Επί των Τύπων των Ήλων!

ΕΠΙ ΤΩΝ ΤΥΠΩΝ ΤΩΝ ΗΛΩΝ

ΤΩΝ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΨΥΛΛΩΝ !

SOS Κύριε Πρωθυπουργέ May Day, May Day, May Day!

    Αυτά είναι που εκπέμπουμε στην έσχατη Ανάγκη εμείς οι Ιπτάμενοι Κε Πρωθυπουργέ! Το SOS σημαίνει Save Our Souls – Σώσον τας Ψυχάς μας ! Το MADAY που μοιάζει εν πρώτοις με τη ΜΈΡΑ ΜΑΓΙΟΥ  προέρχεται στην Αεροπορία από τη Γαλλική φράση "m' aider" (που σημαίνει "βοήθα με!")

   Να βοηθήσω λοιπόν θέλω και’γω με το φτωχό μου μυαλό! Έχοντας επίγνωση  για το ότι δεν πρόκειται για κανένα σπουδαίο, αλλά για έναν τσαλακωμένο και κατατρεγμένο από χίλιες μεριές Αξιωματικό, μηδέ εξαιρουμένου και του δικού σας Πατρός, όταν ΥΕΘΑ ήταν ο Ιωάννης Βαρβιτσιώτης, Πατήρ του Σπουδαίου Μίλτου – Υιού του Πατρός, που’θελε να γίνει Διδάκτωρ στη Σχολή των Αετών!

    Κύριε Πρωθυπουργέ σώστε το Στράτευμα, που κινδυνεύει με διάλυση, παρά περί του αντιθέτου εντυπώσεις, και την Παράταξη που κινδυνεύει με κατάρρευση! 

    Ο Φοβερός και Μέγας Φθοροποιός, ναι είναι ο πρώτος τη τάξει Δελφίνος, και νυν ΥΕΘΑ Κύριος Δένδιας, παρά περί του Αντιθέτου Καλλιεργούμενες Εντυπώσεις, φυσικά από τον ίδιο!

    Στις Ένοπλες Δυνάμεις, εκτός από κάποιους Ρουφιάνους και υποδαυλιστές του Στρατού Ξηράς, δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή, ούτε και ο πλέον Φαν της παράταξης, που υποτυπωδώς να εμμένει στην προτέρα του Επιλογή!

   Οι λόγοι Πολλοί και ο νυν ΥΕΘΑ αυτών το Τέλος κι’η Αρχή! Εχθροί σαν το Σαμαρά και τον Καλαμανλή σας κάνουν καλό, κατά την ταπεινή μου άποψη, που θα δυναμώσει σημαντικά αν σ’αυτούς και ο Νυν ΥΕΘΑ προστεθεί!

 

Κύριε Δένδια υπάρχει Ένδεια μιλάμε Έντιμα!

   Οι Άνθρωποι μπροστά κοιτάνε κι’όχι πίσω! Εσείς αλληθωρίζετε κι’από ανύπαρκτα κενά περνάτε, όμως σας προειδοποιώ τα μούτρα σας σπάτε, έτσι όπως πάτε!

   Μετοχικά Ταμεία , άλλο συν και άλλο Μείον! Αντί να σταθείτε στο γιατί, αμέσως στο σπαθί που το ακονίζετε αρκετά χρόνια τώρα, για να μην ακουστεί ούτε κιχ στη σφαγή!

   Μη μας βάζετε σε διχόνοια, καμία πρόθεση δεν έχουμε, όμως την κοπή για ραφή σε μέτρα κατά βούληση δε τη σηκώνουμε! Άλλο το ένα κι’άλλο το άλλο όχι με τσόντες για ριγάλο, σε σφύριγμα με τόνο φάλτσο!

   Οι ΑΓΕΕΘΑ βάζουν χέρι στα άλλα όπλα! Ανέντιμο και θα το’λεγα ωμά «Πρόστυχο»! Ο πρώην άλλαξε χρώμα στο όπλο μας κι’ο συμβολισμός τ’ουρανού στο χρώμα μας έγινε σκαιός! Μπαίνεις σε Μονάδες της Πολεμικής Αεροπορίας και Νομίζεις ότι μπαίνεις σε Στρατόπεδο! Πας στο Πεντάγωνο και νομίζεις ότι πας στο Μονάγωνο!

   Δεν είναι Σοβαρά πράγματα αυτά, τις Συντάξεις μας τις πετσοκόψατε, τα πενιχρά μας μερίσματα θα τα κάνετε επιμερίσματα!  Αυταπατάσθε όμως οικτρά και τα στις επάλξεις παιδιά βλέπουν μπροστά, αυτούς που βλέπανε κάποτε σα θεούς και τώρα, ξεπεσμένες προσωπικότητες, τουτέστι  στυμμένες Λεμονόκουπες!

    Και δε μου λέτε εσείς οι πολύξεροι και ξερόλες, η Γενική τράπεζα δεν ήταν του Μετοχικού Ταμείου Στρατού;  δεν πουλήθηκε στη Γαλλική Societe Generale στις 5/3/2004 έναντι πινακίου Φακής; Ναι με το  εξωφρενικό ποσοστό συναλλαγής 6.000.000 μετοχών στην εξευτελιστική τιμή των 6,00 ευρώ ανά μετοχή;

    Όλα δε αυτά να γίνονται δύο ημέρες προ των εκλογών, με τον Παπαντωνίου στο θώκο του ΥΕΘΑ και τη νέα κυβέρνηση του Μηδενιστή Κώστα Καραμανλή να ορκίζεται στις 10/3/2004! Ε άιντε στο Διάολο λοιπόν!

     Και δε μου λέτε Κύριε Δένδια, κάτι πιο σοβαρό, ποιοι  μωρέ θα πολεμήσουν αν και εφόσον; Τα Αγάλματα που στέκουν Δίπλα σας; Οι της μιας Στρατιάς που δεν έχουμε; Οι Επίστρατοι  που δεν έχουμε; Οι 300 που έχουμε; Ναι αυτοί μόνον αυτοί οι Τριακόσιοι (300) που έχουμε θα πολεμήσουν Κε Δένδια που έχουμε, αλλά που δυστυχώς κάμπτονται γιατί μπροστά βλέπουνε!!!

 

    Αυτά επί  του παρόντος επανέρχομαι δριμύτερος, βάζοντας το χέρι μου βαθιά επί των τύπων των Ήλων κι’απ’τον πόνο όποιος Αντέξει, άλλως ας τρέξει κι’ας διορθώσει κάτι αν προλάβει και θέλει!

Αντιπτέραρχος (Ι) Ε.α Κώστας Ιατρίδης

Πρόεδρος Μετοχικού Ταμείου ΠΑ!

   Καλέ μου Φίλε και Εξαίρετε Συνάδελφε Κώστα Ιατρίδη , Πρόεδρε Διοικητικού Συμβουλίου ΜΤΑ! Κρείτον του Λαλείν το Σιγάν και Το Δικηγορείν στη Χώρα μας κατά κανόνα  Ασελγείν!

    Τα μαθηματικά είναι τόσο απλά, πολύ απλούστερα από τα Γεωπολιτικά! Έπρεπε να τα γράψω νωρίτερα τούτα δω τα τόσο λεπτά, όμως έμαθα να είμαι αρκετά εγκρατής, μέχρι ο κόμπος να φτάσει στο χτένι , όχι όμως κι’όταν το σπάσει!

   Το 1+1  =2 και το 2 +2 =4 ποτέ δεν χρειάζονται επεξηγήσεις το ίδιο και τα ποσοστά επί τοις εκατό (%)! Τα μετοχικά Ταμεία ήταν αυτοκέφαλα και  μονοκέφαλα, όμως τα κεφάλια από τρία έγιναν ένα (1) και τα κεφάλαια  ΕΝΑ με Κεφαλαία, τα δε ποσοστά με νόμο πλέον κατανεμημένα! Το προβληματικό ποσοστά 44%! Τα Υγιή 33% και 23%!!!

   Το ποιοι επηρεάζονται και πόσο Όπερ Έδει δείξαι (ΟΕΔ) κατά τον Ευκλείδη ή όπως το’λεγαν και οι Λατίνοι Σοφοί: Quod Erat Demonstrandum (QED)!

 

    Και για να συνοψίσουμε, αυτά Κύριε Πρωθυπουργέ, Αυτά Κύριε Μητσοτάκη! Είναι Αμαρτία Αυτός που Ιστορία Γράφει, από αδυναμία να μουτζουρώνει αυτά που γράφει!

 

   

ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ!

ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ!

WARNING!

   Η Λέξη για μας τους Πιλότους λέει πολλά κι’όταν τη βλέπουμε στα διάφορα Εγχειρίδια των Αεροσκαφών (Α/Φ) που πετάμε στεκόμαστε με ευλάβεια στα γραφόμενά της, για την τυφλή τήρησή της! Γιατί η παράβλεψή της σημαίνει Ρίσκα, αγχώδεις περιπέτειες και αρκετές φορές Θάνατο!

    Την άνοιξη είχα δημοσιεύσει κάτι σχετικό – προειδοποιητικό -, με τους κινδύνους της Άνοιξης και τα γιατί, αναλύοντας το κάθε τι ! Εστιαζόμενος στη  βαθμιαία και ραγδαία αύξηση των Τροχαίων Ατυχημάτων! Η Στατιστική δε λαθεύει και επαληθεύει ή διαψεύδει! Λυπάμαι για την επαλήθευση στο Πανελλήνιο!

    Τώρα, έστω και κάπως αργά – ποτέ δεν είναι αργά – θα σταθώ σ’έναν άλλο παράγοντα γενεσιουργό πάσης φύσεως Ατυχημάτων, στο  ΔΕΙΚΤΗ ΔΥΣΦΟΡΙΑΣ (ΔΔ)!

     Ο ΔΔ Συνιστά έναν αριθμό συνέγερσης για αυξημένη πρόληψη! Εξάγεται από τη Μετεωρολογία με βάσει κάποιων στοιχείων πρωτευόντως Θερμοκρασίας και Υγρασίας, δίδεται δε προς χρήση για λόγους προλήψεως  κατά βούληση, από τους διάφορους φορείς!

     Στην Πολεμική μας Αεροπορία (ΠΑ) χρησιμοποιείται εδώ και πολλά χρόνια και φτάνει μέχρι αυτή ταύτη τη Διακοπή των Πτήσεων! Μάλιστα σήμερα ο δείκτης ποικίλει ανάλογα του τύπου Α/Φ!  Στο Rafale  για παράδειγμα είναι 27, για το Mirage 2000 είναι 28,6.

    Προχθές 23/7/2025/14:45 περίπου συνέβη ένα Μείζον Ατύχημα σε ένα ιδιαίτερης Ικανότητας Πυροσβεστικό Ελικόπτερο (Ε/Π) Ericson Αμερικανικής Κατασκευής, κόστους αγοράς από 25 έως 30 εκατομμυρίων δολαρίων! Συμμετείχε σε κατάσβεση Πυρκαγιάς στον Ασπρόπυργο, έπεσε στον Κόλπο της Ελευσίνας κατά την υδροληψία περί της 14:30, με θερμοκρασία περιβάλλοντος περί τους 40^ο  Κελσίου!

   Χθες 19:40 περίμενα εναγώνια σε γνωστό κανάλι ν’ακούσω τις απόψεις γνωστού εξαίρετου Επαγγελματία Πιλότου Ε/Π! Ο παρουσιαστής του έδωσε το λόγο και του τον πήρε πριν πάρει δεύτερη ανάσα! Ντροπή Κύριε, Ντροπή! Ίσως κάτι ιδιαίτερα αξιόλογο για τους πάντες να έλεγε!

   Κάτι σαν αυτά που και εγώ περιγράφω για λόγους συνέγερσης και γενικής πρόληψης πάσης φύσεως ατυχημάτων αυτή τη Στιγμή προς το καλό των Πάντων!

   Κύριοι οι άνθρωποι αυτοί – Χειριστές Α/Φ Αεροπυρόσβεσης -λειτουργούν κάτω από ιδιαίτερα ακραίες συνθήκες, που θα τις χαρακτήριζα συνθήκες Πολέμου! Τέτοιες που θα επέβαλλαν και  τη συνέχιση των Πτήσεων στην ΠΑ και σε περιπτώσεις μακράν της υπέρβασης του Δείκτη Δυσφορίας!

   Ως προς τα αίτια της πτώσης του Ε/Π αν και δεν μπορώ να είμαι βέβαιος πριν την περάτωση της Διερεύνησης, θα τα απέδιδα πιθανότατα στην όχι και τόσο καλή Ψυχοσωματική κατάσταση του πληρώματος!  Μόνον εκείνοι ξέρουν αν καλά κοιμήθηκαν την προηγούμενη, πότε έφαγαν, τι έφαγαν, τι ήπιαν! Υπογραμμίζεται ότι ένας πιλότος της ΠΑ και ένα (1) ποτήρι Μπύρα να πιούν με το νυχτερινό τους γεύμα, απαγορεύεται να πετάξουν την επομένη, γιατί επιβραδύνεται ο χρόνος αντίδρασής τους, τα αντανακλαστικά τους που συνήθως λέμε!

   Αυτά προς γενική συμμόρφωση κατά περίπτωση  και κατά δύναμη, επισημαίνοντας για παράδειγμα ότι Ηλίαση μπορούμε να πάθουμε και όταν κολυμπάμε, εφόσον δε βουτάμε το κεφάλι μας στη θάλασσα και γενικότερα ότι ο Δείκτης δυσφορίας (ΔΔ) επιβραδύνει την ομαλή διεξαγωγή των Λειτουργιών της Λογικής και της Δεξιότητες του Ατόμου!

ΟΡΚΩΜΟΣΙΑ ΑΝΘΥΠΟΣΜΗΝΑΓΩΝ 97ης ΣΕΙΡΑΣ ΙΚΑΡΩΝ!

 

ΟΡΚΩΜΟΣΙΑ ΑΝΘΥΠΟΣΜΗΝΑΓΩΝ 97ης  ΣΕΙΡΑΣ ΙΚΑΡΩΝ!

8/7/2025/10:00!

Έπρεπε να πάμε, οφείλαμε να πάμε ν'αφήσουμ' ένα δάκρυ

εκεί που το χρωστάμε!

Σ’αυτούς που ήταν πλάι μας και πρόωρα χαθήκανε, σ’αϊτούς

π’αναληφθήκανε και Αρχάγγελοποιηθήκανε!

Έπρεπε να πάμε, να δούμε, να χαρούμε, να ξαναθυμηθούμε

και ας συγκινηθούμε!

 

Έπρεπε να πάμε μπορούμε, δε μπορούμε, τα δεν να υπερβούμε

και να αναθαρρούμε!

 

Έπρεπε να πάμε στον καύσωνα ν’αντισταθούμε, να αναμετρηθούμε

Ψηλά και να σταθούμε!

Όφειλα να πάω, εκεί να προσκυνήσω, τα μάτια μου να κλείσω

τα δάκρυα να κρύψω, πίσω απ’τα γυαλιά μου και τα αισθήματά μου

τα ευαισθητικά μου και υπερβατικά μου!

Με θρησκευτική κατάνυξη παρακολούθησα όλο το διαδικαστικό

Κι’άφησα τη σκέψη μου να φύγει, να πάει στο ποθητό! 

Και ήταν σα να μην άλλαξε «τίποτα», «τίποτα» ουσιαστικό

 κι’ήταν σα να μην άλλαξε ούτε το παραμικρό!

 

    Οι ίδιες εικόνες οι ίδιες σκηνές γυρνούσαν στο μυαλό μου σαν τρελές

εμένα στροβιλίζοντας, σε παραζάλης τις στροφές!

 

Κι’ας ήταν κάποιες άνισες, κατά βάση στους Θεατές, στις εύκολες προσβάσεις τους και  σύγχρονες δομές, αφόρητες συγκριτικά και συγκινητικές!

 

Για μας δυο χούφτες άνθρωποι στη Βόρεια πλευρά, εκεί με δίχως σκέπαστρο και ρούχα ταπεινά, που πίσω αφήσανε δουλειές και

Χρέη τους πολλά!

 

Κι’εκεί στην ώρα της Αιχμής πήγα να υψώσω τη δεξιά μου ξανά να ορκιστώ, όμως ο υπέρ ακάνθιος μου ευτυχώς, μου ψιθύρισε στη σιωπή, μη καλέ μου Αφέντη, μη γιατί πονώ και ψηλά δε μπορώ να σταθώ!

Ακολούθησα την πομπή με λιτή περιβολή και τη μελαγχολία σαν αφηρημένη ζωγραφιά πνιγμένη με μια ανάκατη χαρά!

Απ’την πλούσια  σε εδέσματα Γιορτή, ήπια δυο γουλιές νερό,  μπας κι’ο κόμπος πάψει να  μου σφίγγει το λαιμό!

Χαιρέτισα κάποιους Συναδέλφους που πραγματικά εκτιμώ και μπλέχτηκα μέσα στο γεμάτο συγκινήσεις κοινό των ορκισθέντων Ανθυποσμηναγών – Νεογνών -! 

Έσφιξα εγκάρδια τα χέρια κάποιων εξ’αυτών των Νεοσσών Αετών, ευχόμενος Τύχη τους Καλή! Είδα ότι όλοι με κοίταζαν παράξενα, τους καθησύχασα λεκτικά:

--«Παλιός σας Συνάδελφος, Παλιός σας Συνάδελφος!» 

– «Ιπτάμενος, Ιπτάμενος; Τί Σειρά, τί σειρά;»

- «41^η Παιδιά, 41^η Παιδιά!»

Κι’εκείνοι μ’ένα στόμα:

-«Για Σκεφτείτε και ’μεις 97^η και ’μεις 97^η!

 

Πήρα των ομματιών μου, έχοντας προ των οφθαλμών μου τη Μάνα μου, τη μόνη ύπαρξη που είχε παραστεί στη δική μου ορκωμοσία!

Και ήταν θυμάμαι κι’ήταν θυμάμαι η 17^η /9/1968 , ημέρα Τρίτη, τρίτη και Πάλι!

«Πάμε Μάνα» είπα, «πάμε», μέσα μου νιώθοντας μια άγρια Πάλη! «Πάμε Μάνα πάμε, τώρα έχω αυτοκίνητο, δεν θα πάμε με το Λεωφορείο!»

  Η Ζέστη αφόρητη, η συγκίνηση αχώρητη, κι’η παρανόηση ασυγχώρητη!

-         «Να πάμε πού παιδί μου; Να πάμε Πού;  Ακόμα δεν κατάλαβες ότι δεν είμαι εδώ κι’είμαι αλλού;»

-         «Όχι Μάνα, όχι, προχθές στις τέσσερις (4) του Ιούλη έκλεισα τα 79 και μπήκα στα 80, συγχώρα με Μάνα, συγχώρα με, ίσως από δω και πέρα να πιστεύω και’γω απολύτως στην Ανάσταση, έστω σαν Ανάπλαση, έστω σαν Ανάπλαση, υπέρβασης Ανάπλαση και κάπου Αναπαράσταση!

ΓΕΝΕΘΛΙΑΚΟΣ ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ

 

ΓΕΝΕΘΛΙΑΚΟΣ ΣΤΟΧΑΣΑΤΙΚΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ!

   Να πω πως χαίρομαι θα ψεύδομαι και θα ντρέπομαι, από μικρός απεχθανόμουν το ψέμα και την υποκρισία, ακόμα και τα κατά συνθήκη, συνήθη!

   Γεννημένος την 4^η Ιουλίου βρήκα κα’γω μέρα να γεννηθώ  και το κεφάλι μου να βγάλω απ’ τη Μήτρα της Μάνας μου τον Κόσμο να δω και να νιώσω ότι περιστρέφομαι με Αστρική Ταχύτητα απ’την πρώτη στιγμή, μια και μου’παν ότι είχαν περάσει ήδη τριάμισι, τέσσερα χρόνια από το πρώτο μου κλάμα, μέχρι την πρώτη συνειδητοποιημένη σκηνή!

    Μεγάλωσα πέρασαν γενέθλια και γενέθλια στη Ζούλα χωρίς τούρτα κεράκια και Γιορτή! Χρόνια άσχημα, χρόνια καταραμένα, άστα να πάνε στην οργή!

      Όχι δεν τα γιορτάζαμε στην ηλικία μου, γιορτάζαμε λέει τ’όνομα, σιγά τα ωά, κι’αν μ’έλεγαν σαρδανάπαλο κάτι θα’λαζε, ο χαρακτήρας έχει αξία το κατάλαβα νωρίς, χωρίς να μου γίνει αυτοσκοπός!

     Τα γενέθλια γενέθλια έστω με προσβολή της Ελληνικής Happy Birthday to You, Happy Birthday to Spyros, ώσπου λέγε λέγε ήρθε ο «Σοφός» για να σε προσγειώσει  αναγκαστικώς, δυστυχώς!

      Μια αόρατη φωνή κραύγαζε πείσμονα στη σιωπή σπάζοντας το φράγμα του ήχου, στο σκληρό σου δίσκο! Φύγε απ’την ουτοπία σου Σοφέ, απόδιωξε τις παναισθήσεις – ψευδαισθήσεις – που φύτεψε μέσα σου ο άθλιος Ψεύτης, ο Καθρέφτης!

      Μα’συ Χριστιανέ μου δεν έγραψες κάποτε «Άυλη του Είδωλου ουσία, που έτεκες την ειδωλολατρεία σ’έρωτα με δίχως συνουσία μέσα στου καθρέφτη τη Μαγεία …» Και’συ λοιπόν το αγνοείς πως καμιά μετάλλαξη πάνω σου δεν έχει συνειδητοποιηθεί κι’ο μόνος αναλλοίωτος στη Γη είναι ο Σπύρος ο δικός σου, χάρισμα του Μέγιστου Μάγου και Ψεύτη στη Γη;

     Εκείθεν έστω προς Στιγμή, Αναλογισμός, ορθολογισμός, υπολογισμός, Στίγματος, τροχιάς και Προσγείωσης Αναγκαστικής! Σταθμός ογδόντα (80) κι’ο Φάρος του Προσδόκιμου αμέσως μετά, οι λάμψεις του σαν αστραπές να λάμπουν εκτυφλωτικά!

     Και μετά οι μνήμες – λύπες – ο χαμός της Μάνας από μελαγχολία στα ογδόντα και δύο (82) κτλ κτλ να σκίζουν τη ψυχή σου στα δύο!

     Όμως πάλι η αόρατη φωνή  και πάλι εκκωφαντικά παρήγορη στη Σιωπή : «Στάσου στάσου μην παίρνεις φόρα στην κατηφόρα, στάσου κι’έχει κι’άλλη ανηφόρα φίλε, άγνωστη στην κλίση, γνωστή  στη Φορά, σίγουρα δηλαδή Δυτικά, αλλά στοπ τα παράπονα, φαίνονται άδικα και κάπου άπονα! Ισολογίσου και καμιά φορά, σου μιλώ σοβαρά Φίλε, πολύ Σοβαρά!

    Προχθές δεν είπες στο ‘Α Κοιμητήριο Αθηνών έναν επικήδειο σε Φίλο σου επιστήθιο τέσσερις φορές Βουλευτή, συμμαθητή σου απ’το Δημοτικό κι’εξαίρετο παιδί; Ε δεν θα μπορούσαν φίλε μου οι ρόλοι σας να έχουν αντιστραφεί;

      Σαράντα (40) δε βγήκατε το 1968 από τη Σχολή Ικάρων, τρεις (3) ο Χάρος δεν πήρε πρόωρα στο άγριο κυνηγητό που σας έκανε στον αέρα; Τον Αντώνη στα Είκοσι (23); Το Θόδωρο στα  Τριάντα και δύο (32); Το Σάκη στα  Τριάντα και Οχτώ (38); Πάνω από Δέκα (10) και παραπάνω  δεν είπες έφυγαν από τους Σαράντα (40), πρόωρα από άλλες αιτίες, αρκετοί παιδεμένοι οικτρά;

      Πόσα χρόνια είπες πέταγες συνολικά; Πενήντα (50), σωστά; Πόσοι Συνάδελφοί σου έφυγαν; Μην μπαίνεις στον κόπο να μετράς θα χάσεις πολύ χρόνο και δεν κάνει σήμερα που γιορτάζεις!

     Και κάπου εδώ κλείνει η Φωνή στη Σιωπή με μια Ευχή: «Μην αδικείς Φίλε, μην Αδικείς, σκέψου βαθύτερα τί είναι η Ζωή, Happy Birthday Spyros, Happy Birthday και στα εκατό με Υγεία κι’Ευτυχία κι’όχι γκρίνια και μεμψιμοιρία!

     Σας Ευχαριστώ όλους προκαταβολικά για τις Θερμές σας Ευχές και συγνώμη για τις μελαγχολικές μου αναδρομές, ίσως χρειάζονται και καλό να κάνουν κι’αυτές!

ΑΦΗΣΤΕ ΜΑΣ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΕ Τ' ΌΝΕΙΡΟ!

 

Αφήστε μας να Πεθάνουμε

Αγκαλιά με τ’ όνειρο!

Κάντε  το τελευταίο μας Χατίρι

έτσι που να μη μοιάζει με Χαρακίρι!

 

   Άλλοι το είπαμε Όνειρο, άλλοι το είπαμε Όραμα κι’ας ήταν με τον κίνδυνο σαν αδελφάκι δίδυμο και κάπου τόσο επώδυνο, στο πρόωρό του κατευόδιο, σαν τ’ουρανού διόδιο κι’αγγελικό εφόδιο!

    Παιδάκια 18, 19 ετών κινήσαμε για’ κει που μας περίμενε μια υιοθεσία Ιερή, από Μανούλα μεν Θετή μα στο μυαλό μας Πανεθνική, που κάθε άλλο παρά εύκολη ήταν στην αποδοχή!

    Ξέραμε ότι στους δυο, παρά τη Νιότη τη Θέρμη και τη Λεβεντιά τον έναν μόνο  θ’ αποδεχόντανε, τον άλλον με μια ρετσινιά θα απέρριπτε, που ισόβια θα’ μενε στη ψυχή του σα μελανιά, με ένα υγειονομικό μείον που πονά διαχρονικά!

    Ναι αυτό συνέβαινε όταν έδινα εξετάσεις στη Σχολή των Υπερβάσεων ! Υπερβάσεων ναι κατά συρροήν και εξακολούθηση, γιατί ξέρεις ότι εκεί στήνει το δόκανο ο χάρος για να πάρει Έτοιμους Αγγέλους να τους στείλει ψηλά! Ίσως ποιος ξέρει με Θεία Εντολή, γιατί κάπου πρέπει κι’ο Παράδεισος να τραφεί και να τροφοδοτηθεί και πού αλήθεια θα’βρισκε καλύτερη Πηγή, εκτός από την Ικάρια Σχολή!

    Αυτή που αν μη τι άλλο σε θέλει υπερβασία στην Ανθρώπινη Φύση, μια και το Aviation Phycology λέει ότι: «Η Εξασφάλιση των προϋποθέσεων της Ανθρώπινης Φύσης δε μετέτρεψε την Ανθρώπινη Φύση, γι’αυτό και η Πτήση εξακολουθεί   ν’αποτελεί και σήμερα κατάσταση εκτός των Συνήθων!

    Αυτά τα ξέραμε όμως αν και τίποτα δε μετράγαμε, μερικά των Ων ουκ Άνευ Δεδομένων μας τα είχαμε δεδομένα! Μέσα στα δεδομένα Φυσικά και την Ισόβια περίθαλψή μας, αν η Μοίρα αλλιώς δεν ήθελε, από ένα Νοσοκομείο Περιωπής που από Γεννησιμιού του είχε το Καλύτερο όνομα στην Ελλάδα!

    Πολλοί Συνάδελφοί μας εκεί νοσηλεύτηκαν μετά από μείζονα ατυχήματα, με σοβαρότατα τραύματα, εγκαύματα κάθε είδους και τραύματα Θανατηφόρα! Κάποιοι επέζησαν χάριν των Γιατρών μας με τους οποίους μας συνέδεαν ακατάλυτοι δεσμοί από τις Μοίρες μας και τις Μονάδες μας όπου συνυπηρετούσαμε!

    Κάποιοι  εις Κύριον αποδήμησαν μετά από εξαμηνιαίες κωματώδεις καταστάσεις ακολουθώντας την κουστωδία των Αγγελικών μας Συναδέλφων που τα νούμερά τους είναι εκκωφαντικά!

    Έχουμε υπερβεί τους εφτακόσιους τριάντα πέντε (735) σε αριθμό και οι συντριπτικά περισσότεροι είναι ναι σε καιρό Ειρήνης! Και για να μη μιλάμε στο βρόντο οι Νεκροί μας στο Β΄ππ και τον καταραμένο εμφύλιο ανέρχονται μόνο περίπου στον αριθμό των πενήντα πέντε συν ή πλην πέντε (5)!   

Αλήθεια τί να πρωτομετρήσουμε, τί να απαριθμήσουμε τους Νεκρούς ανά τύπο και όλους Εν Ειρήνη; Τους Νεκρούς των Spitfire και των Harvard T-6, που άρχιζαν απ’τους Ικάρους και τέλειωναν σε πεπειραμένους Εκπαιδευτές; Τους Νεκρούς κατά πολλές δεκάδες και σχεδόν  εκατοντάδες των F- 84G, F-86E, F-84F!

    Τους δεκαοχτώ (18) Νεκρούς των F-104 G,  τους πενήντα (50) των Phantom F-4 ή τους λοιπούς των F-5, Α-7, Mirage F-1 και 2000, F-16 ή μήπως την ακολουθία νεκρών των πυροσβεστικών Αεροσκαφών και  λοιπών και λοιπών, ων ουκ έσται τέλος!

    Κύριοι εσείς οι όποιοι εμπλεκόμενοι καθ’ οιονδήποτε τρόπο με το θέμα αναλογιστείτε ότι στο Σώμα μας μάχονται αποκλειστικά  Αξιωματικοί και όχι  Στρατεύσιμοι και μάλιστα σε πεδία Μαχών απόμακρων περιοχών και μάλιστα Εχθρικών! Προπαντός δε θυμηθείτε ότι στο Όπλο μας δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ Πολέμου και Ειρήνης!

    Τώρα γιατί τα λέμε όλα αυτά, γιατί πονέσανε τ’ αφτιά μας ν’ ακούμε ότι κάποιοι απεργάζονται μέτρα και λύσεις για την καλύτερη και πιο επωφελή λειτουργία λέει του Νοσοκομείου μας, Φευ! Φευ Θεέ μου Φευ!

   Τα πρότυπα Κύριοι δεν τα πειράζουμε, απλά τα’ χουμε για παράδειγμα εξομοίωσης και παρομοίωσης αλίμονο δε κι’αν το Ιερό μας Νοσοκομείο δε συνιστά  Φάρο Οδηγό, μια και το Φωτοστέφανό του λάμπει και θα λάμπει στο διηνεκές ύπαρξης της κεφαλής του!  Εκτός αν κάποιοι αποτολμήσουν την αποκοπή της, για πρώτη φορά στην Ιστορία του!

  Κύριοι αφήστε και κάτι να διαφέρουμε κι’εμείς εκτός της Υπερηφάνειας και της Αξιοπρέπειάς μας , αφήστε μας έστω το δικαίωμα να πεθάνουμε αξιοπρεπώς σαν ελάχιστη προσφορά του Αίματός μας, του Ιδρώτα μας και του Άγχους που αναλώσαμε στ’ άγριο κυνηγητό του Χάροντα μια και επιβιώσαμε κι’απ’το  κοφτερό του δρεπάνι γλυτώσαμε!

   Ας μη δε λησμονείτε ότι είμαστε τόσο ταλαιπωρημένοι ψυχοσωματικά που είναι απίθανο κάποιος σας ν’αναλογιστεί  έστω τη διαφορά μας από την κατάταξή μας μέχρι των περισσοτέρων μας τη  σημερινή κατάσταση – κατάληξη - και για να μη θίγω Ιατρικά απόρρητα ας πω μόνο για μένα!

   Πολλαπλές στρεβλώσεις και φθορές στον Αυχένα, καθώς των τεσσάρων τελευταίων σπονδύλων, με κάταγμα και σ’ ένα μου σπόνδυλο, καθώς στρέβλωση λεκάνης, τόσο από πτώση με αλεξίπτωτο το 1972 – Σχολή Αλεξιπτωτιστών- όσο και τις πολλές χιλιάδες ώρες  πτήσεών μου!

    Δύο ελκώδεις κολίτιδες με ακατάσχετες αιμορραγίες  είναι πολλές μία στην Ιταλία (NATO /AIRSOUTH 1986) όπου θυμάμαι τα αίσχη των ανεύθυνων  Συμπατριωτών μας, που άφησαν καμιά ογδονταριά οικογένειες εκτός Νατοϊκού Νοσοκομείου διαχρονικά από βλακείες που ντρέπομαι να πω και που νομίζω ότι και σήμερα ισχύουν, μ’αποτέλεσμα οι Έλληνες Αξιωματικοί σ’αντίθεση με τους Τούρκους, Ιταλούς και λοιπούς να τρέχουν στα απαίσια Δημόσια Νοσοκομεία των Ιταλών!

   Η άλλη μου κολίτιδα στη Σκύρο (135ΣΜ/Διοικητής/1988), εκεί όπου ο μεν Γιατρός στο Τεστ κοπώσεως του ΚΑΙ (Κέντρο Αεροπορικής Ιατρικής) μου έλεγε θα σπάσετε τα μηχανήματα και την ίδια ώρα τα μεγάφωνα με καλούσαν για άμεση μετάβαση στο αιματολογικό, γιατί ο Αιματοκρίτης μου χτύπαγε Συναγερμό!

    Τρεις γαστρορραγίες, με τη βίαια αποστρατεία μου (1991) εκ των οποίων η τελευταία παρ’ ολίγον θανατηφόρα είναι υπερβολικές για έναν άνθρωπο που στα δεκαοχτώ του έβαζε άνθρωπο 120 κιλών να πηδά στο στομάχι του !

    Μία (1) επέμβαση Αιμορροΐδων το 1995! Εννέα (9) μπαλονάκια και τέσσερα (4) Stent το 2020!  Τέλος τρείς (3) επεμβάσεις προστάτη, με την τελευταία παρ’ ολίγον θανατηφόρα μόλις το 2022!

    Και κάτι ακόμα αυτά που προσωπικά βίωσα στην πολυετή ενάσκηση καθηκόντων Αξιωματικού Ασφαλείας Πτήσεων στην 110 Πτέρυγα Μάχης τη δεκαετία του 1970, ούτε στα χειρότερα Γκραν Γκινιόλ δε μπορεί κανείς να δει και ν’αντέξει! Κύριοι για αναλογιστείτε στην Οικτρή Θέα Σαρκών, ο Γιατρός να καταρρέει και κάποιος Ψυχή τε και Σώματι Ταμένος κι’ ορκισμένος ν’αντέχει!

    Και να σας πω και κάτι ακόμα για να μην άλλο σας ταλαιπωρώ, τη Συσκευασία των Κενών Φερέτρων μόνον εμείς κι’εκείνοι οι Αδελφοί μας Γιατροί γνωρίζουμε, εμείς που έπρεπε λίγο μετά να σταθούμε ψηλά απαγγέλοντας σπαρακτικούς επικήδειους, επιτρέποντας μόνο στη ψυχή μας το κλάμα, απ’ το πολυδιάστατο δράμα!

    Δεν αναφέρομαι, από λόγους αξιοπρέπειας στο κεφάλαιο των Κινήτρων, που αμείωτα συρρικνώνονται για την προσέλκυση Νέων! Τί να τους πούμε Κύριοι αλήθεια ότι μετά απ’ όλα αυτά  και με πενήντα πέντε (55), εξήντα (60) συντάξιμα έτη η Λατρεμένη μας Πατρίς θα σας ανταμείψει με 1750 ευρώ και ίχνη μερίσματος, προς επιβίωση!

    Ή το πιο Τραγικό, ότι θέση απ’ ότι φαίνεται δεν θα υπάρχει στο Νοσοκομείο για αξιοπρεπή τερματισμό της Ζωής σας, γιατί έχει καταληφθεί από τους όποιους «εκλεκτούς» του Κοινοβουλίου ή τους Δικαιούχους Δικαστικούς ή ακόμα από κατηγορίες ανθρώπων, που δεν θα’πτρεπε  ν’αποτελούν μέρος του Κοινωνικού μας Συνόλου!!!

     Στο σημείο αυτό οφείλω με πικρό παράπονο να πω το τελευταίο περιστατικό που μου συνέβη στο 251 ΓΝΑ, χωρίς να θέλω κανένα να θίξω. Στα μισά Μαρτίου τρέχοντος Έτους πήγα να κλείσω ραντεβού για Κωλονοσκόπηση λόγω συμπλήρωσης τριών ετών απ'την προηγούμενη! 

    Εκεί στα εξωτερικά Ιατρεία έλαβε Χώρα ο Εξής διάλογος με την Γαστρεντερολόγο Υπηρεσίας: 

    -Κύριε Κίκερη δεν δικαιούστε εξέταση γιατί κλείνετε τα ογδόντα!

    - Ναι τον Ιούλιο κλείνω τα 79, αλλά έχω βαρύ Ιστορικό από εκκολπώματα, πολύποδες κτλ, κάποτε μου βρήκαν εννέα (9)!

   - Ναι αλλά στην Ηλικία που είστε είναι χειρότερα να κάνετε την εξέταση από το να μην την κάνετε!

     Κατάλαβα πως ήταν μάταιο να συνεχίσω αντιλήφθηκα πως είχα ήδη μπει στη λίστα γραμμής Εξαγωγής της Στυμμένης Λεμονόκουπας! Θα μου πείτε καλά δεν είχα έναν Ανώτατο Γνωστό να μεσολαβήσει; Καιρός ν' αλλάξουμε σκέφτηκα κι' έφυγα!

    Συνοψίζοντας και επειδή ίσως δεν έχετε αντιληφθεί κάτι βασικό, το Νοσοκομείο μας έχει σήμερα 350.000 δικαιούχους εκ των οποίων οι 300.000 είναι εκ των ων ουκ άνευ! Αν λοιπόν στο Νοσοκομείο μας αναθέσετε οχτώ (8) όπως λέγεται Εφημερίες ΕΚΑΒ ανά μήνα σημαίνει ότι οχτώ (8) επί εβδομήντα (70) με ογδόντα (80) Ασθενοφόρα την ημέρα   με  σοβαρά περιστατικά τουτέστι πεντακόσιες (500) με εξακόσιες (600) κλίνες κλεισμένες ανά μήνα! Άρα ούτε μία κλίνη για τους Ων Ουκ Άνευ δικαιούχους, άρα οι Δικαιούχοι στον Καιάδα!

    Ε εδώ χωρά μία απόλυτα σωστή και εύλογη εισήγηση, που θα κάνω , όπως πάντα έμαθα να κάνω! Θεωρώ ότι θα’ταν ωφέλιμο εφόσον υφίσταται εμμονή προ εκάστης Εφημερίας, που απ’ότι γνωρίζω  αρχίζει από 09:00 μέχρι 21:00 ν’ αποστέλλεται στο ΕΚΑΒ Mail με τις Διαθέσιμες κλίνες του 251 ΓΝΑ! Που ελπίζω ο Θεός να μη μ’αξιώσει να δω ξανά βαπτισμένο από Μιαρό Νονό!

    Τώρα προσωπικά για να εξηγηθώ και να μην παρεξηγηθώ, έχω δηλώσει επανειλημμένως στο παρελθόν και εγγράφως, εγώ ο καλός κατά την κοινή γνώμη Αξιωματικός! Ναι ότι για Αξιωματικός δεν έκανα γιατί ήμουν παρορμητικός, όμως για Καμικάζι αν οι συνθήκες το καλούσαν γινόμουνα σε χρόνο Dt!

    Ε λοιπόν σας δηλώνω υπεύθυνα, αν το μυαλό μου καλά κρατεί, εκεί προς τη Δύση της Βιολογικής μου Ζωής κανείς δεν θα μπορέσει να μου στερήσει το δικαίωμα αυτή να τερματίσω όπου η Ψυχή μου Επιθυμεί η δε Πατρίδα ατύπως μου έχει υποσχεθεί κι’ όποιος διανοηθεί ας μην τολμήσει ενάντια  σ’αυτή να σταθεί!

    Πριν ολοκληρώσω ξέρω ότι έχω περισσότερο αναφερθεί στη Συναισθηματική πλευρά του θέματος και όχι στη Νομική, όμως απόλυτα φρονώ ότι ο Νυν Πρόεδρος της Ένωσης Αποστράτων ΑΑ αξιολογότατος Αντιπτέραρχος (Ι) Παναγιώτης Δημητριάδης κατέχει αρκούντως το θέμα και θα μεριμνήσει μ’όλες του τις δυνάμεις γι’αυτό!

     Ώστε και σήμερα και αύριο και πάντα κάθε φορά που την Πύλη του 251 ΓΝΑ περνάμε να αισθανόμαστε συνειδητά ότι την Πύλη του Παράδεισου περνάμε και όχι της Κολάσεως ήτοι μιας αντικατοπτρισμού Οάσεως!

    Και κάτι ακόμα, προτίθεμαι ν’αποστείλω την παρούσα συγγραφή στους αδελφούς μου φορείς, αν και γνωρίζω ότι το ύφος αυτής δε συνάδει με το πνεύμα γραφής αυτών στα επίσημα φύλλα που εκδίδουν!

 

                                                                              Με Τιμή

                                                                         Σπύρος Κίκερης

                                                                      41^ης Σειράς Ικάρων.

 

ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΣΤΑ Α/Φ F-104 G!

 

Επετειακή Αφιέρωση

Στους Επισμηναγούς Ιπταμένους (Ι)

και πρώτους πεσόντες των Αεροσκαφών (Α/Φ)  F-104

Παναγιώτη Αναγνώστου - Πέτρου Μαρίνου -

8 Μαΐου  1964 και Όχι Μόνο!

 

Σ’αυτούς που τους Ουράνιους θόλους Τρύπησαν

και ναι το πανελλήνιο όσο ποτέ συγκίνησαν!

Σ’αυτούς, που πρόωρα στους Ουρανούς Κλήθηκαν

και Χαρμόσυνα οι Παραδείσιες Καμπάνες ήχησαν!

     Ήταν η 25η Μαρτίου του 1964, πριν ελάχιστες μέρες είχαν αφιχθεί στο λιμάνι του Πειραιά, συσκευασμένα τα φημισμένα αεροπλάνα F-104, με ειδικά διασκευασμένο παλαιό Αεροπλανοφόρο!

   Νεαρούλης και’γώ τότε με διακαή πόθο να γίνω Ίκαρος, καμάρωνα τους λεβέντες στην παρέλαση, όταν κάποια στιγμή κατατρόμαξα βλέποντας έναν πύραυλο να πετά χαμηλά στην Πανεπιστημίου και ξαφνικά με κατακόρυφη άνοδο, ν' ανέρχεται με τρομακτική ταχύτητα τρυπώντας τον Ουρανό κι’εξαφανιζόμενο σε τρις Θεόρατα  ύψη! Η σκηνή επαναλήφθηκε δύο (2) ή τρεις (3) φορές !

    Αυτοί δεν είναι Άνθρωποι, είπα μέσα μου, αυτοί είναι τουλάχιστον Θεάνθρωποι!  Ήταν οι Επισμηναγοί (Ι)  Παναγιώτης Αναγνώστου και Πέτρος Μαρίνος,  Μοίραρχος και ΑΕ της Νεοσύστατης 335 Μοίρας Διώξεως Βομβαρδισμού με το υπ' αριθμ  62-12272/FG - 279 Α/Φ, τύπου F – 104 G!

   Με το ίδιο  Α/Φ, η Μοίρα τους επέλεξε για μόνιμους κάτοικους Ουρανών! Το τραγικό περιστατικό συνέβη, μ’έναν οικτρό και για τους δυο θάνατο στο βασικό της Τανάγρας, που θ’αποφύγω για ευνόητους λόγους την περιγραφή του, μετά 44 ημέρες ακριβώς 8/5/1964!, από εκείνη την αξέχαστη για μένα ημέρα!

    Μαζί είχαν πάει στις ΗΠΑ για εκπαίδευση, μαζί ανέλαβαν τη Μοίρα, μαζί σ’εκείνη τη Μοναδική Πτήση της 25^ης Μαρτίου του 1964, Μαζί και στον Παράδεισο την 8^η Μαΐου 1964!

   Αιωνία η Μνήμη στους Ανθρώπους, που αεροπορικά με συγκίνησαν, όσο κανείς, μα κανείς άλλος στην πεντηκονταετή Αεροπορική μου Καριέρα στην Ελλάδα και το Εξωτερικό!

    Όμως αλίμονο αν τη δύναμη βρεις εδώ να σταματήσεις τη γραφή που το δάκρυ πείσμονα να συνεχίσεις σε καλεί!

    Ποια Τέκνα αλήθεια Μάνα μου, Μάνα Ελλάδα

το Αίμα έκαναν σ’εσένα Τάμα σαν ολότελα καμένη Λαμπάδα!

    Καλό είναι κάποτε  οι Έλληνες  να μάθουν τα Βαθιά μας μυστικά αυτά που ζήσαμε τα Διλημματικά, που όχι δε μας έκαμψαν ούτε μια φορά τα ηθικά, αλλά  αντίθετα μας πεισμάτωναν γι’ακόμα πιο ψηλά!

    Τη στιγμή αυτή θεωρώ Χρέος μου να αναρτήσω σαν Εικόνισμα την πιο Ιερή ίσως Φωτογραφία του Όπλου μας! Είναι από την Ορκωμοσία του 1955 της Σχολής μας, όπου ο Αρχηγός αυτής Τριτοετής Ίκαρος Πέτρος Μαρίνος παραλαμβάνει τη Σημαία της Σχολής μας από τον Μόλις ορκισθέντα και Αρχηγό της Σειράς του Ανθυποσμηναγό (Ι) Χρήστο Ευθυμίου!

    Τον Θυσιασθέντα και αναληφθέντα Διοικητή της 335 Μ Δ/Β  στο βαθμό του Αντισμηνάρχου στις 15/7/1965  με τον ίδιο τύπο Α/Φ, ήτοι ένα χρόνο σχεδόν μετά τη θυσία των Πέτρου Μαρίνου και Παναγιώτη Αναγνώστου! Ήταν μια περιπέτεια, μια Ιστορία, που έμελλε να συνεχιστεί, μια και η Τιμή, η Δόξα μας και η Περηφάνια μας στην Ιεραποστολή που διαλέξαμε ποτίζονται με Θυσίας Αίμα!

      Μια τραγική αλήθεια που σ’όλο της το Μεγαλείο αποδεικνύει, αυτό που κατά κόρον στις αναρτήσεις μου συνηθίζω να λέω: «Σε τούτο το Όπλο δεν πέφτουν για ν’αναληφθούν οι λιγότερο Ικανοί, αλλά οι λιγότερο Τυχεροί, σε μια αυτονόητη σχετικότητα των Εννοιών, Τύχης και Ατυχίας!»

    Θα μου πείτε με τί κουράγιο συνεχίζαμε την Ιεραποστολή μας οι λοιποί σαν βλέπανε ακόμα και τους Μπροστάρηδες να πέφτουν ένας ένας; Θα σας δώσω την απάντηση της αληθείας που ίσως δεν θα πίστευε κανένας: «Ναι με μεγαλύτερη Πίστη, Θέρμη και Ζήλο, γι’αυτό που στη Ζωή μας  διαλέξαμε ασυζητητί να κάνουμε και που με τίποτα, μα με τίποτα, έστω κι’αν ακόμα τα μελλούμενα στον καθένα ξέραμε δεν θ’αλλάζαμε!

    Γι’αυτό και όχι μόνο αργότερα έγραψα: «Οι Θάνατοι, οι Θάνατοι γι’αυτούς δεν είναι Θάνατοι κι’ας ειν’αυτοί στου χάροντα  τη Λίστα Μελλοθάνατοι κοντολογίς Ιπτάμενοι στο Ύψος τους Ιστάμενοι!»

    Κι’ακόμα: «Οι Θάνατοι οι Θάνατοι γι’αυτούς δεν είναι θάνατοι, γιατ’είναι πια Ουράνιοι Άγγελοι και Αρχάγγελοι κοντολογίς Αθάνατοι στην Τόλμη τους Ανάδελφοι!»