ΌΤΑΝ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΝΙΩΘΕΙΣ ΣΑΝ ΘΕΟΥΣ!

ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΝΙΩΘΕΙΣ ΣΑΝ ΘΕΟΥΣ!

   Νιώθω αδήριτη την ανάγκη, αυτά που βίωσα να περιγράψω, σε

μια βαριά Αγγειοπλαστική καρδιάς στις 10/7/2020, ημέρα Παρασκευή!

   Επισημαίνεται ότι από τη φύση μου είμαι ιδιαίτερα ψύχραιμος σε συναφείς καταστάσεις, έτσι ώστε να μου είναι εφικτή, η συνειδητή είσπραξη σε ότι γύρω μου συμβαίνει εφόσον δεν είμαι σε καταστολή ή ύπνωσης μέθη!

   Η κατάσταση της καρδιάς μου ήταν σοβαρή, με πολλές αρτηριακές εμφράξεις, κάποιες ολικές! Ήταν η δεύτερη φορά πέραν της πρώτης στεφανιογραφίας, που ήταν αναγνωριστική κι’ελπίζω η τελευταία! Η προηγούμενη κράτησε 45 με 60 λεπτά!

   Πάντα μου αρέσει να ψάχνομαι, μελετώντας εν γένει, όμως ειδικά όταν κάτι προσωπικά με ενδιαφέρει, μελετώ πιο προσεκτικά! Έτσι για την περίπτωση της αγγειοπλαστικής  -μπαλονάκι – stent- είχα αρκούντως ενημερωθεί!

   Ήξερα, για παράδειγμα ότι η απλή στεφανιογραφία αναγνώρισης κρατά από 15 έως 30 λεπτά και σε περίπτωση επέμβασης μέχρι μία ώρα, ότι η είσοδος του καθετήρα γίνεται τις περισσότερες

ΟΙ ΔΥΟ ΟΠΕΣ ΣΤΟ ΔΕΞΙΟ ΜΟΥ ΚΑΡΠΟ!

περιπτώσεις από τη μηριακή αρτηρία, πάνω κλείδωση δεξιού ποδιού, πλάι των γεννητικών οργάνων ή από τη βραχιόνιο αρτηρία στο ύψος καρπού του χεριού μας!

   Εμένα αυτή τη φορά η είσοδος έγινε συγχρόνως και από το πόδι και το χέρι, η επέμβαση κράτησε συνολικά τρεις ώρες και δέκα πέντε λεπτά!

   Δυο λόγια προς εγκυκλοπαιδική γνώση! Τα σημεία εισόδου είναι δύο, στο ένα εισέρχεται ο καθετήρας και στο άλλο ένα άλλο σύρμα από το οποίο διοχετεύεται η σκιαγραφική ουσία και ο ακτινολογικός αγγειογράφος. Σε μένα τα σύρματα προφανώς ήταν τέσσερα!

   Καθ’όλη τη διάρκεια της επέμβασης είσαι σε σύνδεση με καρδιοσκόπιο – μόνιτορ – ! Υπάρχουν τέσσερες οθόνες στην αριστερά σου πλευρά, καθώς βρίσκεσαι σε ειδική κλίνη, με δύο κινούμενες συσκευές στο πάνω μέρος του σώματός σου προς πλήρη απεικόνιση των αρτηριών και της καρδιακής περιοχής εν γένει!

   Οι Γιατροί είναι στη δεξιά σου πλευρά, ακριβώς απέναντι από τις οθόνες! Επίσης υφίσταται προφανώς και άλλο μόνιτορ, πιθανόν με περισσότερες λεπτομέρειες, που παρακολουθεί άλλος ειδικός, δίνοντας κάποιες επιβοηθητικές οδηγίες στους ιατρούς επέμβασης!

   Οι Γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό (δύο στον αριθμό) είναι ενδεδυμένοι με ειδικές προστατευτικές φόρμες λόγω της μεγάλης ακτινοβολίας σε ακτίνες Χ! 

   Αυτός είναι και ο λόγος που ο χειρουργημένος μετά την επέμβαση και μέχρι την επομένη πρέπει να αναλώσει αρκετά λίτρα νερού, προκειμένου να αποβάλει μέσω των ούρων ικανή ποσότητα ακτινοβολίας!

   Ο καθετήρας εισέρχεται μέσω της αρτηρίας με τοπική αναισθησία, φτάνοντας στα βασικά αγγεία της καρδιάς, έχοντας στο άκρο του ένα μπαλονάκι!

   Όπου διαπιστώνεται φραγή ή στένωση το μπαλονάκι φουσκώνεται από τους γιατρούς, συντελώντας στη διάνοιξη αυτών! Κάποια στιγμή το μπαλονάκι σπάει με πρωτοβουλία των γιατρών, προς εξαγωγή, αφού εκπλήρωσε την αποστολή του!

   Όπου διαπιστώνεται ότι η απόφραξη – άνοιγμα – είναι

ενδεχόμενο να ξαναγίνει τότε με τον ίδιο τρόπο στον καθετήρα τίθεται το λεγόμενο στεντ – σωληνάκι με τοίχωμα σε μορφή μεταλλικού πλέγματος από nitilon – κράμα τιτανίου, νικελίου -! Έτσι εξασφαλίζεται το άνοιγμα και η ροή αίματος των αγγείων!

   Ίσως να κούρασα με τις λεπτομέρειες, όμως εκτιμώ πως ότι σχετίζεται με την υγεία μας πρέπει να μας ενδιαφέρει!

  Αρκετά νωρίς πριν την επέμβαση ο Γιατρός βγήκε και μου είπε: «Κύριε Κίκερη, λόγω της περίπτωσης θα μπεις τελευταίος, γιατί πρέπει να είμαστε ήρεμοι!»

   Σε μένα Χρησιμοποιήθηκαν πέντε μπαλονάκια και τοποθετήθηκαν δύο στεντ. Εάν προσθέσουμε και άλλα τρία μπαλονάκια και δύο στεντ από την προηγούμενη φορά, δόξα τω θεώ, αυτή τη στιγμή τις αρτηρίες μου υποστηρίζουν τέσσερα στεντ, από θαυματουργά χέρια!

   Εκεί που θέλω να σταθώ είναι στην υπερπροσπάθεια που κατέβαλλαν οι δύο επεμβατικοί γιατροί και η αγωνία με την οποία τη συνόδεψαν! Ήξεραν ότι ήμουν ανώτατος Ιπτάμενος Αξιωματικός με δικαίωμα να πάω στο 251 ΓΝΑ και ότι είχα επιλέξει αυτούς. ίσως κι'αυτό να έπαιξε το ρόλο του!  Για μένα πάντως ήταν κάτι πρωτόγνωρα ακραίως συγκινητικό, σε τέτοιο βαθμό, που δεν ήξερα τι να κάνω για να τους βοηθήσω!

   Έτσι από ένα σημείο και μετά, έπεσα σε βαθιά περισυλλογή επιστρατεύοντας όσες ηθικές δυνάμεις μέσα μου είχα,

προσπαθώντας να τις μεταφέρω στην Ιεραποστολή εκείνων! Πιστεύω ακράδαντα πως κάτι κατάφερα και κάπου συνετέλεσα στην επιτυχή έκβαση!

   Με τον έναν γιατρό, κατά τη διάρκεια της επέμβασης είχα σε ικανό βαθμό συνομιλία, γιατί κάποια στοιχεία ήξερε για μένα! Μου είπε ότι ήταν αλεξιπτωτιστής με 19 άλματα, και χάρηκε όταν του είπα ότι και'γω είχα 29 άλματα! Μου είπε ότι είχε πετάξει αρκετές ώρες με τo ελικόπτερο Sikorsky του Κου Λάτση στην Ελβετία, γιατί ήταν προσωπικός του γιατρός και άλλα πολλά ίσως για να με ενθαρρύνει!

   Στο τέλος μου είπαν: «Κύριε Κίκερη, η περίπτωση ήταν σπάνια,

πρόκληση για μας, που όμως την κατατάσσουμε στα Highlight της αποστολής μας! Τα αποτελέσματα άριστα, δεν πρόκειται να έχετε κανένα πρόβλημα στο μέλλον!»

   Ήταν επεμβατικοί γιατροί του Αιμοδυναμικού Τμήματος του Δημόσιου Σισμανόγλειου Νοσοκομείου, που χειρουργούσαν από τις 07: 30 το

πρωί, μ’εμένα να εισέρχομαι στις 13:30 και να εξέρχομαι στις 16:45!

   Αξιότιμοι Κύριοι Γιώργο Τριάντη και Νίκο Καρανικόλα, σας  ευχαριστώ θερμά και σας είμαι ευγνώμων, για την καταβληθείσα υπερπροσπάθεια!

   Θα συνιστούσε μεγάλη παράλειψη να μην ευχαριστήσω την Νοσηλεύτρια Κα Μάχη, για τη συνδρομή της στη  μάχη, καθώς τη βοηθό της για τη συνδρομή της, καθώς το νοσηλευτικό προσωπικό της καρδιολογικής κλινικής, που νοσηλεύτηκα!

   Στο σημείο αυτό θα ήθελα να υπογραμμίσω με ιδιαιτερότητα, την άψογη εν γένει λειτουργία, ενός Δημόσιου Νοσοκομείου σε όλους τους τομείς!
 Και επειδή έχει νοσηλευθεί εκεί ο πατέρας μου  πριν αρκετά χρόνια, ομολογώ ότι το όλο σύστημα έχει απολύτως αναβαθμιστεί σήμερα! Ίσως γι’αυτό να έχει συντελέσει η του Κορωνοϊού πανδημία! 

   Και μετά απ’αυτή την εμπειρία το πάθος της γραφής εκδηλώθηκε ξεπηδώντας από μέσα μου, λίγο αργότερα της εξόδου μου από το Χειρουργείο, για το θάλαμο νοσηλείας.

   Ας μην εκληφθεί σαν φόβος, αλλά σαν ρεαλισμός! Κι’άλλες φορές στις οθόνες των ταβανιών των δωματίων του 251 ΓΝΑ είδα εικόνες και σκηνές, που ανεξίτηλα στο νου μου έμειναν!

Κάθε που Βρίσκεσαι στου Πόνου το Κρεβάτι!

*Όταν τους Γιατρούς  νιώθεις σαν  Θεούς
πως να μη νιώσεις πιο κοντά τους Ουρανούς;

Κάθε που βρίσκεσαι στου πόνου το κρεβάτι

κάπου πιέζεσαι βαθιά να στοχαστείς

λες κι’ο νους βιάζεται πορεία για να πάρει

πάντα νομίζοντας εσύ ακολουθείς!

Η σκέψη πάντα του Ασθενή ψηλά πηγαίνει

σ’άστρα απόμακρα, άστρα αλαργινά

λες κι’ότι ψάχνει μέρος να σε περιμένει

σε Παραδείσια, αγγέλων γειτονιά!

Κι’αν κάπου η ένταση δε πρέπει στη στιγμή

η σκέψη τρέχει και εσύ ακολουθείς!

Θα πάρει χρόνο και των δυο η επιστροφή

μέχρι να φτάσουμε στη θαλπωρή της Γης!

   Το επιμύθιο σαν δίδαγμα!

   Ήμουν ένας άνθρωπος που: Δεν έπινα, δεν κάπνιζα, δε ξενύχταγα, δεν είχα πίεση, χοληστερίνη, σάκχαρο! Ένας άνθρωπος που γυμναζόμουνα, ακόμα και με πολυετή χειμερινή κολύμβηση! Ένας άνθρωπος τέλος που πρόσεχα ιδιαίτερα τη διατροφή μου, με κανονικό βάρος!

   Όσοι καλά με γνωρίζουν απόρησαν για την κατάστασή μου! Ίσως δεν είχαν προσέξει ότι ήμουν τελειομανής σ’αυτό που έκανα, άρα στρεσομανής. συνεπικουρούμενων των μείον μου, από έντονο συναισθηματισμό κι’ευαισθησίες!

   Η ευαισθησία μου ήταν σε τέτοια επίπεδα, που όταν το σκυλάκι μου έπαθε εγκεφαλικό και επιληψία τη μεθεπόμενη έπαθα διπλωπία, με την όρασή μου να επανέρχεται αφ’εαυτής μετά από τρεισήμισι μήνες χωρίς καμιά θεραπεία καθόσον στο 251 ΓΝΑ, μετά από εξετάσεις τεσσάρων ημερών, ουδέ μου βρήκαν! 

   Προσέξτε λοιπόν όχι τα ορατά που τρώμε, αλλά τα «αόρατα» που καταπίνουμε και μας τρώνε!

                                                                                      Με Τιμή

                                                                                Σπύρος Κίκερης.