Η ΕΘΝΙΚΗ ΜΟΥ ΠΑΡΘΕΝΙΑ ΣΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΗΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ!

 

Η ΕΘΝΙΚΗ ΜΟΥ ΠΑΡΘΕΝΙΑ

ΣΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΗΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ!

Επετειακό

Γράμμος 29/8/1949!

   Ήταν η πρώτη φορά που είπα και’γω τούτα τα Ιερά Βουνά να επισκεφθώ, κάπου είπα φτάνω στα ογδόντα πια, ας πάω και’γω μια φορά να δω, τι θα νιώσω εκεί στα ψηλά Αιματοβαμμένα βουνά, αναπολώντας τα στερνά, που γνώριζα σαν άνθρωπος μελέτης απέξω κι’ανακατωτά!

   Ναι πήγα με μία παρέα αποστράτων της Πολεμικής μας Αεροπορίας (ΠΑ)! Ξεκινήσαμε το Σάββατο 31/8/2024 και μέσω Καλαμπάκας φτάσαμε στα Ιωάννινα, απ’όπου την επομένη το πρωί ξεκινήσαμε για το ψηλό, Ιστορικό Βουνό, που τα καλά του θα φόραγε, να γιορτάσει μια μεγάλη Μέρα Ελληνική και πρωταγωνιστική, σ’αυτό που λέμε Ελευθερία, Δημοκρατία, Πατρίδα!

   Μέχρι να φτάσουμε εκεί στη Βούρμπιανη ψηλά, εκεί στην Εκκλησιά έβλεπα τα αιματοβαμμένα  της Ηπείρου  Βουνά και η καρδιά μου παιάνιζε συγκινητικά και Εθνικά, τα μάτια μου γεμίζοντας με δάκρυα πολλά, που φρόντιζα να μη γίνονται, κάκιστα, αντιληπτά!

   Αλήθεια ποτέ δεν κατάλαβα αυτή τη συνήθεια κρυψίνοιας, σε λόγους αδιαμφισβήτητα Εθνικούς και παλλαϊκούς! Εν πάση περιπτώσει το δάκρυ ίσως κάκιστα ποτέ δεν θεωρήθηκε ένδειξη Ορθοφροσύνης, Ανδροφροσύνης και Φιλοπατρίας, αντίθετα τις περισσότερες φορές θεωρήθηκε σαν ένδειξη Αδυναμίας και δειλίας!

   Ομολογώ πως ποτέ μου μέχρι σήμερα δεν είδα Βλάστηση τόσο πυκνή και τόσο έντονης απόχρωσης σε πράσινο Βαθύ! Ίσως το αίμα σκέφτηκα, που τόσο άφθονα εκεί είχε χυθεί να συνιστά μακράν το καλύτερο  λίπασμα, που φτάνει μέχρι και άψυχα να συγκινεί, δίνοντας σ’αυτά μια ξέχωρη όψη, που μοιάζει με Ζωή!

   Μετά από ένα δίωρο, σε δρόμο δύσκολο, φτάσαμε εκεί στη Βούρμπιανης την Εκκλησιά, με μάτια θολά, όπου και πλήθος Κόσμου όχι τόσο εντυπωσιακό, όσο θα’πρεπε και ανέμενα φυσιολογικά, για μια τέτοια Μέρα Χαράς για Δημοκρατία και Λευτεριά!

   Εν πάση περιπτώσει με το που φτάσαμε, πορεύτηκα ανάμεσα στο πλήθος, προς την Εκκλησιά, ρίχνοντας μια φευγαλέα ματιά, κατευθυνόμενος προς τα καίοντα Κεριά, που’βλεπα σαν καιόμενα κορμιά, Ελληνικά!

   Με το που άναψα το κεράκι μου και κάνοντας το Σταυρό μου, ένιωσα σύγκορμα αλλιώς τον Εαυτό μου! Βγήκα αμέσως έξω, σε μέρος απόμερο, με τα χέρια μου τα μάτια μου σκούπισα και ω Θεέ μου, σαν πνιγμένα στο αίμα μου φάνηκαν, νομίζοντας ότι για αρκετή ώρα στιγμή δεν άνοιξαν!

   Το τι είδα στις οθόνες των βλεφάρων μου δεν θα’θελα να πω, γιατί ίσως και, κάκιστα, να παρεξηγηθώ! Κατευθύνθηκα προς το μέρος της Γιορτής, μια σχετικά γνώριμη μορφή, μου τράβηξε την προσοχή! Κάπου γνωριζόμαστε Φίλε θαρρώ, του είπα! Ναι εμείς σας ξέρουμε, μου είπε, - ήτανε με άλλους τρεις – είμαστε από την Πρέβεζα …..!

Στη Φώτο Ο Πρόεδρος ΕΑΑΑ Αντιπτέραρχος (Ι) Κ Τζαβέλας!

   Επί της ουσίας του θέματος δεν θα ήθελα λεπτομερώς να αναφερθώ,  εκτός από το ότι όλοι οι ομιλητές στις ομιλίες τους είχαν πνεύμα ενωτικό και ευθύς στο Επιμύθιο προχωρώ!

   Εκεί στο ψηλό αυτό βουνό δεν ήταν η Αρχή του Τέλους, εκεί στο αιματοβαμμένο αυτό βουνό ήταν αντάμα το Τέλος κι’η Αρχή, ίσως μιας από τις μεγαλύτερες Παλιγγενεσίες, που τόσες  έχει ζήσει τούτη η ταλαίπωρη Γη και που στην ολότητά της δε λέει να λογικευτεί κι’επιθυμεί σε μια μικρή μερίδα της να μειοδοτεί και πολυπλεύρως να ασχημονεί, με ένα εύλογο έστω Γιατίιιιιιιιιι!

    Όμως καλό είναι θα θυμηθούμε πόσο στοίχισε μια εμμονή ανοησίας, στους Κόλπους της Πατρίδας!

 

Ανθρώπινες απώλειες, καθώς υλικές και ηθικές ζημιές!

   Οι απώλειες του Ελληνικού Στρατού, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Γ.Ε.Σ. (Γενικό Επιτελείο Στρατού) ήταν: 15.969 νεκροί, 37.557 τραυματίες και 2.001 αγνοούμενοι στρατιωτικοί, συνολικά 55.527 άνδρες!

   Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος αναγνωρίζει ότι οι απώλειες του αποκαλούμενου «Δημοκρατικού Στρατού» ήταν περί τις 38.839 νεκροί, τραυματίες και αγνοούμενοι και 20.128 αιχμάλωτοι, αν και επίσημα οι κομμουνιστές αποδέχονται απώλειες περί τις 30.000 άνδρες.

   Το 1952 δημοσιεύθηκε ένας απολογισμός της απώλειας ανθρώπινων ζωών αλλά και των υλικών ζημιών της περιόδου του εμφυλίου αν προτιμάτε, τα στοιχεία του οποίου έχουν ως εξής:

 

* «Νεκροί 154.000.

* Ξεσπιτωμένοι αγρότες 800.000.

* Σπίτια ολικά κατεστραμμένα 24.626.

* Σπίτια μερικώς κατεστραμμένα 22.000.

* Αγροτικά νοικοκυριά κατεστραμμένα 15.139.

* Σχολεία κατεστραμμένα 1.600.

* Γέφυρες οδικές κατεστραμμένες 476.

* Γέφυρες σιδηροδρομικές κατεστραμμένες 439.

* Εργοστάσια, νοσοκομεία κατεστραμμένα 241.

* Ζώα που χάθηκαν 1.480.669».

   Ας σταθούμε με ευλάβεια σ’αυτά κι’ας ευχηθούμε όλοι μας  συνειδητά αδελφοί, ποτέ ξανά!