ΓΕΝΕΘΛΙΑΚΟΣ ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ

 

ΓΕΝΕΘΛΙΑΚΟΣ ΣΤΟΧΑΣΑΤΙΚΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ!

   Να πω πως χαίρομαι θα ψεύδομαι και θα ντρέπομαι, από μικρός απεχθανόμουν το ψέμα και την υποκρισία, ακόμα και τα κατά συνθήκη, συνήθη!

   Γεννημένος την 4^η Ιουλίου βρήκα κα’γω μέρα να γεννηθώ  και το κεφάλι μου να βγάλω απ’ τη Μήτρα της Μάνας μου τον Κόσμο να δω και να νιώσω ότι περιστρέφομαι με Αστρική Ταχύτητα απ’την πρώτη στιγμή, μια και μου’παν ότι είχαν περάσει ήδη τριάμισι, τέσσερα χρόνια από το πρώτο μου κλάμα, μέχρι την πρώτη συνειδητοποιημένη σκηνή!

    Μεγάλωσα πέρασαν γενέθλια και γενέθλια στη Ζούλα χωρίς τούρτα κεράκια και Γιορτή! Χρόνια άσχημα, χρόνια καταραμένα, άστα να πάνε στην οργή!

      Όχι δεν τα γιορτάζαμε στην ηλικία μου, γιορτάζαμε λέει τ’όνομα, σιγά τα ωά, κι’αν μ’έλεγαν σαρδανάπαλο κάτι θα’λαζε, ο χαρακτήρας έχει αξία το κατάλαβα νωρίς, χωρίς να μου γίνει αυτοσκοπός!

     Τα γενέθλια γενέθλια έστω με προσβολή της Ελληνικής Happy Birthday to You, Happy Birthday to Spyros, ώσπου λέγε λέγε ήρθε ο «Σοφός» για να σε προσγειώσει  αναγκαστικώς, δυστυχώς!

      Μια αόρατη φωνή κραύγαζε πείσμονα στη σιωπή σπάζοντας το φράγμα του ήχου, στο σκληρό σου δίσκο! Φύγε απ’την ουτοπία σου Σοφέ, απόδιωξε τις παναισθήσεις – ψευδαισθήσεις – που φύτεψε μέσα σου ο άθλιος Ψεύτης, ο Καθρέφτης!

      Μα’συ Χριστιανέ μου δεν έγραψες κάποτε «Άυλη του Είδωλου ουσία, που έτεκες την ειδωλολατρεία σ’έρωτα με δίχως συνουσία μέσα στου καθρέφτη τη Μαγεία …» Και’συ λοιπόν το αγνοείς πως καμιά μετάλλαξη πάνω σου δεν έχει συνειδητοποιηθεί κι’ο μόνος αναλλοίωτος στη Γη είναι ο Σπύρος ο δικός σου, χάρισμα του Μέγιστου Μάγου και Ψεύτη στη Γη;

     Εκείθεν έστω προς Στιγμή, Αναλογισμός, ορθολογισμός, υπολογισμός, Στίγματος, τροχιάς και Προσγείωσης Αναγκαστικής! Σταθμός ογδόντα (80) κι’ο Φάρος του Προσδόκιμου αμέσως μετά, οι λάμψεις του σαν αστραπές να λάμπουν εκτυφλωτικά!

     Και μετά οι μνήμες – λύπες – ο χαμός της Μάνας από μελαγχολία στα ογδόντα και δύο (82) κτλ κτλ να σκίζουν τη ψυχή σου στα δύο!

     Όμως πάλι η αόρατη φωνή  και πάλι εκκωφαντικά παρήγορη στη Σιωπή : «Στάσου στάσου μην παίρνεις φόρα στην κατηφόρα, στάσου κι’έχει κι’άλλη ανηφόρα φίλε, άγνωστη στην κλίση, γνωστή  στη Φορά, σίγουρα δηλαδή Δυτικά, αλλά στοπ τα παράπονα, φαίνονται άδικα και κάπου άπονα! Ισολογίσου και καμιά φορά, σου μιλώ σοβαρά Φίλε, πολύ Σοβαρά!

    Προχθές δεν είπες στο ‘Α Κοιμητήριο Αθηνών έναν επικήδειο σε Φίλο σου επιστήθιο τέσσερις φορές Βουλευτή, συμμαθητή σου απ’το Δημοτικό κι’εξαίρετο παιδί; Ε δεν θα μπορούσαν φίλε μου οι ρόλοι σας να έχουν αντιστραφεί;

      Σαράντα (40) δε βγήκατε το 1968 από τη Σχολή Ικάρων, τρεις (3) ο Χάρος δεν πήρε πρόωρα στο άγριο κυνηγητό που σας έκανε στον αέρα; Τον Αντώνη στα Είκοσι (23); Το Θόδωρο στα  Τριάντα και δύο (32); Το Σάκη στα  Τριάντα και Οχτώ (38); Πάνω από Δέκα (10) και παραπάνω  δεν είπες έφυγαν από τους Σαράντα (40), πρόωρα από άλλες αιτίες, αρκετοί παιδεμένοι οικτρά;

      Πόσα χρόνια είπες πέταγες συνολικά; Πενήντα (50), σωστά; Πόσοι Συνάδελφοί σου έφυγαν; Μην μπαίνεις στον κόπο να μετράς θα χάσεις πολύ χρόνο και δεν κάνει σήμερα που γιορτάζεις!

     Και κάπου εδώ κλείνει η Φωνή στη Σιωπή με μια Ευχή: «Μην αδικείς Φίλε, μην Αδικείς, σκέψου βαθύτερα τί είναι η Ζωή, Happy Birthday Spyros, Happy Birthday και στα εκατό με Υγεία κι’Ευτυχία κι’όχι γκρίνια και μεμψιμοιρία!

     Σας Ευχαριστώ όλους προκαταβολικά για τις Θερμές σας Ευχές και συγνώμη για τις μελαγχολικές μου αναδρομές, ίσως χρειάζονται και καλό να κάνουν κι’αυτές!