ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!

ΣΠΥΡΟΥ ΚΙΚΕΡΗ

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!

   Μ’αφορμή την Πρωτομαγιά!

   Σχεδόν πάντα, κάποιες χρονιάρες ημέρες, ημέρες σημαδιακές, ιδιαίτερες ημέρες, συνηθίζω να γράφω, κάτι σχετικό! Από τις πιο
σημαντικές μέρες του χρόνου,

εξέχουσα και την πρωτομαγιά θεωρώ, γιατί νομίζω ότι όλη η φύση τη μέρα αυτή είναι σε οργασμό!

   Οργασμό, που παρασέρνει κι’εμάς σ’ένα χορό κυκλωτικό, μ’ένα ξέφρενο ρυθμό και απ’την ταχύτητα, σ’έναν αλλόκοτο του νου στροβιλισμό!

   Εκείθεν, μέσα απ’αυτή την έξαρση, την έξαψη και

την έκσταση, η απογείωση, αργά ή γρήγορα θα’ρθεί, με στόχο την αποθέωση! Όμως η απογείωση με τέτοιες καιρικές και ψυχικές συνθήκες, είναι ίσως επικίνδυνη!

   Όμως στο σημείο αυτό, ας απολαύσουμε το ποίημα και βλέπουμε για τη συνέχεια!

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!

Μέρα μαγιού, πρωτομαγιά

εσύ της φύσης η μαγιά

και του Θεού η πινελιά

στου Έρωτα τη ζωγραφιά!

Αγγέλου έχεις ομορφιά

μα η ματιά σου σαϊτιά 

κι’όταν ανοίγεις τα φτερά

μοιάζεις με Άγγελο φονιά!

Με το στεφάνι στα μαλλιά
κι'όλης της φύσης τα καλά

Μάγισσα είσαι και Θεά

μα δύσκολη στα μαγικά!

Μας ξετρελαίνεις τα μυαλά

σκοπεύεις πάντα στην καρδιά

και όποιους βρεις ναι μεν, αλλά

θαν’ η πληγούλα τους βαθιά!

Πρωτομαγιά, πρωτομαγιά
στη θάλασσά σου τη βαθιά

ας μη χαθώ, άλλη φορά

βοήθα τούτη τη χρονιά!

Εσύ που έχεις τα κλειδιά

του παραδείσου τα χρυσά

δώστα και μένα μια φορά

ποτέ δε ζήτησα πολλά!

Πρωτομαγιά, πρωτομαγιά

για να με στέψεις Βασιλιά

μου φτάνει μόνο μια καρδιά

με την αλήθεια, αγκαλιά!

Ένα λουλούδι προσφορά

μέρα Μαγιού, Πρωτομαγιά

 δύο φιλιά Πλατωνικά

κι’απόκρυφα ερωτικά!

   Με τη Δυση του Ήλιου!

   Από του Ήλιου το βασίλεμα, η μέρα αυτή, η τόσο σημαδιακή, θ’αρχίσει αίφνης, να μελαγχολεί, αμείωτα να μελαγχολεί και η διαδικασία προσγείωσης, να μοιάζει

ιδιαίτερα προβληματική, εξελισσόμενη ραγδαία σε «Αναγκαστική!»

   Όμως παρ’όλα αυτά, κακά τα ψέματα, κακά, η Πρωτομαγιά, κοινωνικά, στοχαστικά, υπερβατικά και φανταστικά, λέει σίγουρα πολλά!

   Απόδειξη, πέραν των άλλων και μια ερώτηση, που μου έκανε κάποια φίλη μου το βράδυ της Πρωτομαγιάς, η απάντηση που της έδωσα, κυρίως δε η περίσκεψη, που με κατέκλυσε την επομένη το πρωί, πάνω σ’αυτή!

   Περί Έρωτος!

   Μ'αφορμή το ποίημά μου "Πρωτομαγιά" και την ερώτηση φίλης, μετά την ανάγνωση, για το «Εάν είμαι Ερωτευμένος;»

   Η Απάντηση!

   «Συλλήφθηκα από τη συνένωση ενός σπέρματος κι’ενός ωαρίου με το ωάριο και το σπέρμα να χτυπάνε στο Αμήν του Έρωτα και της ηδονής! Άρα, συμμετείχα, αφού εγώ ήμουν η σάρκωση και η μετενσάρκωση, του Αμήν, της ευδοκίας και της ευλογίας!

   Σχεδόν άμεσα και στην ουσία χωρίς διακοπή, βρέθηκα άρρηκτα, για μακρύ διάστημα, δεμένος με τον Έρωτα (Ομφάλιος Λώρος!)

   Κι’όταν απ’το σκοτάδι στο φως αναδύθηκα, άμεσα από ένστικτο, έκλαψα και σφόδρα τη ρόγα της Μάνας μου ερωτεύθηκα!

   Το θαύμα του Έρωτα για μένα, όπως για τον καθένα μας, πριν την ώρα του είχε συντελεσθεί!

   Και μετά και μετά και τι δεν ερωτεύθηκα, τον Αέρα, τη θάλασσα, τ'αγριολούλούδα, τα Σύννεφα, τον Ουρανό, την Κερασιά, το Ρόδι, τη Σκυλίτσα μου, τη Γατούλα μου, τον Παπαγάλο μου, τις Πεταλουδίτσες τις Πασχαλίτσες .....Σταμάτα με, Θεέ μου, σταμάτα με, σταμάτησέ με, γιατί δεν πρόκειται να σταματήσω και ίσως και πράγματα, που δεν πρέπει, να πω!

   Συνοψίζοντας, είναι αμαρτία στον Παράδεισο να ζεις και να περνά, έστω ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου, χωρίς με κάτι να είσαι «Ερωτευμένος!»

   Ο Έρωτας, καλή μου, είναι η Ουσία, η δημιουργία, η αγαλλίαση και η τελετουργία αυτής της ζωής! Όσο για την πεμπτουσία; Ψάξε μόνη σου να τη βρεις!"