Πέμπτη 13 Μαΐου 2021

ΕΑΛΩ Η ΧΩΡΑ! ΝΟΜΟΙ ΤΩΡΑ!

 

ΕΑΛΩ Η ΧΩΡΑ! ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ! ΝΟΜΟΙ ΤΩΡΑ!


*Μ’αφορμή την Θηριωδία και Ληστεία

που διεπράχθη στα καλά Νερά Αττικής

στις 11/5/2021/05:00!

 

   Ήτανε λέει τρεις, πρώτα στραγγάλισαν το σκυλί, ένα υπέροχο Χάσκυ, προφανώς θύμα καθήκοντος, που κρέμασαν στην κουπαστή της εσωτερικής σκάλας του σπιτιού! 

   Μετά ανήλθαν στην κρεβατοκάμαρα όπου αντίκρισαν πάνω σ’ένα κρεβάτι έναν πατέρα και σύζυγο ετών 33, μια μητέρα και σύζυγο μόλις 20 ετών, καθώς το μικρότερο ενός έτους κοριτσάκι τους!

   Στη συνέχεια έδεσαν το σύζυγο με σχοινί τοποθετώντας τον πλάι του κρεβατιού αφού τον φίμωσαν με ταινία μονωτική!

   Ακολούθως δέσανε πισθάγκωνα την εικοσάχρονη μητέρα προκαλώντας της ασφυξίας θάνατο, με το τι άλλο μπορεί να της έκαναν άγνωστο!

Ο Θυμός μου με Ξεπερνά!

   Ο Θυμός κι’ ο βρασμός της ψυχής μου με Ξεπερνά! Αλλόκοτα ο νους μου γυρνά, για να μην πω αντίστροφα μετρά! Έχω πλήρη επίγνωση της σοβαρότητας των λόγων μου γιατί η συνείδησή μου ποτέ δε «μ’έγλειψε» ούτε και «μ’εγκατέλειψε!»

   Μιλώ απ’τα βαθύτερα της καρδιάς μου και τα έγκατα της ψυχής μου! Μιλώ σοβαρά! Ποτέ δεν περίμενα στο βιολογικό μου οδοιπορικό, ότι θα’ρχονταν ώρα, που έτσι θα μιλώ, θα προκαλώ και θα προσκαλώ, αναφερόμενος στους καλούς, πιστούς μου Φίλους!

   Ναι ποτέ δεν περίμενα ότι έτσι θα μιλώ και θα γράφω στη Χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία και τον πολιτισμό! Ποτέ δεν περίμενα η


ίδια Πολιτεία, πως θα με έφτανε στο κατάντημα έτσι να μιλώ και να οπισθοδρομώ, φτάνοντας μέχρι το Νόμο του W. Lynch (1742 -1820) των ΗΠΑ! *Ο Νόμος του Λιντς, απ’όπου και το «Λιντσάρισμα» “Lunching” στα Αμερικάνικα!

   Να φτάσω δηλαδή χωρίς να το καταλάβω αλίμονο σε μια απίστευτη για μένα οπισθοδρομία, με μόνο ζητούμενο την «παρηγορία», λέγοντας ότι έχω να πω με παρρησία, απευθυνόμενος και προειδοποιώντας κάποιους Νεόκοπους Δημοκράτες!

   Κάποιους εντεταλμένους, μοντέρνους, προοδευτικούς αδαείς και καταλύτες Δημοκράτες, χωρίς και να εξαιρώ τους λεγόμενους «Νεοδημοκράτες!»

   Ναι γιατί τα πάντα «αγαπητοί» ρει! Τα πάντα ρει «Κύριοι», οι Καιροί «ου μενετοί» και το «μπάχαλο» του Δικαίου καλά κρατεί, παρά του ότι ήδη πέρασαν σχεδόν δύο χρόνια, από την ημέρα που το «δίκαιο» άρχισε δειλά δειλά να αναθαρρεί!

Η Χώρα μας «Άνομοι!»

   Με τη Χώρα μας «άνομοι» εναγώνια να καρτερεί μπας και σωθεί, τη στιγμή που Ανενόχλητοι δρουν κάθε λογής Παράνομοι, Διαστροφικοί, Ανώμαλοι και Παρανοϊκοί!

   Εάλω η Χώρα, Ταγίσκοι, Ταγοί, Κρατικοί Λειτουργοί! Νόμοι Τώρα! Η Χώρα Εάλω! Δεν πάει Άλλο! Ο Λαός Απαιτεί Νόμους Τώρα, Νόμους που την Αποστολή τους να μπορούν να εκπληρώνουν, χωρίς  Αθώοι Πολίτες ακόμα και μέσα στα ίδια τους τα σπιτια, με τη ζωή τους να Πληρώνουν!

   Οι Ποινές απορρέουν από Νόμους, Νόμους που έχουν σκοπό τον συνετισμό και τον Παραδειγματισμό! Ας σκεφτούν επιτέλους


κάποιοι υποτίθεται εντεταλμένοι και επιλεγμένοι, με τους υφιστάμενους Νόμους, εκπληρούνται οι Σκοποί; Και κάτι ακόμα ο Δράκων προηγήθη του Σόλωνα και του Περικλή!

   Σε περίπτωση που τα «τέρατα» του ειδεχθούς ανοσιουργήματος συλληφθούν, όλους σας προσκαλώ σ’ένα ομαδικό δικαίου πανηγυρικό, που μπροστά του κανένα εμπόδιο όρθιο δεν θα μπορεί να σταθεί και ν’άντισταθεί, αν και εφόσον η κρατούσα περί Δικαίου κατάσταση δεν έχει ωστόσο αποκατασταθεί και σε πλαίσια ορθολογισμού και καθωσπρεπισμού απ’την αρχή να κτιστεί!

   Γιατί η πραγματική αίσθηση Δικαίου, δε δικαιούται επουδενί να


ολιγωρεί, ανεξαρτήτως συνεπειών έναντι Νόμων Ανόμων, Αρχών Ανικάνων ή Δολίων Αρχόντων!

   Τάσσομαι αναφανδόν στην περίπτωση υπέρ της αυτοδικίας, έστω κι’αν ονομαστώ ο Έλληνας Λίντς, καθόσον προσωπικά δεν καλύπτομαι ούτε κατά διάνοια από κάποιους κανόνες σε σοβαρότατης φύσεως θέματα, που έχουν αφελώς, δολίως ή σκοπίμως από την Πολιτεία θεσπισθεί!

   Ποιας Πολιτείας; Αυτής των Κ.Κ Α. Παπανδρέου, Α.Τσίπρα και Σία που ασύστολα άφησαν πιστολέρος συμμοριών ελευθέρως επί δεκαετίες να δρουν καθώς αμέτρητα κτήνη σαν στίφη βαρυποινιτών, εγκληματιών ελεύθερα μεταξύ μας να κυκλοφορούν και πάνω μας ασύστολα κατά συρροή πολυπλεύρως να ασελγούν! Πού μωρέ; Ακόμα και μέσα στα σπίτια μας!!!

   Αλλά σα να μη μας έφταναν αυτοί, ήρθαν και τούτοι οι Νέοι Μεσσίες σχεδόν ίδια με κείνους να βραδυπορούν ή να ολιγωρούν


προ του ενδεδειγμένου αυτονόητου, με το Λαό να τρέμει επαφιέμενο στις Βουλήσεις και διαστροφικές επιθυμίες των κάθε λογής Μαφιών και Συμμοριών!

   Με ποιο θράσος τολμούν ευθαρσώς να μας λένε Δημοσιογράφοι και Κρατικοί Λειτουργοί ότι πρόκειται για ποινικούς που έχουν διαπράξει παρόμοια εγκλήματα σε μια ωμή παραδοχή αδυναμίας και ατολμίας!

   Ας έχετε υπόψη σας ότι ο κόμπος δεν έφτασε στο χτένι, ο κόμπος το’σπασε το χτένι, το «χτένι», που στο άκουσμα και μόνον του Νόμου Λιντς, πρωτόγνωρα χαίρει!

      Χαίρει γιατί έχουν χάσει το νόημα βασικές λέξεις της αξιοθαύμαστης για τη σαφήνειά της, γλώσσα μας! Όπως για παράδειγμα η λέξη κλειδί «Ισόβια», που έχει κυρίως τα τελευταία χρόνια ολότελα ξευτελιστεί!

   Αν είστε Αγράμματοι εσείς της Νομοθετικής και Εκτελεστικής Εξουσίας, πριν νομοθετείτε στο εξής να φέρνετε τον Μπαμπινιώτη, τις λέξεις κλειδιά να σας εξηγεί!

   Έχω ιδιαίτερους λόγους της έντασης του θυμού μου και της επανάστασης των συναισθημάτων που κατακλύζουν το μυαλό και το θυμικό μου, ξεπερνώντας τον εαυτό μου!

   Ναι γιατί το δύστυχο σύζυγο και άμοιρο πατέρα, τον ήξερα καλά, πάρα πολύ καλά! Τον ήξερα, που μακάρι να μην τον ήξερα, γιατί επρόκειτο για ένα καλοσυνάτο, σοβαρότατο και φιλήσυχο άνθρωπο, με το χαμόγελο πάντα στα χείλη του!

   Δείτε τον πλάι μου, σε μια ομιλία μου, μετά από πρόσκληση, στην


Αερολέσχη Δεκελείας της οποίας και ήταν Πρόεδρος! Πρόεδρος με κύρος και υπόληψη παρά το σχετικό νεαρό της ηλικίας του!

   Απλά θα κλείσω επιθυμώντας έντονα σ’ένα πράγμα απολύτως να διευκρινιστώ, στο ότι προσωπικά τους καλούς συναδέλφους, χάριν του δικαίου, μέχρι τελευταίας Ρανίδας του Αίματός μου, θα υπερασπιστώ!

   Θερμά Συλλυπητήρια καλέ μου Χαράλαμπε Αναγνωστόπουλε, το μόνο που έχω να σου συστήσω είναι αυτό που και’συ θα μού’λεγες, αν ήμουν στη θέση σου: «Κουράγιο, Δύναμη και Ψυχραιμία!»

                                                                               Με Τιμή

                                                                           Σπύρος Κίκερης.

 

1 σχόλιο:

Αφήστε το σχόλιό σας