ΜΑΚΑΙΔΩΝΕΙΑ ΣΑΝ ΙΛΑΡΟΤΡΑΓΩΔΙΑ!

 

ΣΠΥΡΟΥ ΚΙΚΕΡΗ

ΜΑΚΑΙΔΩΝΕΙΑ!

«Σαν Ιλαροτραγωδία!»

   Παράκληση Θερμή!

   Διάβασε με περίσκεψη καρτερική, ετούτη τη γραφή

και μη βιαστείς ν’αποφανθείς γι’αυτή, προτού το τέλος της να’ρθεί!

   Ζητώ συγνώμη αν στη σκέψη σου εναντιώνομαι!

Όμως φιλοδοξώ, μα τω Θεώ, τον Κόσμο τούτο

στη «Δευτέρα του Παρουσία» Καλύτερο να δω!

«Είναι δυνατόν, απέναντι σ’ένα τσουνάμι να σταθείς

Χωρίς το φόβο να παρασυρθείς και να πνιγείς;

Θα έλεγα αδίστακτα ναι, εφόσον είχες την αίσθηση

ότι έστω μετά θάνατό, μπορεί να δικαιωθείς!»

   Ημέρα Θεοφανείων και’γω έκατσα κι’έγραψα, αγανακτισμένος από το χαλασμό άσκησης πιέσεως προς υπογραφή ψηφίσματος, σχετικά με το «Σκοπιανό», δηλώνοντας εγγράφως, ότι ίσως επί του θέματος «αναθέματος», με θλίψη επανέλθω!

   Σκοπιανό!

   «'Ετοιμοι να σκοτωθούμε πάλι, με κουμπούρια, με μαχαίρια, με τσεκούρια με τα χέρια! Έτοιμοι για μέχρις εσχάτων μάχη, πάλι! Το τραγικό και εμείς και οι άλλοι!

   Κράτει, μωρέ κράτει! Κράτει γιατι εμένα η στάση των εκάστοτε Ταγών Σκοπίων και Αθηνών, μου θυμίζει αντρόγυνο, που στην εκκλησία και μπροστά από την κολυμπήθρα σκοτώνονται για το όνομα του "παιδιού" κι'ο κόσμος γελά!

   Γελά γιατί ξέρει ότι είτε Λεωνίδα το πούνε το παιδί, είτε Βρασίδα, δεν του αλλάζουν το "Χαρακτήρα", όπως και να'χει, γι'αυτό και λίγο κράτει επί του θέματος και του αναθέματος εκτιμώ, ότι δεν βλάπτει!

   Όμως ίσως επί του θέματος, του αναθέματος, με θλίψη το λέω, εξαναγκαστώ να επανέλθω. Καλημέρα σας.»

   Αφόρητη η Πίεση, ο Λόγος Επανόδου!

   Αυτά έγραφα, στο διαδίκτυο, όμως δυστυχώς, αναγκάστηκα, εσπευσμένα να επανέλθω, αφού διευκρινίσω, ότι στη λέξη «κόσμος» που έγραψα ότι γελά, δεν εννοούσα τον «όχλο», αλλά κάποιους, μέσα από τον όχλο, που ο κόσμος «παιδευτές του Νου και στοχαστές ονομάζει!

   Όμως ήταν αδιανοήτως αφόρητη η πίεση, που επαυξανόμενα συνεχίστηκε - σε προστακτική, όχι φυσικά κατ’εξαίρεση - για προώθηση και υπογραφή του ακόλουθου μηνύματος, που μ’εξανάγκασε για πρώτη φορά, να ενεργοποιήσω την παράβλεψη μηνυμάτων:

«Εγώ υπέγραψα

στείλε το, όπου μπορείς

με την προτροπή

να το υπογράψουν!

   Ο Χαμός!

   Δηλώσεις, επί δηλώσεων, αντιδηλώσεις, επί αντιδηλώσεων, διαδηλώσεις, όχι ακόμα, έρχονται οσονούπω, έχουν ήδη προγραμματιστεί!

   Και ο χαμός συνεχίζεται αμείωτος, νονοί επί νονών, επιθετικών προσδιορισμών, γεωγραφικών και μη, σύγχρονων και παλαιολιθικών και’δω σταματώ, γιατί αισθάνομαι πως θα χαθώ!

  Τί είναι τούτο το κακό, δεν έχουμε άλλο θέμα πιο καυτό ν’ασχοληθούμε, πιο σοβαρό έστω; Θα μου πεις, το εξάμηνο ή ο χρόνος που επίκειται, για τη «λύση» σε πείραξε;

  Εύλογο, θα ήταν ν’απαντήσω επί του προκειμένου, ότι με πείραξαν τα είκοσι εφτά χρόνια, από το 1991, ημερομηνία διάσπασης της Γιουγκοσλαβίας εις τα εξ’ων συνετέθη, όμως όχι, ούτε ανιστόρητος είμαι, ούτε «αμελέτητος!»

   Το θέμα είναι τόσο παλιό, όσο οι φυλές και οι Φύλαρχοι! Ας μη μπλέξουμε με την Ιστορία γιατί αγρίως θα περιπλανηθούμε και ίσως χαθούμε, και’δω σκοπό έχουμε, άκρη να βρούμε, έστω κι’αν δεν υπάρχει!

   Το θέμα κάποτε το’λεγαν «Ανατολικό» και έγκριτα λεξικά, στα Γεωπολιτικά το’χαν συνώνυμο, του Λαβύρινθου, του άλυτου πάζλ, του χάους, του αμέτρητου βάθους και του χαμού!

   Ονόματα στη βιολογική του Διαδρομή το «Εθνάκι», δόξα να’χει, πολλά, αρχαϊκά και νεώτερα! Ας μην τα πιάσουμε, δεν έχει νόημα, ας έρθουμε στα τωρινά!

   Κίρο Γκλιγκόροφ!

   Για το 1991, τα είπαμε, εκεί άνοιξαν οι τωρινοί ασκοί του Αιόλου εκ των πραγμάτων και εκ βάθρων. Είναι δε ευτύχημα, που αυτή την περίοδο, τα ινία της μικρής αυτής Χώρας, που πάλευε να σταθεί στα πόδια της, μέσα σ’ένα ανισσόροπο κόσμο, είχε ένας μετριόφρων πολιτικός, που λέγονταν Κίρο Γκλιγκόροφ!

Ο Γκλιγκόροφ πρόεδρος της μικρής αυτής Χώρας, των δύο εκατομμυρίων, δύο τετραετίες, ήτοι μέχρι και το 1999, διακήρυττε δημόσια την κατά βάση Σλαβική Καταγωγή της πλειονότητας του Λαού του!

   Επίσημα είχε δηλώσει «ουδεμία σχέση έχουμε εμείς με το Μέγα Αλέξανδρο και το Μακεδονισμό! Εμείς προϋπάρξαμε του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τουλάχιστον 2000 χρόνια πριν, αλλά όπως το πάμε, στο τέλος θα θεωρηθούμε παράδεισος των Μακεδόνων, με καταγωγή από τον Αδάμ και την Εύα!»

   Στις 3 Οκτωβρίου του 1995, καθ’οδόν για το γραφείο του, ένα αυτοκίνητο γεμάτο εκρηκτικά εκτινάχθηκε πλάι στο αυτοκίνητό του, τραυματίζοντάς τον σοβαρά, σκοτώνοντας συγχρόνως τον οδηγό του και έναν διερχόμενο πολίτη!

   Η απόπειρα δολοφονίας του, ποτέ δεν εξιχνιάστηκε, υποθέσεις αρκετές, όλες Εθνικιστικές – Αντιφρονούντες, Μειονότητες και Σέρβοι! –

   Ο Τωρινός Πρωθυπουργός! (Ζόραν Ζάεφ)

   Ο Τωρινός Πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ βρίσκεται ακριβώς στο ίχνος του Γκλιγκόροφ – ας ελπίσουμε ότι δεν θα’χει και την τύχη του - .

   Ξεκάθαρη πρόθεσή του είναι, όπως δήλωσε, ν’αλλάξει το όνομα του Αεροδρομίου των Σκοπίων και από Μέγα Αλέξανδρο να το μετονομάσει σε Αεροδρόμιο Κίρο Γκλιγκόροφ!

  Πού θέλω να καταλήξω; Ασφαλώς ότι τα πάντα είναι θέμα Ηγετών κι’εκείνων το ζητούμενο κατά κανόνα, κανένα όνομα, εκτός εκείνου της μαγικής καρέκλας και βασίλισσας απασών των Εξουσιών!

 Εκείθεν, όλα όσα βλέπουμε κι’όσα ακούμε θα τα έλεγα αστειότητες, αστειοτήτων! Γιατί; Γιατί στις Γεωπολιτικές θέσεις, το λόγο έχουν οι προθέσεις και τίποτα παραπάνω!

  Ένα παράδειγμα θα επικαλεστώ και νομίζω ότι είναι αρκετό, την Τουρκία, αν την έλεγαν «Θρακία», για παράδειγμα, τί θα άλλαζε;

   Η Δολιότητα των Μπροστάρηδων!

   Αλήθεια έχει αναλογιστεί κανείς, πόσοι απ’αυτούς, τους μπροστάρηδες, φωνακλάδες, παλικαράδες, που σας καλούν να ενταχθείτε σε μία γραμμή πίσω τους, είναι «καθαροί;»

   Αν καλύτερα τους ψάξετε εκτιμώ ότι, αν όχι σε όλους, τουλάχιστον στους περισσότερους, θα βρείτε, έναν «Ιδιοτελή, απώτερο, προσωπικό σκοπό, κατά κανόνα, εξουσιαστικό!»

Και για να συνοψίσουμε, η Ιστορία είναι πολύτομη, πολυσέλιδη και πολυδιάστατη. Όπου θέλεις λοιπόν την ανοίγεις, αν επιθυμείς ένα θέμα ν’ανοίξεις ή να κλείσεις επικαλούμενος τις γραφές!

   Ναι τις γραφές, πριν αρχίσουν οι βουλές και οι βολές! Όμως μη ξεχνάτε, ότι οι κατ’επιλογή σελίδες της Ιστορίας, πάντα συνηγορούν, γιατί δεν είναι αντικειμενικές! Και δεν είναι αντικειμενικές, γιατί πάντα η Ιστορία γράφεται αλλιώς, ανάλογα με τον τόπο καταγωγής της, μια και ο τόπος καταγωγής της, πάντα συμφωνεί με τον τρόπο γραφής της!

   Αλυτρωτικά Σκοπίων!

    Ας πούμε ότι το όνομα είναι αυτό, που εμείς απόλυτα θέλουμε! Το θέμα, τι λέτε έληξε; Η Σημαία; Τα Σύμβολα; Ο Εθνικός Ύμνος; Το Σύνταγμα; Η Εθνική Συνείδηση του Έθνους; Οι Χάρτες των μεγάλων ιδεών; Ο καλλιεργούμενος, εν γένει, αλυτρωτισμός κτλ, κτλ ;

    Για να δούμε τον Εθνικό τους Ύμνο, για παράδειγμα τι λέει!

«Ντένες Ναντ Μακεντόνιγια

(Σήμερα πάνω απ’τη Μακεδονία)

γεννιέται, νέος ήχος Ελευθερίας!

Οι Μακεδόνες επαναστατούν

για τα δικαιώματά τους!

(δις)

Τα Μακεδονικά όρη τραγουδούν δυνατά

νέα τραγούδια, νέες ειδήσεις!

Η Μακεδονία είναι ελεύθερη

ελεύθερη ζει!

(δις)

   Και ξέρετε κάτι, οι συμπεριφορές των Λαών δε διαφέρουν από τις συμπεριφορές των Ταγών και των απλών πολιτών! Αναλογιστείτε, μόνον πόσοι για πλάκα πλακώνονται και σκοτώνονται!




 Η Ιδεολογία είναι Βαρύ Πράγμα!

Γι’αυτό έλεος στην «κοκορομαχία» έλεος στην «πατριδοκαπηλία» έλεος στην «αγυρτεία» και την πολιτική αλητεία! Αφήστε την ιδεολογία κατά μέρος, η ιδεολογία είναι τόσο βαρύ πράγμα, που λίγοι, πολλοί λίγοι, μπορούν να το σηκώσουν!

   Δε νομίζω ότι πείθει κανέναν, ο όποιος «Εθνικόφρων Χοντρός» λέει ότι δεν θα φάει από τη στενοχώρια του το φαγητό του, αν το όνομα έχει Μακεδονικό επιθετικό προσδιορισμό κι’αυτό επειδή θα αισθανθεί ότι προδίδει τον « ακραιφνή Καραμανλισμό!»

   Τα Βαφτίσια!

   Πολύ φοβάμαι ότι στα βαφτίσια, εκεί στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ, πρώτα θα βαφτιστούν τα βίτσια, για να εξαγνιστούν τα Εθνικά καπρίτσια, αφού έχει προταθεί, το αποτάσσομαι και απεταξάμην των «Νονών!»

   Άιντε και η ώρα η καλή και το όνομα αυτής «Σλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» Τουλάχιστον αυτό προσδιορίζει, την κατά βάση Φυλή!

   Οι Νονοί Γενς Στόλτενμπεργκ – για όσους δεν τον ξέρουν, είναι ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ -. Αλέξης Τσίπρας, Ζόραν Ζάεφ, και παρακούμπαροι Πάνος Καμμένος, Νίκος Κοτζιάς! Το κερασάκι στην τούρτα θα έχει το όνομα “Erga Omnes,”που σημαίνει πάγια ισχύ!

   Erga Omnes!

   Και για να σοβαρευτούμε απολύτως. “Erga Omnes”, πάγια ισχύ! Πάγια ισχύ, εδώ το λόγο έχει η σοβαρή πολιτική! 

Η σοβαρή πολιτική που πρέπει τουλάχιστον τυπικά ν’απαιτεί τη Συνταγματική αλλαγή, ούτως ώστε να εξαφανιστεί κάθε ίχνος αλυτρωτικής αναφοράς! Τη διάλυση όλων των σχετικών οργανώσεων ημεδαπής και αλλοδαπής! Την αλλαγή ημερομηνίας της Εθνικής τους Εορτής (6 Αυγούστου) σε συνδυασμό με την αλλαγή της ονομασίας της -  Εθνική Ημέρα Μακεδονίας ονομάζεται -  καθώς την αντικατάσταση του Εθνικού τους Ύμνου και άλλων σχετικών σημείων!

   Εκείθεν μπορούμε να γίνουμε φίλοι και σύμμαχοι! Έχοντας δε το παράδειγμα της Τουρκίας, μπορούμε να γίνουμε, πραγματικά φίλοι! Γιατί αν είναι να γίνουμε «λυκόφιλοι», καλύτερα ας είμαστε εχθροί, γιατί έτσι τουλάχιστον θα γνωρίζουμε τι ενδέχεται να μας συμβεί!

   Αν και όλα τούτα, στο βάθος του χρόνου, τα βλέπω τόσο αστεία, όσο τα Εθνικά στερεότυπα και δήθεν, μου απαγορεύουν να πω! Όμως το Γήινο Έθνος, με μια σημαία και έναν Ύμνο εθνικό, κάποτε θα είναι «Μοιραίο Γεγονός» κι’ας το ξέρουν σήμερα αυτό, μόνον οι «Μοίρες» και ο «Θεός!»

   Μακαιδωνεία!

   Ωστόσο, προς άρση παρεξηγήσεων μέχρι τη Βάφτιση, εισηγούμαι, όπως τη γείτονα χώρα και εκκολαπτόμενη σύμμαχο, να την ονομάζουμε μεν «ΜΑΚΑΙΔΩΝΕΙΑ» σε πλήρη  «Ανορθογραφία», έτσι για να θυμίζει αν όχι «Γελοιογραφία», τουλάχιστον «Ιλαροτραγωδία!»

   Και πριν κλείσω, να διευκρινίσω. Το 1993 είχα κάνει μία σχετική με το θέμα ομιλία στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Πρέβεζας, στην κατάμεστη αίθουσα «Θεοφάνειο.»

   Υπήρξα τόσο καυστικός κατηγορηματικός και ακραίος, για το θέμα, απ’όπου και η φωτογραφία, που μου είναι δύσκολο σήμερα να το πιστέψω!

   Πολλοί θα βιαστούν να πουν ότι ήμουν νέος τότε, ορμητικός και γενναίος, όμως όχι αγαπητοί μου. 25 χρόνια επίπονης και πολύπλευρης μελέτης, ήταν αδύνατον να μην με επηρεάσουν!

   Το επιμύθιο, με όσο σκεπτικισμό αναλογίζομαι  τη θέση μου εκείνη, με τόσο θετικισμό στέκομαι  στη σημερινή μου.
   Τώρα πράγματι μπλέκομαι άσχημα, μεταξύ του σοβαρού και του αστείου! 

 Ξέρετε "Μακεδονία" λέγεται τόσο η "Φρουτοσαλάτα", όσο  και ένα είδος σαλάτας με ψιλοκομμένα λαχανικά, καρότα, μπιζέλια κτλ! Να και οι ορίτζιναλ ονομασίες, που δόθηκαν σε Λογοτεχνικά έργα των Γάλλων του 18ου Αιώνα Macedoine De Fruits είπαν τη φρουτοσαλάτα, Macedoine De Legumes είπαν τη σαλάτα λαχανικών και λοιπών!

 Το τραγικό, στην προηγούμενη περίπτωση είναι ότι πολλοί λίγοι γνωρίζουν ότι τα ονόματα στα ορεκτικά εδέσματα, δόθηκαν από τους Γάλλους, προς αναγνώριση της "πανσπερμίας" των Λαών, που κατακτήθηκαν και κυβερνήθηκαν από τον μακράν μέγιστο Έλληνα όλων των εποχών, το Μέγα Αλέξανδρο!

   Για τους Διαφωνούντες!

  Για όσους δεν συμφωνούν με τις παραπάνω σκέψεις και απόψεις, εισηγούμαι τη διενέργεια Δημοψηφισμάτων στις δύο Χώρες! Μετά δε το 99% σ’αμφότερες!

 Συγκέντρωση απάντων των ψηφισάντων στη γραμμή των συνόρων και επίθεση με σύγχρονη εκβολή του παραγγέλματος «ΝΤΟΥ» από Τσίπρα και Ζάεφ, τα δε βαφτίσια μετά την έκβαση της Μάχης!

   Και πριν οριστικά να κλείσουμε, μια κατάθεση ψυχής στο Μεγάλο άνδρα! "Πόσο Μεγάλος υπήρξες Αλέξανδρέ μου, πόσο;

   Πόσες χώρες για σένα δεν θα μπορούσαν να ερίζουν, πόσες; Η Σερβία, το Ιράκ, η Βουλγαρία; Η Συρία, η Αίγυπτος, η Ιορδανία; Η Περσία; Η Ινδία; Η .....;
  Όλες όμως, πάνω στις γνώσεις τους για σένα, έχουν κάποια, ουκ άνευ, κοινά: Γνωρίζουν που γεννήθηκες, που ανδρώθηκες, από ποιον διδάχθηκες, από που ξεκίνησες, τους πάντες νίκησες, μα στην Πατρίδα σου δε γύρισες!
   Πόσος μεγάλος υπήρξες Αλέξανδρέ μου; Πόσο Αθάνατος; 2341 χρόνια πέρασαν απ'το θάνατό σου και είσαι ακόμα ζωντανός! Εσύ δεν ήσουν άνθρωπος, εσύ ήσουν Θεός!

                                                                            Με Τιμή
                                                                      Σπύρος Κίκερης