Σπύρου Κίκερη
Το Παρόν γράφτηκε
Παραμονή Πρωτοχρονιάς
31/12/2016 (21:30)
ΑΣ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ! ΑΣ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ!
«Σαν Ευχή και Προσευχή
ενόψει του Νέου Έτους!»
Σε λίγο, σε πολύ λίγο, ο χρόνος αλλάζει! Κρίσιμη στιγμή, στιγμή σημαντική κι’ακόμα ισολογιστική, οριακή, αντισταθμιστική, αναπροσαρμοστική…. Ώρα Όρκου και Τιμής, ώρα αλλαγής….!
Ας γίνουμε πιο σωστοί, πιο λογικοί, πιο θετικοί, πιο προσιτοί, πιο Χριστιανοί, πιο αποδεκτοί….! Ας γίνουμε περισσότερο Αλτρουιστές, λιγότερο Εγωιστές και καθόλου εκβιαστές, του δικού μας απόλυτου δίκιου και του δικού μας αλάθητου!
Ας αλλάξουμε οπτικές κι’ας ανοίξουμε τις πόρτες του εαυτού μας τις κλειστές! Κοντολογίς ας γίνουμε καλύτεροι και γι’αυτό ένα και μόνο αρκεί, ας γίνουμε ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ!
Ας μου επιτραπεί, λοιπόν στη σπουδαία έννοια, που Αντικειμενικότητα λέγεται, για λίγο ν’αναφερθώ, με περίσκεψη και σεβασμό!
Για να γίνω ευκολότερα κατανοητός θ’αναφερθώ στην υπόψη έννοια, αναλύοντάς την, σε πλήρη αντιπαράθεση και αντιδιαστολή, με την αντίπαλή της έννοια, την έννοια της υποκειμενικότητας!
Η Αντικειμενικότητα είναι ικανότητα! Η Υποκειμενικότητα Ανικανότητα! Η Αντικειμενικότητα είναι Σφαιρικότητα και η Υποκειμενικότητα επίπεδη και συνηθέστατα, ευθεία, που θα μπορούσαμε κάλλιστα να την αναπαραστήσουμε με βέλος που δείχνει τον πομποδέκτη του σε μια αέναη και φαύλη τροχιά «εαυτός, αυτοσκοπός, εαυτός!»
Η Αντικειμενικότητα είναι Δημοκρατία, είναι το εμείς, το μαζί, η κοινωνία και η καθώς πρέπει συναλλαγή! Είναι η πραγματική αλήθεια, η αλήθεια γυμνή, ανεξάρτητα αν είναι τιμή ή ντροπή, δόξα ή ταπείνωση και προσβολή, νίκη ή ήττα, ύβρις ή έπαινος, φως ή έρεβος! Αντικειμενικότητα είναι η αναγνώριση του λάθους μας, η συγνώμη, η παραδοχή ότι είμαστε κοινοί θνητοί και όχι Θεοί!
Η Υποκειμενικότητα είναι Απολυταρχία, Αυθαιρεσία, Δικτατορία! Ουτοπία! Είναι το εγώ, το εγωπαθές, το εγωκεντρικό, το αλάθητο, το αποφασίζω και διατάζω, γιατί έτσι είναι! Και είναι έτσι, επειδή εγώ το λέω κι’επειδή εγώ το θέλω!
Επιπρόσθετα είναι αλληθωρισμός, για πέρασμα από ανύπαρκτα κενά, είναι τύφλωση, χάπια χρυσά και εν τέλει «Μικρότητα», «Ελαφρότητα!» «Ασυμβατότητα» και «Ασημαντότητα!»
Και επειδή ίσως κάποιοι δεν κατάλαβαν, θ’αναφερθώ στις «γενεσιουργές» των εννοιών, έννοιες, το ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ και το ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ δηλαδή, όπως στην Ετυμολογική και φιλοσοφική τους διάσταση αναφέρονται κι’αναλύονται:
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ: Κάθε τι που υπάρχει, ανεξάρτητα από τη θέλησή μας! Κάτι που το αντιλαμβανόμαστε σαν έννοια που τη διαφοροποιεί, από τις άλλες και τη συγκεκριμενοποιεί, καθορίζοντας τη μοναδικότητα της αντικειμενικότητά της! Μοναδικότητα, αποδεκτή, φυσιολογικά και κατά κανόνα!
ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ: Είναι κάθε τι – συνήθως λέξη - που βρίσκεται σε πτώση ονομαστική και απαντά στις ερωτήσεις: ΠΟΙΟΣ; ΠΟΙΑ; ΠΟΙΟ; ΠΟΙΟΙ; ΠΟΙΕΣ; ΠΟΙΑ;
Και για να συνοψίσουμε, στην ΠΑΘΟΓΕΝΗ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ
- ίδιον της σημερινής ηθικής κατάπτωσης - όλα τα παραπάνω μέγιστα ερωτηματικά, απαντώνται κατηγορηματικά με, το «ΕΓΩ!» Το «ΕΓΩ!!!» Το «ΕΓΩ!!!!!!!..... με άπειρα Θαυμαστικά και ενίοτε χτύπημα του κεφαλιού μας στον τοίχο, μετανοητικά και αυτοκτονικά!
Ας γίνουμε, λοιπόν, ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ! Ας γίνουμε ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ! Ας έρθουμε στη θέση του άλλου πριν δικάσουμε και χάσουμε! Ας αλλάξουμε οπτικές, ας γίνουμε αλτρουιστές και όχι επί του εσφαλμένου, «ασφαλούς» του «ΕΓΩ ΚΡΙΤΕΣ!»
Στις 24:00 εκεί με το σβήσιμο των φώτων, ας σβήσουμε και τον παλιό μας εαυτό, γεννώντας με το άναμμα των φώτων, έναν νέο εαυτό, πανομοιότυπο του όποιου προτύπου, θαυμάσαμε ή ζηλέψαμε, στο όποιο, μέχρι σήμερα, βιολογικό μας οδοιπορικό!
Αν, ωστόσο, υπάρχουν κάποιοι – αρκετοί κατά την ταπεινή μου άποψη - που δεν θαύμασαν ή ζήλεψαν κάποιον θετικά, μέχρι σήμερα, κάποιον εκτός του εαυτού τους, που θα θέλανε να του μοιάσουν! Τότε οφείλω να τους πω ότι αν τούτο το άρθρο διάβασαν, τότε λυπάμαι, αλλά όλων αυτών ο κόπος και ο κόπος μου, πήγαν χαμένοι!
Καλή Χρονιά
Καλή Αρχή
Χρόνια Πολλά
Με Τιμή
Σπύρος Κίκερης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας