Για μια καλύτερη Δευτέρα Παρουσία: ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΣΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΊΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΞΙΩΜΕΝΟΥΣ!

ΑΦΙΕΡΩΣΗ

ΣΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ

ΚΑΙ ΚΑΤΑΞΙΩΜΕΝΟΥΣ!

Στου μακράν της Τόλμης Ταμένους

και Διακεκριμένους!

*Μ’ αφορμή το Βιολογικό Τέλος και την Ανάληψη

Ενός εξ’ Αυτών

των Ανυπέρβλητων του Όπλου Αετών!

Του Αείμνηστου για μας Πτεράρχου (Ι) ε. α Ηλία Τσαμουσόπουλου Αρχηγού του Θρυλικού Ακροβατικού μας Σμήνους με την Επωνυμία Acro team, Hellenic Flame (Ελληνική Φλόγα !!!

Το Βιολογικό του Τέλος !

Σήμαναν στις 11/3/2025/12:00 οι Καμπάνες του Κοιμητηρίου Παπάγου

Αναγγέλλοντας ανάμεσα σε Πλήθος Συναδέλφων και Συγγενών

την Έναρξη της Τελευταίας Πτήσης του Γενναίου μας Πτεράρχου

με προορισμό τον Παραδείσιο Διάδρομο

κι'εκτιμώ το Βαθμό του Αρχαγγελικού Αιθεράρχου!

*Ιδιατέρως Αξιέπαινη, απ’ότι πληροφορήθηκα, η Επιμνημόσυνος Ομιλία του Νεοεκλεγέντος Προέδρου της ΕΑΑΑ Αξιότιμου Αντιπτεράρχου (Ι) ε.α Κυρίου Παναγιώτη Δημητριάδη!

Αγαπητοί Συνάδελφοι Παναγιώτη Δημητριάδη Σάκη Χριστοδούλου

και συγγενείς του Μεγάλου Εκλιπόντος

συγνώμη για την Απουσία μου, όμως τους λόγους θα πω κατά την Απολογία μου

στη Δευτέρα Παρουσία μου!

Όμως πριν και’ γω κατευοδώσω τον Μεγάλο Εκλιπόντα

με λίγες φράσεις βγαλμένες απ’ τη ψυχή μου

θα ήθελα να ευχαριστήσω την Τύχη μου για την Τιμή

του συναπαντήματός μου με τους δυο Μεγίστους

της Γενιάς των Επιγείων Ουρανίων και Αρχηγών

των δύο παγκοσμίως Φημισμένων Ακροβατικών μας Σμηνών:

Του Ιδρυτή, ιδία πρωτοβουλία, του Καρέ των Άσσων

και Διοικητή της 110 ΠΜ/337 Μ Δ/Β με Αεροσκάφη (Α/Φ) F-86 G

καθώς πρώτου μου Διοικητή στη Σχολή Ικάρων, Αξιότιμου και αξιομνημόνευτου Ολύμπιου, όπως του άρεσε ν'ακούει, μακράν εξαίρετου Κυρίου Κωνσταντίνου Κόκκα, με Υποδιοικητή τον Υπαρχηγό αυτού στο Σμήνος Ιωάννη Στυλιανάκη!

Καθώς του Αξιότιμου και Αεί Αξιομνημόνευτου

Ηλία Τσαμουσόπουλου Ιδρυτή της Hellenic Flame - εντολή ΑΓΕΑ –

και Διοικητή της 114 ΠΜ/ 341Μ Α/Η με Α/Φ F-86 E

που γνώρισα σαν εκπαιδευτή στα Α/Φ Τ-33, Α/Φ που και'γω πέταξα σαν τριτοετής στη Σχολή Ικάρων!

*Καλό σου Ταξίδι και μη μας Ξεχνάς!

Πού πας Σταυραϊτέ μας; Αϊτέ μας πού πας

ανάστροφα Θε μου γιατί μας πετάς;

Αϊτέ μας τρομάζεις! Αϊτέ μας πού πας

το φράγμα της λύπης γιατί μας το σπας;

Πού πας Ουρανέ μας; Αϊτέ μας πού πας

σαν Άστρο που πέφτει και σβήνει με μιας;

Στο σκάφος του Χάρου εσύ πώς χωράς

και πόνο με δάκρυ γιατί μας κερνάς ;

Γεννήτορα Μέγα Ψυχών Λεβεντιάς

Βαριάς των Αϊτών μας Κληρονομιάς!

Εσύ τελειωμένος, δε στέργει σε μας

Καλό σου Ταξίδι και μη μας Ξεχνάς!

Άγημ’ Αγγέλων Προσοχή !

Τι κι’αν η Σάρκα σου Νεκρή

η Φλόγα καίει στη Ψυχή!

Κι’αν το κεράκι σου σβηστεί

η μνήμη Άσβεστη στη Γη!

Η Χθεσινή σου η Πομπή

έμοιαζ’ Αϊτέ μου με στερνή

Μ’ αγάλλονταν οι Ουρανοί

για τη καινούρια σου Αρχή!

Κι’ήταν Θεού η Εντολή

και Αρχαγγέλων Προσταγή!

Άγημ’ Αγγέλων Προσοχή

για την Υψίστη μας Τιμή!

Και επειδή όταν αναφερόμαστε σε τέτοιου μεγέθους Γενναίων Ανδρών δεν είναι εύκολο να τελειώσουμε τις γραφές μας, γιατί μολύβια και πλήκτρα θαρρώ θα στοιχειώσουν στα χέρια μας, ας πούμε κάτι για το τι και το γιατί του ξέχωρου Αυτών των Ανυπέρβλητων Αϊτών!

Ναι είναι αυτοί που χάραξαν μ’ ανεξίτηλα γράμματα Γαλάζιου Χρυσού στους Ελληνικούς και Διεθνείς Ουρανούς τ'όνομα της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, αποτολμώντας πρωτόγνωρους ελιγμούς σε ύψη που τα μάτια τους έκλειναν και οι πιο παράτολμοι Αετοί των άλλων ακροβατικών - διάσημων - Σμηνών!

Όπως για παράδειγμα οι Skyblazers, της USAF με Α/Φ τύπου F-86E βαμμένων στα χρώματα της Αμερικανικής Σημαίας, που πρωτοήρθαν στην Ελλάδα για Airshow το Σεπτέμβριο του 1952, θεριέυντας τα μάτια των Ελλήνων Αετών, κάνοντας τους λοιπούς όλων των Κρατών διαχρονικά να ζηλεύουν γιατί δε γεννήθηκαν Έλληνες!

Ακούγεται υπερβολικό, αλλά δεν είναι! Το αποδεικνύουν οι διαρκείς πρωτεύσεις των Ελλήνων Χειριστών στις διακρατικές Ασκήσεις και Εκπαιδεύσεις Leadership των Νατοϊκών Κρατών! Το αποδεικνύει και το απίστευτο και όμως αληθινό οι πρωτοπόροι Αμερικανοί να χάνουν στην έδρα τους σε ασκήσεις Αναχαιτίσεων με το απίθανο Δέκα τρία προς Ένα (13/1) ήτοι στις δέκα τέσσερις (14) εμπλοκές τη μία (1) κέρδιζαν οι Αμερικανοί και τις Δέκα Τρεις (13) οι Έλληνες!

Και για να επανέλθουμε στο θέμα μας, το να περατώνονται αεροπορικοί ακροβατικοί Ελιγμοί στα δέκα (10), εφτά (7) και πέντε (5) μέτρα από το έδαφος, τη στιγμή που κατά κανόνα στις εκπαιδεύσεις όλων μας τα ύψη ασφαλείας σε ακροβατικούς ελιγμούς τερματίζουν στα δώδεκα χιλιάδες (12.000) και δέκα χιλιάδες (10.000) πόδια, δεν είναι εύκολο!

Και αν αναλογισθεί κανείς ότι τα τότε Α/Φ δεν ήταν εφοδιασμένα με τα υπερσύγχρονα ηλεκτρονικά όργανα και προειδοποιητικά φωνητικά μηνύματα, όπως ραδιοϋψόμετρα κτλ, αντιλαμβάνεται ότι τα μόνα όπλα προστασίας ήταν η κρίση, η αντίληψη και η οξυδέρκεια των χειριστών συμπυκνωμένα στα Αετίσια Μάτια Αυτών, πολύ δε περισσότερο γιατί τα F-86G , δεν είχαν ούτε κατά διάνοια την ευελιξία των F-86 E!

Το να απογειώνεσαι και να προσγειώνεσαι εκείνα τα χρόνια σε σχηματισμό επτάδας δεν ήταν εύκολο πράγμα, ήταν θαύμα, στην κυριολεξία Θαύμα!

Και όλα αυτά ας αναλογισθούμε συνοψίζοντας ότι η μετάπτωση της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας από τα Ελικοφόρα στα Αεριωθούμενα άρχισε μόλις το 1952, με πρώτο Νεκρό τον Ανθυποσμηναγό (Ι) Λουκόπουλο Παναγιώτη σε Α/Φ F-86 G στις 12/9/1952! Ωστόσο στη Δεκαετή Ιστορία των Ακροβατικών Σμηνών Νεκρό στη Σωρεία των Επιδείξεων δεν είχαμε και οι μόνοι Νεκροί από τους αρκετούς πιλότους μας που χρησιμοποιήθηκαν ήταν δύο!

Οι στο πάνθεο των Αθανάτων Ανθυποσμηναγοί (Ι) Δεμάγκος Ιωάννης ετών 28 και Νανόπουλος Κωνσταντίνος Ετών 26 που έπεσαν ελάχιστα μετά την Απογείωση από την Τανάγρα εν σχηματισμώ τη νύχτα της 26/1/1962, στην προσπάθειά τους να ενταχθούν στον ήδη προηγηθέντα Διοικητή Μοίρας τους και τότε Αρχηγό του Ακροβατικού Σμήνους Κύριο Γαβριηλίδη!

Έπεσαν σ’ένα σκοτεινό και ανεξακρίβωτο ατύχημα που είχα την τιμή ευλόγως να αιτιολογήσω στο Συνάδελφο Δημήτρη Δεμάγκο και ανιψιό του Αναληφθέντος, λόγω της εμπειρίας μου στο Τομέα της Ασφαλείας Πτήσεων! Ναι ημέρα Τιμής των Πεσόντων μας στο Μνημείο Ικάρου της Πλατείας Καραϊσκάκης, όταν και μου ζήτησε τη Γνώμη μου, για ένα ατύχημα που έμεινε ανεξακρίβωτο επί 62 ολόκληρα χρόνια!

Και το Καρέ των Άσσων ν’αρχίζει την δραστηριότητά του την Άνοιξη του 1954, αφού ο ίδιος ο Αρχηγός του Επισμηναγός (Ι) Τότε Κωνσταντίνος Κόκκας έπεισε μόνος του τον τότε Υπουργό Αμύνης και Αεροπορίας Αξιότιμο Κύριο Παναγιώτη Κανελλόπουλο !

Προσωπικά πιστεύω ότι ήταν ο ίδιος που έπεισε τον Διανοούμενο, Φιλόσοφο, Πολιτικό και Ακαδημαϊκό να πετάξει Σόλο με το ιδιαίτερα δύσκολο στην προσγείωση Α/Φ Harvard T-6 και έκτοτε αρκετές φορές στην ενδυμασία του να φέρει το διακριτικό Ιπταμένου! Το ίδια Α/Φ είχα και’γω την Τιμή να πετάξω σαν Πρωτοετής στη Σχολή Ικάρων το έτος 1965!

Έγινε προσπάθεια επανασύστασης του Σμήνους στις 3/6/1967 με Α/Φ F-5A της 337 Μ Δ/Β με Αρχηγό τον Ανυπέρβλητο Διοικητή αυτής Ανδρέα Φραγκοπανάγο και μέλη από το προηγούμενο Σμήνος, που ακόμα ήταν στη γραμμή Πτήσεων! Όμως η επανασύστασή του δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία ένεκα του ότι τα Α/Φ αυτά στην ανάστροφη είχαν αρκετές κρατήσεις του ενός κινητήρα!

Έτσι κάπως φτάσαμε σ’αυτό το Μοναδικό Show της ΠΑ με την ομάδα F-16 Demo Team σε μεμονωμένη πτήση, που σε κάθε της εμφάνιση αφήνει εποχή ανεβάζοντας στα ύψη το Ηθικό όλων των Ελλήνων συνιστώντας κατά την ταπεινή μου άποψη τη μόνη εστία επηρεασμού αυτών στα κρίσιμα Θέματα της Εθνικής Ομονοίας και Ομοψυχίας!

Στη Φωτό οι Αρχηγοί και Υπαρχηγοί

των δύο Σμηνών!

Κωνσταντίνος Κόκκας και Ιωάννη Στυλιανάκης!

Ηλίας Τσαμουσόπουλος και Ανδρέας Φραγκοπανάγος!

Σαν επιμύθιο μετά την αναφορά τόσων και τόσων μ’αφορμή το Θάνατο ενός Γενναίου των Γενναίων του Πτεράρχου (Ι) Ηλία Τσαμουσόπολου ακράδαντα φρονώ ότι η Φήμη των Ελλήνων πιλότων συνιστά ακαταμάχητο Θρύλο! Θρύλο που ανάγεται στην Ιστορία μας και αδιαμφισβήτητα στους Συνεχιστές Αυτής, τουτέστι τους συζητούμενους σήμερα, αυτούς τους Απαράμιλλους Αετούς και πρωτοπόρους Έλληνες Αεροπόρους! Αυτούς που στο πρόσωπό τους δεν έβλεπες μόνον τους Γητευτές Αετούς, αλλά και τους Λαμπρούς σε όλα τους Αξιωματικούς, που μέγιστο παράδειγμα μίμησης και μύησης συνιστούσαν για όλους τους λοιπούς!