ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΠΤΗΣΕΩΝ - ΥΠΕΡΑΝΩ ΠΑΝΤΩΝ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ!

ΣΠΥΡΟΥ ΚΙΚΕΡΗ

ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΠΤΗΣΕΩΝ -  ΥΠΕΡΑΝΩ ΠΑΝΤΩΝ

Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ!

Μ’αφορμή το Ατύχημα του Αεροσκάφους

τύπου Boeing 737 Max 8

της 10/3 2019!

   Διερευνήσεις Αεροπορικών Ατυχημάτων και Καθυστερήσεις.

   Τί αξία έχει η ανθρώπινη ζωή, μπρος τη χρονοτριβούσα,

συμφέρουσα ένοχη σιωπή;

   Δεκάδες φορές έχω διατυπώσει το «γιατί» των τόσων μακρών καθυστερήσεων, στην εξαγωγή συμπερασμάτων, από τις διερευνήσεις των Αεροπορικών ατυχημάτων;

   Κάποτε στην Πολεμική Αεροπορία (ΠΑ) οι διερευνήσεις διαρκούσαν τριάντα (30) και δέκα πέντε (15) μέρες και κάποτε μόνον εβδομήντα και δύο ώρες (72) όλες κι’όλες και οι παρατάσεις ζητούνταν με φειδώ! Στην τελευταία περίπτωση, όλος ο μηχανισμός της ΠΑ έπεφτε πάνω και η περίπτωση είχε προτεραιότητα έναντι οιασδήποτε άλλης!

   Δεν ήταν λίγες οι φορές που σε σκοτεινά ατυχήματα, είχαμε άμεση καθήλωση των Αεροσκαφών του ιδίου τύπου, μέχρι εξαγωγής του πορίσματος των διερευνήσεων!

   Τώρα είχαμε (10/3/2019) το τραγικό ατύχημα του Boeing 737 MAX8 πτήση ΕΤ302, με 157 νεκρούς από 35 χώρες, εφτά λεπτά

μετά την απογείωση (Α/Γ)! Πανομοιότυπο ήταν το ατύχημα, ιδίου ακριβώς τύπου Α/Φ στην Ινδονησία, στις 29 Οκτωβρίου του 2018, με 189 νεκρούς!

   Και η τραγική σύμπτωση και οι δύο Κυβερνήτες ζήτησαν άμεση επιστροφή για Π/Γ, με μόνη διαφορά 6 λεπτά, αναφέροντας προβλήματα στη διακυβέρνηση!

   Ακούστε Κύριοι, με τις ανθρώπινες ζωές δεν παίζουμε, πολύ δε περισσότερο σε καμία κυρία Boeing, που τα θησαυροφυλάκιά της έχουν 

ξεχειλίσει από το δολάριο, με χιλιάδες παραγγελίες να εκκρεμούν δεν εκχωρείται το δικαίωμα να κάνει τα θησαυροφυλάκια, οστεοφυλάκια!

   Εκείνο που έχει εν τέλει σημασία είναι ότι τα ανεξακρίβωτα ατυχήματα είναι εκείνα που τρομάζουν χειρισταράδες και μη! Όσο για τα πανομοιότυπα επαναλαμβανόμενα, σημαίνει πως οι διερευνήσεις ήταν για κλάματα ή διερευνήσεις σκοπιμότητας!

   Περισσότερα επί του Θέματος.

   Και επειδή ρωτήθηκα σχετικά για περισσότερες λεπτομέρειες στο διαδίκτυο, είπα και τα εξής, τα οποία και συμπληρώνω: « Υπάρχουν προβλήματα, πολυδιάστατα, μπλεγμένα συμφέροντα με, παραμέτρους του Σατανά! 

   Υπάρχουν, για παράδειγμα, άπειρες σχολές πιλότων στον κόσμο, εύλογο είναι αρκετές αυτών, αν και πιστοποιημένες να είναι «μαϊμού!» Μόνον στις ΗΠΑ οι σχολές πιλότων, που χορηγούν πτυχία ιδιωτικά κι’επαγγελματικά προσεγγίζουν τις 4.000!

    Η εκτίμησή μου είναι ότι υπάρχουν πιλότοι, που προχώρησαν στην Αεροπορική τους καριέρα, χωρίς να έχουν κάνει ούτε μία πραγματική απώλεια στηρίξεως στη ζωή τους! 

   Τι σημαίνει Απώλεια Στηρίξεως!

   Και επειδή ο κόσμος αγνοεί, εξηγώ! Απώλεια στηρίξεως κατά βάση είναι η περίπτωση, που χάνεται ο έλεγχος του Αεροσκάφους (Α/Φ), ένεκα διαφόρων αιτίων, κυρίως λόγω αύξησης της γωνίας ανόδου και πτώσης της ταχύτητας!

   Στην περίπτωση αυτή το Α/Φ , αρχίζει να εμφανίζει έντονους

κραδασμούς (τρέμουλο) και στη συνέχεια να βυθίζει (πέφτει) σα νεκρό σώμα, με τη μούρη του, βάζοντας κλίση αρκετές φορές και προς το ένα του φτερό, κάτω και δεξιά ή κάτω και αριστερά!

   Ο πιλότος για να εξέλθει από την κατάσταση αυτή, πρώτον θα πρέπει να διατηρήσει τη ψυχραιμία του και άμεσα να κάνει τρία πράγματα, πρώτον να λασκάρει το κράτημα του χειριστηρίου, δεύτερον να βάλει κινητήρα, ισχύ (γκάζι) δηλαδή και τρίτον να επενεργήσει στο ποδωστήριο, που είναι αντίθετο της πτέρυγας, που έπεσε! Αν δηλαδή έπεσε κατά τη βύθιση η δεξιά πτέρυγα, θα πρέπει να βάλει αριστερό ποδωστήριο! "Το χέρι, πόδι, κινητήρα" ακόμα ζωντανά ηχεί στ'αφτιά του κάθε χειριστή της ΠΑ, από τον πρώτο του εκπαιδευτή!

   Ας μην προχωρήσουμε στα γιατί, διότι θα μπερδευτούμε! Έτσι και μόνον έτσι το Α/Φ θα εξέλθει της απώλειας στηρίξεως, διαφορετικά, ζήτω που καήκαμε!

   Ε, λοιπόν την άσκηση αυτή στη Σχολή Ικάρων τη διδασκόμαστε, από το πρώτο έτος της Σχολής! Στις παλαιότερες σειρές, στο πρώτο έτος, λόγω ανθεκτικότητας του Α/Φ, μας δίδασκαν μέχρι την έξοδο από περιδίνηση! Σήμερα δεν υπάρχει περίπτωση απόφοιτος όλων των σταδίων εκπαίδευσης στη Σχολής Ικάρων να προωθηθεί σε πολεμικές Μοίρες, χωρίς να έχει εκπαιδευτεί και πιστοποιηθεί σε έξοδο από εξομοιωμένες πραγματικές περιδινήσεις! Και ένα ακόμα, στα παλαιότερα πολεμικά δεν υπήρχαν διθέσια, εκεί λοιπόν στην πρωτόγνωρη πρώτη πτήση του κάθε νέου, με συνοδεία άλλου παλαιότερου, θα έπρεπε πρώτα στο ύψος των 15.000 ποδών να εκτελεσθούν απώλειες στηρίξεως!

   Θα μου πείτε υπάρχουν οι εξομοιωτές πτήσεων (Simulators) ναι εκεί τα πάντα εξομοιώνονται, τα πάντα εκτός της "Ψυχολογίας!" Όμως κακά τα ψέματα άλλο το έδαφος και άλλο ο αέρας!

   Ας αφήσουμε αυτό το κρίσιμο θέμα, που όμως σχετίζεται απόλυτα με το πρόσφατο ατύχημα του 737 MAX8, καθώς και το

προηγούμενο του ίδιου τύπου, αναλογιζόμενοι έναν πιλότο, 40, 50,

55 ετών, που δεν θα είχε βιώσει ποτέ στη ζωή του παρόμοια πραγματική κατάσταση και ας προχωρήσουμε!

   Υπάρχουν πιλότοι που δεν έχουν δοκιμαστεί ούτε μία φορά στη νόσο των αεροπόρων! Υπάρχουν πιλότοι, ακατάλληλοι Ιατρικώς και ’γω ξέρω ότι όταν έδινα εισαγωγικές στη Σχολή Ικάρων στους δύο υποψήφιους των 18 έως 20 ετών, τον έναν τον έκριναν ακατάλληλο ιατρικά!

  Ιεράρχηση Πιλότων!

   Τη γνώμη μου θα πω, γιατί εκφράστηκε η άποψη ότι στις ΗΠΑ παρά του ότι εκεί πρωτοπέταξε το υπόψη Α/Φ και σε αριθμούς μακράν προηγείται των άλλων, εντούτοις δεν συνέβη κανένα ατύχημα!

   Ναι η άποψή μου είναι ότι οι Αμερικανοί Πιλότοι έχουν εν γένει ένα κάτι τι παραπάνω σε επαγγελματισμό από τους λοιπούς! Είχα την τύχη να μετεκπαιδευτώ στις ΗΠΑ, στη Σχολή της Εταιρείας BELL! 

      Πήγα μετά την αποστρατεία μου, με  ώρες πτήσεων άνω των 10.000 σαν πιλότος επί άνω των δεκαπέντε τύπων Α/Φ, με χιλιάδες εκπαιδευτικές ώρες και πτητικές μετεκπαιδεύσεις σε Ιταλία και Γερμανία, έχοντας ένα από τα καλύτερα ονόματα στη χώρα μας τόσο σαν πιλότος εν γένει, όσο και σαν εκπαιδευτής κυρίως στο χώρο των στροφειοπτέρων!

   Όμως από τους Αμερικανούς Εκπαιδευτές, έμεινα έκπληκτος και πού; Σε τύπο που είχα άνω των 2.500 χιλιάδων ωρών πτήσεων (B-206B3-L3)! Emergencies –περιπτώσεις ανάγκης -, που στην απόλυτη εξομοίωσή τους, εδώ έμοιαζαν εξωπραγματικές, εκείνοι τις εξομοίωναν για πλάκα!

   Γεγονός, που όταν έφυγα μ’εξανάγκασε να κοιτάξω με θαυμασμό

τη μεγάλη επιγραφή που κοσμούσε την κεντρική πύλη του Εργοστασίου και της Σχολής εκπαίδευσης, στο Ντάλας του Τέξας των ΗΠΑ και έγραφε «Εμείς μαθαίνουμε τον Κόσμο να πετάει!» Επιγραφή που είχα σνομπάρει, με την πρώτη ματιά κατά την πρώτη μου είσοδο στους χώρους της εταιρείας!

   Άποψη φυσικά και δεν έχω για τις σχολές πιλότων της Αιθιοπίας και της Ινδονησίας!

   Όμως από τους Αμερικανούς Εκπαιδευτές, έμεινα έκπληκτος και όταν έφυγα με θαυμασμό κοίταξα τη μεγάλη επιγραφή που κοσμούσε την κεντρική πύλη του Εργοστασίου και της Σχολής εκπαίδευσης, στο Ντάλας του Τέξας των ΗΠΑ, που έγραφε «Εμείς μαθαίνουμε τον Κόσμο να πετάει!» Επιγραφή που είχα σνομπάρει, με την πρώτη μου ματιά κατά την είσοδό μου σ'αυτή για πρώτη φορά!

   Άποψη φυσικά και δεν έχω για τις σχολές πιλότων της Αιθιοπίας και της Ινδονησίας!
  Πάντως για να κλείσουμε την παράμετρο της πείρας και της ποιότητας των χειριστών θα φέρω ένα προσωπικό παράδειγμα. Ήμουν σε κάποιο επιχειρηματία πιλότος στο Ελικόπτερό του (Β-206Β3)! Κάποια στιγμή μου είπε πάμε να πετάξουμε το αεροπλάνο μου - πρόσφατα είχε αγοράσει ένα ΤΒ-9 - αλλά εσύ τώρα, που θυμάσαι από αεροπλάνα! Τον κοίταξα παράξενα, χωρίς να του πω λέξη! Όταν απογειώθηκε στο Αεροδρόμιο του Μαραθώνα, πνιγμένος στο στρες, του είπα: "Άστο λίγο δικό μου, μπήκα στο 180 σκέλος και ζήτησα προσγείωση (Π/Γ!) Στο Βασικό του είπα σκέπασε το ταχύμετρο!" Τα'χασε στην κυριολεξία, "τί θα προσγειωθούμε χωρίς ταχύμετρο;" - "Ναι" του είπα, τον έπιασε πανικός! "Μην το βγάλεις το χέρι σου από εκεί" του είπα! Πιάσαμε μια ιδανική Π/Γ! Με ρώτησες, ανθρωπέ μου πόσες ώρες έχω στο Τ-41, στο G-164 (Grumman), στο Robin,  στο  C-310, σε αεριωθούμενα πολεμικά και εκπαιδευτικά; Με κοίταξε χωρίς να μιλά!

   Η Μικρή μου σχέση με την Boeing!

   Τώρα οφείλω να πω και μία μικρή σχέση, που είχα με την Boeing κι’αυτό γιατί φαίνεται ότι την κακολόγησα! Ναι κάποτε δούλεψα σε μια αξιολογότατη Αεροπορική – Εμπορική εταιρεία, που αντιπροσώπευε πολλά γνωστά ονόματα όπως Boeing – Canadair – Cessna – Bell – Robinson και όχι μόνο! 

   Μια εταιρεία, που λέγονταν Avionic και που θα’πρεπε να είναι κυρίαρχη σήμερα στον Αεροπορικό κόσμο της Χώρας μας. Όμως είχε την ατυχία να αναληφθεί εις Ουρανούς, νωρίς ο Δημιουργός της αξιολογότατος απόστρατος της πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ) και της ΣΜΑ, Κος Κουντούρης και ο αδέξιος ανιψιός του και διάδοχός του να τα κάνει «μαντάρα!» Παρά του ότι είχε ότι πιο αξιόλογο από απόστρατους της ΠΑ (Βαγιακάκος –Τσαούσης – Παπαϊωάννου – Ξαρχουλάκος κτλ! Όσο για τα δικά μου καθήκοντα ήταν αυτά του Αρχιχειριστή και Διευθυντή Πτητικής Εκμετάλλευσης!

   Ο Επίλογος του δράματος

   Τώρα για να επανέλθουμε εκεί που ξεκινήσαμε, στο τραγικό ατύχημα απώλειας 157 ανθρώπων! Το τί έφταιξε, από το λογισμικό και το χειριστικό και τι αναλογεί στο καθένα, δεν είναι θέμα δικό μου, στην παρούσα φάση να  πω!

   Εκείνο όμως, που δε μπορώ να δεχτώ είναι το τι, που προκύπτει, όταν στραβώνει κάτι από τους αυτοματισμούς και από το Laptop,

πρέπει να μεταπηδήσουμε στα χειριστήρια! Όταν δηλαδή από το σήμερα χρειάζεται άμεσα να πάμε δεκάδες χρόνια πίσω! Όμως επ’αυτού ας μιλήσουν καλύτερα, άλλοι ειδικότεροι εμού!

   Όμως μοιάζει εκπληκτικό να ακούς ότι ένα τέτοιο αεροπλάνο πέφτει ακούσια σε απώλεια στηρίξεως, για τον άλφα ή βήτα λόγο, όταν δε ακούς ότι δεν ανακτάται ο έλεγχός του, είναι τρομερό, ακόμα δε τρομερότερο όταν ακούς ότι το MCAS επινοήθηκε για την πρόληψη ακριβώς αυτού του φαινομένου!

   Γι’αυτό εσείς οι ασχολούμενοι με το θέμα ενδελεχώς, πείτε το ευθαρσώς, με τον πρώτο λόγο να ανήκει, κατά την ταπεινή μου άποψη στη Boeing και την εποπτεύουσα αυτής FAA – Αντίστοιχη Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας ΗΠΑ - και όχι στην κάθε χώρα και την κάθε εταιρεία ξεχωριστά!

   Όλα δε τούτα γιατί υπεράνω πάντων, εκτιμώ ότι πρέπει να τίθεται η ανθρώπινη ζωή κι’αυτό γιατί οποιαδήποτε άλλη σύγκριση προτεραιότητας είναι μιασματική! Όσο για την όποια σχετική κωλυσιεργία και ολιγωρία, όπως επιδείχθηκαν, είναι ντροπή! Εάν δε ισχύει το ότι μία των βασικών αιτιών ανάγεται σε θέματα μελέτης χειριστών και αλληλογραφίας, όπως ευρέως κυκλοφορεί, τότε είναι αίσχιστη ντροπή!
  Επειδή θεωρώ το θέμα μελέτης των χειριστών μέγα, θα μου επιτραπεί η σύντομη περιγραφή ενός προσωπικού σχετικού περιστατικού, κλείνοντας μ'αυτό: "Δεν ήταν παρά λίγος καιρός, που είχαμε παραλάβει πέντε ολοκαίνουργια Ε/Π Σινούκ!   Διαταχθήκαμε να κάνουμε δοκιμή μεταφοράς ομοιώματος Ραντάρ, βάρους 11 τόνων, προκειμένου να τα μεταφέρουμε εξωτερικά (External Cargo) από νησί σε νησί, σε περίοδο επιχειρήσεων! ΄Ηταν μία σιδερένια ομοιόμορφη κυβική κατασκευή! Κάθισα πρώτος στα χειριστήρια το πήρα από την 112 ΠΜ, το ανέβασα στην Πάρνηθα, το ξανακατέβασα, χωρίς κανένα πρόβλημα!
 Τη δοκιμή παρακολουθούσε επιβιβασμένη στο Ε/Π εφταμελής επιτροπή του ΓΕΑ και του ΑΤΑ! Στη συνέχεια κάθισαν στα χειριστήρια, δύο παλαιότεροί μου χειριστές, που και οι δύο διετέλεσαν Μοίραρχοι, στη συγκεκριμένη Μοίρα!
 Ανύψωσαν το φορτίο μέχρι την Πάρνηθα, στην επιστροφή εκείνο άρχισε να ταλαντεύεται συνεχώς επιδεινούμενα, παρασέρνοντας το τεράστιο Ε/Π! Είναι υπέρ βέβαιο ότι το ατύχημα θα ήταν οδυνηρό, για 15 άτομα και όχι μόνο! Πετάχτηκα πάνω, τρέχοντας στο Cockpit, φωνάζοντας, "βγάλτε τα χέρια σας από τα χειριστήρια, βγάλτε τα, αφήστε το μόνο του!" Ήταν μια λεπτομέρεια γραμμένη στο Flight Manual -1, μια λεπτομέρεια, που έσωζε!

                                                                                       Με Τιμή

                                                                                 Σπύρος Κίκερης