ΕΜΑΝΟΥΕΛ ΜΑΚΡΟΝ! ΠΡΟΑΛΕΙΦΟΜΕΝΟΣ ΜΕΓΑΣ;

Σπύρου Κίκερη

«ΕΜΑΝΟΥΕΛ ΜΑΚΡΟΝ !

ΠΡΟΑΛΕΙΦΟΜΕΝΟΣ ΜΕΓΑΣ;»

«Μ’αφορμή την επίσκεψη

του Προέδρου Μακρόν

στη Χώρα μας!»

«Μεγάλες οι προσμονές! Μεγάλες οι Προσδοκίες! Μόνο για τους Γάλλους; Όχι βέβαια! Θα το δείξει εκτιμώ η υποδοχή, από την πρώτη στιγμή και θ’ποδειχθεί, εκτιμώ, από την «πειθώ»,

που στα θεία βράχια της Πνύκας, με «Ηχώ», θ’αντηχεί

Εγείροντας ίσως ψυχές Ηρώων, Ρητόρων, Φιλοσόφων και Πνευμάτων ολκής στο αδιάκοπο διάβα της Ανθρώπινης ζωής!»

  Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά τους, στη σύντομη «Μακρονική Διαδρομή, να δούμε πόσο σχετίζεται με την «προσμονή!»

«Είθισται κατόπιν εορτής, να κάνουμε τους ειδικούς και τους προφήτες! Προσωπικά δεν ανήκω σε καμία των κατηγοριών

γιατί έχω βαθιά την πίστη, ότι εν τέλει είμαστε και μένουμε

αυτό που η πλειονότητα, λέει για μας!»

  Παραμονή των Γαλλικών Προεδρικών Εκλογών, όταν επώνυμοι και έγκριτοι δημοσιογράφοι, μίλαγαν για όχι και τόση άνετη εκλογή του Μακρόν, έγραφα:

   «Η κρισιμότητα, όσον αφορά τις Γαλλικές Προεδρικές Εκλογές είναι αστειότητα ολκής, εκτός ρεαλισμού και αβάσιμη»

   Έκλεινα δε τη σχετική γραφή, στο spyrkikeris.blogspot.com (6/5/2017) με θέμα «Γαλλικές Προεδρικές Εκλογέs» ως εξής:

   «Έτσι λοιπόν οδεύουμε στις εκλογές με αδιαμφισβήτητο standard όχι μόνο στο Νικητή, αλλά και στο ποσοστό του, που το βλέπω στο 65% με 70%!»

  Και έτσι εγένετο, στη συνέχεια είχαμε το σκόπελο, κατά την κρίση των ίδιων «αξιόλογων επαγγελματιών κριτών», της έλλειψης κομματικού μηχανισμού του Μακρόν!

  Την περίπτωση εδώ και καιρό και πριν των εκλογών, είχα χαρακτηρίσει σαν «Θείο Δώρο» στο Μακρόν, με σχετική μου αναγραφή στο διαδίκτυο (Face Book) και θα το έλεγα ευθαρσώς, μακάρι και’μεις εδώ στη Χώρα της οδύνης, να είχαμε μια τέτοια ευκαιρία!

  Και μετά, για να επανέλθουμε στην κανονική μας ροή, και μετά ήρθαν τα τελικά αποτελέσματα της 18/6/2017 να δικαιώσουν, να δηλώσουν, να υποδηλώσουν και να «διαδηλώσουν!» Σαρωτική Νίκη του Μακρόν με το 90% των υποψηφίων του, άγνωστους τους περισσότερους και φυσικά εκτός κομματικών μηχανισμών και με το 47% της δύναμης των εκλεγέντων γένους θηλυκού!

  Ήταν μια απόλυτη πλειοψηφία, που ισοδυναμούσε με κυριαρχία! Το να απαιτούνται 289 και’συ με τόσα «κενά» να συγκεντρώνεις τελικά 351! Εξήντα δύο (62) δηλαδή έδρες πάνω από τον απαιτούμενο πλειοψηφικό αριθμό δεν είναι απλά λίγο, είναι θαύμα! Και α σκεφτεί κανείς ότι δε μιλάμε γιαν εκλογικό νόμο ενισχυμένης αναλογικής, αλλά για απλούστατης, τότε πρόκειται για μεγάλο θαύμα!

  Όσο για το ποσοστό αποχής, που λέγεται και ξαναλέγεται από τους ειδικούς, θα συνεχίσει ν’αποτελεί την πρώτη ύλη για το «Χρύσωμα του Χαπιού!» Παρά του ότι κύριοι, ξέρετε και παρά ξέρετε ότι σε προδικασμένα απολύτως αποτελέσματα, τούτο είναι απολύτως φυσικό! Επί του προκειμένου επιβάλλεται ένα μικρό περαιτέρω σχόλιο, για τους μεγάλους του είδους εκτιμητές!

  Κύριοι αντιληφθείτε το ότι ο κόσμος κι’αν δεν έχει απόλυτα ξυπνήσει, έχει σίγουρα σχετικά αφυπνισθεί! Είναι πια εκκωφαντικά τα δείγματα και οι αποδείξεις πολλές!

  Τα «κόμματα» αποτελούν «άντρα» και «γκέτο» καιροσκόπων, αγυρτών, καταχραστών, καπηλευτών, ιδιοτελών εν γένει και εμπόρων ελπίδων, φτηνών και υπερμάχων δήθεν διχαστικών ιδεολογιών, προς κάρπωση ίδιων αγαθών, καθώς κτήσης, απόκτησης και επέκτασης προσωπικών περιουσιών!

  Αυτός είναι και ένας των βασικότερων λόγων, που και σεις αγαπητοί και «Αξιόλογοι» επαγγελματίες κριτές, συντάσσεστε σ’αυτά τα τερατογενή δημιουργήματα!

  Δεν επιθυμώ να επεκταθώ παραπάνω, θα κλείσω με μία ευχή! «Είθε ο Μακρόν να είναι δημιούργημα του «Θείου Οίκτου» να πορευτεί σωστά και ν’αποτελέσει την απαρχή, για μια νέα «καινοτόμο αρχή», που κατά την ταπεινή μου άποψη δεν θ’αργήσει να φανεί, όχι μόνο στη Γαλλία, αλλά ευρύτερα στη Διεθνή Κοινότητα!!

  Ήδη το εγκώμιό μου, γι’αυτόν δεόντως το έπλεξα σε προηγούμενη γραφή μου! Όμως τώρα ήδη εκπορεύεται από τη ψυχή μου, η υποθετική μου ευχή!

«Αν ήταν η ζήλεια ψώρα

και στην Πολιτική

ίσως κι’η δική μας Χώρα

μπορούσε να σωθεί!»

  Διαβάζοντας για τη σύνθεση της νέας Γαλλικής Κυβέρνησης, την ανατομία αυτής και βασικά βιογραφικά στοιχεία των μελών της, ειλικρινά, αισθάνθηκα πικρία, απογοήτευση και πάνω απ’όλα ζήλεια!

  Ζήλεια σφοδρή, με πάμπολλες σκέψεις βαριές, περιστρεφόμενες άτακτα στο νου μου, σε μια Εθνική περιδίνηση, απ’την οποία δεινοπάθησα να βγω, λίγο πριν τρελαθώ!

  Το μόνο, που μου έμεινε, απ’όλη αυτή την βαριά κατάσταση, που περιήλθα, ήταν ένα πικρό, ερωτηματικό «γιατί», που εκφώνησα ουρλιάζοντας, τρομάζοντας απ’την ηχώ, που άσπλαχνα, για πολύ ώρα με μαστίγωνε!

  Τελικά. αφού ηρέμησα σχετικά, κατέφυγα ν’ανακουφισθώ, όπως συνήθως, σε τέτοιες στιγμές, στην μεγάλη μου αγάπη, τη γραφίδα! Αυτή που άλλοτε βλέπω σαν οβίδα, άλλοτε σαν πυγολαμπίδα και άλλοτε, απλά σαν παρηγορήτρα!

Κυβέρνηση Α. Παπανδρέου 1981 και οι μισοί δεν φαίνονται!

  Να κάνω αριθμητική αντιπαράθεση των Κυβερνήσεων Ελλάδος Γαλλίας, το’χω κάνει, το’χω καυτηριάσει, το’χω πολυγράψει! Ποιος εδώ νογάει; Ποιος εδώ πονάει; Ποιος εδώ ακούει; Ασφαλώς κανείς!

Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ! Σπάνια για τον φωτογραφικό φακό

η Φωτογράφιση Ελληνικής Κυβέρνησης

ήταν εύκολη υπόθεση!

  Ας το επαναλάβω για μια ακόμα φορά, όλες οι θεωρούμενες προηγμένες Χώρες έχουν Κυβερνητικές συνθέσεις - Εκτελεστικές Εξουσίες δηλαδή - αριθμητικά, της τάξεως των έντεκα (11) ατόμων, των Δεκατριών(13), των Δέκα πέντε (15), των είκοσι πέντε το πολύ! Ας μη μπούμε σε λεπτομέρειες! Ας σταθούμε στη σύνθεση της τελευταίας Γαλλικής Κυβέρνησης του Μακρόν!

  Από τους είκοσι δύο (22) του υπουργικού Συμβουλίου (18 Υπουργοί και 4 Υφυπουργοί) έντεκα (11) είναι γένους αρσενικού και έντεκα (11) γένους θηλυκού, υπογραμμίζοντας την ισότητα των δύο φύλων, όσο καμιά άλλη φορά, που μόνο απαρατήρητη δεν μπορεί να περάσει!

  Ένα άλλο καινοτομικό της γνώρισμα είναι η «πολυσυλλεκτικότητα» του σχήματος καλύπτουσα, όλο το φάσμα της Γαλλικής πολιτικής μέχρι της Ριζοσπαστικής αριστεράς, με κυρίαρχη εντύπωση, ότι πρόκειται για Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας!

  Όλα τούτα έχουν τη σημασία τους, σίγουρα όμως εκείνο, που κατά την άποψή μου, μετρά περισσότερο είναι τα προσόντα αυτών των ανθρώπων! Τα είδα ένα προς ένα, από πολύ καλές, έως άριστες σπουδές, εργασιακές και υπηρεσιακές εμπειρίες, ιδανικές ηλικίες για παραγωγή έργου αποτελεσματικότητας!

  Προσωπικά νιώθω την ανάγκη να εκφράσω το θαυμασμό μου, για το Μακρόν και να δηλώσω απερίφραστα, ότι ο χαρακτηρισμός του ιδιοφυούς, που του προσέδωσαν οι δάσκαλοι του, από πολύ νωρίς, φαίνεται ότι είναι απολύτως εύλογος!

  Για του Μακρόν τις σπουδές, τις δραστηριότητές και τις θετικές του ιδιαιτερότητες, έχω αναφερθεί πριν της εκλογής του, ομού με σχετικές μου προβλέψεις, παραμονή των Γαλλικών εκλογών! Προβλέψεις που επαληθεύτηκαν απολύτως (Γαλλικές Προεδρικές εκλογές – Η εκτίμηση με εκτίμηση! Αναρτήθηκε στο spyrkikeris.Blogspot.gr, με ημερομηνία 6/5/2017).

  Όμως αξίζει να επαναλάβω τη σύνοψη των αναγραφομένων μου για εκείνον! «Ένας άνθρωπος, τριάκοντα εννέα ετών, που ξεκίνησε από τη Φιλοσοφία και διέπρεψε στην Οικονομία, στον ιδιωτικό τομέα, στην ουσία χωρίς ιδιαίτερες σπουδές επ’αυτής! Σημαίνει, αν μη τι άλλο, ότι δεν είναι τυχαίος!

  Αν αναλογισθεί δε κανείς ότι αυτός ο άνθρωπος κλήθηκε από τον Πρόεδρο Ολάντ, ν’αναλάβει τη διαχείριση του Υπουργείου Οικονομικών της Γαλλίας, μέσα σε οξύτατη οικονομική κρίση, θα πει, ότι είναι ξέχωρα άριστος!

Στη Φώτο ο Μακρόν με τον Πρωθυπουργό του

και τις Γυναίκες του Συμβουλίου!

  Τώρα θα μου επιτραπεί μία δειγματοληπτική σύνοψη προσόντων των Υπουργών, που επέλεξε ο Μακρόν για τη διαχείριση των τυχών του Γαλλικού Έθνους και των Γάλλων γενικότερα, αρχίζοντας από τον Πρωθυπουργό!

  Ενουάρ Φιλίπ ετών 46 Πρωθυπουργός, Νομικός, Πολιτικός Συγγραφεύς: Σπουδές. Πολιτικές επιστήμες, Πανεπιστήμιο Παρισίων! Σχολή Δημόσιας Διοίκησης! Νομική Εμπειρία, Συμβούλιο της Επικρατείας με αρμοδιότητα στο «Δίκαιο Δημοσίων Συμβάσεων», Πρόεδρος Πολεοδομικού Χάβρης! Πολιτική Εμπειρία. Διετέλεσε Βουλευτής και Δήμαρχος!

  Μπρουνό Λε Μερ, ετών 48, Υπουργός Οικονομίας. Σπουδές: Διοίκηση Επιχειρήσεων, Σχολή Διπλωματών! Υπήρξε 6 χρόνια σύμβουλος του Πρωθυπουργού Ντομινίκ Ντεβιλπέν, στο Προεδρικό Μέγαρο και στο ΥΠΕΞ! Επίσης διετέλεσε Υπουργός Επικρατείας, χειριζόμενος τις Ευρωπαϊκές Υποθέσεις και Υπουργός Γεωργίας! Το 2014, στην εκλογική κούρσα για την ηγεσία του κόμματος των Ρεπουμπλικάνων, ήρθε δεύτερος μετά τον Σαρκοζί, λαμβάνοντας το 30% των ψήφων! Είναι συγγραφέας 8 βιβλίων, με τελευταίο του το “Ne vous resignez pas (Μην τα Παρατάς). Αναφέρεται στην Οικονομική παρακμή της Χώρας του, που την αποδίδει στη «συλλογική δειλία» του Γαλλικού Λαού!

  Μισέλ Μπλανκετ ετών 53 Υπουργός Παιδείας, Διπλωματούχος Φιλοσοφίας και Δικαίου! Έχει διατελέσει σε ανώτατες διοικητικές θέσεις της Εθνικής Εκπαίδευσης, Διευθυντής ESSEC (Ανώτατη Σχολή Οικονομικών  και Εμπορικών Επιστημών!

  Ανιές Μπιζέν ετών 48, Υπουργός Υγείας. Καθηγήτρια Αιματολογίας, Διευθύντρια Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου, Διευθύντρια Ανώτατης Αρχής Υγείας!

  Να συνεχίσω δεν έχει νόημα και δεν έχει νόημα, γιατί θ’αυξάνει η πίκρα και η ζήλεια, γιατί στα προσόντα, δε ξέρεις ποιος υπερέχει του άλλου, εκείνο που μαθαίνεις μελετώντας τα βιογραφικά τους, είναι ότι κανένας δεν υστερεί!

  Έτσι ο νους αναπόφευκτα πάει στους δικούς μας, ταγούς, πρωθυπουργούς, υπουργούς, βουλευτές και όχι απλά θλίβεσαι, αλλά συνθλίβεσαι και συντρίβεσαι κυριολεκτικά, στη γύμνια της εμφάνισης, στην έλλειψη προσόντων, στα μαϊμού βιογραφικά κτλ κτλ, που δεν έχουν τέλος και αρχή!

  Για τους αριθμούς των κυβερνητικών σχημάτων τα είπαμε τα ξαναείπαμε! Τί βγαίνει; Ιδρώνει κανενός το αυτί; Σιγά τα ωά! Σιγά τα ωά οι καρέκλες να’ναι καλά κι’οι αγύρτες επί τω έργω, με τα «μανίκια ψηλά!»

  Τί να προσφέρεις μωρέ; Τι; Όταν στη ζωή σου δεν έχεις διαχειριστεί ούτε τον εαυτό σου! Τί να προσφέρεις μωρέ τί, όταν είσαι Υπουργός Παιδείας με απολυτήριο μέσης εκπαίδευσης;

  Τί να προσφέρεις μωρέ, όταν έχεις βγει από «Στάβλους» και «Τεκέδες;» Μιλάω άσχημα, έ; Μην τολμήσει κανείς να μου το πει! Μην ανθυποδιανοηθεί κανείς, ειλικρινά, να μου το πει!

  Πώς αλλιώς μπορείς να αποκαλέσεις ανώτατα υποτίθεται ιδρύματα, που έχουν μετατραπεί προ πολλού σε «άντρα» μαστούρηδων, άναρχων και αλητών ολκής, με ραδιοφωνικούς σταθμούς, ιστοσελίδες, πυριτιδαποθήκες, γκαρσονιέρες και ότι μπορεί να φανταστεί, ο πιο διαστροφικός νους!

  Πώς μπορείς να αποκαλέσεις ιδρύματα, που ο πρύτανης εγκαταλείπει τη θέση του, για να παριστάνει την καρικατούρα υποκριτή, σε σκηνή στην αλλοδαπή και γι’ανταμοιβή, θα πρέπει να υπουργοποιηθεί;

  Πώς μπορείς ν’αποκαλέσεις Ανώτατα υποτίθεται Ιδρύματα, που οι φοιτητές τους, όχι μόνο δεν επιτρέπουν αξιολογήσεις, από έγκριτες διεθνείς επιτροπές, αλλά που διώχνουν βιαίως αυτές, με σκουπίδια χείριστης και ποικίλης συγκομιδής;

  Δεν είναι δυνατόν αυτά να λέγονται Πανεπιστήμια! Όχι δεν είναι δυνατόν! Και δεν είναι γιατί αυτά είναι εστίες τρωκτικών και φωλιές εχιδνών, τουτέστιν ανθρώπων μιασματικών, ασθενών! Ασθενών, νόσων Λοιμωδών και θανατηφόρων επιδημιών!

  Ν’αφήσουμε όμως τους υποτιθέμενους «φοιτητές» και να πιάσουμε τους καθηγητές; Γιατί για να λερωθούμε περισσότερο; Να πιάσω ονόματα και λεχθέντα τους; Όχι, όχι απελθέτω απ’εμού το ποτήριον τούτο, γιατί είναι και καταξιωμένα άτομα στην κοινωνία μέσα, που τους τίμησε δεόντως και τους οδήγησε εκεί στα υψηλότερα έδρανα και οφίτσια της ύψιστης εξουσίας και απαρχής δημιουργίας του κάθε κακού, σε τούτη την ταλαίπωρη χώρα!

  Εκφράζομαι βαριά εν γένει και «ανεπίτρεπτα!» Το ξέρω φίλοι μου το ξέρω, όμως πως μπορώ αλλιώς να εκφραστώ, όταν γνωρίζω ότι ένιοι εξ’αυτών των υψηλών εδρούχων εννοώ, δε μπόρεσαν να διαχειριστούν όχι μόνο τα παιδιά τους, ώστε να βγάλουν χρηστούς πολίτες στην κοινωνία ή εξώθησαν αυτά στην αναρχία, προκειμένου ν’ανέλθουν οι ίδιοι, μια ώρα αρχύτερα στην εξουσία, αφού τους υπέδειξαν το δρόμο, μοιχεύοντας, κατά συρροή και εξακολούθηση την Κοινωνία, τη Δημοκρατία και την Πατρίδα, στην πιο αισχρή και ποταπή ανωμαλία!

  Θα σταματήσω εδώ, γιατί ελλοχεύουν μέσα μου κι’άγρια ένστικτα, που αφόρητα με πιέζουν για καταστολή των αδίκων και υπέρ των δικαίων, αρχών, αξιών και παραδόσεων, τούτης της ένδοξης και καταταλαιπωρημένης Χώρας, κατά βάση όχι από τους εχθρούς της, αλλά από τους απαίσιους, ιδιοτελείς και αδαείς Ταγούς της!

  Όμως ζηλεύω, θλίβομαι, συνθλίβομαι, συντρίβομαι, βλέποντας τον κάθε Μακρόν, να ενεργεί αδιαμφισβητήτως καλοπροαίρετα για την Πατρίδα του! Τη Δημοτικότητά του μετά τη σύνθεση της κυβέρνησής του να ανέρχεται σε πρωτόγνωρα ποσοστά της τάξεως του 65% +, με μόνο ίσως κακό σημείο για αρκετούς, την κατά 24 χρόνια μεγαλύτερη σύζυγό του!

  Εδώ δε μπορώ, παρά για λίγο να σταθώ! Με τον Έρωτα δεν τα βάζουμε, κύριοι! Δεν τα βάζουμε γιατί θα ηττηθούμε, ασυζητητί! Το χάος της ανθρώπινης ψυχής, μέσα στις δαιδαλώδεις πτυχές τούτου του μείζονος θέματος, μεγαλύνεται και αποπροσανατολίζεται κι’ύστερα το χάος, στο χάος χάνεται κι’ο γίγας, ασκόπως σα «νάνος» ψάχνεται και μάχεται, διεξόδους, στ’αδιέξοδα, παλεύοντας να βρει!

  Για τον Έρωτα, φόνοι, πόλεμοι, επαναστάσεις έγιναν, τείχη απόρθητα έπεσαν, καταιγίδες, λαίλαπες, τυφώνες, Αρμαγεδδώνες ξέσπασαν κι’εκείνος ακλόνητος, αλώβητος και ακμαιότερος έβγαινε απ’αυτές τις δοκιμασίες, πάντα δικαιώνοντας τη ρήση του Σοφοκλέους – Σοφός και Κλέος, ήταν αυτός - «Έρωτ’ανίκατε Μάχαν….! Ναι δεν επιθυμώ να επεκταθώ στο θέμα του έρωτα, γιατί νιώθω μικρός με τέτοιο Θεό να τα βάλλω!

  Όμως θ’αναφερθώ σε κάτι, που προσωπικά σαν άνθρωπο μ’ενοχλεί και άπτεται αυτής καθαυτής της αλλόκοτης ανθρώπινης «σεμνοτυφίας» σε μια κοινωνία, υποτιθέμενης ισορροπίας!

  Έλεος! Η Γυναίκα του Μακρόν μας πείραξε; Τόσοι και τόσοι μεγαλοπρεπείς κύριοι, που πέφτουν σαν τα κοράκια στα θηλυκού γένους εγγονάκια τους, δε μας πειράζουν; Εκεί λέμε μπράβο στους παππούδες, εκχωρώντας το κεκτημένο δικαίωμα της ανδρικής επιρροής, κυριαρχίας και πρωτοκαθεδρίας εκ καταβολής! Και η πρόοδος του ανθρώπου πού πάει κι’ακόμα η καλλιέργεια της εσωτερικής δομής αυτού, της κοινωνικής του υπόστασης και συμπεριφοράς;

  Ας σοβαρευτούμε Κύριοι, ας σοβαρευτούμε! Ας αποκαλυφθούμε στο μεγαλείο του Έρωτα και με περισσή σοβαρότητα ας πούμε, ότι είναι προσωπική υπόθεση του καθενός ή το πιο λογικό, υπόθεση δύο ατόμων είναι, με πολυδιάστατες παραμέτρους, που δύσκολο είναι απ’έξω να δεις!

  Επειδή κρίνω ότι η περίπτωση της σχέσης του ζεύγους Μακρόν, μπορεί να σταθεί αφορμή, για περισσότερη γνώση στον έρωτα, τις διαπροσωπικές σχέσεις και τα φαινομενικά παράδοξα, θα αρκεστώ στην παράθεση κάποιων δικών μου στίχων, που υπάρχουν σ’ένα σχετικό τραγούδι του Μιχάλη Ρακιντζή με τίτλο «Δεν κάνω πίσω!»

ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΠΙΣΩ

Όλοι μου λέτε, να την αφήσω πως είναι τρέλα να συνεχίσω!

Όλοι μου λέτε να σταματήσω, γι’αυτή’ναι κρίμα, μια ζωή, να χαραμίσω!

Όλοι μου λέτε να την αφήσω, μα’γω το όνειρο, θέλω να ζήσω

τα δυο μου μάτια να σας δανείσω να δείτε ότι βλέπω

κι’όλους να σας πείσω!

Όλοι μου λέτε να την αφήσω μα’γω σας λέω θα συνεχίσω

στο τέλος, όλους θα σας μισήσω

και σας υπόσχομαι ποτέ δεν θα λυγίσω!

Όλοι μου λέτε να την αφήσω, μα’γω σας λέω δεν κάνω πίσω

μα΄γω σας λέω δεν κάνω πίσω

είναι αδύνατον εγώ να σταματήσω!

“ Δεν κάνω πίσω ! Δεν κάνω πίσω !

Ήρθε η ώρα, τώρα, εγώ, ν’αποφασίσω!

Δικαίωμά μου είναι και θα το ασκήσω

κι’οπως γουστάρω τη ζωή μου, θα τη ζήσω!

  Οι στίχοι δείχνουν τη δύναμη του έρωτα σ’όλο της το μεγαλείο, δικαιώνοντας διαχρονικά το Σοφοκλή στο «Έρως Ανίκατε Μάχαν»

Της Αντιγόνης!

  Το θέμα μας όμως δεν είναι η προσωπική σχέση του Μακρόν, αλλά οι πρώτες του επιλογές, που σε καλοπροαίρετους και γνωρίζοντες Έλληνες, φέρουν πόνο θλίψη και ζήλεια για τα αντιστοίχως τεκταινόμενα από τους άθλιους ηγέτες τους, τους δόλιους ηγέτες τους, τους άχρηστους, τους ψεύτικους!

  Όσο για το Μακρόν, να μου το θυμηθείτε, ότι θ’αποδειχθεί ένας των καλύτερων Προέδρων, που ποτέ ανέδειξε η Γαλλική Δημοκρατία σε όλο το διάβα της, μέσα στην Ιστορία!

  Το γιατί, ευελπιστώ ότι έγινε ήδη κατανοητό, από τούτη τη γραφή και την ομιλία του Μακρόν που εναγώνια αναμένω, στην Πνύκα, για να ταξιδέψω σε άλλες εποχές και προσωπικότητες μοναδικές, που ευελπιστώ, ότι δεν ήταν οι τελευταίες σε τούτο τον αλλόκοτο κόσμο!

                                                                                            Με Τιμή

                                                                                     Σπύρος Κίκερης