EUROVISION 2016 ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΙΑ ΘΥΕΛΛΑ

Σπύρου Κίκερη

EUROVISION 2016

ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΙΑ ΘΥΕΛΛΑ!

Οι ευαισθησίες δεν πλήττονται αλά καρτ!

Οι ιδεολογίες δεν θίγονται αλά καρτ!

Μόνον

Οι ιδεοληψίες εκτίθενται αλά καρτ!

«Εκ Προοιμίου Προκατάληψη»

«Στρατευμένοι στη Δολιότητα επιλογής

σαν εκτελεστές κακοπροαίρετης κριτικής

υποτιμάτε δολίως τέχνη περιωπής

ταμένοι όντες και εκ καταβολής κατιόντες!

  Ήταν σαν σήμερα 18/5/1944 που άνθρωποι βίαια διωχνόντουσαν από εκεί που γεννήθηκαν αυτοί, οι γιαγιάδες τους, οι προγιαγιάδες τους και γενεές προγόνων τους! Πέθαναν κάπου οι μισοί καταφρονεμένοι, πεινασμένοι βασανισμένοι και ξεκληρισμένοι, πολλοί τέλειωσαν στο δρόμο προς την εξορία (surgun)! Tη λέξη γράφω με την εκεί γραφή της, επειδή τη λέμε και στη Πατρίδα μου, Πρέβεζα (Σιργούν!)

  Ήταν πριν τέσσερες μέρες (14/5/2016) που τούτες οι σκηνές ζωντάνευαν σα φαντάσματα πάνω στα περίτεχνα και υπερσύγχρονα ηλεκτρονικά διακοσμητικά και εφέ του διαγωνισμού της Γιουροβίζιον στην πρωτεύουσα της Σουηδίας!

  Παρακολούθησα, όπως οι περισσότεροι τον τελικό της Στοκχόλμης, άκουσα όλα τα τραγούδια, έβγαλα τα συμπεράσματά μου κι’αφέθηκα στις όχι και τόσο ήπιες και γλυκές για μένα αγκάλες του Μορφέα, που γίνονται πιο άγριες από τις επιρροές της κάθε μου μέρας!

  Τ’αποτελέσματα καθώς και τα σχόλια δολιότητας τα έμαθα την επομένη το μεσημέρι! Το μάντη ποτέ δεν έκανα, απλά νομίζω ότι μία αίσθηση του ωραίου την έχω και ίσως κάτι παραπάνω! Προβλέπω αρκετά μελλούμενα, άλλες φορές ενορατικά, και διαισθητικά και άλλες καθαρά αισθητικά!

  Από στίχους κάτι ξέρω, άλλωστε έχω βραβευθεί λογοτεχνικά αρκετές φορές και κάτι έχω γράψει! Η γκάμα του ψυχισμού μου, πιστεύω απόλυτα ότι είναι αρκετά ευρεία στις διαστάσεις της, το ίδιο εκτιμώ πιστεύουν και όσοι μ’έχουν γνωρίσει!

  Τη πρόβλεψή μου την είχα κάνει απολύτως, χωρίς κανέναν ενδοιασμό ή αμφιβολία! Η «Τζαμάλα 1944» ήταν για μένα ένα εγερτήριο, όλων των αισθημάτων, που έχει ο ψυχισμός μου!

  Ανατρίχιασα, ρίγησα όσο λίγες φορές στην αλήθεια, που απέπνεε από τη γλώσσα του σώματος, τούτης της ερμηνεύτριας! Σπάνια είδα λύπη και οίκτο να ρέουν σε σκηνή και ακόμα πιο σπάνια άκουσα ψυχή να τραγουδά και φυσικά να συναρπάζει!

  Στο πρώτο άκουσμα ένιωσα αρχικά έναν ήπιο άνεμο να’ρχεται από Ανατολικά και ελαφρώς Βορειοανατολικά, σε χρόνο μηδέν έγινε άγριος, φέρνοντας μπροστά μου ένα βιβλίο Ιστορίας!

Μετά κόπασε κάπως ξεφυλλίζοντας μπροστά μου, μελανές σελίδες της, πνιγμένες στην υγρασία από τη Μαύρη Θάλασσα, τον Πόντο, την Προποντίδα, τα ανατολικά παράλια του Αιγαίου…εκεί οι σελίδες κόλλησαν ίσως από την υγρασία, ίσως από τον ιδρώτα μου, ίσως και από την υγρασία, των ματιών μου, που έσταζε!

  Για τα δικά μου κριτήρια και αισθητήρια ήταν μακράν το καλύτερο αν και καταλάβαινα το 40% περίπου των λέξεων, έπιανα τα νοήματα σε υπερβάσεις του 100%! Για μένα το μοιρολόι αυτό, γιατί για μοιρολόι και θρήνο πρόκειται, θα πρέπει να γίνει ύμνος, των απανταχού, βιαίως, ξεριζωμένων της Γης, κάτι που δεν αποκλείω!

  Στη συνέχεια πήγα, πού αλλού στο διαδίκτυο να δω κάποιες λεπτομέρειες! Εξεπλάγην ειλικρινά για τη χολή που έρεε στις σχετικές σελίδες! Προπαγάνδα, δάχτυλος, πολιτικοποίηση, εμπαιγμός κτλ κτλ!

  Στις γενεσιουργές αιτίες κι’αφορμές μπήκε κανείς; Ή στις ταμπέλες δολιότητας και τις ετικέτες σκοπιμότητας άρχιζαν και τελείωναν όλες οι κριτικές;

  Δεν ήταν δεδομένος ο απέραντος πόνος, η απελπισία και η δυστυχία, στον ψυχικό κόσμο αυτής της καλλιτέχνιδας; Στο κάτω κάτω τραγωδοποιός ήταν, όχι ηθοποιός, πονεμένος τραγωδοποιός εκ καταβολής! Τί θέλατε να βγάζει ο ψυχισμός της, χαρές και πανηγύρια; Τι θέλατε να αποπνέει το κορμί της, κουνήματα Οριεντάλ, σεξουαλικά σκληρά κι’ανενδοίαστα προκλητικά;

  Το ξέρω ότι η εποχή μας στη σεμνότητα είναι αρνητική, το ίδιο στο δίκαιο και την ηθική! Έ όχι και μέχρι εκεί! Αν κάνεις ψυχανάλυση στης Susana Jamaladynova -Πλήρες όνομα καλλιτέχνιδας- τη ψυχή, πιστεύω θα φρίξεις από το γκρίζο, το μαύρο και το θλιβερό! Θέλει να δει τον παππού της και δε μπορεί! Θέλει να δει τον τόπο της και δεν μπορεί! Τί περιμένετε να βγάλει από την ψυχή της, όμορφα λόγια, και όχι μοιρολόγια;

  Φυσικό δεν είναι ν’αναρωτιέται σε τι κόσμο ζούμε και που πάμε; Φυσικό δεν είναι πίσω να γυρνά, ζητώντας παρηγοριά, πρόωρα να γερνά και να πηγαίνει πίσω στην γιαγιά, που τράβηξε τόσα πολλά! Το παράξενο γιατί; Μήπως γιατί η ανθρωπότητα μπροστά τραβά με σιγουριά;

  Αναλογίστηκε ποτέ κανείς από σας τους «αμπελοκριτικούς» πόσες φορές αυτή η γυναίκα στη μοναξιά της έκλαψε, πόσες φορές στα όνειρά της σκίρτησε και πόσες παραμίλησε; Πόσοι από σας ξέρουν ότι στη σιωπή τα λόγια ακούγονται πιο δυνατά, απ’ότι συνήθως κι’ακόμα πιο δυνατά στα εφιαλτικά παραμιλητά;

  Πόσοι από σας ξέρουν ότι τα μάτια πληγωμένων πλημμυρίζουν, στη μοναξιά και στα όνειρα, με δάκρυα καυτά και τότε σαν οι εφιάλτες εγείρονται, τότε ναι, η Δευτέρα Παρουσία των Φαντασμάτων διαδηλώνει, ψάλλοντας ύμνους Ειρήνης, με την ευχή ότι έγινε να μη ξαναγίνει, σε στίχους που κόκαλα τσακίζουν και καρδιές ραγίζουν!

Τζαμάλα 1944

                                                       *Οι Στίχοι σε ελεύθερη

                                                           προσωπική μετάφραση.

Όταν στα σπίτια σας ξένοι φτάνουν

μέσα μπαίνουν και σκοτώνοντας κραυγάζουν

«δεν είμαστε ένοχοι», όχι ένοχοι!»

Πού είναι το μυαλό σας;

Η Ανθρωπότητα κλαίει!

Και’σεις νομίζετε, πως είστε Θεοί

Όλοι πεθαίνουν!

Μη σκίζετε τη ψυχή μου, τις ψυχές μας!

«Δεν έζησα τα νιάτα μου στον τόπο, που με γέννησε!

Ειρήνη μου σε πήρανε κι’ο τόπος μου εξένισε!»

Θα μπορούσαμε ένα μέλλον να χτίσουμε

και όλοι μας ελεύθερα να ζήσουμε

ν’αγαπήσουμε, να ευτυχήσουμε!

Πού είναι η καρδιά σας;

Ανθρωπότητα Ορθώσου!

Νομίζετε ότι είστε Θεοί

όλοι πεθαίνουν!

Μη σκίζετε τη ψυχή μου, τις ψυχές μας!

«Δεν έζησα τα νιάτα μου στον τόπο, που με γέννησε!

Ειρήνη μου σε πήρανε κι’ο τόπος μου εξένισε!»

  Δεν άρεσαν τούτοι οι στίχοι; Γιατί; Επλήγησαν ιδεολογίες ή ιδεοληψίες; Σαν πνευματικός άνθρωπος έχω την εντύπωση ότι η ιδεολογία είναι ανώτερο πράγμα, που ανάγεται στο χώρο του Υπερεγώ μας! Για να φτάσει όμως κανείς στο υπερεγώ, θέλει κόπο πολύ γιατί πρέπει να φτύσει αίμα και χολή μαζί, για να κάνει ένα βηματάκι, πέρα από το «εγώ!» Οι πολλοί του κόσμου και δη των Νεοελλήνων νομίζουν ότι είναι ιδεολόγοι! Τα νομίσματα όμως τούτα είναι κάλπικα, με φτηνά και ποταπά αντικρίσματα!

  Ιδεολήπτες είναι οι Νεοέλληνες, ιδεολήπτες του κερατά! Είδα τα σχόλια για το τραγούδι κι’έφριξα! Καλά διάφορους ξένους τους κατάλαβα, τους Νεοέλληνες όχι! Και λυπήθηκα ιδιαίτερα γι’αυτό!

  Μόνο κάποιοι βαθιά ανιστόρητοι θα μπορούσαν ν’αντιδράσουν στο θέμα αυτό και κάποιοι κοκκινοβαμμένοι μ’ανεξίτηλα χρώματα της τέως Σοβιετικής Ένωσης, αποκλειστικά της εποχής Στάλιν, του αίσχιστου αυτού τέρατος της ανθρωπότητας, του πατερούλη απάντων των ιδεοληπτών και κομπλεξικών του σύμπαντος Κόσμου!

  Οι Έλληνες αντιδραστικοί και χολωμένοι στους στίχους αυτούς; Οι Έλληνες που ξέρουν από ξεριζωμούς, από διωγμούς, βασανισμούς, κατατρεγμούς αντέδρασαν αρνητικά για τους στίχους αυτούς; Οι Έλληνες και μάλιστα πέντε μέρες πριν την 97η επέτειο μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού; Μ'έναν ανιστόρητο κι'απολύτως ανθέλληνα Υπουργό παιδείας ν'αρνείται επίσημα, τη γενοκτονία αυτή, που αν μη τι άλλο, ψηφίστηκε πριν από 13 χρόνια από την ολομέλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου!

  Ρε σεις ντροπή, ντροπή, ντροπή! Ξεχάσατε τη Σμύρνη; Τη Μικρασία; Τον Πόντο; Την Ανατολική Θράκη; Την Κύπρο; Όλα τα ξεχάσατε ρε; Όλα; Ντροπή στο μυαλό και τη ψυχή σας!

  Ακούστε και κάτι που λίγοι το ξέρετε. Το χρόνο εκείνο που το βραβευμένο και ανεπανάληπτο μοιρολόι της Τζαμάλα αναφέρεται εκδιώχθηκαν βάναυσα για τα ενδότερα της Ασίας και τα Γκουλάγκ 2.000.000 Τάταροι από την Κριμαία, απ’αυτούς πέθαναν από πείνα, κακουχίες και ασθένειες το 46%!

  Το τραγικό είναι ότι τους Τατάρους ακολούθησε το Ελληνικό στοιχείο με την ίδια τύχη! Δείτε τη φρίκη σε όλο της το μεγαλείο στην παραπάνω φωτογραφία και σημειώστε ότι HOLOD σημαίνει ΠΕΙΝΑ και MORYTY σημαίνει ΣΚΟΤΩΝΩ!

  Μην παρασύρεστε βρε από ινστρούχτορες, πνιγμένους στην ιδιοτέλεια και τα συμφέροντα! Μην παρασύρεστε από οικτρά σκευάσματα, που σας τα πλάσαραν σαν πρότυπα Ηρωικά και ιδεολογικά!

  Και επειδή δε μου αρέσουν οι δογματισμοί! Θα αρκεστώ στα δύο ζώντα υπερπρότυπα των Ιδεοληπτών, κατεβάζοντας τα, από τα πολιτικά εικονίσματα του Ελληνοκομουνισμού, που αφελείς τοποθέτησαν!

  Θ’αρχίσω από τον Υπερήρωα κατά δήλωσή του, τον ήρωα μαϊμού τον «μικροέλληνα Γλέζο», που στα δεκαεννιά του, κρύφτηκε για να μη στρατευθεί και πάει στο αλβανικό μέτωπο, τη στιγμή που μαζικά τα Ελληνόπουλα στρατεύονταν Εθελοντικά!

  Εκείνος όφειλε, προφανώς, να διαφυλάξει τον εαυτό του, για να πάει αργότερα ν’ασπαστεί τον Τύραννο της Αλβανίας Χότζα και να εναγκαλιστεί και ν’ασπαστεί στο στόμα το άγαλμα του Στάλιν! Μην κουράζω τα’χω γράψει γι’αυτόν και όχι μόνο! Ίδε (Spyrkikeris.blogspot.gr Ιδεολογήματα και Εθνοτσακίσματα)

  Για τον άλλο τον Σούπερμαν του Κομουνισμού τον Μίκυ Μάους, αυτόν που πολιτεύθηκε με τη Νέα Δημοκρατία, αυτόν που έδωσε στον Καραμανλή 55% το 1974, αυτόν που σα μπροστάρης με τον ήρωα μαϊμού πήγαν να καταλύσουν βίαια για μια ακόμα φορά τη Δημοκρατία κατακαίοντας την Αθήνα, στις 12 Φεβρουαρίου του 2012! Ναι για την αυτού εξοχότητα τον Κο Μίκυ Θεοδωράκη μιλώ!

  Διαβάστε τον πολιτικό του βίο και την πολιτεία του, όπως τα’χει καταχωρίσει μία από τις δικαιότερες πένες που υπήρξε ποτέ στη μεταπολιτευτική Ελλάδα (spyrkikeris.blogspot.gr)

  Για να κλείσουμε με τους εδώ, κατά βάση, αμετανόητους, συμπλεγματικούς, τους στερημένους αυτογνωσίας, επικριτές! Ναι αυτούς εννοώ τους διαβιούντες με το μεν άρρωστο μυαλό τους σε άλλη εποχή, με το δε καλομαθημένο κορμί τους σε ακριβώς αντίθετη, για να εξελιχθούν επί των ημερών μας σε καραγκιόζηδες περιωπής!

Σύγχρονοι Κομουνιστές!

  Πως είπατε, υπερβάλλω; Για ρίξτε μία ματιά στα πόθεν αίσχος των Υπουργών μας των οικονομικών Τσακαλώτου και Σταθάκη, που πνιγμένοι στ’ακίνητα και στα εκατομμύρια, διαλαλούν θρασύτατα την «ιδεολογική» τους κυρίαρχη «Κομουνιστική» τους «Ιδεολογία!»

  Ας μην πω περισσότερα γι’αυτούς, τους άρρωστους, και ψευτοάρρωστους καπηλευτές και ας προχωρήσω στον πρώτο και κύριο θιγόμενο, από το βραβευμένο τραγούδι, Τζαμάλα 1944 της Γιουροβίζιον 2016!

  Γιατί τόση έξαψη Κύριε «Τσάρο;» Γιατί; Δεν έχουν σχέση μ’εσάς τα λεγόμενα, με τον Στάλιν έχουν, αυτόν που έφαγε περισσότερους συντρόφους του, απ’ότι αντιπάλους του!

  Αυτόν τον συμπλεγματικό το αμόρφωτο, τον κουτσό, τον κουλό, τον κοντό, τον βλογιοκομμένο και βαρεμένο! Τα έχω γράψει, ας μην αναφέρω εκ νέου, τα σχετικά στοιχεία της συγγραφής μου, ήδη τα έδωσα!

  Τι πάθατε Κε Πούτιν, όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται Κε Πούτιν δεν αγιάζεται, το ξέρω! Δεν κάνατε τα ίδια με το Στάλιν, όχι, ηπιότερα πράγματα κάνατε, όμως είναι φρέσκα και μυρίζουν, δυσοσμούν Κε Πούτιν! Πώς; Πήρατε μία περιοχή που σας ανήκει; Ας το συζητήσουμε λίγο!

  Να πάρουμε τη δική σας Πατρίδα, τη δική μου, ή την Κριμαία! Στη δική σας Χώρα δεν πάτησαν πριν από σας Γότθοι, Άβαροι, Μογγόλοι και ακόμα Έλληνες και Ρωμαίοι; Κάπου το 1547 δε χρονολογείται ο πρώτος σας Τσάρος, που Τσάρος στα Ρώσικα σημαίνει «Καίσαρ!» Αυτό το λέω για να υπάρχει μία συνέχεια και συνέπεια σκέψης, λόγου και γραφής! Η χρονολογία αυτή, θεωρείται σαν απαρχή του Ρωσικού Κράτους, το 1721 ή το 1819 των Ιδεοληπτών Κε Πούτιν;

  Και για να μη μακρηγορούμε Κε Πούτιν την Ιστορία την πιάνεις απ’όπου γουστάρεις και σε βολεύει, τραβάς μία γραμμή και φτου απ’την αρχή! Δεν έχετε ακουστά για το διαίρει και βασίλευε!

  Η Κριμαία για παράδειγμα κατακτήθηκε από Γότθους, Σκύθες, Μογγόλους, Ρωμαίους, Οθωμανούς, ακόμα από Ενετούς, Γενοβέζους και Γερμανούς! Για να σταθούμε λιγάκι στους τελευταίους!

  Έφτυσαν αίμα οι Γερμανοί στο ΄β ππ για να μπουν στην Κριμαία και η Σεβαστούπολη, πόθεν το όνομα, by the way, Mr. Putin, έμεινε στην Ιστορία σαν η Πόλη της δόξας, γιατί κράτησε κοντά ένα χρόνο, έπεσε την 1/9/1942! Τα βουνά της Κριμαίας ποτέ δεν έπεσαν και αποτέλεσαν πάντα σκληρά κέντρα αντίστασης στο Ναζισμό! Αυτά προς αποκατάσταση της αληθείας, όχι της αγυρτείας και της αλητείας!

  Από εκεί και ύστερα πιάσε το αυγό και κούρευτο Κε Πούτιν και Ταταροτσολιάδες υπήρξαν και ότι μπορεί να φανταστείς! Στην απόλυτη Βία, ελάχιστοι μπορούν ν’αντισταθούν κι’αυτοί χάνονται πρώτοι! Κι’ύστερα μένει το πρόσχημα για τα δικά μας, τα ετσιθελικά μας, τα Σταλινικά μας και τα Πουτινικά μας!

  Πιστεύω Κε Πούτιν να έχεις μελετήσει τη δική σας Ιστορία, τη Σταλινοποίηση, τη Γκουλανοποίηση, την Ταταροποίηση των 17 θανάτων το λεπτό, των 1000 την ώρα και των 25.000 την ημέρα! Κι’ακόμα να μελέτησες την αποσταλινοποίηση του Χρουτσώφ! Πιστεύω να έβγαλες τα συμπεράσματά σου για τη διαχρονικότητα της ανθρώπινης τερατοποίησης!

  Και γιατί δε μου αρέσει να αδικώ, ξέρω Κε Πούτιν ότι ηγείσθε ενός σπουδαίου Κράτους, που δε μπορεί επουδενί να σταθεί Γεωπολιτικά χωρίς τη Χερσόνησο της Κριμαίας, από εκεί και ύστερα αρχίζουν τα δύσκολα ισορρόπησης σ’έναν ανισσόροπο κόσμο, που αδιαμφισβήτητα υπάρχει!

  Ο «Μεσσίας» Ηγέτης Κε Πούτιν εκεί κατά την ταπεινή μου άποψη φαίνεται, στο να κάνει δηλαδή, το πρέπον, με γνώμονα το υπέρτατο πρέπον, που είναι, η προαγωγή των ανθρώπινων αρετών και όχι των Παθών!

  Θα με ρωτήσει κάποιος αν έχω δει τέτοιο Ηγέτη μέχρι σήμερα στο διάβα της Ιστορίας, η απάντηση δεν είναι εύκολη το ξέρω, εκείνο όμως που ξέρω είναι ότι η επιζήτηση τέτοιων Ηγετών, αποτελεί την πεμπτουσία των παιδευτών του υγιούς Πνεύματος και της Σκέψης!

Και για να βοηθήσω, δε θέλω σίγουρα τον Ηγέτη, δόλιο, βρώμικο, ποταπό, προπαντός δεν το θέλω διάβολο, ούτε και ιππέα καλαμιού, που είναι το χειρότερο! Τον θέλω κατά βάση «ΧΡΗΣΤΟ» τόσο για το Λαό του, όσο και για τους άλλους!

  Αυτών που ανατρίχιασαν και υποκλίθηκαν στην αλήθεια των στίχων της Τζαμάλα 1944 και το μεγαλείο της Ερμηνείας της, με την Ελπίδα ότι τα κατά περίπτωση δρώμενα δεν θα σταθούν αφορμή κι’αιτία για την εκ νέου γραφή τόσο θλιβερών ακουσμάτων και επί σκηνής δραματουργίας, μη ηθοποιών!

  Όσο για τους επικριτές καλό θα είναι να στέκονται με περίσκεψη και περισυλλογή πάνω σε τέτοια θέματα κι’ακόμα καλύτερο να τα αντιμετωπίζουν, τουλάχιστον με σιωπή!

  Και κάτι ακόμα την «Κοινωνία Αγγέλων» αφήστε τους Διάβολους να μην τη θέλουν και όχι τους Ανθρώπους!

                                                                        Με Τιμή

                                                                   Σπύρος Κίκερης