ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΕΡΙ ΛΑΘΩΝ!

ΣΠΥΡΟΥ ΚΙΚΕΡΗ

ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΕΡΙ ΛΑΘΩΝ!

(Μήπως ξεχάσαμε τη Νεολαία μας;)

"Δεν πρόκειται περί Λαθών

πρόκειται περί Εγκλημάτων

ιδιαζόντως Ειδεχθών!"

   Και οι εφτά ήσαν υπέροχοι!

   Προχθές στ'αποδυτήρια του Γυμναστηρίου, τελειώνοντας τη γυμναστική μου, συνάντησα εφτά (7) νεαρούς, με τους οποίους

και είχα μια σύντομη συζήτηση! Ήταν όλοι τους συμμαθητές, που μόλις είχαν τελειώσει τις πανελλήνιες!

   Η κουβέντα κάλυψε αρκετά θέματα και ήταν πράγματι ενδιαφέρουσα! Οι ερωτήσεις έπεφταν βροχή, το ενδιαφέρον τους με συγκίνησε, δεν τους το’δειξα, ίσως μόνοι τους να το διέκριναν! 

   Ήθελα ώρες να κάτσω μαζί τους, να συζητήσω, σαν τότε που με τους Ικάρους, συζήταγα, παίρνοντας μαζί μου, ότι καλύτερο κουβαλώ στη ψυχή μου!

   Σαν άπτερα χελιδονάκια!

   Και τα εφτά (7) τα έβλεπα σαν άπτερα χελιδονάκια, στη

χελιδονοφωλιά, νιώθοντας συνειδητά, πως κι’εκείνα μ’έβλεπαν σαν τη μαμά τους χελιδόνα, με τα στόματα ανοιχτά! 

   Με χαιρέτησαν, τους χαιρέτησα, εκείνοι πήγαν για γυμναστική, εγώ για ντους!

   Πλησιάζοντας την έξοδο του Γυμναστηρίου, είδα δύο από τους νεαρούς, να περιμένουν και τους άλλους στη θέα μου να έρχονται προς το μέρος μου! 

   «Δε μας είπατε το όνομά σας» μου είπαν! «Δώστε μας, αν θέλετε, κάποια σας στοιχεία.» Τους είπα πως με λένε και τους έδωσα βασικά μου στοιχεία.

   Ο Προβληματισμός.

   Το περιστατικό, στη συνέχεια, με προβλημάτισε ιδιαίτερα κι'αναρωτήθηκα, πολλές φορές ειλικρινά «Μήπως ξεχάσαμε

ολότελα τη Νεολαία μας και την αφήσαμε στο έλεος του χάους της εφηβείας και την ασυδοσία της δολιότητας των αδαών πονηρών και επιτήδειων, της σημερινής κοινωνίας;»

   Κατέγραψα το περιστατικό συνοπτικά στο διαδίκτυο, επειδή έκρινα πως μέσα από τον προβληματισμό, που διήγειρε, περιείχε και διδάγματα! 

   Η απήχηση στο κοινό, μ’εξανάγκασε να συνεχίσω την επέκταση των σκέψεών μου στο θέμα στοιχειοθετώντας περαιτέρω τη φριχτή αλήθεια, ανταπαντώντας ουσιαστικά στα πολλαπλά σχόλια, που δέχθηκα.

   Η απάντησή μου!

   Καλοί μου φίλοι και φίλες, δεν πρόκειται περί Λαθών, πρόκειται περί Εγκλημάτων Ειδεχθών!

   Τα πρότυπα της Νεολαίας, σφαγιάστηκαν, τα όνειρα

εκβιάστηκαν, οι αρχές και οι αξίες της ασύστολα βιάστηκαν και τα ιδανικά της, στο βωμό της δολιότητας θυσιάστηκαν! 

   Εκείθεν, ασύστολοι και πονηροί δολοπλόκοι προπαγανδιστές, περαιτέρω προχώρησαν, μας βρώμισαν, μας μόλυναν, μας μίαναν, μας αλλοίωσαν, μας αλλοτρίωσαν, μας εκφύλισαν, διαστρεβλώνοντας. την αλήθεια και στραγγαλίζοντας την Ιστορία, καθιστώντας όραμα την ουτοπία, μέσα από μια άγνοια την οποία παντογνωσία ονόμασαν!

   Παντογνωσία την άγνοια και τη διαστρέβλωση ονόμασαν κι’ακόμα «κουλτούρα», φιλοτεχνώντας τέρατα για ινδάλματα, εικονίσματα από μιάσματα και αγάλματα, από καθάρματα!

   Ποιοι; Αυτοί οι μονόφθαλμοι και αθυρόστομοι! Αυτοί οι αλλήθωροι και σκοταδιστές, κατέληξαν να καταστούν ινστρούχτορες περιωπής, επηρεάζοντας επίμονα και καρτερικά νέους και νέους! 

   Οι βαθυστόχαστοι αδαείς!

   Ναι αυτοί οι δήθεν βαθυστόχαστοι ευφυείς και εμβριθείς αδαείς, εκμεταλλευόμενοι ατυχή γεγονότα, καιροσκόπους, λαοπλάνους και δημαγωγούς, ανάλωσαν τη ζωή τους φιλοτεχνώντας, ένα τερατούργημα, που το ονόμασαν «Φασισμό» - όχι για όνομα του Θεού, ότι αμφισβητώ την

ύπαρξη τούτου του τέρατος - , εξαφανίζοντας, όλα τα άλλα κοινωνικά τέρατα, κυρίως δε το μεγαλύτερο τέρας όλων των εποχών, το τέρας των τεράτων, που λέγεται «κομουνισμός!»

   Αυτό το τέρας ειρήνης, που απ’όπου κι’αν πέρασε, σαν πρωτόγνωρη λαίλαπα πέρασε, αφήνοντας πίσω της μόνο συντρίμμια, άρρωστους ψυχολογικά ανθρώπους κι’αγρίμια!

   Αυτοί πλάσαραν την άκρατη δυστυχία, σαν παραδείσια ευτυχία και τη βίαια ανελευθερία, επίγεια πεμπτουσία και «Αγία Κοινωνία!»

  «Αγία Κοινωνία» που φευ, «σαν οι σιδερόφραχτες πόρτες» έπεσαν, πνίγηκε η υφήλιος, από δύστυχες πόρνες!

   Το 97% - 98% των Γήινων το συνειδητοποίησαν!

   Ναι το 97, 98% των Λαών της Γης, αργά ή γρήγορα,

συνειδητοποίησαν περί τίνος επρόκειτο, εμείς οι δύστυχοι και αφελείς Έλληνες, ακόμα δυστυχώς όχι! Το άσχημο είναι ότι η νεολαία μας σ’ένα ικανό ποσοστό, όχι αριθμητικό ευτυχώς, αλλά σε κακώς εννοούμενο αρνητισμό και εκτροπή ένταξης στον κοινωνικό ιστό, έχει αρκούντως επηρεαστεί κι’απολύτως εκτραχυνθεί!

   Για να φτάσουμε σήμερα εκεί όπου ίσως ποτέ, με κίνδυνο να ξαναζήσουμε, εκείνα τα εφιαλτικά, που σκληρά παλέψαμε να ξεπεράσουμε!

   Όπλα αυτής της μειονότητας, μια ακατανόητη μανία καταστροφής, με άναρχους τακτικισμούς, εμπρησμούς, λεηλασίες, εκβιασμούς …… με χρήση φευ, λόγω ιδεοληπτικού συνδρόμου, απλών συσκευών πυρπόλησης, που φέρουν το όνομα του άλλοτε υπουργού Εξωτερικών του Στάλιν «Βιάτσεσλαβ Μιχαήλοβιτς Μολότοφ!»

   Καθώς ατομικών τυφεκίων, πάλιν λόγω ιδεοληπτικού

συνδρόμου, που φέρουν το όνομα του επίσης Σοβιετικού «Μιχαήλ Τιμοφέγεβιτς Καλάσνικωφ!»

   Εκεί καταλήξαμε!

   Ένα μέρος της Νεολαίας μας να συνιστά κυριολεκτικά "Λέρα" και ένεκα

αυτής και των θαυμαστών της τη κοινωνία μας "Λέχρα, Λέχρα και κατέλα!"

   Όμως, πιστέψτε με, δεν πρόκειται περί λαθών, πρόκειται περί εγκλημάτων, ιδιαζόντως ειδεχθών! Εγκλημάτων όχι αλλονών, αλλά δικών μας, κυρίως Ελλήνων Αφελών!

   Την Πατρίδα μας, σε απάτριδες δώσαμε….

   Την Πατρίδα μας σε απάτριδες δώσαμε και Εθνομηδενιστές! 

   Την κοινωνία μας σε αγύρτες, άσχετους και μηδενιστές! 

   Την Ιστορία μας σε ανιστόρητους!

   Την Παιδεία μας σε Αμόρφωτους!

   την Θρησκεία μας σε Άθεους, άθρησκους, άχρηστους και το χειρότερο, σε "Άχριστους!" 

   Τη Δημοκρατία μας σε Άναρχους, Άσχετους, Υποκριτές και Βάρβαρους!

   Σύνδρομα ανεχθήκαμε να φυτευτούν και να ριζώσουν, σ’ανώριμες ψυχές και ιδεοληψίες πειθαναγκαστικές!

   Εκείθεν ας αναλογιστούμε.

   Εκείθεν ας αναλογιστούμε, μήπως η ώρα έφτασε βαθέως να σκεφτούμε και ν'αποφανθούμε, πάνω στα λάθη μας και τα εγκλήματά μας; 

   Γιατί τα μεν λάθη μας, δεν είναι δυνατόν να τ'αποφύγουμε, όμως τα εγκλήματά μας, σαφώς ναι και φυσικά τα Εγκλήματά

μας τα ειδεχθή, σαφέστατα ΝΑΙ και μάλιστα με κεφαλαία το «ΝΑΙ!» Όταν δε πρόκειται για τη Νεολαία μας, το ΝΑΙ ασφαλώς εννοείται όχι εις την δευτέρα, αλλά εις τη Νιοστή!

   Υπάρχει Ελπίδα!

   Ετούτα τα παιδιά, με γέμισαν ελπίδα και αισιοδοξία, έστω και αν λέξη δεν είπαμε για πολιτικά! Μιλήσαμε για όνειρα και για ιδανικά

κι’ακόμα για κοινωνικά κι’επαγγελματικά και κάπου στην κουβέντα μας λίγο για ξενιτειά!

   Στοιχεία δεν έχω από σας παιδιά μου, απλά θέλω να σας ευχαριστήσω, από τα βάθη της καρδιάς μου, για τη διέγερση της σκέψης μου σε τούτα τα γραπτά!

                                                                    Με Τιμή

                                                             Σπύρος Κίκερης