Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2024

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ - ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ 2024 ΑΕΡΟΛΕΣΧΗ ΔΕΚΕΛΕΙΑΣ!

 

Μια Αετών Φωλιά στην 30η Χρονιά!

Γενική Συνέλευση και Κοπή Πίτας

Αερολέσχης Δεκελείας!

Hotel Dekeleia

5/2/2024/19:30! 


   *Τριακοστή (30η) Χρονιά, που άρχισε απ’το πουθενά, μ’ένα μυστρί κι’ένα σφυρί που κράδαινε ο ακάματος Ιδρυτής της – Θρύλος πια – Συνάδελφος και Φίλος Ηλίας Σοφιανός ο Πρεσβύτερος!

   *Τριακοστή Χρονιά με χαρές, ευχές και Ασφάλεια για τη Νέα Χρονιά! Και ασφαλώς διατήρηση του Άθλου Μηδενισμού των Ατυχημάτων σ’ένα σύνολο ωρών που ξεπερνά σε ώρες πτήσεων το όποιο εύλογο όριο μπορεί κανείς να φανταστεί για τα έτη λειτουργίας της, κατά βάση εκπαίδευση νεογνών Αετών, χειριστών Ελαφρών Αεροσκαφών (Α/Φ) και Ελικοπτέρων (Ε/Π)!

   *Άνω των 500 στον αριθμό εξ’ ων το 25% και άνω με επαγγελματική εξέλιξη στον Αεροπορικό Τομέα, διασχίζοντας απ’άκρου εις άκρον όλα τα μήκη και τα πλάτη του Πλανήτη μας!

   *Προσκεκλημένος και εφέτος, σαν ένας εκ των παλαιότερων εκπαιδευτών αυτής ως είθισται, κλήθηκα από τον προεδρεύοντα της συνέλευσης Αξιότιμο Κο Γεώργιο Χιωτάκη ν’απευθυνθώ στα μέλη και να επιδώσω κυρίως τα πτυχία Σόλο – Πρώτης Πτήσης Μόνος – στους της «Παρθενίας Αετούς» δίνοντας και κάποιες συμβουλές σ’αυτούς και τους πιο παλιούς!


   *«Είναι Τιμή για μας ν’ακούσουμε έναν πολύπειρο Άνθρωπο, Πιλότο και Εκπαιδευτή σαν τον Κύριο Κίκερη! Κύριε Κίκερη παρακαλώ.»

   *Κάπως έτσι προσφωνήθηκα και στην έδρα κλήθηκα: «Είναι  για μένα Τιμή εδώ να παρίσταμαι και να μιλώ, είναι Τιμή για μένα να επιδώσω τα πρώτα πτυχία της Κορυφαίας στιγμής κάθε Ιπταμένου αυτής της Γης, που συνιστά η πτήση σόλο!

   *Είναι κανείς μήπως που γεννήθηκε πριν το 1945; Ρώτησα και μετά τη σιωπή, συνέχισα! Να και ένας επιπρόσθετος λόγος να αισθάνομαι πιο ενθαρρυμένος κάποια λόγια συμβουλευτικά να σας πω, ενθαρρύνοντάς σας στην όχι και τόσο εύκολη επιλογή, που κάνατε όπως και να’χει!

    *Αισθάνομαι συνειδητά ότι βρίσκομαι σ’ένα πέλαγος γνώσεων, σ’ένα ωκεανό, προβληματιζόμενος από πού ν’αρχίσω! Θ’αρχίσω λοιπόν απ’αυτό που βλέπετε, είμαι ογδόντα παρά ένα και όμως βλέπετε ότι κρατιέμαι καλά! Πού το οφείλω; Σε ένα χάπι θαυματουργώ που σας το συνιστώ! Αφήστε το χάπι της Χοληστερίνης, της πίεσης κτλ και πάρτε κάθε μέρα το θαυματουργό χάπι της Γυμναστικής!


*Αυτό που προσωπικά γεύτηκα από πολύ νωρίς, καθόσον δε βρήκα κάτι καλύτερο να με προετοιμάσει για το Γολγοθά που διαισθανόμουνα έντονα πως με περίμενε γι’αυτό που από πολύ νωρίς είχα επιλέξει να κάνω σαν δουλειά! Φυσικά και εννοώ την Ιεραποστολή υπεράσπισης της Πατρίδας μας, από τη θέση του πιλότου της Πολεμικής μας Αεροπορίας (ΠΑ), έτσι όπως από μικρός το είχα οραματισθεί και φανταστεί!

   *Ναι ασχολήθηκα εντονότατα με την ενόργανη Γυμναστική – Μονόζυγο, Δίζυγο, Κρίκους – αποτολμώντας και κάνοντας πρωτόγνωρα πράγματα για την εποχή μου! Ένιωθα δε τόσες δυνάμεις στη σάρκωση, που όταν πέταγα σαν χειριστής Πολεμικής Μοίρας πίστευα απολύτως το εξής απίθανο: «Ότι αν μου τύχαινε να εγκαταλείψω και δεν άνοιγε το αλεξίπτωτο – οι προϋποθέσεις επιτυχούς εγκατάλειψης τότε, γιατί δεν είχαν επινοηθεί ακόμα τα γνωστά Martin Baker zero speed zero feet, ήταν στάση ανόδου στο Α/Φ και ύψος τουλάχιστο 2.000 ποδών, εγώ θα έσφιγγα το κορμί μου και θα σωζόμουν!»


    *Στο γραφείο μου ακόμα και σήμερα δεσπόζει μια φωτογραφία που είμαι με φόρμα πτήσεων antig κτλ και γράφει από κάτω: «Τότε που πίστευα πως ήμουνα Αϊτός Δαιδαλογέννητος, Ικάριος Αϊτός! Αϊτός Αρχάγγελος, Ημίθεος Αϊτός! Αϊτός Θεάνθρωπος κι’επίγειος Θεός!»

   *Κάπου στο σημείο αυτό διέκρινα τον Προεδρεύοντα Κο Χιωτάκη να αδημονεί για τη διάρκεια του πτητικού – συμβουλευτικού -  μου λόγου, καθησυχάζοντάς τον, ότι δεν θ’αργήσω!


   *Όμως σαν ομιλητής έχω την πάγια συνήθεια να κοιτάζω το όποιο ακροατήριο κατάματα και να ζυγίζω επακριβώς το ενδιαφέρον του κι’εκεί ομολογώ ότι έβλεπα μάτια ήδη γυαλισμένα και ολάνοιχτα, καθώς αυτιά τεντωμένα διάπλατα, συνιστώντας ανυπέρβλητο κίνητρο να συνεχίσω! 


*Σας είπα ότι η κορυφαία στιγμή όλων των πιλότων είναι η στιγμή του πρώτου Σόλο!  Ξέρετε γιατί; Γιατί εκεί ξεπερνιέται η Ανθρώπινη Φύση μια και οι σχετικοί ψυχολόγοι λένε και γράφουν ακόμα σήμερα: «Ότι η εξασφάλιση των Προϋποθέσεων της Ανθρώπινης Πτήσης δε μετέτρεψε την ανθρώπινη Φύση γι’αυτό και η Πτήση ακόμα και σήμερα εξακολουθεί να συνιστά κατάσταση εκτός των συνήθων!»

    *Να γιατί είναι ξέχωρη η περηφάνια μας σ’εμάς αυτής της ειδικότητας! Όμως ας έλθουμε σε πιο χειροπιαστά θέματα στην  Ασφάλεια πτήσεων για παράδειγμα τον  Φύλακα Άγγελό μας! Ακούστε το και βάλτε το καλά στο μυαλό σας, ο Χάρος σ’αυτό που διαλέξαμε είναι πάντοτε στο φτερό, είτε διάβολο πέστε τον είτε ολιγωρούντα Φύλακα Άγγελο, είτε πειρασμό!

    *Θα σας το πω έτσι όσο πιο απλά μπορώ κα το αισθάνομαι: Είναι θα έλεγα ωφέλιμα προστατευτικό να μας συνοδεύει μια ιδέα στον αέρα, χωρίς να γίνεται σύνδρομο ή εμμονή! Είναι καλό να’χουμε μια ενσυναίσθηση ότι πετάμε τριάδα σχηματισμό, με τον φύλακα άγγελό μας στο δεξί φτερό, το Χάρο στο αριστερό και μας Αρχηγό! Και κάτι ακόμα ίσως πιο σημαντικό, ποτέ δεν πιάνεται φίλος μας ο Χάρος!


       *Δυο Ατυχήματα συνέβησαν φέτος στη γενική Αεροπορία διδακτικότατα αμφότερα – ονόματα δε λέμε-! Το ένα αφορά μια πτήση από Κωπαΐδα για Κρήτη περιοχή Χανίων, όπου απωλέσθηκαν δυο άνθρωποι! Στο πρώτο της αναφοράς υπήρχαν τόσες πολλές παραλείψεις που δεν τολμά κανείς να τις ακουμπήσει! Εκείθεν αναρωτιέται κανείς ποιοι εκπαιδευτές, ποιοι εξεταστές, ποιες αρχές, έδωσαν το δικαίωμα και ενέκριναν σ’αυτούς να πετούν; Κι’εκείθεν εγείρονται πιο σοβαρά ερωτήματα τα οποία οφείλουν να μας συνεγείρουν, αν μη τι άλλο για την αυτοπροστασία μας και ο νοών νοήτω!


    *Το άλλο ατύχημα αφορά το Ελικόπτερο που έπεσε λόγω καιρού στη θαλάσσια περιοχή της Κύμης Ευβοίας, με χειριστή της τάξεως των πενήντα ετών και πλέον πτητικής εμπειρίας! Προσοχή μεγάλη προσοχή, Άτρωτος Χειριστής δεν υπάρχει κι’όποιος πίστεψε το αντίθετο είτε στις 5.000 ώρες πτήσης, είτε στις 10.000, είτε στις 15.000 +, πολύ φοβάμαι ότι ήταν ιδιαίτερα τυχερός ή ……! Τον κίνδυνο συνιστά ο ίδιος μας ο εαυτός και ειλικρινά η Υπερβατική Ανθρώπινη Φύση, που βρίσκει πρόσφορο έδαφος σ’αυτό που λέγεται Πτήση και τα Ουράνια θέλγη, που εκείνη σα Μάγισσα Κίρκη αφειδώς προσφέρει!

     *Εγώ που εκτιμώ πέρασα σαν τυπικός Χειριστής, δεν τολμώ να σας πω πόσα βίωσα και πως επιβίωσα, έχοντας μαζί μου όλες τις Μοίρες και προφανώς όλους τους Αγίους και όχι μόνο! Μέχρι στο Σπήλαιο της Μελισσάνης μπήκα με Ε/Π Robinson -22 Mariner!

   *Κύριε Χιωτάκη τελειώνω και συγνώμη αν …..! Εκεί, εκείνος με διέκοψε λέγοντας: «Κύριε Κίκερη σας υποσχόμαστε μία δίωρη σχετική διάλεξη στην Αερολέσχη!»

    *Ίσως κάπου εκεί θα έπρεπε να πω, κάτι που δεν είμαι και απόλυτα σίγουρος ότι δεν το είπα, και αυτό είναι το εξής: «Ο Ιπτάμενος όποιας κατηγορίας περνά από στάδια, η σχέση του με την πτήση είναι ψυχολογική κι’αυτός από απόψεως ψυχολογίας θεωρείται σαν το ψυχοδυναμικό πεδίο που μέσα του δρουν και μεταβολίζονται διαφόρων ειδών παράγοντες κατά βάση δύο ήτοι θετικοί και αρνητικοί, που καθορίζουν εν τέλει τη στάση μας έναντι της πτήσης!

   *Τελειώνοντας, ευχαριστώ τη χειριστική μου Μοίρα, που με πέρασε κι’από τούτο το μετερίζι, πλουτίζοντας την πτητική μου εν γένει εμπειρία και κυρίως την εκπαιδευτική μου αντίστοιχη!

   *Την ευχαριστώ επίσης γιατί στο διάβα της μου επεφύλαξε την Τιμή να Μυήσω στα Μυστικά της πτήσης του ιδιόρρυθμου και παράδοξου μέσου που λέγεται Στροφειόπτερο – Ελικόπτερο -  ίσως του μακράν μεγαλύτερου Θρύλου της Αεροπορικής Ιδέας στην Εποχή μας και Ιδρυτή πέραν των άλλων της Αερολέσχης Δεκελείας Αξιότιμο Κύριο Ηλία Σοφιανό!


   *Έναν Πιλότο που σαρώνει τα βραβεία στους Αεραθλητικούς αγώνες με Συγκυβερνήτη τον 16χρονο πλέον Εγγονό του Ηλία Σοφιανό, εκκολάπτοντας, όπως και να’χει, έναν τεράστιο θρύλο εκτιμώ, στην Αεροπορική Ιδέα εν γένει!


   *Ναι έναν μακράν εξαίρετο Συνάδελφο που με την αμέριστη συμπαράσταση της εξαίρετης συζύγου του Βούλας, που βρίσκονται μαζί από την εφηβεία, διδάσκει πολυπλεύρως του νεότερους, όχι μόνο στα ιδιαίτερα μυστικά της πτήσης, αλλά ακόμα και στα Μηχανολογικά και προπαντός τα Επιχειρηματικά, στα οποία τους εύχομαι ολόψυχα να πάνε ακόμα πιο ψηλά!

   *Σας Ευχαριστώ! Κάπως έτσι τελείωσα αν θυμάμαι καλά, τα όσα εκείνη τη βραδιά είπα, συμπληρώνοντας φυσικά τα πιο εύλογα κενά που ίσως άφησα!

 

 

 

  

 

4 σχόλια:

Αφήστε το σχόλιό σας