ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΓΙΑ ΧΑΡΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ!

 

 Παραδόσεις Παραμύθια για Χαρές και Πανηγύρια!

   Εμείς οι κοινοί Θνητοί και Αγίους ψεύτες βγάζουμε για να διασκεδάζουμε ή ακόμα συμβολισμούς μεγαλοποιούμε αγνοώντας ότι όντας φιλοσοφούμε!

   Σαν μάρτυρας μιας τραγικής πραγματικότητας από παιδί, μάλλον εξόκειλα από τα παραμύθια και όχι προς στιγμή, γιατί ίσως ζήλεψα πολύ!

   Μην σας μπερδεύω χρονιάρες μέρες, μα κάποια θεσπίσματα ειλικρινά δεν τα αντέχω, αν και από άλλα εμπνέομαι απ’το σύνηθες περαιτέρω, όπως σε προηγούμενη δημοσίευσή μου έχω αναφερθεί!

   Παραμονές Πρωτοχρονιάς θα θίξω το κατά τη γνώμη μου κάκιστο έθιμο, «Άγιο Ψεύδος» θα το έλεγα, που πολλοί ξέρω ότι το χαρακτηρίζουν «κατά συνθήκη ψεύδος!»

   Ας μου επιτραπεί να αρχίσω από τα προσωπικά παιδικά μου τραυματικά αναμνηστικά!

   Κακή για μένα η αρχή κακή και η συνέχεια με θύμα τη συνέπεια! Αιτία; Δεν πίστεψα από παιδί τον «Άγιο των Παιδιών», «Ρομπέν των Ψευδών» θα τον προτιμούσα – εννοώντας τον Santa Claus των Δυσμών, τον επιλεκτικό απαρνητή πάρα πολλών! 

   Έτσι τον χαρακτήρισα δυστυχώς, γιατί εμένα και κάτι άλλα σαν και μένα παιδάκια μονίμως μας ξέχναγε, μας ξεπέρναγε και κάπου στα αζήτητα μας πέταγε!

   Ναι έτσι κάπως από μικρός το έψαξα και στην αλήθεια με περίσκεψη χαμογέλασα, σφόδρα την ερωτεύθηκα και κόμπο μαζί της δέθηκα!

   Το μέλλον με διέψευσε για την αρχή που θέσπισα και δεν ήταν λίγες οι φορές που προβληματίστηκα αν λάθος μου ήταν, που την αλήθεια και τη συνέπεια για πάντα εμπιστεύθηκα καθώς τα ψέματα έβλεπα με χρυσοφόρα στέμματα και τις αλήθειες στρέμματα σ’απορριμάτων ρέματα!

   Φυσικά και αστειεύομαι πάνω στο διλημματικό προβληματισμό, γιατί το ψεύδος θανάσιμα μισώ και πάντοτε ενάντιός του υπήρξα ανεξαρτήτως συνεπειών!

   Όμως τους ανθρώπους μέμφομαι για το οικτρό τους λάθος να κάνουν το ψέμα Άγιο και την αλήθεια Οσία Μάρτυρα σε ψεύτρα Κοινωνία, με δόλο «Δωροδοκία!»

   Ναι αργά ή γρήγορα γίναμε όλοι συνεργοί στο πιο μεγάλο ψέμα, προσμένοντας Πρωτοχρονιά σα «Μάννα» το «Άγιο Δέμα», Θεοποιώντας Άγιο, μ’ανύπαρκτη τη μπέσα, μαθαίνοντας από παιδιά την πίστη σ’ένα ψέμα!

   Κάναμε αλήθεια καλό ή κακό μ’αυτό το τελετουργικό πανηγυρικό, κρατώντας απ’τα παιδιά μας σαν επτασφράγιστο μυστικό το στην ουσία κακό;

   Τυχαίο που βλέπουμε στο ψεύδος να υποτάσσονται άνθρωποι VIP, Βουλευτές, Πολιτευτές, Υπουργοί, Δημαγωγοί, Πρόεδροι, Πρωθυπουργοί, Λαοπλάνοι, εν γένει Ταγοί Τυραννικοί και για να μη γελιόμαστε μακράν οι πιο πολλοί, άνθρωποι στη Γη;

   Έτσι έμαθε ο καθένας μας από παιδί μ’αιτία τη Μεγάλη Πρωτοχρονιάτικη Γιορτή και μάλιστα, αργά παραμονή, την ώρα που οι κλέφτες δρουν και οι κακοποιοί!

   Και’μεις μάθαμε σαν Έλληνες το κάθε μας παιδί να κοιτάζει στη Δύση καρτερώντας τον Καλοθρεμμένο Santa να’ρθεί, αντί τον σεπτό κι’απέριττο Άη Βασίλη μας, τον εκ Καισαρείας ερχόμενο και Μέγα μετονομαζόμενο! 

   Αυτόν τον πονόψυχο Ασκητή, προστάτη των φτωχών, δωρητή των εχόντων ανάγκη Χριστιανών και αρωγό του κάθε είδους ασθενών με την καθίδρυση της λεγόμενης Βασιλειάδας, ενός πολυδιάστατου στην ουσία Πτωχοκομείου! Ο Ασκητικός και απέριττος βίος του τον κατέστησε αδύναμο μ’αποτέλεσμα ν’αποδημήσει εις Κύριον την πρώτη Ιανουαρίου του 379 και ήταν μόλις ετών 49!

   Όμως πόση αναφορά μπορεί να κάνει κάποιος στον σεπτό αυτό σπουδαίο άνθρωπο, που η Εκκλησία μας Μέγα ονόμασε, κάποιους να μεταπείσει λίγο να τον σκεφτούν στη θέση του καλοθρεμμένου και χιλιάκις επενδυμένου να μην πω μυριάκις και εκατομμυριάκις από ΜΑΣΑ και NASA!

   Τα περισσότερα πράγματα ίσως δεν έχουν το δόλο απ’την αρχή σκοπό, γι’αυτό κι’ας μην εξετάσουμε την αρχή της δημιουργίας του ψεύδους, που μπορεί να’ταν αθέλητη και πνιγμένη στην Αθωότητα, σ’αντίθεση με τη συνέχεια που’ναι κατακλυσμένη στην εμπορικότητα και τη δολιότητα!

   Να πούμε τί για παράδειγμα την κατοχύρωση της αποκλειστικότητας του Ρομπέν των Ψευτών από την Coca Cola την «Εταίρα των Κερδών» ή τη συνέργεια της NASA στο πιο ελκυστικό εναέριο μύθευμα, καθηλώνοντας δισεκατομμύρια μικρά και μεγάλα παιδιά, στις οθόνες ηλεκτρονικών συσκευών σ’ένα πολυδιάστατο στους σκοπούς του παραδείσιο ταξίδεμα!

   Ας τα αντιπαρέλθουμε αυτά με όλα τους τα συναφή, νιώθοντας προσωπικά πλην όμως συνειδητά πολύ μικρός και θα’λεγα μηδαμινός ν’αντισταθώ σ’ένα κατακλυσμιαίο πρωτοφανούς τσουναμικού φαινομένου ψεύδους στον πλανήτη μας και τα όποια κακά αυτού, με μια ευχή σημαδιακή και το βαθύτερο νόημα που αυτή στο περιούσιο ον του Θεού περιποιεί: «Μακάριοι οι ψεύτες ότι αυτών εστί η Βασιλεία των Σαντακλαουδιστών, ήτοι των Γήινων ευδαιμονιστών!»

   Θα κλείσω φυσικά με το επιμύθιο, πάνω στο μακράν καλύτερο παραμύθι, που εκτός από την εμπορικότητα ίσως ψυχολογικά να προσωποποιεί την «Ελπίδα» στο τίποτα και το πουθενά κι’αυτό δεν είναι λίγο, όταν απ’το πουθενά ή απ’το κάτι σου πέφτει ένα γράμμα απ’τον Ουρανό ή ένα «Λαχείο» στον πρώτο του «Λαχνό!

   Γράμμα απ’τον Ουρανό, «Μάννα» θα το’λεγα μ’αυτό που μου’ρθε στο μυαλό! Είχα μεταβεί στο Αεροδρόμιο της γενέτειράς μου Πρέβεζας με το Προεδρικό ελικόπτερο (Ε/Π) προκειμένου να μεταφέρω τον Πρόεδρο Δημοκρατίας στα Βουνά του Σουλίου, προκειμένου να παραστεί στην επέτειο της Ηρωικής πράξης του Σαμουήλ, που ανατίναξε το Κούγκι στις 13 Δεκεμβρίου του 1803, για να μην πέσει στα χέρια του Αλή!

   Το βράδυ παρέμεινα στο σπίτι της Μητέρας μου, που φιλοξενούσε τον 5ντάχρονο γιο της αδελφής μου, που πάντα μ’έβλεπε με θαυμασμό! Φεύγοντας το πρωί του είπα: «Όταν ακούσεις το Ε/Π θα πάτε με τη Γιαγιά στην ταράτσα και θα κοιτάτε καλά στον Ουρανό. Κάποια στιγμή θα δεις ένα γράμμα να πέφτει, ελπίζω κάποιος να το βρει και να το πάει στο Κουρείο του Παππού, οπότε ελπίζω το μεσημέρι να σου το φέρει!

   Πράγματι είχα γράψει ένα στοργικό γράμμα με την επιγραφή όποιος το βρει παρακαλείται να το δώσει στον Κύριο Ελευθέριο Κίκερη, που το Κουρείο του είναι στην είσοδο της Λαϊκής Αγοράς!

   Όντως το σενάριο ολοκληρώθηκε απολύτως! Ο μικρός βλέποντας από το Ε/Π να πέφτει ένα λευκό φύλλο Α4 άρχισε να ωρύεται «Το γράμμα μου, το γράμμα μου …………!» Η μητέρα μου τρόμαξε να τον καθησυχάσει. Το μεσημέρι που ήρθε ο Παππούς έγινε ο χαμός απ’τη χαρά του μικρού!

   Έκανα το λάθος να του πω την αλήθεια όταν ήταν τριάντα πέντε ετών! Η απογοήτευσή του ήταν τέτοια, που από τότε αισθάνομαι ενοχές για την αποκάλυψη της αλήθειας και δεν άφησα το ψέμα να χαροποιεί την ψυχούλα του μια και τα λόγια του ηχούν ακόμα στ’ αυτιά μου «Γιατί βρε Θείε, γιατί μου το’κανες αυτό, γιατί, γιατί, γιατί!»

   Όσο για το πρωτοχρονιάτικο Λαχείο σε μένα έπεσε Πρωτοχρονιάς το βράδυ του 2011 όταν και έτοιμοι ήμασταν για το Πρωτοχρονιάτικο τραπέζι στο σπίτι της μικρής μου κόρης και σε χρόνο μηδέν βρεθήκαμε στο Νοσοκομείο τοκετών Ιασώ, αναμένοντας τη γέννηση των λατρεμένων διδύμων μας!

   Τα λατρεμένα μου εγγονάκια ο Νικολάκης και η Μελινούλα μου είδαν το φως για πρώτη φορά στις έξι το πρωί της Πρωτοχρονιάς του Σωτήριου Έτους 2011! 

   Τα μάτια δυστυχώς δεν τα έκλεισα εκείνο το αξέχαστο βράδυ ούτε στιγμή, αυτό το λέω εμφαντικά γιατί έστω και δύο λεπτά αν είχα αποκοιμηθεί, το πλέον πιθανό θα ήταν τον Santa Claus να μου φέρνει δώρο τα δυο μου εγγονάκια θα είχα δει!

   Από την άποψη αυτή επιφυλάσσομαι στο επιμύθιο τούτης της γραφής οριστικά ν’αποφανθώ για το αν το Άγιο Ψεύδος και ο Ρομπέν των ψευδών ήταν σε τούτο τον κόσμο κακό ή καλό, ίσως από δειλία μέχρις εσχάτων μαζί του να συγκρουσθώ, γι’αυτό και καταλήγω συμπερασματικά: «Ίσως ο άνθρωπος να έχει το ψέμα στο αίμα!»

   Άλλωστε σ’εκείνον τον περιβόητο Όρκο περί αληθείας στα Δικαστήρια το «Ορκίζομαι ενώπιον του Θεού να πω όλη την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, χωρίς να προσθέσω ούτε να κρύψω τίποτε» με την καθάρια χείρα του μάρτυρα επί του Ιερού Ευαγγελίου, ποιος Δικαστής έδινε τη δέουσα σημασία;

   Και ποιος αλήθεια σήμερα Δικαστής δίνει έστω την ελάχιστη πίστη στο νέο υπεραπλουστευμένο Θέσπισμα του Πολιτικού Όρκου του «Δηλώνω επικαλούμενος την τιμή και τη συνείδησή μου ότι θα πω όλη την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, χωρίς να προσθέσω ούτε να κρύψω τίποτε»;

   Όσο για τον Όρκο της εκάστοτε εκτελεστικής εξουσίας, ούτε λόγος για την πιστή τήρηση αυτού, στην εν γένει γνώμη του «κυρίαρχου Λαού» και φυσικά του πρώτου τη τάξει υπουργού ήτοι του «Πρωθυπουργού!»

   Εσείς τί θα λέγατε έτσι τόσο απλά και τυχαία φτάσαμε σε τέτοιου βαθμού αναξιοπιστία, που εκτιμώ πως άλλο δεν πάει; Ο καθένας σας ας το σκεφτεί και τα συμπεράσματά του μαζί με τα «ξεράσματά του» ας βγάλει!

Σας εύχομαι αύριο βράδυ ο Santa Claus να σας φέρει κάθε ποθητό φανταστικό, όμως σας συνιστώ την προσοχή, προκειμένου μην ξεχάσετε κλειστή του τζακιού τη φραγή! 

  Ακόμα σας εύχομαι ειλικρινά όπως τη Νέα Χρονιά ο Άγιος Βασίλης να καταστήσει για σας ακόμα και τ’αδύνατα δυνατά και τα πλέον ανέφικτα εφικτά!