρω ενίσχυση της αυτοεκτίμησής μου ως προς τη θέση, που κατέχω στην Ηθική Ιεραρχία του περήφανου Όπλου μας!

   Όσο για το δρόμο τω «Ονειροδρομίων» σας υπόσχομαι ότι θα είναι μακρύς, με τελικό προορισμό κάποιον Ουράνιο Σταθμό Αγγέλων κι’αρχαγγέλων Χώρο Παραδείσιο, εξόχως ξεχωριστό!

 

Ο Χώρος κάνει τη Διαφορά, λεπτομέρειες τα λοιπά!

   Το Θέμα ίδιο, στον Ήλιο και τον Ίσκιο, στο Φως και στο Σκοτάδι, στη Φέξη και στη Χάση!

ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΜΟΥ ΣΕ ΒΕΤΕΡΑΝΟ ΣΤΡΑΤΕΥΣΙΜΟ ΤΟΥ 1974 ΕΝΩ ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ ΜΟΥ ΕΞΗΓΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ

   Τρεις παρουσιάσεις η μία σε Αναγνωστήριο της Λευκωσίας οι άλλες σε Μπαράκια της Λεμεσού και της Λάρνακας! Στη μία ανεβαίνεις στις άλλες κατεβαίνεις πέφτοντας βαθιά απ’τη διαφορά! Στην πρώτη κάνεις Μπαμ εκτόξευσης προς τα ψηλά, στις άλλες Μπαμ πυροδότησης αυτοκτονικά!

   Αλήθεια, τί μπορεί να σου τύχει αδερφέ μου και τί Θεέ μου; Να είσαι 75 + να μην έχεις πατήσει ποτέ σου σε Μπαράκια, να σε καλέσουν για πνευματικές παρουσιάσεις σε ξένο τόπο και σε Καραμπινάτα Μπαράκια να βρεθείς, κάτω να πέφτεις και να μη μπορείς να συνέλθεις και να σηκωθείς!

   Κι’όλα αυτά ενώ στο Μπαρ της Λάρνακας ίσα που κατάφερα να αρθρώσω πέντε λέξεις τα προσχήματα από βέβαιο θάνατο να γλυτώσω, μην επιτρέποντας στον Κύπριο

Συνάδελφο Υποπτέραρχο (Ι) Γαβριήλ Πατίχη λέξη να πει, παρά του ότι ήξερα πόσο σχετικά είχε γι’αυτό παιδευτεί!

   Είναι αλήθεια ότι στην αποχώρησή μου από το Μπαρ της Λάρνακας, ομού με τον Υποπτέραρχο (Ι) Πατίχη, είδαμε ασθμαίνουσα την Πρόεδρο της Κυπριακής Βουλής να τρέχει να προλάβει μια παράσταση που είχε τελειώσει πριν αρχίσει!!!

Και Μερικά Παραλειπόμενα του Ταξιδίου!

   Το ταξίδι ήταν Αεροπορικό και όλα κλεισμένα – Εισιτήρια, Ξενοδοχεία κτλ - με τρόπο Ηλεκτρονικό. Στο Αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος της Αθήνας μετέβηκα με το αυτοκίνητό μου, όσο για το πάρκινγκ δεν θεώρησα σκόπιμο να ψαχτώ.

   Ακολουθώντας τις πινακίδες πάρκαρα στο πάρκινγκ μεγάλης διάρκειας του Αεροδρομίου κι’αυτό που συνέβη δε μπορούσα να το διανοηθώ, γι’αυτό και το αναφέρω για λόγους προληπτικούς!

*Τακτική Αρπαχτής και όχι Λογικής!

Το Ηλεκτρονικό Εισπρακτικό Μηχάνημα και το «Αφεντικό!

   Η Ακολουθούμενη Τακτική είναι της «Αρπαχτής» και όχι της «Λογικής!»« Ελέησόν με ω Θεέ, Ελέησόν με κι'αν θέλεις βάλε με κάτω από τη σκέπη των Οικτιρμών σου!»

   Προσέξτε γιατί το Εισπρακτικό Μηχάνημα μπορεί να σας «γδύσει» με τρόπο Ταχυδακτυλουργικό, δηλαδή Ηλεκτρονικό! Θα μου πείτε, «δουλικό» είναι και κάνει αυτά που του’χει πει το «Μεγάλο Αφεντικό!»

   Ποιο είν’αυτό; Ψάξτε το ανάμεσα στα σκάφη των 300.000 $ plus, στα Porsche Cayenne Coupe και στα σούπερ Σκυλάδικα – Ξενυχτάδικα - !

    Βρε Καλοί μου Φίλοι – ες έτυχε να πάω ένα ταξίδι Αεροπορικό σχετικά ξαφνικά στην Κύπρο! Ε λοιπόν ξεκίνησα από το σπίτι μου με το αυτοκίνητό μου ένα γερασμένο Honda ετών 16!

   Πάτησα το κουμπάκι στην μπάρα εισόδου και πήρα το χαρτάκι, πάρκαρα στο παρκινγκ

μεγάλης διάρκειας, το ημερολόγιο έγραφε 7/10/2022/05:50, επέστρεψα μετά από τρεις μέρες το ημερολόγιο έγραφε 10/10/2022/13:10!

   Πήρα το Χαρτάκι πήγα στο Μηχανάκι κι’ήπια το «Φαρμάκι!» Το «Τίμημα» ευρώ πενήντα (50), δεν το πίστεψα, μάταια περίμενα ρέστα! Αφού έψαξα τα πάντα στο μηχάνημα κι’αφού κατάλαβα, ότι το μηχάνημα μ’έλεγε «βλάκα», έβαλα την ουρά κάτω απ’τα σκέλη, σαν το τρομοκρατημένο ζώο κι’έφυγα, μονολογώντας: «Καλό μου μηχάνημα αυτό που έκανες ήταν ντροπή, δηλαδή εν ψυχρώ κλοπή! Ξέρεις καλό μου μηχάνημα, ποιο είναι το δικό μου μεροκάματο; Μόνο 45 ευρώ! Γιατί μου το’φαγες μωρέ, τί σου’κανα, σου πήρα κάποια θέση περιωπής έτσι ας πούμε σαν Business Class, όλες ίδιες ήταν και εν αφθονία, εκεί κάτω απ’τον ήλιο! Πού είναι ρε τ’αφεντικό σου, δυο λόγια να του πω;»

    Εκείνο φυσικά, έστω στο μυαλό μου, δεν έμεινε Βουβό: «Θα΄ρθεί μου’πε να μ’αφήσει πάλι στεγνό, εμένα που δουλεύω νυχθημερόν, χωρίς ούτε ένα ρεπό! Εσύ τι δουλειά έκανες μωρέ κι’είσαι τόσο φτωχό;»

-«Ε να, εγώ έκανα μια δουλειά που’ταν για «πέταμα», να για να καταλάβεις έκανα την ίδια δουλειά μ’αυτούς που οι «Νεοέλληνες» έχουν εναποθέσει όλες τις Ελπίδες τους για την επιβίωσή τους, στην επικείμενη απειλή, που μοιάζει να μην αργεί, ήμουνα ρε Αγιογδύτικο μηχάνημα ένας Έλληνας πιλότος της Πολεμικής μας Αεροπορίας, γεμάτος ιδανικά, που έχουν όλα μετατραπεί σε παράπονα φριχτά! Δεν θα ήθελα άλλα να πω, άψογο στην αποστολή σου μηχάνημα, απλά μετέφερε τους Χαιρετισμούς μου και μαζί το ανάθεμά μου, στο Αφεντικό σου ή σ’στ’αφεντικά σου συνολικά και πες τους, να’ναι καλά!»

   Το Επιμύθιο φυσικά, μελετώ από μικρό παιδί, πλησιάζω τα 78, προσπαθώ να κλιμακωθώ στο σημερινό ρυθμό τον ηλεκτρονικό, όσο μπορώ, έτσι ώστε να μη με κλέβουν εν ψυχρώ! Όμως εδώ πρυτανεύει και βασιλεύει η τακτική της «Αρπαχτής» κι’όχι της Λογικής!

   Ειλικρινά δεν θα μπορούσα ποτέ να διανοηθώ ότι απ’την αθωότητα μου θα μ’έπαιρναν για χαζό κι’ότι έπρεπε στη ψυχή και το μυαλό μου να ενστερνιστώ και ένα να γίνω με το πάγια «πονηρό!» Ναι, γιατί λέει αν είχα κλείσει θέση με τρόπο ηλεκτρονικό, πριν το κακό, θα μπορούσα να παρκάρω για τέσσερες μέρες ακόμα και με 12 ευρώ και για μια βδομάδα με ευρώ δεκαοκτώ (18)!

   Όσο για την Κύπρο εκείνο που είδα, κι’ελπίζω στην εκτίμησή μου να λαθεύω, είναι ότι οι Κύπριοι κατά κανόνα ζούνε σ’ένα απόλυτο «Νιρβάνα» απόλυτης καλοπέρασης! Ούτε ο «Χότζας» τους πειράζει – βλέπετε τον έχουν συνηθίσει – που κάθε ώρα συγκλονίζει

μεγαφωνικά απ’την απέναντι του Αίσχους μεριά, καλύπτοντας τουλάχιστον τα 2/3 της Λευκωσίας, ούτε το μαύρο, μελαψό και φιλιππινέζικο στοιχείο γένους θηλυκού, που συνιστά κατά τη γνώμη μου τα 2/3 του Συνολικού πληθυσμού!

   Αυτά εν γένει από ένα στην Κύπρο ταξίδι, που είχε αρκετή δόση από «ξύδι!»