Δευτέρα 27 Αυγούστου 2018

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΓΑΪΔΟΥΡΟΣΥΝΗ!

ΣΠΥΡΟΥ ΚΙΚΕΡΗ




ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ
ΚΑΙ ΓΑΪΔΟΥΡΟΣΥΝΗ!

*Μ’αφορμή τη συμπλήρωση μηνός

από την ημέρα της "αποκάλυψης" στο
«Μάτι!»
Ντροπή!
«Ολόκληρο κατεβατό στη Δημοσιότητα δόθηκε
για την Κυβερνητική μέριμνα των πληγέντων
και αρκεί κανείς να σκεφτεί, ότι ακόμα, ούτε καν 
το επίδομα των 586 ευρώ, βασικών αναγκών
σε κανέναν δεν έχει δοθεί!»

   Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά και ας σταθούμε στα πιο βασικά!
   Ξέρει άραγε κανείς να μας πει, το επί της ουσίας νόημα, της
βαρύγδουπης φράσης περί ανάληψης της λεγόμενης «Πολιτικής Ευθύνης;»  Αν κάποιος βρεθεί, ας μη διστάσει να μας το πει!
   Εγώ σαν ένας ανήσυχος άνθρωπος στο θέμα των γραμμάτων θα προσπαθήσω να δώσω μια κάποια ερμηνεία, σ’αυτή που ευθύνη λέγεται και τις συναφείς μ’αυτή λέξεις και έννοιες!
   Ας πάρουμε τις λέξεις με τη σειρά και βλέπουμε, γιατί οι βαρυσήμαντες φράσεις, βαρέων χειλέων, θα πρέπει να κατανοούνται απολύτως από την πλειονότητα του ποιμνίου!

   Πολιτική (Politics)

   Εννοείται το σύνολο των μέτρων, μεθόδων, διαδικασιών και ενεργειών, που λαμβάνονται και ακολουθούνται, προκειμένου να επιτευχθούν, με τον αποτελεσματικότερο τρόπο και το
μικρότερο κόστος – μη συμπεριλαμβανομένου του πολιτικού – οι επιδιωκόμενοι σκοποί, προς όφελος του συνόλου!
   Η άσκηση της πολιτικής αποτελεί τέχνη και επιστήμη, αποσκοπούσα στην παραγωγή ιδεών και τρόπων εφαρμογής τους, τόσο σε ζωτικά θέματα της ανθρώπινης ύπαρξης και υπόστασης (Ελευθερία, Ασφάλεια, Δικαιοσύνη, Πολιτισμό, βιοπορισμό), όσο και σε όλα τα θέματα, που αφορούν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το κοινωνικό σύνολο!

   Ευθύνη!

   Σαν ευθύνη λογίζεται το σύνολο των υποχρεώσεων κάποιου, λόγω θέσης, ιδιότητος, αξιώματος και βαθμού, προς ανταπόκριση, σε υποσχέσεις, καθήκοντα, υποχρεώσεις και χρέη εν γένει, όπως αυτά απορρέουν από τις κατέχουσες, κατά
περίπτωση, θέσεις στο κοινωνικό γίγνεσθαι! 
   Σε περιπτώσεις παραλείψεων, παραβιάσεων, παραβάσεων, καταχρήσεων κτλ, η απολογία και λογοδοσία των ανωτέρω, θεωρούνται εκ των ων ουκ άνευ, σε μια Συντεταγμένη Δημοκρατική Πολιτεία!


   Εκείθεν πείτε μας και πείστε μας …
   Εκείθεν πείτε μας και πείστε μας, τί σημαίνει το λογύδριο σας Κε Πρωθυπουργέ προς τους απαράδεκτους και αδιανοήτως
αχαρακτήριστους εκτελεστικούς σας με θέμα την «Ανάληψη της Πολιτικής Ευθύνης και το κάλεσμα εκείνων να κάνουν το ίδιο με σας;»
   Πείτε μας λοιπόν, το νόημα αυτού του λόγου, μετά τις επανειλημμένες συνεντεύξεις και ενημερώσεις όλων σας, που στην Ιστορία θα μείνουν σαν, οικτρά παραδείγματα ανευθυνότητας και σαν η επιτομή του ερασιτεχνισμού της επιπολαιότητας και του σαρκασμού, πάνω στον ανείπωτο πόνο και την άκρατη δυστυχία, που μετά από ένα μήνα  - 23 Ιουλίου 2018 -  καλά κρατούν!
   Εκείθεν, προσωπικά, όσο και να ντρέπομαι δεν μπορώ παρά να χαρακτηρίσω αυτή την ανάληψη ευθύνης, σαν ίδιον αγνωμοσύνης προς το ποίμνιο, που σας επέλεξε, ασφαλώς να το καθοδηγήσετε, και να το εξασφαλίσετε, αντί να το πλήξετε, κλονίσετε, συγκλονίσετε, διαλύσετε και να το αφανίσετε, ηθικά, κοινωνικά, οικονομικά, οργανωτικά, διοικητικά, ασφαλιστικά και πρώτα απ’όλα και κύρια απ’όλα Εθνικά!
   Για κάθε ένα από τα πλήγματα που ανέφερα, θα μπορεί κάποιος σελίδες επί σελίδων να γράφει και εν τέλει τόμους να συρράψει! Ναι τα φέρατε από δω , τα φέρατε από κει το Μακεδονικό να ξεχαστεί!
   Όχι μην ευελπιστείτε ότι θα ξεχαστεί, σαν στίγμα στις ψυχές των Ελλήνων θα μείνει, γιατί δεν υπάρχει προηγούμενο στην Παγκόσμια Ιστορία «Κράτος να εγκαθιδρυθεί και να ονομαστεί σύμφωνα με τα δικά του Εθνικά θέλω και τις επιθυμίες του, εις βάρος άλλου, χωρίς πόλεμο και με τις ευλογίες του άλλου! Όχι τίποτα δεν πρόκειται να ξεχαστεί, απ’όσα αδιανόητα εις βάρος της Χώρας μας και της κοινωνίας μας έχετε διαπράξει!
   Γι’αυτό, όσο και να λυπάμαι, οφείλω αναποφεύκτως να χαρακτηρίσω αυτή την ανάληψη πολιτικής ευθύνης, που επικαλεστήκατε, σαν ίδιον «Γαϊδουροσύνης!»
   Εκείθεν δε ακόμη, από δω και πέρα, ας μου δοθεί από όποιον καλοπροαίρετο «το ακαταλόγιστο»  να συνεχίσω, λόγω βρασμού ψυχής, καιούσης ακαταπαύστως, επί ένα μήνα και πλέον, μέσα σε πρωτόγνωρες σκηνές αποκάλυψης, που δε μπορώ απ’το μυαλό μου να εξαλείψω!
   Σκηνές πρωτόγνωρες ακόμη και σε ανθρώπους, που στο επαγγελματικό τους οδοιπορικό, τα μάτια τους, τόσα και τόσα είδαν, που απορώ ειλικρινά, πως δε βγήκαν! 
   Να γιατί προκαταβολικά ζητώ το ακαταλόγιστο, για ότι του λοιπού εκστομίσω, στη μάταια προσπάθεια λίγο να ηρεμήσω!


   Τα Σκυλιά στο "Μάτι" και το "Καραβάνι!"
   Τα σκυλιά - όσα είχαν απομείνει – αλυχτούσαν καμένα και
χαμένα στο μάτι, ενώ στο καραβάνι (καρναβάλι) οι αναίσθητοι και ανάλγητοι προχωρούσαν εις μάτην! 
   Τα σκυλιά επιταχύνουν, ουρλιάζοντας από γινάτι! Τα σκυλιά πλησιάζουν, οι αγνοούμενοι ουρλιάζουν, οι νεκροί αλαλάζουν! Το καραβάνι, όπου να'ναι, τα σκυλιά, θα το πιάσουν, και θα το κατασπαράξουν! Γιατί; Γιατί από σκιές και ψυχές σκυλίσιες κι'ανθρωπινές, κανείς δε γλύτωσε, ποτές!

   Μέχρι και η σελήνη κρύφτηκε!

   Στις σκηνές αποκάλυψης, του άκρατου πόνου, των δακρύων και της δυστυχίας, μέχρι και το φεγγάρι από τη ντροπή και το κλάμα κοκκίνισε και κρύφτηκε!
    Ναι, την πέμπτη ημέρα κατά τας γραφάς (27/7/2018) η Σελήνη απ’τη ντροπή της κοκκίνισε, στη μεγαλύτερη έκλειψη
του 21ου Αιώνα, εκδηλώνοντας τον αποτροπιασμό της, εξανιστάμενη προφανώς, για το φριχτό περιστατικό, την ουσιαστική ευθύνη του οποίου κανείς, μα κανείς υπεύθυνος με παρρησία δεν αποδέχθηκε, μέχρι και σήμερα
   Κρύφτηκε τις σκιές και τις ψυχές των 97 νεκρών και βλέπουμε, να μη βλέπει κι’ανάμεσά τους, γέρους, νέους, παιδάκια, μωρά! Μωρά στων Μανάδων και των παππούδων την αγκαλιά! 
   Την ίδια ώρα που κάποιο κύτος, τους επιβιώσαντες συγγενείς τους, δριμύτατα επέπληττε, κι’ ένα άλλο φρούτο πάσχιζε ματαίως ν’αποδείξει συνεντευξιαζόμενο ακατάπαυστα, την πληρότητά του και την υπευθυνότητά του! 
   Ναι την υπευθυνότητά του, κρυμμένο ασύστολα πίσω απ’ το δάχτυλό του, καθώς τις τραγικές και δολοφονικές του παραλείψεις, στηριζόμενο στο «κουβάρι» αμύνης του άχρηστου συνονθυλεύματος, που ανήκει!

   Το Κουβάρι!

   Κάποιος για το κουβάρι, που ανέφερα προηγουμένως μήπως και ρώτησε; Ναι, δεν το είδατε το «κουβάρι» δεν το νιώσατε, δεν το εμπεδώσατε; Οι Άχρηστοι Κουβάρι, για όλα φταίει ο ΣΚΑΙ, είπαν!

   Κι’αν άχρηστοι, κουβάρι, σας πήρανε χαμπάρι, γιατί όμοιος ομοίω, αεί πελάζει! Ο Σκάι άχρηστοι σας έφταιξε, λέει, που αν κάποιοι σώθηκαν κι'ανάμεσα τους και η κόρη μου και τα παιδιά της, απ'αυτόν, σώθηκαν που πρώτος αλάλαζε με σπαραγμό, μεσ'το χαλασμό, "αλλάξτε κατεύθυνση, τη λεωφόρο Μαραθώνα την κλείσανε!" Ναι την κλείσανε και το χώρο του ολοκαυτώματος σφραγίσανε!
   Ο Σκάι σας έφταιξε, όμως πάρτε το σιχάματα, χαμπάρι, κι'αν γίνατε κουβάρι, ο διάολος θα σας πάρει! Γιατί "Κανείς πια δεν θέλει, ούτε να σας ακούει, ούτε και να σας βλέπει!"


  Και το ερώτημα βαρύ, σκληρό κι'αμείλικτο!

   Και το ερώτημα βαρύ, σκληρό, αμείλικτο κι’ασήκωτο, αφού σφάλματα και παραλείψεις δεν είδατε, όπως δημόσια είπατε και παραδεχθήκατε, γιατί την πολιτική ευθύνη αποδεχθήκατε; Γιατί;
   Να σας πω εγώ το γιατί! Γιατί ο κώλος σας δεν ανησυχεί, μπας και ο θώκος τον απαρνηθεί!
   Όσο για την υπόσχεση, περί αναμονής του τέλους της μάχης, που προς στιγμή ακούστηκε! Πότε και πού από μάχες μάθατε, ανύπαρκτε μικρέ και μέγιστε απατεώνα πολιτικέ; Τη στιγμή μάλιστα, που αυτή η μάχη χάθηκε χωρίς να δοθεί!
   Και καλά αφού οι μαχητές πολέμαγαν, κατά την άποψή σας,
αφού ουδόλως έφταιξαν, γιατί βρε αθεόφοβοι κι’ανεκδιήγητοι τους παραιτήσατε; Ο Σκάι σας εξανάγκασε μήπως; Ή μήπως είχαν ανάγκη τα μάτια του Λαού, από στάχτη, μέσα στο χαμό του χαμού; Ντροπή σας! 

  Στάχτη στα Μάτια! 
   Στάχτη στα μάτια η τριμελής με Λέκκα και Ζερεφό, στάχτη
στα μάτια και η πρόσκληση του ειδικού των ειδικών το Γερμανό Γκόλνταμερ!
 Γιατί στάχτη με ειδικούς τόσων περγαμηνών; Γιατί τους Έλληνες, αλίμονο, πάνε χρόνια πολλά που ξέρουν και οι πέτρες πως οι τίτλοι και τα οφίτσια δίνονται! Αν έχουν δε πρώτο διορισμό, στο διάστημα της "απόλυτης αξιοκρατίας του 1981", τότε αλίμονο στον αμφισβητία της αξίας τους!
   Όσο για το Γερμανό εμπειρογνώμονα, είναι αμαρτία να μην του επιτραπεί η έναρξη τη μελέτης του, από την έρευνα των αιτίων και αφορμών της τελευταίας πυρκαγιάς, με τα τόσα
διδάγματα! Όμως κάποιοι, αυτό δεν το θέλουν επουδενί κι’αυτό συνιστά όχι μόνο υπεκφυγή, αλλά και ντροπή!
   Από ντροπή, σε ντροπή, φτάσαμε τη Χώρα αυτή στο Αμήν! Ακόμα και το κατεβατό που συντάχθηκε και διανεμήθηκε, λόγω συμπλήρωσης μηνός από την ημέρα της αποκάλυψης, συνιστά εμπαιγμό, προσβολή και αίσχιστη ντροπή!

   Γι’αυτό Πολιτικοί Καιροσκόποι, Νάνοι Ταγοί!
   Για την κατάντια, που τη Χώρα μας φέρατε, θα πληρωθείτε από ανθρώπους και Θεό, χωρίς και να μπορείτε, πουθενά να σταθείτε, όσα και επικοινωνιακά τρυκ να σκαρφιστείτε! 
   Τ’ακούτε Φαρισαίοι, κρυφοφασίστες, ψευτοκουκουέδες, που
όπως το πάτε δεν αποκλείεται να δούμε και τον «μπροστάρη» σας και του ΝΑΤΟ Γενικό Γραμματέα!
   Τ’ακούτε αγύρτες, όψιμοι πρασινοφρουροί, Θεατρίνοι, υποκριτές, ηθοποιοί, της Χώρας ανάλγητοι και άχρηστοι φθοροποιοί!
   Όσο για σας μεγάλε Αρχηγέ, ούτε μία αυτοκτονία δεν σας εξιλεώνει! Οι νεκροί και οι Αγνοούμενοι ανελέητα όλους σας θα σας κυνηγούν εσαεί, γιατί ποτέ κανείς, από σκιές κι'αγανακτισμένες ψυχές, δε μπόρεσε, να γλυτώσει!


   Η Άγνοια των Συνεπειών περί Ευθυνών!
   Η γύμνια σας σε γνώσεις είναι πλέον στους πάντες γνωστή! Όμως η γνώση επί της ανάληψη Ευθυνών, ενός Πρωθυπουργού, θα’πρεπε ιστορικά να είναι γνωστή! Επειδή όμως «δεν», γι’αυτό ακριβώς το λόγο, ας μου επιτραπεί κάποια παράθεση σχετικών παραδειγμάτων, αξιόλογων και γενναίων ανδρών, να παραθέσω μπας και κάποιοι έστω των επερχομένων πολιτικών διαχειριστών, κάτι διδαχτούν!
   Ας πάμε έναν Αιώνα και κάτι πίσω και ας προχωρήσουμε μέχρι τα τωρινά, για να μη χαθούμε στα αρχειοθετημένα, σχετικά με την ευθύνη, Ιστορικά!


   Η Παραίτηση του Πρωθυπουργού Γ. Θεοτόκη!

   Στις 8/11/1901, αναλαμβάνοντας την Ευθύνη, για τον θάνατο 10 πολιτών και 80 τραυματιών, σε επεισόδια που έγιναν με αφορμή τη μετάφραση του Ευαγγελίου στη Δημοτική, παραιτήθηκε παρά του ότι έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή!


   Αυτοκτονία Πρωθυπουργού Αλέξανδρου Κορυζή!

   Ο Αλέξανδρος Κορυζής ανέλαβε την Πρωθυπουργία στις
29/1/1941, ογδόντα ημέρες μετά το θάνατο του Μεταξά και τη διατήρησε μέχρι τη 12η ημέρα από τη Γερμανική εισβολή!
   Στις 6/4/1941 απέρριψε το Γερμανικό τελεσίγραφο, που του απεστάλη, μισή ώρα μετά τη Γερμανική εισβολή! Ελάχιστα μετά από συζήτηση που είχε με το Βασιλιά Γεώργιο, μετέβη στην οικία του και αυτοκτόνησε με δύο σφαίρες στην καρδιά, μένοντας νεκρός στην Πατρίδα του, μην αντέχοντας τον πόνο της υποδούλωσης! Οι λοιοπί της Πολιτειακής, εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας, έφυγαν για τόπους ασφαλείς!


   Ο Απέριττος Πρωθυπουργός Ν. Πλαστήρας!

   Πέντε μήνες μετά την ανάληψη της Πρωθυπουργίας
παραιτήθηκε (18/81950), όταν δεν πέρασε το νομοσχέδιο ειρήνευσης και κατάργησης της Θανατικής ποινής, λέγοντας την φράση «Ειρήνη Υμίν!»
   Και πως θα μπορούσε να πράξει αλλιώς, ο άνθρωπος που ήρθε με στολή κι’έφυγε γυμνός! Αφήνοντας, ένας τρεις φορές Πρωθυπουργός, στην ορφανή προσφυγοπούλα ψυχοκόρη του βιβλιάριο με 216 δραχμές και ένα δεκαδόλαρο!
   Ένας άνθρωπος που όταν του δώρισαν χρυσό στυλό, είπε δώστε το πίσω «δε μου αρέσουν οι χρυσές υπογραφές και τα δώρα θέλουν πάντοτε αντίδωρα!»
   Ένας άνθρωπος που όταν η Βασίλισσα Φρειδερίκη τον επισκέφθηκε, σε βαριά φυματίωση όντας και πάνω σε ράντζο τον είδε λέγοντάς του γιατί; Εκείνος της είπε «Συνήθισα απ’το Στρατό Μεγαλειοτάτη και δε μπορώ να τ’αποχωριστώ!
   Τα γράφω αυτά, γιατί μόνο τα λόγια και τα έργα δύο κυρίως πολιτικών διδάσκουν, του Καποδίστρια και του Πλαστήρα!


   Πιο Πρόσφατα Παραδείγματα Υπευθυνότητας!

   Ο Νόμος Πεπονή και η Παραίτηση!
   Όλοι μέσα σε καιρό απόλυτης δολιότητας κι’ανελέητης
ιδιοτέλειας ανέτειλε ένας νόμος, νόμος ιερός, εν έτει 1994! ‘Ήταν ο νόμος 2190/94, που στην Ιστορία έμεινε σα νόμος Πεπονή!
  Ο νόμος όριζε για πρώτη φορά στην άμοιρη τούτη Χώρα αντικειμενικά κριτήρια και προϋποθέσεις για τις προσλήψεις στο Δημόσιο μέσω ΑΣΕΠ!
   Ο νόμος αυτός πολεμήθηκε όσο λίγοι, από πολλούς, κυρίως συντρόφους του! Ο ίδιος ο εμπνευστής του για να τον προστατέψει υπέβαλε την παραίτησή του, λέγοντας τη φράση «Ο νόμος δε στέκεται όσο και ν’αντιστέκεται! Και ο Ελληνικός λαός για τιμωρία λίγο αργότερα από τη Βουλή με την ψήφο του τον απέπεμψε! Άμοιρη Ελλάδα, δύστυχη Ελλάδα, πόσες φορές δεν αποδείχθηκε πως γεννήθηκες ημέρα «Αποφράδα!»


   Ναυάγιο Πλοίου Σάμινα!

   Στις 26/9/2000 είχαμε ένα από τα τραγικότερα ναυάγια, ελάχιστα έξω τις Πάρου! Ογδόντα δύο (82) άτομα οι Νεκροί!
Υπουργός Ναυτιλίας ο Αξιότιμος Κύριος Παπουτσής και «μεγαλοήρωας» του Πολυτεχνείου!
   Το ίδιο βράδυ ο Λιμενάρχης Πάρου Δημήτριος Μάλαμας, ελάχιστη  ώρα μετά
το ναυάγιο, από το βάρος επίγνωσης των ευθυνών του υφίσταται οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου τερματίζοντας τη ζωή του!
   Την επομένη το πρωί, ο Υπουργός επιβαίνοντας υπερσύγχρονου και μεγάλων ικανοτήτων έρευνας διάσωσης Ελικοπτέρου Super Puma, επισκέπτεται
τον χώρο της τραγωδίας, απαντώντας «ευθρασώς» σε Δημοσιογράφο, «γιατί να παραιτηθώ;» 
Μη αναλογιζόμενος, τουλάχιστον, ότι το μέσον στο οποίο επέβαινε, θα μπορούσε να έχει συμμετάσχει στη διάσωση, σώζοντας ασφαλώς αρκετές ψυχούλες Θυμάτων!
   Αξιοσημείωτο στο όλο θέμα είναι το γεγονός της αυτοκτονίας, λίγο αργότερα, από το βάρος των ευθυνών, του Διευθύνοντος συμβούλου της εταιρείας Minoan Flying Dolphins και
Προέδρου της Ένωσης Εφοπλιστών Ακτοπλοΐας Κου Παντελή Σφηνιά! Έπεσε από τον 6ο όροφο του κτιρίου της Εταιρείας του, στην ακτή Κονδύλη του Πειραιά!
Γράφοντας τον επίλογο της τραγωδίας και διδάσκοντας τι σημαίνει ανάληψη ευθυνών και συναίσθηση ευθύνης
   
   Το Επιμύθιο!
   Προσωπικά στα ύψιστα αξιώματα, είχα την εύνοια της τύχης και του χαρακτήρα μου, να μην ανέλθω! Απλά Διοικητής σε κάποιες Μονάδες έκανα, εκτός από τη Σχολή Ικάρων, όπως για παράδειγμα σε μία Σμηναρχία Μάχης (135 ΣΜ, Σκύρο), εκεί καταμεσής του Αιγαίου, για έτη ολόκληρα δύο! 
   Το θέμα λοιπόν είναι απλό και οι 550 άντρες που υπηρετούσαν, είμαι σίγουρος, ότι απόλυτη πίστη είχαν, ότι
σχετικά κι’αναλογικά, παρόμοιο περιστατικό, με τον όλεθρο στο μάτι, λόγω παραλείψεων, που μπορούσαν να προβλεφτούν, δεν υπήρχε περίπτωση να συμβεί! 
   Και αν παρ’ελπίδα συνέβαινε, ήξεραν ο Διοικητής τους σε τι ενέργειες θα προέβαινε, πέραν φυσικά της παραίτησης!
   Αυτά γιατί εκεί, μετά από ένα μικρό διάστημα στην αρχή, η ευρυθμία στη μικρή αυτή κοινωνία, που σίγουρα μικρογραφία της Ελληνικής κοινωνίας ήταν, υπήρχε απόλυτη ευταξία, διεπόμενη, από υγιέστατες αρχές και αξίες! Κι’αυτό γιατί το παράδειγμα δίνονταν από πάνω, από τον Πρώτο και τους γύρω απ’αυτόν!
   Και ήταν, αυτός ο στενός περίγυρος της εξουσίας, που έτρεμε στην ιδέα της μήνις του Προϊσταμένου του, σε όποια μορφή ατασθαλίας, παρατυπίας, απειθαρχίας ή παραλείψεως, στον κύκλο των ευθυνών του καθενός!
   Και μην σας πάει ο νους στο Στρατό, γιατί η Ελληνική κοινωνία αναλογικά είναι σήμερα παντού η ίδια! Ένα ψάρι, δηλαδή, που πάντα απ’το κεφάλι βρωμάει!


   Αυτά Κύριοι της Εξουσιαστικής Νομενκλατούρας περί Ευθύνης!

   Αυτά κύριοι της Εξουσιαστικής Νομενκλατούρας,
Πολιτειακής, Πολιτικής, Εκτελεστικής, Νομοθετικής, Δικαστικής, Δημοσιογραφικής και Κοινωνικής, περί Ευθύνης!
  Ας συνέλθουμε όλοι μας, λοιπόν, γιατί πάμε απ’το κακό στο χειρότερο χωρίς σταματημό να έχουμε, γιατί εμείς οι νεοέλληνες, δεν έχουμε το Θεό μας πια και η βασική μας ασθένεια, που νοοτροπία λέγεται, ολοένα και χειροτερεύει και δε ξέρω, αλλά πολύ φοβάμαι, μήπως ήδη, κατέστη «Ανίατος!»



                                                         Με Τιμή
                                                   Σπύρος Κίκερης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε το σχόλιό σας