ΜΕ ΚΑΤΑΝΥΞΗ και ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟ!

ΣΠΥΡΟΥ ΚΙΚΕΡΗ

ΜΕ ΚΑΤΑΝΥΞΗ 
ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟ!

   Με Κατάνυξη, Ταπείνωση, Σκεπτικισμό και Μυστικισμό, στους μέγιστους των μεγίστων συμβολισμούς!


   Τον Ιούδα στο φιλί, με την τόση διδαχή ...

   Την απάρνηση στον Ταγό, με τον πρώτο κλονισμό ...

   Του Μεσσία τον καημό, για τον κόσμο το φτηνό ...

   Του Ποιμνίου τον Ταγό, στο μεγάλο παιδεμό...

   Το σκληρό και ανελέητο φραγγέλιο, να χτυπά και ν'αυλακώνει Ευαγγέλιο, καταθέτοντας την πράξη σαν εχέγγυο, καταγγέλοντας 
Ηγέτη αφερέγγυο!

   

Του Χριστού μας το Σταυρό, στο στερνό του πηγαιμό ...

   Το «Πάτερ άφες αυτοίς …..» στο μάθε πώς να συγχωρείς ...

   Το «διψώ» στο Σταυρό πριν τον έσχατο σπασμό ...

   Την απάνθρωπη στοργή, στο σφουγγάρι, τη χολή με τη θεία

αποστροφή, στην ανάγκη για ζωή ...

   Το λογχίζω στο πλευρό, με το αίμα και νερό ...

   Τον φριχτό βασανισμό, σ’έναν μάταιο σκοπό, να τελέψουν το "Θνητό" και μαζί του το Θεό ...

   Το «Ηλί, Ηλί, Λαμά Σαβαχθανί!» Που στο στοχαστή μηνά, πως τα θαύματα είναι κοντά, γιατί για θαύματα, ποτέ δεν είναι αργά! Γιατί; Εκεί που λήγει η «ύλη και η ζωή» αρχίζει η «Ψυχή» σε μια μετάλλαξη πνευματική και υπερβατική!»

Μια μετάλλαξη θαυματουργή, που εκείθεν έμελλε, τόσους και τόσους  να εμπνέει, με σθένος οπλίζοντας και θαύματα χαρίζοντας,  την κρίσιμη στιγμή, σαν το κορμί, τη ψυχή σφίγγει, να μη βγει! Εκεί, την ύστατη στιγμή,  πριν του καθενός το «τετέλεσται» στα χείλη του σβηστεί!

   Το μπαμ της Ανάστασης, της Γήινης κατάστασης, στο Αχ τηςαγανάκτησης, της Θείας επανάστασης και της αποκατάστασης!

   Τις εικόνες τις στυγνές, τι σκηνές  τις τρομερές! Το τι, χωρίς γιατί! Τη χλεύη στο ΙΝΒΙ, το σώμα, τη ψυχή, τη ψυχή χωρίς κορμί! Την αιώνια πηγή, δίχως ξύδι και χολή, για να πίνουν οι πιστοί και να λένε οι Σοφοί, πως υπάρχουν κι’ουρανοί! 


Στο μεγάλο το "Κακό", του καλλίστου πλοηγό, σαν ετούτο το Σταθμό, που'κανε Θνητό, Θεό!


                       Καλή Ανάσταση!
                                                            Σπύρος Κίκερης