ΣΠΥΡΟΥ ΚΙΚΕΡΗ |
ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ
ΥΠΟΣΜΗΝΑΓΟΣ Ν. ΣΙΑΛΜΑΣ ΕΤΩΝ 27
18/6/1992!
Τιμής ένεκεν, εις
Η ΚΑΣΚΑ Ν.ΣΙΑΛΜΑ ΜΟΥΣΕΙΟ Π.Α! |
«Μνήμη Γενναίου, εξ’ήρωος Πεπρωμένου
και χρέους ξοφλημένου, σε τάμα του Αιγαίου!»
Μαχόμενος Αγώνα Άνισο!
Μαχόμενος αγώνα άνισο, χειριζόμενος Αεροσκάφος (Α/Φ)
mirage F1CG της 342 Μοίρας παντός καιρού (342 ΜΠΚ) έναντι μακράν, Α/Φ άλλης γεννιάς (F-16), υπερασπιζόμενος των απαράγραπτων δικαιωμάτων μας στο Αιγαίο!
Κατέπεσε ηρωικά μαχόμενος, ακολουθώντας το τούρκικο Α/Φ, έχοντας ανακτήσει πανηγυρικά το πλεονέκτημα της σκληρής εμπλοκής,
μη δυνάμενος ν’απαγκιστρωθεί, από την ακραία βύθιση, στην οποία είχε καταφύγει ο τούρκος χειριστής, προς διαφυγή, μ’αποτέλεσμα τη μοιραία συντριβή!
ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ ΦΟΡΜΑΣ Ν. ΣΙΑΛΜΑ! |
Μια συντριβή, λόγω αδράνειας, στην θαλάσσια περιοχή του
Αγίου Ευστρατίου, εξαϋλωμένος, αναληφθείς, στεφθείς και ονομασθείς δικαιωματικά, θεόθεν, πάραυτα Αρχάγγελος!
Ναι Αρχάγγελος, καθόσον ήδη είχε προηγηθεί, ακαριαία, η Θεία του μετάλλαξη, σε πνεύμα Ουράνιο και μεταφυσικό, τουτέστιν Αγγελικό!
Πνεύμα Αρχάγγελου και φάρου φωτοδότη των γενναίων μαχητών, εκεί στις ακτές του Άη Στράτη που δόξα αιώνια
έμελλε ν’αναπέμπει και μνήμη αιωνία, εσαεί να έχει!
Μνήμη Γενναίου και δαφνοστολισμένου, φάρου φωτοστεφάνου, εξ’ Ήρωος πεπρωμένου και χρέους ξοφλημένου, σε τάμα του Αιγαίου!
Το Αίμα το Πήραν Πίσω!
Το αίμα σου Νίκο Σιαλμά, το πήραν πίσω και με το παραπάνω, τ’αδέλφια σου Νικόλα, από την ίδια σου τη Μοίρα, την 342, που ρίγη συγκινήσεως, το κορμί μου διαπερνούν, μια και στην ίδια Μοίρα, με άλλο τύπο (F-84F) και άλλο ρόλο (Διώξεως Βομβαρδισμού), έτυχε το 1969 να εκπαιδευτώ κι’ετοιμοπόλεμος να ονομαστώ!
Το πήραν το αίμα σου πίσω στις 8/2/1995, όταν δύο δικά μας F-1, της Μοίρας σου (342 ΜΠΚ) απογειώθηκαν από την 126 Σμηναρχία Μάχης (Ηράκλειο Κρήτης) και ενεπλάκησαν σε άγρια αερομαχία, με τέσσερα (4) τούρκικα F-16, που είχαν παραβιάσει ασύστολα, όπως πάντα, το Ελληνικό FIR και τον Εθνικό εναέριο χώρο, στη θαλάσσια περιοχή της Καρπάθου( 6ΝΜ Δυτικά Καρπάθου!)
Είχαν ξεθαρρέψει τα μεμέτια, γιατί, εσείς τους είχατε εκπαιδεύσει, ήδη, από μια λάθος μακροχρόνια πολιτική, ανόητων έως αδαών πολιτικών!
Το ένα από τα τούρκικα F-16, στην προσπάθειά του ν’αποφύγει τον εγκλωβισμό, κάρφωσε στο Αιγαίο, με τον Σμηναγό Μουσταφά Γιλντιρίμ, - τί ειρωνεία, να’χει το ίδιο
όνομα με το σημερινό Πρωθυπουργό - να εκτινάσσεται, πριν τη Μοιραία πρόσκρουση!
Εκείθεν, η «γενναιότητα» και «μεγαλοκαρδία» των Ελλήνων Πολιτικών, που θα την ονόμαζα «Ηλιθιότητα!» Ηλιθιότητα ολκής και ντροπής!
Περισυνελλέγει από ελληνικό ελικόπτερο (Ε/Π) ΑΒ-205! Μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο της Ρόδου, του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες και στη συνέχεια προωθήθηκε, στη βάρβαρη Πατρίδα του (Nτάλαμαν), με δικό μας C-130, κυβερνήτης του οποίου ήταν ο αξιότιμος συνάδελφος και φίλος Κος Ι. Σφήκας!
Ακολούθησαν κι’άλλοι Ήρωα Νίκο Σιαλμά!
Ναι ακολούθησαν κι’άλλοι Ήρωά μου, όχι δεν σ’άφησαν έτσι τ’αδέλφια σου, το αίμα σου, το πήραν πίσω, το πήραν και με το παραπάνω! Συνοπτικά θα κάνω μία αναφορά!
Στις 27/12/1995 – έλεος, δύο μέρες μετά τα Χριστούγεννα – δύο τουρκικά F-4, εμπλέκονται με δύο δικά μας F-16 της 330 Μοίρας, που απογειώθηκαν από την 135 ΣΜ (Λήμνο), μονάδα στην οποία είχα την τιμή να υπηρετήσω σαν Υποδιοικητής το έτος 1987!
Η εμπλοκή γίνεται Δυτικά της Λέσβου. Κατ’αυτήν το ένα F-4 καταλήγει αγρίως στη θάλασσα, ομού μετά του κυβερνήτη του! Ο συγκυβερνήτης Μεχμέτ Κιράλ καταφέρνει να εκτιναχθεί με
επιτυχία και διασώζεται από ελληνικό ελικόπτερο ΑΒ-205, το οποίο τον μεταφέρει στο νοσοκομείο της Λέσβου.
Εκεί αφού του δόθηκε κλάδος ελαίας, μεταφέρεται πίσω στην Τουρκία με ελικόπτερο της Αεροπορίας Στρατού.
Στις 8/10/1996 δύο τουρκικά F-16 (ένα μονοθέσιο –C και ένα διθέσιο –D) και τέσσερα F-4, παραβίασαν το FIR Αθηνών κατευθυνόμενα προς τη Σκύρο (135 ΣΜ), Μονάδα στην οποία είχα την τιμή να υπηρετήσω σαν Διοικητής επί διάστημα δύο ετών (1988 -1989).
Η ελληνική αντίδραση ήταν άμεση. Δυο ελληνικά Mirage 2000 της 332 ΜΠΚ απογειώνονται από την 135 ΣΜ της Σκύρου για να αντιμετωπίσουν μια ακόμα πρόκληση! Σε λίγο η εμπλοκή ήταν αναπόφευκτη, γι’αυτό και σφοδρή!
Πάνω στην άγρια εμπλοκή είχαμε έκρηξη στο τουρκικό
διθέσιο F-16D! Ο χειριστής Osman Cicekli, του πίσω καθίσματος, προλαβαίνει να εκτιναχθεί ενώ ο συνάδελφός του Nail Erdogan – τι σύμπτωση πάλι, να’χει το όνομα του σημερινού Σουλτάνου - χάνεται μαζί με το αεροσκάφος του!
Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι αιτία της έκρηξης ήταν ένας ελληνικός πύραυλος Magic ΙΙ που εκτοξεύτηκε από το ένα Mirage-2000!
Πάλι δικό μας Ε/Π ΑΒ-205, διέσωσε τον Τούρκο χειριστή και μέσω του Νοσοκομείου Χίου, για μια ακόμα φορά, προωθήθηκε με ελληνικά μέσα στην απαράδεκτη χώρα του!
Το Πνεύμα Καλής Θελήσεως!
Δυστυχώς το πνεύμα καλής θελήσεως, όχι μόνον δεν είχε, ούτε κατ’ελάχιστον θετική απήχηση στους βάρβαρους, αλλά αντίθετα συνέβαλε αμείωτα, στην επαύξηση της επιθετικότητας αυτών και την απόλυτη αποθράσυνσή τους! Για να φτάσουμε σήμερα στο σημείο να έχουν αναίτια, φυλακισμένους σε φυλακές υψίστης ασφαλείας, αναιτίως και άνευ κατηγορητηρίου, δυο Ελληνόπαιδες Στρατιωτικούς, για διάστημα 100 και ημερών!
Όλα αυτά τα Τουρκάκια αν αντιμετωπίζονταν, όπως έπρεπε, για λόγους δικαίου και μόνον, δηλαδή, αν συλλαμβάνονταν και δικάζονταν για ότι διέπραξαν βάσει των Εθνικών και των Διεθνών κρατούντων και ισχυόντων τότε, κατά την ταπεινή μου άποψη, το θέμα του Αιγαίου, δεν θα είχε φτάσει εκεί που έφτασε σήμερα – στο απροχώρητο - !
Ούτε και θα φτάναμε στο σημείο της απόλυτης αποθράσυνσης, με την τραβηγμένη από τα μαλλιά, περίπτωση του Κώστα Ηλιάκη, όπου παραδώσαμε με τα χέρια ψηλά, του Μεγαλοήρωα, τον Φονιά!
Κάποιοι από το 1974, Αρχάγγελοι Σιαλμά, Ηλιάκη και σία, αλυχτούν σαν σκυλιά, μπρος τον κίνδυνο, από την λάθος πολιτική, πανάσχετων ταγίσκων κι’απαράδεκτων ταγών!
Τα λόγια τους όμως πάντα έπεφταν στο κενό, ακόμα και τότε, που ωρύονταν για τον υπηρεσιακό κατατρεγμό του
Υποσμηναγού Γιάννη Δινόπουλου, που όχι μόνο πρόλαβε την μη εισβολή των Τούρκων στη Χώρα μας, πέραν της Κύπρου το 1974, αλλά συντέλεσε και στη μη αποτόλμηση εισόδου τούρκικου φτερού, στο FIR της Χώρας μας, επί μία δεκαετία!
Αρχάγγελοί μου Νίκο Σιαλμά και λοιποί, όσο κι’αν με λυπεί η
γραφή, για συναφή, υπόσχομαι πως στη δική μου ψυχή, δε χωρά η σιωπή κι’αν το μελάνι μου σωθεί, το δάκρυ μου, θ’αρκεί, στον ίδιο ρυθμό αυτή να συνεχιστεί!
Αθάνατοι Ήρωές μου!
Αθάνατοι! Αθάνατοι!
Νυν και Αεί!
Με Τιμή και Υπερηφάνεια
Σπύρος Κίκερης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας