Πλατεία Καραϊσκάκη 19/10/2025! Εκδήλωση Μνήμης ...

 

Πλατεία Καραϊσκάκη 19/10/2025! Εκδήλωση Μνήμης προς Τιμή

 των Πεσόντων μας Συναδέλφων και Νυν Αρχαγγέλων!

 

   -Ένας ιδιαίτερος δεσμός άρρηκτα με δένει, όπως και τους πιο πολλούς από μας, τους πλέον Τυχερούς, και ίσως είναι η πρώτη φορά που ένιωσα στενάχωρα ασφυκτικά, που από ανυπέρβλητους λόγους, δε μπόρεσα να είμαι και’γω εκεί, τη σκέψη μου να αναπέμψω για μια αποστολή Υπερβατική!

 

   -Βλέπετε ότι η Βιολογική και Υπηρεσιακή μου Ζωή, τόσο με κράτησε σχηματικά κλειστά σ’αυτή τη διάσταση, την τόσο πικρή! Όταν και πέντε χρονών παιδί βίωσα από κοντά την πρώτη ανάληψη Συμπατριώτη μου Ικάρου Πρωτοετούς (Μόνου πεσόντα σα μαθητή από to ΕΚΕΧ), του Ευάγγελου Παπά ετών 21, που έπεσε σε πτήση Σόλο με Harvard T-6!

   -Για να συνεχιστεί με τη μία από τις δύο (2) γραμματείς που είχαμε στη Σχολή, Χήρα Σμηναγού Εκπαιδευτή, που πριν ένα χρόνο είχε αναληφθεί από πρόσκρουση στην Πεντέλη με τον ίδιο τύπο Α/Φ, καθώς  τους δύο (2) πρώτους εκπαιδευτές σε νυχτερινή προσθαλάσσωση στον Ευβοϊκό και τον πνιγμό του ενός, μία εβδομάδα μετά την είσοδό μου στη Σχολή, πάλι με τον ίδιο τύπο Α/Φ, που μετά από λίγο θα πετάγαμε και ’μεις το πρώτο μας Σόλο!

    -Για να έχει ένα ρεσιτάλ Συνέχειας στις Πολεμικές Μοίρες της Λάρισας, με δύο και τρεις νεκρούς κατά μέσο όρο το χρόνο, σε μία δεκαετία + που παρέμεινα σ’αυτές!

   -Με το πλέον Τραγικό επί μία τετραετία να τρέχω λόγω καθηκοντολογίας Προϊστάμενος Ασφαλείας Πτήσεων – πρώτος σε άκρως τραγικά περιστατικά, που μετάλλαξαν εκτιμώ ακόμα και το DNA μου αυξάνοντας σημαντικά τη ευαισθητοποίησή μου γενικά, απ’τον άρρηκτο πια δεσμό μου με τους Ιερούς μας «Νεκρούς!»

 

     -Δεν είναι λίγο να μαζεύεις σάρκες πρωτοετούς σου, μοίζει σα να συλλέγεις σάρκες του παιδιού σου! Δεν είναι λίγο να μπερδεύεις μέσα σε συντρίμμια σάρκες και σιδερικά! Ούτε στην επιστροφή σου στη Μοίρα, να βλέπεις πρώτα Ζωντανό, αυτόν που προηγούμενα έκλαψες Νεκρό, γιατί είχαν αλλάξει θέση στον Αέρα με τον Αρχηγό και η αναφορά του Πύργου ελέγχου σου’λεγε : «ότι κάρφωσε ο Νο2 του Σχηματισμού!!! Εκεί ακαριαία μεταφέρεσαι αναπόφευκτα σε Κόλαση και Παράδεισο και από της Αρκτικής τους μείον σαράντα (-40), βρίσκεσαι ακαριαία στην Έρημο Σαχάρα!

 

   -Έτσι συνδέθηκα άρρηκτα με τους Ιερούς μας Νεκρούς, αυξάνοντας τις διαστάσεις του Ψυχισμού μου και τις επιρροές αυτού στο Νου μου, με προαισθήματα και διαισθήσεις, που μου είναι αδύνατον ειλικρινά να πιστέψω!

 

    -Ναι έτσι κάπως άρχισα από νωρίς στο είδος αυτό να γράφω, με επιστέγασμα, μεταξύ άλλων τον «Ύμνο των Πεσόντων», καθώς την παρότρυνση του Διεθνούς Φήμης Συνθέτη Μιράν Τσαλικιάν στη Συναυλιακή Σύνθεση Αυτού και όχι μόνο!

 

   -Ζώντας στο διάβα μου, απερίγραπτες στιγμές Συγκίνησης και Τιμής, που περιείχαν δάκρυνες Σκηνές, σε Αγκαλιές, Μανάδων, Πατεράδων, Παιδιών και Συγγενών των Ιερών μας Νεκρών, που στο πρόσωπο μου έβλεπαν σε σύνοψη, το σύνολο των Εικόνων των Αγαπημένων τους Προσώπων!

 

    -Έτσι θαρρώ αντιλαμβάνεστε τη στενοχώρια μου που δε μπόρεσα να παρευρεθώ στην Πλατεία Καραϊσκάκη, την ώρα που και ο Ουρανός ξέρω δάκρυζε, βλέποντας κατόπιν Εορτής τον Αξιότιμο Αρχηγό μας Αντιπτέραρχο (Ι) Δημοσθένη Γρηγοριάδη, έχοντας στο πλάι του τον Επίσης Αξιότιμο Πρόεδρο της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας επίσης Αντιπτέραρχο (Ι) Ε.Α και όχι μόνο, να στέκουν αγέρωχα, μουσκεμένοι μέχρι το κόκκαλο στη Μεγάλη και Οφειλόμενη Ταπεινή και Υπερήφανη Τελετή, που έμοιαζε απολύτως με μια οφειλόμενη Ηθικής Διάστασης Αμοιβή!