ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ Η ΑΣΤΕΙΡΕΥΤΗ ΠΗΓΗ ΚΑΙ ΠΛΗΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!

ΣΠΥΡΟΥ  ΚΙΚΕΡΗ

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Η ΑΣΤΕΙΡΕΥΤΗ ΠΗΓΗ

ΚΑΙ ΠΛΗΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!

Επετειακό (17/11/1973!)

   Ουδεμία Πρόθεση είχα να Γράψω.

   Ουδεμία πρόθεση είχα φέτος να γράψω κάτι σχετικό, με την ανυπέρβλητη του Έθνους Γιορτή! Όμως στο λόγο της τιμής μου, φτιάχτηκα ιδιαιτέρως, όταν το πρωί της 15ης Νοεμβρίου και ώρα 07:45, ο αδελφός μου, με πήρε τηλέφωνο περιχαρής, να μου αναγγείλει, ότι μετέβαινε στο σχολείο του εγγονού του, να τον ακούσει απαγγέλλοντα ποίημα για το «Πολυτεχνείο!»

   Κάποια από τα λόγια που του είπα και ανήρτησα στο διαδίκτυο ήταν και τα εξής! «Έλεος αδελφέ μου, Έλεος Έλληνες, Έλεος Θεέ μου, αν δεν έχετε καταλάβει πόσο αυτό το ψεύδος - έπος - έχει μέχρι σήμερα πληρωθεί και ότι αναπόφευκτα στην καταστροφή οδηγεί, είναι ντροπή! Προσωπικά πιστεύω ότι στον τάφο της Ελλάδος, μόνο μνημόσυνο μετανοίας χωρεί, γιατί η λογική ετούτο το λιβάνισμα, απ'όσα νιώθει και θωρεί, πλέον δε μπορεί, ούτε στιγμή να ανεχθεί!»

   Προκειμένου να σκάσω.

   Προκειμένου να σκάσω, πήρα το μολύβι μου κι’άρχισα να γράφω, παρηγορούμενος στην ιδέα, ότι ίσως κάποιους βοηθήσω, να βγουν από τον επικοινωνιακό σκοταδισμό και δουν το φως το αληθινό!

   Και μόνο η κατάντια του Πολυτεχνείου, του «Ορμητηρίου»

ήθελα να πω αρκεί, ν’αντιληφθεί κάποιος, το κακό, που για χάρη του έχει συντελεσθεί!

   Το «Πολυτεχνείο» και ότι συνεπάγεται συνιστά κατά την ταπεινή μου άποψη, μια αστείρευτη διχαστική πηγή, εμποτισμού των Ελλήνων, θέλοντας και μη, με το φαρμάκι του διχασμού, που εκκολάπτει μέσα τους το σαράκι του μίσους αδελφού κατά αδελφού και του άσβεστου πάθους, προς σάρκωση ενός ακόμα αδελφοκτόνου σπαραγμού!

   Όλα δε αυτά, μέσα από μια διαστρέβλωση γεγονότων, πνιγμένη στη δολιότητα, την αθλιότητα, την ιδιοτέλεια και την προπαγανδιστική, πανάθλια αριστερή τακτική! 

   Μια τακτική απωθημένων με γνώμονα και πυξίδα πεισματικής και ρεβανσιστικής μορφής, που αλάθητα οδηγούν από κοινού, σε μια ολέθρια καταστροφή, μέσω κατάλυσης, αρχών και αξιών, καθώς κάθε εννοίας ευταξίας και κοινωνικής συνοχής!

   Οι Διαστρεβλώσεις της Ιστορίας μας!

   Δεν ξέρω πόσοι αμφισβητούν το ότι η Ιστορία μας είναι πνιγμένη και στραγγαλισμένη αν θέλετε στις διαστρεβλώσεις! Αυτός κατά τη γνώμη μου είναι και ο βασικότερος λόγος της μη θεραπείας μας, από φοβερές ασθένειες, παθογένειες θα τις έλεγα! Ετούτη όμως εδώ είναι μεν από τις τελευταίες, αλλά η μεγίστη απασών και μητέρα όλων των μεταπολιτευτικών!

    Βαριά η Περίπτωση!

   Είναι τόσο βαριά η περίπτωση της εδώ διαστρέβλωσης, που είναι σχεδόν αδύνατο, από κάποιους ν’ανυψωθεί και από κάτω της να δει! Έχει η περίπτωση στα θέματα του Οσίου και του Ιερού βαθιά εισέλθει και’κει το επικρατούν δόγμα διέπεται από το «πίστευε και μη ερεύνα!»

   Άβατο για κάποιους όμως δεν υπάρχει κι’αυτοί είναι οι διαφωτιστές, υπέρμαχοι της πάσης θυσίας αληθείας, που αργά ή γρήγορα δικαιώνονται, τουλάχιστον από την Ιστορία!

   Το Μέγα Έπος, Μέγα Ψεύδος!

   Ναι τους ακούς και απορείς, για την ιστορική τους άγνοια, ακόμα και εκείνους, που το θέμα βίωσαν! 

   Μια άγνοια συνδυασμού, ανιδεότητας και δολιότητας

συγχρόνως προς ενθρόνιση κωθωνιών, αγυρτών και αλητών,

προορισμένων να μετεξελιχθούν στις πιο απαίσιες βδέλλες της Ελληνικής Πολιτικής Ιστορίας, απομυζώντας το όποιο αίμα στην ταλαίπωρη Ελλάδα έχει απομείνει!

   Αυτή είναι η Αλήθεια!

   Μάθετε λοιπόν Νεοέλληνες, ότι το Πολυτεχνείο σεναριογραφήθηκε και σκηνοθετήθηκε έτσι όπως

παίχθηκε, από έναν των ελεεινότερων ηλιθίων και μηχανορράφων της Ελληνικής Ιστορίας, που άκουγε στο όνομα Ιωαννίδης, μετονομαζόμενος και σαν «Αόρατος Δικτάτορας!»

   Ένας αόρατος, που έγινε ορατός, με ένα οικτρό, ελεεινό κι’ανόητο "αντιπραξικόπημα", που έμελλε να στιγματίσει τη δύσμοιρη Ελλάδα, άγνωστο για πόσο, συνιστώντας την αφορμή, για τον βαθμιαίο, αλλά ολοκληρωτικό ξεπεσμό αυτής!

   Η Μοιραία αυτή πράξη, σημειώστε καλά στο μυαλό σας Έλληνες έγινε για να ανατραπεί ο Παπαδόπουλος και να ενθρονιστεί στη θέση του – μαύρη η ώρα κι’η στιγμή  -  ένας κυριολεκτικά κρετίνος!

   Το γιατί είναι μακρύ και βαθύ, που ανάγεται πρώτον στην Ανθρώπινη φύση! Δεύτερον στη στάση του Παπαδόπουλου έναντι των Αμερικανών! 

   Θα θίξω το θέμα, αφού αναλύσω τι συνέβη στο πολυτεχνείο, χωρίς να μακρηγορήσω, γιατί ειλικρινά δεν αντέχω, να αναλύω, έχοντας την αίσθηση, ότι οι όποιοι μου αναγνώστες διυλίζουν τον Κώνωπα των συμβαινόντων καταπίνοντας συγχρόνως την κάμηλον των πραγματικών γεγονότων και των συνεπειών τους!

   Το ξέρω ότι ειδικά στο θέμα αυτό είναι αδύνατον τους Νεοέλληνες να μεταπείσεις, γιατί η πλύση των εγκεφάλων τους, έχει επιφέρει πάγιες αλλοιώσεις στους νευρώνες αυτών και τις λειτουργίες τους επηρεάζοντας σοβαρότατα το κέντρο αυτής ταύτης της δομής τους, το DNA τους δηλαδή!

   Τι άλλο θα μπορούσε, αλήθεια, στους Έλληνες να συμβεί, όταν από μωρά και παιδάκια τα’παιρναν ανιστόρητοι γονείς και δάσκαλοι εμπαθείς να τα πάνε εκόντα άκοντα, να κλάψουν και

να καταθέσουν με συγκίνηση λουλουδάκια στη Σβορώνια κεφαλή, σ’ένα σύμβολο τέρας, που έμελλε να κατακρεουργήσει την Ελλάδα, προς όφελος λαοπλάνων αγυρτών κι’ελεεινών «Ταγών», που ασύστολα καλούσαν τους Έλληνες στο μεγάλο πανηγυρικό!

   Εγώ όμως, που εισήλθα στη Σχολή Ικάρων το 1965 επί Πρωθυπουργίας Γεωργίου Παπανδρέου και Χουντικός, ούτε κατά διάνοια υπήρξα, ούτε αντιστασιακός, παρά το ότι ομού με όλους τους συμμαθητές μου του ΄β τμήματος της 41ης σειράς Ικάρων, συλληφθήκαμε στην ουσία, από Στρατιωτικούς, ακριβώς έξω από τη Χαλυβουργική, ενώ πλησιάζαμε το Αεροδρόμιο της Ελευσίνας για πτητική εκπαίδευση στα Α/Φ Τ-37! 
  Αλήθεια, μοιάζει αστείο, αλλά έτσι ακριβώς είναι! Ήταν η 13η Δεκεμβρίου ημέρα τετάρτη Σωτηρίου έτους 1967, η ώρα κάπου 14: 15 ! Ένα στρατιωτικό τζιπ μας σταματά  κι'ένας λοχαγός μ'ένα φαντάρο, μπαίνουν ορμητικά στο Λεωφορείο μας, λέγοντας άγρια "ψηλά τα χέρια!" 
 Καθόμουν στην αριστερή θέση του πρώτου δεξιού καθίσματος, δίπλα μου είχα τον παντελή τον Τσώλη, του άλλου τμήματος, που ήταν μαζί μας, γιατί είχε μείνει πίσω στις πτήσεις για κάποιο λόγο! 
 Όλοι πάγωσαν, άχνα κανείς, δεν είδα πίσω μου τί γίνονταν, ο Παντελής σήκωσε τα χέρια του και'γω του είπα "κάτω τα χέρια ρε" αμέσως δε απευθυνόμενος στο λοχαγό, που κρατούσε αυτόματο και η κάννη του ήταν ελάχιστα πλάι μου, του είπα: "Τί ψηλά τα χέρια Κε Λοχαγέ, τί είμαστε εμείς; Ίκαροι είμαστε, που πάμε να πετάξουμε την εκπαίδευσή μας!" Εκείνος με κοίταξε, εντάξει είπε "ακολουθείστε το Τζιπ θα πάμε στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών στον Ασπρόπυργο." 
Εγω το χαβά μου, ποια Σχολή Αλεξιπτωτιστών Κε Λοχαγέ, σας είπα είμαστε Ίκαροι και πάμε στην Ελευσίνα, μας περιμένουν οι εκπαιδευτές μας! Μεταπείσθηκε, ακολουθείστε το Τζιπ, οκ θα πάμε Ελευσίνα! Με το που φτάσαμε στην πύλη χαμός από τανκς, μας κατέβασαν κάτω με τα χέρια ψηλά, μας πήραν τα μαχαίρια, που είχαμε στις φόρμες μας, για λόγους ασφαλείας σε περίπτωση εγκατάλειψης, μας οδηγησαν σ'ένα κιόσκι, οι σφαίρες σε κοντινή απόσταση έπεφταν βροχή!" 
 Αυτά, λοιπόν και άλλα πολλά  δεν τολμώ ούτε στα παιδιά μου, να πω, ούτε και τι ακριβώς συνέβη, εκείνη τη βραδιά της 17ης Νοεμβρίου του 1973! Γιατί έκπληκτα το ξέρω θα με κοιτάξουν, και με τη σιωπή τους, έστω θα μου πουν: «Πατέρα, πως είναι δυνατόν; Εδώ οι Δάσκαλοί μας……»

   Και τότε το μόνο παρήγορο, που θα απομένει για να μην εκραγώ, είναι να μονολογώ, λέγοντας τα καθέκαστα, στον ίδιο μου τον εαυτό:

   Και το μεγαλύτερο βλάκα να έβαζες.

   Μα Το μεγαλύτερο βλάκα να έβαζες για την επίλυση της κατάληψης του Πολυτεχνείου, από τους φοιτητές –Ιωαννιδικοί μέσα πάρα πολλοί-, θα σου έλυναν ανώδυνα το πρόβλημα, χωρίς

επιχειρησιακές σπουδές και επιμορφώσεις! (Κόψιμο ρεύματος, νερού, τροφοδοσίας, αποκλεισμού κτλ)! 

   Δε μπορώ να διανοηθώ επ’ ουδενί, ότι έστω και ένας, θα έβαζε ένα ΤΑΝΚ, να γκρεμίσει την πόρτα, παρασύροντας ενδεχομένως νέους στην είσοδό του, έστω κι’αν αυτή έγινε με σωρεία προειδοποιήσεων από μεγαφώνου! 

   Όμως έγινε, γιατί ο «Λαός έπρεπε να’χει δείγματα πειστικής γραφής ότι ο σκληρός Δικτάτορας έπεσε και ο νέος λαϊκότερος, ηπιότερος και δικαιότερος τον αντικατέστησε, αφού τον έγδυσε!» 

   Δεν επιθυμώ να επεκταθώ επί του θέματος, το’χω κάνει κατά κόρον στο παρελθόν, όμως και έτσι δεν μπορώ και να το αντιπαρέλθω!

   Οι Ημερομηνίες μιλούν από μόνες τους!

   Η Χούντα έπεσε στις 23 Ιουλίου του 1974 και όχι στις 17 Νοεμβρίου του 1973, όπως η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων πιστεύει!

   Η Χούντα έπεσε κάτω από το βάρος της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και την αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του Προέδρου Μακαρίου, με αφορμή το πραξικόπημα, που είχε διαταχθεί από τον ανόητο Ιωαννίδη! Οι συνέπειες τρομερές!

   Ο Ελληνικός Λαός στην απελπισία του ομόφωνα ανέσυρε από τις πολιτικές του εφεδρείες, τον αυτοεξόριστο Κωνσταντίνο Καραμανλή, για να σώσει ότι ήταν δυνατόν να διασωθεί, προς το παρόν όμως!
   Ο πόλεμος απεφεύχθη αν και τη ψυχολογία του τη βίωσα σε απόλυτο βαθμό, σαν πεπειραμένος ετοιμοπόλεμος χειριστής σε πολεμική Μοίρα, με τρεις αποστολές, λίαν επικίνδυνες που εκτέλεσα και τη μακροχρόνια αναμονή απογείωσης, για την οποία βέβαιοι ήμασταν!
   Οι υπαίτιοι του πραξικοπήματος δικάστηκαν με βαριές ποινές, οι Παπαδόπουλος, Παττακός και Μακαρέζος, με Στρατιωτική καθαίρεση και Θάνατο, ο δε Αξιότιμος Κος Δημήτριος Ιωαννίδης σε  Στρατιωτική καθαίρεση και Ισόβια! Οι εις θάνατον ποινές μετατράπηκαν σε ισόβια από τον Καραμανλή! Μοραίο Εθνικό Λάθος για την Ελλάδα μας, η μη εκτέλεση, κατά την ταπεινή μου άποψη, του Ιωαννίδη, του μόνου ανθρώπου, που ακεραία την ευθύνη φέρει για σωρεία θανάτων, κατά βάση στην Κύπρο και τους όποιους νεκρούς το βράδυ της επέμβασης στο πολυτεχνείο, που αναφέρονται με κάθε λεπτομέρεια στο πόρισμα του Εισαγγελέα Τσεβά! 
 Αν εκείνο το τέρας είχε εκτελεσθεί, υπήρχαν πολλές πιθανότητες, η πηγή του κακού και η πληγή του Λαού, να είχε οριστικά κλείσει και να μην έχουμε κοινωνικοπολιτικά ζήσει, όσα ζήσαμε και ζούμε!

  Την για κάποια έτη Δημοκρατική ανακούφισή μας, έμελλε ν’ακολουθήσει μια ανελέητη κατρακύλα σ’όλους τους τομείς και τις πτυχές της Ελληνικής Κοινωνίας! Μια κατρακύλα, που επί των ημερών μας έχει εξελιχθεί σε μια ιλιγγιωδώς κινούμενη «Χιονοστιβάδα», που απειλεί να συνθλίψει τα πάντα στο πέρασμά της, χωρίς ούτε κατά διάνοια, ν’αντιλαμβανόμαστε τη σοβαρότητά της, εμμένοντας στον εορτασμό της Γιορτής αυτής!

   Μια χιονοστιβάδα, που θα ήθελα να περιγράψω, όπως κατωτέρω και σαν επιμύθιο ν’αφήσω, σαν ελάχιστη προσφορά στην επετειακή αναφορά της 17ης Νοεμβρίου του 2018, με την ελπίδα κατανόησης έστω ενός, της Γιορτής κατάλυσης και Ντροπής, αντί της Εορτής εξάλειψης της ντροπής! 

   Μιας Γιορτής, που παρασύρει αφελείς και ιδιοτελείς, για να διασυρθεί εν τέλει, βιαζόμενη κι’εκβιαζόμενη κατά συρροή κι’εξακολούθηση από αμφιλεγόμενους νεαρούς, ανώμαλης ιδιοσυστασίας και προθέσεων διαστροφικών, ενώπιον άβουλων, ολιγωρούντων ή υστερόβουλων και συνεργούντων «Ηγετών!»

   Το Κράτος «Μπάχαλο!

   Το Κράτος Μπάχαλο! Το Κράτος Χάρβαλο! Το Κράτος Διάλυσης και Χάους! Το Κράτος του Δημοσιοϋπαλληλικού Κατακλυσμού! Του Συνδικαλιστικού Ορυμαγδού! Του Κομματικού Συνωστισμού! Του Φοιτητικού Αφιονισμού! Του Αναρχικού Φασισμού! Το Κράτος του Δημοσιονομικού αφανισμού! Του Προοδευτικού Οπισθοδρομισμού! Του

Φορολογικού Κυνισμού! Του Οργανωτικού Βαβελισμού! Του Αναξιοκρατικού Λαϊκισμού! Το Κράτος του Δημοσιογραφικού Παπαγαλισμού! Του Καιρικού Ερμαιονισμού! Του Δασικού Αυτοπυρπολισμού! Του Δομικού Αυθαιρετισμού! 
  Του Μεταναστευτικού Παραλογισμού! Το Κράτος του Φυλετικού Εκφυλισμού! Του Κυβερνητικού Αμοραλισμού, Αστεϊσμού, Ιδεασμού, Ιδεοληπτισμού, Ασχετισμού,

Αριστερισμού! Το Κράτος του Διεθνικού Εξευτελισμού! Το Κράτος του Αυτοχειριασμού! Το Κράτος του τίποτα και του Μηδενισμού! 

   Όλα δε αυτά γιατί «Τούτος ο Επίγειος Παράδεισος είχε την Ατυχία να κατοικείται, σ’ένα τεράστιο ποσοστό από ανιστόρητους, αφελείς και επιπόλαιους, καθώς ένα όχι και τόσο ευκαταφρόνητο ποσοστό, Χαχόλων και ένα κυβερνητικό συρφετό, Διαβόλων!

   Έτσι είναι φυσικό τούτη η Γιορτή – Ντροπή – να’χει υπέρμαχους «δόλιους υπερασπιστές και επιτήδειους εξουσιαστές, κουκουλοφόρους βομβιστές, άναρχους εμπρηστές και προπαντός αφελών στρατιές, ταμένων σ’ένα ανύπαρκτο χτες!

   Άλλο ήταν το τέρας!
   Έτσι κάπως ανδρώθηκε ένα τέρας στις συνειδήσεις των Ελλήνων, ένα άλλοθι, για ότι έμελλε να συμβεί! Το τέρας το είπαν Χούντα και της φόρτωσαν τα πάντα με βασικό υπαίτιο και κουβαλητή τον Παπαδόπουλο! Υπογραμμίζω και πάλι τον ηλίθιο Ιωαννίδη, που έπρεπε πάση θυσία να εκτελεσθεί για τα ανεπίτρεπτα, που δημιούργησε! Όμως άλλο Ιωαννίδης και άλλο Παπαδόπουλος, ουδεμία σχέση μεταξύ των δύο ανδρών!
   Ο Παπαδόπουλος προέκυψε απ'το πουθενά, ούτε εκλεκτός των Αμερικανών ήταν, ούτε των Βασιλικών και των

Στρατηγών, απλά πρόλαβε τους τελευταίους σ'αυτό που εκείνοι ετοίμαζαν με την ευλογία των πάντων, που μάλλον τότε ήταν αναγκαίο, αν κρίνουμε την εν γένει κρατούσα στη χώρα κατάσταση! Έτσι ανδρώθηκε το "τέρας" που δόλιοι και πονηροί το εγκατέστησαν μέσα σ'ένα εκπληκτικού κάλλους κτήριο, χορηγία μιας μεγάλης ευεργεσίας, που έμελλε να καταλήξει μια διαρκής αιτία Εθνικής Μειοδοσίας και οπισθοδρομίας!

   Ο Παπαδόπουλος υπήρξε καλοπροαίρετος!

   Προσωπικά τον θεωρώ από τους πιο αδικημένους Έλληνες, διαχειρίστηκε το δημόσιο χρήμα, όσο ελάχιστοι έλληνες, πεθαίνοντας σε μια γωνίτσα του Λαϊκού Νοσοκομείου, από οίκτο φίλου μου γιατρού, που ακούει στο όνομα Στάθης Παπαλάμπρου! Εξυγίανε την Ελληνική οικονομία μηδενίζοντας το όποιο μας χρέος! Χάρισε όλα τα χρέη στους καταχρεωμένους αγρότες! 

   Έκανε δημόσια έργα, κατά βάση με τη Δημόσια ΜΟΜΑ κι’όχι με εργολάβους! Δεν δημιούργησε Νεολαία της κίνησής του, όπως άλλοι της κατηγορίας των απολυταρχών ή όπως έστω τα υποτιθέμενα Δημοκρατικά κόμματα!

   Αποκατέστησε την τάξη και την ασφάλεια στη Χώρα, που για όσους έζησαν τα πριν γεγονότα εντός και εκτός της Βουλής, ξέρουν ότι παρόμοιο προηγούμενο, σπάνια υπήρξε!
  Όσο για τη σκληρότητα, ποτέ Στρατιωτικό καθεστώς, δεν υπήρξε στην παγκόσμια Ιστορία τόσο ήπιο, ίσως γιατί οι αντιφρονούντες ήταν ελάχιστοι κι'απ'αυτούς οι περισσότεροι Βασιλικοί! 
  Οι Έλληνες πέρασαν κατά βάση, στην περίοδο, που εκείνος είχε τις τύχες τους στα χέρια του, μία από τις καλύτερες περιόδους της σύγχρονης Ιστορίας! 
  Το μοιραίο του λάθος, κατά την άποψή μου ήταν ότι δεν έκανε εκλογές, τα τρία πρώτα χρόνια! Αν και δεν είμαι σίγουρος ότι τα τρωκτικά, που καραδοκούσαν, θα του το επέτρεπαν!
   Όλα εκδηλώθηκαν από την ημέρα που εκείνος αποφάσισε την φιλελευθεροποίηση του καθεστώτος, εγκαθιστώντας

Κυβέρνηση Πολιτικών, υπό την Πρωθυπουργία του Σπύρου Μαρκεζίνη (8/10/1973 - 25/11/1973!) αφού ζήτησε την απομάκρυνση, από τα Υπουργεία όλων των Στρατιωτικών, μηδενός εξαιρουμένου! Κύρια αποστολή της Κυβέρνησης Μαρκεζίνη ήταν η προπαρασκευή και διεξαγωγή, ελεύθερων Βουλευτικών εκλογών, με ημερομηνία διεξαγωγής την δεκάτη Φεβρουαρίου του 1974! Το τι ακολούθησε δεν χρειάζεται να επαναληφθεί για να εμπεδωθεί! 

   Εκείνο που οι Έλληνες σίγουρα αγνοούν!

   Εκείνο όμως που οι Έλληνες αγνοούν και δεν θα’πρεπε είναι ότι ο μόνος Έλληνας, που στάθηκε Εθνικά και Πατριωτικά έναντι των Αμερικανών, ήταν ίσως μόνον αυτός! Ναι όταν αυτός στον Αραβοϊσραηλινό πόλεμο των έξι ημερών (5/6/1967 – 10/6/1967), απαγόρευσε στις ΗΠΑ την χρήση των βάσεων της Σούδας!

   Κι’ακόμα όταν απέρριψε τη δωρεάν στρατιωτική βοήθεια από τις ΗΠΑ, με σκοπό την απαλλαγή της χώρας από την αμερικανική κηδεμονία. 
 Παρατίθεται κατωτέρω η σχετική επιστολή του, προς τον Νίξον, με ημερομηνία 15 Ιανουαρίου 1973:

«Η κυβέρνησις απεφάσισεν όπως δηλώσει εις την φίλην και σύμμαχον κυβέρνησιν των ΗΠΑ, ότι παραιτείται του λοιπού, αρχής γενομένης από του τρέχοντος έτους, της παρεχομένης υπό των Ηνωμένων Πολιτειών, δωρεάν στρατιωτικής βοηθείας»

Γ. Παπαδόπουλος

Αντιβασιλεύς – Πρωθυπουργός.

   Αυτά τα σημαντικά γεγονότα στιγμάτισαν κατά βάση και στοχοποίησαν, κατά την ταπεινή μου άποψη, τον Παπαδόπουλο, που στο πρόσωπό του οι Αμερικανοί είδαν πιθανότατα τον δεύτερο Μακάριο, για ν’ακολουθήσει ότι ακολούθησε!

   Το επιμύθιο!

   Ελληνόπαιδες και ξέρετε σε ποιους αναφέρομαι, μελετείστε, αφυπνισθείτε, συνετισθείτε! Η στάση σας δεν σας τιμά! Μπορεί να’χετε χίλια δίκια, όμως δεν φτιάχνετε το Κράτος μας μέσω της πυράς, της καταστροφής και της άναρχης τακτικής!

   Έχουμε μια υπερήφανη Ιστορία, μακράν τον πρώτο και καλύτερο πολιτισμό, ας επιδιώξουμε την επανάκαμψη και επανάληψη αυτών, τα πάντα είναι στο χέρι μας! 
  Αν ανάμεσά σας έχουν παρεισφρήσει αλλογενείς και εκ προοιμίου εχθροί μας, απομονώστε τους εκδιώξτε τους, αυτοί δεν είναι τίποτα παραπάνω παρά  δούρειοι και δόλιοι ίπποι!

   Το χέρι που καίει τη Σημαία μας, αφορίστε το, ξορκίστε το και μαζί τους υποτιθέμενους φύλακές μας, αυτούς τούτους τους φαιδρούς υποτιθέμενους λαοπλάνους θεματοφυλακές μας!

   Ας μην μας πονέσει η καρδιά αδέλφια για μια ακόμα φορά, επετειακά, είναι καιρός ν’αλλάξουμε στη ρότα μας φορά, αυτή τη φορά, αν τα μελλούμενά μας τα θέλουμε πιο καλά!

                                                                           Με Τιμή

                                                                     Σπύρος Κίκερης