ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΡΑΓΙΖΟΥΝ ΚΑΣΤΡΑ ΕΠΑΛΞΕΩΝ ΚΙ'ΆΣΤΡΑ ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ!

 

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΡΑΓΙΖΟΥΝ ΚΑΣΤΡΑ ΕΠΑΛΞΕΩΝ

ΚΙ' ΑΣΤΡΑ ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ!

    Ο Ήρωας Κώστας Ηλιάκης ετών 35 νυμφευμένος και πατέρας δύο ανήλικων παιδιών έπεσε στις 23 Μαΐου 2006 και ώρα 12:30 στο Αιγαίο Πέλαγος πλησίον της Καρπάθου, υπεραμυνόμενος των απαράγραπτων μας δικαιωμάτων στο Αιγαίο!

   Η απώλειά του έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια αναγνώρισης τουρκικού σχηματισμού τριών αεροσκαφών (Α/Φ), με σωρεία παραβάσεων και παραβιάσεων εντός της Ελληνικής περιοχής ελέγχου πτήσεων (FIR)!

    Είναι ίσως μακράν ο πλέον γνωστός  πεσών στο καθήκον από τους  Έλληνες πιλότους λόγω των συνθηκών απώλειάς του! Επεσε από αδέξιο ελιγμό Τούρκου Πιλότου, που αποτολμήθηκε  προς εκφοβισμό του, μ’αποτέλεσμα τη βίαια πρόσκρουσή αυτού στο πάνω μέρος του Α/Φ F16 του Ηλιάκη, τον ακαριαίο θάνατό του με πλήρη εξαΰλωση του σώματός του και τη διάσωση του "Φονιά" με επιτυχή εγκατάλειψη του Α/Φ του.

   Λεπτομερή ανάλυση του ατυχήματος έχω κάνει στο παρελθόν και δεν θα την επαναλάβω γιατί άλλος είναι ο σκοπός τούτης της συγγραφής!  

   Ο Κώστας Ηλιάκης του Ιωάννη εισήλθε στη Σχολή Ικάρων το Σεπτέμβριο του 1989, τον ίδιο μήνα που και εγώ πήγα εκεί με καθήκοντα Διοικητού της Σμηναρχίας Ακαδημαϊκής Εκπαίδευσης της Σχολής, θέση ας πούμε αντίστοιχη πρυτάνεως ΑΕΙ, μετά από τριετή άσκηση καθηκόντων  Διοίκησης στους Προμαχώνες του Αιγαίου Λήμνου και Σκύρου!

    Δυο χρόνια είχα τις Ευθύνες της Ακαδημαϊκής του Εκπαίδευσης, δυστυχώς μαθήματα έκανα μόνο στους Τριτοετείς και Τεταρτοετείς, αυτό φυσικά δε μ’εμπόδιζε αρκετά βράδια να πηγαίνω στη βιβλιοθήκη της Σχολής, εκεί στο Αναγνωστήριο και να περνώ τα Εθνικά μου μηνύματα στους εκκολαπτόμενους Γητευτές του Ουρανού καθώς του Αιγαίου μας και όχι μόνο!

    Ποτέ δεν έπαψα μετά την αποστρατεία μου να παρακολουθώ τις Μοίρες και τις Πορείες αυτών των Παιδιών, που παιδιά μου απριόρι τα θεωρούσα  και να θρηνώ απαρηγόρητα σε κάθε τραγικό, που τους συνέβαινε!

  Τα χρόνια γρήγορα περνούν κι’όσο περνούν τόσο την ευαισθησία μου νιώθω μέσα μου να θεριεύει! Έκανα πολλά γι’αυτά τα παιδιά κι’έγραψα πολλά, με τελευταία την εκδήλωση που έκανα στις 2/12/2024/19:30 στο πλημμυρισμένο από κόσμο τεράστιο Αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου και τίτλο «Κατάθεση Ψυχής σε Ωδές Δόξας, Υπερηφάνειας και Τιμής!

    Είχαν ήδη περάσει 18 χρόνια από την εξαΰλωση του Ηλιάκη, ο γιος του ήταν τότε ενάμιση έτους, σήμερα έφηβος στις σπουδές του σκέφτηκα.

    Ρώτησα,  Έψαξα, μόχθησα να τον βρω, μου’παν αρχικά  ότι ήταν στη ΣΣΑΣ στη Θεσσαλονίκη, μίλησα με τον Υποστράτηγο Διοικητή της, μετά από δυο μέρες μου είπε «Πέρασε στη Σχολή μας, λόγω μορίων από τον Ήρωα πατέρα του, αλλά πληροφορήθηκα ότι τελικά προτίμησε το ΕΚΠΑ/ Τμήμα Νομικής και είναι στην Αθήνα!

    Ξανά Αγώνα να τον βρω, τελικά την ημέρα της εκδήλωσης στο Πολεμικό Μουσείο, μου’δωσαν ένα EMail του, του’στειλα ένα επείγον μήνυμα στις 12:15 προσκαλώντας τον! Όμως απάντησα δεν έλαβα και στενοχωρήθηκα!

    Λίγες μέρες αργότερα από τον Πανελλήνιο Σύλλογο Πεσόντων Αεροπόρων μου’δωσαν το τηλέφωνό του! Του τηλεφώνησα, του είπα αν έλαβε το μήνυμά μου, μου είπε πως το’λαβε και ήρθε στην Εκδήλωση, ευχαριστώντας με θερμά, γι’αυτά που ακούστηκαν για τον Πατέρα του!

     Του είπα γιατί δεν ήρθε να τον δω και να γνωριστούμε, μου είπε δε με ήξερε και όταν ανέβηκα και μίλησα, ντράπηκε να’ρθεί γιατί ήμουν μπροστά με τους επίσημους!

   Σπύρος Κίκερης και Γιάννης Κ. Ηλιάκης σε λογοτεχνική εκδήλωση 15/12/2024/19:45 !

   Του είπα για ένα Φεστιβάλ Βιβλίου που διοργάνωνε ο  Εκδοτικός Οίκος Συνεργασίας μου «Συμπαντικές Διαδρομές», για τις 15/12/24 και αν μπορούσε να’ρθεί!

    Τελικά ήρθε μ’ένα εξαίρετο Κορίτσι συγκινήθηκα, συγκινήθηκε! Του είπα αν ήθελε να καθίσει δίπλα μου στη σύντομη ομιλία μου!

   Δεινοπάθησα απ' τη συγκίνηση, παρά την πείρα μου, να φέρω εις πέρας μια 15λεπτη απαράσκευη ομιλία μου!

      Στάθηκε περήφανα και ταπεινά στο πλευρό μου! Άρχισα την ομιλία μου μέσα σ’ένα Μπαρ το RockWood  έναντι του Αρχαιολογικού Μουσείου Αθηνών ως εξής: «Είμαι ο …….. Έχω να μιλήσω εδώ από τις 18/12/ 2022/   την ώρα του Τελικού  Παγκοσμίου Κυπέλλου μεταξύ Αργεντινής και Γαλλίας κα μάλιστα στην παράταση αυτού στο 3 – 3, με γιγαντοοθόνη μετάδοσης! 

   Ακούστε Σύμπτωση, είναι σήμερα κοντά μας η Κόρη του Μαρίνου Μητραλέξη του Μεγαλύτερου Ήρωα της ΠΑ, ναι είναι αυτός που εμβόλισε το τρικινητήριο μεγαθήριο Ιταλικό βομβαρδιστικό το 1940 στην πορεία του για βομβαρδισμό της Θεσσαλονίκης, όταν του τέλειωσαν τα πυρομαχικά και το κατέρριψε εμβολίζοντάς το με την έλικά του, συλλαμβάνοντας  και τα τέσσερα διασωθέντα, από τα πέντε μέλη του πληρώματος μετά την  εγκατάλειψη του Α/Φ τους! Η Μοίρα όμως δε συμμερίστηκε την Ανδρεία του και τον πήρε στα 28 του χρόνια, μετά από βλάβη του Α/Φ του στην θαλάσσια περιοχή της Τήνου!

    Απόψε  εδώ στο πλάι μου έχω το Γιο ενός άλλου Μεγαλοήρωά μας του Κώστα Ηλιάκη, που πέρασαν 18 Χρόνια από το θάνατο του Πατρός του! Τότε ο Γιάννης ήταν ενάμιση έτους, σήμερα δέκα εννιάμιση!»

     Φυσικά και καταχειροκροτήθηκε  απ' το κοινό! Στο τέλος αγόρασα το βιβλίο μου "Ονειροδρόμια" και του το αφιέρωσα με μια στοργική και συγκινητική αφιέρωση!

    Όσο για τους προσελθόντες εκεί  στο Μπαρ Rock Wood, - ποτέ δε μου άρεσαν τέτοιες παρουσιάσεις να γίνονται σε μπαράκια -  μου φτάνουν αυτοί που ήλθαν: "Ένας φίλος καλός με ταξί από την Καλλιθέα, ο Κος Χρήστος Καπερώνης από τις Πηγές Άρτας, πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου, που έχει μεριμνήσει με τη συνδρομή και άλλων συγχωριανών  του για την κατασκευή Μνημείου πεσόντων για δυο Σμηναγούς (Ι) που έπεσαν υπέρ Πατρίδος το Φεβρουάριο του 1968 με Α/Φ F84F, στην τοποθεσία κοκκινόλακος της Πίνδου, έναντι και πλησίον του χωριού τους!  Και πρόθεσή τους είναι την ερχόμενη άνοιξη να το πάνε εκεί στον Ιερό Τόπο της Θυσίας, να το τοποθετήσουν στη Μνήμη τους για πάντα, μια και από παιδιά το είχαν τάμα!" 

    Τώρα πώς ο σύνδεσμος μαζί μου; Από δυο Στίχους μου σε μια παλιά μου σχετική Δημοσίευση :"Στις Πίνδου τις Βουνοκορφές αίφνης  βροντάν δυο Αστραπές κι'από της Άρτας τις Πηγές βλέπουν αυτές σα δυο Ψυχές!" Ελπίζω ν'ανταποκριθούμε σαν όπλο στην πρόσκληση που θα μας αποσταλεί!

   Επίσης με συγκίνησε ιδιαίτερα μία μεσήλιξ γυναίκα, που με δάκρυα στα μάτια με πλησίασε και μου είπε: "Κύριε Κίκερη σας παρακαλώ, βάλτε μου μία υπογραφή  και μια αφιέρωση στο βιβλίο σας!" Τη ρώτησα αν είχε κάποια σχέση με την Αεροπορία, μου είπε όχι, απλά με συγκίνησαν τα λόγια σας!

    Και φυσικά ο Γιος του Ήρωα ο Γιάννης, αυτό το παιδί που η σεμνότητά του ανεξίτηλα θα μείνει στη Μμήμη μου!

   Ανεπανάληπτες Στιγμές και Σκηνές που ανεκτίμητα μπαίνουν και  ανεξίτηλα μένουν στο Άλμπουμ των Αναμνήσεών σου!

    Όσο για την εμπορικότητα του βιβλίου μου με τίτλο «Ονειροδρόμια» και σελίδες 678, μου είπαν ότι είναι στην Τρίτη έκδοση! Όμως νιώθω αδήριτη την ανάγκη να ομολογήσω, ότι δε μ’ενδιαφέρει και ότι έχω δαπανήσει, παρά τα πενιχρά μου έσοδα, περισσότερα από αυτά που μου δόθηκαν!

     Το δεύτερό μου βιβλίο με τίτλο ο "Δικαιούχος" 330 σελίδων και 1.500 αντιτύπων το μοίρασα σχεδόν ολοσχερώς, αν και το είχα δώσει αρχικά στον εκδοτικό οίκο χριστάκη, Ακαδημίας! Δεν αισθανόμουνα καλά όταν μου'λεγε συνάδελφος: "ότι αγόρασα το βιβλίο σας!"

  Εμένα μ’ενδιαφέρει το εκχύλισμα της ψυχής μου να βγει και ίσως απ’τα διδάγματά της κάποιος  διδαχτεί, γιατί έμπορος δεν είμαι ούτε και πρόκειται στον Αιώνα τον άπαντα να γίνω! Αν το εμπόριο προτιμούσα θα'βαζα τον εκδότη στους προθαλάμους του Πολεμικού Μουσείου, όπου σίγουρος ήμουν ότι μια ακόμη έκδοση εκείνη την απίστευτη βραδιά θα'φευγε!

    Αυτό με κάποιο πικρό παράπονο το λέω, γιατί κάπου τ'αυτί μου πήρε ότι κάποιος φτηνός συνάδελφος κάτι σχετικό αποτόλμησε να πει, αγνοώντας προφανώς την απόλυτη ιδιοσυστασία μου, πολύ δε περισσότερο τώρα που η ζωή μου νιώθω συνειδητά, πως προς το λιόγερμά της γέρνει   βιαστικά!

    Και για να κλείσουμε, με πόνο ψυχής συνδύασα δυο βραβευμένα μου ποιήματα για το Μεγαλοήρωα Ηλιάκη, που με τον εξαίρετο συνθέτη Μιράν Τσαλικιάν το μελοποιήσαμε σε πνιγμένο στην ιδιαιτερότητα ζεϊμπέκικο! Στο τέλος το είπαμε "Το Ζεϊμπέκικο του Κώστα Ηλιάκη", που κάποιος σπουδαίος χορευτής, χόρεψε σε όλως ιδιαίτερο ρυθμό στην εκδήλωση του Πολεμικού Μουσείου και που σύντομα θα σας γνωστοποιηθεί, με video !

     Για ένα είμαι σίγουρος, ότι το ζεϊμπέκικο του Κώστα Ηλιάκη θα γίνει το διαχρονικό σλόγκαν όλων των Γενναίων της Χώρας μας αφήνοντας ανεξίτηλα το στίγμα του σ'όλες τις Λεβέντικες ψυχές, σε έκστασης, δόξας,  συγκίνησης και Υπερηφάνειας Στιγμές!

     Τώρα θα μου πείτε τί σχέση έχει το Βιβλίο "Ονειροδρόμια" με την εκδήλωση του Πολεμικού Μουσείου "Κατάθεση Ψυχής σε Ωδές Δόξας, Υπερηφάνειας και Τιμής;" Απλά αυτή είναι το απόσταγμα του Βιβλίου και θα έλεγα αυτού η Ουσία! Όσο για τον Ύμνο της ΠΑ θα έλεγα ότι συνιστά Αυτού την Πεμπτουσία!

ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ - ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΑ - ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ!

ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΆ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ!

1.    Ο Εκπρόσωπος της Τουρκικής Προεδρίας πρέπει να σταματήσει αμεσότατα, Εθνικότατα κι’ελληνικότατα!

2.    Ο Διαστροφικός, Διπολικός και Πολυπολικός προετοιμάζεται πυρετωδώς, κατασκευάζοντας μέχρι τεθωρακισμένα αποβατικά, ταΐζοντας με όπιο το Λαό Αφειδώς!

3.    Η Τούρκικη Οικονομία κατρακυλάει προς τα βάραθρα αδιαλείπτως και συνεχώς κι’όμως υπάρχουν βάσιμες πληροφορίες, ότι αυτός ήταν ο Χρηματοδότης, των Ανταρτών στο Συριακό, Βασικώς!  

4.    Ο Ελληνικός Τακτικός Στρατός δε συμπληρώνει ούτε μετά βίας σε αριθμό, το σύνολο Ανδρών μιας Στρατιάς!!!

5.    Το Ελληνικό Επιστρατευτικό Σχέδιο – Εφεδρεία - στην ανυπαρξία, κοιμάται Ύπνον Δικαίου και νιώθω να τρέμουν Ελευθερία και Ανεξαρτησία!

6.    Οι Νεοέλληνες Νεαροί εκφυλίζονται αδιαλείπτως,  καθιστάμενοι λεπτεπίλεπτοι και μίμου άπτον, με σωρεία παραιτήσεων στις Στρατιωτικές Σχολές, αποποιούμενοι ραγδαίως την Εθνική Δοκιμασία στης Υπερηφάνειας την Πορεία!

7.    Και ιδού η απορία: Τί μέλλει Γενέσθαι με κάποια Ταλαίπωρη Πατρίδα, με τη μεγαλύτερη  - ‘Ελεος - και ενδοξότερη στον Κόσμο Ιστορία;

8.    Και όλ’αυτά μ’έναν άνθρωπο που Χρόνια γράφει και φωνάζει ωρυόμενος και μερικές φορές χλευαζόμενος, ότι εδώ και καιρό η Ελλάδα έπρεπε από το Ισραήλ να παραδειγματισθεί και μ’αυτό στρατιωτικά απολύτως να εξομοιωθεί!  

9.    Όμως κάποιοι φαίνεται στη σιωπή τους να φωλιάζουν και για τα μάτια να φωνάζουν: «Ότι τήδε κείμεθα πιστοί τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι!»

10. Κι’άλλοι πιο Γνωστικοί: «Ο Θεός ας βάλλει το Χέρι του ή και το καταχέρι του!»

 

   Και για να βγάλουμε και το επιμύθιο. Κάποιος με παρατήρησε ότι δε δίνω λύση! Αποδεκτό από τον απρόσεκτο που θα τον προτιμούσα πιο προσεκτικό και στον οποίο θα πω: «Τον Κώδωνα χτυπώ, πριν το συναγερμό και τον ορυμαγδό! Τον Κώδωνα χτυπώ για τα επαπειλούμενα μελλούμενα !»

   Το λέω φίλε μου το λέω και κλαίω: «Δεν υπάρχει άλλη λύση, λύση καμία εκτός από μία, την ΕΦΕΔΡΕΙΑ, την επιστράτευση δηλαδή που απαιτεί καλή ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ! Γιατί έχω τη γνώμη ότι είμαστε στο μηδέν και στην περίπτωση, πολύ φοβάμαι του αν και εφόσον ….. θα’μαστε χειρότερα από εκείνη του 1974!

   Η λύση απλή Κύριοι «Αρμόδιοι», αλλάξτε Νοοτροπία όλοι σας Συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι, την Ιστορία μας, για την Πατρίδα μας σεβόμενοι!

   Αλλάξτε Νοοτροπία προπαντός εσείς οι «Αρχηγοί» αν όντως το καλό της Ελλάδας θέλετε, πείστε τους Έλληνες ότι είναι ανάγκη μεγάλη γι’αυτό, πείτε το με πειθώ κι’εκείθεν το θέμα απλό: « Αντιγράψτε εσείς οι πλέον αρμόδιοι τα σχετικά σχέδια των Ισραηλινών, που όταν καλούν σε στράτευση σειρές εφέδρων υπερκαλύπτουν το 100% σε ποσοστά της τάξεως του 180%!

                                                                   

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΙΜΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ 2/12/2024/19:30!

 

ΕΚΔΗΛΩΣΗ

ΔΟΞΑΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ!

«Το Επιστέγασμα  Ονείρου Ζωής!»

Πολεμικό Μουσείο 2/12/19:30!

*Προλογικό!

Όμως απολύτως Αληθινό

κι’ας μοιάζει Υπερβολικό!

 

*Σηκώθηκα μία, σηκώθηκα δύο, σηκώθηκα τρεις!

Τρεις το Βράδυ εννοώ, να γράψω με καημό

 κάτι που μου’ρχονταν αίφνης στο μυαλό!

Και δεν ήταν λίγες οι φορές

που μ’εύρισκε εκεί το πρωινό

να γράφω τούτη την Υμνωδία

Δόξας, Υπερηφάνειας και Τιμής!

 

Μα ούτε και λίγες οι φορές που στη γραφή

 το χαρτί μούσκευε στο δάκρυ το πολύ!

Τα δε πλήκτρα στο PC μου τ’άφτυναν

και στη μέση ίσως από οίκτο μ’άφηναν!

Κι’ήταν φορές που ένιωθα τα λόγια  μοιρολόγια

Δρεπανηφόρου πτώματα σ’άκαρδου Χάρου Βόλια!

Μαυροφορούσες με μωρά, σ’άδειες να κλαίνε κάσες

Ψάχνοντας για παρηγοριά σ’ ιεροφάντων ψάλτες!

     Λυπάμαι που δε δύναμαι ν’ανταποκριθώ καθώς πρέπει στην περιγραφή αυτής της γραφής και θ’αρκεστώ σ’όσα μπορέσω να πω, απ’όσα θα’θελα ειλικρινά μαζί σας να μοιραστώ!

    Δυστυχώς ένα μείζον πρόβλημα «απομεινάρι» μιας περήφανης διαδρομής,  παγίως  απαιτητικής σε θέματα φύσεως Ψυχοσωματικής μ’έχει καθηλώσει σχεδόν σ’απόλυτη ακινησία, προς επίλυση αυτής!

    Για ν’ανταποκριθώ στις στοιχειώδεις απαιτήσεις της εκδήλωσης, στο λόγο της τιμής μου, με δύο ενέσεις και φάρμακα κατάφερα όρθιος να σταθώ και αυτά τα δυο λόγια να πω: «Σας Ευχαριστώ Πολύ για της προσέλευσής σας την Τιμή!»

   Κι’ακόμα άλλα δυο Ευχαριστήρια λόγια ακόμα, στο τέλος εκεί με την πνιγμένη στη φόρτιση εγχείριση του Βραβείου, που μου επιδόθηκε με αμοιβαία συγκίνηση από το Φίλο και Συμμαθητή μου στη Σχολή Αξιότιμο πρώην Υπουργό Εθνικής Αμύνης Σπήλιο Σπηλιωτόπουλο!

   Ευχαριστώ όλους τους Φορείς Αποστράτων της Πολεμικής Αεροπορίας κυρίως δε τους: Προέδρους:  Του Πολεμικού Μουσείου Αντιπτέραρχο (Ι) Εν Αποστρατεία (ε.α) Αξιότιμο Κύριο Κώστα Καραμεσίνη! Πρόεδρο ΕΑΑΑ - Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας – Αντιπτέραρχο (Ι) ε.α Αξιότιμο Κύριο Κώστα Τζαβέλα! Τον Πρόεδρο του ΣΑΣΙ – Συνδέσμου Αποφοίτων Σχολής Ικάρων -  Δόκτωρ, Αντιπτέραρχο (Ι) ε.α Αξιότιμο Κύριο Γιώργο Γερούλη, καθώς τον Αξιότιμο Κύριο Παναγιώτη Ριζόπουλο Πρόεδρο AHEPA HJ Φιλοθέης για την αμέριστη συμπαράστασή τους! Καθώς επίσης τον ακούραστο Συνάδελφό μας στις σκηνοθετικές του ευρεσιτεχνίες και ευαισθησίες Υποπτέραρχο (Ι) ε.α Αξιότιμο Κύριο Νίκο Ήμελλο, συνοδοιπόρο μου από τη Σχολή!

    Επίσης θα συνιστούσε ανεπίτρεπτη αγένεια η μη έκφραση απείρων ευχαριστιών στους προσωπικούς μου Φίλους και Χορηγούς προς κάλυψη των εξόδων της εκδήλωσης ΚΚ: Ηλία Σοφιανό ιδρυτή της Superior Air! Βασίλη Μπιθαρά ιδρυτή της BSB! Το ιδρυτή της Εταιρείας Prince Oliver Χρήστο Τουμανίδη! Τον αδελφικό μου Φίλο Νίκο Τσιλιγκίρη Οικοδομικές Επιχειρήσεις! Το Νίκο Φαλιέρο Χρόνια επιστήθιο Φίλο μου, ιδρυτή της Μεγάλης ομώνυμης Μεταφορικής Εταιρείας! Τους οικογενειακούς μου Φίλους της Οικογένειας Δημήτρη Ακριδά και Μαρίας Μουντάνου με το ομώνυμο Μέγα Φυτώριο της Νέας Κηφισιάς καθώς της Εκδότριας εξαίρετης Κυρίας Κικής Ζέρβα, που χρόνια φιλοξενεί τα άρθρα μου στην Ημερήσια Εφημερίδα «Τοπική Φωνή» της γενέτειράς μου! Τα λογότυπα αυτών όπως φαίνονται στο πρόγραμμα της εκδήλωσης! 

    Σχόλια Αξιόλογων Συναδέλφων και Φίλων που θερμά τους Ευχαριστώ! Καταχωρήθηκαν  με αφορμή   σχετικής Δημοσίευσης του Συναδέλφου – Συμπατριώτη Αξιότιμου Αντιπτεράρχου (Ι) ε.α Κυρίου Γρηγόρη Νούσια: «Συγχαίρω, εγκάρδια, τον αγαπητό συνάδελφο και συμπατριώτη μου, τον γιό του κουρέα από την Πρέβεζα, Σπύρο Κίκερη, πρωτοετή μου στη Σχολή Ικάρων, και προερχόμενοι από το ίδιο Γυμνάσιο, για το πηγαίο ποιητικό ταλέντο του και για την επιτυχημένη, απολαυστική και συγκινητική αυτή εκδήλωση.»

    «Εξαιρετική βραδιά που μας ταρακούνησε όλους, ιπτάμενους και μη, που είχαμε την τύχη να ζήσουμε αυτή την μυσταγωγία! Θερμά συγχαρητήρια στον συνάδελφο αεροπόρο, στοχαστή, συγγραφέα, ποιητή που με τα δημιουργήματα του μας ανέβασε στους χίλιους ουρανούς και μας έκανε να αισθανθούμε υπερήφανοι γι’αυτό που επιλέξαμε να εξασκήσουμε ως λειτούργημα στο διάβα μας! Μπράβο του και Μπράβο σε όλους τους άξιους συντελεστές αυτής της ανεπανάληπτης ... λειτουργίας που μας πρόσφεραν!

                                                                      Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α

                                                                     Γεώργιος Σκαρλάτος.

     Τη βραδιά της 2/12/24 διαπίστωσα ότι δεν γνωρίζω καλά τον Σπύρο Κίκερη αν και είμαστε φίλοι 10ετίες. Το πολυποίκιλο ταλέντο του με γέμισε χαρά. Αν και μέσα στο γαλάζιο του ουρανού χορεύαμε χρόνια σε ύψη μεγάλα, ο Σπύρος μας ανέβασε όλους, ιπταμένους και μη, ακόμη πιο ψηλά, τόσο που νιώσαμε ότι αυτό που κάναμε δεν ήταν επάγγελμα ή εργασία, αλλά Θεϊκό λειτούργημα.

   Σε ευχαριστούμε πολύ φίλε μου Σπύρο, καθώς και τον Σύνδεσμο Αποφοίτων Σχολής Ικάρων, ως και όλους τους συντελεστές αυτής της ανεπανάληπτης βραδιάς.

Θερμά συγχαρητήρια.

                                                       Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α

                                                Στυλιανός Ξαρχουλάκος.          

 

     Θα κλείσω κλαίγοντας από συγκίνηση και λέγοντας λόγια που θα’θελα να πω, αλλά δε μπόρεσα: «Ήταν πολλοί εκεί, όπως η Κόρη του Μητραλέξη η Γενναία και συνετή Φίλη μου Ρόη!

    Ναι Κόρη του Μαρίνου Μητραλέξη, του μεγαλύτερου ίσως Ήρωα της ΠΑ, που’χε την τόλμη να εμβολίσει το Ιταλικό Βομβαρδιστικό μόλις του τελειώσανε τα πυρομαχικά, να το καταρρίψει, να εκτελέσει αναγκαστική με το διαλυμένο Α/Φ του και να συλλάβει τους τέσσερις (4) διασωθέντες Ιταλούς από τους πέντε (5) του πληρώματος – ο πέμπτος σκοτώθηκε στην εγκατάλειψη! -

    Έχοντας δίπλα της την κόρη ενός άλλου Ήρωα την Τέρρυ Μπουρλίδου κόρη του Επισμηναγού (Ι) πεσόντος στα 32 του χρόνια στον διάδρομο της Νέας Αγχιάλου από ανεπιτυχή εγκατάλειψη Α/Φ F-5Β, κατόπιν βλάβης!

    Αυτή ήταν ο άνθρωπος που συνέθλιψε τη ψυχή μου, όταν μια μέρα στους διαδρόμους του 251 ΓΝΑ είδα μια ώριμη Γυναίκα με μια δεσποινίδα δίπλα της να πέφτει σπαράζοντας στην αγκαλιά μου και να μου λέει: «Αφήστε με σας παρακαλώ Κε Κίκερη ν’ασπαστώ τα χέρια που τίμησαν τον Πατέρα μου, όσο κανένας άλλος! Είμαι η Κόρη του Επισμηναγού (Ι) Παναγιώτη Μπουρλίδη που έπεσε στην Αγχίαλο στις 11/3/1968! Αυτή είναι η εγγονή του Κε Κίκερη …..»

    Εκείνη την τραγική ημέρα ήταν τεσσάρων ετών και η μητέρα της έγκυος στον έκτο μήνα, για να γεννήσει στις 7/7/1968 και να δώσει στο γιο της τ’όνομα του Ήρωα Πατέρα του!

    Ήταν από τις στιγμές και τις σκηνές που ανεξίτηλα μένουν στη Μνήμη σου σαν τραυματικές, ενθαρρύνοντας συγχρόνως, αυτό που με οδύνες για τους Συναδέλφους κάνεις, δηλαδή ΄Υμνους να γράφεις!

    Ήταν μαζί μας εκεί στη Θεία Μυσταγωγία ο Έν Ζωή Μεγαλοήρωας, σε πρώτη δημόσια εμφάνιση συμμαθητής μου Γιάννης Δινόπουλος, που έσωσε τη Χώρα μας την πνιγμένη στη ζοφερότητα Τέταρτη Μέρα της εισβολής των Τούρκων στην Κύπρο, με την εύστοχη βολή του, στη Παρθενική παραβίαση των Τούρκων στο Αιγαίο την 23^η /7/1974, προκειμένου να διαπιστώσουν τις διαθέσεις των Ελλήνων και προπαντός το ηθικό τους!

    Εδώ το δίδαγμα εκτιμώ στο άκουσμα της «Αερομαχίας της Εξιλέωσης» ήταν μέγιστο, γιατί έμαθα ότι στο Τέλος της Εκδήλωσης ο Αξιότιμος Κος Αρχηγός ΓΕΑ ζήτησε το τηλέφωνο του Κου Δινόπουλου για τα ευνοήτως περαιτέρω!

     Δεν ήταν δυστυχώς λόγω ασθενείας μαζί μας ο έτερος Ήρωας και Νο2 του Δινόπουλου, τότε Ανθυποσμηναγός  Θωμάς Σκαμπαρδώνης!

      Ήταν μαζί μας ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Πηγών Άρτας Κος Χρήστος Καπερώνης με άλλους συγχωριανούς του! Θα μου πείτε από πού κι’ως που, σε μια τέτοια εκδήλωση αυτοί;

      Θα σας πω,  στις 23/2/1968 συνέβη ένα τραγικό ατύχημα 15 μέτρα πριν την κορυφή κοκκινόλακκος της Πίνδου ελάχιστα έναντι του χωριού τους «Πηγές Άρτας», όπου τη Ζωή τους Απώλεσαν οι Σμηναγοί (Ι) Άγγελος Βενετσάνος ετών 32 και Γεώργιος Κουθουρίδης ετών 29!  Ο τρίτος του Σχηματισμού 25χρονος τότε Ανθυποσμηναγός Δημ. Αρσένης φάνηκε πιο τυχερός επιστρέφοντας μόνος στη Λάρισα! Τα Α/Φ ανήκαν στην 349 Μοίρα Διώξεως Βομβαρδισμού (ΜΔ/Β) και στην ίδια Μοίρα την ίδια χρονιά, τοποθετήθηκα και΄γω με την έξοδό μου από τη Σχολή!

    Για τη Γνωριμία μου με τον Κο Καπερώνη στάθηκε αφορμή μια γραφή μου περί του ατυχήματος και κυρίως δυο στίχοι μου σ’αυτή: «Στις Πίνδου τις Βουνοκορφές αίφνης βροντάν δυο Αστραπές κι’από της Άρτας τις Πηγές βλέπουν αυτές σαν δυο Ψυχές!»

    Εκείθεν έμαθα πολλά σχετικά και άκρως συγκινητικά, ότι μια μελλόνυμφη έβγαλε τα καλύτερα προικιά της σεντόνια και κουβέρτες και τα’δωσε στο Μνηστήρα της που μ’άλλους συγχωριανούς τους τρέξανε να μαζέψουν ότι απ’τους  Ήρωες είχε απομείνει, ένα τίποτα δηλαδή κι’ένα κάτι!

    Με τη μεταξύ μας επαφή πλέον να είναι σχετικά τακτική!  Τελευταία μου ανακοίνωσαν ότι μόνοι τους φιλοτέχνησαν ένα Μαρμάρινο Μνημείο, που την ερχόμενη Άνοιξη θα τοποθετήσουν στην απρόσιτη περιοχή, που απλησίαστη είναι αυτή την εποχή! Στην εκδήλωση ήρθαν να μου δείξουν αυτό το Μνημείο και’γω τα λόγια μου έχασα προς στιγμή, πριν τους αποχαιρετήσω και διπλά τους ευχαριστήσω

    Δεν ήταν μαζί μας ο Αδελφός του Μεγαλοήρωα Κώστα Ηλιάκη, 18 χρόνια μεγαλύτερου του Κώστα, λόγω ανυπέρβλητων προβλημάτων υγείας, με βασική αιτία όπως μου είπε τη Μελαγχολία!

    Κατέβαλλα κάθε δυνατή προσπάθεια να βρω το γιο, του Μεγαλοήρωα, Γιάννη, που ήταν ενάμιση έτους με την απώλεια του Πατρός του και σήμερα στα δεκαεννέα! Έμαθα αρχικά ότι ήταν στη ΣΣΑΣ/Τμήμα Νομικής στη Θεσσαλονίκη, επικοινώνησα με το Διοικητή Υποστράτηγο Κο Γκούβα, είπα να του δώσουν άδεια να παραστεί!

    Με ειδοποίησε λίγο αργότερα ότι όντως είχε περάσει λόγω μορίων του Πατρός του, αλλά δεν προσήλθε γιατί προτίμησε το ΕΚΠΑ/Τμήμα Νομικής! Κίνησα Φίλους καθηγητές να τον βρω, τελικά την ημέρα της εκδήλωσης το πρωί μου’στειλαν το μόνο στοιχείο που βρήκαν ήτοι το Email του!

     Δώδεκα και Δέκα εννέα Λεπτά της 2/12/24 του’στειλα το εξής μήνυμα: «Κύριε Ηλιάκη είμαι ο Πτέραρχος (Ι) εν αποστρατεία Σπύρος Κίκερης! Απόψε έχουμε μία Εκδήλωση Τιμής σε Ωδές Δόξας, Υπερηφάνειας και Τιμής, στην οποία θα Τιμηθεί και ο Ήρωας Πατέρας σας! Εκτιμώ ότι θα ήταν καλό να έρθετε, για ευνόητους λόγους, αν και εφόσον μπορείτε!»

Μ’εκτίμηση

Σπύρος Κίκερης  τηλ.6974385009.      

    Όμως ειλικρινά λυπάμαι, γιατί εκείνος δεν απάντησε  και απαξιώ περαιτέρω να ψάξω τους όποιους λόγους της άρνησής του!  

    Τελειώνοντας αφού ευχαριστήσω όλες τις καλές μου Φίλες και καλούς μου φίλους, που είτε παραβρέθηκαν είτε όχι για διάφορους λόγους, όμως είπαν ή έγραψαν για το φίλο τους, τους καλύτερους λόγους τους!

   Εκείθεν ευχαριστώ εκ βαθέων το Διεθνούς Φήμης Συνθέτη Μιράν Τσαλικιάν τους Μουσικούς – Συνεργάτες - του  και την παιδική χορωδία για την άψογη εκτέλεση του Όλου Έργου και τον Εξαίρετο πολυτάλαντο Καθηγητή Κο Μάζη για τη συμμετοχή του!

  Επίσης  όλους τους παρευρισκομένους και ιδιαίτερα τους Πρέσβεις της Νότιας Κορέας και της Κύπρου, καθώς τους Υψηλά Ιστάμενους Ιερωμένους  των Ενόπλων μας Δυνάμεων και της Αρμενικής Κοινότητας!

    Τέλος Ευχαριστώ με ταπεινοφροσύνη Τον Αξιότιμο Αρχηγό της Πολεμικής μας Αεροπορίας Αντιπτέραρχο (Ι) Δημοσθένη Γρηγοριάδη, που παρά τις πολλαπλές του Υποχρεώσεις παρέστη και παρέμεινε καθ’όλη τη Διάρκεια Αυτής!

     Και για να κλείσω οριστικά την ωραία όπως και να’χει εκείνη πλέον βραδιά, θα πω τα τελευταία μου λόγια που είπα στην ολιγόλεπτη ομιλία μου : «Αξιότιμε Κύριε Αρχηγέ από αυτή τη Στιγμή, μπορείτε με Υπερηφάνεια να λέτε ότι η Πολεμική μας Αεροπορία από σήμερα έχει κι’αυτή το δικό της ΎΜΝΟ!»                     

 

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΜΑΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ!

 

«Όλοι για Έναν κι’ένας για όλους!»

«Ή Ταν Αϊτέ μας ή επί Τας!»

 

Άλυσος ακατάλυτος στο όπλο μας συνδέει

κρίκος με κρίκο όλοι μας πιασμένοι χέρι χέρι!

Άλυσος ακατάλυτος στο όπλο μας συνδέει

αυτός μας δίνει Δύναμη, αυτός και μας εμπνέει!

 

Ή Ταν Αϊτέ μας ή επί Τας!

Ή Ταν Αϊτέ μας ή επί Τας!

 

Μια αλυσίδα άρρηκτη το όπλο μας στεριώνει,

κρατώντας μας τη Λευτεριά Παρθένα πάντα Κόρη,

για να τιμά Ιδανικά κι’αξίες να σαρκώνει,

χωρίς να νοιάζεται λεπτό, πόσο γι’αυτά ματώνει!

 

Μια αλυσίδα άρρηκτη με κρίκους αλληλέγγυους

κάνει Αϊτούς Απτέρωτους να βγάζουνε φτερά

κι’όταν βρεθούν στο πέταγμα να μοιάζουν στο στερέωμα

σαν όντα Μυθικά και υπερβατικά!

 

Τους Κρίκους να Ιεραρχείς εύκολα δεν θα βρεις!

Τον πρώτο έσχατο αν πεις θα παρεξηγηθείς!

Μ’άκου καλά το στοχαστή σε γνώμη γνωστική

π’οφείλεις  να τη σεβαστείς κι’ας παραξενευτείς!

 

Οι Κρίκοι Ειδικότητες με διαφορά στους Ρόλους

σε μια Ιεραποστολή που μας Εμπνέει Όλους!

Οι Κρίκοι  Ειδικότητες με διαφορά στους Ρόλους

σε μια Ιεραποστολή που μας Εμπνέει Όλους!

 

 Όλοι για έναν κι’ένας για όλους

για υπερβάσεις Υπερανθρώπους!

Όλοι για έναν κι’ένας για όλους

για χίλιους λόγους και Έθνους πόθους!

 

Εμείς για Σένα! Εσύ για Μας!

Κοινή Ευχή μας καθώς Πετάς

Ή Ταν Αϊτέ μας ή Επί Τας

 Ή Ταν Αϊτέ μας ή επί Τας!

 

Εμείς για Σένα! Εσύ για Μας!

Κοινή Ευχή μας καθώς Πετάς!

Ή Ταν Αϊτέ μας ή Επί Τας

 Ή Ταν Αϊτέ μας ή επί Τας!

 

Αν δεν υπήρχαν οι πολλοί Αϊτοί δεν θα υπήρχαν

κι’αν δε βοηθούσαν οι πολλοί Αϊτοί δεν θα πετούσαν!

Για να πετάξουν οι Αϊτοί θέλει δουλειά πολύ

Ιδρώτα Χύνουν οι πολλοί κι’αίμα αν χρειαστεί!

 

Θέλει μουτζούρα στη γραμμή και πίστη στο γιατί

χωρίς αργία Κυριακή και Μεγαλογιορτή!

Βάρδια βαριά χωρίς στολή με φόρμα ρυπαρή

και ετοιμότητας τιμή σ’ιέραποστολή!

 

Όσο γιατί τον έσχατο πρώτο τον προτιμούν

κι’οι κρίκοι αποδέχονται ξέχωρα να τιμούν!

Είναι γιατί τον σέβονται που μόνος του πετά

και μόνος του που πολεμά σαν τ’άγρια θεριά!

 

Χωρίς να είναι σίγουρο πως πίσω θα γυρνά

πορεία αίφνης παίρνοντας γι’άστρα αλαργινά!

Αιώνια εκεί να ζει εκεί και να πετά

με Παραδείσια φτερά και Αρχαγγελικά!!!

 

Εμείς για Σένα! Εσύ για Μας!

 Κοινή Ευχή μας καθώς Πετάς

ή Ταν Αϊτέ μας ή Επί Τας

ή Ταν Αϊτέ μας ή Επί Τας!

 

 

                                                                   Με Τιμή και Συγκίνηση

                                                                        Σπύρος Κίκερης

                                                                     41^ης Σειράς Ικάρων!