ΠΤΗΤΙΚΟΙ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΙ (ΔΙΚΟΠΑ ΜΑΧΑΙΡΙΑ)

 

Σπύρου Κίκερη

ΠΤΗΤΙΚΟΙ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΙ

ΔΙΚΟΠΑ ΜΑΧΑΙΡΙΑ!

*Μ’αφορμή το Ατύχημα

του Cessna 172

στην περιοχή Καλαβρύτων!

"Ο εκπαιδευτής του Μοιραίου αεροσκάφους (Α/Φ) Αερολέσχης, στο θανατηφόρο ατύχημα, εκπαιδευτικής πτήσης της 16/10/2016, ήταν εν ενεργεία Σμηναγός Ιπτάμενος της Πολεμικής μας Αεροπορίας (ΠΑ), που υπηρετούσε στα ελικόπτερα (Ε/Π) έρευνας διάσωσης SUPER PUMA!"

  Χωρίς να θέλω να προϊδεάσω κανέναν, πολύ δε περισσότερο να προδικάσω, σεβόμενος και τη μνήμη του Συναδέλφου Εκπαιδευτή, τον οποίο και ήξερα και εκτιμούσα, ωθούμενος αυστηρά και μόνο από κίνητρα πρόληψης, προβαίνω σε τούτη τη γραφή, ελπίζοντας ότι δεν θα παρεξηγηθεί.

  Με βάση την εμπειρία μου και το βιολογικό μου στίγμα, της απόλυτης ωρίμανσής μου, δηλαδή, αισθάνομαι χρέος μου να πω ότι: «Ο συνδυασμός πτήσεων Αεροσκαφών σταθερών πτερύγων και στροφειοπτέρων, είναι εκ προοιμίου λίαν επικίνδυνος!

  Δεν θα δίσταζα δε καθόλου να πω, ότι η ταυτόχρονη πτήση με τα δύο αυτά μέσα είναι «Μαχαίρι Δίκοπο!»

  Έχω σαφέστατη επίγνωση του τι λέω, γιατί χρόνια και χρόνια υπήρξα χειριστής, αυτού του παρανομαστή! Και φυσικά, εγώ είμαι εκείνος, που είπα και έγραψα, ότι στην «Υπερήφανη, ξέχωρη και Ναρκισσιστική ειδικότητά μας, δεν χάνονται, οι λιγότερο ικανοί, αλλά οι λιγότερο τυχεροί!»

  Βεβαίως η εμπειρία είναι εμπειρία, χωρίς καμιά αμφιβολία! Σε κάποιες όμως κρίσιμες περιπτώσεις, υπερισχύει η μέγιστη δυνατή, αντανακλαστική, εγκεφαλική ενέργεια, από τις μακροχρονίως αποταμιευμένες στο χώρο του Εγκεφάλου μας! Τούτη μπορεί να είναι μοιραία!

  Οι διαφορές Ελικοπτέρου (Ε/Π) και Αεροπλάνου, είναι χαώδεις! Θυμάμαι όταν πρωτοπέταξα Ε/Π, ότι ήμουν ένας λίαν πεπειραμένος χειριστής, που είχε προηγηθεί η εννεαετής υπηρέτησή μου, σε πολεμικές Μοίρες!

  Βεβαίως δε μου είχε γίνει καμία ενημέρωση ή υποτυπώδης ανάλυση της πτητικής συμπεριφοράς του Ε/Π! Προφανώς και ο συνάδελφος εκπαιδευτής, που είχαμε συνυπηρετήσει σε πολεμική Μοίρα, ήθελε να με εντυπωσιάσει!

  Κάναμε ένα κύκλο στο Αεροδρόμιο Τατοϊου! Στον αέρα τα ψιλοκατάφερα! Μ’έβγαλε στην τελική και μου είπε προσγειώσου! Πού; Τον ρώτησα. Στο χωμάτινο διάδρομο, μου είπε, όπου θέλεις!

  Έκανα μία, έκανα δύο, έκανα τρεις προσεγγίσεις, αδύνατον! Μη συνεχίζεις μου είπε, η επιφάνεια της Γης δε σε φτάνει να προσγειωθείς!

  Ναι οι διαφορές του αεροπλάνου και του Ε/Π είναι πράγματι τεράστιες! Το Ε/Π είναι ένα ατίθασο, απιθάνως ευέλικτο, ανισόρροπο και προκλητικό ιπτάμενο μέσον, το οποίο δεν θέλει να πετάει και εξαναγκάζεται από τον άνθρωπο!

  Το αεροπλάνο, αντίθετα είναι θετικότατο στην πτήση, καθώς δυναμικά και αεροδυναμικά ευσταθές! Το αεροπλάνο και χωρίς αυτόματο πιλότο, χωρίς την επέμβαση του χειριστού, με υποτυπώδη αντιστάθμιση και χέρια εκτός, θ’αργήσει πολύ να συντριβεί, ανάλογα φυσικά του ύψους του! Το Ε/Π, αντίθετα, θα συντριβεί σε χρόνο μηδέν, αν αφεθεί!

  Σε κάποια εξομοίωση ενός παρ’ολίγον ατυχήματος, κάποιου συναδέλφου, από υποξυγονία, εξομοίωση, που έκανα με δική μου πρωτοβουλία! Ανήλθα στο ύψος των 24.000 ποδών, με Αεριωθούμενο πολεμικό Αεροπλάνο, στην πόλη της Κοζάνης, θέτοντας νότια πορεία με καλή αντιστάθμιση! Το αεροπλάνο, ω του θαύματος, που δεν ήταν θαύμα, έφτασε στα 12.000 πόδια στο ύψος της Καρδίτσας!

  Το αεροπλάνο είναι μέσον του οποίου οι δυνατότητες στο maximum, επιτυγχάνονται, με προϋπολογισμένο το βαθμό δυσκολίας, που φυσικά, είναι ανάλογος της χειριστικής δεινότητος του καθενός!

  Το Ε/Π είναι ένα αδιάλειπτο δέλεαρ, που προκαλεί το χειριστή για πλείστα όσα και διάφορα, αρκετές δε φορές ανεπίτρεπτα! ΄

  Όλα τα αεροπλάνα έχουν τα στάνταρ τους σε όλους τους τομείς, πάγια για όλους τους πιλότους!

  Οι κατασκευαστές στα Ε/Π, για παράδειγμα, όσον αφορά τα καιρικά κριτήρια, δίνουν συνήθως παραμέτρους, όπως εμπειρία, κρίση και  αντίληψη του πιλότου

  Σε λίγο εκτιμώ ότι θα συντάξω κάτι πλήρες, για τις τεράστιες διαφορές των δύο μέσων! Δύο μέσων, που ένα από τα λίγα κοινά που έχουν είναι η ονομασία του Αεροσκάφους!

  Ένα ακόμα, που θα ήθελα να γνωστοποιήσω, μ’αφορμή και πάλι το υπόψη ατύχημα, είναι οι πτήσεις, που έκανα σαν προσκολλημένος χειριστής πολεμικής Μοίρας, ενώ ήμουν εκπαιδευτής στην αρχική εκπαίδευση των Ικάρων (360 ΜΑΕ) και πέταγα με ελαφρό Α/Φ τύπου Τ-41! Ο συνδυασμός ήταν φριχτός κι’εφιαλτικός, κάτι που ομολογώ, για πρώτη φορά μετά από 40 σχεδόν χρόνια!

  Θα ήθελα να κλείσω τη σύντομη αυτή γραφή, θέτοντάς την υπόψη, στους κατά περίπτωση επιβλέποντες!

  Ακολούθως θα ήθελα να εκφράσω με τα ειλικρινέστερα και βαθύτερα των συναισθημάτων μου, τα συλλυπητήρια, στους οικείους των δύο παλικαριών, που χάθηκαν, στο βωμό της Αεροπορικής Ιδέας!

  Ιδιαίτερα όμως, θα ήθελα να ευχηθώ καλό κατευόδιο, για την έσχατη πτήση, στον αξιαγάπητο συνάδελφο της Πολεμικής Αεροπορίας, Σμηναγό Σωτήρη Αντωνόπουλο! Το Σωτήρη τον γνώρισα από Ίκαρο! Ήταν τόση η λατρεία του για τις πτήσεις, που τις εξόδους του τις πέρναγε, στην Αερολέσχη Δεκελείας! Εκεί αφού εκπαιδεύτηκε, στους τύπους Α/Φ (Αεροπλάνα και Ε/Π), στη συνέχεια αξιοποιήθηκε, λόγω των ικανοτήτων του και του πτητικού του πάθους σαν εκπαιδευτής! Κλείνοντας θα ήθελα να υπογραμμίσω, ότι στον ιδιαίτερα αξιόλογο πτητικό φορέα της Αερολέσχης Δεκελείας, υπήρξα εκπαιδευτής επί σειρά ετών και εκπαιδευτής στα Ε/Π του ιδρυτή αυτής και αξιέπαινου, για μένα, συναδέλφου Ηλία Σοφιανού, με το ασίγαστο πτητικό του πάθος !

                                                                                           Με Τιμή

                                                                                      Σπύρος Κίκερης