ΣΑΡΑΝΤΑ ΜΕΡΕΣ

 

Σπύρου Κίκερη

22-2-2015

*AΦΙΕΡΩΣΗ

"Σ'αυτούς που Αποδεικνύουν

πως Υπάρχει Αγάπη Πραγματική

που ίσως Ζηλεύουν

και οι Μοίρες και οι Θεοί!"

ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ

ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΠΟΤΕ ΓΝΩΡΙΣΕΙ!

ΕΚΕΙΝΟΣ ΕΦΥΓΕ ΠΡΟΩΡΑ ΣΚΛΗΡΑ ΚΙ'ΑΙΦΝΙΔΙΑ! 

ΕΚΕΙΝΗ ΕΜΕΙΝΕ, ΕΚΛΑΙΓΕ ΜΑ ΚΑΝΕΝΑ ΔΕΝ ΕΨΕΓΕ!
ΚΙ'ΕΔΩ ΑΝΑΡΩΤΙΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ
ΑΛΗΘΕΙΑ
"ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ Ο ΘΕΟΣ
Ή ΜΗΠΩΣ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΝΡΕΠΕΤΑΙ; "

ΣΑΡΑΝΤΑ ΜΕΡΕΣ

«Όταν η Αγάπη το Θάνατο Νικά

τότε η Ζωή και ο Θάνατος δεν έχουν διαφορά!

Γιατί τα πάντα τότε στη Ζωή, μοιάζουν φανταστικά

απίθανα, ονειρικά και υπερβατικά!

Μετρώ τις Μέρες!

Μετρώ τις Νύχτες!

Σαράντα Μέρες!

Σαράντα Νύχτες!

Κοιτώ τις Βέρες

μισώ τις Μοίρες!

σαν τις Παρθένες

τις Κακομοίρες!

Αγρίμια κύματα

βαθιά αισθήματα

με σπρώχνουν βίαια

στα φρέσκα μνήματα!

Ν’ανοίγω ρήγματα!

να βρω στηρίγματα

στης Φαντασίας μου

τ’αποκυήματα!

Μέρες μετράω! Νύχτες μετρώ!

Δίχως Θεέ μου να σταματώ

κι’όσο μακραίνεις στον πηγαιμό

τόσο κοντύτερα σ’ακολουθώ!

Μέρα τη μέρα σ’αναζητώ

Νύχτα τη νύχτα σε καρτερώ

κι’αν με ρωτήσεις τί προτιμώ

νύχτα ονείρου, τ’ομολογώ!

Νύχτα σε βλέπω, Άστρο Λαμπρό!

Νύχτα κινάω για να σε βρω!

Νύχτα σε φτάνω και σ’ακουμπώ

Νύχτα, Θεέ μου, σε ξαναζώ!

Για σένα θα κινώ

και Γη και Ουρανό

θα γίνω ξωτικό

κι’ας παρεξηγηθώ!

Μ’απόψε έχει συννεφιά

που μου πλακώνει την καρδιά

κι’είναι αργά, πολύ αργά

για όνειρα αλαργινά!

Μα’γω τα σύννεφα κοιτώ

που μ’εμποδίζουν να σε δω

τους φόβους μου τους ξεπερνώ

και να πετάξω δεν αργώ!

Σε φόντο τώρα γαλανό,

πρέπει για λίγο να σταθώ!

Τρέμω στ’απέραντο κενό

γιατί φοβάμαι μη χαθώ!

Σκύβω για να προσευχηθώ

και τάμα κάνω στο Θεό!

Και να που μόλις σηκωθώ

βγαίνω σε τόπο χλοερό!

Έτσι θωρώ κι’αναθαρρώ

ότι μπορεί και να σε δω

και θα μου βγει και σε καλό

το βράδυ τούτο το κακό!

Σε πύλη τώρα Θεϊκή

Άστρο λαμπρό με οδηγεί

Άγγελος βλέπω τη φρουρεί

κι’αρχάγγελος επιτηρεί!

Τι θες εδώ κυρά εσύ;

Ρωτά φωνή Αγγελική!

Πρέπει να έχεις μπερδευτεί

δεν είν’εδώ κυρά η Γη!

Εδώ κυρά, κυρά καλή

οι χώροι είναι ιεροί

κι’η πύλη τους βαριά πολύ,

σε Γήινο να τη διαβεί!

Άιντε κυρά ώρα καλή

γύρνα ξανά πίσω στη Γη!

η θέση σου είναι εκεί

γιατί η ώρα σου αργεί!

Αυτόν τον όρο το βαρύ

όποιος θνητός τον αθετεί

ποτέ δεν θα δικαιωθεί

στην όποια του την προσμονή!

Αγάπη ψάχνω Άγγελε,

Αγάπη Θεϊκή

σε ικετεύω άσε με

να μπω μία στιγμή!

Κάνε κυρά υπομονή

γύρνα ξανά όμως στη Γη

σ’έχουν ανάγκη οι Θνητοί

που’ναι ακόμα ζωντανοί!

Όσο για δω κυρά καλή

κανείς σας μην ανησυχεί

γιατί εδώ πια οι Νεκροί

είναι για πάντα ζωντανοί!

Τα βλέφαρα ήταν βαριά,

βαριά σαν τούτη τη βραδιά!

Βαριά τα παραμιλητά

βαριά και τ’αναφιλητά!

Κάποιος φωνάζει δυνατά

«ξύπνα Μαμά, ξύπνα Μαμά

ξύπνα μανούλα μου γλυκιά

κι’ειν΄τα Σαράντα του Μπαμπά!»

                                                                       Με Τιμή

                                                                         Σπύρος Κίκερης