THE POWER OF "ΓΑΒ!"

ΣΠΎΡΟΥ ΚΙΚΕΡΗ

THE POWER OF «ΓΑΒ!»
ΓΑΒ = LOVE!



Μ’αφορμή το σήριαλ, που κάνει θραύση

κι’όλα τα ρεκόρ τα σπάει!

«Πριν η Άγια βδομάδα αρχίσει
και ο Χριστός από τα πάθη απηυδήσει
η πένα το μελάνι της ας χύσει
μήπως και κάποιους, η γραφή της κατηχήσει!»

Η Υποβάθμιση της Κρίσης μας!
Η υποβάθμιση της κρίσης μας, της αντίληψής μας
και της λογικής μας είναι, πλέον, εκτός ορίων
η ανοχή μας και η ηθική μας εκτός περιθωρίων
κι’οι αρετές μας πνιγμένες στον κόσμο των οργίων!

«Η φτήνια τρώει τον παρά
κι’ο κόσμος αγοράζει 
ο στοχαστής παραμιλά
γράφει κι’αναστενάζει!»

Τα πάντα όλα μια κατηφόρα

όλα τα στάτους όλα τα φόρα! 
Τα πάντα όλα, μια καραμπόλα
από τη «τσόντα» μέχρι τη φόλα!

Γίναμε ρόμπα, γίναμε ρόμπα
με φτήνιας όντα, δίχως προσόντα
κι’τρόμπα, τρόμπα κι’η τρόμπα, τρόμπα
απ’άκρου, σ’άκρου, σ’όλη τη χώρα!

Και να σου λένε, σβήσε τα φώτα,
αρχίζ’η τσόντα, άσε τα ζόρια
όλα στη φόρα, όλα στη φόρα
κι’όλοι αντάμα, στην κατηφόρα!

   The Power of Love!
   Τίτλος υπέροχος, εξαιρετικός, ιδιαιτέρως ελκυστικός! Ο τίτλος πάντα το δόλωμα ήταν σε έργα και έργα, νούμερα και νούμερα, εκείθεν ότι ήθελε προκύψει και η τηλεθέαση στη γύμνια ανθίζει πολύ δε περισσότερο σαν άνοιξη είναι και το λίμπιντο θερίζει!

   Τηλεόραση δε βλέπω γιατί από την ποιότητα αγριεύω, κάποιες ειδήσεις εδώ κι’εκεί ψαρεύω, γιατί το τι συμβαίνει, γύρω μου, απόλυτα θέλω να ξέρω! 
   Όμως στα ζάπινγκ, όταν σε κάποια φόλα με μπόχα πέφτω, που «καλά λόγια, έτυχε ν’ακούσω», ένα επεισόδιο, έτσι για να μορφώσω γνώμη, θα το δω, και αν εκπλαγώ, τότε αναπόφευκτα σε σχολιασμό θα προβώ!

   Τι μ’ενοχλεί!
   Μ’ενοχλεί όχι η ποιότητα του συγκεκριμένου έργου, γιατί χρωματικά και σκηνοθετικά είναι, ομολογουμένως, ψηλά!

Μ’ένοχλούν τα δήθεν βαθύτερα μηνύματα, που στον κόσμο προσπαθεί να περάσει! Όμως πάνω απ’όλα και πρώτα απ’όλα μ’ενοχλεί το επίπεδο κρίσης και αντίληψης, όπως προκύπτει από τα ποσοστά τηλεθέασης, ενός λαού και μάλιστα, του πάλαι ποτέ, περιούσιου!
   Τί πράγμα, Θεέ μου, είναι αυτό; Τι ντροπή; Τί προσβολή; Τι

εκτροπή; Αυτός και αν είναι, Θεέ μου, της Αγάπης εκτροχιασμός, του Έρωτα διασυρμός, της Αγάπης ευτελισμός, του Έρωτα αποτροπιασμός!
   Αυτός, Θεέ μου, και αν δεν είναι της πολύπλευρης ανθρώπινης ανάγκης διασυρμός και κυνισμός! Αυτός, Θεέ μου, κι’αν δεν είναι της αυταπάτης πειθαναγκασμός, εκβιασμός και βιασμός!
   Αυτή, Θεέ μου είναι Ερωτοτροπία εμπορίας και εμπορία υποκρισίας, ούτε καν ηθοποιίας!

   Τσόντα από Σπόντα!
   Να το πεις «Τσόντα» θ’αστοχήσεις! Να το πεις «Τσόντα από Σπόντα» ίσως την Prima Donna να θίξεις! Το καλύτερο εκτιμώ,

που θα μπορούσες να κάνεις, ήταν «Φόλα» να το πεις και από την Prima Donna, ας παρεξηγηθείς!

 Εκείνη, μου είπαν ότι το λέει «Γκαλά», αλλά με συγχωρείτε, που τη θέση μου θα διαχωρίσω και θα διαφωνήσω, γιατί πρώτη φορά νομίζω υπάρχει «Γκαλά» με «Τσατσά!»
   Το μόνο καλό για την «κρυφοπορνοεκπομπή» είναι ότι απόλυτα ταιριάζει με την εποχή και αν αναλογιστεί κανείς ότι η άνοιξη έχει για καλά μπει, η εκπομπή στα εισπρακτικά τοπ με βεβαιότητα θ’ανεβεί και το πολιτιστικό και κριτικό επίπεδο του Ρωμιού, στα βάραθρα ας κατεβεί!
   Ποιος, αλήθεια, γι’αυτό θα νοιαστεί, από όποια σκοπιά και να το δει; Η υποβάθμιση των πάντων στη χώρα αυτή έχει πλέον παγιωθεί και θεσμοθετηθεί! Ναι θεσμοθετηθεί, δόλια, άκομψα και με το έτσι θέλω, έχοντας για τα καλά μπει, μέχρι και στο σκληρό δίσκο των φτηνών και των αφελών, σαν καταλυτικός και οπισθοδρομικός ιός!

   Άλλο Αγάπη και Άλλο Έρωτας!
   Μακάρι να μπορούσα να σταματήσω το έκτρωμα, που κατάφωρα προσβάλλει έρωτα και αγάπη, για τα οποία, δυο λόγια θα μου

επιτραπεί να πω, πριν απολύτως, για τις θέσεις μου, παρεξηγηθώ.
   Η Αγάπη είναι μακράν το ευγενέστερο των ανθρωπίνων συναισθημάτων, που συνιστούν η έντονη στοργή, η έλξη, η

αφοσίωση, και η εκτίμηση! Εκείθεν αν επεκταθεί αμοιβαίως σε ακαταμάχητη, ειλικρινή και όχι παρορμητική, επιθυμία ρομαντισμού και ερωτισμού, τότε η αγάπη συνιστά την πεμπτουσία της ζωής και της ευτυχίας!
   Η Αγάπη είναι η εξέλιξη του ενστίκτου επιβίωσης, διατήρησης και εξέλιξης του ανθρώπινου είδους, μέσω της ιδανικής συμβίωσης!
   Η Αγάπη είναι μάχη δίχως ήττα, με μια Ντάμα κι’ένα Ρήγα, που θ’αποστάζουν έρωτα κι’αλήθεια, προπαντός δε ευτυχία!

   Η αγάπη είναι χρέος και τιμή μαζί, που δεν φτάνει μια ζωή, για να ξεχρεωθεί! 
   Τώρα, όσο για τον έρωτα, όπως στο έργο παίζεται, μοιάζει με ασθένεια κι’ανίατη πενία! Φωτιά στα συναισθήματα και πυρομανία! Βράχια σ’άγρια κύματα, με δίχως τρικυμία! Εκτόξευση του όνειρου, στ’άστρα χωρίς πυξίδα κι’ανώμαλη προσγείωση στον Άρη και το Δία!
   Έρωτας που προηγείται της αγάπης και ποτέ δεν ακολουθείται, ή συνοδεύεται απ’αυτή είναι ζωώδης και οι συμμετέχοντες σ’αυτόν «αγρίμια» που τις γόνιμες ημέρες αγριεύουν πιο πολύ, χωρίς ούτε κατά διάνοια να ξέρουν το γιατί!
   Η Αγάπη δε βιάζεται, δεν εκβιάζεται, δεν προσβάλλεται, ούτε για διαφημιστικούς και εισπρακτικούς λόγους σκηνοθετείται και προβάλλεται!
   Η Αγάπη είναι πράγμα ιερό, αδιαπραγμάτευτο και υπερβατικό!

Κάπου η παμπόνηρη «Prima Donna», που σίγουρα ξέρει πολλά απ’αυτά, πολλές φορές «Μαντόνα» το παίζει και Αθώα Περιστερά!

   Το Επιμύθιο.
   Όμως ας συγχωρεθώ για το κλείσιμο του επιλόγου μου, αλλά καταλληλότερο επιμύθιο για την παρούσα γραφή, που ελπίζω τη Μεγάλη εβδομάδα να μην προβληθεί, δεν βρήκα: «Η Αγάπη Κα Prima Donna, από τα μάτια πιάνεται, όχι από τα πέη και τα αιδοία λαϊκής, σαν η τιμή τους πέφτει!»
                                                                 Με Τιμή
                                                            Σπύρος Κίκερης