Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2019

Η ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ ΜΑΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ!

ΣΠΥΡΟΥ ΚΙΚΕΡΗ


Η ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ ΜΑΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
ΑΓΕΝΕΣΤΑΤΗ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ!

“Savior Vivre!”
   Μπορεί να φταίει η ανεργία, μπορεί να φταίει η κινητή τηλεφωνία, όμως το επιδεινούμενο ραγδαία πρόβλημα, συνιστά κατά την ταπεινή μου άποψη, πέραν της αγένειας και της
φλυαρίας, τρομερή, καταλυτική και βασανιστική επιδημία!
   Σε παίρνει τηλέφωνο ο άλλος, ούτε ρωτάει αν σε διακόπτει, από κάτι σοβαρό, ούτε αν μπορείς να μιλήσεις, ούτε αν ,αν, αν …..!
   Του δίνεις να καταλάβει διακριτικά ότι κωλύεσαι, εκείνος σε
γράφει, χώρια που πολλές φορές ούτε καν σε ακούει – δεν είναι λίγοι αυτοί που στην τηλεφωνική επαφή, έχουν μόνο εκπομπή - !
   Σε λίγο νιώθεις συνειδητά, ότι αρχικά εκβιάζεσαι, από έναν «αθέλητο» προφανώς εκβιαστή! Του δίνεις να καταλάβει πιο πειστικά, ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή, σε ξαναγράφει όχι μόνο στα παλιά του τα παπούτσια, αλλά και αρκετά πιο πάνω!
   Του το λες ευθέως κι’εκείνος, καλά τελειώνω σε λίγο, πως κάνεις έτσι κτλ κτλ, σε όλους γνωστά, εκτός από μας! Συγνώμη αλλά πάντα με τον κανόνα στη ζωή μου ασχολήθηκα, ποτέ με τις εξαιρέσεις!
   Ντροπή, ειλικρινά ντροπή, πάντα όταν παίρνω τηλέφωνο, επιλέγω την ώρα, αφήνω το τηλέφωνο να κουδουνίσει τέσσερες φορές και λίγο πριν την πέμπτη πάντα το κλείνω! Στην πρώτη απόκριση, πάντα ρωτάω διακριτικά «Μήπως σε διακόπτω, μήπως άλλη ώρα και άλλες φράσεις σχετικές!» Αυτή για μένα είναι πάγια τακτική σε συνδυασμό με την επιπρόσθετη προσπάθεια, από μόνος μου να καταλάβω τη θέση του άλλου – Θορύβους, τόνους φωνής, χροιές κτλ ΄
   Γενικά, η γνώμη μου είναι ότι, δεν χαρακτηριζόμαστε, εν γένει, σαν ευγενική φυλή, όμως η τηλεφωνική μας συμπεριφορά, όπως έχει διαμορφωθεί, εμένα τα μέγιστα μ’ενοχλεί!
   Είμαι ένας άνθρωπος που ζω μόνος μου διαχειριζόμενος ένα σπίτι 100 τετραγωνικών, με τρία ζωντανά, χωρίς ίχνος βοήθειας! Οι χειρονακτικές μου υποχρεώσεις αρχίζουν απαραιτήτως στις 6 το πρωί! Στο λόγο της τιμής μου, μέχρι της 08:30, δεν υπάρχει έστω και ένα δευτερόλεπτο, που να έχω ελεύθερο, έστω το ένα μου χέρι!
   Εκείθεν τα πάθη του καθενός, με την καλή έννοια! Εγώ έχω το πάθος της ενημέρωσης και της γραφής! Θα πει κάποιος εύλογα, μα
είσαι συνταξιούχος! Καμία αντίρρηση συνταξιούχος είμαι, όμως όχι άνεργος, ούτε ανενεργός πολίτης! Σκληρά παλεύω κυρίως με το μυαλό μου, τουλάχιστον ένα οχτάωρο θα το βγάλω, σκληρά εργαζόμενος – αυτή τουλάχιστον είναι η αίσθησή μου, εκτιμώντας πως δεν είναι παραίσθηση ή αυταπάτη, λόγω ηλικίας -! Αμοιβή μου; Η ανταπόκριση και πίσω από αυτή, η Ελπίδα! Η Ελπίδα για μια καλύτερη, τουλάχιστον «Δευτέρα Παρουσία!»
   Και για να κλείσω με το θέμα, που άνοιξα, την τηλεφωνική μας
συμπεριφορά, που αρκετές φορές τη θεωρώ όχι μόνο περιττή, αλλά εξαντλητική και εξουθενωτική!
   Ίσως να έχει συντελέσει σ’αυτή, η μακροχρόνια πτητική μου ιδιότητα! Γιατί; Γιατί η γλώσσα του αέρα είναι τόσο λιτή, που κανένας μη ειδικός, μπορεί να φανταστεί, ακόμα και σε
κρίσιμα θέματα ζωής και θανάτου! Μια λέξη πολλές φορές λέει πολλά: Ok, Roger, Wilco, Rolling, Take off, May Day κι’ακόμα υπάρχει και νοηματική μεταξύ σχηματιζόμενων!
   Προσωπικά όταν ήμουν Διοικητής και ζητούσα έναν επιτελή μου, στο τηλέφωνο και μου’λεγαν από το Υπασπιστήριο, τη φράση μιλάει, πέραν των 15 λεπτών! Δεν το αποδεχόμουνα επουδενί! Όι συστάσεις μου ήταν αυστηρές και το αιτιολογικό εύλογο, εκτιμώ: «Αν ένα θέμα καλοί μου συνεργάτες απαιτεί χρόνο στο τηλέφωνο πάνω των 15 λεπτών, για να επιλυθεί απλά, δεν επιλύεται τηλεφωνικά, εκτός εξαιρετικών περιπτώσεων, φυσικά!
   Για να βάλουμε όμως και το κερασάκι σε τούτη τη χαλασμένη
τούρτα! Προχθές στο Γυμναστήριο είχα στον πλαϊνό μου διάδρομο,
έναν ευσταλή νέο 20 – 25 ετών, ο οποίος επί μισή ώρα φλυαρούσε ασύστολα απ’το κινητό του, με ένα του φίλο! Δεν είναι το τι βλακείες έλεγε, που μου έκανε τόση εντύπωση, ούτε ο χρόνος που μίλαγε, όσο το ότι το μισό των λέξεών του περιείχε την παγκοσμίως πια γνωστή, ωραιότερης και σοφότερης γλώσσας του κόσμου!

   Και για να μην παρεξηγηθώ ολότελα, στους μόνους που αβίαστα εκχωρώ το δικαίωμα, στην περίπτωση, είναι οι Ερωτευμένοι! Κι'αυτό γιατί στην περίπτωσή τους δεν φταίνε αυτοί, αλλά ο Έρωτας!


                                                                        Με Τιμή
                                                                  Σπύρος Κίκερης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε το σχόλιό σας