ΤΑΓΟΙ ΚΙ'ΑΥΤΟΙ !!!

Σπύρου Κίκερη

                                                               Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε, τόσο

                                                                στην Ηχώ των Αιθέρων, όσο και στην

                                                               Τοπική Φωνή της Πρέβεζας,

                                                                 τον Ιούλιο του 2010.

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΤΑΣΗ Κε ΥΠΟΥΡΓΕ

ΗΤΑΝ ΕΝΣΤΑΣΗ

  Ήταν 26 Απριλίου του 2010, όταν και εκστομίστηκαν από τον ΥΕΘΑ Κο Βενιζέλο οι παρακάτω πρωτόγνωροι χαρακτηρισμοί, για τους Πιλότους της Πολεμικής μας Αεροπορίας, που αδιαμφισβήτητα αποτελούν ένα σύνολο Γενναίων, Υπερήφανων και Ανιδιοτελών ατόμων, όμοιο εκείνων που σπάνια υπήρξαν σε τούτο τον τόπο!

  Το πλειστάκις απαράδεκτο είναι ότι οι δηλώσεις έγιναν από το Εξωτερικό (Λουξεμβούργο) για να ρεζιλευτούμε διεθνώς! Ο Κος Υπουργός είχε μεταβεί εκεί, προκειμένου να συμμετάσχει στη σύνοδο των Υπουργών εξωτερικών και Άμυνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

  «Εκφράζω την Βαθιά απογοήτευση του Ελληνικού Λαού για τη μαζική δήλωση, δήθεν ψυχολογικής αδυναμίας, των Ιπταμένων της Π.Α να εκτελέσουν τα πτητικά τους καθήκοντα, στις μη επιχειρησιακές πτήσεις, για την κατάργηση της ευνοϊκής φορολόγησης του πτητικού επιδόματος……!

  Είναι όμως εξαιρετικά αποθαρρυντικό να στέλνουν κάποιοι στον Ελληνικό Λαό το μήνυμα ότι οι Έλληνες Αεροπόροι πετούν όχι λόγω αίσθησης καθήκοντος, αλλά για λόγους οικονομικούς……!

  Είναι εξίσου αποθαρρυντικό να στέλνουν κάποιοι στον Ελληνικό Λαό το μήνυμα, ότι ο καθένας μπορεί να καταχράται των μέσων πίεσης που διαθέτει, για συντεχνιακούς λόγους     !

  Φταίνε πρωτίστως οι λίγοι που παρέσυραν τους πολλούς, αλλά και οι πολλοί που παρασύρθηκαν από τους λίγους που δεν είχαν επίγνωση του ρόλου τους και της θέσης τους!»

  Δεν ήταν στάση, Κε Υπουργέ, δεν ήταν απεργία, ήταν ένσταση και διαμαρτυρία. Ήταν παράπονο Κε Υπουργέ, παράπονο μέγα, απέναντι στο άδικο και στο άπονο! Παράπονο μέγιστο, που καταρράκωσε την ήδη, κατακερματισμένη ψυχολογία των Ιπταμένων της Πολεμικής μας Αεροπορίας (ΠΑ).

  Το γεγονός της 26ης Απριλίου του 2010, ήταν πρωτοφανές στα χρονικά ύπαρξης της ΠΑ, ήταν «ΣΧΙΣΜΑ»!

  Έφτασαν αλήθεια οι Πιλότοι μας στο σημείο, ν’αποτινάξουν αγανακτισμένοι τις βαριές τους εξαρτύσεις; Έφτασαν αλήθεια τούτοι οι Άγγελοι, επηρεασμένοι από την κατακλυσμιαία Νεοελληνική νόσο, στο σημείο ενεργοποίησης της έτσι λεγόμενης παθητικής άμυνας, ωθούμενοι από αντιπολιτευτική διάθεση και συνδικαλιστική νοοτροπία, ώστε να εξοργίσουν τον Θεό Ταγό τους και να τον κάνουν να μην ξέρει τί λέει;

  Φτάσαμε αλήθεια στο σημείο εξαναγκασμού των Σταυραϊτών μας να πετάξουν τους Σταυρούς που αγόγγυστα κουβαλούν και στον ακρωτηριασμό των φτερών τους; Φτάσαμε, έλεος, στο σημείο μετάλλαξης του DNA τούτων των Ιεραπόστολων; Αν ναι, τότε λυπάμαι, αλλά δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας!
Είναι όμως έτσι; Ας δούμε το θέμα Κε Υπουργέ και ας το ψάξουμε στη ρίζα και την αιτιολογία του, με το'να χέρι στην καρδιά και τ'άλλο στη συνείδηση!

 

  Όχι Κε Υπουργέ, όχι κύριε μεγαλοσχήμονα Ταγέ, δεν μεταλλάσσονται τούτοι οι Αετοί! Δεν μεταλλάσσονται ποτέ και για τίποτε! Γιατί αυτοί είναι ταγμένοι και ορκισμένοι να στέκουν ψηλά, εκεί που η Μοίρα τους, συνωμοτώντας με τη ψυχοσύνθεσή τους, τους έταξε!

  Όχι Κε Υπουργέ, γιατί αυτοί είναι Νάρκισσοι, ασύγκριτοι και μοναδικοί, μακριά από κοινά, φτηνά και τετριμμένα! Όχι Κε Υπουργέ, γιατί αυτοί είναι Ιεραπόστολοι και Λειτουργοί, αμετανόητα πιστοί σ’αυτό που διάλεξαν να κάνουν! Γιατί αυτό, που εκείνοι κάνουν, δεν έχει αντίτιμο, Κε Υπουργέ, ούτε και κοστολογείται, γιατί είναι όνειρο, είναι όραμα, είναι ιδανικό, ασύγκριτο και μοναδικό, μια και λίγοι, πολύ λίγοι, ελάχιστοι μπορούν να το κάνουν! Όχι Κε Υπουργέ, γιατί ο καθένας απ’αυτούς, πριν γίνει Ικαρος έλεγε:

« Ήμουν παιδί, μικρό παιδί σε όνειρο μεγάλο

που’βλεπα Θε μου πως πετώ και ζω σε κόσμο άλλο

κι’ενιωθα Θε μου ηδονή και σ’οργασμό πως φτάνω

δίχως να ξέρω να πετώ και έρωτα να κάνω!

κι’ακόμα

ΚΩΣΤΑΣ ΗΛΙΑΚΗΣ

Μ’εταξ’η Μοίρα μου ψηλά, ψηλά σε κόσμο άλλο

μου’πε το φόβο ν’αρνηθώ, στον πόνο να μην κλάψω

να’χω κουράγιο Θεϊκό στον Ουρανό επάνω

κι’αν απ’το Χάρο προκληθώ, ρότα να μην αλλάξω!»

  Έτσι ήρθαν, τούτα τα παιδιά στους κόλπους σας, Κε Υπουργέ και σεις μετά τον Υπουργό των οικονομικών τα θίξατε δι’εργων και λόγων, προσβαλλοντάς τα ανεπίτρεπτα για σας κι’ ανεπίδεχτα για ’κεινα!

 Όμως αστοχήσατε Κε Υπουργέ, πράξατε μέγα ατόπημα και το κάνατε γιατί, προφανώς, αγνοείτε τη νοοτροπία τους και προ πάντων τη ψυχολογία τους. Ας την αναλύσουμε για λίγο, προκειμένου να σας διαφυλάξουμε από σχετικό ατόπημα στο μέλλον.

  Ο Ιπτάμενος, Κε Υπουργέ, στη σχέση του με την πτήση, θεωρείται σαν ένα ψυχοδυναμικό πεδίο, μέσα στο οποίο δρουν και μεταβολίζονται διαφόρων ειδών δυνάμεις (παράγοντες), που επιδρούν και καθορίζουν τη στάση του, έναντι της πτήσεως.

  Οι παράγοντες αυτοί χωρίζονται σε θετικούς και αρνητικούς. Θετικοί είναι αυτοί που προκαλούν την αγάπη προς την πτήση, αρνητικοί εκείνοι που προκαλούν τον κλονισμό, την απέχθεια και την αποστροφή για τις πτήσεις.

Στους θετικούς παράγοντες περιλαμβάνονται: Η ικανοποίηση του Ναρκισσισμού, η συντήρηση αισθήματος ανωτερότητος, η διαφυγή, η ανεξαρτησία, η αυτοεκτίμηση, η τιμή, η αναγνώριση, οι προαγωγές, οι επιβραβεύσεις.... και φυσικά, Κε Υπουργέ η βιοποριστικότητα, γιατί η πτήση, δυστυχώς γι’αυτούς αποτελεί και μέσον βιοποριστικό (πετάνε για να ζουν και να βγάζουν αξιοπρεπώς τις υποχρεώσεις τους)!

  Στους αρνητικούς παράγοντες περιλαμβάνονται: Τα ατυχήματα, η ανασφάλεια από τους τεράστιους κινδύνους που ελλοχεύουν στις πτήσεις, ο κλονισμός εμπιστοσύνης για τις ικανότητες και τις προθέσεις των κατά περίπτωση προϊσταμένων τους, η υπερεπάρκεια και η πολυπλοκότητα των προστατευτικών μέσων…..!

  Ξέρετε, Κε Υπουργέ, ότι αυτοί φέρουν μόνιμα σωσίβιο πάνω τους, ότι κάθονται πάνω σε σωστική λέμβο, που περιέχει survival kit με αξιοπερίεργο περιεχόμενο όπως, φωτοβολίδες ημέρας, νυχτός, σκόνη προστασίας από καρχαρίες, σκόνη εντοπισμού, συσκευή αφαλατώσεως θαλάσσιου ύδατος, ενέσεις ατροπίνης και μορφίνης. 

Ξέρετε ότι απαραιτήτως φορούν ένα φίμωτρο που λέγεται μάσκα οξυγόνου, με θέσεις normal, 100%, υπό πίεση, emergency, που στο τέλος της ηπιότερης πτήσης θα είναι πλημμυρισμένη στον ιδρώτα!

  Ακόμα ξέρετε Κε Υπουργέ ότι αυτοί κάθονται σε ηλεκτρική καρέκλα και πριν απογειωθούν οφείλουν να δείξουν στους τεχνικούς τις περόνες ασφαλείας για να είναι εφικτή η εκτίναξη του καθίσματος με άνω των 30 G’s. Ότι αυτοί συνηθέστατα εμπιστεύονται τη ζωή τους σε έναν κινητήρα και σε περίπτωση κράτησης δεν έχουν άλλη επιλογή από την εγκατάλειψη! Εκείθεν όπου τους έμελλε να βρεθούν, σε καλώδια, σε δέντρα, σε λίμνες, χαράδρες, ποτάμια, ή αφιλόξενες θάλασσες με 8,10 και 12 Μποφόρ, εκ των προτέρων καταδικασμένοι σ’έναν φριχτό θάνατο! 

Τέλος ξέρετε ότι αυτοί είναι ουσιαστικά μόνοι τους και ότι αυτά τα δυσάρεστα που αναφέρθηκαν, μπορεί να τους συμβούν σε εχθρική χώρα, μετά από σκληρή και ανελέητη μάχη, που τους σημάδευαν εκατοντάδες κάνες και βλήματα διαφόρων διαμετρημάτων! Ίσως δεν ξέρετε, ότι από την εχθρική χώρα, εκείνοι θα προσπαθήσουν να διαφύγουν, κινούμενοι μόνο νύχτα, εκτός κατοικημένων περιοχών, τρώγοντας για να επιβιώσουν οτιδήποτε!

  Συγνώμη αν υπήρξα σχολαστικός επί του προκειμένου, όμως δεν μπόρεσα να διαφοροποιηθώ. Στη συνέχεια των αρνητικών παραγόντων, ακόμα θα μπορούσαν ν’αναφερθούν: Η αποστέρηση του δικαιώματος ενασχόλησης των Ιπταμένων με λοιπές ενδιαφέρουσες ασχολίες. Ξέρετε ότι αυτοί δεν έχουν το δικαίωμα να ξενυχτήσουν ή έστω να πιουν ένα ποτήρι μπύρα την προηγουμένη της πτήσεως νύχτα κι’ακόμα ξέρετε ότι αυτοί δεν έχουν το δικαίωμα, ούτε να στενοχωρεθούν, γιατί η καλή ψυχοσωματική κατάσταση, αποτελεί εκ των ουκ άνευ σε αγώνα επιβίωσης. Οι αποθαρρύνσεις τους από λόγο ή έργο συνιστούν αρνητικότατο παράγοντα γιατί συντελούν, τα μέγιστα, στην μείωση του ηθικού τους, εκείνες δε με τη σειρά τους στη μείωση της μαχητικής ικανότητας αυτών. Θα μπορούσαμε ν’αναφέρουμε πολλούς ακόμα αρνητικούς παράγοντες όμως ας αρκεσθούμε σ' αυτούς.

  Από την έκβαση της μάχης των παραγόντων που αναφέραμε, συναρτάται απολύτως, η στάση των Ιπταμένων έναντι της πτήσεως, Κε Υπουργέ. Έτσι εύκολα μπορεί ν’αντιληφθεί ο καθένας, τη λεπτή ισορροπία που απαιτεί η ψυχοσύνθεση του Ιπταμένου και η ιδιαιτερότητα της προσωπικότητάς του!

   Μάλιστα Κε Υπουργέ, αυτούς που έχουν δει την όψη του χάρου, αυτούς που δεν αρνούνται, να έχουν το χάρο στο φτερό Νο2 σε κλειστό σχηματισμό, λες κι’έχουν πιει όλο τ’αθάνατο νερό, αυτούς της αυταπάρνησης και της αντιστροφής, αυτούς που δεν αποκλείεται καμικάζι να γίνουν, αυτούς, ναι, αυτούς, είναι δυνατόν, Κε Υπουργέ, μία φράση ή μία κουβέντα να τους μειώσει, να τους ανακόψει, να τους καταρρακώσει, να τους θανατώσει!

  Τί φρονείτε λοιπόν Κε Υπουργέ, φτάσαμε στο σημείο εξαναγκασμού, τούτων των ουρανίων υπάρξεων, σε μετάλλαξη του DNA και της ψυχοσύνθεσής τους; Τί λέτε, λοιπόν, φτάσαμε στο σημείο, που ο κόμπος στο λαιμό των ξεχωριστών αυτών όντων, έσπασε το γρανιτένιο χτένι της πίστης τους, για το λειτούργημά τους; Αν ναι, Κε Υπουργέ, τότε, αλί, αλί κι’αλίμονο!

Όχι Κε Υπουργέ μην παιδεύεστε και μην ανησυχείτε, οι Ήρωες δεν μεταλλάσσονται με τίποτε και για τίποτε, οι Κολοκοτρώνηδες, Κε Υπουργέ και μετά τη φυλάκισή τους και την εις θάνατο καταδίκη τους, ίδια διαγωγή θα τηρούσαν έναντι του χρέους προς την πατρίδα!

  Όχι, Κε Υπουργέ, γιατί οι Αετοί πάντα ψηλά στέκουν! Η ενέργειά τους, λοιπόν, δεν ήταν στάση, ήταν ένσταση! Ένσταση και παράπονο, Κε Υπουργέ! Ένσταση και παράπονο, ναι, απέναντι στο άδικο και το άπονο!

Και ήταν παράπονο, Κε Υπουργέ γιατί η κύρια πηγή τροφοδοσίας της ιδιαιτερότητας της προσωπικότητας των Ιπταμένων είναι η αναγνώριση του έργου τους, των προσφορών τους, των στερήσεών τους και των θυσιών τους!

  Γιατί αυτοί, Κε Υπουργέ, ξεκινάνε το πρωϊ στη Λάρισα, τον Αλμυρό, την Τανάγρα, την Ανδραβίδα, τη Σούδα, τη Σκύρο, τη Λήμνο και δε ξέρουν, όχι το που θα ξημερωθούν αλλά, το πιο τραγικό, αν θα ξημερωθούν!

  Γιατί, Κε Υπουργέ, αυτοί σαν κινούν το πρωϊ για την ιεραποστολή τους, φιλάνε τη Μάνα τους, τη γυναίκα τους, τα παιδιά τους και δεν ξέρουν αν θα τα ξαναφιλήσουν, όπως έτυχε, στον Ηλιάκη, στο Σαλμά, τον Γιαννικάκη.......που κύματα κόκκινα του Αιγαίου έγιναν !!

  Γιατί, Κε Υπουργέ, αυτοί δε γογγύζουν σε τούτο το Σταυρό και θυμηθείτε ο Χριστός γόγγυξε στο Σταυρό του, ο Ίκαρος, ποτέ!!! Γιατί έτσι γαλουχήθηκε στη φωλιά των Αετών, από νεογνός !!!!

  Και θα πρέπει να δείτε, αυτά τα Αετόπουλα, αυτά τα ξεπεταρούδια, αυτά τα Αγγελούδια, Κε Υπουργέ, στις Αϊτοφωλιές τους, πως μαλώνουν για το ποιο θα πετάξει τις πιο πολλές ώρες ! Και ακόμα να τα δείτε μετά από ανεξακρίβωτα και θανατηφόρα ατυχήματα στον καβγά τους για το ποιο θα πρωτοπετάξει, προκειμένου ν’αντιληφθείτε κάτι από τη γιγάντια ψυχοσύνθεσή τους!

 Αναγνώριση λοιπόν γι’αυτούς, το μόνο ζητούμενο, αναγνώριση και κατανόηση. Έτσι τους έμαθαν, οι φίλοι τους, οι συγγενείς τους, οι γνωστοί τους, οι συχωριανοί τους και ο κάθε άγνωστος, σαν τύχαινε να μάθει την ειδικότητά τους!

Αυτά αγνοήσατε Κε Υπουργέ και αστοχήσατε και εκτεθήκατε και δεν επιτρέπεται, γιατί θα έπρεπε τουλάχιστον εσείς, να γνωρίζετε την ψυχολογία εκείνων και τον τρόπο λειτουργίας τους και οφείλατε ανυπερθέτως, Κε Υπουργέ, να προλάβετε και το συνάδελφό σας επί των οικονομικών, από την Ιεροσυλία!

  Όσο για την ουσία του θέματος, Κε Υπουργέ, μην ανησυχείτε, γιατί οι Ιπτάμενοι της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, τούτοι οι αμετανόητοι Άγγελοι, στέκουν σταθερά στις επάλξεις τους !

  Στέκουν, Κε Υπουργέ, παρά του ότι εξέλιπαν σημαντικά, τα τελευταία χρόνια τα πρότυπα θετικής επιρροής τους. Στέκουν, Κε Υπουργέ, στέκουν παρά του ότι έχουν σαφέστατη αντίληψη, για την ανικανότητα των διαχειριστών του Έθνους, να διαχειριστούν χρηστά, ορθά και καθαρά τις τύχες αυτού, σε όλους, μα όλους τους τομείς, ανεξαίρετα.

  Στέκουν ψηλά Κε Υπουργέ, γιατί οι Έλληνες τους δέχονται, τους αποδέχονται και τους παραδέχονται, έχοντάς τους στη ψυχή, τη ζωή, την ελπίδα τους και όχι στο σωρό, όπως οι καλοί μας Ταγοί!

  Το σωρό δεν τον θέλουν, δεν τον μπορούν και δεν το ανέχονται, οι Αετοί, Κε Υπουργέ, κάθε δε προσπάθεια για το αντίθετο, τη θεωρούν ύβρη, ασέβεια, ταπείνωση και προσβολή.

  Γιατί τέτοια σώματα, Κε Υπουργέ, προϋποθέτουν ειδική μεταχείριση των μελών τους, γιατί αν για παράδειγμα, τηρήσουμε επακριβώς το άρθρο 174 του ΣΠΚ, περί υπαιτίων παραβάσεων, παραβιάσεων και Αεροπορικών Ατυχημάτων, κατά περίπτωση, θα ευνουχίσουμε τους πιλότους μας και θα τους ακρωτηριάσουμε, γιατί αυτοί εκκολάπτονται για Ηρωες και Ήρωες δεν νοούνται χωρίς υπερβάσεις!

  Όσο για τους ψυχολογικούς λόγους, που επικαλέστηκαν, την αποφράδα εκείνη ημέρα, κάθε άλλο παρά τυχαίο γεγονός ήταν και αυτό οφείλουμε περαιτέρω να σας το εξηγήσουμε.

  Ξέρετε, Κε Υπουργέ, στις Μοίρες της ΠΑ κάθε πρωϊ τελείται μία Ιεροτελεστία που λέγεται πρωινή ενημέρωση (briefing), εκεί θα διαβαστούν τα προγράμματα, εκεί θα θιγούν τα λάθη, οι παραλείψεις, τ’αποτελέσματα της προηγουμένης, εκεί θ’αναλυθούν τ’ατυχήματα, θα γίνει η εξέταση και ο επανέλεγχος των γνώσεων με κλήρωση στα ονόματα και τις διαδικασίες, ανεξαρτήτως βαθμού!

  Ξέρετε Κε Υπουργέ εκεί μέσα δεν υπάρχει ταπείνωση στην ιεραρχία και την αρχαιότητα, γιατί εκεί οι έννοιες αυτές έχουν μια ιδιότυπη σχέση εξιδανίκευσης στη σημασία τους, στην αξία τους και στην αναγκαιότητά τους!

  Μάθετε, λοιπόν, ότι αυτή η τελετουργία κλείνει απαρέγκλιτα με μία Ιερή ουκ άνευ, ερώτηση, που την απευθύνουν οι Διοικητές των Μοιρών! Ξέρετε τί λέει αυτή η ερώτηση Κε Υπουργέ; Ακούστε το, ανατριχιάστε και μην το ξεχάσετε ποτέ! Λέει λοιπόν:«Μήπως κανείς δεν μπορεί να πετάξει, σήμερα;» όποιος θέλει, λοιπόν σηκώνει το χέρι του, Κε Υπουργέ και εξαιρείται χωρίς αιτιολογία, από τις πτήσεις της ημέρας!!!

  Δεν σας τα είπαν αυτά οι καλοί σας συνεργάτες και οι συμβουλοί σας, Κε Υπουργέ; Βασικές παραλείψεις Κε Βενιζέλο, βασικότατες! Με ποια κριτήρια, αλήθεια, προσλαμβάνετε τους συνεργάτες σας; Με ποια; Έτσι φιλοδοξείτε να κυβερνήσετε την Ελλάδα και σεις με την τόση σοφία και τα τόσα ιδανικά;

  Αναλογισθήκατε, ποτέ, Κε Υπουργέ μήπως, στην ιερή και πάγια ερώτηση των Διοικητών τους, όλα τα χέρια των πιλότων μας σηκώθηκαν αυθόρμητα την ίδια μέρα, την ίδια ώρα, την ίδια στιγμή, σε όλες τις Μοίρες της ΠΑ;

  Και ξέρετε, ο σεβασμός στα υψωμένα χέρια Ιπταμένων, στην υπόψη ερώτηση αποτελεί ακατάλυτο θεσμό, θεσμό εκ των ουκ άνευ! Γιατί η ιδιοσυστασία των πιλότων και η ευαισθησία τους, απαιτούν και προϋποθέτουν ειδικούς χειρισμούς λόγων και έργων, στο όποιο περιβάλλον δραστηριότητάς τους (οικογενειακό, υπηρεσιακό, κοινωνικό!)

  Λέτε, λοιπόν, τα υψωμένα χέρια να άφησαν έκθετους Αγγέλους κι’ Αρχαγγέλους στα μάτια του Ταγού και του Λαού! Υποβιβάζοντας τους κατόχους τους, εκείνους, που στο δοξασμένο τους διάβα έχουν πετύχει μηδενισμό του δείκτη Ατυχημάτων, αθλο που έχει επιτευχθεί σπανιότατα και από ελάχιστες Αεροπορίες στον κόσμο, στα χρονικά ύπαρξης αυτών!!!

  Υποτιμώντας περαιτέρω εκείνους που σε πρόσφατη άσκηση του ΝΑΤΟ στις ΗΠΑ κατατρόπωσαν τους Αμερικανούς πιλότους των F-16 με καταρρίψεις 13 προς 1 στις αερομαχίες και τις εμπλοκές; Εκείνους τους παγίως πρώτους του ΝΑΤΟ; Εκείνους που την αποφράδα εκείνη ημέρα, δε σήκωσαν τα χέρια ψηλά στις επιχειρησιακές τους ετοιμότητες και στο Αιγαίο, έστω κι'αν είχαν δει το χειρότερο όνειρο της ζωής τους το προηγούμενο βράδυ ή είχαν την πιο δυνατή και άσχημη προαίσθηση, τη σχισματική εκείνη μέρα!

  Κε Υπουργέ, αναλογισθείτε, όλα τούτα και είμαι σίγουρος ότι θα γίνεται καλύτερος στην άσκηση των καθηκόντων σας, γιατί είναι αμαρτία, τούτα τα παιδιά της ελπίδας, τούτοι οι φύλακες Άγγελοι της Ελευθερίας και της Παρθενίας, να πικάρονται με λόγια ανεπίτρεπτα και να αισθάνονται, συνεπεία πράξεων, τόσο πρόωρα στυμμένες λεμονόκουπες του σωρού! Έχουν καιρό για κάτι τέτοιο, Κε Υπουργέ, μπορούμε εμείς να τους διαβεβαιώσουμε γι’αυτό.

                                                                                         Με Τιμή

                                                                          Μια στυμμένη Λεμονόκουπα

                                                                                             και

                                                                       για την ακρίβεια της Υπογραφής

                                                                                   Σπύρος Κίκερη
     Ταξχος (Ι) ΠΑ ΕΑ