ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ - ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ – ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΑ

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

«Ύπουλα, Δόλια, Φανερά και Παραπλανητικά!»

«Το να κρίνεις εύκολο, το να κρίνεις σωστά - αν και τόσο αναγκαίο– αντικειμενικά ιδιαίτερα δύσκολο, αν όχι αδύνατον!»

   *Μ'αφορμή την ανάρτηση αρκετών σχολίων, σχετικά με την 4η

Αυγούστου του 1936 (Δικτατορία Μεταξά), όπως τα είδα στο διαδίκτυο, θεωρώ την περίπτωση αρκούντως διδακτική!

   Ομολογώ πως εκείνο που μου έκανε περισσότερο εντύπωση, στα σχόλια, είναι η επίκληση του λεγόμενου "Ιστορικού!"

   Ποιος είναι αυτός ο "Κύριος", προσωπικά δεν τον γνωρίζω, γι'αυτό και δεν τον αναγνωρίζω!

   Απαιτεί βαθύτατη, εμπεριστατωμένη μελέτη και εξονυχιστική έρευνα - διερεύνηση θα την έλεγα - η κάθε πτυχή και σελίδα των βαρυσήμαντων γεγονότων της παθογόνου Ιστορίας μας!

   Όλα αυτά υπό τη βασικότατη προϋπόθεση, της μη ιδεολογικής ένταξης του μελετητή - διερευνητή, σύμφωνα με το Πολιτικό και

Κομματικό, Ελληνικό γίγνεσθαι, γεγονός σχεδόν αδύνατο!

   Εκείθεν το να κρίνεις εύκολο, το να κρίνεις σωστά -αν και τόσο αναγκαίο - αντικειμενικά ιδιαίτερα δύσκολο, αν όχι αδύνατον!

   Επίσης ιδιαίτερα δύσκολο είναι να βρεις τον ακριβή αριθμό των κινημάτων στη χώρα μας, άλλοι τα βγάζουν 20, άλλοι 25 και άλλοι περισσότερα, υπήρξαν περίοδοι όπως η δεκαετία 1920 – 1930, όπου τα κινήματα και αντικινήματα υπολογίζονται στα δέκα (10)!

   Εκεί που επιβάλλεται κάποιος να σταθεί είναι ότι τα Στρατιωτικά κινήματα - Πραξικοπήματα κτλ, συνιστούν ούτως ή άλλως, καλώς ή κακώς, σημαντικές και διδακτικές σελίδες της Ιστορίας μας!

   Την αρχή τους θα τοποθετούσα στο 1831, με τις πράξεις του "Μεγαλοηρωά" μας Ναυάρχου, Ανδρέα Μιαούλη, κατά του Καποδίστρια, την πυρπόληση του στόλου μας και τη σύλληψη του Κανάρη, από τον τσισάθλιο Μιαούλη!

   Αρκετά εξ’αυτών, ήταν αποτυχημένα, κάποια όμως εξ’αυτών αρκούντως αιματοβαμμένα κι'ανάμεσα στα τελευταία τα απολύτως γνωστά, όπως τα «Δεκεμβριανά» του 1944 και των «ΕΛΑΣ – ΚΚΕ - ΕΑΜ»  του 1946! Δεν επιθυμώ ν’αναφέρω το αίμα γιατί κάθε άλλο παρά μου αρέσει να αναπαράγω μίση ξύνοντας βαθιές πληγές! 

   Εκείνο που οφείλω να πω συνειδησιακά ωθούμενος, είναι ότι δυστυχώς ορισμένοι άρρωστοι ιδεολήπτες, διέπονται και σήμερα από το δόγμα «Πίσω και όχι Μπροστά και μάλιστα Ρεβανσιστικά και Σοβιετικά, μη ασπαζόμενοι, κατ’ελάχιστον, τις παρακαταθήκες των Σοφών Κομουνιστών Χαρίλαου Φλωράκη,

Λεωνίδα Κύρκου και των εν ζωή Μίκη Θεοδωράκη και Μανόλη Γλέζου!

   Τα πετυχημένα κινήματα ήταν συνήθως αναίμακτα, με λίγους νεκρούς, ακολουθούμενα από δίκες και καταδίκες μέχρι θανάτου!

   Άλλα κινήματα είναι άγνωστα στους πολλούς, όπως το κίνημα «ΙΔΕΑ» του 1951, που κατεστάλη, με μια κουβέντα του απόστρατου Παπάγου κι’ένα χαστούκι σε πραξικοπηματία! Το περιβόητο κίνημα «ΑΣΠΙΔΑ" του 1965 και το κίνημα της "ΠΙΤΖΑΜΑΣ" του 1975, κατά του Κωνσταντίνου Καραμανλή, από νοσταλγούς της Χούντας!

   Για ξενοκίνητα κινήματα, προσωπικά δεν πρόκειται ποτέ να κάνω λόγο, γιατί τα πάντα γίνονται μέσω Ελλήνων! Εγώ μ’αυτούς ασχολούμαι, έχοντας βαθιά την πίστη ότι ο κάθε ξένος, πέραν του καλού της Πατρίδας του, ίσως για τίποτα άλλο δεν ενδιαφέρεται!

   Τώρα αν στη Διεθνή σκακιέρα οι Έλληνες αποδεικνύονται κακοί παίχτες, αδιάβαστοι, ενδοτικοί και προδοτικοί, αυτό επαφίεται, να το αντιληφθούμε αργά ή γρήγορα σ’εμάς και μόνον σ’εμάς! Πάμε λοιπόν πίσω, εκεί που ήμασταν, για να μη χαθούμε.

   Το χειρότερο απ’όλα είναι ότι κάποια κινήματα ήταν ύπουλα παραλλαγμένα και δόλια, παρά του ότι επίσημα δηλωμένα και υποτίθεται «Δημοκρατικά», γι’αυτά όμως θα μιλήσουμε κάποια άλλη φορά! Εκείνο το οποίο αβίαστα μπορούμε να πούμε είναι ότι αυτά ίσως έκαναν και τη μεγαλύτερη στον Έλληνα ζημιά!  

   Τώρα για το αν όλα αυτά ήταν αναγκαία ή όχι, καθώς πόσα και ποια, προπαντός αν πρόσφεραν θετικές ή αρνητικές Εθνικές, Κοινωνικές και Νοοτροπικές Υπηρεσίες, επαφίεται στον καθένα μας να το κρίνει, αρχίζοντας τη μελέτη, έστω από τη λίαν πρόσφατη περίπτωση της 4ης Αυγούστου του 1936!

   Εύλογα κάποιος θα ρωτήσει για μένα και την αντικειμενικότητά μου, η απάντηση απλή, την παλεύω την αντικειμενικότητά μου, όσο μπορώ και να την υπερνικήσω προσπαθώ!
   Στο σημείο αυτό, οφείλω και κάτι άλλο να πω. Πηγές υπάρχουν σε υπερεπάρκεια, στον καθένα μας εναπόκειται στο από ποιες θα επιλέξουμε να τροδοτηθούμε! Προσοχή όμως στις προσφορές, τα κεράσματα δηλαδή, γιατί πρέπει να'χουμε υπόψη μας, ότι οι περισσότερες από τις πηγές είναι μολυσματικές, μεταφέροντας λοιμώδη κι'ανίατα νοσήματα, που λέγονται "Φρονήματα!"
       Κι’αν τα «χάπια τα χρυσά», που έχεις πιει, να αποβάλλεις δε μπορείς, τότε η συμβουλή μου, στην πρόκληση της προσπάθειας, μην αντισταθείς!
      Κλείνω με την επίκληση για περισυλλογή και στοχασμό, πάνω στην ιδέα των κοινών μας συμφερόντων για μια Ευημερούσα, Ασφαλή και Υπερήφανη Ελλάδα!

   Γιατί είμαι της ταπεινής άποψης ότι όλοι Έλληνες είμαστε, παιδιά της ίδιας Μάνας, κατά συνέπεια αδελφοί, γεγονός που επιβάλλει, τουλάχιστον, το να μη βλεπόμαστε σαν «εχθροί!»

                                                                          Με Τιμή

                                                                    Σπύρος Κίκερης.