ΔΙΑΛΕΥΚΑΝΣΗ ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΆ ΑΠΟ 62 ΧΡΟΝΙΑ!

 

Διαλεύκανση Ατυχήματος

μετά από Εξήντα Δύο (62) Χρόνια!

ΙΩΑΝ. ΔΕΜΑΓΚΟΣ ΚΑΙ ΚΩΝΣΤ. ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΣ!

Ανθυποσμηναγός (Ι) Ιωάννης Δεμάγκος Ετών 28

και Ανθυποσμηναγός  Κωνσταντίνος Νανόπουλος Ετών 26!

*Ο Δεύτερος είχε την ατυχία να χάσει και τον πιλότο πατέρα του 

Σπυρίδωνα Νανόπουλο στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο!

    Αμφότεροι ήταν και μέλη του Acroteam “Ελληνική Φλόγα” με Α/Φ F-86E! Έπεσαν υπέρ καθήκοντος σε νυχτερινή πτήση  σχηματισμό ελάχιστα Δυτικά του Α/Δ Τανάγρας – προέκταση Διαδρόμου 28 -, προσκρούοντας επί λοφίσκου, όπου βρίσκονταν και το Ραδιοβοήθημα του TACAN!

   Το Ημερολόγιο έγραφε 26/1/1962 που η Μοίρα τους το τραγικό και πρόωρο τέλος τους έγραψε, όταν μετά την απογείωση προσπαθούσαν να εντοπίσουν τον ήδη απογειωμένο  Μοίραρχό τους Κο Γαβριηλίδη, προκειμένου να ενταχθούν σε τριάδα σχηματισμού!

   Τώρα προσωπικά πως ασχολήθηκα με το θλιβερό ατύχημα; Απλά στις 20/10/2024, εκεί στην τελετή Μνήμης των Πεσόντων μας στο Μνημείο Ικάρου της Πλατείας Καραϊσκάκη, κάποια στιγμή με πλησίασε ο εξαίρετος Συνάδελφος Δημήτρης Δεμάγκος Ταξίαρχος (ΤΗ) ε.α της ΠΑ  και μου είπε: «Και’γω Κύριε Κίκερη που έχασα το Θείο μου ……. Ποτέ δεν μπόρεσα να μάθω τίποτα, παρά το ότι εκτενώς και λεπτομερώς έχω συζητήσει γι’αυτό και με το Μοίραρχό τους Κο Γαβριηλίδη και άλλους Ιπταμένους!

   Δημήτρη μου, του είπα, ανεξήγητα ατυχήματα δεν υπάρχουν, δύσκολα στη Διερεύνηση, ναι! Όμως το Ατύχημα αυτό, όσο και αν σου φανεί παράξενο είναι στη Διερεύνησή του απ’ ότι καταλαβαίνω απλό! Απλό; Μου είπε έκπληκτος! Ναι απλό του απάντησα.

Α/Δ ΤΑΝΑΓΡΑΣ ΚΑΙ ΘΕΣΗ TACAN

    Στον οικίσκο του TACAN  υπήρχε σίγουρα ένα φωτάκι, για ένα φωτάκι ψάχνουμε Δημήτρη μου μεσ’το άγριο σκοτάδι, για να πάμε να ενταχθούμε, ο Γαβριηλίδης ένα φωτάκι ήτανε!

    Θα μου πεις τόσο εύκολο είναι να μπερδέψουμε τον Ουρανό με τη Γη; Πολύ απλό όταν είναι απόλυτο σκοτάδι και με αντίξοες συνθήκες, όπως μου είπες, και είμαστε υποχρεωμένοι να κοιτάμε περισσότερο έξω, παρά μέσα στα όργανα!

    Στο κεφάλαιο των Παραισθήσεων και του Vertigo θα δεις περιπτώσεις και περιπτώσεις! Δύσκολο να πιστευτούν, αλλά αν τις πάθεις θα καταλάβεις πολλά εάν καθαρή τη βγάλεις!

   Ήμουν Δημήτρη μου πολύ πιο πεπειραμένος από τα Ηρωικά παιδιά, όταν έπαθα ακριβώς το ίδιο στο TACAN της Λάρισας (110 ΠΜ) στην προέκταση του διαδρόμου 08!  Ο Θεός με βόηθησε, όπως και σε άλλες  πολλές περιπτώσεις!

    Ήμουν και Ασφάλεια Πτήσεων στη Μονάδα! Έκτοτε αφού συζήτησα την περίπτωση με άλλους πεπειραμένους χειριστές και διαπίστωσα ότι κάποιοι είαν το ίδιο αντιμετωπίσει, το συζήτησα και με το Διοικητή Σμήναρχο (Ι)  Βασίλειο Δεληγιώργη απαγορεύοντας ρητά να ανάψουν ξανά φως βράδυ στο TACAN!

   Φυσικά και μ’ευχαρίστησε και πιθανότατα με πίστεψε!

Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΩΝ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΠΤΩΣΗ "ΤΑΓΩΝ!"

 

Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΩΝ

ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΠΤΩΣΗ "ΤΑΓΩΝ!"

*Μ’αφορμή τη Στάση Σαμαρά και όχι μόνο, παρά το ρεσιτάλ του τελευταίου στο αντιπολιτευτικό του Σόλο!

Γιατί να πιάσουμε το τι γίνεται στα «Προοδευτικά Κεντροαριστερά Κόμματα του λεγόμενου Προοδευτικού τόξου, ας το αφήσουμε γιατί απ’την αναδυόμενη μπόχα ίσως πνιγούμε!

      Κατάρρευση = Σύνθετη λέξη εκ των Κατάρ και Ρεύση τουτέστι εκσπερμάτιση κατά την ονείρωξη –λοίμωξη-!

     Ιδεολογιών = Γελοιογραφιών και Ιδιοτελών, Κραχτών Πελατών, Ομαδαρχών Αριστερών, Σοσιαλιστών Ληστών και Δεξιών Φατριών, ων ουκ εσταί αριθμός!

      Με τον Κύριο Σαμαρά λοιπόν τον Φίλο μου Αντώνη για λίγο ας ασχοληθούμε, που του ανεβαίνουν αμείωτα οι Τόνοι! Σύνελθε Αντώνη, σύνελθε, γιατί κινδυνεύουμε να σε πούμε «Σύντροφε!»

     Μα ν’αγκαλιάσεις εσύ δημόσια τον επίορκο και καταδικασθέντα ομόφωνα για παράβαση καθήκοντος Νίκο Παππά, αυτόν που ήταν ένας απ’αυτούς που θα τους πήγαινες μέχρι τέρμα;  Εκεί λοιπόν είναι το τέρμα στον εναγκαλισμό της «Ελονοσίας»  το φιλί της «Προδοσίας» και το ξεπούλημα της «Ιδεολογίας;»

     Αλήθεια ποιας «Δεξιάς είσαι εσύ;» Οφείλεις να μας το πεις! Είσαι της Ακρότατης Δεξιάς, της Ακραίας Δεξιάς, της απόλυτης Δεξιάς, της Διαλλακτικής Δεξιάς; Θα πρέπει να μας το πεις ωμά, ορθά και κοφτά, γιατί τελευταία τα’κανες όλα «σαλάτα», βοηθούμενος από κείνον που απ’την πολύ μάσα, μοιάζει με «Μάγειρα» και συ φυσικά με «Μέγαιρα!»

     Τη Μέγαιρα που ήταν  γνωστή σαν η μία από τις Ερινύες, τις θεότητες που προσωποποιούσαν δηλαδή τις τύψεις, με τη Μέγαιρα να εκπροσωπεί τη ζήλεια και το φθόνο!

    Να πάψω, να σκάσω, τί επιτέλους να κάνω, εγώ ο άλλοτε φίλος σου, που μου πρότεινες αυτοπροσώπως να πολιτευτώ και αρνήθηκα λέγοντας ότι οι τσέπες μου είναι «τρύπιες», και μου’πες αυτές οι τρύπες εύκολα βουλώνουν, αρκεί να  βρεις δυο καλούς «Ραφτάδες ή με λεφτά Κυράδες και όλα εντάξει!»

    Λέω ψέματα; Μακάρι έστω και μία φορά να τολμούσα να τα εκστομίσω, ε δεν θα έμενα    σε νοικιασμένο σπίτι ακόμα σήμερα ο «Ηλίθιος!»

    Άκου λοιπόν Αντωνάκη μια και σε περνάω έξη (6) ολόκληρα χρονάκια, γεννήθηκες το 1951 και’γω το 1945: «Προτιμώ να έχω τρύπιες τσέπες , κι’ατόφια καρδιά, τιμή και ηθική, για να μπορώ τουλάχιστον να μιλώ, όπως μιλώ, χωρίς τον φόβο μπας και παρεξηγηθώ ή διασυρθώ!»

    Στο προκείμενο λοιπόν του θέματος και κατ’εμένα «Αναθέματος!» Τί θέλεις, τί ζητάς τα «Ρέστα» πάλι, χωρίς ν’αντιλαμβάνεσαι το Χάλι, το «μαύρο σου το Χάλι;» Μαύρο τυχαία το είπα, όμως η τύχη ξέρεις βοηθά κάποτε τους καλοπροαίρετους γραφείς και συγγραφείς!

    Σ’ενοχλεί αλήθεια η «Λαϊκή Δεξιά» του Μητσοτάκη; Πού τα παίρνεις; Στη Λέξη Λαϊκή; Την Ιστορία αυτού του κόμματος την ξέρεις καλά, ή είσαι μονόπαντος, μονοκόμματος και μονόχνοτος;

    Απ’το 1922 η δεξιά παράταξη δεν ήταν αυτή που την έλεγαν «Λαϊκό Κόμμα» για ν’αλλάξει με τον Παπάγο σε «Ελληνικό Συναγερμό» και επί Μεγάλου Καραμανλή σε ΕΡΕ, Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση  μεταπολιτευτικά δε  από τον ίδιο σε «Νέα Δημοκρατία;»

    Για να τελειώνουμε Αντώνη μου, σε υποστηρίξαμε, σε ψηφίσαμε, σε στηρίξαμε φανατικά, όμως πια νιώθουμε πως εξαπατηθήκαμε οικτρά, δηλαδή προδοθήκαμε!

    Και ας βγάλουμε και το επιμύθιο, μπας και κάτι παραπάνω εμείς οι Έλληνες μάθουμε: «Δεν υπάρχουν πια ιδεολογίες Αντωνάκη, ούτε πολλές Πατρίδες και Κοινωνίες!  Η ιδεολογία είναι μία και αυτή συνιστά ένα ιδανικό κράμα όλων των ιδεολογιών! Τα υπόλοιπα είναι λόγια, λόγια του Αέρα, για κάποιο ζητούμενο υπονοούμενο, που λίγο πολύ, οι περισσότεροι απολύτως το καταλαβαίνουμε, γι’αυτό και διαφέρουμε!

ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ!

 

ΜΟΝΟ ΑΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ

ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΘΑΥΜΑΤΑ!

*Μ’αφορμή τον Άθλο της Εθνικής μας ομάδας Ποδοσφαίρου στην Αγγλία, με το απίστευτο 1 -2 στο στάδιο   Wembley !

 

*Κι’ακόμα το γεγονός ότι όσες Φώτο κι’αν είδα το Σκόρερ Παυλίδη, τον είδα να δείχνει με τους δυο του δείχτες των χεριών του το Θεό!

   Εσείς αλήθεια πιστεύετε στα θαύματα ή θεωρείτε αυτά αποκυήματα φανταστικά; Αν αυτής της κατηγορίας είστε Ανθαθεωρείστετη πάραυτα γιατί αν δεν πεισθείτε από τα επόμενα, μπορεί να εκτεθείτε ανεπανόρθωτα!

   Θα μπορούσα να κάνω ψυχολογική ανάλυση της περίπτωσης, αλλά θ’αρκεστώ στα παρακάτω αδιαμφισβήτητα  θαύματα και ίσως στις σκέψεις σας δικαιωθώ!

    Δεν ήταν θαύμα η Νίκη των 10.000 Ελλήνων στο Μαραθώνα το 490 π.Χ έναντι των 125.000 Περσών;  Η Νίκη των Ελλήνων στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας το 480 π.Χ, μπροστά στα έκπληκτα μάτια του Ξέρξη που ήρθε ν’απολαύσει το θρίαμβό του, από την περίοπτη θέση του Όρους Αιγάλεω;

   Το κτίσιμο της Ακρόπολης αυτού του απαράμιλλου θαύματος της Ανθρωπότητας που άρχισε το 465 π.Χ για ν’ακτινοβολεί έκτοτε με την ασύλληπτη ακτινοβολία της

και την εκχειλίζουσα  ενέργειά της κάτω από τη σκιά της;  Όπως χθες το βράδυ, συμμετέχοντας σ’ένα δείπνο μ’εκλεκτούς φίλους και συναδέλφους του Συνδέσμου Αποφοίτων της Σχολής Ικάρων δε μ’άφησε να τους χαρώ! Ακόμα κι’εγκάρδια να χαιρετίσω την εκλεκτή καλλιτέχνιδα Ζανέτ Καπούγια και χρόνια γνώριμη της συντρόφου μου,, που είχαμε αρκετό καιρό να δούμε!!

    Και για να επανέλθουμε στη ροή της γραφής δεν ήταν θαύμα οι Θερμοπύλες και οι 300 του Λεωνίδα πάλι το 480 π.Χ; Οι Άθλοι του

Μεγάλου Αλεξάνδρου των 30.000 ανδρών το 386 π.Χ που ξεκίνησε στα είκοσί του χρόνια για να κατακτήσει όλο σχεδόν τον τότε γνωστό Κόσμο σε λιγότερο από μία δεκαετία;

     Και για να’ρθουμε στα σχετικά πρόσφατα το έπος

του 1940 που κατανικήσαμε τις ορδές του Μουσολίνι των 600.000 ανδρών στα αιματοβαμμένα και δοξασμένα άγρια στη φύση τους Ελληνοαλβανικά σύνορα; Αλήθεια ήταν μικρό Θαύμα;

     Ή η κατάκτηση του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος  Ποδοσφαίρου από τη δεύτερη φορά συμμετέχουσα Χώρα μας μέσα σε μία 25νταετία, το περιβόητο και θαυματουργό έτος 2004!  

     Σαν τελευταίο θαύμα αφήσαμε, γιατί εκείνο είναι αέναο με την ανεξήγητη ενέργεια της Ολυμπιακής φλόγας, την απαράμιλλη τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα, που δε συγκρίνονταν ούτε με καμιά από τις προηγούμενες , μα ούτε τις επόμενες που μέρι σήμερα έχουμε δει, σε Κίνα, Ιαπωνία, ΗΠΑ κτλ!

    Και για να βγάλουμε το επιμύθιο δυστυχώς εμείς οι Νεοέλληνες είμαστε αρκούντως δύσπιστοι στα θαύματα και πολύ φοβάμαι ότι χειροτερεύουμε, γιατί και τα θαύματα κόποις και πόνοις και γνώσις Κτώνται!

    Και επειδή εξακολουθούμε να φαινόμαστε αρκετά δογματικοί στη γραφή, ας πούμε τουλάχιστον τούτη την τελευταία επιστημονική απόρριψη της παραδοχής περί του 10% εκμετάλλευσης του μέσου ανθρώπου από τον εγκέφαλό του!

   Ο εγκέφαλος μπορεί να κάνει θαύματα γιατί έχει απεριόριστες δυνατότητες, μετουσιώνοντας αυτές σε δυνάμεις και πράξεις  αξιοθαύμαστα ψυχοσωματικές!

     Αρκεί να βρεθεί  το κίνητρο, η αιτία, η αφορμή, ο τρόπος ενεργοποίησης αυτών που μπορεί να είναι ένα γεγονός ή ένας λόγος για παράδειγμα από χαρισματικό Ηγέτη, Ταγό, Στρατηλάτη! Ένας ισχυρός λόγος έλεγε ο Μ. Ναπολέων μπορεί να ισοδυναμεί με τρεις και τέσσερις Στρατιές! Σκεφτείτε δηλαδή να έχεις 100.000 μαχητές και μόνο από το λόγο σου να τους κάνεις 300.000 και 400.000 και μάλιστα αόρατους! Ιδού τα θαύματα και πράγματα αξιοθαύμαστα!

      Ας μην ξεχνάμε ότι την παραμονή του Αγώνα συνέβη το συνταρακτικό γεγονός αιφνίδιου Θανάτου Βασικού παίχτη της Εθνικής μας, που μας εκπλήσσει σίγουρα το αγγλικό του όνομα, γιατί οι περισσότεροι αγνοούμε  τις Ελληνικές του ρίζες μια
και η Μητέρα του Πατέρα του, η Αγαπημένη του γιαγιά δηλαδή ήταν καθαρόαιμη Ελληνίδα!

     Ας μην ξεχνάμε ακόμα ότι την παραμονή του Αγώνα η Εθνική μας ζήτησε επίσημα λόγω πένθους την αναβολή του Αγώνα, που δεν της δόθηκε, μ’αποτέλεσμα οι παίχτες να βγουν με πένθος στον Αγωνιστικό χώρο και φυσικά με Όρκο για τον

Συμπαίκτη τους στον οποίο χάρισαν και την άξια απορίας Νίκη τους, αυτή που στα θαύματα αδιαμφισβήτητα ανάγεται!

     Θερμά λοιπόν Συγχαρητήρια στην Εθνική μας για το τελευταίο θαύμα που στην ένδοξη όπως και να’χει Πατρίδα μας πρόσφερε!