ΣΤΟ ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΔΙΔΑΓΜΑ ΑΡΝΗΤΕΣ ΣΤΟ ΑΝΤΙΚΡΥΣΜΑ!

ΣΠΥΡΟΥ ΚΙΚΕΡΗ

ΣΤΟ ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΔΙΔΑΓΜΑ

ΑΡΝΗΤΕΣ ΣΤΟ ΑΝΤΙΚΡΥΣΜΑ!

«Λίγοι οι Αθεϊστές, πλείστοι οι Αθετιστές!»

(Θέλουμε, αλλά δε Μπορούμε!)

 «Αν θέλεις τον Κόσμο

καλύτερο να δεις

προσπάθησε τον τρόπο

σ’εσένα να τον βρεις!»

   Με την ευκαιρία του Πάσχα και του Αγίου φωτός, εκτιμάται πως θ’αξιοποιηθεί η «πάσα», που καλοπροαίρετα θα σας δοθεί προς αξιοποίηση, με την ελπίδα, ο κάθε «τυφλός», το φως του να δει!

   Ο κάθε «τυφλός» που λυπάμαι να πω για τη λέξη ότι παραβολικά μεν λέγεται, αλλά στους σχεδόν ανεξαίρετους κανόνες του σύγχρονου κόσμου συγκαταλέγεται!

   Τέτοιες μέρες ο στοχασμός γενικώς δεδομένος, η περισυλλογή

βαθύτατη και η απόφαση αναπροσαρμογής διανθισμένη με πίστη, όρκους μυστικούς και Σταυρούς υπερβολής!

   Όμως παρ’ολ’αυτά, τα δεδομένα κραταιά, η θέληση στο πουθενά κι’η προσμονή της καλυτέρευσης, στα σκουπίδια ξανά, και’δω υπάρχει ένα πικρό μεγάλο γιατί!

   Το γιατί, που τη ψυχή τρώει του φτωχού στοχαστή και τον κάνει να νιώθει ισόβια Σίσυφος, στην πιο σκληρή και άδικη αυτοτιμωρία, την πέτρα ν’ανεβάσει ενάντια στην Ανθρώπινη μωρία! Η Αιτία;

   Εκείνος ξέρει αν μη τι άλλο, ότι ο καθένας πάλι με τους άλλους θ’ασχοληθεί και τον εαυτό του, μόνον στον «Καθρέφτη» θα αρκεστεί να δει! Εκείνος ξέρει ότι αυτό κάθε άλλο παρά αρκεί, γιατί ο κόσμος μόνο μέσω του εαυτού μας μπορεί να φτιαχτεί κι’είναι, μα τω Θεώ, τόσο απλό, μα τόσο απλό!

   Ας δούμε το θέμα σαν φυσικό και όχι «μεταφυσικό!» Βλέπουμε  αντικειμενικά πάντα τους άλλους, τους εαυτούς μας ποτέ! Μόνο στους καθρέφτες τους εαυτούς μας βλέπουμε, χωρίς ν’αντιλαμβανόμαστε ότι οι καθρέφτες είναι οι μεγαλύτεροι ψεύτες ever!

   Εδώ, ας μου επιτραπεί η παράθεση κάποιων στίχων μου, σχετικών με τον καθρέφτη, αυτόν τον τεράστιο ψεύτη!

 «Άυλη του είδωλου ουσία

σ’έρωτα με δίχως συνουσία

έτεκες την ειδωλολατρία

μέσα στου καθρέφτη τη Μαγεία!

Μία εικόνα μου’δειχνες, μία από παιδί

 στάχτη στα μάτια μου’ριχνες, στάχτη, αλλά, χρυσή!

Ειδωλολάτρη μ’εκανες πιστό σ’ενα γυαλί

κι’ακόμα με κατάντησες σαδομαζοχιστή»

   Καμία μετάλλαξη στην εικόνα, εικόνα μία, άτρωτη, αναλλοίωτη στο χρόνο και τη φθορά, τόσο πειστική, που επεκτείνεται στη ψυχή και τη λογική, υπαγορεύοντας «νομοτελειακά» την αυταπάτη για την τοποθέτησή μας στο «Απυρόβλητο και αλάθητο του Κέντρου του Κόσμου» που δεν είναι άλλο από τον άρχοντα εαυτό μας!

   Δεχθείτε λοιπόν σας παρακαλώ, μ’αφορμή το Πάσχα, τούτη την

«Πάσα», που συνιστά την κάλλιστη “Assist” για το καλύτερο στη ζωή σας “Goal”! Προσπαθήστε το, χειροκροτήστε το έστω κι’αν είναι «Own Goal – αυτογκόλ -» γιατί η καλυτέρευση του Κόσμου “it’s a matter of All” – είναι θέμα όλων μας!

   Aς δείξουμε επιτέλους όχι το σύνηθες το «θέλουμε, αλλά δε μπορούμε» δηλαδή, αλλά το ότι « και θέλουμε και μπορούμε!» Εύχομαι σε όλους ότι καλύτερο!