 |
| ΣΠΥΡΟΥ ΚΙΚΕΡΗ |
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΧΡΕΩΝ!
"Κάλιο Αργά, παρά ποτέ!"
"Ο Σεβασμός ύπαρξης ενός Κράτους
συνιστά, αναντιρρήτως, το σεβασμό
συνύπαρξης μεταξύ των Εθνών
κάτω από απαράβατες αρχές, κανόνες
και αξίες Δικαίου!
Άλλως η Κοινωνία μεταβάλλεται σε Ζούγκλα!"
"Η Μήνις της Ιστορίας συνιστά την Επιτομή
Αδικίας, Αχαριστίας και Αμαρτίας!"
"Ο Σεβασμός ύπαρξης ενός Κράτους
συνιστά, αναντιρρήτως, το σεβασμό
συνύπαρξης μεταξύ των Εθνών
κάτω από απαράβατες αρχές, κανόνες
και αξίες Δικαίου!
Άλλως η Κοινωνία μεταβάλλεται σε Ζούγκλα!"
"Η Μήνις της Ιστορίας συνιστά την Επιτομή
Αδικίας, Αχαριστίας και Αμαρτίας!"
«Χθες δεν
κοιμήθηκα καλά!
Ήμουν
ανήσυχος κι’έβλεπα όνειρα κακά!
Ίσως με
πείραξε, η παρακάτω ανάρτηση στο FB
που έκανα, προχθες βράδυ, αργά!»
«Όχι δε γίνεται, δεν πάει άλλο φτάνει! Όταν
Στρατιώτες Σύμμαχων Κρατών, διασύρονται σαν έσχατοι εγκληματίες και
φυλακίζονται σε φυλακές υψίστης ασφαλείας, όχι δε γίνεται! Δε μπορεί να υπάρχει
τέτοια ανοχή, κάτω από οποιαδήποτε λογική!
Το ΝΑΤΟ, λυπάμαι, αλλά έχει απολύτως
διασυρθεί! Για την υπηρέτησή μου στο ΝΑΤΟ/AIRSOUTH, αισθανόμουν υπερήφανος,
τώρα αισθάνομαι ντροπή!
Κύριοι Αμερικανοί, αν θέλετε να είστε
Ηγήτορες, βρείτε λύση! Άμεσα λύση, ανεξαρτήτως κόστους, για τη χώρα του
"σκότους!"»
Σηκώθηκα κι’ακόμα σκοτάδι ωρολογιακά, δεν τέλειωσε το βράδυ, έβραζα,
βρήκα λειψή τη γραφή, που έκανα, πολύ λειψή, άδραξα το όπλο μου, συνέχισα.
Όχι δε γίνεται!
Όχι δε
γίνεται, δεν πάει άλλο φτάνει! Όταν Στρατιώτες Σύμμαχων Κρατών, σαν έσχατοι
κακούργοι διασύρονται και σε φυλακές ύψιστης ασφαλείας φυλακίζονται …. Όταν
καράβια Εοκικά, από υποτιθέμενους συμμάχους εμβολίζονται….!
Όταν Νατοϊκά
αεροπλάνα, από Νατοϊκά, για πλάκα καταρρίπτονται …. Όταν αδιαμφισβήτητα
κυριαρχικά δικαιώματα, ανεξαρτήτων Κρατών, πειρατικά κι’εκβιαστικά
παραγνωρίζονται, τότε, ε τότε και οι Μοίρες ενίστανται και οι Θεοί εξανίστανται!
Στη
χθεσινή μου ανάρτηση επικαλέστηκα, το κύρος και την αξιοπρέπεια του ΝΑΤΟ,
επιστρέφοντας την υπερηφάνεια της υπηρέτησής μου σ’αυτό και ανταλλάσσοντάς τη,
μ’ένα κατακλυσμιαίο αίσθημα ντροπής!
Σήμερα
με παράπονο ιστορικό στη μητέρα Ευρώπη θ’απευθυνθώ, επικαλούμενος, το στην
επικεφαλίδα θεματικό «Κάλιο αργά, παρά ποτέ» συνεχίζοντας από βρασμό ψυχής.
Και'συ Ευρώπη!
Και’γω
ένας μικρός κι’ασήμαντος στοχαστής, βιασμένος κατά συρροή και εξακολούθηση, από
κράτος ανώμαλο, κράτος βιαστή κι’εκβιαστή, εξωθούμενος από ψυχής βρασμό, μήπως
δικαιούμαι να πω μ’αλαλαγμό «Ντροπή σου Ευρώπη, ντροπή σου ΕΟΚ, μήπως ο κόμπος
το χτένι έσπασε και 'σεις πείσμονα αρνείστε, σ’ένα μέθυσο της εξουσίας, σ’έναν
βιαστή της Δημοκρατίας κι’ένα Μαιτρ της Πειρατείας, να πείτε STOP!»
Κι'αν δε μπορείτε!
Κι’αν
δεν μπορείτε αυτό να πείτε, τουλάχιστον αναλογιστείτε τα οικτρά του παρελθόντος
σας λάθη και ’συ Μεγάλη Βρετανία και’συ περίτρανη Γαλλία και’συ κληρονόμα της
μεγαλύτερης στον κόσμο Αυτοκρατορίας, μουγκή Ιταλία!
Αναλογιστείτε κι’αναπροσαρμοστείτε, γιατί κάπου
φοβάμαι, πως ίσως σε λίγο θα είναι αργά και οι ευθύνες, εσάς θα βαρύνουν,
περισσότερο κάθε άλλου!
Το Φιλί της Ζωής!
Εσάς,
που το φιλί της ζωής δώσατε, στα πνέοντα τα «λοίσθια» Τουρκία, το 1923, αντί για μια
ανώδυνη «Ευθανασία» σ’ένα τέρας, που δεν είχε προηγούμενο, ούτε και επόμενο
έχει σε μια Γήινη κοινωνία!
Δεν
καταλαβαίνατε εκείνο τον καιρό, ότι παραβιάζατε τα φυσικά σύνορα της Ευρώπης, δίνοντας
σε άξεστους και άνευ λόγου, πάτημα σ’αυτή, αφήνοντας, εν τέλει, ένα σχεδόν
αποτελειωμένο φίδι, όχι μόνο να ξαναγεννήσει το αυγό του, αλλά και να το
εκκολάψει!
Ήδη το
φίδι που βγήκε από το αυγό αυτό, 23 Ιουνίου του 2018 θα κλείσει τα ενενήντα
πέντε του, με γιορτές και πανηγύρεις, μ’απειλές και με προκλήσεις!
Ας
το Αντιληφθείτε Όλοι!
Το θέμα απλό, ο Τούρκος δεν έχει «μπέσα»,
είναι απολίτιστος, βάρβαρος, αναγχρονιστής, σκοταδιστής, ήδη πορεύεται προ τα
πίσω, δυστυχώς, ολοταχώς κι’εκτιμώ ότι αν δεν ανασχεθεί κάπου μεταξύ δεκάτου
τρίτου (13ου) και δεκάτου πέμπτου Αιώνα (15ου) θα
σταθεροποιηθεί!
Ίσως
οι Αμερικανοί να δυσπιστούν στη φερεγγυότητα, όμως ας ρωτήσουν τους Άγγλους και
τους Γάλλους, που σίγουρα ξέρουν το κεφάλαιο καλύτερα, γιατί στην πράξη το
γεύτηκαν!
Όπως γεύτηκαν
την πίστη, αφοσίωση και φερεγγυότητα της Ελλάδος! Της Ελλάδος που για την πίστη
στη Δύση, δυο εμφυλίους έκανε και πολλά απ'τα παιδιά της έκλαψε!
Τι
Μέλλει Γενέσθαι;
Εδώ
που φτάσαμε δε γίνεται αλλιώς ή φεύγει απ’τη μέση ο «απολωλώς» ή
Ήδη η Ευρώπη από ανεπιθύμητους έχει κατακλυσθεί, κινδυνεύοντας άνευ
μάχης να παραδοθεί, σαν έρμαιο δήθεν της κακής της Μοίρας, έπεται η Αμερική σε
μια κατακλυσμιαία τρομοκρατία, που δεν αργεί!
Και λέω δεν αργεί γιατί τα χτυπήματα αδιάλειπτα είναι και στην Ευρώπη
και την Αμερική, απλά σε συχνότητα σχετικά αραιή, όμως εκτιμώ, ότι αυτή, ολοένα
θα γίνεται και πιο πυκνή, από ένα στοιχείο, που ο εκπολιτισμός δεν υφίσταται
αποδεδειγμένα στο DNA του!
Εγώ ομολογώ, πως είμαι μικρός για να σημάνω, παγκόσμιο συναγερμό! Όμως
μ’ένα μεγάλο ερωτηματικό σας προειδοποιώ. Πώς μπορείτε ν’ανέχεστε έναν μέθυσο
και τρελό να σας απειλεί, να σας προσβάλλει και να σας προκαλεί με τρόπο ιταμό
και’σεις να τον εξοπλίζετε, απερισκέπτως κι’αφειδώς;
Συνεγερθείτε να εξολοθρευτεί απολύτως, τούτο το τέρας από προσώπου Γης! Τούτο
το τέρας που τρέφεται με αίμα και που ήδη βρίσκεται στην Πέμπτη κατά σειρά
γενοκτονία, τη γενοκτονία των Κούρδων!
Κι’αυτό γιατί είναι αμαρτία να ξεχάσουμε τις ενάμιση
εκατομμύριο (1.500.000) ψυχές Αρμενίων! Τις τριακόσιες πενήντα χιλιάδες
(350.000) ψυχές των Ποντίων! Τις τετρακόσιες ογδόντα χιλιάδες (480.000) ψυχές
των Ελλήνων και τις πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) ψυχές των Συρίων! Και είναι
Αμαρτία γιατί υπάρχει Θεός, που βλέπει, χρεώνει, υποχρεώνει και ξεχρεώνει!
Προσέξτε
τα χρέη σας και δη το χρέος πρόληψης της τελούμενης ήδη γενοκτονίας και των
τεκταινόμενων στο θολωμένο μυαλό ενός «Μέθυσου!»
Προσέξτε τη θεία μήνι κι’αντιληφθείτε όσο καιρός είναι, τα μεγάλα πρέπει
και τα μεγάλα μη, εκείνα που Θεόθεν προέρχονται! Και λέω θεόθεν γιατί ο Θεός σας
προίκισε με δύναμη περισσή, όχι μόνο για το καλό της δικής σας Πατρίδας, αλλά
και την κατοχύρωση του δίκαιου στην παγκόσμια κοινωνία, που οφείλετε να περιφρουρήσετε,
ώστε να μην καταστεί ζούγκλα, έρμαια στις βουλήσεις του κάθε ανώμαλου, μέθυσου ή
τρελού!
Εμπρός λοιπόν για μια Σταυροφορία, προς αποκατάσταση μιας άλλης της τέταρτης,
που ανεπανόρθωτα σας εξέθεσε στα μάτια της Ιστορίας, γιατί αν δεν είχε
συντελεσθεί, ίσως οι λόγοι της απολύτως αναγκαιούσης σημερινής γραφής, να εξέλιπαν!
Όσο για τη μεθόδευση αυτής, σαν πρώτο και άμεσο
μέτρο σταματήστε τον εξοπλισμό, αποτολμώντας τον «εξορκισμό» στον διαβολεμένο αυτό
Ταγό.
Λυπάμαι, που για δεύτερη φορά, νιώθω επιτακτική την ανάγκη συνέγερσης επί
του θέματος του αναθέματος, φρονώντας, ότι για την τρίτη φορά, δεν θα ισχύει το
«κάλιο αργά» γιατί θα έχει ήδη αντικατασταθεί απ’ το «πολύ αργά!»
Με Τιμή
Σπύρος Κίκερης
Τα βιζματα
ΑπάντησηΔιαγραφή