Σπύρου Κίκερη
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΚΑΙ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΟΙ!
(Μ'αφορμή σχετικά πρόσφατο σχόλιο «Έγκριτων Δημοσιογράφων»
για το ότι ο «Τσίπρας» εξακολουθεί να παραμένει
το πιο δυνατό, αξιόπιστο και φερέγγυο χαρτί
του ΣΥ.ΡΙΖ.Α και όχι μόνο!!!
Έλεος κύριοι, έλεος Κυρίες μου, έλεος Έλληνες! Αυτοί – Δημοσιογράφοι - έχουν αναγάγει το «γλείψιμο» της πελατείας τους, σε κακόγουστο, φρικιαστικό αστείο για «Γκίνες!» «Γκίνες» μιας κατάπτυστης γελοιότητας, ευτελισμού και ταπείνωσης, τέτοιου μεγέθους, που αντίστοιχό της, ίσως Έλληνα, ποτέ στο παρελθόν δεν έχεις βιώσει!
Κατ’αρχάς μια αναγκαία διευκρίνιση, για να μη μπερδευτούμε! Οι δημοσιογράφοι, σύμφωνα με την ταπεινή μου άποψη, χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες! Σαν κύρια και κυρίαρχη κατηγορία θεωρώ τους τηλεοπτικούς δημοσιογράφους των καναλιών μεγάλης ακροαματικότητας, ακολουθούμενους από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς των ιδίων εταιρειών – στην ουσία είναι οι ίδιοι!
Αυτή η κατηγορία συνιστά σε όλες τις πτυχές της δημοσιογραφίας τη μερίδα του Λέοντος, παίζοντας σημαντικότατο ρόλο σε θέματα επιρροής και διαμόρφωσης της κοινή γνώμης! Ένα στιγμιότυπό σου, να δείξουν, για παράδειγμα, ελάχιστων δευτερολέπτων, θα σε πάρουν τηλέφωνο δεκάδες άτομα να σου το πουν, σε διάστημα που συνήθως διαρκεί δύο με τρεις μέρες!
Στη δεύτερη κατηγορία κατατάσσω τους Δημοσιογράφους του Ημερήσιου και περιοδικού τύπου, αυτούς δε θα διαχώριζα στους απόλυτους και διαλλακτικούς!
Οι απόλυτοι είναι οι ταμένοι, οι φανατισμένοι, οι ορκισμένοι, οι «ψεκασμένοι» και οι βαθιά νυχτωμένοι, έστω και τη δωδεκάτη μεσημβρινή! Αυτοί είναι οι «επαγγελματίες» της κομματικής γραμμής, αυτοί που βλέπουν τη νύχτα μέρα και τη μέρα νύχτα, προσπαθώντας τους πάντες να πείσουν γι’αυτό που βλέπουν, έχοντας όμως σταθερό, κατά κανόνα ακροατήριο! Αυτοί παίζουν μικρό και ελάχιστο ρόλο στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης!
Οι διαλλακτικοί της περίπτωσης, απλά προσπαθούν να κρατηθούν, χτυπώντας μια στο καρφί και μια στο πέταλο, αστοχώντας στο χτύπημα τις περισσότερες φορές!
Ας μην ασχοληθούμε με τις υποκατηγορίες, ας ασχοληθούμε με το Champions League! Αυτούς τους ακροβάτες, αλχημιστές, τους καλοκαρδιστές, των πάντων! Αυτούς που το «ποίμνιο» το βλέπουν σαν σφάγιο εμπορικότητας, διαλαλούντες την πραμάτεια σαν αστείοι και φαιδροί κεκράκτες, που ο κόσμος όχι μόνον δεν αντιλαμβάνεται, αλλά που νιώθει ότι από το στόμα τους κρέμεται, για μετάληψη σώματος και αίματος κυρίου!
Η αισχρότητα και η γελοιότητα σε όλο τους το μεγαλείο και ένα πάντρεμα δολιότητας μοναδικό! Ποιος είδε πολιτική εκπομπή σε δεξιόστροφο κανάλι περιωπής, που να μην φιλοξενεί «εγκάθετο» της Αυγής, για παράδειγμα, όχι της «Χρυσής Αυγής» της άλλης της Κυβερνητικής; Ναι αυτούς τους δημοσιογράφους εννοώ, που την Ελληνική τη ξέρουν απ’έξω κι’ανακατωτά, για να μπερδεύουν τον ειρμό τους στα λεγόμενά τους, κατά κανόνα χωρίς εξαίρεση!
Αυτοί έχουν καταντήσει το υποτιθέμενο «λειτούργημα», που ασκούν, σε χυδαίο «ανοσιούργημα» και «κακούργημα» ιδιαιτέρως αποτρόπαιο και ειδεχθές!
Προχτές το βράδυ στις ειδήσεις του «Δεξιόστροφου» ΣΚΑΙ, o λαλίστατος «Μπάμπης» ειδήμων επί των οικονομικών, άρχισε το σχόλιό του προς την Κα Σία Κοσιώνη ως εξής: « Δεν έχουμε κανένα λόγο, να μην πιστέψουμε τον Πρωθυπουργό!!!»
Ας πω και για μία από τις πρώτες επιλογές αυτών, των επώνυμων της δημοσιογραφίας, του πρώην Πασόκου και νυν Αρχισυριζαίου, που όπου σταθεί κι’όπου βρεθεί εκθειάζει κι’ανεβάζει το μεγάλο αφεντικό, πιο πάνω κι’απ’το Θεό! Το γιατί; Είναι απλό, σαν ΑΜΕΑ αποτελεί θετικό και ελκτικό κίνητρο, καθώς συγκινησιακό και θαυμαστικό συγχρόνως, ανεξάρτητα του περιεχόμενου του λόγου του!
Να και χθες (14/9/2017), όλα τα κανάλια τον έδειχναν να επιθεωρεί, τη φριχτή ρύπανση του Σαρωνικού, χωρίς ουδείς να σχολιάζει ότι την ίδια μέρα γύρισε από την Αγγλία και στην Αγγλία πήγε αμέσως μετά τη ΔΕΘ, όπου είχε μεταβεί, προς ενθάρρυνση του Αρχηγού του, προς παροχή λόγων μεγαλύτερων αληθειών! Θου Κύριε Φυλακήν τω στόματί μου…!
Όμως το κρίμα είναι κυρία Κοσιώνη, ότι ποτέ δε βρέθηκε κανένας σας να τον ρωτήσει, για το μέγεθος των έξτρα αμοιβών του, αυτές τις πέντε (5) μέρες, τόσον του ιδίου, όσο και της κουστωδίας του!
Και το ακόμα χειρότερο Κα Κοσιώνη είναι ότι ουδείς από σας τους περιώνυμους, ποτέ δε ρωτά για την αναγκαιότητα των κάθε λογής μετακινήσεων! Ξέρει ο Ελληνικός Λαός τί σημαίνει εκτός έδρας αμοιβή Υπουργού; Από πού θα το μάθει Κα Κοσιώνη και σία; Από πού; Από τον κάθε Σπύρο Κίκερη; Μα αυτός δεν έχει μικρόφωνο και το βόλιουμ της φωνής του στο Αμήν, ίσα που ακούγεται!
Αλήθεια θα ήθελα να σας ρωτήσω ευθέως εσάς τους επώνυμους, που σας άκουγα στην Πρωθυπουργική συνέντευξη στην Θεσσαλονίκη και μου έρχονταν να ξεράσω, από την ποιότητα και τον τρόπο διατύπωσης εν γένει των ερωτήσεων, στην πλειονότητά τους!
Δεν διαθέτετε τον απαιτούμενο δείκτη στοιχειώδους ευφυΐας να κάνετε τέτοιες ερωτήσεις, σαν αυτή των εκτός έδρας των Υπουργών;
Δεν έχετε το στοιχειώδες θάρρος, επαγγελματική τόλμη και ευσυνειδησία, να ρωτήσετε για τα καράβια των λαθραίων, με τις επώνυμες φίρμες, που σαπίζουν, στις μακράν εκκρεμότητες του κάθε Κου Κουρουμπλή και σία και όχι μόνο; Γιατί διστάζετε τα χεράκια σας να βάλετε επί των τύπων των ήλων; Γιατί προτιμάτε τον οίκτο εκείνων και όχι αυτών, που πληρώνουν, παρά τα όσα βιώνουν;
Ντροπής πράγματα Κα Κοσιώνη μου και σία, ντροπής! Αλλά να σας πω εγώ τι φοβάστε, φοβάστε το στρίμωγμα, γιατί το στρίμωγμα φέρνει οργή απρόβλεπτη και η οργή των εξουσιαστών δεν είναι καλό πράγμα, κυρία μου, ούτε και εύκολα διαχειρίσιμο, ακόμη και για το στήριγμά σας!
Τι θαρρείτε θέλει πολύ να τα πάρει ο κάθε Κος Αλαφούζος ή μήπως θαρρείτε δεν έχει ασκούς του Αιόλου ο καθένας τους, ν’ανοίξει σε περίπτωση, που θίγονται ακραίως τα συμφέροντά τους; Και τα συμφέροντά τους θίγονται πρωτευόντως, όταν αλλάζουν κανάλι οι διαλλακτικοί τους ακροατές, αυτοί, που συνήθως στο μεταίχμιο ισορροπούν! Όσο για σας Κα Κοσιώνη, σας δικαιολογώ εν μέρει, γιατί εσείς έχετε και προσωπικούς λόγους, για τη διαλλακτικότητά σας, Κα Μπακογιάννη, εξ αγχιστείας ούσα, με υπερκομματικά ιδεώδη και οράματα!
Όμως το θέμα δεν είναι οι κατά περίπτωση Κουρουμπλήδες το θέμα μας είναι εσείς σαν επαγγελματίες και μάλιστα οι καλύτεροι στο είδος!
Θ’αναφέρω κι’ένα πρόσφατο σχόλιο, που έκανα σε ανάρτηση αξιολογότατου φίλου, που αναφέρονταν στην Ελληνική Δημοσιογραφία, στο διαδίκτυο: « Για ποια Δημοσιογραφία ρε Θανάση μιλάς; Για ποια; Υπάρχει; Να πάρω τους «παραταξιακούς» - «δεξιούς» «ουδέτερους;» Τράγκα, Χατζηνικολάου και λοιπούς; Ή κάποιους βρωμύλους, που παρά του ότι έχουν από πολύ καιρό να εμφανιστούν, μοιάζει αδύνατη η εξάλειψη της μπόχας τους, από το μυαλό μας! Το ότι αντιλαμβάνεστε την πλειονότητα αυτών που εννοώ, αποδεικνύει και την αλήθεια των λόγων μου! Άστο να πάει, άστο να πάει, λοιπόν, καλέ μου φίλε και πάμε παρακάτω!
Να λοιπόν γιατί ο δικός μου νους στρέφεται για λίγη πολιτική σοβαρότητα, στην πολιτική αστειότητα, τη γελοιογραφία δηλαδή!
Προσωπικά αν αξιολογούσα τους «Δημοσιογράφους», σαν γελοιογράφους, θα τους έβαζα Δέκα με τόνο (10')!
Αν τους αξιολογούσα σαν «Δημοσιογράφους», θα τους έβαζα Μηδέν με τόνο (0')! Το καλύτερο, που θα είχα να προτείνω, γι’αυτούς, είναι ν’αλλάξουν ρόλους!
Γιατί τους Γελοιογράφους μας, τους θεωρώ, ειλικρινά, «άπαιχτους» μεν στο είδος τους «Άψογους» δε, σαν πολιτικούς σχολιαστές, «Άμεμπτους» τέλος, σαν εν γένει κριτές!
Και επειδή αρκετά με το τρίτο πρόσωπο και τον αόριστο χρόνο «Κύριοι» εσείς οι «Δημοσιογράφοι» εννοώ, συνιστάτε την πιο ελεεινή και τρισάθλια κατηγορία, απασών των εξουσιών!
Μία αστειρεύτως χαίνουσα πληγή, από τις χειρότερες των πληγών, που ποτέ έχει υποστεί το κορμί της άμοιρης Ελλάδας!
«Κύριοι, αυτό που ασκείτε, δεν μπορεί να λέγεται «Δημοσιογραφία», αλλά οτιδήποτε άλλο, στη μοναδικότητα της γλώσσας μας! Αυτό μπορεί να λέγεται: Ασυδοσία, αγυρτεία, χαμερπεία, γλοιωδία, ολιγωρία, αναλγησία, Ιεροσυλία, αμαρτία, αναισθησία, προδοσία, οπισθοδρομία, μειοδοσία, ποτέ όμως των ποτών «Δημοσιογραφία!»
Εγκληματείτε «Κύριοι!» Εγκληματείτε κατά συρροήν και εξακολούθηση, ολιγωρώντας προ του δικαίου, του λογικού, του εύλογου και του σωστού, συνηγορώντας συγχρόνως ασύστολα, υπέρ του αδίκου, του διχασμού, του αμοραλισμού, του λαϊκισμού και του αναχρονισμού!
Έτσι έχετε καταντήσει τη «Δημοσιογραφία», μια λοιμώδη επιδημία! Μια επιδημία καταλύτη στην παιδεία, την υγεία, την κοινωνία και συγχρόνως μια παρωδία – τραγωδία – και δραματική κωμωδία, όπου οι «ρόλοι» γίνονται «δόλοι», σε σενάριο σκηνοθεσία, του έχοντος το γενικό και ειδικό πρόσταγμα!
Ναι, μου έχει κάνει εντύπωση η εκπομπή, ενός δημοσιογράφου, ασχολούμενου με τα αθλητικά, παράγκες και λοιπά, ομολογουμένως τραγελαφικά! Το βασικό του σλόγκαν «Σύμφωνα με επίσημη παρακολούθηση, ηχογραφημένη, τηλεφωνική επικοινωνίας της ΕΥΠ ……» Χρόνια και χρόνια διατηρεί την εκπομπή του, μ’αυτά και μ’αυτά!
Και ερωτώ, όλη η δικογραφία, μέχρι πέρατος είναι απόρρητη, η δημοσιοποίηση πόθεν; Καθόσον ουδέποτε έχω ακούσει συνέπειες, για τους κατά περίπτωση «κατηγορούμενους!»
Και εδώ ας μου επιτραπεί να βάλλω το χεράκι μου επί των τύπων των ήλων, ρωτώντας: «Αν ο Κος Δημοσιογράφος άλλαζε μισθωτή, μισθωτή του αντίπαλου δέοντος, θ’άλλαζε σκόπευση στο σκοπευτικό του; Ναι ή όχι; Δύσκολη η απάντηση, εξυπακούεται, μα έλα που αυτή καθορίζει την τιμή της Δημοσιογραφίας και τη διαφορά της από την ατιμία την «αγυρτεία» και της «αργυρωνυτία!»
«Κύριοι η Ελλάδα, δεν πάει έτσι μπροστά, πάει πίσω τυφλά!» Γιατί εσείς είστε δούλοι του Σατανά, όργανα του Μαμμωνά, σκλάβοι του κερατά, που το μόνο που ξέρετε και που άριστα τα καταφέρνετε είναι η «Μοιρασιά» του ποιμνίου, κατά βάση στα πολιτικά και η εξολόθρευση του αντιπάλου, στα ποδοσφαιρικά και τα λοιπά!
«Εγώ αυτούς, εσύ τους άλλους, τι κι’αν μας πούνε όλους Παπαγάλους, μίμους, παντομίμους δηλαδή, του μεγάλου αφεντικού, που κρατά το «πασπαρτού», σεναριογραφώντας, σκηνοθετώντας και γελοιογραφώντας εν γένει, γελοιοποιώντας εν τέλει το υποτιθέμενο λειτούργημά σας!
Ειλικρινά, σαν Έλληνας επίγνωσης, θα αισθανόμουν ιδιαίτερα ευτυχής, αν στη ένδοξη χώρα, που λέγεται Ελλάς, στο κεφάλαιο της Δημοσιογραφίας, υπήρχαν μόνο επαγγελματίες της Γελοιογραφίας!
Με Τιμή
Σπύρος Κίκερης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας